O aria
Zuid-Afrika
De Wolprijzen
Oud Nieuws
ONZE EMIGRATIE-RUBRIEK.
(Van onze emigratiemedewerker.)
Zuid-Afrika heeft, zoals we al gezien
hebben, een zeer hoog beschavingspeil.
Dat wil zeggen het beschavingspeil van
de blanke, de wit mens. Zodra men de
loopplank verlaten heeft krijgt men te
recht de indruk in een steenrijk land te
zijn, waarin grote welvaart heerst. Alles
is er te koop tegen redelijke pry zen en
het loon is er dusdanig, dat de arbeiders
zich inderdaad de weelde van een goede
garderobe, een nieuwe radio en 'n bank
rekening kunnen veroorloven. Sommi
ge producten zijn er duurder dan in Ne
derland, vele andere artikelen echter
goedkoper, terwijl het loon aanzienlijk
hoger ligt. Dit' geldt nog steeds alleen
voor de blanke bevolking, want het loon
van de naturel is gemiddeld slechts 15
pet. van het „witte" salaris. Ook de tim
merman, de metselaar, de loodgieter en
de kantoorbediende houdt er door de
regel een zwarte huisbediende op na.
Het aanzien van de Z.-AIrikaanse ste
den, zoals Johannesburg, Kaapstad, Pre
toria, Bloemfontein, enz. is typisch Ame
rikaans. In nauwelijks een halve eeuw is
hét aanschijn volkomen veranderd. Vijf
tig jaar terug was er nog geen sprake
van behoorlijke gebouwen en zelfs de ri
olering en de straten ontbraken, doch
thans wisselen de wolkenkrabbers af
met eenvoudiger behuizingen, de stra
ten zijn helder en breed, 111 vele geval
len met beton of asfalt overdekt. Druk
is het verkeer met gloednieuwe Ameri
kaanse wagens en zelfs veie blanke vak
lieden, ambachtslieden, arbeiders en ad
ministratieve ondergeschikten hebben
zich een wagentje kunnen aanschaffen,
waarmee ze op hun vrije dagen door de
Unie zwerven. Johannesburg bv. telt
thans ongeveer 800,000 inwoners en is
dus even bevolkt als Amsterdam. Men
ziet er moderne bioscopen, schouwbur
gen, hotels, bars, etc. Al deze steden
breiden zich nog steeds verder uit.
Het culturele leven staat er niet op
West-Europees peil. In het algemeen
toont de Zuid-Afrikaner weinig belang
stelling voor goede concerten, voor klas
siek, voor toneelstukken enz. De meest
geliefkoosde ontspanning is 0111 er op
vrije dagen met het auto'tje op uit te
trekken en ergens diep in het land, vet
van de bewoonde, geciviliseerde wereld,
of aan het onmetelijke strand een picnic
te hebben. Ook de bioscopen trekken ei
volle zalen met hun lichte amusements
films, doch herhaaldelijk blijkt, uit de
recette, dat de cultureel hoger grijpeil
de film een riskant exploitatie-experi
ment is.
Grote verschillen in prijs.
Een ieder die plannen maakt, om naai
Zuid-Afrika te emigreren, doet heel ver
standig zich tevoren precies op de hoog
te te stellen van de in die streek gelden
de lonen en prijzen. De prijzen voor tal
van artikelen lopen nl. zeer sterk uiteen.
DE LUCHTREIS VAN
Wonderlijke avonturen van de
door G. Th. ROTMAN.
Het kan voorkomen, dat men voor een
costmim in Johannesburg (Aveemaal zo
veel betaalt als voor hetzelfde costuum
in een willekeurige andere plaats. .Wel
iswaar is Johannesburg inderdaad de
duurste stad van Zuid-Afrika, waaraan
de lonen enigszins zyn aangepast, doch
met deze algemene waarheid komt men
er niet. Laat u in dit opzicht tevoren in
lichten door uw kennissen in de Unie.
Uw toekomstige werkgever of de emi
gratie-autoriteiten. Dat voorkomt teleur
stelling.
Het woningprobleem.
Met de Nederlandse situatie voor ogen
vragen de adsp.-emigranten zich terecht
af: Hoe staat het met het woningpro
bleem"? We bemerken dat uit de vragen
die gesteld worden.
Nu, er hi in Z.-Afrika wel degelijk '11
woningprobleem, grotendeels ontstaan
tijdens de oorlog. De trek "an het land
naar de stad, hetzelfde openbaart zich in
Canada, Australië en vele andere lan
den, veroorzaakte een overbelasting dei
woningen in de steden. Hiervan was
reeds sprake voor de oorlog. Gedurende
de zes oorlogsjaren was een grote in
dustriële inspanning noodzakelijk. Dit
ging gepaard met aantrekken van nieu
we (zwarte) arbeidskrachten uit Mitlden-
Afrika naar de Unie. Waren hierdoor al
vele nieuwe woningen noodzakelijk, nog
gecompliceerder werd het probleem,
toen de aanvoer van bouwmaterialen
tengevolge van de oorlogshandelingen
stagneerde. De bouw bedrijvigheid kwam
nagenoeg stil te liggen en mede Hier
door ontstond de huidige situatie. Men
schreeuwt in de Unie om nieuwe Avonin
gen. Weliswaar is het tekort verhou
dingsgewijs niet zo sterk als hier, doch
er is wel degelijk een woningprobleem.
Men heeft reeds oude kazernes proviso
risch omgebouwd tot woningen, terwijl
andere arbeiders (tydelijk) zyn onderge
bracht in zgn.compounds.
Vandaar dat juist vaklieden, die kun
nen helpen huizen te bouwen, het meest
welkom zyn in de Unie. Maar.... die
hebben we ook in Nederland zo drin
gend nodig.
Een ander gevolg van liet woningpro
bleem. is dat noodgedwongen de immi
gratie van blanke arbeidskrachten daar
door wordt beperkt. Men zou er hon
derdduizenden kunnen gebruiken, dooh
men heeft er geen huizen voor.
De vakbonden zijn in het algemeen
niet zo wild op immigratie. De meeste
immigranten komen sedert de oorlog uit
de armoedzone van Europa: Engeland,
Noorwegen, Denemarken, Frankrijk en
Nederland. Al deze mensen hebben jaren
gewerkt met een ontoereikend loon en
zonder derhalve theoretisch genegen
te zyn ook in de Unie onder het loon te
gaan werken. Vandaar ook, dat de rege
ring heeft bepaald, dat alleen arbeids
krachten mogen immigreren, indien er
op de binnenlandse arbeidsmarkt geen
aanbod is. Bovendien mom joden», arbei-
DE PEGASUS.
heer Van Emmen en zijn reisgenoten.
Nadruk verboden
109. De volgende dag werden de ge
vangenen gelucht. Ze moesten op de bin
nenplaats der gevangenis boompjes
planten, wat heus geen licht karweitje
was. Maar de jongens hadden in die
tussentijd niet stilgezeten, en tot zijn
grote verrassing zag meneer Van Em
men, terwijl-hij juist een kuil stond te
graven, opeens de Pegasus over de bin
nenplaats strijken. Vol spanning hield
•bij zich gereed.
110. Hup! Daar schoot het anker naar
beneden; meneer Van Ennnen greep het
on voordat de bewakers beseften, wat er
gebeurde, zweefde hun gevangene al
hoog boven de. huizen. Na een goed half
uur was de Pegasus boven een Hessïsch
dorpje, 't Was juist etenstijd, en 't was
er zo stil, dat je de boeren in huis met
hun vorken kon horen pikken. Hans be
sloot buiten bet dorp te landen.
der, ook de immigrant, bij een bond zijn
aangesloten alvorens hij een betrekking
kan vervullen in een industriële onder
neming.
Meer Nederlanders.
In ons derde artikel over Zuid-Afrika
heb ik een en ander verteld over de be
stuurswisseling. Men maakt me er thans
attent op, dat de bestuurswisseling zelfs
zeer voordelig zal blijken te zijn voor de
Ned. immigranten. Malan wil nl. de on
beperkte immigratie van Engelsen be
perken en meer Fransen, Belgen, Noren
Zweden, Denen en Hollanders aantrek
ken. Niet, omdat hij ons beter vindt,
doch uitsluitend met politieke bedoelin
gen, nl. om het blanke Z.-Afrikaanse
volksdeel dusdanig te versterken, dat hij
na verloop van enkele jaren kan be
schikken over een twee-derde meerder
heid, welke volgens de grondwet nood
zakelijk is om uit 't Britse Gemenebest
te treden. Op grond biervan zullen ver
moedelijk de Ned. emigranten straks 'n
nog betere kans.maken. Voor velen is 't
te hopen.
Immers, de papieren mallemolen tus
sen Den Haag en Pretoria draait lang
zaam, heel langzaam. Als dr. Malan er
wat meer vaart in weet te brengen, zul
len de duizenden adsp.-emigranten in
Nederland, die hun ogen gericht heb
ben op Zuid-Afrika, hem heel dankbaar
zyn.
VOORZICHTIG
MET GROEISTOFFEN!
Zoals bekend wordt op het moment
voor de bestryding Aan stekels in gras
land gebruik gemaakt van groeistoffen.
Daarvan zijn verschillende merken in
de handel. Op Texel Avordi meest ge
bruik gemaakt van Weedette en Agroxo-
ne. De resultaten met deze middelen zijn
over het algemeen vrij goed.
Wij willen er evenwel nog eens met
nadruk op wyzen, dat deze bestrijdings
middelen een zeer funeste uitwerking
kunnen hebben op andere gewassen. Dit
schijnt vooral het geval te zijn met Wee
dette. Vorige week zagen we zeer ernsti
ge afwijkingen in een perceel aardappe
len, die blijkbaar veroorzaakt zijn door
resten Weedette, die in de sproeima-
chine achtergebleven waren. Het betrof
hier een perceel aardappelen, dat be
sproeid werd na een perceel grasland,
dat met Weedette weid behandeld. De
sproeimachine had enige dagen niet ge
werkt en werd pas sch-oon gemaakt, toen
men aan 't aardappelen bespuiten ging.
Waarschijnlijk zijn toen resten Weedet
te in sproeibuizen en sprooidoppen A;ast
gaan zitten, die met de reiniging niet
verw ijderd werden. Het gevolg Avars een
ernstige schade 0Arer een oppervlakte
van plm. 75 are aardappelen.
Wij w illen daarom nog eens met grote
nadruk wijzen op de noodzakelijkheid
de sproeimachine na liet gebruik van
groeistoffen direct te i/einigen. De im
porteur van Weedette schrijft in zijn
handleiding, dat het gewenst is de
sproeiapparatuur na liet gebruik ver
schillende malen goed met zeep en Avater
schoon te maken. Anderen raden aan
daarvoor een animoniumoplossing te
gebruiken. Weer anderen gebruiken ko
kend water. In ieder geval is wel duide
lijk, dat de grootste A'oorzichtigheid ge
boden is. Indien men hier te licht over
denkt kan grote schade liet gevolg zijn.
C. v. Gr.
DE KUNSTMESTDISTRIBUTIE
1948-1919.
In verband met de onzekere factoren
inzake de import van de voor ons land
benodigde stikstof, en kaümeststoffen is
liet. noodzakelijk gebleken, de distributie
van deze meststoffen ook voör het sei
zoen 1948-1949 (1 Juli '48-8C Juni 1949)
te handhaven.
Met ingang Aan 1 Juli 1948 Avorden tot
nader order geidig verklaard de stik
stofbonnen voorzien van een opdruk 1
en de kalibonnen voorzien Aan opdruk 1.
Deze bonnen geven recht op het betrek
ken van ca. 50 pet, van de in 1947-1948
in totaal toegewezen hoeveelheid stik
stof, resp. kali. Op bonnen van liet be-
mestingsjaar 1947-1948, Avdke op 30 Juni
j.l. hun geldigheid hebben verloren, mo
gen na 31 Juli géén kunstmeststoffen
meer worden afgeleverd.
Het is voor de leek zo langzamerhand
heel moeilijk de diverse berichten in de
couranten over de wereldmarktprijzen
van wol te volgen. Immers in hetzelfde
artikel wordt aan de ene kant gespro
ken over een constant hoger worden van
wolprijzen, terwijl er ook levens over '11
daling gesproken wordt.
Wij kunnen de wol, zoals deze op de
wereldmarkt wordt aangeboden in twee
grote groepen verdelen, nl. wol, welke
\an Merino schapen komt, en welke heel
lijn is en wol, welke van Crossbred scha
pen, zoals de Texelse schapen, komt, en
welke veel grover is.
De eerste soort wol, dat js dus de hele
fijne wol, is niet in overvloed op de we
reld aanwezig, terwijl de vraag regel
matig toeneemt. Dit is een gevolg van
het feit, dat de grote wol producerende
landen minder Merino-schapen gaan
houden. In Zuid-Afrika bv waren in '30
48,500,000 schapen, terwijl ei- momenteel
maar 31 millioen zijn, waarvan niet meer
dan 24,500,000 Merino-schapen. Het ge
volg is, dat wij op de wereldmarkt de
prijs van deze zeer fijne wollen regel
matig zien stijgen.
Anders is het gesteld me' de Cross
bred wollen, hiervan is een overschot op
de wereld aanwezig. Daarenboven zijn
vele landen geneigd, voor zover de om
standigheden dit toelaten, over te gaan
tot het fokken van een vleeswol schaap,
hetwelk deze grove Crossbred wol heeft.
De tendenz in dit soort wol is dan ook
wat de prijs betreft een dalende ten
denz. De marktberichten over Mei j.l.
geven hiervoor pan een daling van onge
veer 5 pet.
Onze Nederlandse wol behoort tot de
grote groep van de Crossbred wollen
zodat wij bfj de bepaling an de waar
de van deze wol de marktberichten voor
deze wolsoorten moeten opzoeken. Bij
een rendement van 60 pot. lopen de beste
Merino wollen tot aan f 7,per kg., ter
wijl de Crossbred wollen bij een fijnste
als Hollandse wol niet 'nogei komen dan
f2,25 per kg., geleverd te Londen, dus
inbegrepen de verpakkingskosten, vei
lingskosten en vracht.
Onderstaande volgt een opgave van de
wolprijzen, gedaan door het Intern. Wol
Secretariaat, betreffende de Mei-veilin
gen in Londen.
Kaapwol (wol uit Z.-Afrika)
70-er 12 maanden f 6,90
10-12 maanden f6,40
S-12 maanden f 5,50
64-70-er 12 maanden f6,50
10-12 maanden f 6,
8-10 maanden f5,
Australische wol.
70-er beste kwaliteit f6,90
gemiddeld f 6,50
64-er beste kwaliteit f 6.50
gemiddeld f6,
Nieuw-Zeeland Crossbred wol.
beste kw'ahteit f2,—
gemiddeld f 1,90
48-er beste kwaliteit f 1,85
gemiddeld f 1,80
46-er beste kwaliteit fl,80
gemiddeld f 1,75
Al deze prijzen zijn omgerekend op
60 pet. Bendement, terwijl de Nieuw-Zee-
land 50-er te vergelijken is met onze
kwaliteit 1. de 48-er met onze kwal. II.
De prjjzen houden in verpakking en
vervoer naar Londen.
Uit bovenstaand staatje blijkt dus
overduidelijk, welk een groot verschil in
prijs er momenteel tussen de fijne en de
grove kamwollen bestaat, terwijl zoals
boven reeds gezegd, door de resp. stij
ging en daling deze verschillen nog re
gelmatig groter worden.
OPBRENGST RECLASSERINGS-
COLLECTE.
De opbrengst van de gehouden Reclas-
seringscollecte d.d. 5 Juni 1.1., was als
volgt: Den Burg 1' 107,01 De Koog
f 21,42'/s, Den Hoorn f 14,37, Oudeschild
f27,34'/s, Eierland f36,01, De Waal
18,94 en Oosterend f26,40'/2, totaal
f 241,61. Hartelijk dank aan onze jaar
lijkse medewerkers(sters).
INGEZONDEN.
Mijnheer de redacteur.
Wilt u het volgende als ingezonden
stuk in de Tex. Crt. plaatsen?
NOGMAALS O.V.V. Z.D.H.
De heer Jonker schreef over „rau
zen, gooien en smijten". Weet hii wel
wat of dit werkelijk is?
Zeker, er zijn door O-spolers wel over
tredingen begaan, die niet door de beu
gel konden, doch daarvoor werden ze
ook door de scheidsrechter bestraft;
eens zelfs met een penally. Ook had
Jonker het over een scheidsrechter, die
goed leidde, maar niettemin vergat om
enige spelers uit het veld te zenden.
Ra, ra, hoe kan dat?
Vervolgens adviseerde hij om enige
spelers niet meer op te stellen, omdat
deze niet op een voetbalveld thuis horen.
Ik zeg alleen het volgende; Waar haalt
iemand, die gedurende de. wedstrijd de
OVVspelerS najouwde en die door de
Bond van de seheidsrechteislijst is afge
voerd en die nog onlangs door de Bond
als grensrechter tot 1950 is geschorst, de
moéd vandaan om over sportiviteit te
oordelen? Dat oordeel kan hij gerust
aan de bevoegde personen overlaten.
Dankend voor de plaatsruimte,
KEIJZKR, seer. S.V. „Oosterend".
uit „de Texelaar van 23 eu 26 Juni 1898
Oisciioon de zgn. grote lammeren-
markten weer voorbij 'zjjn en daarmede
ook de grote aanvoeren, was toch die op
Maandag j.l. nogal van grote betekenis.
Aangev oerd werden 512 lammeren, 76
schapen, 10 koeien, pinken, 5 schram
men, T hjggen, 4 11. kalveren en 2 ram
men. De gemiddelde prijzen waren voor
lammeren f 6-f 8; koeien i 70-f 172,50;
pinken f 50; schrammen f 12-i 10; biggen
110-112 en 11. kalveren f 6-f 10.
Evenals vorige jaren zullen ook
llians de liefhebbers van hel toneel ge
durende de kermis kunnen genieten. In
het lokaal „De Vergulde Kikkert" zal
nl. een toneelgezelschap gedurende een
drietal avonden een uitvoering geven.
De leden van dat gezelschap waren gro
tendeels gedurende lange ol korte tijd
werkzaam in het Paleis v. Volksvlijt te
Amsterdam.
Oudeschild 22 Juni. Heden kwam hier
het eerste gemaaide zeegras 111 de haven
aan. Vier schuiten hadden een eerste
tocht naar de Wierwadden gemaakt. Het
garnalenvissen kan nu als geëindigd be
schouwd worden.
Den Hoorn, .21 Juni. In de Maandag
avond gehouden vergadering der com
missie voor de a.s. kroningsfeesten zijn
de feestdagen bepaald op Vrijdag 2 eu
Zaterdag 3 Sept. Het programma werd
als volgt, samengesteld: 1. optocht, waar
aan ook de schoolkinderen zullen deelne
men; 2. schoolfeest; 3. ringryderij; 4.
verlichting en fakkeloptocht.
2e dag: 1. optocht; 2. volksvermake
lijkheden; 3. avondfeest in de zaal van
„Loodsmanswelvaren".
Ternauwernood was de dag van
Donderdag aangebroken of voertuigen,
beladen met verschillende attributen
voor de kermis waren-in aantocht. Om
trent het Circus Roberti; dal de kermis
zal bezoeken, luiden de recensies in de
bladen alleszins gunstig, zodat wij er
niet aan twijfelen, of ook alhier zal men
er zeer gaarne een of meer avonden een
bezoek aan brengen.
INTERNATIONAAL MUZIEKFEEST.
In Llangollen (Engeland) werd on
langs een internationaal muziekfeest ge
houden. waaraan koren uit 9 landen
deelnamen en dat door 5000 personen
werd bezocht. Het feest slaagde volko
men, doch het was weer het taalpro
bleem, dat vele moeilijkheden bracht. Al
leen de aanwezige Esperantisten hadden
hiervan geen hinder en konden zonder
moeite met el kaai' converseren. Ook dii
jaar zal wederom een .dergelijk fees;
worden gehouden, doch net bestuur be
sloot nu meer aandacht te wijden aan hel
haar correspondentie gebruiken en zul
Esperanto. Daartoe zal zij deze taal in
len de prospectussen ook in het Espe-j
ranto worden gedrukt, terwijl tevens een
Esperanto-kantoor zal worden gevestigd.
Inlichtingen en prospectussen te ver
krijgen bij mej. Ivarola Rossetti, Poneiau
Wrexham, Engeland.
wint de grote prijs
<- van Rome
door HEDDA LINDNER
Mij De enige, die kalm bleef, was de
oude Vogis.
„Wind je toch niet zo op. Frits", zei
hij gemoedelijk. „Zij heeft toch óók nog
eeii woordje mee te spreken".
„Zij? Wie -<■ zij? Onze barones? Die
laat zicli immers helemaal in een hoek
drukken door die blonde duivelin!"
Vogis grinnikte. „Nee, de barones be
doel ik niet. Die hier", en hij wees met
zijn duim naar de box, waar Goudlelie
aan een paar strohalmen stond te knab
belen. „Laat mij maar eens begaan".
Een paar minu,ten later stond hij ern
stig en vol respect tegenover Stephan.
„Ik--wil alleen maar zeggen, meneer
als gravin Bredecke (was dat domheid
of boosaardigheid?) Goudlelie wil rijden,
moet ze het toch eerst eens proberen.
Niemand kan weten, hoe Goudlelie zich
onder een vreemde gedraagt, 't Is een
overgevoelig dier."
„Geloof je, dat dat nodig is? Goudle
lie is altijd rustig als ik haar rijd en
mevrouw heeft haar de laatste tijd zo
veel gereden, dat zij aan een vrouwen
hand gewend moet zijn geraakt".
„Ja de barones! Maar een paard.
dat men niet kent, op de jacht- rijden, is
iets anders. Ik weet niet. Ik ben er
niet gerust op".
Stephan dacht na. Het deed hem ple
zier dat de oude Vogis eigenlijk geen
bezwaren maakte, alleen maar voorzich
tigheid toonde en, alles welbeschouwd,
had hij gelijk met die voorzichtigheid.
„Je hebt gelijk", zei hij, .het is beter
dat de gravin het eerst probeert. Natuur
lijk moet Goudlelie niet zó uit de stal
komen. Dan is ze vaak t? overmoedig.
Ik heb geen lijd. Laat Frits haar van
daag en morgen een paar uur er uit ne
men. Dan kan de gravin na hem in de
zadel gaan".
„Goed, meneer. Ik zal c voor zor
gen". -
En de oude baas stapte «vergenoegd
weg.
De volgende middag verscheen Lilian
in een prachtige rijbroek, in gezelschap
van Stephan. Goudlelie werd uit de box
gehaald. Ze scheen in het beste humeur
te zijn.
„Heb je haar gisteren en vanmorgen
afgereden?" vroeg ThOngern terloops
aan Frits.
„Ja, zeker, meneer, antwoordde Frits
ernstig. Het knipoogje, dat li ij aan Vo
gis gaf. ontging Stephan, die naar het
paard was gegaan om Lilian in de zadel
te helpen.
Goudlelie begroette haar meester
vriendelijk. Ze had echl zin in een flinke
galop door de hei, want dat dromen in
de box of rondhangen in de wei begon
haar flink te vervelen. Maar opeens leg
de ze wantrouwig de oren naar achteren.
Ze rook weer die afschuwelijke lucht en
die ging uit van een wezen, dat haar to
taal onbekend was en dat met opdrin
gende vriendelijkheid op haar hals klop
te. Het was vreselijk. Goudlelie snoof
verontwaardigd en wierp haar hoofd om
hoog. „Hola!" liep Stephan en klopte
haar kalmerend op de schoft.
De oude Vogis kwam naderbij en zei
bescheiden: „Goudlelie laat zich niet
graag aanraken".
„Hm, ja. goed laten w e 't maar pro
beren. Frits neem jij haar bij het hoofd.
Zo. Mag ik 11 verzoeken, gravin?".
Maar Goudlelie keek s'ceds schichti
ger. Ze begreep niet wat er eigenlijk ge
beuren ging.
„Houd vast, Frits!" zei Thüngern. „Zn
kom gravin."
Lilian zette haar voet in de stijgbeu
gel. Stephan nam de andere voet een
wip en ze zat in de zadel. Eén ogenblik
stond Goudlelie als verstard. Zo iets was
haar nog nooit overkomen. Maar toen
haalde ze dien adem en toen Frits
klampte zich aan het hoofdstel vast en
hield uit alle macht- het hoofd r an het
paard omlaag, zodat hel niet steigeren
kon. E11 Goudlelie begreep al gauw. dat
het zó niet ging. maaren vóór Frits
zijn druk veranderen kon en haar hoofd
omhoog honden, wierp Goudlelie haar
achterband de lucht in en wel op een ma
nier, die iedereen achteruit deed sprin
gen. Stephan slaagde er echter in Lilian
op te vangen, terwijl Frits zich kramp
achtig aan het hoofd van het opgewon
den dier vastklampte. Maar Goudlelie
was de onaangename last nog niet kwijt
of haar goede humeur keerde terug. Ze
liet zich gedwee als een lam door de
grijnzende Frits in de box terugbren
gen en liet eind van het lied was, dat de
brave „Sultan" de eer verwierf, me
vrouw Lilian Bredecke ter Hubertus-
jacht te voeren.
„Sultan" stond vreedzaam naast „Wi-
du" en „llarras", toen de ruiters ver
schenen. Carla was in een blijde stem
ming. Ze had nog nooit een parforce
jacht meegemaakt en vond de sfeer, die
van alles uitging, heerlijk opwekkend en
spannend. Angst had ze niet ze was
zeker van zichzelf en van haar paard
en ze keek met ogen vol verwachting, als
een kind 0111 zich heen. Velen begroetten
haar hartelijk. Haar naam als uitsteken
de amazone was al hekend geworden. En
de mensen hier, die paarden en paarden
sport hoog schatten, waren hoe langer
hoe meer tot de overtuiging gekomen,
dat de beroemde fokker en concours-rij
der geen hetere vrouw had kunnen ne
men clan deze jonge Duits-Amerikaanse.
Thiingern's ogen zochten Redern, die
meestentijds in Carlo's nabijheid bleef.
„Beste kerel", had hii tegen hem ge
zegd, blijf .iü een beetje in de buurt van
mijn vrouw, terwijl ik de zorg voor onze
gast op mij neem".
„O, graag", had Redern geantwoord,
„maar ik denk dat het beter is, dat je
vrouw een oogje op mij noudt dan ik op
haar. Dat lijkt me veiliger"
„Kom, Redern, sinds wanneer ben je
zo voorzichtig geworden?" zei ritmeester
von Steinkirch plagend, „je hebt toch
jachten genoeg meegereden en kent het
merk wel, zou ik zeggen".
„Dat doe ik ook", zei Redern grinni-|
Lend, maar juist daarom weet ik, dat
geen sloot te breed is, als ze maar niet
te lang is."
Het signaal voor liet vertrek onder
brak hun gesprek en langzaam begon
nen de ruiters zich te groeperen. Carla
reed naast Redern, die haar onder liet
rijden naar het jachtgebied, de verschil
lende gebruiken van de jacht uitlegde-
Zoals bijvoorbeeld, dat men niet alleei
altijd achter de honden, maar ook achtei
de piqeurs moet blijven. Doch daarte
genover moest men bij een zo sterk be
zette jacht als nu, zoveel mogelijk voor
aan blijven 0111 niet in 't gedrang van
minder vaardige ruiters te raken, wal
gevaar voor botsingen opleverde liij de
hindernissen. Want het was nu eenmaal
een feit, dat er nogal wat Zondagsrui
ters op de Hubertusjacht kwamen, die
hun paard niet voldoende in de hand
hadden, merkte Redern op, toen plotse
ling een dikke heer in een spiksplinter
nieuwe 10de jas naast hen opdook, ver-
gepfse pogingen doende om ziin snui
vend ros in bedwang te houden.
„Waar wilt, u naar toe, meester?" rie{|
hii de ruiter toe.
„Ja lacht u maar hijgde de difflc
ke, een bekend en alom bemind advo-ïjl
caat, „,in Tattersall hebben ze me bfri.l
zworen dat liet dier zo gedwee was j
als een lam en nu lijkt hij wel gek". I ,J
(Wordt vervolgd.) J
