1
t
Haar Koninkrijk
EEN BAZAR TE ZUID-F,IEREAND.
Tc Zuid-Eierland en ook aan De
Coeksdorp bloeit het verenigingsleven
en hiermede bedoelen wij de organisatie
op Ned. Herv. grondslag.
Bij de opening van de nieuwe kapel,
het kleine kerkje in Zuid-Eierland, heb
ben we hierop reeds gewezen en nu ko
men wij er nogeens op terug naar aan
leiding van de bazar, welke daar georga
niseerd werd voor de opbouw van het
kerkelijk leven.
Tijdens de opening van deze bazar
spraken wij niet de presidente, mw. Kok-
v. Bergen, die ons mededeelde, dat de
baten van deze fancy-fair bestemd zijn
voor Zuid-Eierland, doch dat De Coeks
dorp hier eendrachtig aan heeft meege
holpen. Een volgende keer is dan het ba
tig saldo voor De Coeksdorp bestemd,
want ook daar valt nog»heeI wat op te
houwen.
Om ongeveer half drie werd de bazar
officieel door mw. Kok-v. Bergen ge
opend. (Ds. Dekker was verhinderd aan
wezig te zijn). De presidente hoopte op
aller medewerking, opdat het resultaat
een succes mocht zijn voor de opbouw
van de Kerk.
Er was veel te koop.
Er was veel te koop op deze bazar,
wat geen wonder was, daar de dames
reeds met Sept. begonnen waren met het
maken van diverse kledingstukken en
handwerken, welke nu netjes lagen uit
gestald om te worden verkocht en dan
nog wel tegen een mindere puntenvvaar-
de dan in "de winkel, zodat het niet te
erwonderen was, dat er van de zijde
der vrouwen grote belangstelling voor
getoond werd. Verder waren er verschil
lende artikelen cadeau gedaan, die voor
het rad van avontuur bestemd waren.
Voorts werden er standplaatsen inge
nomen met attracties, zoals balgooien en
raden naar de naam van een pop, ver-
1 oop van loten, enz. Dhr C. Lagerveld
had voor een aardige stand gezorgd,
vaar mooie artikelen*te koop waren, zo-
c'at men Het wel aanlokkelijk had ge
naakt 0111 iets te kopen.
De winst hiervan had dhr Lagerveld
afgestaan voor de bazar, wat zeker een
sympathieke geste genoemd kon worden.
Het zaaltje (kerkgebouw) ,vaar de ba
zar gehouden werd, maakte een gezelli
ge indruk daar op de tafels ruikers tul
pen neergezet waren. Onze indruk was,
dat het resultaat van deze bazar wel
eens mee zou kunnen vallen, gezien de
eerste toeloop van belangstellenden.
Meerdere bijzonderheden hierover vol
gen nog. Z.
In aansluiting op bovenstaande laten
wij hier de uitslagen volgen van de di
verse attracties:
Middagprijzen Ballero: 1. Br. v.9. Lin
de; 2. A. Buis-v. Hoek; 3. P. Plas. Sjoel
bak: 1. F. Kikkert; 2. C. Oosterhof; 3.
H. de Ridder Gzn.
Avondprj|zen: Ballero: 1. B. v.d. Wer-
ve; 2. Jac. Zeegers; 3. J. Lagerveld.
Sjoelbak: 1. F. Kikkert; 2. H. Zuidema; 3.
F Kikkert; 4. H. v. Zijp.
De naam van de pop werd niet gera
den en deze werd bij opbod verkocht
voor f 9,Het aantal erwten, dat in
een fles zat, bedroeg 1898. Gewonnen na
loting door mw. P. Eelman.
Er werden nog enkele kledingstukken
verloot, welke gewonnen werden op de
nrs. 32 (kleedje); 39 (truitje); 197 (kleed
je); 41 (ontbijtlaken)124 (kleedje); 7,3
(fles eau de cologne); 45 (bedsprei); 15
(theemuts); 87 (fles eau de cologne).
's Avonds was er een heel druk be
zoek op de bazar. Vooral de attracties
trokken veel belangstelling, zodat we
wel geloven, dat deze bazar in alle op
zichten geslaagd is.
u VO OR IICH TIN CS BUR EAU
VAN DEHVOEOIMSSRAAP
RECEPTEN.
Visgehakt:
400 gr. gekookte, gestoofde of gebak
ken visresten, 2 gekookte aardappelen of
3 sneden brood, melk of water, (fijnge
sneden peterselie), boter, margarine of
olie. zout en peper, bloem of paneer
meel.
De fijngehakte aardappelen of het ge
weekte en daarna fijngemaakte brood ver
mengen met de visresten en de peter
selie. Het geheel met peper en zout op
smaak afmaken en zoveel vocht toevoe-
eng, als nodig is om een samenhangende
massa" te verkrijgen. Hiervan koekjes of
kleine balletjes maken en deze door pa
neermeel of bloem wentelen. De koekjes
of balletjes in een koekenpan, waarin
margarine of olie is heetgemaakt, snel
aan alle kanten bruin bakken.
Spinazie ((bereidingswijze I);
2 kg. spinazie, bloem, zout.
De spinazie uitzoeken, wassen en vlug
gaar koken zonder water en met zout.
Kooktijd 5 5 10 min. De groente afgieten
(het vocht voor de soep bewaren), klein
snijden, hakken of malen, wat bloem er
door roeren en door even verwarmen de
bloem gaar laten worden. Desgewenst,
voordat de groente opgediend wordt, er
een klontje boter of margarine door roe
ren.
Spinazie (bereidingswijze II):
l'/a kg. jspinazie, 25 gr. maizena, aard
appelmeel of beschuitkruim, zout,
De spinazie uitzoeken, wassen en
rauw snijden, opzetten zonder water en
gaarkoken. Kooktijd 5 a 10 min. Het
vocht binden met de aangemengde mai
zena of het aardappelmeel of wat be
schuitkruimels toevoegen. Naar verkie
zing, voordat de groente opgediend
wordt, er een klontje boter of margarine
door roeren.
DE LUCHTREIS VAN DE PEGASUS.
Wonderlijke avonturen van de beer Van Emmen en zijn reisgenoten.
door G. Th. RÖTMAN. Nadruk verboden
-'C1 Sir7
71. De Arabier stelde zich nu voor als
„Ali-ben-Kali" en in de loop van het
gesprek, dat nu volgde, vertelde hij, dat
ze zich in de oude Romeinse stad Tim-
gad bevonden. Overigens was de heer
Ali-ben-Kali zeer vereerd te vernemen,
dat meneer Van Enimen zo'n groot uit
vinder was. „Dan bent u zeker erg rijk?"
vroeg hij. „Reken maar!" antwoordde
Van Emmen; „daar is Rotschildt nog
maar 'n kindje bij!"
72. In werkelijkheid bezat meneer Van
Emmen niet meer dan vijftig gulden.
Maar hij was een beetje blufferig van
aard en herhaalde: „Milliarden, mijn
heer, milliarden!" „Wat blief?" riep
de Arabier uit, en hij deed een pas naar
voren.... Maar daarbij trapte hij per
abuis op Herr Untermeiers gitaar, die
om z'n voet schoof en daar als een pan
toffel bleef zitten.
INGEZONDEN.
Den Burg, Texel, 27 April 1948.
HET CRTTISCHE VERSLAG VAN DE
TONEELWEDSTRIJD.
Naar aanleiding vain liet ingezonden
stukje over de toneelwedstrijd, willen wij
gaarne het volgende onder de aandacht
uwer lezers brengen.
Op aandrang der deelnemende vereni
gingen is er besloten, voor dat de uit
slag van de wedstrijd bekend was, (de
wedstrijd was zelfs nog volop aan de
gang), dat het critische verslag der jury
niet in de krant gepubliceerd zou wor
den. Ook de lieren juryleden waren er
beslist op tegen, dat het verslag in de
krant zou komen, daar dit verslag uit
sluitend voor de verenigingen -gemaakt
is, die daardoor het peil der uitvoerin
gen kunnen verbeteren, door de gemaak
te fouten te 'herstellen en bij herhaling
te voorkomen.
Dit is wel heel anders dan uw redac
teur gewenst, en gewild had, temeer daar
hij, zonder dat hij van de juryleden of
van ons enige toezegging had gekregen,
in de krant publiceerde, dat het bedoel
de verslag in de krant zou komen.
Wij zijn het met uw redacteur eens,
dat zjj, die voor het voetlicht durven ko
men, ook de criiiek behoren te aanvaar
den. Wjj hadden dan ook gaarne van
uw redacteur een critisch verslag in de
Tex. Crt. verwa rht. Dit is bij geen enkele
uitvoering, gesebiedt, wel werd steeds
verwezen naar liet komende verslag dei-
jury. Wij hebben hieruit geconcludeerd,
dat uw redacteur met zijn verslagen der
uitvoeringen niet voor de dag durfde ko
men en dat hij deze mooie gelegenheid
om zijn kijk op toneelgebied en zijn cri-
tielc op onze prestaties te publiceren
heeft laten voorbij gaan.
Zou dit met recht redactie op zijn
breedst genoemd kunnen worden?????
De Comm. .Toneelwedstrijd 1947-'48.
Naschrift.
Het ingezonden stuk van de commis
sie der Toneelwedstrijden noopt ons tot
een verweer, daar hier een geheel ver
keerde voórstelling van zaken wordt ge
geven. Er wordt geschreven, dat men er
tegen was, dat het critische verslag ge
publiceerd zou worden, doch daarover
heeft geen der commissieleden tijdens
de wedstrijd met ons gesproken, hoewel
wij zelf als adviserend lid zitting in de
commissie hadden. Zelfs na de wedstrijd
heeft de secr. der commissie „verzuimd"
ons voor de te houden commissieverga
deringen uit te nodigen en dit kunnen
wij niet anders zien dan Texel op zijn
smalst, omdat men vreesde, dat het rap
port in de krant zou komen. M.i. had de
commissie er beter ronduit over kunnen
spreken, daar het nu zo is, dat de redac
tie' del- „Texelse Crt." blijkbaar alleen
goed was 0111 reclanfe voor de wedstrijd
te maken en er verder angstvallig buiten
werd gehouden.
Dat wij zelf een critisch verslag gaven,
lag niet op onze weg, daar wij hiermede
in de rechten der jury zouden treden.
Hadden we dit verloop kunnen vermoe
den, dan hadden we zeker na de wed
strijden een meer critisch versla'g gege
ven. Het verheugde ons dan ook, dat wij
een ingezonden stuk kregen van 'n paar
trouwe bezoeksters van de wedstrijd.
Het is ons verder bekend, dat er ook
onder de leden van enkele ver. geen be
zwaar was om het rapport gedeeltelijk
bekend te maken en in een brief, die wij
van een .der juryleden ontvingen, schreef
deze ons persoonlijk, er niets tegen te
hebben, dat het verslag gepubliceerd
werd.
We geloven niet, dat dit iéts met de
redactie op zijn breedst te maken heeft,
maar dat de meerderheid van de commis
sieleden zich nu juist niet van hun bes
te zijde heeft laten zien.
Redactie Texelse Courant.
DS. R. J. DE STOPPELAAR
OVERLEDEN.
Dezer dagen is in de ouderdom van 74
jaar te Enschedé overleden de bekende
Ds. R. J. d$ Stoppelaar, em.-predikant
der Doopsgez. genmente te Warga (Fr.).
Ds. Stoppelaar was een kenner en min
naar van de natuur. Totaal verschenen
van zijn hand 15 werken, waardoor hij
veel naam maakte en alom bekendheid
verwierf.
FEUILLETON
naar het Engels van IDA BOYD
85.) „Hij zei, dat hij hem wilde spre
ken", vertelde ze, „en ik zei, ga je gang.
Dn een dag later kwam hij mij terugha
len".
„Arthur Manners is een 'echte preux
chevalier", zei Ellie Swayns met een
hemelse blik.
„Hij heeft de hemel aan je verdiend,
Wanda. Wat heeft je man aan Horlick
geantwoord?"
„Hij heeft zijn brief verscheurd en
hem de snippers teruggestuurd". „En",
vervolgde ze, „hij heeft mij beloofd nooit
meer een woord over de zaak te zeggen.
En dat moeten jullie óók doen, snap je.
Geen woord meer. Vergeten!"
Wanda was weer geheel de oude,
mooier en zelfzuchtiger dan ooit. Tevre
den in de hernieuwde veiligheid van
haar voorspoed en weelde, vergat ze
spoedig de narigheden, die ze doorleefd
had. Dat Fred nu, in de reactie op zijn
lievige angsten en wanhoop, zich haar
onmiskenbare leugens en draaierijen be
gon te 'herinneren en daardoor gereser
veerder en oplettender werd en minder
geneigd, genoegen te nemen met een
•vluchtige verklaring van haar doen en-
laten liet haar volkomen koud.
Freds reactie op de gemoedstoestand
waarin hij met Arthur gesproken had,
was even hevig als die gemoedstoestand
zelf. Hij haatte de herinnering aan dat
geëmotionneerde gesprek, waarbij hij al
le zelfbeheersing verloren had en zijn
ziel had blootgelegd voor een onbekende
een.... bedelaareen veroordeel
de. Hij haatte dc gedachte, del hij zijn
zielsrust dankte aan Arthur Manners.
Zijn dankbaarheid smolt weg ais sneeuw
voor de zon en liet enkel verbitteripg
over. Hij vermeed Linda meer dan ooit
en koesterde zich in de glans van zijn
jonge vaderschap.
De herfst kwam en Lenda's zoontje
werd verblijd met de belofte dat hij een
zusje zou krijgen Wanda vond haar
zooir veel interessanter dan zij vermoed
had en maakte aanmerkingen op de ver
pleegster, die liet kind beter behandel
de dan zijzelf ooit zou hebben gekund.
Eén ding stak haar, dat was het feit, dat
de baby duidelijk op de oude mrs. Bul-
lingham leek en dat die dame daar zeer
blij mee was.
Het tweede Jaar van Arthur's straftijd
liep ten einde.
Linda's hart zong in haar lpirst. Twee
jaren voorbij! Het volgende jaar zou zij
de sneeuwklokjes en narcissen voor de
laatste*maal zien komen zonder hem.
Zij zou nooit dc dag vergeten, waarop
zij met Lenda en de baby op het terras
van Flyte zat en aan Arthurs komend
uur dacht. Het was een zachte, wazige
herfstdag met ehrysantengeur in de
lucht. Aan de rand van het grasveld stak
een nieuwsgierig konijntje zijn kop uit
de varens. De berken haddon al geel lo-
vet. De baby, op Lenda's schoot, maakte
zachte geluidjes.
Ze schrikte op uit haar dromen door
de telefoon in de kamer achter haar.
Ze hoorde Loutje's stem.
HOOFDSTUK XVI.
Ze was in Cretton Streets.
„Mr. Bullingham had liet gedaan ge
kregen", zei Lout je. Tegen haar hadden
ze er geen oord over gezegd 0111 geen
verwachtingen te wekken, die misschien
teleurgesteld zouden worden. Maar hij
had alles gedaan wat hij maar kon om
het vonnis verkort te krijgen en daar er
ook nooit een klacht over Arthur ge
weest was in de gevangenis, had lijj het
eindelijk klaargespeeld.
Fred in e£ii nieuw licht! Fred, die de
laatste tijd zelfs nog minder vriendelijk
gekeken had dan vroeger! Dat had hij
voor lien gedaan en Liiula had er niets
van vermoed!
En zij mocht Artie niet zien. zei Lou-
tje gewichtig, vóór hij zich gewassen en
geschoren en netjes aangekleed had. Dat
zou ergens anders gebeuren en dan zou
hij hier bij haar kómen, ir. hun oude
zolderkamer. Zij moest hier maar blijven
wachten en Loutje zou hem bij haar
brengen en dan zouden ze er een avond
je van maken. Net als in vroeger tijd.
Ja en Artie zou niet vrijkomen ge
lijk met de andere lui, die ontslagen wer
den. Hij zou 's middags alleen vrijkomen
en Loutje zou hem opwachten met een
auto alles kits.
Zij glimlachte. Het was als zonneglans
op een bedauwde bloem.
En Artie zou hier blijven bij Loutje tot
de dag van de bruiloft. Die zou gauw
plaats hebben stil en onopv ailend. met
Loutje als getuige. Linda glimlachte
weer. Ze dacht aan Loutje als getuige en
hoe hij tegen mr. Rellace zou zeggen:
R.K. ONTWIKKELINGSCLUB GAF
EEN MQOIE AVOND BIJ SLUITING
VAN HET SEIZOEN.
DEN BURG. De R.K. Ontwikkelings-
cfub hield Woensdagavond haar laatste
avond in dit seizoen. Het is eeü mooie
avond geworden en de thuisblijvers heb
ben o.i. ongelijk gehad, daar het gebode-
ne op een hoog peil stond. Voor deze sa
menkomst had het bestuur de medewer
king verkregen van de declamatrice
mej. L. Diepenbrock, ook bekend door
haar optreden voor de K.R.O. De verzen
die mej. Diepenbrock bijna alle uit het
hoofd voordroeg, bestonden hoofdzake
lijk uit wat wij kimneu noemen verzets
poëzie. Ze begon met „Wilhelmus van
Nassouwe" en „Aan hen die vielen".
Daarna declameerde zij „Het Stockske
van Joan van Oldertbarnevetd" van Joost
v.d. Vondel, dat op ontroerende wijze
werd voorgedragen. Verder „Der vrou
wen moed" v. Henr. Roland Holst, een
herinnering aan de bange oorlogsjaren,
„Fita voluntas tua" (berusting), „Aan
onze Nederlandse Bisschoppen" (een
hulde aan Aartsbisschop, thans Kardi-
aal de Jong, e.a.), voor hun houding tij
dens de bezetting, „Het Rozenkransken"
gedicht uit de 17e eeuw, „Food for Hol
land", ter herinnering aan dc voedsel-
droppings, „Onze vlag" en „Postduiven
in oorlogstijd". Dit laatste voldeed ons
ook bijzonder goed.
„Con Amore".
De R.K. Zangver. „Con Amore" ver
leende haar medewerking, wat -het ge
heel tot een.kunstzinnige avond maakte.
Het koor was 'goed op dreef en zong
.zuiver en op toon achtereenvolgens „Ec-
ce Quomodo Moritur". „Ave Maria", „Je-
su dulsis memoria", „Vertrouwen" en
„In Nederland".
Na de pauze trad het koor nogmaals
op en zong „Zondagmorgen", „Wieil
Neeriands Bloed" en tot slot het Volks
lied. dat staande werd aangehoord. We
geloven wel, dat directeur en leden te
vreden kunnen zijn, daar er met animo
w erd gezongen.
Mej. Diepenbrock declameerde nog
enige verzen, waarvan ook enkele door
haar zelf gemaakt, Zij droeg voor „Hol
land", „Oranjezonnetje", „De onder
grondse", „Mijn eigen lieve land", „Bou
wers aan een nieuwe wereld" v. Alex
Steiger (bijzonder mooi) en „Wij danken
U, o Heer".
Er klonk een luid applaus op, toen
mej. Diepenbrock haar laatste vers had
gedeclameerd. De declamatrice heeft ons
wel voldaan. Zij beschikt niet over een
sterke stem, maar haar wijze van voor
dragen en uitspraak is heel goed-te noe
men, zodat wij wel geloven, dat het be-
stuur'van de R.K. Ontwikkelingsclub 'n
goede keus had gedaan om haar uit te
nodigen.
Vele mensen houden niet van decla
meren, doch men moet het meer ge
hoord hebben, om cr meer van te genie
ten.
De heer Merx, die de avond opende,
sloot met enkele woorden van dank aan
mej. Diepenbrock en de zangver. voor
hun optreden en een tot weerziens met
hét komende seizoen. Z.
DOOPSGEZIND KERKKOOR
OPGERICHT.
Naar ons werd medegedeeld is er op
oris eiland een Doopsgezind kerkkoor
opgericht met aanvankelijk 35 leden.
De heer F. Kassenaar zal de leiding van
net koor op zich nemen, terwijl in het
bestuur werden gekozen Ds. en mw. van
Veen en mw. .1. v.d. Vlies-Koopman. De
repetities zullen worden gehouden in de
Doopsgezinde kerk te Den Burg. -Het
ligt in de bedoeling om als koor mede te
werken aan de Erediensten.
We herinneren er aan, dat er voor en
kele jaren al een koor bestond, doch dat
dit wegens vertrek van de toenmalige di
rigent werd opgeheven.
NIEUW FEUILLETON.
We delen onze abouné's mede, dat wij
volgende week beginnen met het plaat
sen van een nieuw feuilleton, getiteld
„CARLA WINT DE GROTE PRIJS
VAN ROME".
Redactie Texelse Crt.
HALLO BANDOENG. 2-f
Den Burg" Texel April 1948.
Geachte vrienden, sportvriend!
maar vooral leden van de Tex. Boys
Indië. We hebben het genoegen nanu
het thuisfront weer eens met jullie
mogen praten, via -onze trouwe „Te:
laar". We hopen, dat jullie allen in
de conditie de courant zult ontvan
en „verslinden".
Vanzelfsprekend volgt hier een kle
beschouwing en een sportpraatje a:
gaande onze voetbalclub, Allereerst z:
we nieuwsgierig, hoe jullie het mak:
Voor zover ons bekend, is alles in ori
Nu, jongens, als dat zo is. houdt dit dj
zo, opdat jullie, als je tijd er op zit, wc]
als gezonde Texelaars "en voetballers
rug zult keren naar al wat je hier ii]
en goed is. Dat we jullie met z'n zessj
als spejers missen, dat voel je wel met
klompen. Toch hebben we ons in de coi
petitie weten te handhaven in de afd.
lateu we eerlijk bekennen, daar is v
gevochten. Viel er kort na jullie vertrfej
een inzinking waar te nemen, nu gaja]
liet gelukkig weer anders oiu. Wat voi'H(
balprestaties en clubgeest betreft, '■zaï
gaat «-eer best. Als jullie 'het verslag g>jj
lezen zult hebben in de Tex. Crt.. v;^e,
7 April j.l„ over de Bonte Boy-sav-oa^
dan snap je wel, dat 't een zonnige d£a
was voor de ver. Daarna meldden zi y
reeds 4 nieuwe leden aan en we vJt,
wachten er nog meer. En' dat we julK
in Indië niet vergeten hebben op <w'a
Boysavond, bewijzen o:a. de volgende :,t'
gels wel uit een lied, dat als laatste ijj,
werd gezongen. Hier volgen ze:
„Wat misten we die Lemke, lange Sb
Henk en Aat van Heer
'bij
de
w,'ki
Ze spelen nu in Tndië, dat schrijven
ze elke keer.tr,
kk
spelen daar ook
Daarom nu met z'n allen voor ons |je
„Indiaanse stel''.ft
En dan zong de hele zaal 't refrein:
„Hup, jongens, hup'
Laat je club niet in z'n hempie staan
Enz. enz.
Laat dit aantonen, dat er een hech
band tussen ons en jullie bestaat, al r
je ook ver weg. Beste sportvrienden, IW1
ten we hopen, dat deze hechte band ju®,,
lie mag helpen leiden op 't goede, red'
te pad. En dat dit pad binnen afzienbai
tijd weer voert naar alles wat je di
baar en lief is op het mooie eilandje a^c
de Noordzee. K
Verder alle bekenden, sportvriend^
en leden vooral de hartelijke groeten f,
lot kijk hoor!
Namens Kath. Thuisfront,
de voorz. v. d. Texelse Boys.
P.I.T.NIEUWS.
Beste vrienden.
We hebben Pasen weer achter de rul
Als we het maar niet letterlijk achter <Sj
rug hebben, want dat kan niet. Pasr~
kan en mag r.ooit verleden tijd worden'
Pasen is het feest van het heden. En hï
is geen wonder, dat we op de eerste dat
der week, dat is de Zondag, telker
weer ter kerk gaan, omdat eigenlijk el
Zondag een Opstandingsdag en
Paasdag is.
Pasen is het hoge feest der Kerk ej
daarom voor elke Christen. En het zei
ons eens en voorgoed, dat we een leve:
de Heiland hebben, die elke dag ons tei
zijde staat. Als we ons elke dag ma:
weer eens realiseerden, dat het Pasen ii
dan zouden we heel wat sterker staan iu'
de verleidingen en zou ons leven- heï
wat blijder zijn dan het vaak is'.
Straks, volgende «eek. herdenken v\f
weer onze bevrijding uit de macht de£
tyrannic. Weten jullie wat in 1945 to
op één van de Waddeneilanden is gi
beurd? Duitsland had (officieel!) geciV
pituleerd. De B.S. ging verkeerde Nffi
derlanders gevangen nemen. De Duia
sers gaven bevel ze weer Vrij te latei.
En de B.S. deed het! Is het ook niet z
met ons leven? Jezus heeft op de PaasL
dag zonde en dood overwonnen (officl
eel, door de' hoogste instantie). En doem
wij niet vaak, alsof zij nog de marlij
hadden?
Mannen, houd je taai.
Kees de Jager en S. Abma: nog vaL
harte gefeliciteerd met hun verjaardag:
en we hopen, dat ze het volgende jaar dl
„jarigheid" weer op vaderlandse bodei*
o
mogen vieren.
Tot de \olgende keer.
„Aangenaam met u kennis te maken".
Na de thee zo was hun plannetje
zou er een publieke receptie zijn in Cret
ton Street. Daar zouden ze spelen net
als in vroeger dagen maar o! zou niet
met de pet orden rondgegaan. Alles
gratis voor niks. Mrs. MacGrjgh zou er
ook wel zijn.
Wat was dat? Voetstappen?
Ze had nu al lang alleen gezeten en
geluisterd.
Eindelijk kwamen ze.
Zij kwamen evenals die andere vre
selijke voetstappen waren gekomen
langzaam en niet helemaal zeker in de
duisternis van de trap. Zij wilde naar de
deur gaan, maar ging plotseling op het
bed zitten. Haar knieën wilden niet
meer. Een snik kwam op in haar keel.
Die andere voetstappen, op die vrese
lijke avond, klinkend als de tred van het
Noodlot de kille herinnering er aan
verlamde haar. Deze voetstappen brach
ten haarwat zouden ze brengen? Zij
keerde haar rug naar de deur. Zij kon er
niet naar kijken wachten tot ze zon
opengaan zoals toen.
Als het Arthur eens niet wasals
er eens iets gebeurd was. en dit was
iemand, die haar de tijding kwam bren
gen!.... Waarom waren het de voet
stappen van maar één mens?. Loutje
zou toch meekomen?.O, hemel, waar
om
Het hekje sloeg-dicht. De deur ging
open. Ze durfde niet kijken.
„Linda!"
Het was de stem. die zij liefhad, on
vast, maar onveranderd, onuitsprekelijk
teder. Er was geen twijfel meer. Zij wal
haar koninkrijk binnengegaan.
„Wat zegt Wanda wel, na ailes wat et
gebeurd is?" vroeg Arthur, teer. hij haaf,
terugbracht naar Trevor Square na dt
thee en do ovatie in Cretton Street.
(Wat een tocht «as dat! Boven op eeijt
grote bus, hand in hand zittend als twel)
kinderen en in het vooruitzicht strakf
verwelkomd te worden door mr.-.. en i-ujj
Rellace.... Ondanks alles vvat.de toe-L
komst voor haar in petto had aan blijjj
heid en vrede, wist Linda, dat zij nooi!r
gelukkiger zou zijn dan op dit ogenblikje
Wat een tocht!) I
Arthurs vraag brak de betovering, diet
over haar lag. f
„O, ja, Arthur dat heb ik helemaal
vergeten. Ik heb een boodschap voor jet
van Wanda!" In het donker kon bt
haar glimlach niet zien, maar hij hoordl
die in hair stem.
„Zij zegt, dat Fred haar belcofd hcefl
nooit meer een woord te zeggen over d®
hele geschiedenis en nu vraagt ze jouT
dat ook te willen beloven".
Arthur barstte in lac-hep uit de eeif
ste hartelijke lach, na al die tijd van ell
lende.
„Die heeft lef zoals Loutje zoig
zeggen", riep hij. „Het lijkt waaraohtifl
wel of ik haar iets verplicht ben! En
verdikkie, dat ben ik. Ja, da; ben ik. Z(J
heeft ons eigenlijk de beste dienst bei
wezen, die iemand ons bewijzen kon -I
is 't «aar of niet?"
„Ze is de goede fee geweest, Linda. l
En ze lachten beiden.
EINDE.
