s.v.
DEJ AARSOVERDENKING
n
194 5
Het Eiland en de Tijd
Een
verrassing voor de
Een nieuwe ijsbaan i
T exel
in
op rijm
V.I.O.S. ufciI een Ironie avond
ga
Een revue, die
er wezen moclil
voor
I exel maalvl
de volgende
de kans
competitie
goe
Nationale Konijnenlentoonstelling
)p '27 en 2H Januari
le I )en Burg
RDAG 29 DECEMBER 1945.
59c JAARGANG. No. 5975.
rkkoi
orff I
hooll
:fecsfl
EXELSCHE COURANT
stviefl
tfeesi
gsscl
tfees
RSSct
OS
erstf
n.
feesl
»t
reer
ii dit
Een donkere avond. Een enkele
>ter flonkert tussen de wolken.
Geen ander geluid dan het fluiste
ren van het bos nabij en het rui
sen van de branding verweg.
Een gestalte is bezig. De rust van
zijn gebaren verraadt ouderdom;
de kracht ervan getuigt van jeugd.
Hij spreekt zacht voor zich heen.
;t
VN
'ijd: Nog enkele ogenblikken en de
is vol. De twaalf slagen van mid-
ht zijn 't sein van vertrek Daar
ze reeds. Elke volgende slag
t. nadrukkelijker nog dan de vori-
in afscheid. Voordat het geruis van
y den branding de klank van het me-
f Iheeft vervaagd, moet ik gaan.
baarden!
Eiland: Wacht één ogenblik!
ijd: Wie roept mij van mijn plicht?
Eiland: Ik, het Eiland, riep u. Luis-
|ch enkele ogenblikken naar mij. Ik
niet gestoord in uw werk: dag aan
|et ik u met rust Maar aan het einde
leze tijdkring laat ik u niet gaan.
ge mij zegent.
rplTijd: Hebt ge mij iets te zeggen, dat
iet eerder geweest is? Mijn eento-
erk heeft mij geleerd, dat er niets
,nS |'s onder de zon is. Wat er was, dat
weer zijn. Voor wie niet in jaren,
in eeuwen rekent, is 't leven eeuwi-
[rhaling.
Eiland: Ik begrijp 't wel. Voor u is
wagen, die ge vol laadt, gelijk aan
)rige. Alle jaren zijn voor u, onbe-
n Tijd, eender. Maar voor mij is het
dat ge juist op uw wagen hebt ge-
om 'l naar Gods verre gewesten te
jen, anders dan de vorige. En ik heb
len, dat het volgende niet aan dit
zal zijn.
Tijd: Wat is er dan gebeurd? Heeft
•e in wilde razernij de dijken ge-
d? Zijn hoge duinen verstoven?
.ai de zon met verzengende kracht de
Plfc verschroeid en 't leven doen ver-
2 tit Eiland: Neen. Zaaien en oogsten
mele en hitte, zomer en winter, dag en
|t, geboren worden en sterven, zij
•lden elkaar af Ik ben daarmee ver-
,vd en de wisseling van eb en vloed,
storm en 't suizen van een zachte
:e, is mij lief
t is aan de mensen, dat ik met smad
Hun geslachten wonen sinds eeu-
I achter de veilige beschutting van
len en dijken Elk jaar waren er vreug-
i n leed, hoop en teleurstelling, dank-
lG| heid over leven, dat geschonken
1 en rouw over leven, dat genomen
I. Maar dit jaar was het toch anders.
Tijd: Vertel mij ervan. Ik denk, dat
?t voor mij, alleen voor u nieuw was
•t Eiland: Nieuw was voor mij niet
i lespotische macht van den indringer
dacht over zijn wreedheid was zo oud
rijn macht. Maar hartverscheurend
de kreet om hulp, die toen van over
water tot mij kwam: honger! Mijn
waarin medelijden en hulpvaardig-
altijd hadden geleefd, ging de hon-
mden helpen. De helpers stonden in
e rijen, imöat zelfs voor barmhartig-
vergunnmg nodig was.
ïjn naam, die bekend was door de
r—?ls, werd toen bekend door de men-
Wie met bevende vingers het voedsel
ring, heeft mijn naam gepreveld, met
r. en van dankbaarheid in de ogen. Hon-
len kinderen kwamen tot mij: hun
gerige ogen zagen in dit paradijs de
ïzende vruchten van de levensboom.
Tijd: Uw jaar zijt ge goed begonnen,
et Eiland: In 't voorjaar kwamen vele
men terug, die verbannen waren pe-
t. Hun komst was een voorbode van
vrede.
'e Tijd: Dan was er in vele huizen gro-
ilijdschap. Vaders en zonen, die te-
keren, brengen blijdschap mee, en ze
n hun lach klinken
erfcet Eiland: Hun lach klonk maar korte
Sommigen zijn teruggekeerd om hier
sterven En velen hebben uit de le-
isbeker bitter lijden gedronken. Het
een tragedie, die geen onderscheid
akte tussen toeschouwer en speler.
)e Tijd: Zwijg toch over die sombere
gen Meen niet, dat gij de enige zijt.
daarover klaagt Dood en vernieling
overal machtig geweest. Ik herhaal
dat er niets nieuws onder de zon is
eek liever van vrolijke dingen.
Iet Eiland: Ja. Toen de natuur op haar
oist was, zijn de dorpen versierd; de
le huizen en straten waren bijna niet
er te herkennen. Er klonk muziek. En
lat één keer de vlaggen met frisse
uren gewapperd hadden, leek de be-
rte naar vreugde onuitblusbaar Nu
vlamt telkens weer de feestvreugde op
ik tot diep in de nacht. Dansen en
nken helpen hen, bij wie de vreugde
t meer van binnenuit komt.
De Tijd: Zo ziet ge het. Wanneer de
nsen wrevelig denken: „Morgen ster
ft wij", menen zij mij van de verganke-
heid van het leven een verwijt te mo-
ft maken. Maar ik zorg ook voor ver-
elheid. Ik genees immers alle wonden
Iet Eiland: Niet ieders wonden zijn ge-
zen. Voor wie het liefste moest afstaan,
ft de stille uren moeilijk en zwaar. Ook
kan niet vergeten. Ik hoor nog de angst
eten van kinderen, het verlaten ker-
'ft van gewonden Ik zie nog de macht
n verwoestend geweld. Ik durf het u
ichts fluisterend te zeggen: Mijn bodem
van bloed doordrenkt
De Tijd: Ook onschuldig bloed? Dat
»en mensen elkaar aan.
Het Eiland: Ik kan niet allen „mensen"
noemen. Onschuldig bloed is er vergoten.
Waarom? Waarom? O, ik zou geen rust
meer hebben, als ik met wist, dat zij die
gingen, dichter naderden tot Gods tegen
woordigheid.
Dc Tijd: Gij moogt daarvan verzekerd
zijn. Mensen behoeven alleen maar voor
elkaar, niet voor God te vrezen.
En daarom vraag ik u over hen die
bleven
Het Eiland: Zij zijn aan de arbeid ge
gaan. Veel moet opgebouwd worden. „Het
Eiland", zo zeiden zij, „zal schoner woiden
dan het was!" Zij beschouwen traagheid
en bekrompenheid als tegenstanders die
machteloos moeten worden.
De Tijd: Wanneer wrede handen het
web verscheuren, begint de spin het op
nieuw te weven. Gelukkig, dat ook de
mensen vol moed gingen Ijouwen.
Het Eiland: Maar het leven is met al
leen materie. Groter nog dan de stoffe
lijke nood was de zedelijke en geestelijke
ontreddering. Om die te overwinnen,
moet een mens vertrouwen en geloven.
De Tijd: En ziin er mensen aan wie deze
gaven geschonken zijn?
Het Eiland: Er wonen aan mijn kust
genoeg dapperen, die voor offers niet te
rugdeinsden, toen de .oorlog woedde
Dwang kon toewijding en liefde niet ver
hinderen te stralen. Maar er is, nadat de
vredesvlaggen wapperden, langzaam aan
teleurstelling gekomen
De Tijd: Was de verwachting misschien
te hoog gespannen7
Het Eiland: Dat bleek later zo te zijn
Toen de vrede kwam, leek het leven een
spiegelend meer, waarin de zonnestralen
tot op de bodem doordrongen. Maar na
enige tijd werd het water ondoorzichtig
Het troebele, dat gewoonlijk meer en meer
bezinkt, is in de menselijke samenleving
hoe langer hoe meer naar boven gekomen
Er is nog niet vrede, wanneer de oor
log eindigt DeVredesduif fladdert nog
onrustig rond; nergens vindt zij een rust
plaats voor de holle van haar voet.
Ik meende, dat het Recht als een snel
vlietende beek de Augiasstal zou zuiveren.
Maar het ging anders. Wel werden velen
bestraft, maar met alle onrecht werd op
gespoord. Ook het Recht bleek gebrekkig
te zijn, en het is niet altijd duidelijk met
welke maten gemeten wordt.
De Tijd: In cude tijden geloofde men,
dat de zonden, op een bok geladen, de
woestijn ingestuurd konden worden
Het Eiland: Velen geloofden ook nu, dat
het zoeken van een zondebok de belang
rijkste taak was. die het volk had te ver
richten. De monden zijn echter gebleven.
De oorlog heeft de mensen slecht, hard
en zelfzuchtig gemaakt De zilveren klank
van eendracht en saamhorigheid bekoor
den de mensen in tijden van nood. Maar
nu is het weer: „Iedere mens en iedere
groep voor zichzelf" Haat en wraak zijn
niet verdwenen. Er zijn mensen, die wel
een kuil willen graven waar een andei in
moet vallen: alsof het leed van de één
de ander gelu ckig kan maken!
Dc Tijd: Laat ik dan de besten van uw
bewoners ontmoedigd en ontgoocheld
achter?
Het Eiland: O neen! Wat mij niet om
brengt, maakt mij sterker! Als velen maar
beseffen, dat zij op de bres moeten sprin
gen voor waarheid, recht en naastenliefde
Anders krijgen haat en boosheid weer dc
overhand.
boerinnen
Ter gelegenheid van het Kerstfeest
heeft de afdeling Het Zand van de Boe-
rinnenbond de getroffen leden van haar
Texelse zustervereniging een aardige ver
rassing bereid Op de Donderdag 20 Dec.
gehouden Kerstbijeenkomst van de Texel
se boerinnen en andere plattelandsvrou
wen, welke in De Lindeboom werd ge
houden, werden door het bestuur namens
de afdeling Het Zand aan 18 getroffen
leden geschenken uitgereikt De pakket
jes bevatten allerhande voorwerpen, als
kinderspeelgoed, breinaalden, naaidoos-
jes, enige kledingstukken, stopgaren,
naaigaren, spelden, etc We behoeven wel
niet te vermelden, dat de dames zeer
dankbaar waren voor deze mooie ca-
deaux. Het was een vreugdevol uur. Op
dit Kerstfeest las mevi. De Vries-Steutel
uil Zuid-Eierland, een fragment uit Gösta
Berling van Selma Lagerlöf. Spreekster
declameerde bovendien enige gedichten
waarnaar eveneens met genoegen werd
geluisterd.
Naar mevr. Van de Ban-van Bodegom
meedeelde, telt de afd 90 leden
In de Vrijdagavond 14 Dec gehouden
jaarvergadering der IJsclub Waalenburg,
werd uitvoerig van gedachten gewisseld
over een nieuwe baan. In de loop der ja-
is nl. gebleken, dat er van de baan in
Waalenburg geen druk gebruik wordt ge
maakt. Maar waar moet een andere baan
worden aangelegd? Sommigen hadden 'n
terrein bij Ora et Laboia op het oog,
maar men ziet geen kans om het water er
op te houden. De baan in Waalenburg
staat helaas nog niet blank, doordat de
molen defect is. Het bestuur hoopt nog
dit seizoen over een andei perceel in
Waalenburg te kunnen beschikken. Ge
zien de flinke belangstelling voor deze
vergadering mogen we verwachten, dat
het bestuur alles zal doen om zo spoedig
mogelijk een goede en gunstig gelegen
baan te verkrijgen Op het ogenblik kun
nen echter nog geen hoge uitgaven wor
den gedaan, daar de rekening een nadelig
saldo van f 20 aanwijst Vorig jaar
had men nl geen contributie geïnd, maar
Natuurmonumenten bood wel een kwi
tantie ter voldoening van de huur aan
De bijdiage der leden werd vastgesteld
op 75 ct., voor echtparen, f 1,25.
In plaats van de heren Lap en B. v d
Berg werden de heren K. Kuip en J. G
Dekker tot bestuursleden gekozen.
Maar moedeloos mag ik niet zijn! En
kele dagen geleden straalde uit kerken en
huizen een za^ht licht: Kerstmis! Hoeveel
lichter was het dan vorig jaar. De besten
der mensen weten, dat de oude Adam be
schaamd wegsluipt, wanneer Christus
binnenkomt. Hij kan alles nieuw maken
Dc Tijd: Nu ik u zo heb horen spreken,
durf ik u achter te laten. Moge vertrou
wen uw krtienf zijn!
Mijn plicht dwingt mij verder te gaan:
ook ik ben slechts een dienaar. Maar één
wens geef ik u mee. Geef die door aan
allen die van goeden wille zijn:
VAARWEL EILAND, GODS ZEGEN
IN HET NIEUWE JAAR'
De tijd grijpt de leidsels. De paarden
voeren hun wagen in de nacht. Boven het
Eiland flonkeren nu vele sterren. De
wind steekt op Krachtig ruist het bos na
bij en dreunt de branding verweg.
TH. v. d. VEER.
De Schouwburgzaal van Pen is Zater
dagavond 22 Dec uitverkocht, als de voor
zitter, de heer Jac. Kcijzer, met een kort
woord, waarin hij de moeilijkheden, waar
mee het corps de laatste jaren te kampen
had, memoreert.^le avond opent.
Direct hieroo wordt door het corps in
gezet met Feestmars van J. R. v.d. Glas,
No. 2. Souvenir dc Maassluis, wordt na
toelichting door den directeur eerst gebla
zen, zoals dit ging toen het corps nog in
de kinderschoenen stond. Daarna zoals hél
behoort, waaruit bleek, dat de vooruit
gang van het corps zeer goed was. Met
een kleine wijziging wordt het program
ma, bestaande uit een 14-tal nummers,
vlot en zeer goed ten gehore gebracht.
Hoewel dc bezetting tamelijk goed is, mis
sen we toch -.eer, vooral in de marsen, de
piston en saxophoon.
Na de pauze volgt revue „Vooruit V I.
O S." De heer Jo Roeper Johzn die deze
avond zich als een volmaakt conferencier
ontpopt en ie touwtjes goed in handen
heeft, weet dl dadelijk de stemming er in
te brengen. Als eerste no zingen een 10-
tal als matrozen geklede dames „Vooruit
VIOS". Er was laatst een meisje loos en
Naar zee. De schets Het ameublement,
door mej. T. v.d. Vis en de heren G Eel-
man en S. v.d Slikke, gaat vooraf aan
een nummertje zang .Mathilda, door F.
Steigstra. Scoets Meijer en Jansen als
Helden door mej. N. Bakker en de heren
C. Stijgstra, K. Burger en G. Eelman. S.
v.d. Slikke zingt met pianobegeleiding
door C. v. Heerwaarden Wz. achtereen
volgens Trouw niet met een dokteres,
Zie aan 't raam de laatste rozen bloeien
en Trees met haar Canadees. De schetsen
Wonderdrank en Ideaal echtgenoot volgen
hierop. Het Hawaii-kwartet, de dames M.
Daalder en T. v.d. Vis en de heren C. en
F. Steigstra zingt hierna Hei, hei, Sarina,
Een jaareen jaar, wat is een jaar,
Een hand vol dagen, bij elkaar,
En deze zijn eer dat men 't weet,
Voorbij met al hun lief en leed.
Toen Vijfenveertig pas begon.
Zo troosteloos en zonder zon.
Toen zeiden wij en iedereen:
„We komen er nooit meer doorheen"
De nood steeg hoger bij de dag,
't Was slechts ellende wat men zag,
En zorgen, zorgen zonder tal,
Omringden ons schier overal.
Op straat liep je niet veilig rond,
Een groot deel zat onder de grond,
En dikwijls sloeg je op de vlucht,
Voor de gevaren uit de lucht.
Ook thuis was het met veel gedaan,
De kachel was meer uit dan aan,
En 's avonds was je wel verplicht
In bed te kruipen zonder licht.
Maar 't meeste werd toch wel geleden
Voornaam'lijk in de grote steden.
Gelukkig stond de Tesselaar
Steeds voor zijn medemensen klaar.
En ieder zag je iets verzenden,
't Zij naar familie of bekenden.
Wel moest men eerst voor het vervoer
Een stempel van de kommandantur,
Maar hoeveel piepers, meel en graan,
Z.al clandestien zijn weggegaan?
Een grote dag voor Texel was 't.
Toen daar met een zeer kostb're last,
(De kinderen uit Amsterdam)
De Wagemaker binnenkwam.
Nog zien we daar de stumperds staan,
Verkleumd, "ermagerd en ontdaan.
En toen beseften wij toch pas
Hoe erg het :n de steden was.
Geen wonder, dat wij Tesselaren
Wel heel en heel erg dankbaar waren,
Dat wij nog niet van honger wisten
Ofschoon ook wij veel dingen misten.
Het was, gezien de overkant,
Hier werk'lijk het beloofde land.
Maar toen brak de Aprilmaand aan.
Die zoveel leed zou doen ontstaan.
Die zoveel angsten en gevaren
Over ons eiland rond deed waren.
Met smart, dat ik dit memoreer,
Dit alles doet zo schrijnend zeer.
Hoeveel geliefden gingen henen,
Die wij op deze dag bewenen.
't Was allemaal zo zinloos wreed.
Was het VERGEEFS wat men hier leed.
Of hebben wij door deze wonden
Als mensen nu elkaar gevonden?
Och, als dit maar de winst mocht zijn
Van al die droefheid en die pijn,
Dan heeft, schoon wij de pijn nog voelen.
Dit leed toch ook nog zijn bedoelen.
Hoe leefden w' allemaal weer op,
Toen daar de vlaggen hoog in top,
Van qevels en van torens waaiden
En w' allen luid victorie kraaiden.
Een vreugde, heerlijk en spontaan,
Brak zich aan alle zijden baan.
En oud en jong en arm en rijk
Waren die dag elkaar gelijk.
Maar, was ons landje toen bevrijd.
Toch was helaas de grote strijd
Ginds over zee nog niet qestreden,
Daar werd nog nameloos qeleden.
Wel kregen die verdraaide Jappen
Zo gaandeweg al zwaarder klappen,
Maar 't zou nog wel een tijdje duren
Eer men dat stel had in de luren.
Tot plots'ling de atoombom kwam
En men zeer korte metten nam.
Het hemels rijk dat werd een hel
En d' oorlog een verloren spel.
De Jap bood overgave aan,
En mocht zijn boel inpakken gaan.
Met onz' bevrijding kwamen mede,
Diverse soorten heerlijkheden,
Zoals biscuits en chocolade.
En wat ook niet viel te versmaden,
De blikjes vis en dergelijken,
Die bij ons bord stonden te prijken.
Zo zoetjes aan kwam er al meer,
Nu 't een en dan het ander weer.
En als je thans de winkels ziet,
Dan lach je. Is het waar o! niet?
Ook werd ons landje overladen
Met alle soorten ereraden,
Voor kunst, muziek, sport en cultuur,
En ieder zuiverde met vuur.
Als je dit alles overziet,
Dan denk je, of je wilt of niet'
..V/at is het in ons land toch mis,
Niet één, die nou goed zuiver is".
Enfin, we hebben dan tot slo!
Gelukkig nog een schone P.O D.
Een nieuwe jaarkring breekt nu aan,
Straks zal de klok weer twalef slaan,
En zullen telkens nieuwe dagen
Weer nieuwe krachten van ons vragen.
Eén troost, wij gaan dit nieuw begin,
Na vijf jaar, weer in vrede in.
En laat een ieder zich bezinnen
De vrede metterdaad ie winnen.
Laat er vooral in groot en klein,
Een onderling vertrouwen zijn.
Laat men op de gemeenschap letten
En eigen wil terzijde zetten.
Wat Indiê ons brengen zal,
Voorspel ik u niet bijgeval,
Wij hopen, dat daar recht geschiedt,
En meer of minder hoeft het niet.
Welaan dan, beste Tesselaars,
Ik wens bij het begin des jaars,
Als straks de kerkklok luiden zal.
U vrede en voorspoed bovenal.
Een lekvrij huis, een goede brand,
En welvaart weer aan alle kant.
Een Tesselaar weer van formaat.
Waar dubbel in te lezen staat.
En dan met moed maar door dit jaar.
Redactie en de Rijmelaar
Toean dan Njonja. Zuidafr potpourri en
Sterrenhemel van Hawaii. .Omruilen van
24 rollen behang in Bremer's Warenhuis"
waarin de heer Jo Roeper de hoofdper
soon is, ontlokt een onbedaarlijk ge
lach. Het is da i ook een aaneenschakeling
van verwarringen. „Krasse Keet", de
beurs van de Ooster vissers, in elkaar ge
zet door H. Fenijn, geeft ons een beeld
van wat er daar besproken wordt. Enig is
daarin het vrijend paartje, dat het ,ccht"
doet en door de vissers wordt „be-
schuumd", totdat de vader van het meisje
de geliefden van elkaar jaagt. Conversa
tie, door mej. T. v.d. Vis en de heer Jac
Keijzeiheeft niet minder succes. Tot slot
zingen een 10-tal allerliefst geklede da
mes nog: Met muziek door 't leven, Hol
landse meisjes en Dansliedje, Een compli
ment voor de vlotte afwerking, vooral
aan hen, die hierin de leiding hadden, is
meer dan verdiend.
Met een gezellig bal wordt de avond,
die voor VIOS een triomph is, besloten
We verwachten de spelenden nog eens
terug. Van succes zijn zij bij voorbaat
verzekerd.
Watervogels, dat nog door geen enkele
tegenstander werd verslagen, heeft Zon
dag j.l. alle zeilen moeten bijzetten om
niet door dc Texelaars te worden geklopt.
De voorz. van oe Texelse Sportvereniging,
de heer D Dapper, schreef, dat hij een
spannende strijd verwachtte, daar Texel
zou trachten zich te herstellen. Hij heeft
geen woord te veel gezegd, want de Texel
se spelers hebben in een buitengewoon
spannende wedstrijd getoond, dat ze er
ook kunnen zijn Op de ranglijst nr. zo
veel, in het veld was Texel het beste elf
tal. Het einde kwam met 3-3, een stand,
waarover Watei vogels heus niet mocht
mopperen.
Het spel kenmerkte zich door snelle
aanvallen. Het viel ons op, hoe vastbera
den de Texelse voorhoede haar aanvallen
opbouwde, er werd keurig samengespeeld,
een spel, dat ons aan vroeger tijd herin
nerde, aan wedstrijden, waarin de keeper
vijf, zes keer vissen moest.
De laatste jaren stelde de voorhoede
steeds teleur. Maar Zondag had de keeper
van Watervogels werk genoeg. Na de be
storming van zijn doel werd er hard en
welgemikt geschoten. Vooral Henk Ran
was geweldig op dreef. Hij plaatste prach
tig. De corners belandden alle op kop-
hoogte voor de palen en de Watervogel
supporters hielden hun hart reeds vast als
Henk zijn aanloop nam.
Als gezegd. Texel was weer het oude
elftal, dat speelde met een taaiheid en
vechtlust, de groen-zwarte leeuwen ei
gen. Toen de Watervogels na 20 minuten
de lc goal maakten, bleef in de T-gelede-
rcn met alleen de gevaarlijke inzinking
achterwege, maar ze gooiden er meteen
een schepje op en na flink doorzetten gaf
Jan Bruin den keeper met 'n mooie bal 't
nakijken. Daarna werd T. 'n penalty toe
gewezen, die Gom met een strak schot in
Op 27 en 28 Januari zal te Den Burg
een nationale konijnententoonstelling
worden gehouden. Naar het bestuur van
de Texelse komjnenfokvereniging Kotex
ons meedeelde, zal het Gymnastieklokaal
in de Molenstraat alhier als tentoonstel
lingsgebouw worden ingericht. Er worden
ruim 360 konijnen verwacht.
Als keurmeesters zullen optreden de
heren J. F. Hannema uit Winkel, J. H
de Jong uit Rotterdam, N. Verkade uit
Kwintsheul en D. J. Kortman uit Den
Helder Mr. G. D. Rehorst, burgemeester
van Texel, heeft zich bereid verklaard, de
tentoonstelling te openen
De leden van Kotex. wier dieren tijdens
de bevrijdingsfeesten hoog werden gepre
zen, zullen dezer dagen hun beste beentje
voorzetten. Door de drukke tijdsomstan
digheden bleven de aan de vaste wal
georganiseerde tentoonstellingen beneden
de verwachting, maar nu de dieren weer
beter verzorgd kunnen worden, zullen ook
de overkantse fokkers ernstig naar de
prijzen dingen. Het zal dus aan spanning
niet ontbreken.
De Postduivenvereniging Texel zal hel
feest met 20 van haar beste duiven op
luisteren.
de rechterhoek benutte 2-1. Na de thee
werd de spanning nog verhoogd. Water
vogels stond achter, ze had nog met één
wedstrijd verloren en daarom liet ze geen
kans onbenut. De achterhoede van Texel
was gewaarschuwd. Lolle verdedigde uit
stekend en prong als een tijger op de
bal. Het gladde veld speelde een der T.-
backs, die in letterlijke zin niet goed be
slagen in het veld was gekomen, parten.
Hij werd door de snelle en handig ma
noeuvrerende icchtsbuiten in de luren ge
legd. Hierdoor ontstond meermalen een
hachelijke situatie voor het T-doel, dat
tenslotte voor de tweede maal door W.
werd gevonden. Dick Huizinga maakte na
een goede T-aanval het derde doelpunt
met een hard schot, dat den keeper to
taal verraste. Door een misverstand in de
T-achterhoede men apelleerde voor
buitenspel bracht W. de stand op 3-3.
Een tip: Al s er van buitenspel sprake,
doorspelen, zolang u het fluitje van den
scheidsrechter niet hoort!
Tijdens de wedstrijd, die door den
scheidsrechter goed werd geleid, deden
zich enkele incidenten voor: Grensrechter
Van Zeijlen had twee keer conflict met
den scheidsrechter.: Toen W bij een cor
ner de bal niet op de juiste plaats legde,
maakte de grensrechter hem hierop at
tent. De scheidsrechter antwoordde, dat
de grensrechter er zich niet mee mocht
bemoeien (De scheidsrechter kende
blijkbaar de taak van den grensrechter
niet meer Toen de grensrechter na
het ingooien van een bal het wederom
nodig achtte een opmerking te maken,
werd hij door den scheidsrechter „wegens
onbetamelijk bemoeien met de leiding" uit
het veld gestuuid. Henk Boon overkwam
hetzelfde, toen een Watervogel hem met
de benen vasmield beide lagen op de
grond en Henk om zich heen schopte.
Lolle kreeg bij een schermutseling voor
het doel een trap tegen een been en moest
door B. Beumkes worden vervangen.
ZON, MAAN EN HOOGWATER.
De zon komt 29 Dec. op om 8,50; onder
16,27. Maan: 3 Jan. N.M., 10 Jan. E. K.
Hoog water ter rede van Texel: 29 Dtc.
5,39 en 18,02. 30 Dec. 6,43 en 19,02. 31
Dec 7,33 en 19,47.
SECRETARIAAT RECHTSHERSTEL.
De heer M. G. Steijsel deelt ons mede,
dat hij sedert enige dagen de functie van
Secretaris Rechtsherstel niet meer ver
vult. Men gelieve zich voor kwesties
Rechtsherstel en Beheer betreffende, in
den vervolge te wenden tot het Bureau
Rechtsherstel te Den Helder, Spoorstraat
112, tel. 3515