DE ONTREDDERDE JEUGD
m
Mijn eerste
parachute-sprong
S'SDAG 24 OCTOBER 1945.
59e JAARGANG. No. 596C.
20, J
?wes
>or
en v
uur.
ten
bot
nidd
MC JJll—WIMM Hill— W—
JITS LAG DER VERKIEZING
VAN DE
J DELI J KE GEMEENTERAAD.
,-nd. Burgemeester van Texel maakt
d, dat van heden af ter secretarie
imcente voor een ieder ter inzage
iergelegd het besluit, waarbij de
l der verkiezing van de tijdelijke
nteraad is vastgesteld,
el, 22 October 1945.
ie wnd. Burgemeester van Texel,
Ir. F. L. A. MAANDAG.
el
b king bonkaarten K 512. Leder-Tex-
ot a art VA 510 en Groente-Fruit-Vis»
oest
l tw
L
4,
sren
aar
E,
►SEI
SE,
xel.
laar
3N
i ai
?vin
EXELSCHE COURANT
kaart N. 512.
bovengenoemde kaarten worden op
staande plaatsen, dagen en uren uit-
it.
Den Burg op 24 October a.s. in het
iregebouvv: van:
0 voor Kogerstr 10-11 Kogerweg,
rstraat 118. 11-12 Weverstr. 19 en
1,30-2,30 Emmalaan, Schildereinde
2,30-3,30 Schildereinde 39 en hoger.
,30 Molenstraat
Den Burg op 25 October a.s. in hel
iregebouw van:
0 voor Waalderstraat, Nieuwslraat,
traat. 10-11 voor wijk B nrs 177.
voor wijk B nrs 78143 1,30-2,30
B nrs 144192. 2,30-3,00 wijk B nrs
n hoger. 3-3,30 voor hen, die ver-
OOljden hun kaarten af te halen.
bewoners van de Waal en Wijk W
en er op attent gemaakt, dat er van
een uitreiking plaats vindt (zie
laar van 17 October j.l
degebracht dienen te worden uit-
nd de nieuwe stamkaarten met
ste inlegvellen. De oude stamkaar-
ou\®n oude inlegvellen mogen niet mede-
m |men worden naar de uitreiking, doch
n bewaabd te worden. (Publ. 314J
SLUITING TEXTIELLOKET.
bgens overstelpende drukte, veroor
door het zeer grote aantal aanvra-
s de afdeling TEXTIEL met ingarg
[Maandag 22 October a.s. tot nader
tijdelijk gesloten.
De distnbutiedienst
(Publ. 322).
IEUWE SCHOENENZEGELS,
distributicdienst maakt bekend, dat
ieuw uit te reiken schoenzegels vóór-
ringsbonnen zijn. Het publiek dient
bonnen direct na ontvangst in te
en bij den schoenhandelaar zijner
Deze is verplicht hiervoor een
angsthewijs volgens voorgeschreven
1 af te geven.
Dc Distributicdienst.
UITING DISTRIBUTIEKANTOOR.
[egens verbouwing is het distributie
oor op 24, 25, 26 op 27 October a s.
alle publiek gesloten, behalve voor
(celiers en grossiers. Ingang is tijdelijk
idei De dislributiedienst.
EK.
VOER VOOR DE SCHAPEN.
•t bedrijfschap voor veevoeder heeft
nd gemaakt, dat ten behoeve van
op het eiland Texel per 14 October
aanwezige schapen een toewijzing
7 kg buitenlands rundveevoeder zal
den verstrekt. In plaats van dit pro-
i kan een gelijke hoeveelheid veld-
?n en-of granen (behalve tarwe) uit
h oogst worden toegewezen, indien
[schapenhouder dit wenst,
i een brief, gericht aan den heer E
Ban, secr. van-de comm. tot bevorde-
van de belangen der Texelse seha-
"okkerij, wordt medegedeeld, dat voor
e schapen voeder zal worden ver-
kt. Zoals bekend, kwamen bij vorige
/ijzingen alleen lamschapen in aan-
king, thans krijgen ook de foklamme-
en rammen een portie. Heeft een vee--
er op 14 Oct bv 150 stuks wolvee
wordt hem 150x7 kg voeder toege
en. De heer E. van den Ban deelde
mede, dat nog zesmaal op een toewij-
kan worden gerekend. Voor de ove-
schapen in Nederland wordt geen
der beschikbaar gesteld
RENIGING VAN OUD-LEERLINGEN
aarne verwijzen we naar de adv in
nr. waarin het bestuur van de ver.
oud-leerlingen der lagere landbouw-
)ol de opening der cursussen in touw-
tsen en landbouwwerktuigen aankon-
Allen, ook zij, die zich voor de cur-
in Eierland aanmeldden, worden Vrij-
avond in de school verwacht. Wil men
ekening mee houden, dat de touw-
tscursus reeds om zeven uur begint?
DIENSTBODENINTERNAAT,
len deelt ons mede, dat zij. die deze
sus willen volgen, zich niet bij de di-
tnce. doch bij het bijkantoor Texel van
Gewestelijk Arbeidsbureau dienen
te melden.
MELK, VITAMINEN EN ZEEP.
National Catholic Welfare Confe-
e in U.S.A. schonk het Rode Kruis
giote hoeveelheid busjes melk en vi-
nen, bestemd voor Nederlanders,
•r gezondheidstoestand veel te wensen
irlaat. Ook werd een grote partij zeep
beschikking gesteld. Ook Texel kreeg
deel' per vrachtauto heeft men de
ikclen bij de verpleegsters en bestuurs-
pn van het Rode Kruis bezorgd. Er zal
>i spoedige en eerlijke distributie wor-
gezorgd, in overleg met de huisartsen.
IIERVORMINGSIIERDENKING.
)p Woensdag 31 October a.s. zal in de
opsgez. kerk te Den Burg een Hervor-
ngsherdenking plaats vinden, waar ge-
oken zal worden door ds Pos, ds. Wes-
dijk en ds. Van der Veer. Aan deze
nst wordt medegewerkt door de heren
Visser (orgel), en U. Bouwsma (bugel),
samenkomst wordt verder opgeluis-
d door koorzang.
Ds. Buskes, op Texel welbekend, heeft
deze week in een der grote bladen gewe
zen op de verwildering onzer jeugd, op
de toegenomen baldadigheid en op de
middelen, die aangewend kunnen wor
den, om deze jeugd tol ordelijkheid en
beschaving te brengen. Het beloog van
ds Buskes ontsluit ons niet de poort "van
een wereld vol verdorvenheid, de poort
stond reeds lang open voor hen, die wil
den zien. Niet daarom heeft het geschrijf
van den predikant betekenis. Ds. Buskes
is een man van gezag, men heeft geleerd
naar zijn woord te luisteren. Als hij de
aandacht vestigt op de droeve gevolgen,
die de oorlog voor vele kinderen heeft
gehad, begrijpt men, dat het ernst is La
ten wij onze taak- naar behoren trachten
te vervullen en het geschrevene toetsen
aan de staat, waarin een deel der jeugd
op ons eiland zich bevindt.
Een andere predikant, ds. Salm, sprak
onlangs in 'n jeugddienst over dansen en
naar de bioscoop gaan: hij toornde tegen
het te véél, hij vermaande, dat ook de
jeugd doordrongen behoort te zijn van
een roeping, dat zij een ideaal behoort te
dienen, zeker in deze tijd, nu onze maat
schappij herbouwd moet worden De stem
kwam van het verre De Cocksdorp, wij
achtten ons gelukkig een verslag van het
gesprokene onder de aandacht van vele
eilanders te mogen brengen, opdat velen
dc ogen geopend zouden worden, opdat
degenen, die in onverschiiligheid huns
weegs gaan, mochten gaan twijfelen aan
dat, wat zij dagelijks aanschouwen.
Zondagavond waren we aanwezig bij
de opvoering van een toneelstuk door
beroepsartisten. Over het stuk zelfs kan
men elders in deze krant een beknopt ver
slag vinden. Wij achtten het overbodig
om daar verder over te schrijven. In het
raam van dit artikel, geven wij er de
voorkeur aan om iets te zeggen over het
geen wij gedurende de voorstelling in de
zaal hebben meegemaakt. Tiet stuk was
zeer dramatisch: reeds het eerste bedrvf
verplaatste ons in de kamer van een
sterfhuis, het gezinshoofd, een bejaarde
boer, blies de laatste adem uit, na van
vrouw en kinderen afscheid genomen te
hebben Een geestelijke had hel laatste sa
crament toegediend, biddend stond de fa
milie bij het sterfbed. Een onnozele vol
wassen pleegzoon maakte oen paar op
merkingen, het waren de woorden var.
een dw&as, die nochtans de waarheid
sprak. Hoe was dc reactie van het pu
bliek bij dit toneel? Besefte het de ernst
van wat werd vertoond, begreep het iels
van wat door den onnozele werd gezegd?
Het spijt ons, dat wij een ontkennend
antwoord moeten geven: de zaal lachte,
schaterlachte, men maakte overluid op
merkingen en loonde niets, maar dan
ook mets te beseffen van wat ten tonele
werd gebracht. Gedurende het gehele
stuk heeft een belangrijk gedeelte der toe
hoorders blijk gegeven van een geestes
gesteldheid, die zo ontstellend was, dat
degenen, die het stuk wel verstonden,
2ich ergerden, of hun schouders ophaal
den bij zoveel wanbegrip. Wal zullen de
tonelisten na afloop van hel drama tegen
elkander hebben gezegd9 Hoe zullen zij
TEXELSE MARKT.
Den Burg, 22 October 1945.
Aangevoerd: 20 scnapen 45-60. 25 ram-
m enl20-180 3 koeien (taxatie) 450-475.
10 koeien, 1 varken, 1 n. kalf (levering).
SANATORIUM WITTE KRUIS?
De t.b.c. is in de laatste jaren schrikba
rend toegenomen. Meer consultatiebu-
reaux, meer artsen, meer sanatorium-
ruimte zijn nodig, Vele patiënten wach
ten vergeefs op opname, de sanaloi ia zijn
overvol. Het Hoofdbestuur van het Witte
Kruis nu, wil een modern, doelmatig in
gericht sanatorium bouwen. Het W. K.
bestaat dit jaar 70 jaar. Zou de ver. ooit
een mooier jubileumgeschenk aan dc be
volking kunnen aanbieden dan een nieuw
sanatorium? Het hoofdbestuur wil hier
toe f 50,000 beschikbaar stellen.
Maar er is veel meer nodig! Het H.B.
doet daarom een beroep op de offervaar
digheid van allen, het hoopt, dat. binnen
enkele jaren in Noord-Holland een eigen
Witte Kruissanatorium kan worden ge
opend. Geeft, geeft met gulle hand! Wij
moeten de strijd tegen dc f.b.c. opnieuw
aanbinden, onze bevolking moet weer ge
zond worden!
De secr.-penningm. van de afd. Texel
de heer Pisart, neemt gaarne giften in
ontvangst.
INGEZONDEN.
Geachte heer Redacteur,
In uw blad van 10 Oct. las ik de ver
ontwaardiging van verschillende perso
nen over hetgeen, ér op Zuid-IIaffel is ge
schied, inzake het Russenkerkhof. En zeer
terecht Niet alleen Zuid-IIaffel wordt
ontsierd Een ieder, komende van de ha
ven te Oudeschild en gaande richting
Den Burg kan. als hij of zij links van de
weg ziet, allerlei rommel, afkomstig van
de Duitse Weermacht, waarnemen. Zelfs
staat er al sinds 2 jaar een wrak van een
autobus. Niettegenstaande herhaaldelijk
is geprotesteerd, blijft de toestand onver
anderd. Waarom die boel niet "opgeruimd?
Dankend voor de plaatsruimte,
Bewoners van de Sehilderweg,
té Oudeschild.
Noot van dc redactie.
Onze lezers zijn er nu wel van over
tuigd, dat er op ons eiland veel op te rui
men is Billijkheidshalve dient men te
bedenken, dat er weinig personeel be
schikbaar is.
Texel en de Texelaars beoordeeld hebben
na hetgeen hen wedervaren was? Dit was
de jeugd, die reageerde, de jeugd, die ge
komen was om een sterfscène te zien
met bal na. Dit was de jeugd, van om et
en bij de 20 jaar, de jeugd met vrienden
en vriendinnen, van kinderen tot volwas
senen geworden in vijf lange oorlogsja
ren, de jeugd, vertrouwd met diefstal en
zwarte handel, de verwaarloosde oogst
van een volk in oorlogstijd.
Gedurende het laatste bedrijf namen
wij achter in de zaal plaats, het publiek
was wat rustiger, het sterke spel had hen
een ogenblik geboeid. Buiten het gebouw
hoorde men gejoel van knapen en meis
jes, die over een half uur zouden trachten
om zonder toegangsbewijs toch bij het
bal te komen Zij hingen er om, lawaai
end en zich vervelend, wachtend. Toen
klonk plotseling het geluid van motorfiet
sen, het geknetter der knalpotten over
stemde het geluid der spelende acteurs.
De herrie daverde in het nauwe straatje,
minuten lang Iemand trachtte de knal-
pot ridders te overreden om de motoren
stil te zetten, hij kreeg een groot woord,
wat dacht de man? Was de straat niet
openbaar en mocht niet ieder doen, wat
hij daar" wenste? Alle besef, dat vierhon
derd mensen gehinderd werden, ontbrak
deze jonge mannen. Zij reden weg, zich
bewust van hun kracht, groter dwazen
dan de simpele, waarom het -publiek in
de zaal zoeven gelachen had.
Onze huizen zijn verwoest, de wegen
verkeren in een ellendige staat, puin- en
vuilnishopen ontsieren het eiland, de dui
nen zijn verminkt, maar erger dan dit
alles ii. de nood van onze jeugd. Sommigen
in de schouwburg hebben dit direct erva
ren, velen, die nimmer een toneelstuk
hebben gezien, weten dit. Ouders, onder
wijzers. geestelijken, zij allen zijn geroe
pen om deze nood te lenigen Laten zij el
kander steunen bij de moeilijke taak, die
hen te wachten .staat, laten zij de bakens
zijn, waarlangs de redelozen hun ontred
derde scheepjes sturen mogen.
VERBETERING.
Men verzoekt mede te delen, dat in het
bestuur, van N.V.H.-Hulp Actie Rode
Kruis („Hark") niet de heer Van Domme
len, maar dc heer C. Dros Czn., verkozen
werd. Mevr. Vrijdag-Keijser blijft haar
functie als permanent bestuurslid ver
vullen.
door SIEM DE WAAL.
Zoals u weet, heeft Siem de Waal tij
dens zijn militaire opleiding in Engeland
ook een cursus gevolgd in het parachu
tespringen. „Was dat verplicht?" vroe
gen we. „Neen, maar je verveelde je
wel eens, en als dan een paar vrienden
zich in een dwaze bui aanmelden voor
de opleiding tot parachutist, wil je niet
achterblijven
In het Hollands Weekblad voor Zuid-
Afrika gaf Siem 13 Maart 1943 volgend
relaas van zijn eerste sprong, onder de
titel
„Aantekeningen van een Hollandse
Springbok. Parachute springen".
En als de parachute niet open
gaat, don heet het, dat je pech
hebt
De dag was nog heel jong, toen de
sergeant ons kwam wekken. In 'n ogen
blik was de hele hutbevolking wakker
en wat nog meer wil zeggen, ieder v/as
meteen zijn bed uit. Die morgen was het
voor het eerst, dat ik niemand hoorde
zeggen: „die klere sergeant".
De reden voor dit spontane opstaan
ondanks het vroege ochtenduur? Wij
zouden onze eerste parachutesprong
maken!
Een ferme grondtraining is aan alles
voorafgegaan. Een groot aantal appara
ten heeft men uitgedacht om den „para
chutist op de grond" zoveel mogelijk een
realistische voorstelling te geven van
wat er eigenlijk gebeurt, als hij het
vliegtuig verlaat en op de grond komt.
Wat hij moet doen enlaten. En de
grootste kunst is wel om als je de aarde
nadert, zó te vallen, dat je daarna uit
je zelf weer kunt opstaan, gevechts-
klaar, zonder gebroken ledematen.
Mijn indruk van de trainingsscliool was
tweeërlei. In het eene gedeelte met zijn
glijbaan en schommel voelde ik mij in
een speeltuin; het andere gedeelte met
trapezium en springtoren, deed mij aan
een circus denken.
Het springen van zo'n dertig voet hoge
toren is een heerlijke sensatie op zich
zelf. En wal een kerels zijn onze Engelse
instructeurs! Zo'n stevig gebouwd stel
letje 2ie je niet dikwijls bij elkaar.
Onze grondtraining is nu achter de
rug en in de vroege, kille herfstmorgen
rijden wij met 14 Hollanders en een
gioot aantal Engelsen naar 't vliegveld.
Veertien Hollanders. Ze zijn gekomen
uit alle delen van de wereld: China, Ca
nada, U.S.A Brasilië, België, Argentinië,
Londen en een Springbok.
De stemming in de bus op deze som
bere Novembermorgen? Wij zongen, dat
het een lust was, maar ik weet, dat ie
der zijn best deed, om zichzelf te bluffen.
Het klonk mij in de oren als een var
ken, dat knorrend en gierend de slage-
NIEUWE GEMEENTERAAD.
Tot leden van onze nood-gemeenteraad
zijn de volgende heren verkozen ver
klaard: A. Backer. J. Bruin, T A. Her
mes, J. Westdorp, allen S.D.A.P Th. R.
Ilin, C. Kager, H. Leber, allen R.K.; S. de
Waard, C Hist.; J. Vlaming Jzn., Anti-
Rev.; J. Mechielsen, Chr. Dem.; G. Bak
ker Pzn., A Dros Bzn., J. Beumkes, Vrijz.
BONNEN ZOEK!
Bonnen zoek, bonnen zoek' Elke dag
raken er meer bonnen zoek! De politie
heeft druk werk met. het schrijven
van bonnetjes, maar géén distributiebon
netjes! Wie zijn bonnen zoek maakt, moet
daarvan aangifte doen bij de politie, die
procesverbaal opmaakt wegens slordig
heid. Dan moet de verliezer maar af
wachten of hij van de distributiedienst
opnieuw bonnen krijgt. De politie ver
zoekt ons met klem te willen wijzen op
het risico, dat zij lopen, die roekeloos met
hun distributiebescheiden omgaan.
KERKNIEUWS.
Na de Maandagavond gehouden verga
dering van het kiescollege van dc Ned.
Herv* Gemeente Den Burg is door de ker-
keraad dier gemeente toezegging van
beroep gegeven aan Ds W. M. van Reyen-
dam, Ned. Herv. predikant te Geervliet
(Zuid-Holland)
POSTDUIVEN VER. TEXEL.
Ter gelegenheid van het 10-jarig be
staan der Postduivenvereniging „Texel",
zal te De Cocksdorp een feestelijke bij
eenkomst worden gehouden op 4 Novem
ber a.s. Ondanks het feit, dat in 1942 alle
duiven gedood moesten worden, hebben
verschillende leden duiven achtergehou
den. Men herinnert zich hoe enkele leden
der vereniging deswege in gevangen
schap zijn geraakt. Gelukkig zijn zij be
houden thuis gekomen. Er is dus reden
om feest te vieren en met goede moed de
toekomst tegemoet te gaan
„EEN MQEDER".
Ts er iets mooiers dan een moeder? Eén
Moeder, die ons met haai opofferende
liefde vertedert, die ons nog haar „kind"
noemt, als wij menen sterk en groot te
zijn? Zij blijft, die zij van jongsaf voor
ons is geweest. Er kunnen ogenblikken
in ons leven komen, dat ons woorden van
de lippen vallen als: „Ach moeder, maak
je geen zorgen, ach moeder, zie dat niet
zo somber in". Dan komt al gauw de ge
dochte op: Moeder wordt oud, ze begrijpt
alles niet meer zo goed. Als later blijkt,
dat haar raad zo vreemd en onlogisch nog
met was, en zij onze voortvarendheid doet
beschamen, rijst haar beeld des te scho
ner voor ons op.
In het toneelstuk „Een Moeder", van
Cor Hermus, dat in Casino werd opge
voerd, was 'ook zo'n nobele figuur, die
heel haar leven besteedde tot welzijn van
haar kinderen, die op de boerderij ,,De
Drie Eiken" in weelde waren opgevoed.
De kinderen studeerden en groeiden op in
een andere omgeving, de banden met
bet oude, vertrouwde boerenbedrijf wer
den losser. In die jaren ging het verkeren
op De Drie Eiken' Boer Verhoeve krijgt
tegenslag op tegenslag, het dak kreunt
weldra onder de zware lasten van de hy
potheek. Hij weet, dat hij er nooit meer
bovenop zal komen, de angst sloopt zijn
leven, angst, dat vrouw en kinderen de
schande zullen ontdekken Hij wordt
zwaar ziek en als zijn stervensuur slaat,
vertelt hij zijn vrouw van de ondergang.
En de moeder? Zij blijft zwijgen, zij wil
de kinderen met op de hoogte stellen, zij
wil hun geluk niet breken. Het was te
voorzien, dat zij zich daarmede de groot
ste moeilijkheden zou bezorgen, want de
kinderen zijn groot geworden, 5e een is
getrouwd, de ander staat op het punt zijn
meisje tot vrouw te kiezen Zij hebben
beiden hun financiële moeilijkheden en
zij komen al spoedig naar De Drie Eiken
om met moeder de erfeniskwestie te be
spreken. „Wat bezielt moeder toch Waar
om de zaak niet vlot afgehandeld Waar
om de papieren met op tafel?" De zoons
begrijpen er niets van en als ze na een
zoveelste conferentie geen stap verder
zijn gekomen, ontstaat er een conflict,
waarbij vooral de aangetrouwde kinderen
zich niet onbetuigd laten. Tenslotte wordt
moeder gedwongen, om de kwestie af te
handelen. De geldzuchligen juichen, maar
de gezichten verbleken, als de papieren
voor de dag komen Het is schuld en nog
eens schuld.
Wat niemand verwachtte, was, dat het
drama met een happy end zou eindigen.
Een onnozele pleegzoon opent een gouden
kistje, waarin voor een kapitaal aan ef
fecten is geborgen, niemand had daar eer
der aan gedacht! We weten, dat de won
deren de werld niet uit zijn, maar som
mige schrijvers nemen wel eens te dik
wijls hun toevlucht tot de sprookjeswe
reld.
Overigens hebben wij niet dan lof voor
dit toneelstuk, waarin elke speler zijn
rol op uitnemende wijze vertolkte.
lij ingelaten wordt! Daar is het vlieg
veld al.
De parachutes liggen te wachten. Een
ïare gedachte komt bij mij op.Welke zal
ik nemen? Maar de instructeur stopt er
mij met een onverschillig gezicht al een
in de handen. Vijf minuten later zit ik er
in en begeven wij ons naar de ballon.
Wij zullen n.l. eerst twee sprongen uit
een ballon maken.
Met z'n vieren klimmen wij in de
mand. Een laatste blik op onze parachu
te en dan gaan wij de hoogte in. Ik had
nog nimmer in een vliegtuig gezeten of
aan een ballon gehangen. Heerlijke on
dervinding. Hoger, steeds hoger. De hui
zen worden huisjes en de weiden met al
die gezellige hegjes, zoals je die in En
geland alleen maar ziet, worden kleiner
en kleiner. En wat heeft onze aarde van
boven af gezien heel andere kleuren.
Neem zo'n doodgewone weide en vertel
mij hoeveel soorten groen u van boven
af ziet. Hè, lag ik maar vast tussen die
ou grassies daar beneden. Een ogen
blik kan ik mij waarlijk niet voorstellen,
dat ik zo idioot was om parachutist te
worden!!!!
De instructeur heeft mensenkennis en
probeert onze aandacht af te leiden Hij
vertelt een grap, maar met de beste wil
Ier wereld kan ik de grap er niet in raak
zien! „Ha, parachutespringen, dat is net
zo fijn als een cake", zegt hij.
Met de bovenkant van mijn ogen
gluur ik nog eens even over de rand
naar beneden. Geef mij maar cake uit
de cantine diep beneden ons. Vlak er bij
zie ik de ambulans staan. En één ding
staat vast, over een poosje zal ik zeker
in één van de twee zitten.
Als de chute niet open gaat, wel dan
heb je pech, zegt men in parachutekrin
gen. Mijn vriend naast mij, die het een
leuke uitdrukking vond, is op het ogen
blik doodstil geworden
Alle slechte dingen, die je in je leven
hebt gedaan, flitsen door je heen.
„Action station", klinkt dan plotseling
de gebiedende stem van den instructeur.
Number One.
Nummer één slingert zijn benen over
de rand en kijkt naar de gebiedende
hand van de instructeur. Zijn ogen zijn
onnatuurlijk groot.
Gooooooo! brult de instructeur, en
met ëen blik als iemand, die te vroeg
sterven gaal, springt hij naar beneden.
Ik kijk omlaag en zie een grote witte
parapluie! Hij zweeft!
Number Two. Ik slinger mijn benen
ever de rand en zit recht als een kaars
mijn ogen op de gebiedende hand van
de instructeur. Voeten en knieën stijf ge
sloten. Dat moet zo blijven, tot je veilig
geland beni. Op dit ogenblik is alle
angst verdwenen en voel ik mij volko
men onverschillig.
Goooooo!
Ik licht mijzelf op, zet flink af en daar
val ik loodrecht de ruimte in. Ik voel een
geweldige neiging om mij heen te grij
pen, maar dat mag niet, dan zou je in
de lijnen van de parachute kunnen ko
men De aarde komt pijlsnel naar me
toe. De wind striemt langs mijn gezicht,
alles gaat bliksemsnel. Dan voel ik een
lichte ruk in mijn schouders. Ik kijk naar
boven. Mijn parachute is open. Een gro
te witte massa, scherp afstekend tegen
de grijze grauwe Novemberhemel. O,
lieve, goede parachute. Als wij beneden
zijn, zal ik je omhelzen. Onze liefde zal
eeuwig zijn. En zeg mij, welk meisje jou
maakte en vouwde, opdat ik haar een
deel van mijn liefde voor jou schenke
Het openen van de parachute, ge
schiedde met een zacht geluid, dat in
mijn oren klonk als Engelenzang. Als ik
nu lees van het gezang van engelen in
het hiernamaals, dan denk ik aan het
geluid van vele parachutes, die gelijk
tijdig opengaan. Aan deze zijde van de
eeuwigheid is in ieder geval geen
mooier muziek denkbaar
Ik zweef nu in de lucht, het is 'n heer
lijke gewaarwording. Ik kan wel zingen,
doe het ook! Langzaam komt de aarde
nu naar mij toe. Beneden staat een
enorme luidspreker en plotseling hoor ik
mijn nummer afroepen.
„Hallo number two, make a turn",
klinkt het in mijn oren.
Ik grijp de lijnen boven mij en draai
om. Ik ben nu dicht bij de grond, die plot
seling met dubbele snelheid naar mij
toe schijnt te komen. Nog twee, één se
conde en dan raak ik de grond. Een bui
teling, zoals het ons geleerd is, een draai
en een klap op het slot van mijn chute,
en mijn harnas ben ik kwijt. Ik ben los
en metéen lach ik van plezier. Ja, waar
om eigenlijk?
De parachute oprollen is het werk van
een ogenblik. Dan ga ik een kopje kof
fie drinken. Heerlijke reactie op de voor
afgaande spanning.
Nog één ballonsprong maakten wij die
morgen. Toen kwam het vliegtuig aan
de beurt, waar wij met z'n tienen in za
ten. Vijf links en vijf rechts van het gat.
Weer diezelfde sensatie, maar door de
snelheid van het vliegtuig en de wind,
die de propeller veroorzaakt, maak je
gauw een buiteling in de lucht als je er
uit bent.
De kunst van het springen uit 't vlieg
tuig ïs: zo snel achter elkaar als het
maar kan door het gat.
Op het laatst schieten we met 10 man
in 9 seconden do ruimte in.
Zeven sprongen maken wij deze week.
Elke sprong is hetzelfde, want vóór elke
sprong heb je een soort tegenzin te over
winnen. Maar wie eenmaal de kunst
meester is, die wil het steeds maar meer
en meer doen. Je laat deze nieuwe wijze
van vervoer nooit meer stil staan.
Zoem, zoem, zoem! De bommenwerpers
razen over mij heen. Heel de lucht is
gevuld van hun machtig geluid.
Een popje valt er uit. Een, twee, drie,
tien. Nog eens tien en nog eens en nog
eens. Het is een lust om naar te kijken,
die tientallen witte schermen tegen de
grijze lucht.
Achtung, Hitier, achtung! Holldndi-
sche Fallschirmspringer unterwegs!
T. T.
(Transvaals Texelaar).
