Carla
wint de grote prijs
van Rome
Oud Nieuws
Hallo Bandoeng
DE ETALAGEWEDSTRIJD
DEN BURG. De jury voor de etalage
wedstrijd had geen gemakkelijke taak,
gezien de vele prachtige met hun fraai
tentoongestelde artikelen. Er was bij
zonder veel werk van gemaakt. Na veel
wikken en wegen werden aan de volgen
de deelnemers de prijzen toegekend:
t. Bakker Kikkert; 1. Slager Ran; 1.
Slager Visser, alle drie 85 p.; 2. Fa.
Vlessing, 33'/= p.; 2. Melkhandel Huizin-
ga, 33 p.; 3. M. Bakker, electr. artikelen
en Fa. Frans Zegel, beiden 32Va punt.
1>E VERSIERING VAN DE WEVER
STRAAT WERD OFFICIEEL
GEOPEND
DEN BURG. Zoals men weet werd de
laatste dagen voor de feesten nog beslo
ten over te gaan, tot versiering c an de
Weverstr. Het is goed geworden, daar
ook deze straat mooi voor de dag kwam.
Aan dit gebeuren werd nog min of
meer een officieel tintje gegeven, daar
de voorzitter van de buurtcommissie de
hr. v.d. Kooi, een kort openingswoord
sprak naar aanleiding der festiviteiten
en de oudste inwoonster dezer straat,
die hier al 80 jaar woont n.l. Mevr.
Kalf-Bruin het lint doorknipte, dat voor
deze gelegenheid was gespannen.
DEN HOORN.
Maandag 6 Sept., de eerste dag c an de
jubileum- en kroningsfeesten, was een
goede inzet. Het weer bleef droog en
's middags kwam er zelfs een zonnetje
te voorschijn, zodat het feest met opge
wektheid gevierd kon worden. Het ge
hele dorp w:as versierd en er waren tal
rijke erepoorten aangebracht alsmede
vele versierde gevels, alle even mooi.
Het feest begon 's morgens om half 9,
toen het fanfarecorps D.E.K. opende met
gewijde muziek vanaf de toren. Hierna
maakte het korps een muzikale rond
gang door het dorp, vooraf gegaan door
herauten te paard.
Volksspelen voor jong en oud.
Voor de aanvang der volksspelen
sprak de voorz. van de feestcommissie,
dhr A. Smit, enkele w oorden. Spr. hoop
te, op mooi weer en bracht een driewerf-
hoera uit voor Koningin Juliana.
Daarna werden er diverse volksspelen
gehouden, waarvan de uitslagen waren:
Hindernisrijden met paarden: 1. G.
Bakker; 2. J. Dijker; 3. W. .1. Bakker.
Zaklopen voor paren, jongens en meis
jes 14-1G jaar: 1. P. de Wit en F. Bak
ker; 2. W. Bakker, St. Anna en N. Kik
kert, 3. K. Kok en F. Dros.
Blaasvechten voor heren: 1. D. Witte
Dzn.; 2. J. Beumkes; 3. A. Slegh Azn.
Popzoeken voor dames: 1. M. Dekker,
Haarlem; 2. G. Slegh; 3. A. Lap-Koop
man.
Hierna volgden de kinderspelen. Voor
de kinderen, die geen prijs w onnen, was
er een tombola, zodat een ieder met een
cadeautje naar huis ging.
De tweede dag.
De tweede dag van de feesten begon
's morgens om 9 uur met een Allegori
sche optocht met versierde wagens en
fietsen. Een heraut te paard ging de
stoet vooraf en daar achter als deelne-
21. Meneer Pimpelmans klauterde nu
weer op de schimmel, die rustig was
bli,jven staan. Hij reed naar een genees-
middelenhandel en sloeg daar een hele
voorraad medicamenten in. Er waren 'n
aantal flessen chloroform en ammonrak
bij, en met dit gevaarlijke goedje bij
zich aanvaardde hij de terugtocht, trots
alsof hij liet ruiterstandbeeld voor het
paleis in Den Haag was.
door HEDDA LINDNER
37.) Die tranen waren weidadig en
bevrijdend en weldadig was ook de
vriendelijke stem, die zo vaderlijk en
beschermend tegen haar sprak. Carla
voelde de spanning in haar ziel lang
zaam verdwijnen. Ook haar knieën
knikten niet meer alleen was ze nog
vreselijk moe
Ze richtte zich langzaam op en streek
met onvaste hand haar haar glad. En
loen kwamen zakdoek en poederkwastje
aan de beurt om de sporen der tranen
uit te wissen. Zó - nu was ze weer min
of meer toonbaar. Ze keek Bredecke
dankbaar aan. „Nu gaat het weer ik
l)en anders niet gauw in tranen, hoor."
„Neen, je bent een dapper kind dat
weet ik. Maar als je zoiets gedaan hebt
als jij nu hebt gedaan, dan is liet heus
geen wonder als je zenuwen je een
ogenblik in de steek laten."
„En waar is uw vrouw?" vroeg
Carla na ee:i korte aarzeling.
Bredecke werd verlegen. „Mijn vrouw
is zo even naar het hotel teruggegaan.
De zon en don al die mensen dat
werd haar te veel. Maar ze zendt na
tuurlijk ook haar hartelijke groeten en
gelukwensen," voegde hij er haastig
aan toe.
mers, 2 politieagenten uit Den Hoorn
eveneens te paard. Er waren heel mooie
dingen bij zoals de Gouden Koets, de
Piet Hein, Mooi Texel viert feest, het
Kroningsfeest 1898-1948, de Kleuterklas
voorstellende, om de Koninklijke haard,
de landbouw leeft mee met Oranje, Hul
de aan Wilhelmina en Juliana, de 11
provinciën, Kaboutertjes en nog een
prachtige wagen van de landbouw en 'n
Indonesisch paar. Er was bijzonder veel
werk van gemaakt. Bravo Den Hoornl
De prijzen voor de grotere groèpen
werden toegewezen aan: 1. Landbouw;
2. Landbouw; 3 Gouden koets. Versier
de wagens: 1.C P. Drijver; 2. N. J. Kik
kert; 3. \Y. Duinker.
Versierde wagentjes en fietsen; 1. Naar
liet Kroningsfeest; 2. Kaboutertjes 3.
Onsehuid.
De Volksspelen
De uitslagen van de andere volksspe
len waren: Hiuderniswedstrijd voor he
ren, 1. G. v. Borstellen, 2. F. Witte, de
Westen; 3 1 Boon. Ringsteken voor pa
ren; 1. P Zijm en Joop Bakker, 2. Jae.
Huisman en Corrie Groen; 3. H. Zijm en
X. Zijm-Witte
Om 4 uur 's middags werden er diver
se kinderspelen gehouden, waarvoor
eveneens veel belangstelling bestond.
'S avonds om half acht de Strijd om de
man en de vrouw. 1 I Wit; 2. A. Pooi;
3. L. Commandeur;en 1. P. Kok; 2. G.
Kikkert en 3. Jb. Bakker, Amalia.
Uitslag gevelversiering 1 J. D. Troost
2. M. Goënga; 3 H Bakker.
We willen ons verslag niet besluiten
zonder de feestcommissie een woord van
hulde te brengen, voor al hetgeen zij
met deze feesten tot stand hebben ge
bracht en niet te vergeten het fanfare
corps D.E K., dat steeds klaar stond.
Vermelden wij nog, dat burgemeester
en Mevr. Rehorst blijken van belang
stelling gaven door een bezoek aan Den
Hoorn te brengen tijdens de feesten.
Ook van de andere dorpen waren ve
len naar Den Hoorn gegaan om 'n kijk
je te nemen.
De bewoners van buiten wijk H, wo
nende aan het Loodsrnansduin (bunker
dorp) leefden ook met de feestvreugde
mee. 's Avonds werd hier een mooi oran-
jelicht aangestoken, dat in de verre om
trek te zien was
Den Hoorn en wijk H hebben getoond
dat zij feest kunnen vieren, daar er van
de versiering en verlichting zeer veel
werk gemaakt was.
Tot slot, speelde D.E.K. het volkslied,
waarbij de aanwezigen meezongen en
dankte de voorzitter, de hr. A. Smit, al
len voor hun medewerking tot liet wel
slagen van deze twee feestdagen.
BOUW VAN 13 WONINGWET
WONINGEN GOEDGEKEURD.
Bij het gem. bestuur is bericht van
goedkeuring ingekomen voor de bouw
van 13 woningwetwoningen in deze ge
meente, waarvan 4 te bouwen in Eier-
land en De Cocksdorp, 4 in Oosterend,
4 in Oudescliild en 1 aan Den Hoorn.
Men hoopt dat de bouw van deze wo
ningen binnen een halfjaar voltooid zal
zijn.
22
22. Tot er opeens een nieuwe catastro
phe opdaagde. Er klapte een band van
een auto, die voorbijkwam. De schim
mel, die dacht, dat er een kanon afge
schoten werd, en die vroeger in 't circus
geleerd had, om dan net te doen alsof
hij getroffen was, liet zich pardoes lang
uit op de grond vallen. Meneer Pimpel-
mans viel bovenop de voorbijgangers en
de flessen v logen door de lucht.
„Dank u", zei Carla en ze dacht: ar
me man, goed liegen kun je niet. En ze
vervolgde: „Als u alleen bent, meneer
Bredecke, ik ben het helaas óók,
wilt li dan niet wat bij mij blijven? Ik
voel me zo veriaten onder al die vreem
de mensen". Ze keek hem met een lieve
glimlach aan.
Nu was Bredecke een goed en ener
giek zakenman, maar niet iemand, die
gemakkelijk de gunst der vrouwen
verwierf. Zijn vrouw was met hem ge
trouwd omdat hij geld had en de vrou
wen die overigens vriendelijk tegen hem
waren, was het altijd om het een of an
der te doen, hetzij voor zichzelf, hetzij
voor hun mannen of andere bescherme
lingen En dat er nu een vrouw was,
die niets, hoegenaamd van hem ver
langde dan zijn vriendelijkheid en aan
wezigheid - dat bracht hem bijna in
de war. De sympathie, die hij altijd voor
Oarla gevoeld had, werd op dat ogenblik
tot een oprechte en diepe vriendschap.
Zijn gezicht was nu bleek van aandoe
ning en hij nam zwijgend Carla's hand
in de zijne en drukte die.
Toen Stephan wakker kerd was hij he
lemaal niet verbaasd, Mario Fabiani
naast zijn bed te zien zitten, want zij
hadden afgesproken, dat Fabiani hem
zou komen afhalen als het tijd was om
te gaan. Hij voelde zich heerlijk verfrist
en uitgerust als had hij vele uren lang
geslapen; dat middel, dat de oude prof-
HET ZOMERKAMP
TE IJMUIDEN-OOST
van de R.K. Verkennersgroep
„St. Jeroen".
Het hoogtepunt in het verkennersle
ven, het zomerkamp, is dit jaar wel een
bijzonder groot succes geworden. Het
weer, de plaats, omgeving en niet in het
minst de echte verkennersgeest werkten
daartoe mede.
Door de welwillende medewerking van
de eigenaar van een 300 ha. groot land
goed, bestaande uit bos en duinen, kon-
dpn wij Zaterdag 14 Aug. onze tenten
opslaan in een ideale omgeving. De plek,
die wij daartoe uitkozen, was gelegen
aan de rand van het bos met voor ons
een uitgestrekt begroeid duinterrein, af
gewisseld met kleine bosjes eikenbomen
en struiken. Hout in onbeperkte mate
aanwezig. De toestand stak hier wei
zeer gunstig af bij die wij hier op Texel
kennen. Geen kampeervergunningen,
geen legesgelden. geen stookverbod in
duinen en bossen.
Direct na aankomst van de bijna 70
km. lange fietstocht werden de tenten
opgeslagen en de keukens in orde ge
bracht. De keuken werd keurig al'ge-
heind, de tafelvuren opgetrokken, de af
val- en afgietput gegraven, het pannen,
lepels- en bordenrek gepioneerd, de ta
fels waarop gegeten moest worden even
eens gepionierd, 't Maria-hoekje in orde
gebracht en toen werd hst kamp ge
opend na tevoren door de Aalmoezenier
te zijn ingezegend.
Wij zouden graag een volledig ver
slag geven van al hetgeen wij genoten
hebben, doch dan zou de krant te klein
zijn. Wij willen dus volstaan met enige
grepen.
Viermaal konden wij de H Mis bijwo
nen in onze eigen kapeltent. Na het ver
trek van de Aalmoezenier werd iedere
morgen de II. Mis bijgewoond in de kerk
van de Pators Capucjjnen te IJmuiden-
Oost, Iedere avond hielden wij kamp
vuur, waaronder Oubaas Gerritsma in
gedeelten de spannende verkennersro
man „Een heldhaftige padvinderspa
trouille" voorlas onder genot van een
mok chocolade, koffie of melk, er werd
een naehtspei gehouden, dat op het ein
de door een stortbui letterlijk en figuur
lijk in het water viel, wij maakten een
excursie naar de Amsterdamse Droog
dok Maatschappij en stonden verbaasd
over de enorme technische mogelijkhe
den op het gebied van de scheepsbouw,
wij bezochten de ruïne van Brederode en
de „St. Bavo'l, de kathedraal van het bis
dom Haarlem, wij zwommen in zee,
waarbij het- ons opviel, hoeveel mooier
Texels stranden zijn met z'n prachtig
wit zand, wij brachten een bezoek aan de
sluizen te IJmuiden en zagen de enor
me fabrieken en installaties der Hoog
ovens te Velsen, wij maakten driemaal
een dankbaar gebruik van het vlakbij
gelegen zwembad „De Herenduinen",
wij knokten zesmaal op houtvuur ons
avondmaal, dat minstens net zo goed, zo
niet beter was dan thuis, wij kregen de
ouders op bezoek en gedroegen ons als
volleerde gastheren, wij onderwierpen
ons allen aan de noodzakelijke kamp-
het onze broeders-verkenners zo aange
naam mogelijk te maken en al deze din
gen werkten mede om het zomerkamp te
IJmuiden-Oost tot een onvergetelijk
kamp te maken.
Technisch stond het kamp eveneens
op 'n zeer behoorlijk peil, 't koken nam
niet meer dan twee uur in beslag inclu
sief het afwassen en pannenschuren. De
aanmerkingen bij de dagelijkse grondi
ge inspectie van tenten, keukens en
kampterrein waren van geen betekenis,
het silentium na het sein voor de nacht
rust werd goed nageleefd, de ochtend
gymnastiek enthousiast meegedaan. Nog
een merkwaardige uitzondering moeten
wij u vertellen. Wij hielden nog geld
over, zelfs zoveel, dat we van het over
gebleven geld j.l. Vrijdag met de bellen
wagen van Teso Amsterdam een bezoek
brachten >m de schitterende versierin
gen en illuminatie te bekijken.
Thans gaan we liet winterseizoen te
gemoet en komt de tijd aan, dat we
hard aan da slag gaan om onze techni
sche vaardigheid te vergroten. Laat ie
der daarbij naar gelang zijner capacitei
ten z'n beste beentje voorzetten. Ons de
vies is immers „Weest Paraat" en daar
voor moeten we kennis en vaardigheid
opdoen om anderen te kunnen helpen.
fessor hem ingespoten had, moest wel
iets bijzonder goeds zijn.
Hij ging overeind zitten. Waarachtig,
de duizeligheid was ook weg. Voorzich
tig bewoog hij zijn armen. Dat ging ook
zonder moeilijkheid. Hij keek Fabiani
lachend aan.
„Het zal best gaan", zei hij. „ik sta
op en ga aan de slag. Maar waarom
kijk je me zo raar aan, Fabiani? En wat
heb je daar in je hand?"
Fabiani wikkelde het vloeipapier af
van het pakje, dat hij in de hand had.
„Dit stuurt je vrouw je, Stephan. Een
juweel van een vrouw", voegde hij er
aan toe.
Stephan keek zonder begrijpen naar
het gouden lint, dat Fabiani op de de
ken had gelegd. „Mijn vrouw zendt
mij dit lint? Wat betekent dat, Fa
biani? Ik ik begrijp het niet.
De kleine graaf ging recht overeind
zitten.
„Dat betekent", zei hij ernstig, „dat
dat wij vandaag niet meer de vijfde
Maart hebben, maar al de zesde. Het is
negen uur 's morgens".
Stephan streek met zijn hand over
zijn voorhoofd. „Wat zeg je?" Droom ik
dan nog of is mijn bovenkamer werke
lijk niet in orde?"
„Geen van beide". Fabiani sprak
kalm en zakelijk, „alleen heb je eergis
teren tegen professor Mariatti gezegd,
dat je gisteren op de voornaamste
dag van het concours in ieder geval
wou meerijden, wat er ook gebeurde.
uit de „Texelaar" van 4 Sept. 1898.
Den Burg. „Ons feest is uitstekend
geslaagd", hoorden wij gisteren meerma
len zeggen en ook wij zijn het volkomen
met hen eens, die zulks beweerden. Al
les was naar men vertrouwde, goed
voorbereid De feestcommissie had
Woensdagavond nog een vergadering
gehouden, teneinde te onderzoeken of er
sonts ongewild nog iets was vergeten,
dus van die zijde bestond er geen vrees
of het zou wel goed gaan, doch... het
weer! Zou dat ons niet in de steek laten?
Wanneer het regende, kon de optocht
niet doorgaan. Gelukkig werd het weer
langzamerhand mooier, zodat toen ein
delijk 's morgens om 9 uur de muziek
zich van de torentrans liet horen, de
vrees van velen, dat het slecht weer zou
zijn, geheel was verdwenen.
Van heinde en verre stroomde men
naar ons dorp, om op tijd op de Groenr-
plaats aanwezig te zijn, waar om 10 uur
de koninginne-eantate zou worden uit
gevoerd. Geen wonder, dat zich op het
bepaalde uur een grote menigte voor
Hotel Texel bevond ten einde te genie
ten van de zang. Alles was uitstekend
ingestudeerd en de commissie, die zich
met dat deel van het programma had be
last, verdient alle lof voor de vele moei
te, die zij zich getroost hebben.
Na afloop der uitvoering waren we in
de gelegenheid eens een rondgang door
het dorp te maken, ter bezichtiging van
de verschillende versieringen. Bijna al
le buurten hadden zich beijverd om hun
buurt zo sierlijk mogelijk te maken, er
was als 't ware een wedstrijd tussen de
verschillende buurten ontstaan over de
vraag, welke straat wel hét fraaist zou
zijn uitgedost, tijdens de inhuldigings
feesten, terwijl bovendien enkele par
ticulieren hun eigen woning extra
hadden versierd en vlaggentooi het ge
heel voltooide
Omstreeks 12 uur kwam de optocht
van 't Oudesehild, die zich, nadat hij
door enige ruiters was ingehaald en
was verwelkomd, aansloot hi] die van
Den Burg, welke hierop zijn tocht door
het dorp aanving, onmiddellijk gevolgd
door die van Oudesehild. Aan alle groe
pen nas de meeste zorg besteed en een
woord van lof voor de verschillende
commissies dier groepen in het alge
meen en de ontwerpers van het plan
van dfe optocht is zeker niet misplaatst.
De optocht van Oudesehild stelde voor
de komst van koning Willem I hier te
lande, benevens de aanvaarding der re
gering door H.M. Koningin Wilhelmi
na en bedoelde een hulde door Neder
land en de Koloniën gebracht aan het
huis van Oranje-Nassau. De stoet vorm
de een waarlijk schone aanblik en werd
door allen met het meeste genoegen ge
zien en bewonderd.
Volgens het programma zou eerst om
8 uur des avonds door het fanfarecorps
tijdens de verlichting der Groeneplaats,
een concert worden gegeven. De tijd
ruimte tussen het eindigen van de op
tocht en S uur bleek echter wel wat
lang, zodat gelukkig ook voor die tijd
de heerlijke tonen van ons geacht korps
zich deden horen.
De verlichting van de Groeneplaats
zowel als die van de verschillende stra
ten wekte veler bewondering. De ere
poort aan 't einde der Weverstraat ge
raakte in brand en leverde toen een
prachtig schouwspel op. Muziektent en
raadhuis waren zeker naar veler oor
deel wel het mooist verlicht.
Klokke 10 was het concert en de ver
lichting der Groeneplaats afgelopen en
werd het feest verder rog enige uren
voortgezet in de verschillende dansloka-
len, die alle voor die gelegenheid ver
sierd waren.
Gisteren werd bekend geióaakt, dat
heden om 2 uur ons dorp zou worden
bezocht door de optocht van Den Hoorn,
terwijl wij thans vernemen, dat dit niet
zou doorgaan.
Als de Coloradokever
Ongestoord zijn gang kan gaan,
Zal hij in de grond verdwijnen
Om in 't voorjaar te verschijnen.
Laat ons dit toch goed verstaan!
Maar die rit zou vrijwel zeker je dood
zijn geweest en het was dus de plicht
van je geneesheer je die waanzin on
mogelijk te maken. En daarom heb je
gisteren een injectie gekregen, die, God
zij dank, haar werk gedaan heeft, want
slaap was het allernodigste voor je her
sens. Maar nu heeft je vrouw om
Goudlelie's reis naar Rome niet ver
geefs te doen zijn in het concours in
jouw plaats meegereden En nu was
het uit met Fabiani's zakelijkheid en
hij barstte uit: „God in de hemel, Ste
phan, als je dat had gezien hoe je
vrouw reed. Niemand dacht vooraf dat zij
een kans bad, maar ze heeft het gele
verd zonder één enkele fout en drie
seconden sneller dan Principessa o,
het was fantastisch! Onbeschrijfelijk!"
Stephan zat hem met open mond aan
te staren. Eindelijk zei hij: „Wat zeg
je? Mijn vrouw mijn vrouw heeft
Goudlelie gereden in het concours?"
„Ja en ze heeft de grote prijs van
Rome gewonnen en hier zendt ze je het
gouden lint als morgengroet".
„En waar waar is ze nu?"
„Ze slaapt nog. Ze heeft gisteravond
nog op 't grote feest moeten verschij
nen en daar is het zeer laat geworden
ja en dan alles wat ze heeft door
gemaakt de laatste twee dagen. Haar
kamenier zegt, dat de Duitse meneer
haar een slaapmiddel heeft gebracht en
dat heeft goed geholpen, want ze slaapt
nóg. Ik kom net van het hotel."
Er werd geklopt en de professor
T.E.S O. VERVOERDE DIT SEIZOEN']
5009 PERSONEN MEER DAN IN 194!
Nu de vervoerscijfers van Teso lie-s
kend zijn, kunnen we mededelen, dat ei
dit seizoen meer personen vervoerd wer
den dan gedurende dezelfde periode it
1947. Reeds eerder gaven wij hiervan 't
overzicht, zodat we ons nu zullen beper
ken tot de maanden Juli en Augustus
toen respectievelijk 47.0005 en 75.972
personen liet- Marsdiep overstaken. Het
vorige jaar was dit 41.000 en 77.000.
Augustus 1948 laat dus een kleine
achteruitgang van 1000 personen zien
die gezien het minder gunstige veer en
de voorbereidingen voor de feesten, niet
slecht is te noemen en bovendien wordt
dit ruimschoots vergoed door het meer
dere vervoer van 6000 personen in Juli
Het seizoen 1947 liep ten gevolge vatt
het prachtige weer tot half September.
Dit zal nu zeker niet liet geval zijn, al
zullen er, als het mooie weer lilijft aan
houden, nog wel enige gasten komen
Hoe het ook zij, we kunnen dus wel
zeggen, dal Texel deze zomer nog meer
in trek was dan het vorige jaar. Dit is
hoopvol voor de toekomst-, daar er bij 'n
flinke propaganda r an de V.V.V. in de
ze zeker neg veel te bereiken is. Het
artikeltje in dit nr. van de V.V.V. geeft;
duidelijk aan, welke wegen er in deze
nog kunnen worden ingeslagen.
VISAFSLAG OUDESCHILD.
Aangevoerd van 30 Aug. tot 4 Sept.
417 kg Bot, 885 kg Garnalen, 102 kg
kaan, 10 kg. Kabeljauw, 120 kg. Hors
makreel, 615 kg. Schar, 15336 kg. Schol,
103 kg. Paling, 8 kg. Pieterman, 171 kg.
Poon, 226 kg Tarbot, 1302 kg. Tong, 11S
kg. Wijting, 377 kg Kreukels, 7 kg
Zalm, Kreeft 1 stuks.
DE STEM VAN NIWIN TEXEL.
Na enkele weken onderbreking is
thans onelei getekende weer eens aan de
beurt om te trachten opnieuw iels tot
uiting te brengen van de warme en op
rechte sympathie die er op Texel bestaal
voor onze mannen in Indië. „Waar het
hart vol van is, daar loopt de mond van
over"; jullie begrijpt, dat we eigenlijk
in deze dagen over één ding alleen maai
met elkander hier spreken, de grote na
tionale gebeurtenis van de abdicatie van
Kon, Wilhelmina en de inhuldiging van
Kon. Juliana. En het zou dan ook alles
zins redelijk zijn, wanneer ook dit praat
je geheel in het teken daarvan zou staan
Doch we zullen het vandaag even over
iets anders moeten hebben, we moeten
vandaag even zakelijk zijn. Toch in het
kort dit, Mannen, onze gelukwensen
voor jullie met de nieuwe Koningin.
Leest voor jezelf nog eens goed die
tintelende woorden na, die Zij heeft ge
sproken in de Nieuwe Kerk, onmiddel
lijk voor de eedaflegging. Leest over
haar bereidwilligheid en vastbesloten
heid om heel haar persoon in te zetten
voor de zware taak, die Zij thans op
zich heeft genomen en volgt haar na, op
jouw plaats en in jouw omstandigheden!
Weest moedig in het volbrengen van
jouw ook niet gemakkelijke taak. Deze
jonge edele Vrouw heeft jullie, jonge
kerels, veel te zeggen!
En nu dan de kwestie. Dit, na we ver
nomen hebben, zal er in Octóber een
nieuwe regeling komen voor liet- verzen
den van luchtpost, welke de voordelen
daarvan zijn, is ons nog niet bekend,
maar we hebben er in ieder geval al '11
groot nadeel van gezien, nl. dat het dan
niet meer mogelijk zal zijn om de krant
per post- toe te sturen, met gevolg dat
jullie de Texelaar pas enige tijd la
ter zult ontvangen. Alleen postbladen
niet. zwaarder dan 5 gram zullen blijk
baar nog verzonden kunnen worden. In
die richting zullen we dus een oplossing
moeten zoeken om jullie op korte ter
mijn met het voornaamste nieuws van
Texel op de hoogte te houden. Natuur
lijk zullen we de krant ook zelf blijven
sturen, maar we zouden eerst het voor
naamste nieuws, in het kort, kunnen
sturen, gestencild op een postblad. Nu
onze vraag, willen jullie ons eens even
opgeven naar welk nieuws uit de Texe
laar jullie het meest nieuwsgierig zijn,
dan kunnen we daar rekening mee hou
den met het eventueel samenstellen van
onze „bulletins". Begrepen? Schrijft dan
vandaag nog! En nu, houdt jullie goed
en tot de volgende keer! Secretaris.
kwam binnen. Hij wreef zich een beetje
verlegen in de handen.
„Zoo, professor!" zei Stephan bitter,"
,u hebt me een mooie poets gebakken".
De geneesheer haalde zijn schouders
op. „Ik wilde eerst helemaal niet, graaf
Fabiani kan het getuigen. Maar n zei,
dat u in ieder geval wilde meerijden en
ik kon u toch niet vastbinden. Alleen een
list kon nog helpen. Want er zou ze
ker een ongeluk gebeurd zijn," vervolg
de hij ernstig. „Alles welbeschouwd leek
mij het morfinespuitje tocli liet minste
van twee kwaden".
Maar Stephan had nóg een argument:
„Waarom hebben jullie mij dan niet
eerlijk gezegd, dat Carla wilde rijden?"
„Zou je dat hebben toegestaan?" vroeg
Fabiani. „Je wist toch wat deze rit be
tekende bovenal voor een vrouw".
„Daar "neb je gelijk in", antwoordde
Stephan met een zucht. ,,Ik zou het
nooit goed gevonden hebben het niet
mogen goedvinden. Jullie allen hebt het
goed bedoeld. Ik dank jullie".
Ais hij weer alleen is, doet hij zijn
ogen dicht en tracht de toestand te over
zien. Voorlopig zijn de zorgen var
Isernhof weggenomen. Nu betalen d<
Engelsen elke prijs voor de hengsten
Een paard van eigen fok, dat de grotf
prijs van Rome haalt! Als dat de oudt
Krafft eens had mogen beleven! En die
prijs was gewonnen door de vrouw - de
vrouw, dieNu had ze hem voor de
tweede maal uit de moeilijkheden ge
holpen!
(Wordt vervolgd.)
MIJNHEER PIMPELMANS GAAT PAARDRIJDEN.
Plaatjes en versjes door G. TH. ROTMAN.
