s.v. DEJ AARSOVERDENKING n 194 5 Het Eiland en de Tijd Een verrassing voor de Een nieuwe ijsbaan i T exel in op rijm V.I.O.S. ufciI een Ironie avond ga Een revue, die er wezen moclil voor I exel maalvl de volgende de kans competitie goe Nationale Konijnenlentoonstelling )p '27 en 2H Januari le I )en Burg RDAG 29 DECEMBER 1945. 59c JAARGANG. No. 5975. rkkoi orff I hooll :fecsfl EXELSCHE COURANT stviefl tfeesi gsscl tfees RSSct OS erstf n. feesl »t reer ii dit Een donkere avond. Een enkele >ter flonkert tussen de wolken. Geen ander geluid dan het fluiste ren van het bos nabij en het rui sen van de branding verweg. Een gestalte is bezig. De rust van zijn gebaren verraadt ouderdom; de kracht ervan getuigt van jeugd. Hij spreekt zacht voor zich heen. ;t VN 'ijd: Nog enkele ogenblikken en de is vol. De twaalf slagen van mid- ht zijn 't sein van vertrek Daar ze reeds. Elke volgende slag t. nadrukkelijker nog dan de vori- in afscheid. Voordat het geruis van y den branding de klank van het me- f Iheeft vervaagd, moet ik gaan. baarden! Eiland: Wacht één ogenblik! ijd: Wie roept mij van mijn plicht? Eiland: Ik, het Eiland, riep u. Luis- |ch enkele ogenblikken naar mij. Ik niet gestoord in uw werk: dag aan |et ik u met rust Maar aan het einde leze tijdkring laat ik u niet gaan. ge mij zegent. rplTijd: Hebt ge mij iets te zeggen, dat iet eerder geweest is? Mijn eento- erk heeft mij geleerd, dat er niets ,nS |'s onder de zon is. Wat er was, dat weer zijn. Voor wie niet in jaren, in eeuwen rekent, is 't leven eeuwi- [rhaling. Eiland: Ik begrijp 't wel. Voor u is wagen, die ge vol laadt, gelijk aan )rige. Alle jaren zijn voor u, onbe- n Tijd, eender. Maar voor mij is het dat ge juist op uw wagen hebt ge- om 'l naar Gods verre gewesten te jen, anders dan de vorige. En ik heb len, dat het volgende niet aan dit zal zijn. Tijd: Wat is er dan gebeurd? Heeft •e in wilde razernij de dijken ge- d? Zijn hoge duinen verstoven? .ai de zon met verzengende kracht de Plfc verschroeid en 't leven doen ver- 2 tit Eiland: Neen. Zaaien en oogsten mele en hitte, zomer en winter, dag en |t, geboren worden en sterven, zij •lden elkaar af Ik ben daarmee ver- ,vd en de wisseling van eb en vloed, storm en 't suizen van een zachte :e, is mij lief t is aan de mensen, dat ik met smad Hun geslachten wonen sinds eeu- I achter de veilige beschutting van len en dijken Elk jaar waren er vreug- i n leed, hoop en teleurstelling, dank- lG| heid over leven, dat geschonken 1 en rouw over leven, dat genomen I. Maar dit jaar was het toch anders. Tijd: Vertel mij ervan. Ik denk, dat ?t voor mij, alleen voor u nieuw was •t Eiland: Nieuw was voor mij niet i lespotische macht van den indringer dacht over zijn wreedheid was zo oud rijn macht. Maar hartverscheurend de kreet om hulp, die toen van over water tot mij kwam: honger! Mijn waarin medelijden en hulpvaardig- altijd hadden geleefd, ging de hon- mden helpen. De helpers stonden in e rijen, imöat zelfs voor barmhartig- vergunnmg nodig was. ïjn naam, die bekend was door de r—?ls, werd toen bekend door de men- Wie met bevende vingers het voedsel ring, heeft mijn naam gepreveld, met r. en van dankbaarheid in de ogen. Hon- len kinderen kwamen tot mij: hun gerige ogen zagen in dit paradijs de ïzende vruchten van de levensboom. Tijd: Uw jaar zijt ge goed begonnen, et Eiland: In 't voorjaar kwamen vele men terug, die verbannen waren pe- t. Hun komst was een voorbode van vrede. 'e Tijd: Dan was er in vele huizen gro- ilijdschap. Vaders en zonen, die te- keren, brengen blijdschap mee, en ze n hun lach klinken erfcet Eiland: Hun lach klonk maar korte Sommigen zijn teruggekeerd om hier sterven En velen hebben uit de le- isbeker bitter lijden gedronken. Het een tragedie, die geen onderscheid akte tussen toeschouwer en speler. )e Tijd: Zwijg toch over die sombere gen Meen niet, dat gij de enige zijt. daarover klaagt Dood en vernieling overal machtig geweest. Ik herhaal dat er niets nieuws onder de zon is eek liever van vrolijke dingen. Iet Eiland: Ja. Toen de natuur op haar oist was, zijn de dorpen versierd; de le huizen en straten waren bijna niet er te herkennen. Er klonk muziek. En lat één keer de vlaggen met frisse uren gewapperd hadden, leek de be- rte naar vreugde onuitblusbaar Nu vlamt telkens weer de feestvreugde op ik tot diep in de nacht. Dansen en nken helpen hen, bij wie de vreugde t meer van binnenuit komt. De Tijd: Zo ziet ge het. Wanneer de nsen wrevelig denken: „Morgen ster ft wij", menen zij mij van de verganke- heid van het leven een verwijt te mo- ft maken. Maar ik zorg ook voor ver- elheid. Ik genees immers alle wonden Iet Eiland: Niet ieders wonden zijn ge- zen. Voor wie het liefste moest afstaan, ft de stille uren moeilijk en zwaar. Ook kan niet vergeten. Ik hoor nog de angst eten van kinderen, het verlaten ker- 'ft van gewonden Ik zie nog de macht n verwoestend geweld. Ik durf het u ichts fluisterend te zeggen: Mijn bodem van bloed doordrenkt De Tijd: Ook onschuldig bloed? Dat »en mensen elkaar aan. Het Eiland: Ik kan niet allen „mensen" noemen. Onschuldig bloed is er vergoten. Waarom? Waarom? O, ik zou geen rust meer hebben, als ik met wist, dat zij die gingen, dichter naderden tot Gods tegen woordigheid. Dc Tijd: Gij moogt daarvan verzekerd zijn. Mensen behoeven alleen maar voor elkaar, niet voor God te vrezen. En daarom vraag ik u over hen die bleven Het Eiland: Zij zijn aan de arbeid ge gaan. Veel moet opgebouwd worden. „Het Eiland", zo zeiden zij, „zal schoner woiden dan het was!" Zij beschouwen traagheid en bekrompenheid als tegenstanders die machteloos moeten worden. De Tijd: Wanneer wrede handen het web verscheuren, begint de spin het op nieuw te weven. Gelukkig, dat ook de mensen vol moed gingen Ijouwen. Het Eiland: Maar het leven is met al leen materie. Groter nog dan de stoffe lijke nood was de zedelijke en geestelijke ontreddering. Om die te overwinnen, moet een mens vertrouwen en geloven. De Tijd: En ziin er mensen aan wie deze gaven geschonken zijn? Het Eiland: Er wonen aan mijn kust genoeg dapperen, die voor offers niet te rugdeinsden, toen de .oorlog woedde Dwang kon toewijding en liefde niet ver hinderen te stralen. Maar er is, nadat de vredesvlaggen wapperden, langzaam aan teleurstelling gekomen De Tijd: Was de verwachting misschien te hoog gespannen7 Het Eiland: Dat bleek later zo te zijn Toen de vrede kwam, leek het leven een spiegelend meer, waarin de zonnestralen tot op de bodem doordrongen. Maar na enige tijd werd het water ondoorzichtig Het troebele, dat gewoonlijk meer en meer bezinkt, is in de menselijke samenleving hoe langer hoe meer naar boven gekomen Er is nog niet vrede, wanneer de oor log eindigt DeVredesduif fladdert nog onrustig rond; nergens vindt zij een rust plaats voor de holle van haar voet. Ik meende, dat het Recht als een snel vlietende beek de Augiasstal zou zuiveren. Maar het ging anders. Wel werden velen bestraft, maar met alle onrecht werd op gespoord. Ook het Recht bleek gebrekkig te zijn, en het is niet altijd duidelijk met welke maten gemeten wordt. De Tijd: In cude tijden geloofde men, dat de zonden, op een bok geladen, de woestijn ingestuurd konden worden Het Eiland: Velen geloofden ook nu, dat het zoeken van een zondebok de belang rijkste taak was. die het volk had te ver richten. De monden zijn echter gebleven. De oorlog heeft de mensen slecht, hard en zelfzuchtig gemaakt De zilveren klank van eendracht en saamhorigheid bekoor den de mensen in tijden van nood. Maar nu is het weer: „Iedere mens en iedere groep voor zichzelf" Haat en wraak zijn niet verdwenen. Er zijn mensen, die wel een kuil willen graven waar een andei in moet vallen: alsof het leed van de één de ander gelu ckig kan maken! Dc Tijd: Laat ik dan de besten van uw bewoners ontmoedigd en ontgoocheld achter? Het Eiland: O neen! Wat mij niet om brengt, maakt mij sterker! Als velen maar beseffen, dat zij op de bres moeten sprin gen voor waarheid, recht en naastenliefde Anders krijgen haat en boosheid weer dc overhand. boerinnen Ter gelegenheid van het Kerstfeest heeft de afdeling Het Zand van de Boe- rinnenbond de getroffen leden van haar Texelse zustervereniging een aardige ver rassing bereid Op de Donderdag 20 Dec. gehouden Kerstbijeenkomst van de Texel se boerinnen en andere plattelandsvrou wen, welke in De Lindeboom werd ge houden, werden door het bestuur namens de afdeling Het Zand aan 18 getroffen leden geschenken uitgereikt De pakket jes bevatten allerhande voorwerpen, als kinderspeelgoed, breinaalden, naaidoos- jes, enige kledingstukken, stopgaren, naaigaren, spelden, etc We behoeven wel niet te vermelden, dat de dames zeer dankbaar waren voor deze mooie ca- deaux. Het was een vreugdevol uur. Op dit Kerstfeest las mevi. De Vries-Steutel uil Zuid-Eierland, een fragment uit Gösta Berling van Selma Lagerlöf. Spreekster declameerde bovendien enige gedichten waarnaar eveneens met genoegen werd geluisterd. Naar mevr. Van de Ban-van Bodegom meedeelde, telt de afd 90 leden In de Vrijdagavond 14 Dec gehouden jaarvergadering der IJsclub Waalenburg, werd uitvoerig van gedachten gewisseld over een nieuwe baan. In de loop der ja- is nl. gebleken, dat er van de baan in Waalenburg geen druk gebruik wordt ge maakt. Maar waar moet een andere baan worden aangelegd? Sommigen hadden 'n terrein bij Ora et Laboia op het oog, maar men ziet geen kans om het water er op te houden. De baan in Waalenburg staat helaas nog niet blank, doordat de molen defect is. Het bestuur hoopt nog dit seizoen over een andei perceel in Waalenburg te kunnen beschikken. Ge zien de flinke belangstelling voor deze vergadering mogen we verwachten, dat het bestuur alles zal doen om zo spoedig mogelijk een goede en gunstig gelegen baan te verkrijgen Op het ogenblik kun nen echter nog geen hoge uitgaven wor den gedaan, daar de rekening een nadelig saldo van f 20 aanwijst Vorig jaar had men nl geen contributie geïnd, maar Natuurmonumenten bood wel een kwi tantie ter voldoening van de huur aan De bijdiage der leden werd vastgesteld op 75 ct., voor echtparen, f 1,25. In plaats van de heren Lap en B. v d Berg werden de heren K. Kuip en J. G Dekker tot bestuursleden gekozen. Maar moedeloos mag ik niet zijn! En kele dagen geleden straalde uit kerken en huizen een za^ht licht: Kerstmis! Hoeveel lichter was het dan vorig jaar. De besten der mensen weten, dat de oude Adam be schaamd wegsluipt, wanneer Christus binnenkomt. Hij kan alles nieuw maken Dc Tijd: Nu ik u zo heb horen spreken, durf ik u achter te laten. Moge vertrou wen uw krtienf zijn! Mijn plicht dwingt mij verder te gaan: ook ik ben slechts een dienaar. Maar één wens geef ik u mee. Geef die door aan allen die van goeden wille zijn: VAARWEL EILAND, GODS ZEGEN IN HET NIEUWE JAAR' De tijd grijpt de leidsels. De paarden voeren hun wagen in de nacht. Boven het Eiland flonkeren nu vele sterren. De wind steekt op Krachtig ruist het bos na bij en dreunt de branding verweg. TH. v. d. VEER. De Schouwburgzaal van Pen is Zater dagavond 22 Dec uitverkocht, als de voor zitter, de heer Jac. Kcijzer, met een kort woord, waarin hij de moeilijkheden, waar mee het corps de laatste jaren te kampen had, memoreert.^le avond opent. Direct hieroo wordt door het corps in gezet met Feestmars van J. R. v.d. Glas, No. 2. Souvenir dc Maassluis, wordt na toelichting door den directeur eerst gebla zen, zoals dit ging toen het corps nog in de kinderschoenen stond. Daarna zoals hél behoort, waaruit bleek, dat de vooruit gang van het corps zeer goed was. Met een kleine wijziging wordt het program ma, bestaande uit een 14-tal nummers, vlot en zeer goed ten gehore gebracht. Hoewel dc bezetting tamelijk goed is, mis sen we toch -.eer, vooral in de marsen, de piston en saxophoon. Na de pauze volgt revue „Vooruit V I. O S." De heer Jo Roeper Johzn die deze avond zich als een volmaakt conferencier ontpopt en ie touwtjes goed in handen heeft, weet dl dadelijk de stemming er in te brengen. Als eerste no zingen een 10- tal als matrozen geklede dames „Vooruit VIOS". Er was laatst een meisje loos en Naar zee. De schets Het ameublement, door mej. T. v.d. Vis en de heren G Eel- man en S. v.d Slikke, gaat vooraf aan een nummertje zang .Mathilda, door F. Steigstra. Scoets Meijer en Jansen als Helden door mej. N. Bakker en de heren C. Stijgstra, K. Burger en G. Eelman. S. v.d. Slikke zingt met pianobegeleiding door C. v. Heerwaarden Wz. achtereen volgens Trouw niet met een dokteres, Zie aan 't raam de laatste rozen bloeien en Trees met haar Canadees. De schetsen Wonderdrank en Ideaal echtgenoot volgen hierop. Het Hawaii-kwartet, de dames M. Daalder en T. v.d. Vis en de heren C. en F. Steigstra zingt hierna Hei, hei, Sarina, Een jaareen jaar, wat is een jaar, Een hand vol dagen, bij elkaar, En deze zijn eer dat men 't weet, Voorbij met al hun lief en leed. Toen Vijfenveertig pas begon. Zo troosteloos en zonder zon. Toen zeiden wij en iedereen: „We komen er nooit meer doorheen" De nood steeg hoger bij de dag, 't Was slechts ellende wat men zag, En zorgen, zorgen zonder tal, Omringden ons schier overal. Op straat liep je niet veilig rond, Een groot deel zat onder de grond, En dikwijls sloeg je op de vlucht, Voor de gevaren uit de lucht. Ook thuis was het met veel gedaan, De kachel was meer uit dan aan, En 's avonds was je wel verplicht In bed te kruipen zonder licht. Maar 't meeste werd toch wel geleden Voornaam'lijk in de grote steden. Gelukkig stond de Tesselaar Steeds voor zijn medemensen klaar. En ieder zag je iets verzenden, 't Zij naar familie of bekenden. Wel moest men eerst voor het vervoer Een stempel van de kommandantur, Maar hoeveel piepers, meel en graan, Z.al clandestien zijn weggegaan? Een grote dag voor Texel was 't. Toen daar met een zeer kostb're last, (De kinderen uit Amsterdam) De Wagemaker binnenkwam. Nog zien we daar de stumperds staan, Verkleumd, "ermagerd en ontdaan. En toen beseften wij toch pas Hoe erg het :n de steden was. Geen wonder, dat wij Tesselaren Wel heel en heel erg dankbaar waren, Dat wij nog niet van honger wisten Ofschoon ook wij veel dingen misten. Het was, gezien de overkant, Hier werk'lijk het beloofde land. Maar toen brak de Aprilmaand aan. Die zoveel leed zou doen ontstaan. Die zoveel angsten en gevaren Over ons eiland rond deed waren. Met smart, dat ik dit memoreer, Dit alles doet zo schrijnend zeer. Hoeveel geliefden gingen henen, Die wij op deze dag bewenen. 't Was allemaal zo zinloos wreed. Was het VERGEEFS wat men hier leed. Of hebben wij door deze wonden Als mensen nu elkaar gevonden? Och, als dit maar de winst mocht zijn Van al die droefheid en die pijn, Dan heeft, schoon wij de pijn nog voelen. Dit leed toch ook nog zijn bedoelen. Hoe leefden w' allemaal weer op, Toen daar de vlaggen hoog in top, Van qevels en van torens waaiden En w' allen luid victorie kraaiden. Een vreugde, heerlijk en spontaan, Brak zich aan alle zijden baan. En oud en jong en arm en rijk Waren die dag elkaar gelijk. Maar, was ons landje toen bevrijd. Toch was helaas de grote strijd Ginds over zee nog niet qestreden, Daar werd nog nameloos qeleden. Wel kregen die verdraaide Jappen Zo gaandeweg al zwaarder klappen, Maar 't zou nog wel een tijdje duren Eer men dat stel had in de luren. Tot plots'ling de atoombom kwam En men zeer korte metten nam. Het hemels rijk dat werd een hel En d' oorlog een verloren spel. De Jap bood overgave aan, En mocht zijn boel inpakken gaan. Met onz' bevrijding kwamen mede, Diverse soorten heerlijkheden, Zoals biscuits en chocolade. En wat ook niet viel te versmaden, De blikjes vis en dergelijken, Die bij ons bord stonden te prijken. Zo zoetjes aan kwam er al meer, Nu 't een en dan het ander weer. En als je thans de winkels ziet, Dan lach je. Is het waar o! niet? Ook werd ons landje overladen Met alle soorten ereraden, Voor kunst, muziek, sport en cultuur, En ieder zuiverde met vuur. Als je dit alles overziet, Dan denk je, of je wilt of niet' ..V/at is het in ons land toch mis, Niet één, die nou goed zuiver is". Enfin, we hebben dan tot slo! Gelukkig nog een schone P.O D. Een nieuwe jaarkring breekt nu aan, Straks zal de klok weer twalef slaan, En zullen telkens nieuwe dagen Weer nieuwe krachten van ons vragen. Eén troost, wij gaan dit nieuw begin, Na vijf jaar, weer in vrede in. En laat een ieder zich bezinnen De vrede metterdaad ie winnen. Laat er vooral in groot en klein, Een onderling vertrouwen zijn. Laat men op de gemeenschap letten En eigen wil terzijde zetten. Wat Indiê ons brengen zal, Voorspel ik u niet bijgeval, Wij hopen, dat daar recht geschiedt, En meer of minder hoeft het niet. Welaan dan, beste Tesselaars, Ik wens bij het begin des jaars, Als straks de kerkklok luiden zal. U vrede en voorspoed bovenal. Een lekvrij huis, een goede brand, En welvaart weer aan alle kant. Een Tesselaar weer van formaat. Waar dubbel in te lezen staat. En dan met moed maar door dit jaar. Redactie en de Rijmelaar Toean dan Njonja. Zuidafr potpourri en Sterrenhemel van Hawaii. .Omruilen van 24 rollen behang in Bremer's Warenhuis" waarin de heer Jo Roeper de hoofdper soon is, ontlokt een onbedaarlijk ge lach. Het is da i ook een aaneenschakeling van verwarringen. „Krasse Keet", de beurs van de Ooster vissers, in elkaar ge zet door H. Fenijn, geeft ons een beeld van wat er daar besproken wordt. Enig is daarin het vrijend paartje, dat het ,ccht" doet en door de vissers wordt „be- schuumd", totdat de vader van het meisje de geliefden van elkaar jaagt. Conversa tie, door mej. T. v.d. Vis en de heer Jac Keijzeiheeft niet minder succes. Tot slot zingen een 10-tal allerliefst geklede da mes nog: Met muziek door 't leven, Hol landse meisjes en Dansliedje, Een compli ment voor de vlotte afwerking, vooral aan hen, die hierin de leiding hadden, is meer dan verdiend. Met een gezellig bal wordt de avond, die voor VIOS een triomph is, besloten We verwachten de spelenden nog eens terug. Van succes zijn zij bij voorbaat verzekerd. Watervogels, dat nog door geen enkele tegenstander werd verslagen, heeft Zon dag j.l. alle zeilen moeten bijzetten om niet door dc Texelaars te worden geklopt. De voorz. van oe Texelse Sportvereniging, de heer D Dapper, schreef, dat hij een spannende strijd verwachtte, daar Texel zou trachten zich te herstellen. Hij heeft geen woord te veel gezegd, want de Texel se spelers hebben in een buitengewoon spannende wedstrijd getoond, dat ze er ook kunnen zijn Op de ranglijst nr. zo veel, in het veld was Texel het beste elf tal. Het einde kwam met 3-3, een stand, waarover Watei vogels heus niet mocht mopperen. Het spel kenmerkte zich door snelle aanvallen. Het viel ons op, hoe vastbera den de Texelse voorhoede haar aanvallen opbouwde, er werd keurig samengespeeld, een spel, dat ons aan vroeger tijd herin nerde, aan wedstrijden, waarin de keeper vijf, zes keer vissen moest. De laatste jaren stelde de voorhoede steeds teleur. Maar Zondag had de keeper van Watervogels werk genoeg. Na de be storming van zijn doel werd er hard en welgemikt geschoten. Vooral Henk Ran was geweldig op dreef. Hij plaatste prach tig. De corners belandden alle op kop- hoogte voor de palen en de Watervogel supporters hielden hun hart reeds vast als Henk zijn aanloop nam. Als gezegd. Texel was weer het oude elftal, dat speelde met een taaiheid en vechtlust, de groen-zwarte leeuwen ei gen. Toen de Watervogels na 20 minuten de lc goal maakten, bleef in de T-gelede- rcn met alleen de gevaarlijke inzinking achterwege, maar ze gooiden er meteen een schepje op en na flink doorzetten gaf Jan Bruin den keeper met 'n mooie bal 't nakijken. Daarna werd T. 'n penalty toe gewezen, die Gom met een strak schot in Op 27 en 28 Januari zal te Den Burg een nationale konijnententoonstelling worden gehouden. Naar het bestuur van de Texelse komjnenfokvereniging Kotex ons meedeelde, zal het Gymnastieklokaal in de Molenstraat alhier als tentoonstel lingsgebouw worden ingericht. Er worden ruim 360 konijnen verwacht. Als keurmeesters zullen optreden de heren J. F. Hannema uit Winkel, J. H de Jong uit Rotterdam, N. Verkade uit Kwintsheul en D. J. Kortman uit Den Helder Mr. G. D. Rehorst, burgemeester van Texel, heeft zich bereid verklaard, de tentoonstelling te openen De leden van Kotex. wier dieren tijdens de bevrijdingsfeesten hoog werden gepre zen, zullen dezer dagen hun beste beentje voorzetten. Door de drukke tijdsomstan digheden bleven de aan de vaste wal georganiseerde tentoonstellingen beneden de verwachting, maar nu de dieren weer beter verzorgd kunnen worden, zullen ook de overkantse fokkers ernstig naar de prijzen dingen. Het zal dus aan spanning niet ontbreken. De Postduivenvereniging Texel zal hel feest met 20 van haar beste duiven op luisteren. de rechterhoek benutte 2-1. Na de thee werd de spanning nog verhoogd. Water vogels stond achter, ze had nog met één wedstrijd verloren en daarom liet ze geen kans onbenut. De achterhoede van Texel was gewaarschuwd. Lolle verdedigde uit stekend en prong als een tijger op de bal. Het gladde veld speelde een der T.- backs, die in letterlijke zin niet goed be slagen in het veld was gekomen, parten. Hij werd door de snelle en handig ma noeuvrerende icchtsbuiten in de luren ge legd. Hierdoor ontstond meermalen een hachelijke situatie voor het T-doel, dat tenslotte voor de tweede maal door W. werd gevonden. Dick Huizinga maakte na een goede T-aanval het derde doelpunt met een hard schot, dat den keeper to taal verraste. Door een misverstand in de T-achterhoede men apelleerde voor buitenspel bracht W. de stand op 3-3. Een tip: Al s er van buitenspel sprake, doorspelen, zolang u het fluitje van den scheidsrechter niet hoort! Tijdens de wedstrijd, die door den scheidsrechter goed werd geleid, deden zich enkele incidenten voor: Grensrechter Van Zeijlen had twee keer conflict met den scheidsrechter.: Toen W bij een cor ner de bal niet op de juiste plaats legde, maakte de grensrechter hem hierop at tent. De scheidsrechter antwoordde, dat de grensrechter er zich niet mee mocht bemoeien (De scheidsrechter kende blijkbaar de taak van den grensrechter niet meer Toen de grensrechter na het ingooien van een bal het wederom nodig achtte een opmerking te maken, werd hij door den scheidsrechter „wegens onbetamelijk bemoeien met de leiding" uit het veld gestuuid. Henk Boon overkwam hetzelfde, toen een Watervogel hem met de benen vasmield beide lagen op de grond en Henk om zich heen schopte. Lolle kreeg bij een schermutseling voor het doel een trap tegen een been en moest door B. Beumkes worden vervangen. ZON, MAAN EN HOOGWATER. De zon komt 29 Dec. op om 8,50; onder 16,27. Maan: 3 Jan. N.M., 10 Jan. E. K. Hoog water ter rede van Texel: 29 Dtc. 5,39 en 18,02. 30 Dec. 6,43 en 19,02. 31 Dec 7,33 en 19,47. SECRETARIAAT RECHTSHERSTEL. De heer M. G. Steijsel deelt ons mede, dat hij sedert enige dagen de functie van Secretaris Rechtsherstel niet meer ver vult. Men gelieve zich voor kwesties Rechtsherstel en Beheer betreffende, in den vervolge te wenden tot het Bureau Rechtsherstel te Den Helder, Spoorstraat 112, tel. 3515

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1945 | | pagina 1