ffl
1
tl1
Carlci
Waddenconferentie op Ameland
Zo bewerken
wij onz^ grond
Ir Cleveringa licht de landbouwers voor
r:
H h
Dj
ei Lr
wint de grote prijs
van Rome
Na de pauze vervolgde de heer Cleve
ringa zijn causerie, waarbij een en ander
werd verduidelijkt door lichtbeelden. Zo
kregen wij afbeeldingen te zien van gron
den, die door een goede organische voor
ziening in een ideale structuur verkeerden
en andere, die door totale verwaarlozing
van de organische besmetting in een toe
stand verkeerden, waarbij de planten slechts
over een zeer klein gedeelte van de bouw-
voor de beschikking hadden. Duidelijk werd
nl. aangetoond, dat de wortels van onze
cultuurplanten volkomen passief zijn. Er is
geen wortel, die in een volkomen dode en
dicht gesloten kluit dringt, maar de wortel
moet gebruik maken van holten en scheu
ren, die aanwezig zijn In een grond, die in
een ideale structuur verkeert wordt één
derde van het grondvolume ingenomen door
lucht en van deze luchtholten kunnen de
plantenwortels gebruik maken om de gehele
bodem te doorzoeken. In een dergelijke
grond kunnen ook alleen de schimmels
groeien, die als rechtstreeks voedsel voor
onze cultuurplanten dienen. Verder is het
aanwezig zijn van voldoende lucht rondom
de wortels nodig voor energieontwikkeling,
die moet dienen om de in water opgeloste
bodemzouten te transporteren naar de veel
sterkere oplossing in de plantencellen
Hoe kom het. aldus de heer Cleveringa,
dat in een grond met ideale kruimelstruc
tuur geen aaltjesziekte voorkomt en in gron
den, die in organisch verval raken wel? Aan
de hand van plaatjes gaf spr het antwoord.
In de eerste grond groeien bepaalde schim
mels, die kunnen dienen als „strop" voor
de parasitaire aaltjes. Deze schimmels leg
gen zich rondom de aaltjes en zuigen deze
uit.
Ook de vergelingsziekte in bieten is bijna
uitsluitend een gevolg van structuurvervaj,
aldus de heer Cleveringa. Wanneer de wor
tels der bieten door kluiten of banken in
hun groei gestoord worden verliest de plant
zijn weerstand en geeft toegang aan het
virus, dat de vergelingsziekte veroorzaakt.
Zelfs schietervorming bij bieten heeft iets
te maken met de structuur Weliswaar is de
vatbaarheid voor schietervorming bij de ver
schillende rassen ongelijk, maar bij eenzelfde
ras zal eerder schietervorming optreden in
dien de omstandigheden daar gunstig voor
zijn. Zoals bekend treedt schictervorming
vooral op indien de planten als gevolg van
bepaalde omstandigheden groeivertraging
ondervinden en door structuurfouten kan
een zeer belangrijke groeiremming optreden j
Ook een goede grondbewerking is van
groot belang voor het behoud van een goede
structuur. Zeer belangrijk is, dat men zich
bij elke bewerking rekenschap geeft van wat
men doet Geen bewerking in het wilde weg.
De ploegdiepte wordt aangegeven door de
diepte van de natuurlijke kruimeling en deze
gaat nooit dieper dan 20 cm, op zandgrond
meestal ondieper. Indien onder deze bouw-
voor banken aanwezig zijn moet de „onder-
gronder' er aan te pas komen. Duidelijk
werd aangetoond welke eisen aan een on-
dergrondsploeg moeten worden gesteld. Van
groot belang is, dat de grond, die los ge
maakt wordt op zijn plaats blijft en geen
dode grond in de bouwvoor terecht komt.
De meest gewenste grondbewerking in de
nazomer is als volgt. Men stoppelt tot op
een diepte van bijv 8 cm, maar tegelijk
hiermee wordt met de ondergronder de
grond los gemaakt tot op de diepte van de
bouwvoor Hierna volgt zo spoedig moge
lijk inzaai van een stoppelgewas. Er is voor
een grond, speciaal een zandgrond niets
funester dan bloot te liggen. Indien de zon
op een dergelijke grond schijnt wordt het
bacterie-leven aangewakkerd en het gevolg
is een luxe-verbruik van organische stoffen.
Regen doet de grond dicht slaan en slem
pen Daarom op zoveel mogelijk percelen
een stoppelgewas. Later in de herfst volgt
dan het dieper ploegen. En op dit moment
moet men onderzoeken of onder de bouw
voor eventueel banken aanwezig zijn, die
gebroken moeten worden.
In de bespreking, die op de causerie volgde
kreeg de heer Cleveringa telkens nog weer
gelegenheid zijn mening over allerlei zaken
naar voren te brengen.
„Wanneer", aldus luidde een vraag, „het
niet drachtig worden veroorzaakt wordt
door verval van de structuur hoe komt het
dan, dat dit kwaad het ene jaar op dit be
drijf optreedt en het andere jaar weer op het
andere?" De heer Cleveringa verklaarde dit
als volgt. Op bijna alle bedrijven is het struc-
tuurverval zeer ernstig. Maar wanneer op
een bepaald bedrijf bepaalde omstandig
heden de weegschaal doen overslaan in on
gunstige zin Komt de catastrophe. De ver
waarlozing van onze cultuurgrond heeft tot
gevolg gehad, dat al onze bedrijven in
wankelbaar evenwicht verkeren.
„Honderd jaar geleden werd nog geen
kustmest gebruikt en deed men het uit
sluitend met organische meststoffen. Toch
traden ook toen allerlei ziekten en epide-
mieén op. Hoe verklaart U dit?" Zo luidde
een volgende vraag. Ook in het verleden
kwam verwaarlozing van de cultuurgrond
voor. De heer Cleveringa wees er op, dat
aan de hand van de geschiedenis veel te
verklaren is. Zo bleek bijvoorbeeld, dat een
sterke bevolkingsgroei in Engeland met een
geweldige uitbreiding van de industrie, ver
waarlozing van de cultuurgrond tengevolge
had gehad. Toen daarop een grote epidemie
volgde en het Engelse volk in aantal sterk
teruggebracht werd was het gevolg een min
dere uitbuiting van de bouwgrond en ver
beterde groeiomstandigheden en gezond
heidstoestand
„Hoe denkt U over het onderploegen van
stro?". Wij moeten ons bij de behandeling
van de grond zoveel mogelijk aanpassen aan
de natuur. Wij kunnen hiervoor in de leer
gaan bij Howard. Bij zijn studie over de"
samenstelling van de boshumus heeft hij
gevonden, dat deze ideale humus voor drie
vierde deel bestaat uit plantaardig en voor
één vierde deel uit dierlijk materiaal Bij
onze compostbereiding moeten wij dan ook
op deze wijze te werk gaan
Ook over het bestrijden van parasieten
werden nog enkele vragen gesteld. „Para
sieten", aldus de heer Cleveringa, zijn in
secten. die ons waarschuwen, dat het met
onze bedrijfsvoering niet in orde is. De na
tuur heeft nu eenmaal de eigenschap om
alles wat zwak en ziekelijk is te willen op
ruimen. Al onze cultuurgewassen zijn ver
zwakt als gevolg van het feit. dat de groei
plaats niet deugt. Daarom hebben we met
zoveel parasitaire ziekten te kampen. Spr.
illustreerde dit met het volgende^erhaal In
Afrika zijn de Europeanen bij hun komst de
lequwen gaan bestrijden o.m. om het feit, dat
deze leeuwen jacht maakten op de antilopen.
Deze laatsten moesten nl. beschermd worden
om er zelf jacht op te maken Toen men de
MIJNHEER PIMPELMANS GAAT PAARDRIJDEN.
Plaatip^ pn vprajes door G. TH. ROTMAN.
11'Mi --
5-. Tien minuten later vertrok mijnheer
Pimpelmans weer te paard. In 'n kalm
sukkeldrafje reed hij door de stad, toen
hij iets zag, wat zijn teder hart ont
roerde. Een man probeerde tevergeefs
een zwaarbeladen handwagen tegen de
sterk hellende straat op te duwen.
„Heb je een touw bij je?" riep mijn
heer Pimpelmans de man toe.
52. Ja, dat had hij. „Nu", zei meneer
Pimpelmans, „dan zal ik je eens helpen
hoor!" Hij stopte af, bond het touw aan
de handwagen het andere eind aan het
paard, en stapte weer op. „Vooruit, Bles
doe je best!" zei hij. Nu, dat was aan
geen dovemansoren gezegd!
leeuwen efectief bestreden had bleken er
evenwel onder de antilopen ziekten uit te
breken, die hele kudden uit deden sterven.
Wat is hiervan de verklaring? Het blijkt, dat
een gezonde antiloop juist iets harder kan
lopen, dan een leeuw. Een dier. dat echter
een bepaalde ziekte onder de leden heeft kan
niet meekomen en wordt een prooi van de
leeuwen. Op deze wijze worden de zieke
dieren steeds opgeruimd. Toen de leeuwen
verdreven werden bleven de zieke dieren
in de koppel en het gevolg was, dat deze ook
de gezonde dieren besmetten.
Met deze illustratie eindigde de heer
Cleveringa zijn betoog.
Een luid applaus toonde met hoeveel in
teresse men naar spr. had geluisterd. De heer
de Lugt was dan ook ongetwijfeld de tolk
van alle aanwezigen toen hij de heer Cleve
ringa hartelijk dank bracht, voor de buiten
gewoon verhelderende en geanimeerde cau
serie. We kunnen waarschijnlijk alles wat U
ons van avond verteld heeft nog wel niet
verwerken, maar het zal zeker tot gevolg
hebben, dat we over deze dingen gaan na
denken. We hopen hartelijk, dat U bereid
bent nog eerfs terug te komen. Hiermede
kwam het einde van deze belangrijke verga
dering. Het was inmiddels kwart voor twaalf
geworden.
C. v. Gr.
EJLMNIEUWS.
MORGEN IS VÖOR EEUWIG
Kort na de wapenstilstand in 1918
verneemt Elizabeth Mae Donald, dat
haar man, John, met wie zij pas een
jaar getrouwd is, als vermist is opge
geven. De sohok is ontzettend, temeer
daar zij een baby verwacht. Dankbaar
aanvaardt zij de morele steun van haar
vroegere werkgever Larry Hamilton.
Larry zowel als zijn tante Jessie ont
fermen zich geheel over het charmante
vrouwtje en hét duurt niet lang, of de
logische consequentie van de zeer
vriendschappelijke omgang tussen man
en vrouw doet zich gelden: Larry wordt
verliefd op zijn beschermelinge. Maar
ver weg, tussen ontelbare gewonden, ligt
een man, die de hel van Marne en
Somme overleefd heeft. Een man, die
met het oog op zijn vreselijke vermin
kingen in afzondering wenst verder te
leven en zijn naam angstvallig geheim
houdt. John is een menselijk wrak, dat
één vriend in Europe heelt, de Oosten
rijkse chirurg Dr. Dudwig, die met be
hulp van plastische chirurgie wonde
ren bewerkstelligt. John is echter meer
dan patiënt voor hem. Hij kan deze on
gelukkige man, lichamelijk genezen,
maar wat in zijn patiënt voor eeuwig
geknakt en gebroken is, kan door geon
v aardige handen, geen medische instru
menten worden geneeld.
Twintig jaar later
Een baardig man. Kessler genaamd,
komt in gezelschap van een klein meisje
Margeret, in Amerika aan. Niemand
kent indeze enigszins zielige oude heer
de fiere jonge .uitenant John Mac
Donald die eens naar de slagvelden
vertrok. Nu is het de ohemicus Kessler,
die de slagvelden ontvlucht is. Margaret
het dochtertje van zijn oude' vriend en
ïevensredder Dr. Luclwig, is aan zijn
zorgen toevertrouwd. De vader heeft in
een Duits concentratiekamp het lot van
ontelbare nobele mannen gedeeld.
Het is een ironische lotsbeschikking,
dat juist de fabrieken van Larry Ha
milton van zijn diensten gobiuik wen
sen te maken en de de vriendschap die
spoedig tussen werkgever en werkne
mer gesloten wordt, .hem de huiselijke
kring binnenleidt. Dan neemt de span
ning van minuut tot minuut toe in deze
buitengewoon boeiende film, die ge ze
ker zult willen gaan zien.
KATHOLIEKE KERKDIENST.
Zondag: 'Missen in Den Burg en Oos
terend om 7,30 en 10 uur, in Den Hoorn
alleen om 10 uur.
Biechtgelegenheid van 7-7,30 uur.
Communie onder alle Missen en om 7
en 9 uur. 5 uur Meisjescongr. 7 uur
lof. Na het lof Mannencongr.
Deze week: Missen om 7 en 8 uur.
Maandag, Dinsdag en Vrijdag ook nog
een Mis om 9 uur. Communie vóór en
onder de Missen.
Dinsdag 7,30 uur Vrouwencongr.
Woensdag In Den Hoorn om 8 uur een
H. Mis. Half acht Jozef-lof. 8 uur Jon-
genmannencongr.
Donderdag: In Oosterend om 7,45 een
gezongen Mis. Half aoht Jongedames-
cong
Vrijdag: 3,30 uur biechtgelegenheid
voor schoolkinderen.
Zaterdag: Van 4 tot 8 uur biechtgel.
op hele uren. 6 uur rozenkrans.
Het zal ongeveer midden in de maand
Juni zijn geweest, dat wij bij een bezoek
aan Vlieland een foldertje ontdekten, waar
op getekend stonden de vier Friese Wad
deneilanden met daaronder als onderschrift:
„De Waddeneilanden, de stranden van he
Noorden".
Het verbaasde ons zeer dat dit foldertje
uitgegeven was zonder voorkennis van onze
Texelse V.V.V. en wij vonden het minder
prettig, dat Texel niet genoemd werd. In
dien er gestaan had. de Friese Wadden
eilanden, Stranden van het Noorden, zou
den wij geen protest hebben laten horen,
doch nu lag de zaak anders
Enfin, om kort te zijn, wij stelden ons in
verbinding met de A.N.V.V. en, na een
gevoerde correspondentie werden wij uit
genodigd de Waddenconferentie op Ame
land bij te wonen, die eind October ge
houden zou worden. Hier zouden derge
lijke kwesties behandeld worden en zou
men trachten een inniger band te leggen
GRUTTO
tussen de vijf Waddeneilanden, die ge
meenschappelijke moeilijkheden en belangen
hebben.
En zo zaten wij dan Woensdagavond
27 October op Araeland en gingen ver
gaderen
Wie er waren
In de eerste plaats waren er de burge
meester en vertegenwoordigers van de
V.V.V.'s van Schiermonnikoog, Ameland,
Terschelling, Vlieland en Texel. De direc
teuren van de Provinciale U.V.V.'s uit
Friesland en Noord-Holland, de heer Mr
Hartung, chef van het kabinet van de Com
missaris van de Koningin in de Provincie
Friesland, de heer O. van der Gronden.
Hoofd Binnenland van de A.N.V.V de
A.N.V.V., de heer v d. Weyde, Chef afd
Kamperen der A.N.WB., afgevaardigden
van de Horeca en de pers uit Efciesland.
De vergadering, die onder leiding stond
van de heer Bins, directeur van de Provin
ciale V.V.V.. had een zeer vlot verloop
en de discussies werden op een prettige
wijze gevoerd. In de eerste plaats werd
natuurlijk Texel welkom geheten en de
hoop uitgesproken, dat er een goede samen
werking mag groeien tussen het ene Hol
landse Waddeneiland en de vier Friese
eilanden.
Welke punten er zo behandeld
werden.
De dpor de V.V.V.'s te organiseren
zomerattracties werden onder de loupe ge
nomen. Het bleek dat dit alleen door de
V.V.V. Texel op grote schaal gedaan werd.
De heer Bins zegde toe, contact te zoeken
met culturele verenigingen om dan te trach
ten een gemeenschappelijk contract af te
sluiten om opvoeringen op de eilanden te
doen plaats vinden.
Vervolgens kwam het etalagestuk in be
spreking. Het bleek namelijk, dat er een
etalagestuk bestaat, waarop de vier Friese
eilanden voorkomen en dat geëtaleerd
wordt in verschillende grote plaatsen van
ons land. Er zal nu naar een weg gezocht
worden Texel hierbij te plaatsen, zodat de
V.V.V. Texel ook op deze goedkope wijze,
propaganda in het gehele land kan maken
De eilanden zijn bijzonder in trek en vooral
de bewoners van het verre achterland wil
len graag naar zee. Een vacantie op een
eiland behoort wel tot de meest ideale die
een heidebewoner zich in kan denken. Van
daar dat de conferentie in principe besloot,
het etalagestuk intensief te gebruiken en
kan Texel blij zijn, hieraan mede te doen.
Een gemeenschappelijke folder kwam
eveneens ter sprake. Deze zal viertalig wor
den en elk eiland krijgt een bladzijde toe-
geweZfen.
Een brandende kwestie: kamperen
Over dit onderwerp werd lang en breed
gesproken. De verschillende burgemeesters
lichtten hun zienswijze toe, de secretarissen,
administrateurs en directeuren der ver
schillende V.V.V.'s vertelden het hunne en
de heer Van der Weyde de man van dc
A.N.W.B. liet de gevoelens van de kam
peerders uitkomen. Ook de kwestie van de
legesgelden kwam ter sprake. Uit deze
discussie, waaraan zulke officiële personen
deelnamen, kregen wij de indruk, dat we
binnen afzienbare tijd een geheel nieuwe
regeling mogen verwachten op kampeer-
gebied. De legesgelden zullen in vele ge
vallen herzien worden, terwijl er een kam-
peerwet in voorbereiding is.
Contracten tussen huurder
verhuurder.
Ook dit was een onderwerp waar "tjrote
belangstelling voor bestond. De andere
Waddeneilanden hadden ook te kampen
met een aantal afzeggingen, hetgeen te on
dervangen is met contracten, d.w.z. de huur
der is dan verplicht tot schadevergoeding.
Overigens zijn afspraken, gemaakt in brie
ven eveneens bindend en kan de verhuur
der, bij niet nakoming van de overeenkomst
(bijv. tot huur van gemeubileerd huis, pen
sion etc.) wettelijke schadevergoeding eisen.
V acantiespreiding.
We zouden dit „Brandende Kwestie'
nummer twee kunnen noemen. Want wat
zien we op het ogenblik. Een geweldige*
toevloed van vacantiegangers tussen half
Juli en half Augustus. Daarvoor en daarna
is er veel meer ruimte. Vacantiespreiding is
al een oud probleem maar toch bleek het
nuttig te zijn, dit onderwerp aangesneden
te hebben. De heer Van der Gronden deelde
mede, dat er in November in Den Haag
een conferentië gehouden zal worden door
officiële instanties, waar dit onderwerp
van alle kanten belicht zal worden. De hoop
werd uitgesproken, dat er dan gekomen
zou worden tot een vacantieregeling, die
zowel de schooljeugd, de arbeiders, de ho
tel-pensionhouders enz. ten goede zou ko
men. Aan deze kwestie zit veel vast en dit
is niet direct op te lossen.
Het werd nacht.
Toen het middernachtelijk uur gepas
seerd was, werd nog druk geconfereerd en
het was één uur toen de voorzitter een „tot
straks" kon uitroepen.
De volgende dag.
De tweede dag werd besteed met het
houden van besprekingen, die tot zelfs onder
de lunch voortgezet werden.
De namiddag \\>erd meer benut voor on
derlinge contactlegging en had een meer
vrolijk karakter.
De Amelandse Horecabedrijven hadden
een prima diner aangeboden terwijl de
V.V.V. Ameland een gezellige avond of
freerde.
In principe werd nog besloten dat de
volgende Waddenconferentie volgend na
jaar op Texel gehouden zou worden.
Er dient nog even op gewezen te worden,
dat bindende besluiten op deze conferentie
niet genomen werden, daar alle delegaties
eerst ruggespraak moesten houden met hun
diverse besturen.
Als we terugkijken op deze dagen, dan
(S 601
mogen we wel spreken van een zeer ge
slaagde bijeenkomst, die de Waddeneilan
den als groep en Texel als eiland op zich
zelf, zeer zeker ten goede is gekomen. In
deze geest van samenwerking zijn er grote
resultaten te bereiken en de toekomst zal
het bewijs leveren dat de ondernomen stap
pen goede blijken te zijn geweest.
GfW.O
INGEKOMEN PERSONEN.
over de periode van 22 t.m. 28 Oct.
Gezina G. Nibbering vin Haarlem,
Leidsahezijstraat 3 naar Schilderend 69
Petrus J. de Graaf van Canada naar
De Coeksdoqi 41.
VERTROKKEN PERSONEN
Trijntje Dijker an Den Hoorn 38 naar
Leeuwarden, Holstraat 30. Catharina A.
Timmer van Weststraat 8 naar Nieuw-
veen, Huize „Ursela". Trijntje J. vaö
den Tol van De Cookadorp 61 naar In
donesië, Hollandia. Anna E. Evers van
De Koog 34 naar Amsterdam, Jac. van
Lennepkade 32 III.
ZON. MAAN EN HOOG WATER.
De Zon komt 6 November op om 7,4è
en gaat onder om 5,01
Maan 8 Nov. E.K., 16 Nov. V.M.
Hoogwater ter rede van Taxel: 6 Nov.
0,15 en 0,40; 7 Nov. 0,50 en 1,20; 8 Nov.
1.30 en 2.05: 9 Nov. 2,20 en 3,10; 10
Nov. 3,30 en 4,25; 11 Nov. 4 50 en 5.40
12 Nov. 6,05 en 6,45.
door HEDDA LINDNER
Carla vervolgt: „Ik heb mij, met mijn
man uitgesproken." Lilian kijkt op en voor
een ogenblik kruisen zich haar blikken als
degens.
„Stcphan zou natuurlijk een schandaal
verschrikkelijk vinden. Geen enkele man
krenkt graag een vrouw met wie hij een
maal een diepere verbinding gehad heeft. En
ik ik ben je wel is waar niets verschul
digd. maar ik denk allereerst aan je man. Je
man is mijn vriend geworden en ik wil het
hem besparen dat zijn goede naam in een
sensationele affaire betrokken wordt. Ter
wille van je man, zal ik niet meer denken
aan de wijze, waarop je smaragd in mijn
koffer is gekomen."
„Ik dank je," zegt Lilian kort en koel.
„Je hebt den strijd gewonnen, Carla. Reeds
in Rome heb ik het gevoeld, toen je op
Goudlelie de grote prijs haalde, op het
paard dat mijn naam draagt."
„Niet meer," zegt Carla. „Goudlelie heeft
dadelijk na haar terugkeer haar oude
naam weer gekregen."
Lilian's gezicht is plotseling moe en vaal
geworden. „Dat wist ik zelf niet," vervolgt
Carla. „Stephan heeft haar dadelijk na mijn
rit weer „Zonnedochter" gedoopt.
Dus heeft hij zich toen al van mij los
gemaakt" zegt Lilian met onvaste stem. „O
ik heb door mijn eigen dwaasheid de
enige man verloren, die ik heb liefgehad
Want ik h e b hem lief gehad!" roept ze
wanhopig. „Ik heb hem lief gehad!"
„Waarom ben je dan niet met hem ge
trouwd?" Vraagt Carla.
En Lilian heft wanhopig haar handen op
en mompelt: „Waarom ja waarom?"
Geruchten gaan snel. De finesses over de
gebeurtenissen, die zich in het directie-bu
reau hadden afgespeeld, kwam weliswaar
niemand te weten, maar dat de kleine baro
nes geen hoteldievegge was, maar een mil-
lionnaire, dat was al na twee uren bekend,
in welke korte tijd de portiersloge in een
soort inlichtingenbureau was veranderd.
Niemand was er natuurlijk verbaasd over,
want niemand had in ernst geloofd, dat die
charmante vrouw het was te gek om los
te lopen! Dat die élégance echt was, had
je toch dadelijk kunnen zien en het was
eigenlijk jammer geweest, dat er in de laatste
tijd zo weinig gelegenheid geweest was met
haar samen te zijn.
Het terras was die avond dicht bezet en
het publiek kreeg waar voor zijn geld, want
de heer en mevrouw von Thüngern dineer
den net als altijd met de blonde Duitse dame,
zodat ieder zien kon dat praatjes over een
ruzie tussen die twee ook al weer onzin
waren geweest. Alleen de Vicomte en de
oude professor waren blijkbaar die dag
vertrokken. In hun plaats was nu een on
bekende de gast aan het tafeltje, een glad
geschoren, knappe man van omstreeks veer
tig jaar, die goede vrienden met de Thün-
gerns scheen te zijn.
De gravin trok zich al spoedig na de maal
tijd terug, want ze moest de volgende mor
gen al vroeg op reis, maar de drie anderen
bleven nog lang zitten praten
De volgende morgen wandelde Carla en
Stephan langs het strand. Happy End sprong
en danste uitgelaten om hen heen, hoewel
hij feitelijk met de loop der dingen niet te
vreden had moeten zijn. Hij werd onmis
kenbaar een beetje verwaarloosd, want zijn
meesteres, wie hij zijn kleine hondenhart vol
komen gegeven had, had sedert gisteren al
leen maar oog en oor voor een grote man.
die haar geen ogenblik alleen liet.
Maar hij troostte zich met de strandbal
len. die hij wegduwde en blaffend nasprong,
onder de malste buitelingen.
Carla keek naar zijn capriolen en zei: „Hij
is een kleine schat. Ik ben zó aan hem- ge
wend. dat ik hem niet meer zou kunnen mis
sen. En een groot deel van mijn gevoel
voor hem is dankbaarheid. Want hij heeft
mij leren inzien, dat Lanval niet de man was,
die ik in hem zag. Ik moet je bekennen,
dat die man mij in 't begin werkelijk geboeid
heeft".
„Dat kan ik begrijpen, wan£ als hij niet
iets bijzonders had in zijn wezen, zou hij
nooit zo'n wonderlijke carrière gemaakt heb
ben. Maar het is een heerlijke gedachte, nu
achteraf, dat je altijd goed bewaakt bent
geweest."
Carla lachte.
„Condat speelde zo onopvallend mijn ca
valier, dat niemand, ook ik niet, iets bijzon
ders aan hem merkte. Maar hij bewaakte
mij in opdracht van vader en dat heeft hij
prachtig gedaan."
„Het was in ieder geval zeer verstandig
van Condat, je vader er in te betrekken en-
in te zien. dat er geen betere kans was,
Lanval er in te laten lopen, dan door jou
totaal onkundig te laten En dat je vader je
onbewuste medewerking aan dit politiewerk
alleen goedkeurde als je dag en nacht be
waakt werd, kan ik dubbel goed begrijpen,
want de man, die je natuurlijke beschermer
had moeten zijn Zijn stem was onvast
geworden en hij sprak niet verder.
Carla nam zijn hand. „Stephan," zei ze
zacht, „kwel jezelf en mij niet meer met die
gedachten. We hebben immers alles uitge
sproken en besloten een streep te zetten on
der het verleden. Weg met die rimpels in je
voorhoofd. En ze streek met haar Hand de
rimpels weg
Ze waren nu op een stille plek aan het
strand gekomen en Stephan nam haar in
zijn armen en kuste haar. Toen trok hij haar
arm door de zijne en zij liepen langzaam
verder, in zwijgen verzonken.
Plotseling zei Stephan: „Kind, het is mij
eigenlijk erg pijnlijk, dat je zoveel geld hebt."
Carla blijft staan en kijkt hem stralend
aan.
„Je bent de enige mens ter wereld van wie
ik dat geloof," zegt ze. „O, Stephan, dat
is het verzoenende en heerlijke in dit moei
lijke jaar, dat achter ons ligt, dat alles wat
tussen ons geweest is, zo zuiver menselijk
was, zonder materiële bijgedachten of be
rekening. Ik neem dat jaar graag op de koop
toe. wan ik weet nu voor altijd, dat je mij
om mijzelf hebt lief gehad. Je weet niet, wat
dat voor een vrouw betekent, die al vroeg
moest ervaren, hoe alles en iedereen de knie
buigt voor haar geld Eerst was ik n iets
voor je, toen werd ik je kameraad en toen
kon je mij opeens niet meer uitstaan."
Hij maakt een verontwaardigd gebaar,
maar zij vervolgt: „Ja. je dacht ten minste,
dat je mij niet kon uitstaan, omdat je je
onwillekeurig verzette tegen je hart dat
mij lief kreeg Maar nu ken je je hart en
weet, dat je mij lief hebt het meisje
Carla, niet de dochter van een millionnair
o, Stephan, als je eens wist wat dat voor
mij zeggen wil".
„Het meisje Carla." herhaalt hij langzaam
„O. mijn lief meisje zeg me, wanneer
word je nu werkelijk mijn vrouw7"
„Op Ivernhof," zegt Carla en ze kussen
elkaar, blij als kinderen.
Einde.