Ie
Drukwerk J
3 boerenwagens
Boekhandel
Parkstraat
r
muziek
arbeiderswoning
bij J. P. STAM
wild en gevogelte
spoedige hulpver
lening mij niet
mogelijk zal zijn
Veearts Lankamp
VERHUISD
voerbieten
M. A. J. VONK
HUWELIJK...
Uitreiking
levensmiddelen
kaarten.
BON
Anna Paulowna
Firma P. M. Brouwer,
en
landiglieiclje
Te koop
en een driewielde kar.
W. REUVERS,
De Cocksdorp.
heeft ontvangen nieuwe
voorraad
Klassieke, geestelijke, ha-
«vaiians, St. Nic., populai
re en amusements-
Bij deze betuigen wij
onze hartelijke dank voor
de vele bewijzen van be
langstelling en deelne
ming, ondervonden tij-
^'dens het overlijden door
een noodlottig ongeval en
de teraardebestelling van
onzen geliefden Broeder,
jOom en oud-Oom
PETER SAUERBORN
In het bijzonder aan
Fam. Dekker, Eerw. Zus
ters, aan dragers en
i 'kleedoplegsters en ver-
'der allen, die hem de
laatste eer hebben bewe-
I zen.
H. SAUERBORN.
De Cocksdorp. Oct. 1946.
VOOR DE OORLOG
kochten wij aardappelen
voor P. van Es en ande
ren. Nu de mannen van
de V.B.N.A.
Biedt ons maar aan.
Als u goede partijen hebt,
gaan we het weer probe
ren.
sijbr: c. eelman.
Huis, bew. door C. Tuin
der en grond a.d. Wil-
helminalaan is nog te
koop. Bloembollenland en
tuingrond kunt u huren.
TE KOOP:
met schuur en erf annex
tuin en grasland, tezamen
groot 0,31,04 ha gelegen
aan de Vuurlorenweg C
66, nabij De Cocksdorp,
thans bewoond door H.
Nieboer en eigendom van
de Erven W. de Graaf.
Te bevragen bij Joh.
de Graaf, Weilust, Eier-
land.
Voor ••n CADEAUTJE
slaagt U ten allerleste
toch nog het beste
Aanbiedingen verzocht
van
P. KEIJSER,
Schilderweg, tel. 120.
Wegens de buitengewoon
slechte, welhaast onbe
gaanbare toestand waar
in meerdere wegen zich
bevinden, moet ik er op
wijzen, dat verwacht kan
worderf, dat
en dat de hulpverlening
gebrekkig worden kan.
van Schildereind 31 naar
Schildereind 12.
J. A. EELMAN,
Autotransport.
T^e koop
J. HIN,
Schilderweg.
ERKENDE PHILIPS
RADIO SERVICE
Tel. 78. Den Burg.
Sijbr. C. Eelman vraagt
alle soorten Narcissen en
alle soorten Crocussen,
mits geen luxe prijs.
Contant en direct leveren
Nieuwe kisten neem ik
over tegen kostprijs.
Prima blanke aardappe
len kunt U ook aanbie
den. Zelfde condities.
Eenzame I Ook voor U li er een op
rechte Icveoskomeraad. Ga toch een»
vertrouwelijk pratco of vrnag huls-
bezoek bl) een der adressen der Ver-
eenlgde Nederlandsche Huweltjks-
bemiddcllogskantorcn, geheel onder
vrouwelijke 'irectlc en succesvol
bsmlddeleoc. voor long tot oud.
voor eiken stand en voor elk geloof,
dus ook voor U Spreekuren dag.
v. 2 tot 5 (op andere uren na of-
spraak} ook Zaterdag en Zondag,
's Maandags gesloten.
Hoofdkantoor Ministerpark 18a
Hilversum. Kantoor te Alk
maar Hofdijkstraat 10.
Portret-atelier Jac. de Boer,
Keizerstraat 113, Den Helder.
Voor opnamen (zonder bespreking vooraf)
geopend Woensdag, Donderdag en Vrijdag
van 2-4 uur.
Tabaks-, versnaperingen
en gecombineerde
kaarten.
Op de eerstvolgende
uitreiking van levens
middelenkaarten worden
tevens uitgereikt aan
Mannen, geboren in
1928 of eerder tabaks-,
versnaperings- of gecom
bineerde kaart;
Vrouwen, geboren in
1928 of eerder versnape
rings- of gecombineerde
kaart;
alle andere personen
een versnaperingskaart,
Zie thuis na welke
kaart u wenst!
Zelfverzorgers dienen
hun zelfverzorgingsboek-
jes mede te brengen.
HET ADRES voor:
DROGISTERIJ
ARTIKELEN
is A. v. d. SLIKKE.
LEER
KENNEN
Jhe British Information Service werkte
mede asn do 17 ichrlltclljko lessen,
dlc samen de cursus Leer Engeland
kennen vormen
Geen taalcursus, maar een geïllu
streerde leergang, die U inzicht geeft in
land en volk. industrie en staatsbestel
der Britse eilanden. Onmisbaar voor
handelsman, toerist en ieder, die
algemeen ontwikkeld wil zijn
Lesgeld 4 maanden A 2.50
ol /9.' compleet
Engels-Frans-Spaans
ook Handels-correspondentie
en opleiding Praclijkdiplome s
Maleis-Ned. Taal en Corr.
Boekhouden - Duits - Steno
Leer Frankrijk kennen
Middenstandsdiploma
Journalistiek en Publiciteit
NED. TALEN INSTITUUT
ROTTERDAM
409
Gratis proefles van:
is bekend geworden door z'n granen en
bloembollen. Maar de polder is beroemd
geworden door z'n Pootaardappelen. Som
mige kenners beweren zelfs, dat de ge
hele wereld geen betere voortbrengt!
Dat js voor U een aanwijzing om óók die
poters te planten! Ze kosten net zoveel
als gewone poters! Besluit snel en schrijf
vandaag nog aan
Zaden - Pootaardappelen - Bloembollen
Breezand (Gem. Anna Paulowna).
Telefoon K 2232-385.
jllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
1 Alleen voor
1 modern en
§j goed 1
rnrnr
Drukkerij
Texelse Courant
^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiF
EEN FOSFORZUURPROEF OP
AARDAPPELEN.
Dit proefveld werd aangelegd op het-
:elfde perceel, waarop we ook in 1943
ien fosforzuurproefveld hadden aange-
egd. Reeds toen was gebleken, dat dit
Derqeel vrij fosforzuurarm was. In 1943
verd van dit perceel een grondmonster
mderzocht en daarbij bleek, dat het P-
jetal 2 en het P. citr. getal 15 was. Het
3edrijfslaboratorium noemt de grond
ilecht van fosforzuur voorzien, wanneer
ïaast een P-getal van 4 en lager een P.-
:itr. getal van 25 of lager staat. Bij het
mderzoek van de laatste jaren blijkt, dat
ïepl veel percelen op ons eiland beneden
leze grens zijn gedaald.
Ook dit voorjaar werd van het proef
veld een grondmonster naar Groningen
verzonden, maar het analyserapport is
ïog niet binnen. Wij kunnen nog ver-
nelden, dat het proefperceel in 1942
verd gescheurd. De grondsoort is zand.
Als proefgewas namen we aardappe-
en. Ras Eigenheimer. De aanleg ge-
chiedde in tweevoud op veldjes van plm.
li are Het gehele veld kreeg een gelijke
>emesting met kali en stikstof. De kalibe-
nesting was 300 kg. kali 50 pet. per ha.,
Ie stikstofbemesting 300 kg. kalkammon-
alpeter. De fosforzuurbemesting varieer-
te van geen fosforzuur tot 400 kg., 800 kg.
•n 1200 kg. super 17 pet. per h.a.
De aardappelen werden geplant op 16
^pnl op een afstand van 50x50 cm. Op
8 April werd de fosforzuurbemesting ge-
;even.
Verloop van de groei.
Reeds heel spoedig na opkomst der
tardappelen kon men zeer duidelijk ver-
chil waarnemen tussen de onbemeste, de
ichtbemeste en de zwaarbemeste veld-
es. Zonder een enkele aanwijzing was 't
nogelijk, de verschillende fosforzuur-
rappen aan te wijzen. Dit verschil werd
le eerst tijd steeds groter en er is een
ijd geweest, dat het verschil tussen de
•emesting met 800 kg. super en 1200 kg.
uper nog vrij groot was. Er is alle ge-
egenheid geweest de verschijnselen van
osforzuurgebrek waar te nemen op de
'eldjes, die geen super ontvingen. Niet
Blunt en Robinson waren bankbedien
de ieder op 'n andere bank en reeds
l edert hun jeugd dik bevriend. Af en toe
ntmoetten zij elkaar tussen de kantoor-
iren in een lunchroom waar zij in het
•egin van de maand, als het ,,er aan zat"
- hun twaalfuurtje gebruikten. Nimmer
leden ze dit, zonder er een heftig dispuut
»ij te voeren.
Een dag of veertien geleden liep hun
neningsverschil over de vraag, of ze ooit
.ans zouden hebben directeur te worden
an het filiaal van hun bank, waar ze nu
ls employé ieder jaar een heel dik boek
net rekening-courants vol schreven.
Hunt was pessimistisch; hij beschouwde
en dergelijk geluk als een onmogelijk-
:eid, althans in de eerste vijftien jaar, en
ian daarna nog als een zuiver gelukje,
at iemand één op de duizend in de
choot kon vallen, maar dat er ook net zo
;oed, of zoveel eerdere, naast terecht
on komen. Robinson, de optimist, be
geerde, dat je daar niets van zeggen
on en dat hij voor zich helemaal niet
erbaasd zou zijn, als hij vandaag of
lorgen het recht zou krijgen als „direc"
e mogen tekenen.
Vandaag heeft Blunt een prachtig
•lauw-groen oog. Met de scrupuleuze
penhartigheid van een bankemployé
ertelt hij aan iedereen, dat hij op klaar-
ichte dag tegen een lantaarnpaal gebotst
Deze verklaring veroorzaakt iedere
eer, dat hij ze verteld, een uitbundig
elach.
Robinson wsa, zoals gezegd, rekening-
ourant-boekhouder op het filiaal van
ijn bank en deed, wanneer de kassier
iet vacantie was. diens werk.
Omdat hij dus slechts twee van de
vvee-en-vijftig weken per jaar kassier
/as, verrichtte hij zijn werkzaamheden
edurende die tijd met buitengewone
auwkeurigheid. Toen dan ook, op een
oede morgen, mrs. May Hattenkorf, een
er rijkste cliënten van de bank' een
riefje schreef, waarin zij vroeg, haar pa
llen collier van meer dan tienduizend
alleen vonden we het dofgroene en het
saamgenepene van de bladeren, maar op
verschillende planten vonden we ook
de bruine vlekken, die het bewijs zijn
van ernstig fosforzuurgebrek. Het is ons
gebleken, dat ook diverse praktijkperce
len deze verschijnselen in mindere of
meerdere mate vertoonden. Dit was vooral
het geval op percelen, die pas enige jaren
in bouw zijn. Oudere bouwgrona, die
voor de oorlog regelmatig goed met fos
forzuur is bemest, is blijkbaar beter van
fosforzuur voorzien dan oude schapen
weiden, die slechts nu en dan of in het
geheel geen fosforzuur ontvingen. Het is
onze ervaring, dat men over het alge
meen te hoge verwachtingen heeft van
oude schapenweiden. Het zijn op het
ogenblik juist deze percelen, die de mees
te gebreksverschijnselen vertonen Niet
alleen van fosforzuur, maar ook van kali.
Omstreeks 15 Juli kwamen in de veld
jes die het meeste fosforzuur ontvingen,
duidelijke verschijnselen van kaligebrek
naar voren. Hieruit blijkt dus, dat op
grond, die niet ruim van kali voorzien is,
bij een ruime fosforzuurbemesting 150
kg. zuivere kali per ha. niet voldoende is.
We hebben hier een duidelijke illustratie
van de theorie, dal men een der duigen
van het „bemestingsvat" wel onevenredig
kan verlengen, maar dat dit geen resul
taat geeft, indien de andere duigen niet
evenredig worden verlengd. Toch blijkt
uit het resultaat bij het rooien van het
eerste gedeelte van het proefveld heel
duidelijk, dat de fosforzuurduig op dit
perceel in ieder geval de kortste is ge
weest en dat alleen de verhoging van de
fosforzuurbemesting reeds een aanzien
lijke opbrengstverhoging geeft.
Om een indruk te krijgen van de ver
hoging van de opbrengst zowel bij het
rooien voor pootgoed als voor consump
tie, besloten wij het proefveld in twee
gedeelten te rooien. Het eerste gedeelte
omstreeks de rooidatum van Eigenhei
mer, en de rest na rijping van het gewas.
Zo werd dan de eerste helft gerooid op
25 Juli.
Er werd een gedeelte gerooid, waarop
maximaal 80 stammen konden voorko
men. Op de meeste veldjes bereikten \-e
dit aantal niet, omdat sommige poters
geen plant hadden gevormd. In onder
staand overzicht vindt u tevens het aan
tal planten per veldje. De opbrengst
werd in vi£r sorteringen verdeeld en van
iedere sortering werd het gewicht en het
aantal knollen bepaald Zo kregen we
voor ieder veldje de totaalopbrengst en
het totaal aantal knollen. Hier hebt u het
resultaat-
No veldje Bemesting
blijkt dit 1,75 knol per stam te zijn. Voor
waar een groot verschil. Verder blijkt,
dat de meeropbrengst van de met fosfor
zuur bemeste veldjes gevormd wordt
door de knollen boven 45 mm. Het ver
schil tussen de totaalopbrengst van onbe
meste veldjes en de veldjes bemest met
1200 kg. super per h.a. is 20 kg en dit
is juist het verschil tussen de opbrengst
van de sortering boven 45 mm. van de
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
800 kg. super
1200 kg. super
400 kg. super
0 kg. super
1200 kg. super
400 kg. super
0 kg. super
800 kg. super
Veldje Bemesting
1. 800 kg. super
2. 1200 kg. super
3. 400 kg. super
4. geen
5. 1200 kg. super
6. 400 kg. super
7. geen
8 800 kg. super
Hel is zeer interessant nog enkele sa
menvattingen te maken Wanneer we op
brengst en aantal knollen van de veldjes
met gelijke bemesting samen tellen en
dan het gemiddelde hiervan nemen, krij
gen we het volgende:
Bemesting Aantal Opbrengst Opbrengst
knollen in kg. tot. in kg.
boven m. 45
Aantal
45/op
35/45
28/35
beneden 28
totaal
planten
IV2
58V2 kg.
79
40
11
6
78
44V2
8
6
2
6OV2 kg.
77
37
11
5V2
IV2
55 kg.
75
25
9
4V2
2l/i
41 kg.
77
44
10
5V2
2
6IV2 kg.
76
37
8
3V2
2
5OV2 kg.
80
24
10
4V2
3
41V2 kg.
77
421/*
7V2
4
U/2
5V2 kg.
Aantal
knollen
Aantal
45/op
35/45
28/35
kleiner 28
totaal
planten
79
440
200
195
125
960
78
495
180
197
179
1051
77
410
225
175
162
972
75
295
203
163
202
863
77
487
211
201
134
1033
76
415
195
131
180
921
80
305
227
184
229
945
77
465
175
145
142
927
geen super
400 kg sup.
800 kg sup.
1200 kg sup.
904
'946
943
1042
41
53
57
61
24Va
37
41
44
op-
het
Hieruit blijkt, dat niet alleen de
breng§t belangrijk verhoogd is door
toedienen van een fosforzuurbemesting,
maar dat ook het aantal knollen vergroot
is. Wanneer we het verschil in aantal
knollen tussen de onbemeste veldjes en
de zwaarst bemeste veldjes nemen, dan
beide veldjes. Dit leidt tot een andere
conclusie. De zwaarst bemeste veldjes
had men aanmerkelijk vroeger
kunnen rooien. Hierdoor zou weliswaar
een gedeelte van het voordeel van meer
opbrengst verloren gaan, maar de kans
op het rooien van gezond pootgoed was
aanmerkelijk groter. De ervaringen van
dit jaar hebben duidelijke taal gesproken.
Tot slot geven we het laatste staatje
nog eens, maar nu omgerekend per h. a.
Over het algemeen spreekt dit nog dui
delijker.
Opbrengst omgerekend per ha.
Geen fosforzuur 452000 knollen, 20500
kg., 12250 kg boven maat 45.
400 kg sUper 473000 knollen, 26500 kg.,
18500 kg. boven maat 45.
800 kg super 471500 knollen, 28500 kg.,
20500 kg. boven maat 45.
1200 kg. super. 521000 knollen, 30500
kg., 22000 kg. boven maat 45.
Hieruit blijkt, dat het verschil tussen
de totaalopbrengst van de lichtste en
zwaarste bemesting juist 10,000 kg. is
We kunnen dus wel aannemen, dat een
fosforzuurbemesting in heel veel geval
len een dringende noodzakelijkheid is.
Mocht dit verslag eventueel aanleiding
geven tot vragen, dan zijn we gaarne
bereid u, zo mogelijk, van antwoord te
dienen C. v. Gi
ZOMERTARWÉ VOOR EXPORT.
De Prov. Voedselcommisasns voor N.-
Holland maakt bekend. Evenals uitslui
tend op partij goedgekeurde zaairogge en
zaaiwintergerst mag thans ook niet te
velde goedgekeurde zomertarwe door de
handelaren voor export worden aange
kocht. Het verhandelen hiervan voor afle
vering in het binnenland wordt niet toe
gestaan.«Ook deze partijen zal de N.A.K.
in het algemeen alleen op de bedrijven
van de telers plomberen (voorplobe). Op
dat ogenblik is ook de heffing verschul
digd, welke in geen geval zal worden te
rugbetaald
KRACHTVOER
VOOR VARKENS.
Veehouders, wier bedrijf kleiner is
dan 7 ha. of uit minder dan 4 ha. bouw
land bestaat," kunnen krachtvoeder voor
varkens ontvangen op basis van het aan
tal afgeleverde varkens. Het Bedrijfschap
voor Veevoeder garandeert hun dit
krachtvoeder voor elk varken met een
geslacht gewicht van ten minste 30 kg.,
dat zij vóór 15 Febr. 1947 aan het Vee-
en Vleesaankoopbureau afleveren (tegen
de prijs van f 1,87 per kg. geslacht ge
wicht bij een gewicht van 70 kg.).
Voor varkens met een geslacht ge
wicht van 30 tot 40 kg. ontvangen zij 1
kg. voeder per kg. geslacht gewicht.
Voor varkens met een geslacht gewicht
van 40 kg. en zwaarder 3 kg. voeder per
kg. geslacht gewicht tot een maximum
van 250 kg. krachtvoeder per afgeleverd
varken.
pond waarde, en dat in een safe op de
bank bewaard werd, door een employé
van de bank naar een hotel, waar ze lo
geerde, te laten brengen, schonk hij aan
dat briefje meer dan bijzondere aan
dacht. En hoe meer hij het epistel be
keek. hoe minder hij het vertrouwde. Er
was eigenlijk niets ongewoons aan een
dergelijk verzoek. De dame de wedu
we van een rijken industrieel, die stellig
een vermogen van een half millioen be
zat, logeerde inderdaad in dat hotel. Ze
schreef soms aan de bank om haar col
lier te laten brengen. De handtekening
onder het briefje van die ochtend geleek
sprekend op haar handtekening, die ter
controle in het archief van de bank be
rustte.
Maar toch vertrouwde Robinson het
niet. Hij voelde een soort weerzin en
voor 'n bankemployé is dit ongeveer het
zelfde als een onveilig sein voor een ma
chinist. Hij „liep lang genoeg mee" om te
weten, dat er mensen bestaan, die een
handtekening bedriegelijk-nauwkeurig
kunnen namaken. Hij wist, dat er heel
wat lieden zijn, die niet zouden aarzelen,
van deze, hun handigheid, te profiteren.
En hij wist bovendien, dat het zijn plicht
was. dergelijke practijken tegen te gaan.
Er waren aan het briefje drie bijzon
derheden, waarom Robinson het niet ver
trouwde. In de eerste plaats was het ge
typt, terwijl mrs. May Hattenkorf haar
brieven meestal met de hand schreef. Het
was papier van het hotel en gewoonlijk
gebruikte zij haar eigen briefpapier. Het
was getekend M Hattenkorf, en zij te
kende bijna altijd „mrs.". M. Hattenkorf
Aan geen van deze drie bijzonderheden
zou de gewone kassier ook maar enige
waarde hebben gehecht. Mrs Hattenkorf
liet het „mrs" soms weg en ze kon dit
keer uit gemakzucht of om een andere
reden het briefje op het kantoor van het
hotel hebben laten typen. Maar omdat
Robinson slechts twee weken van het jaar
als kassier optrad, achtte hij het toch
maar beter, het geval aan zijn directeur
voor te leggen. Doch omdat hij aan de
andere kant weer vreesde wegens zijn
„pietluttigheid" te worden uitgelachen,
besloot hij het collier zelf naar het hotel
te gaan brengen.
Hij liet het étui met het collier daar
om uit de safe halen en zette ondertus
sen zijn hoed op. Daarna legde hij het
gebruikelijke gedrukte terugzendingsfor
mulier in het étui, deed dit in een enve
loppe, verzegelde deze met vijf grote lak
ken en vertrok.
Toen hij de bank verliet en op straat
kwam, keek hij onwillekeurig om en het
was op dat ogenblik, dat hij een dame
zag, die, naar hij dacht, erg zonderling
deed en voor een der ramen van de bank
had gestaan. Zij liep nu echter .door en
Robinson meende, dat hij zich het eigen
aardige gedrag van de dame maar ver
beeld had. Hij glimlachte over zijn zenu
wen en stak de straat over om een bus
te nemen Maar het volgende ogenblik
verdween zijn glimlach. De dame stak
namelijk óók de straat over en hij had
haar zien knikken tegen een zwaarge-
bouwden, donkeren man. die aan de over
kant van de straat stond. Robinson deed
evenwel alsof hij niets gemerkt had en
stapte op de eerstvolgende bus, die in de
richting van het hotel ging, en deed hele
maal niet verbaasd, toen hij eenmaal bo
ven op de bus gezeten, merkte, dat de
zwaargebouwde man hem was gevolgd en
zich naast hem zette. Beiden namen zon
der een woord te zeggen hun kaartje. De
bus was tamelijk vol, maar Robinson sloot
de mogelijkheid van 'n onverhoedse over
val geenszins uit. De bus reed door, hier
en daar stapten passagiers uit en op een
gegeven ogenblik, toen Robinson en de
zwaargebouwde man nog jnaar alleen
bovenop zaten, zei de laatste opeens:
Mooi weertje, hè?"
Robinson knikte beminnelijk.
De ander wees met zijn hoofd in de
richting van zijn schoot. Robinson keek
en zag een grote revolver, die half onder
de jas van den man was verborgen, maar
toch dreigend op Robinson was gericht.
„Ben je je leven moe, jongen?" vroeg de
vreemde kalm.
Robinson schudde zijn hoofd. „Hele
maal niet", zei hij.
De ander grijnsde. „Luister dan", zei
hij. „Ik weet wie je bent en wat je bij
je hebt. Als je een velletje blanco pa
pier van het Savoye-Hotel bij je had on
een vulpen met een scherpe punt, zou ik
je laten zien hoe mooi ik M. Hattenkorf
kan tekenen".
Robinson deed alsof hij verbaasd was.
De ander leunde wat voorover en ver
volgde: „Luister, jongen. Ik sta aanstonds
op en verlaat de bus. Jij volgt me. We
zullen geen tien seconden op het trottoir
staan, of er zal een prachtige auto komen
aanrijden, die voor ons zal stoppen en
ons naar een schitterende villa in de
buurt zal rijden. Indien het geluk ons
maar éven goed gezind is, verkoop ik
dat collier vandaag nog en ik zal dan, na
je je deel te hebben gegeven, geen se
conde langer ophouden".
„En veronderstel, dat ik de bus niet
met u verlaat?"
De ander zuchtte. „Ik vroeg je toch al,
of je je leven moe was? Begrijp goed:
jij en ik zijn de enigen op de bus, die
weten, wat er precies aan de hand is. Ik
zou je kunnen neerschieten, het collier
grijpen, dat je in je binnenzak hebt en
er mee kunnen verdwijnen, vóórdat ie
mand begreep, dat de knal niét afkom
stig was van een gesprongen band". Hij
stond op en drukte op het stopsignaal.
„Kom mee," zei hij, „als je leven je lief
is". Er was een besliste uitdrukking in
zijn ogen, die Robinson deed begrijpen,
dat hij vastbesloten was.
De conducteur kwam juist het trapje
op. De zwaargebouwde man bleef staan,
alsof hij hem wilde laten passeren, maar
in werkelijkheid om zich te overtuigen,
dat Robinson óók opgestaan was. Toen
liep hij zonder meer om te zien, het
trapje af.
Een prachtige auto.met een chauffeur
in schitterende livrei, hield vijf seconden
later stil voor den zwaargebouwden man
en Robinson. Ze stapten samen in; Ro
binson het eerste. De dame, die hij bij
het verlaten van de bank had gezien, zat
in de auto. Onmiddellijk en volkomen
geruisloos schoot de limousine vooruit.
Weldra waren zij in een verlaten buiten
wijk. „Geef het nou, jongen", zei de
zwaargebouwde man.
„Wat?" vroeg Robinson beleefd.
„Mrs. Hattenkorf's collier".
„Het spijt me", antwoordde Robinson,
„maar ik heb het niet".
De zwaargebouwde man keek naar de
plaats van Robinsons jas, waar deze
eens een lichte welving had vertoond,
tengevolge van het étui, dat in zijn bin
nenzak had gezeten. Hij wendde zich tot
de dame. „Je hebt toch gezien, dat hij
het "inpakte en in zijn zak stak?"
De dame een meisje van nauwelijks
twintig jaar, dat met een sterk Ameri
kaans accent sprak antwoordde: „Ik
zag, dat hij een velletje papier in het
étui deed, het étui in een enveloppe stop
te, de enveloppe verzegelde en toen in
zijn zak stak".
De zwaargebouwde man liet zijn ko
lossale revolver zien. Maar omdat hij
begreep ,dat zijn wapen nu toch geen
„heil" meer kon brengen, borg hij het
weer weg. Het collier was blijkbaar weg,
en 'n moord zonder voordeel deed hij niet.
„Doorzoek zijn zakken", zei het meis
je. De man deed het, maar vond niets.
„Je ziet het, merkte Robinson vriende
lijk op, „ik heb het niet meer".
„Maar je hadt het toch?" zei het meis
je verbaasd.
„O, ja, dat wel", gaf Robinson eerlijk
toe. „Maar dat velletje papier, dat je mij
in het étui zag doen, was wat wij bank
bedienden „een directeurs-complimentje"
noemen. De naam en het adres van de
bank staan er op, en voorts een beleefd
boompje, waarin de directeur den cliënt
een goede ontvangst van het opge
vraagde eigendom wenst. Als de enve-v
loppe met dat briefje er in wordt gewen
den, en naar het politiebureau wordt ge»
bracht, belt men van daar natuurlijk di
rect de bank op".
„Maar je wilt me toch met wijsmaken,
dat je de enveloppe met dat collier weg
hebt gegooid toen je de bus verliet?"
vroeg de zwaargebouwde man verbaasd.
„Dat niet direct", zei Robinson, maar
toen u naar beneden ging, deed ik alsof
ik de enveloppe op de bus gevonden had
en heb ze aan den conducteur gegeven. U
begrijpt natuurlijk, dat die een met vijf
zegels gelakte brief goed bewaart en dat
het collier stellig weer, dank zij zijn
goede zorgen, op de bank terechtkomt".
Dit is de reden, waarom Blunt een
prachtig blauw-groen oog heeft.
Hij kwam Robinson gisteren tegen en
vroeg, om hem te plagen: „En, ben je al
directeur?"
„Ja", zei Robinson. „En ik treed van
daag al in functie. Ik heb een handigheid
je uitgehaald, waarvoor de bank me nooit
dankbaar genoeg kan zijn!"
Blunt schrok bij die woorden zó hevig,
dat hij wérkelijk tegen een lantaarnpaal
opbotste!