Ie Drukwerk J 3 boerenwagens Boekhandel Parkstraat r muziek arbeiderswoning bij J. P. STAM wild en gevogelte spoedige hulpver lening mij niet mogelijk zal zijn Veearts Lankamp VERHUISD voerbieten M. A. J. VONK HUWELIJK... Uitreiking levensmiddelen kaarten. BON Anna Paulowna Firma P. M. Brouwer, en landiglieiclje Te koop en een driewielde kar. W. REUVERS, De Cocksdorp. heeft ontvangen nieuwe voorraad Klassieke, geestelijke, ha- «vaiians, St. Nic., populai re en amusements- Bij deze betuigen wij onze hartelijke dank voor de vele bewijzen van be langstelling en deelne ming, ondervonden tij- ^'dens het overlijden door een noodlottig ongeval en de teraardebestelling van onzen geliefden Broeder, jOom en oud-Oom PETER SAUERBORN In het bijzonder aan Fam. Dekker, Eerw. Zus ters, aan dragers en i 'kleedoplegsters en ver- 'der allen, die hem de laatste eer hebben bewe- I zen. H. SAUERBORN. De Cocksdorp. Oct. 1946. VOOR DE OORLOG kochten wij aardappelen voor P. van Es en ande ren. Nu de mannen van de V.B.N.A. Biedt ons maar aan. Als u goede partijen hebt, gaan we het weer probe ren. sijbr: c. eelman. Huis, bew. door C. Tuin der en grond a.d. Wil- helminalaan is nog te koop. Bloembollenland en tuingrond kunt u huren. TE KOOP: met schuur en erf annex tuin en grasland, tezamen groot 0,31,04 ha gelegen aan de Vuurlorenweg C 66, nabij De Cocksdorp, thans bewoond door H. Nieboer en eigendom van de Erven W. de Graaf. Te bevragen bij Joh. de Graaf, Weilust, Eier- land. Voor ••n CADEAUTJE slaagt U ten allerleste toch nog het beste Aanbiedingen verzocht van P. KEIJSER, Schilderweg, tel. 120. Wegens de buitengewoon slechte, welhaast onbe gaanbare toestand waar in meerdere wegen zich bevinden, moet ik er op wijzen, dat verwacht kan worderf, dat en dat de hulpverlening gebrekkig worden kan. van Schildereind 31 naar Schildereind 12. J. A. EELMAN, Autotransport. T^e koop J. HIN, Schilderweg. ERKENDE PHILIPS RADIO SERVICE Tel. 78. Den Burg. Sijbr. C. Eelman vraagt alle soorten Narcissen en alle soorten Crocussen, mits geen luxe prijs. Contant en direct leveren Nieuwe kisten neem ik over tegen kostprijs. Prima blanke aardappe len kunt U ook aanbie den. Zelfde condities. Eenzame I Ook voor U li er een op rechte Icveoskomeraad. Ga toch een» vertrouwelijk pratco of vrnag huls- bezoek bl) een der adressen der Ver- eenlgde Nederlandsche Huweltjks- bemiddcllogskantorcn, geheel onder vrouwelijke 'irectlc en succesvol bsmlddeleoc. voor long tot oud. voor eiken stand en voor elk geloof, dus ook voor U Spreekuren dag. v. 2 tot 5 (op andere uren na of- spraak} ook Zaterdag en Zondag, 's Maandags gesloten. Hoofdkantoor Ministerpark 18a Hilversum. Kantoor te Alk maar Hofdijkstraat 10. Portret-atelier Jac. de Boer, Keizerstraat 113, Den Helder. Voor opnamen (zonder bespreking vooraf) geopend Woensdag, Donderdag en Vrijdag van 2-4 uur. Tabaks-, versnaperingen en gecombineerde kaarten. Op de eerstvolgende uitreiking van levens middelenkaarten worden tevens uitgereikt aan Mannen, geboren in 1928 of eerder tabaks-, versnaperings- of gecom bineerde kaart; Vrouwen, geboren in 1928 of eerder versnape rings- of gecombineerde kaart; alle andere personen een versnaperingskaart, Zie thuis na welke kaart u wenst! Zelfverzorgers dienen hun zelfverzorgingsboek- jes mede te brengen. HET ADRES voor: DROGISTERIJ ARTIKELEN is A. v. d. SLIKKE. LEER KENNEN Jhe British Information Service werkte mede asn do 17 ichrlltclljko lessen, dlc samen de cursus Leer Engeland kennen vormen Geen taalcursus, maar een geïllu streerde leergang, die U inzicht geeft in land en volk. industrie en staatsbestel der Britse eilanden. Onmisbaar voor handelsman, toerist en ieder, die algemeen ontwikkeld wil zijn Lesgeld 4 maanden A 2.50 ol /9.' compleet Engels-Frans-Spaans ook Handels-correspondentie en opleiding Praclijkdiplome s Maleis-Ned. Taal en Corr. Boekhouden - Duits - Steno Leer Frankrijk kennen Middenstandsdiploma Journalistiek en Publiciteit NED. TALEN INSTITUUT ROTTERDAM 409 Gratis proefles van: is bekend geworden door z'n granen en bloembollen. Maar de polder is beroemd geworden door z'n Pootaardappelen. Som mige kenners beweren zelfs, dat de ge hele wereld geen betere voortbrengt! Dat js voor U een aanwijzing om óók die poters te planten! Ze kosten net zoveel als gewone poters! Besluit snel en schrijf vandaag nog aan Zaden - Pootaardappelen - Bloembollen Breezand (Gem. Anna Paulowna). Telefoon K 2232-385. jllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^ 1 Alleen voor 1 modern en §j goed 1 rnrnr Drukkerij Texelse Courant ^iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiF EEN FOSFORZUURPROEF OP AARDAPPELEN. Dit proefveld werd aangelegd op het- :elfde perceel, waarop we ook in 1943 ien fosforzuurproefveld hadden aange- egd. Reeds toen was gebleken, dat dit Derqeel vrij fosforzuurarm was. In 1943 verd van dit perceel een grondmonster mderzocht en daarbij bleek, dat het P- jetal 2 en het P. citr. getal 15 was. Het 3edrijfslaboratorium noemt de grond ilecht van fosforzuur voorzien, wanneer ïaast een P-getal van 4 en lager een P.- :itr. getal van 25 of lager staat. Bij het mderzoek van de laatste jaren blijkt, dat ïepl veel percelen op ons eiland beneden leze grens zijn gedaald. Ook dit voorjaar werd van het proef veld een grondmonster naar Groningen verzonden, maar het analyserapport is ïog niet binnen. Wij kunnen nog ver- nelden, dat het proefperceel in 1942 verd gescheurd. De grondsoort is zand. Als proefgewas namen we aardappe- en. Ras Eigenheimer. De aanleg ge- chiedde in tweevoud op veldjes van plm. li are Het gehele veld kreeg een gelijke >emesting met kali en stikstof. De kalibe- nesting was 300 kg. kali 50 pet. per ha., Ie stikstofbemesting 300 kg. kalkammon- alpeter. De fosforzuurbemesting varieer- te van geen fosforzuur tot 400 kg., 800 kg. •n 1200 kg. super 17 pet. per h.a. De aardappelen werden geplant op 16 ^pnl op een afstand van 50x50 cm. Op 8 April werd de fosforzuurbemesting ge- ;even. Verloop van de groei. Reeds heel spoedig na opkomst der tardappelen kon men zeer duidelijk ver- chil waarnemen tussen de onbemeste, de ichtbemeste en de zwaarbemeste veld- es. Zonder een enkele aanwijzing was 't nogelijk, de verschillende fosforzuur- rappen aan te wijzen. Dit verschil werd le eerst tijd steeds groter en er is een ijd geweest, dat het verschil tussen de •emesting met 800 kg. super en 1200 kg. uper nog vrij groot was. Er is alle ge- egenheid geweest de verschijnselen van osforzuurgebrek waar te nemen op de 'eldjes, die geen super ontvingen. Niet Blunt en Robinson waren bankbedien de ieder op 'n andere bank en reeds l edert hun jeugd dik bevriend. Af en toe ntmoetten zij elkaar tussen de kantoor- iren in een lunchroom waar zij in het •egin van de maand, als het ,,er aan zat" - hun twaalfuurtje gebruikten. Nimmer leden ze dit, zonder er een heftig dispuut »ij te voeren. Een dag of veertien geleden liep hun neningsverschil over de vraag, of ze ooit .ans zouden hebben directeur te worden an het filiaal van hun bank, waar ze nu ls employé ieder jaar een heel dik boek net rekening-courants vol schreven. Hunt was pessimistisch; hij beschouwde en dergelijk geluk als een onmogelijk- :eid, althans in de eerste vijftien jaar, en ian daarna nog als een zuiver gelukje, at iemand één op de duizend in de choot kon vallen, maar dat er ook net zo ;oed, of zoveel eerdere, naast terecht on komen. Robinson, de optimist, be geerde, dat je daar niets van zeggen on en dat hij voor zich helemaal niet erbaasd zou zijn, als hij vandaag of lorgen het recht zou krijgen als „direc" e mogen tekenen. Vandaag heeft Blunt een prachtig •lauw-groen oog. Met de scrupuleuze penhartigheid van een bankemployé ertelt hij aan iedereen, dat hij op klaar- ichte dag tegen een lantaarnpaal gebotst Deze verklaring veroorzaakt iedere eer, dat hij ze verteld, een uitbundig elach. Robinson wsa, zoals gezegd, rekening- ourant-boekhouder op het filiaal van ijn bank en deed, wanneer de kassier iet vacantie was. diens werk. Omdat hij dus slechts twee van de vvee-en-vijftig weken per jaar kassier /as, verrichtte hij zijn werkzaamheden edurende die tijd met buitengewone auwkeurigheid. Toen dan ook, op een oede morgen, mrs. May Hattenkorf, een er rijkste cliënten van de bank' een riefje schreef, waarin zij vroeg, haar pa llen collier van meer dan tienduizend alleen vonden we het dofgroene en het saamgenepene van de bladeren, maar op verschillende planten vonden we ook de bruine vlekken, die het bewijs zijn van ernstig fosforzuurgebrek. Het is ons gebleken, dat ook diverse praktijkperce len deze verschijnselen in mindere of meerdere mate vertoonden. Dit was vooral het geval op percelen, die pas enige jaren in bouw zijn. Oudere bouwgrona, die voor de oorlog regelmatig goed met fos forzuur is bemest, is blijkbaar beter van fosforzuur voorzien dan oude schapen weiden, die slechts nu en dan of in het geheel geen fosforzuur ontvingen. Het is onze ervaring, dat men over het alge meen te hoge verwachtingen heeft van oude schapenweiden. Het zijn op het ogenblik juist deze percelen, die de mees te gebreksverschijnselen vertonen Niet alleen van fosforzuur, maar ook van kali. Omstreeks 15 Juli kwamen in de veld jes die het meeste fosforzuur ontvingen, duidelijke verschijnselen van kaligebrek naar voren. Hieruit blijkt dus, dat op grond, die niet ruim van kali voorzien is, bij een ruime fosforzuurbemesting 150 kg. zuivere kali per ha. niet voldoende is. We hebben hier een duidelijke illustratie van de theorie, dal men een der duigen van het „bemestingsvat" wel onevenredig kan verlengen, maar dat dit geen resul taat geeft, indien de andere duigen niet evenredig worden verlengd. Toch blijkt uit het resultaat bij het rooien van het eerste gedeelte van het proefveld heel duidelijk, dat de fosforzuurduig op dit perceel in ieder geval de kortste is ge weest en dat alleen de verhoging van de fosforzuurbemesting reeds een aanzien lijke opbrengstverhoging geeft. Om een indruk te krijgen van de ver hoging van de opbrengst zowel bij het rooien voor pootgoed als voor consump tie, besloten wij het proefveld in twee gedeelten te rooien. Het eerste gedeelte omstreeks de rooidatum van Eigenhei mer, en de rest na rijping van het gewas. Zo werd dan de eerste helft gerooid op 25 Juli. Er werd een gedeelte gerooid, waarop maximaal 80 stammen konden voorko men. Op de meeste veldjes bereikten \-e dit aantal niet, omdat sommige poters geen plant hadden gevormd. In onder staand overzicht vindt u tevens het aan tal planten per veldje. De opbrengst werd in vi£r sorteringen verdeeld en van iedere sortering werd het gewicht en het aantal knollen bepaald Zo kregen we voor ieder veldje de totaalopbrengst en het totaal aantal knollen. Hier hebt u het resultaat- No veldje Bemesting blijkt dit 1,75 knol per stam te zijn. Voor waar een groot verschil. Verder blijkt, dat de meeropbrengst van de met fosfor zuur bemeste veldjes gevormd wordt door de knollen boven 45 mm. Het ver schil tussen de totaalopbrengst van onbe meste veldjes en de veldjes bemest met 1200 kg. super per h.a. is 20 kg en dit is juist het verschil tussen de opbrengst van de sortering boven 45 mm. van de 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 800 kg. super 1200 kg. super 400 kg. super 0 kg. super 1200 kg. super 400 kg. super 0 kg. super 800 kg. super Veldje Bemesting 1. 800 kg. super 2. 1200 kg. super 3. 400 kg. super 4. geen 5. 1200 kg. super 6. 400 kg. super 7. geen 8 800 kg. super Hel is zeer interessant nog enkele sa menvattingen te maken Wanneer we op brengst en aantal knollen van de veldjes met gelijke bemesting samen tellen en dan het gemiddelde hiervan nemen, krij gen we het volgende: Bemesting Aantal Opbrengst Opbrengst knollen in kg. tot. in kg. boven m. 45 Aantal 45/op 35/45 28/35 beneden 28 totaal planten IV2 58V2 kg. 79 40 11 6 78 44V2 8 6 2 6OV2 kg. 77 37 11 5V2 IV2 55 kg. 75 25 9 4V2 2l/i 41 kg. 77 44 10 5V2 2 6IV2 kg. 76 37 8 3V2 2 5OV2 kg. 80 24 10 4V2 3 41V2 kg. 77 421/* 7V2 4 U/2 5V2 kg. Aantal knollen Aantal 45/op 35/45 28/35 kleiner 28 totaal planten 79 440 200 195 125 960 78 495 180 197 179 1051 77 410 225 175 162 972 75 295 203 163 202 863 77 487 211 201 134 1033 76 415 195 131 180 921 80 305 227 184 229 945 77 465 175 145 142 927 geen super 400 kg sup. 800 kg sup. 1200 kg sup. 904 '946 943 1042 41 53 57 61 24Va 37 41 44 op- het Hieruit blijkt, dat niet alleen de breng§t belangrijk verhoogd is door toedienen van een fosforzuurbemesting, maar dat ook het aantal knollen vergroot is. Wanneer we het verschil in aantal knollen tussen de onbemeste veldjes en de zwaarst bemeste veldjes nemen, dan beide veldjes. Dit leidt tot een andere conclusie. De zwaarst bemeste veldjes had men aanmerkelijk vroeger kunnen rooien. Hierdoor zou weliswaar een gedeelte van het voordeel van meer opbrengst verloren gaan, maar de kans op het rooien van gezond pootgoed was aanmerkelijk groter. De ervaringen van dit jaar hebben duidelijke taal gesproken. Tot slot geven we het laatste staatje nog eens, maar nu omgerekend per h. a. Over het algemeen spreekt dit nog dui delijker. Opbrengst omgerekend per ha. Geen fosforzuur 452000 knollen, 20500 kg., 12250 kg boven maat 45. 400 kg sUper 473000 knollen, 26500 kg., 18500 kg. boven maat 45. 800 kg super 471500 knollen, 28500 kg., 20500 kg. boven maat 45. 1200 kg. super. 521000 knollen, 30500 kg., 22000 kg. boven maat 45. Hieruit blijkt, dat het verschil tussen de totaalopbrengst van de lichtste en zwaarste bemesting juist 10,000 kg. is We kunnen dus wel aannemen, dat een fosforzuurbemesting in heel veel geval len een dringende noodzakelijkheid is. Mocht dit verslag eventueel aanleiding geven tot vragen, dan zijn we gaarne bereid u, zo mogelijk, van antwoord te dienen C. v. Gi ZOMERTARWÉ VOOR EXPORT. De Prov. Voedselcommisasns voor N.- Holland maakt bekend. Evenals uitslui tend op partij goedgekeurde zaairogge en zaaiwintergerst mag thans ook niet te velde goedgekeurde zomertarwe door de handelaren voor export worden aange kocht. Het verhandelen hiervan voor afle vering in het binnenland wordt niet toe gestaan.«Ook deze partijen zal de N.A.K. in het algemeen alleen op de bedrijven van de telers plomberen (voorplobe). Op dat ogenblik is ook de heffing verschul digd, welke in geen geval zal worden te rugbetaald KRACHTVOER VOOR VARKENS. Veehouders, wier bedrijf kleiner is dan 7 ha. of uit minder dan 4 ha. bouw land bestaat," kunnen krachtvoeder voor varkens ontvangen op basis van het aan tal afgeleverde varkens. Het Bedrijfschap voor Veevoeder garandeert hun dit krachtvoeder voor elk varken met een geslacht gewicht van ten minste 30 kg., dat zij vóór 15 Febr. 1947 aan het Vee- en Vleesaankoopbureau afleveren (tegen de prijs van f 1,87 per kg. geslacht ge wicht bij een gewicht van 70 kg.). Voor varkens met een geslacht ge wicht van 30 tot 40 kg. ontvangen zij 1 kg. voeder per kg. geslacht gewicht. Voor varkens met een geslacht gewicht van 40 kg. en zwaarder 3 kg. voeder per kg. geslacht gewicht tot een maximum van 250 kg. krachtvoeder per afgeleverd varken. pond waarde, en dat in een safe op de bank bewaard werd, door een employé van de bank naar een hotel, waar ze lo geerde, te laten brengen, schonk hij aan dat briefje meer dan bijzondere aan dacht. En hoe meer hij het epistel be keek. hoe minder hij het vertrouwde. Er was eigenlijk niets ongewoons aan een dergelijk verzoek. De dame de wedu we van een rijken industrieel, die stellig een vermogen van een half millioen be zat, logeerde inderdaad in dat hotel. Ze schreef soms aan de bank om haar col lier te laten brengen. De handtekening onder het briefje van die ochtend geleek sprekend op haar handtekening, die ter controle in het archief van de bank be rustte. Maar toch vertrouwde Robinson het niet. Hij voelde een soort weerzin en voor 'n bankemployé is dit ongeveer het zelfde als een onveilig sein voor een ma chinist. Hij „liep lang genoeg mee" om te weten, dat er mensen bestaan, die een handtekening bedriegelijk-nauwkeurig kunnen namaken. Hij wist, dat er heel wat lieden zijn, die niet zouden aarzelen, van deze, hun handigheid, te profiteren. En hij wist bovendien, dat het zijn plicht was. dergelijke practijken tegen te gaan. Er waren aan het briefje drie bijzon derheden, waarom Robinson het niet ver trouwde. In de eerste plaats was het ge typt, terwijl mrs. May Hattenkorf haar brieven meestal met de hand schreef. Het was papier van het hotel en gewoonlijk gebruikte zij haar eigen briefpapier. Het was getekend M Hattenkorf, en zij te kende bijna altijd „mrs.". M. Hattenkorf Aan geen van deze drie bijzonderheden zou de gewone kassier ook maar enige waarde hebben gehecht. Mrs Hattenkorf liet het „mrs" soms weg en ze kon dit keer uit gemakzucht of om een andere reden het briefje op het kantoor van het hotel hebben laten typen. Maar omdat Robinson slechts twee weken van het jaar als kassier optrad, achtte hij het toch maar beter, het geval aan zijn directeur voor te leggen. Doch omdat hij aan de andere kant weer vreesde wegens zijn „pietluttigheid" te worden uitgelachen, besloot hij het collier zelf naar het hotel te gaan brengen. Hij liet het étui met het collier daar om uit de safe halen en zette ondertus sen zijn hoed op. Daarna legde hij het gebruikelijke gedrukte terugzendingsfor mulier in het étui, deed dit in een enve loppe, verzegelde deze met vijf grote lak ken en vertrok. Toen hij de bank verliet en op straat kwam, keek hij onwillekeurig om en het was op dat ogenblik, dat hij een dame zag, die, naar hij dacht, erg zonderling deed en voor een der ramen van de bank had gestaan. Zij liep nu echter .door en Robinson meende, dat hij zich het eigen aardige gedrag van de dame maar ver beeld had. Hij glimlachte over zijn zenu wen en stak de straat over om een bus te nemen Maar het volgende ogenblik verdween zijn glimlach. De dame stak namelijk óók de straat over en hij had haar zien knikken tegen een zwaarge- bouwden, donkeren man. die aan de over kant van de straat stond. Robinson deed evenwel alsof hij niets gemerkt had en stapte op de eerstvolgende bus, die in de richting van het hotel ging, en deed hele maal niet verbaasd, toen hij eenmaal bo ven op de bus gezeten, merkte, dat de zwaargebouwde man hem was gevolgd en zich naast hem zette. Beiden namen zon der een woord te zeggen hun kaartje. De bus was tamelijk vol, maar Robinson sloot de mogelijkheid van 'n onverhoedse over val geenszins uit. De bus reed door, hier en daar stapten passagiers uit en op een gegeven ogenblik, toen Robinson en de zwaargebouwde man nog jnaar alleen bovenop zaten, zei de laatste opeens: Mooi weertje, hè?" Robinson knikte beminnelijk. De ander wees met zijn hoofd in de richting van zijn schoot. Robinson keek en zag een grote revolver, die half onder de jas van den man was verborgen, maar toch dreigend op Robinson was gericht. „Ben je je leven moe, jongen?" vroeg de vreemde kalm. Robinson schudde zijn hoofd. „Hele maal niet", zei hij. De ander grijnsde. „Luister dan", zei hij. „Ik weet wie je bent en wat je bij je hebt. Als je een velletje blanco pa pier van het Savoye-Hotel bij je had on een vulpen met een scherpe punt, zou ik je laten zien hoe mooi ik M. Hattenkorf kan tekenen". Robinson deed alsof hij verbaasd was. De ander leunde wat voorover en ver volgde: „Luister, jongen. Ik sta aanstonds op en verlaat de bus. Jij volgt me. We zullen geen tien seconden op het trottoir staan, of er zal een prachtige auto komen aanrijden, die voor ons zal stoppen en ons naar een schitterende villa in de buurt zal rijden. Indien het geluk ons maar éven goed gezind is, verkoop ik dat collier vandaag nog en ik zal dan, na je je deel te hebben gegeven, geen se conde langer ophouden". „En veronderstel, dat ik de bus niet met u verlaat?" De ander zuchtte. „Ik vroeg je toch al, of je je leven moe was? Begrijp goed: jij en ik zijn de enigen op de bus, die weten, wat er precies aan de hand is. Ik zou je kunnen neerschieten, het collier grijpen, dat je in je binnenzak hebt en er mee kunnen verdwijnen, vóórdat ie mand begreep, dat de knal niét afkom stig was van een gesprongen band". Hij stond op en drukte op het stopsignaal. „Kom mee," zei hij, „als je leven je lief is". Er was een besliste uitdrukking in zijn ogen, die Robinson deed begrijpen, dat hij vastbesloten was. De conducteur kwam juist het trapje op. De zwaargebouwde man bleef staan, alsof hij hem wilde laten passeren, maar in werkelijkheid om zich te overtuigen, dat Robinson óók opgestaan was. Toen liep hij zonder meer om te zien, het trapje af. Een prachtige auto.met een chauffeur in schitterende livrei, hield vijf seconden later stil voor den zwaargebouwden man en Robinson. Ze stapten samen in; Ro binson het eerste. De dame, die hij bij het verlaten van de bank had gezien, zat in de auto. Onmiddellijk en volkomen geruisloos schoot de limousine vooruit. Weldra waren zij in een verlaten buiten wijk. „Geef het nou, jongen", zei de zwaargebouwde man. „Wat?" vroeg Robinson beleefd. „Mrs. Hattenkorf's collier". „Het spijt me", antwoordde Robinson, „maar ik heb het niet". De zwaargebouwde man keek naar de plaats van Robinsons jas, waar deze eens een lichte welving had vertoond, tengevolge van het étui, dat in zijn bin nenzak had gezeten. Hij wendde zich tot de dame. „Je hebt toch gezien, dat hij het "inpakte en in zijn zak stak?" De dame een meisje van nauwelijks twintig jaar, dat met een sterk Ameri kaans accent sprak antwoordde: „Ik zag, dat hij een velletje papier in het étui deed, het étui in een enveloppe stop te, de enveloppe verzegelde en toen in zijn zak stak". De zwaargebouwde man liet zijn ko lossale revolver zien. Maar omdat hij begreep ,dat zijn wapen nu toch geen „heil" meer kon brengen, borg hij het weer weg. Het collier was blijkbaar weg, en 'n moord zonder voordeel deed hij niet. „Doorzoek zijn zakken", zei het meis je. De man deed het, maar vond niets. „Je ziet het, merkte Robinson vriende lijk op, „ik heb het niet meer". „Maar je hadt het toch?" zei het meis je verbaasd. „O, ja, dat wel", gaf Robinson eerlijk toe. „Maar dat velletje papier, dat je mij in het étui zag doen, was wat wij bank bedienden „een directeurs-complimentje" noemen. De naam en het adres van de bank staan er op, en voorts een beleefd boompje, waarin de directeur den cliënt een goede ontvangst van het opge vraagde eigendom wenst. Als de enve-v loppe met dat briefje er in wordt gewen den, en naar het politiebureau wordt ge» bracht, belt men van daar natuurlijk di rect de bank op". „Maar je wilt me toch met wijsmaken, dat je de enveloppe met dat collier weg hebt gegooid toen je de bus verliet?" vroeg de zwaargebouwde man verbaasd. „Dat niet direct", zei Robinson, maar toen u naar beneden ging, deed ik alsof ik de enveloppe op de bus gevonden had en heb ze aan den conducteur gegeven. U begrijpt natuurlijk, dat die een met vijf zegels gelakte brief goed bewaart en dat het collier stellig weer, dank zij zijn goede zorgen, op de bank terechtkomt". Dit is de reden, waarom Blunt een prachtig blauw-groen oog heeft. Hij kwam Robinson gisteren tegen en vroeg, om hem te plagen: „En, ben je al directeur?" „Ja", zei Robinson. „En ik treed van daag al in functie. Ik heb een handigheid je uitgehaald, waarvoor de bank me nooit dankbaar genoeg kan zijn!" Blunt schrok bij die woorden zó hevig, dat hij wérkelijk tegen een lantaarnpaal opbotste!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1946 | | pagina 4