1
Geef mij maar die oude
Hollandse pannetjes!
Jat 'moet mijn zoon worclen j
PURO
mat ia mk I Sil l
Babyzitters
Wanneer krijgt de O.L.
School een nieuw
gebouw?
r~
V.
Sint Nicolaasviering
Ziekte in 't gezin
Nieuwe bonnen.
frTERDAG 6 NOVEMBER 1948
62© JAARGANG No. 6268
bel
;bal
bel
EXELSCHE COURANT
I Het was een goede gedachte van de
ludercommissie der o.l. school om ter ge-
Igenheid van de jaarlijkse ouderavond een
kiuserie te doen houden over het onder
werp „Beroepskeuze". En die mening ble-
\n ook de ouders der leerlingen te zijn
egedaan, want toen het Hoofd der School,
heer Chr v. d. Kolk, de spreker voor
ze avond, de heer Vellenga, werkzaam
bn het Arbeidsbureaux te Alkmaar, met
tn kort woord inleidde, was de zaal van
lotel Texel uitstekend bezet, ja nog groter
las de belangstelling ditmaal dan vorig
ar.
Wat moet mijn zoon worden!
Terwijl onze belangstellende vrienden-
ing beschuit met muisjes knabbelend rond
:t rose wiegje van de nieuwe wereldbur-
:r de vlivendste complimentjes zit te rich-
m tot het trotse ouderpaar vraagt dat-
rlfde ouderpaar zich reeds af ,,Wat zou
|nze zoon later worden?1" De opvoeding
:gint bij de geboorte, maar ook de zorgen
[omen al. terwijl de zuigeling nog kraaiend
fan geluk de hele wereld schijnt uit te
hen. Maar het leven gaat snel, de zuiger
jng wordt een kleuter, de kleuter een
[naap en die knaap moet man worden en
[efst een man, die zich kan redden in de
/ereld, die zijn vak verstaat En dat niet
[leen: hij moet zijn arbeid ook met liefde
irvullen.
Vraag een jongen van twaalf jaar wat
iij wil worden. Hij zal een of ander be-
loep noemen, maar niets is zo veranderlijk
ils een mens en wanneer wij hem een
irtje later weer diezelfde vraag zouden
'oorleggen bestaat de kans, dat hij dan de
foorkeur blijkt te geven aan een geheel
inder beroep. Oef, dan zitten de ouders
'el eens met de handen in het haar, maar
lat is niet nodig! Wij hebben thans een
orps van adviseurs, die ons met raad en
laad terzijde staan. Adviseurs, die onze
longen op duizend en een manier testen.
Over het werk nu van deze adviseurs
neld de heer Vellenga zij causerie.
Hoe gecompliceerd is de samenleving
leworden' Door de vele uitvindingen op
technisch gebied groeide het aantal beroe-
•en van enige honderclen tot duizenden. En
Ie practijk leert, dat juist door de grote
:cuze de moeilijkheden gerezen zijn, immers
kans, dat een beroep wordt gekozen,
lat de beoefenaar helemaal niet ligt, is in
'elhaast gelijke mate vergroot. Veelal, en
10e zeer is dit toe te juichen, kan dank zij
:en door het Rijk beschikbaar gestelde
itudiebeurs de vader van een zoon met een
>ijzondere ,,kop zeggen: ,,Hij gaat naar de
miversiteit." De sociale omstandigheden
ipelen veelal nog een belangrijke rol, waar
rele kinderen als de oudsten van het gezin
:o van de lagere school naar de fabriek
'orden gestuurd. Ze werken enige jaren
>p de fabriek, moeten hun dienstplicht ver-
ullen en keren in de* maatschappij terug
'olkomen ongeschoold.
Anderzijds grijpen vele ouders, die hun
:oon wel door eigen middelen een behoor
lijke opleiding kunnen laten geven, veel te
'ioog. De zoon moet naar de H.B.S. en
>mdat vader het kan betalen en omdat
'ader zelf ook de H.B S. heeft doorlopen
Een ware lijdensweg breekt aan voor de
jongen, die jaar op jaar doubleert en ten-
ilotte toch zijn verdere leven als bakkers-
:necht of iets dergelijks zal slijten. Wie
'eet, was zulk een jongen een uitstekend
ambachtsman geworden, als men hem dade
lijk na de lagere school naar een ambachts
school had gezonden.
Daarom mogen wij ons geluk prijzen
iet de bureaux voor beroepsvoorlichting
»ok Texel kan van deze inrichting profi
teren. daar de adviseur op het bijkantoor
'an het Gewestelijk Arbeidsbureau te Den
leider zitting houdt. (Inlichtingen verstrekt
jaarne de heer K. Stoepker, dir Geweste
lijk Arbeidsbureau alhier)
Bij de gelegenheid tot het stellen van
ragen merkte de heer G. Pantinga op, dat
iet aantal beroepen, dat door Texelse jon-
jens kan worden gekozen in verband met
le vrij geïsoleerde ligging van hun eiland,
:eer beperkt is. De heer Vellenga verze
kerde. dat er uitstekende schriftelijke cur-
;ussen kunnen worden gevolgd. Hij noemde
iet P.B.N.A instituut te Arnhem
Voorts wees hij op de mogelijkheid tot
iet aanvragen van een rijksstudiebeurs,
MIJNHARDT
Bij Ruwe Handen,
Ruwe Huid, Ruwe Lippen. 30 ct.
Kvelk verzoek men voor 31 Maart aan het
Ministerie van O.K. en W. dient te richten.
De heer Van der Kolk bracht naar vo-
ten. dat verschillende leerlingen geen kans
zelfs zagen met gunstig gevolg toelatings
examen te doen voor de ambachtsschool,
iij vroeg zich af. waarom er zulke vrij
izware eisen worden gesteld voor dit soort
Jjongens, die naar zijn mening geknipt waren
Ivoor een ambacht en daartoe ook grote
ambitie aan de dag legden.
En wanneer kan mijn zoon nu zich laten
londerwerpen aan een test voor beroeps-
Ikeuze?, werd door menigeen gevraagd. Ant
iwoord: Zodra hij de zes klassen van de
|lagere school heeft doorlopen.
De heer De Lugt, voorz., zegde de spr.
Idank voor zijn uiteenzetting en overhan-
Idigde deze uit erkentelijkheid jegens diens
Ispontaan aanbod geheel belangeloos een
■inleiding te komen houden, een fraai boek,
■getiteld .Storm". ,,Maar dat wil niet zeg-
Igen, dat U hier een storm heeft ontketend
fvanavond!"
Inderdaad, menig ouderpaar is met een
Igerust hart huiswaarts gekeerd in de ver-
Iheugende overtuiging, dat de bevoegde in-
Itanties hen alom met raad en daad ter zijde
■willen staan, waar de vraag zich doet ge
voelen „Wat moet mijn zoon toch worden."
Menigeen zal mogelijk menen, dat
Jan P. Strijbos een geboren aarts
zwerver is, een rusteloos en ongedurig
•zwalker langs 's beren wegen.
Maar niets is minder waar, want vau
huis uit is hij in zijn binnenste binnen
een echte huismus.
Hij is buitengewoon gesteld op de
oude, vertrouwde woning, op eigen hoi
en tuin. Eu elke keer, als bij het land
ging verlaten en een ver reisdoel voor
ogen stond, ging hij bij de start reeds
zich verheugen op het ogenblik, het
vaderland weer te bet-red Hij boudt
van onze duinen en stranden meer dan
hij hier zeggen kan en als hij de Moer
dijk weer ging naderen, week de on
rust en kwam een gevoel van dankbaar-
beid en veiligheid. Thuis, eindelijk weer
thuis, op zijn eigen^stoel, de benen on
der de eigen en zo bekende tafel.
Het noodlot wil echter, dat Strijbos
maar zelden thuis kan zijn.
In de zomermaanden niet voor het
verzamelen van stof, bet vervaardigen
van foto's en films, in het winterhalf
jaar wordt het verzamelde weer uitge
deeld in de vorm van lezingen en voor
drachten en filmvoorstellingen en dan
is hij elke dag van honk.
„Ik heb vaak het gevoel, dat ik met
een zeeman van de wilde vaart ge
trouwd ben," zegt- zijn vrouw wel eens.
„Jij komt maar zo nu en dan eens
aan de wal."
In zjjn boek „Al zwervende vergaai-
ik" trekt bij langs binnen- en buiten
landse kusten. In nevenstaand artikel
wijst Strijbos ons op de verwording van
de oorspronkelijke dorpaarohitectuur v.
Texel en Terschelling.
wat ons naar de Slufter trekt
Het is niet zo eenvoudig ol gemak
kelijk de fascinerende invloed, welke de
Texelse Slufter altijd op ons heeft, te
verklaren of duidelijk te maken.
Natuurlijk zijn er mensen, die de
Slufter in het geheel niet kunnen beu
wonderen en er zijn zelfs Texelaars, die
maar nimmer kunnen snappen wat ons
altijd maar weer naar de Slufter trekt.
Een barre zandvlakte, een woestenij,
een akelig desolaat en troosteloos oord,
waar niets goeit en niets te zien is of
te beleven valt, menen zij.
Er zijn Texelaars, die de Slufter nog
nimmer betreden of gezien hebben en
er ook niet naar verlangen.
Daar heb je de vrouw r ail de vogel
wachter „Tante WiMemicn," zoals wij
haar altijd noemen, ofschoon zij in liet
geheel niet tot de familie behoort.
„Wel noeint" zei ze in haar zangerig
en zo typisch klinkend Texels waarnaar
we graag luisteren, „de Slufter, mijn
goeie mens, wat mot ik daal' nou doen?'
En toch is zij een raszuivere Texelse
geboren en getogen op het eiland.
Zelden verlaat zij haar dorpje, dat
verscholen ligt in de beschutting van
liet hoge hout en de lommering van
„De Bomendiek"
Het is een bochtige weg of wjj nu
komen van Oosterend of van Den Burg
of het Schilt.
Vele woningen zijn nog van de oude
makelij en de boerderijen die wjj pas
seren zijn eulite Texelse stolpen, met
de grote pyranridale tentdaken, rietge-
dekt zoals liet behoort en vlak hij het
dorp vind je ook nog de oude Texelse
schapen-boefjes intact waarvan ik zo
ben gaan houden.
Al die oude behuizingen, boerderijen,
stolpen, visserswoningen en boefjes van
ons schone Texel zijn gebouwd volgens
de code die voorgeschreven werd door
de behoeften cn de eisen welke men
aan het bouwsel stelde en de uitwendi
ge vorm de gehele plattegrond, werden
als het ware gedicteerd en vast gelegd
door de functie precies zoals hij de
Saksische woning en de Terschellinger
boerenwoning.
Op vele wijzen zien wjj echter de ver
wording haar intrede doen, de laatste
jaren op ontstellende schaal. Ook op
Terschelling.
Oorspronkelijk ontstonden de Ter
schellinger dorpjes en gehuchten op de
woon wal, de hoge rug, welke zich over
de ganse lengte van het eiland van
West naar Oost uitstrekt en die ge
vormd werd van de Waddenzee uit.
Bfj al deze boerenhuizen werd zuiver
rekening gehouden met de windstreken
en de behoeften en de eisen van de be
woonbaarheid en bruikbaarheid.
Zo was de gehele plattegrond al di
rect bepaald en vastgelegd door de eis:
koele dienstvertrekken een koel inelk-
huis en een warme woonruimte. Was
liet midzomer te warm dan verhuisde
men, naar achteren. Maar later had de
Terschellinger, en het merkwaardig?
op dit eiland was dat de boerderij ge
dreven werd door de vrouw de man
was zeeman en zwalkte soms jaren
acli tereen over de wereldzeeën, naar
de Oost en Cltina en rond Kaap Hoorn,
daalgeen vrede mee. Hij wilde uitzicht
hebben op de veg ui niet het minst op
de vreemdelingen die hier in de zomer
dagen pension kwamen zoeken.
het riet van de Texelse stolp
Zo ontstonden door wanbegrip hel
loslaten van de levensstijl en de im
port boerderijen aan de Zuidzijde van
de woonwal met het melkhuis op het
Zuiden en de woonruimte op het Noor
den. De woonruimte kreeg horendien
ook een aardig erkertje, wat natuurlijk
ook al mis was. Met dit al werd de
melk zuur en in de woonruimte met het
riante uitzicht, uit het erkertje zat men
zondër een straaltje zon.
Deze verwording van eeuwenoude
tradities die voortvloeide uit de bodem,
klimaat en bedrijf en tot de cultuur be
horen, is echter niet alleen te wijten
aan de vreemdelingen, aan de behoefte
van pensions, zomerverblijven en derge
lijke.
In de perioden van grote verarming
welke Terschelling moest beleven, wer
den vele boerderijen en woningen in
gericht. ais meergezins woningen en
ook dat heeft funeste gevolgen gehad.
Men ging ruimten betrekken en bewo
nen die oorspronkelijk niet voor woon
ruimten beste-md of ontworpen waren,
de indeling der huizen werd gewijzigd
en veel oorspronkelijks ging daardoor
verloren. En wat, men daar voor in de
plaats kreeg was van veel minder ge
halte.
Ook op Texel ziet men dergelijke
dingen gebeuren. De moderne kippen
hokken met de gegolfd plaatijzeren da
ken vooral als die bij tientallen liet
lieuvelende cn golvende landschap sie-,
ren, zijn niet aangepast aan het land
schap, zoals de Texelse stolp.
Ook in menig ander opzicht raakt
men de stijl kwijt, al zijn er vele van
de Texelaars, die als bij intuitie voelen
dat er veel moois verloren gaat.
Een groot dakvenster in het dak van
een stolp verknoeit de -boerderij grondig
en de kleuren van verfwerk worden nu
vaak bepaald door de mode. Signaal-
rond en kanariegeel en een vergiftig
groen worden kwistig toegepast omdat
men met- zijn tijd meegaat en modern
wil schijnen.
Bij een Texelse stolp bestaat bet ge
velwerk uit kleine Friese gele hand
vormsteen. Tn de regel was liet gevel
werk gewit, niet hagelwit, maar iets
gebroken wit, wat men bereikt door
toepassing van schapenkarnemelk.
Een wit van dezelfde kleur als de
schelpkalk, waarmede men noldvorsten,
hoekkepers cn de pannen voegde van
de Terschellingerhuisjés in de Fret-
lioelc van West
....die oude Hollandse pannetjes....
Natuurlijk gebruikte men daar de
echte schelpkalk, een product van de bo
dem. want Portland cement was toen
nog niet uitgevonden.
Het- plint van de gevel was zwart, 'n
fluweel zwart, het houtwerk van de be-
bording en het voorschot groen. Niet
het groen van de Zaanse huisjes of van
do tjalken van de Lemmer, maar echt
Texels groen! Dat is kwaad treffen,
want liet is geen klimopgroen, liet is
niet blauwgroen, zoals van de moderne
en slechte carbolineum-preparaten, nee
maar een prachtig en sterk groen, liet
raamwerk was weer wit.
Het rieten dak werd bij de nieuwe
schuren en boerderijen vervangen door
de verbeterde Hollandse pan, die wel
veel slechter van kleur was dan de oude
Hollandse pan, of door de tuiles du
Nord, of wat nog erget is, door eterniet
Texel heeft zijn babyzitters.
Dat wordt zeker een succes.
Deze lui moeten geridderd
In de orde van de fles.
Want sinds deze babyzitter
Hier zijn intree heeft gedaan.
Kan mama nu ook eens rustig
Met papa de deur uit gaan.
Was er eerder eens een feestje,
O, dan hield het heel wat in
Eer het echtpaar uit kon breken
Uit het kleuterrijk gezin.
Ook al was er maar één baby,
Dan was Leiden reeds in last,
Want de grote vraag was altijd
,,Door wie wordt er opgepast?"
Dank zij onze babyzitter
Is dit nu geen vraagstuk meer.
Gaat u, als 't mocht nódig wezen,
Rustig uit mevrouw, meneer.
Moet uw baby achterblijven?
't Komt in orde, hoor, geen nood.
Nu zit onze babyzitter
Met uw baby op zijn schoot.
Mij is juist één dezer dagen
Als historisch feit verteld,
Dat een babyzitter zelfs een
Luiertje heeft omgespeld.
Dus mevrouw, uw baby voelt zich
Bij zon zitt&r als een vorst.
't Zal hem aan geen ding ontbreken,
(Uitgezonderd dan de borst.)
Maar met flesjes, luiers, kruikjes,
Spelden, bandjes, vul maar aan.
Weten zij hun man, of juister
We/en zij het kind te staan.
Maar nu hoop ik,'dat een ieder
Er vooral toch goed voor waakt.
Dat van deze babyzitters
Nimmer misbruik wordt qemaakt
't Moet in een geval van nóód zijn.
Maar niet om geregeld weer
Hier en daar naar toe te sjouwen,
~En zovele dingen meer.
En tenslotte, babyzitters.
Breng ik u dan nog héél graag
Mijn oprechte, w#rme hulde,
U wijd ik mijn lied vandaaq.
Huib de Rijmelaai
DEN BURG. Tijdens de Maandag
avond gehouden ouderavond van de o.l.
school deelde het Hoofd der School, de
heer Ohr. v.d. Kolk mede, dat de plan
nen en tekeningen voor liet nieuwe
schoolgebouw ten behoeve van liet o.l.
onderwijs thans gereed zijn gekomen.
De leerkrachten zijn zeer tevreden
met deze vorderingen, doch men vraagt
zich af, wanneer,de eerste steen kan
worden gelegd. Van dg, zijde van het
Ministerie van Onderwijs is bekend ge
maakt, dat met de 'bouiw \an de school
waarschijnlijk wel gewacht zal moeten
worden tot 1952, doch men hoopt, dat
t.a.i. de bouw spoedig optimistischer
geluid vernomen kan worden. Nu be
staat weliswaar de mogelijk 0111 een z.g.
semie-pemiante school te stichten,
waardoor men de eerste 30-40 jaar mis
schien onderdak zou zijn, doch het ligt
voor de hand, dat men clan liever nog
een paar jaar geduld koestert. Er ziin
heel wat gemeenten, die er met de lo
kaliteiten slechter aan toe zijn dan
Texel.
Wat het handverkondf-rw'ijs voor de
meisjes betreft, kon de hepr v.d. Kolk
de verheugende mededeling doen, dat
dit dank zij de toewijzing van textiel
punten weei op volle, voor oorlogse
toeren draait. Sommige toekomstige
huisvrouwen waren al vier jaar op
school, terwijl zij nog nimmer gelegen
heid hadden gekregen zich in het hand
werken te bekwamen!
JUTTER GING TE VER
DE KOOG. De Secretaris van de
voetbalvereniging „Voorwaarts" bericht
ons, dat zijn club ernstig gedupeerd is
door, laten wjj liet voorlopig nog noe
men „buiten de perken gaand? jutterij".
Een onbekende dader is er dezer da
gen nl. met een partijtje planken van
door gegaan, die bestemd waren voor de
verbouwing van het kleedlokaal.
De secr. drukt de dader »iet Idem
op het 'hart de schrootjes onmiddellijk
bij de penningmeester, de beer Wirn
Stam, terug te bezorgen.
Wjj adviseren: Doe dat, nu er nog
gelegenheid tot minnelijke schikking
wordt gebodenred.-
ieien. cementpannen of gegolfd plaat
ijzer. Er is geen dakbedekking, die
zich zo goed leent voor een Texelse
stolp als bet rieten dak.
En dat de stolpen daar zo wonderwel
passen in het landschap er als het wa
re mee vergroeid zjjn, zal iedereen
moeten beamen, die wel eens door bet
Texelse land zwierf.
Zo'11 rieten dak raakt bemost en de
toon en de kleur worden ieder jaar rij
ker en mooier.
Keihard materiaal, een prachtig wa
terdicht dak, maar de rode kleur onder
gaat niet de invloed van de tijd en het
blijft wat bet was bjj liet dekken.
Geef mjj dan maar de kleur van de
oude Hollandse pannetjes, welke de da
ken van de oude huisjes in Den Hoorn
dekken, een kleur, waaraan ik mijn
hart verpand heb en waardoor ik mede
zo veel ben gaan bonden van mijn
Texels dorpje.
UITGAVE
v h Fa LANGEVELD DE ROOIJ
Boekhandel - Drukkerij en Bibl
Den Burg Texel Postbus 11
Te^foonnr 11 Postgiro 652
Bankrekening Rotterd Bankver
en Coöp. Boerenleenbank.
Verschijnt Woensdags en Zaterdags
Postabonnementen f 2,25 p. half j
lie Burgemeester van Texel verzoekt,
in verband met het feit, dat 5 en 12
December dit jaar op Zondag vallen, het
Sint Nicolaasfeest en de Ouwe Sunder
klaasviering op respectievelijk Zater
dag 4 en 11 December te doen plaats
vinden.
Texel, 30 October 1948.
De burgemeester voornoemd,
Mr. G. D. REIIORST
WANNEER MOET IK NAAR HET
DISTRIBUTIEKANTOOR?
De Cocksdorp le dag 8 Nov. alleen
zelfverzorgers dorp en Wijk C. van 9-10
de letters A-B van 10-11 letters C-G, van
11-12.30 letters H-K, van 1-2 letters L-Z.
Geen zelfverzorgers dorp van 2-3 de nr
1-20, van 3-4 nr. 21-40
2e dag 9 Nov. van 9-10 nr. 41-60 van
10-11 nr. 61 en hoger van 11-12 wijk C.
Eierlaod le dag 9 Nov. alleen zelfver
zorgers van 130-3 letters A-D van 3-4
letters E-K
'2e dag 10 Nov. van 9-10 letters L-R van
10-11 letters S-V van 11-12.30 letters
W-Z.
Geen zelfverzorgers van 1-2 nr. 1-60 van
2-3 de nr. 61 cn hoger.
Bij kou op borst en keel inwrijven met
Dampo. Groten bij griep en ziekgevoel
bovendien een „Mijnhardtje nemen
voor liet tijdvak van 7 t.m. 20 Nov. 1948
Bonnen voor vlees
361 Vlees is 100 gram vlees
362 Vlees is 400 gram vlees
363 Vlees is 150 gram vlees
Alle bonkaarten
367 Alg. is 1 ei
368 Alg. is 250 gram boter of margari
ne of 200 gram vet
Bonkaarten KA. KB, KC 812
371 Alg. is 250 gram boter cf margari
ne of 200 gram vet
372 Alg. is "200 gram kaas of 250 gram
korstloze kaas
373 Alg. is 250 gram zachte zeep en 250
gram soda
374 Alg. is 125 gram koffie
375 Alg. is 50 gram thee
B 385 is 200 gram kaas of 250 gram
korstloze kaas
Bonkaarten KD, KE 812
377 Alg. is 125 gram boter of marga
rine of 100 gram vet
378 Alg. is 100 gram kaas of 125 gram
korstloze kaas
379 Alg. is 500 gram zachte zeep en 500
gram soda
Tabak- en versnaperingenkaarten enz.
QA, <IC 808
127, 131 Tabak is 2 rantsoenen siga
retten of kerftabak
Bonkaarten ZA. ZB. ZC, ZD, ZE, MD
MF, MH 812 (bjjz. arbeid; a.s. moe
ders en zieken)
Geldig zjjn de bonnen ran de strook V
Deze bonnen zjjn 14 dagen geldig
Bovenstaande bonnen kunnen reeds
oo Vrijdag 5 Nov. a.s. worden gebruikt-
De tussentijds aangewezen bon 336 Alg.
voor 100 gram vlees is geldig tot en
m»t 6 Nov. De niet-aangewezen bonnen
ran strook 1 kunnen worden vernietigd
evenals de bonnen 115 Tabak van de
Tabakskaarl.
OUDERAVOND O.L. SCHOOL
DE KOOG
Vrijdagavond j.l. kwamen de ouders
van de leerlingen der Lagere School
te De Koog bijeen in Hotel „Opduin",
ten einde liet zo noodzakelijke contact
tussen ouder en school rveer voor het
nieuwe schooljaar op te nemen.
Het Hoofd der school, de heer C.
Akkerman deed verslag van de beleve
nissen van de school in het afgelopen
jaar en ontvouwde enkele plannen voor
de toekomst-
De aftredende 'bestuursleden mevr.
Wuis en de heer de Ridder ^verden in
bun functie herkozen.
Jaarverslagen van secretaris en pen-
ningmeesteresse werden goedgekeurd'
waarbjj bleek, dat er een „omzet" ge
weest is v an pirn, f 1000,- met een batig
saldo van ongeveer 1' 40,- waarmee be
wezen werd,dat De Koog veel voor zijn
school overheeft.
In de pauze werd het getoonsteide
werk der leerlingen bezichtigd.
Veel belangstelling trok de maquette
van De Koog, vervaardigd door de leer
lingen van de 2e en 3e klas.
Na de pauze weiden drie sohoolfilms
gedraaid waarbjj de ouders zeer geno
ten hebben van dit moderne leermiddel,
dat het Volle Leven regelrecht in de
school brengt.
De volgende bijeenkomst zal in
Maart 1949 plaats hebben.
