Sue Hoe verzorgen wij ons paard? Jonge boeren gaven hun mening. vindt het geluk. D. E. Stevenson ir, Voor de tweede Praatavond van bo vengenoemde vereniging, welke gehou den werd op Dinsdag 9 November be stond flinke belangstelling. Het lokaal van de Lagere Landbouwschool was geheel gevuld. in zijn openingswoord zegt de voor zitter, dat we deze avond de eerste eerste sprekers voor de Lezingwed strijd zullen horen. Voorzitter deelt te vens mede, dat de jury voor deze wed strijd grotendeels dezelfde samenstel ling zal hebben als vorig jaar. In de plaats van de heer A. J. Keyser werd reeds enkele weken geleden de heer D. U. Witte benoemd. Tijdens deze benoe ming hoopten we nog, dat de heer Keyser weer spoedig zijn plaats zou kunnen innemen. Helaas, heeft dit niet het geval mogen zijn. De heer Keyser is inmiddels overleden. Met een enkel woord schetst spr. het grote verlies, dat het landbouworganisatieleven op Texel door het overlijden van de heer Keyser heeft geleden. Ter nagedachte nis aan deze man, die ook voor de Landbouwschool op Texel veel heeft mogen doen wordt enkele ogenblikken stilte betracht. Daarna wordt het woord gegeven aan de heer Jac. Dros Bzn. voor een lezing over het onderwerp „Verzorging en be handeling van het paard." 1. De voeding. Wanneer we beginnen bij het veulen, dan kunnen we wel zeg gen, dat zodra het dier van de moeder is, krachtvoer moet worden gegeven. Ook wanneer het dier op l'/a-jarige leeftijd opstal komt is krachtvoer no dig. Hetzelfde geldt voor het 2V2-jarige paard. Een zeer geschikt ruwvoeder- rantsoen voor het paard was volgens spr. bieten en kaf. De heer Dros «ijst er daarbij op, dat het van belang is 't ruwvoer ia niet te grote hoeveelheden tegelijk te verstrekken. Geven we grote hoev eelheden in één keer, dan blazen de dieren het warm en wordt met min der graagte gegeten. Wat de hoeveel heid bieten betreft zegt spr. dat de die ren krijgen zoveel ze lusten. Zorg voor al voor dl jonge dieren zegt spr. De zorg, die men aan deze dieren besteedt krijgt men later weer vergoed. 2. De verzorging. Hierbij schenkt spr vooral aandacht aan de hoeven. Deze zorg moet reeds beginnen op de veulen leeftijd. Hierdoor wordt voorkomen dat het dier later slechte hoeven heeft. Ook een sledhte stand van het paard s vaak te wijten aan een onvoldoende erzorging der hoeven. Denk er vooral ui, dat u naar een goede smid gaat. Men moet er op rekenen, dat bij een regelmatig gebruik van de dieren de hoeven om de 2 - 2Vs maand nagezien moeten worden. Verder wijst spr op 't. kort houden der manen. Men heeft hier gemak van bij het inspannen en de Naar het Engels van HOOFDSTUK I. De wulpen, die over Zuid-Schotland naar de zee vliegen, zien het stadje Bedford liggen als een handvol dobbelsteentjes, neer geworpen aan de oever van het riviertje de Beil Het is helemaal grijs grijze huizen met grijze daken en straten met grijs pla veisel want de steen, waaruit het ge bouwd is, werd gehaald uit de steengroeve aan de voet van de grijze Castle-Rock. Het kasteel, waaraan die rots haar naam dankt, wordt bewoond door Sir James Eaulds en is een van de oudste bewoonde kastelen van het land. Het staat bovenop de rots en ziet uit over het stadje en het omliggende land en de rivier slingert zich in een grote bocht om de voet van de rots heen. voor zij door het lagere land haar weg naar zee neemt. Beilford is een oud stadje met een Oost poort en een Westpoort en de straat, die van de ene poort naar de andere loopt, midden door de stad, is nauw en vol boch ten. Op marktdagen is het druk in die straat, want Beilford is het centrum van een welvarende landbouwstreek ijzer winkels, zadelmakers, slagers en kleren- dieren liebbon dan ook geen last dat ze zioh dóór trekken, LJti benaiiüenng. Men moet voor- ziuntig mee ue cneren- omgaan, Geen ïaiiiJiieienu lieumgnaister meenemen ais men ue wei ingaat, int rnaaKt de dieren schuw. Wei is bet gewenst om steeus even te waarschuwen wanneer men de dieren nadert. De meest ge wenste leeityd om paarden in te span nen is volgens dür Dros 2V2 jaar. Vv ïide paarden kan men soms w el iets vroeger pakken. Laat ze kalm aan beginnen, re veel en te zwaar werk beeft tot gevolg dat men „de rug er uit rijdt". (Jok is spr opgevallen dat dieren, die op jeug dige leeftijd te veel werk verrichten moeten, later dikwijls traag zijn. net is in ibet gebeel geen bezwaar om bet paard ook tijdena de periode dat bet een veulen zoogt, te laten werken, zegt spr. Integendeel! Het niet laten werken in deze periode beeft vaak tot gevolg, dat de dieren later weigerach tig zijn. Verdei is bet ook van belang een paard werkelijk te „mennen". Het rijden met zgn. slappe teugel is ai fe keuren. Het werkelijk goed leiden van een paard beeft tot gevolg, dat 't paard beter door loopt en verhindert het struikelen Ook leren de paarden op deze wijze gelijk op te trekken. Wanneer de dieren zwaar moeten trekken biedt het gebruik van eeh ga reel voordeel boven een haam. Oude paarden, aldus spr, moet men opruimen Men kan ze moeilijk in conditie houden en kosten daardoor veel meer dan een jong paard. Nu de prijs van de paar den niet zo hoog meer is moet men ook dieren met een minder goed exterieur niet houden. Met een dier, dat geen ex- te rieurget reken heeft wrerkt men eco nomischer en plezieriger. In de bespreking, die op dit onder werp volgde bleek, dat meerderen het niet eens konden zijn met de heer Dros, dat. men aan paarden zoveel bie ten kon voeren als de dieren lusten. Men had hier vaak ongemak van on dervonden. De heer Rutten stelde vragen over de hoefbehandeling bij paarden, die een afwijkende stand hadden Deze spr. achtte het van groot belang, dat de jonge hoeren op de hoogte waren met met deze behandeling, omdat op deze stand aanzienlijk verbeterd kon wor den. EEN AARDIG REKENKUNSTJE Schrijf eens alle getallen tot negen op, behalve 8, dus i 2 8 4 5 6 7 9. Wijs nu een cijfer uit die rij, dat niet zo mooi geschreven is bv de 5. Neem die 5 nu negen maal zo groot. Reken daarna uit: 45 x 12345679 en je zult de 5 wel leren schrijven. Dat kunstje gaat goed met ieder ge tal uit de rij, dat je 9 x neemt. (uit: Jongenszakboek 1948) winkels hebben er een goed bestaan. Aan het begin van de Hoogstraat, dichtbij de Westpoort, bevindt zich de winkel van Thomas Bulloch, handelaar in wijnen en delicatessen Thomas Bulloch was een gezien man in Beilford. Zijn zaak had hij van zijn vader geërfd en hij had haar verfraaid en uitge breid door hard werken en goed beheer. Niet alleen de stadsbewoners had hij tot -klanten, maar ook vele omwonenden, want zijn artikelen waren van uitstekende kwali teit en zijn prijzen niet hoog. Voor de win kel had hij goede hulp, maar hij was er zelf ook bijna altijd aanwezig, want hij wist maar al te goed wat persoonlijke belang stelling van de winkelier voor zijn klanten betekent en bovendien hield hij met hart en ziel van zijn werk. En als mr. Bulloch niet in de winkel was. was hij meestal in zijn kantoortje te vinden, achter de winkel. Dat was een grappig vertrekje, driehoekig van vorm met onbe- hangen, stenen muren, dat als een wig tus sen winkel en pakhuis was ingebouwd. Daar zat hij dan aan zijn bureau en schreef brieven of rekeningen ontving handels reizigers en agenten bestelde wijnen en likeuren, boter en spek,sinaasappelen en condimenten en nog honderd-en-één heer lijkheden, die de gehemelten en magen der goede Beilforders moesten verkwikken. In dat driehoekige kantoortje hing altijd een heerlijke geur, want het was een hobby van mr. Bulloch om van al die waren, die lekker roken, enkele monsters op de plan ken te schikken aan de wand tegenover de haard. Daar lagen stukken droge gember, Ingezonden EETBARE PADDESTOELEN Gaarne kom ik nog even terug op mijn artikel naar aanleiding van het ingezonden stuk van de hand van mevr. B C J. Tim mer Wanneer ik in de klas zeg: „Jongens, (de meisjes reken ik voor het gemak ook altijd maar bij de jongens), zoek vanmiddag eens een maaltje Champignons voor me," dan ben ik er zeker van dat de volgende morgen de Champignons netjes met knolvor mige voet en al. op mijn tafeltje liggen. Dit zijn kinderen uit de derde en vierde klas. En wanneer mijn vrouwelijke collega hetzelfde verzoek doet aan de eerste en tweede klas, dan oogst zij hetzelfde resultaat U wilt toch wel van mi| aannemen, dat de school jeugd van klas 1 t/m 4 niet gewapend is met „sterke messen' om die paddestoel in zijn geheel uit de grond te halen Tevens kunnen wij hieruit leren, dat de Champignon gemak kelijk herkenbaar is. Ik ken een eenvoudige boerenman in Zuid-Limburg, die in de na zomer reeds jarenlang de Champignons ver zamelt in de „paarden-weiden" langs de Maas bij Eijsden en deze Champignons voor een zoet prijsje aan een groentezaak in Maastricht verkoopt. Deze man heeft geen verstand van paddenstoelen Wanneer ik hem spreek over een Knolamamniet of een Boleetman weet hij niet, waarover ik het heb. Maar hij heeft van jongsaf de ken merken van de Ch grondig in zich opge nomen en zoekt met onfeilbare zekerheid zijn mandje vol. Wanneer een dokter mij een geneesmiddel voorschrijft, dat alleen geschikt is voor uit wendig gebruik en ik ga dat geneesmiddel dan innemen, dan bega ik een domheid Ik volg nl. de raad van mijn geneesheer niet op. Wanneer ik dan ernstig ziek word. is dat mijn eigen schuld Laat ons dit nu toe passen op het zoeken van eetbare padden stoelen Wanneer Ik adviseer om de Ch. met de knolvormige voet uit te graven en men doet dit niet, dan is men dom Die deel neemster aan de excursie, waarvan mej. Tim mer vertelt, is wel zeer zorgeloos geweest Psychologisch bezien, lijkt mij dit geval wel verklaarbaar Deze dame vertrouwde waar schijnlijk op de enorme kennis van de leid ster van de excursie, mej. Cath. Cool en was daardoor al te nonchalant. En dan nog iets: zeer waarschijnlijk had zij in haar mand je diverse eetbare soorten. Een ervaren my- coloog plukt, als het om een maaltje eet bare paddenstoelen gaat, niet uitsluitend de Champignon of de Hanekam.. neen hij ver zamelt dan in een bonte kleur alles wat hij aan eetbare paddenstoelen op zijn speurtocht tegenkomt Ik schrijf duidelijk speurtocht, omdat mej. Timmer suggereert, dat men pad denstoelen haastig gaat plukken om maar vlug een maaltje te hebben. Dit doet zelfs een ervaren kenner niet. Wil iemand voor een ervaren kenner doorgaan, goed! Maar dan zijn ook alle risico's voor hemzelf I Indien men evenwel weinig van zwam men afweet en men gaat zich specialiseren op enige eetbare soorten, zoals Champignon, Hanekam, Parasolzwam en Eekhoorntjes- brood, dan loopt men, zo men nauwgezet te werk gaat, m i geen risico Trouwens een leek gaat niet uitsluitend af op een popu lair geschreven krantenartikeltje met onge kleurde illustraties. Hij heeft een a.h.w over geërfde vrees om vergiftigd te worden door die „griezelige'' dingen. Ik heb me dan ook helemaal niet voorgesteld, dat alle Texelaars nu maar vlot op Champignon gaan zoeken, met uitsluitend mijn artikel als gids. De aan leiding tot dit artikel was deze Wij orga niseren in De Koog een paddenstoelenten toonstelling, die door zeer veel belangstel lenden werd bezocht. We serveerden daar een sneetje wittebrood belegd met gebakken Champignons (Verzameld door de kinderen en gekeurd door de leerkrachten). De smaak was voor velen een openbaring en de be langstelling was groot Vandaar dat artikel, waarin ik m.i. duidelijk op de gevaren van de giftigheid van bepaalde soorten heb ge wezen. Dat mej. Timmer nogmaals zeer na drukkelijk op de giftigheid van de Amanita heeft gewezen, is belangrijk. Een gewaar schuwd man telt voor twee' Maar het ver haal van de leek, die gaat denken: „Zie je wel, als ik een paddenstoel voor een Cham pignon houd, is het een Champignon' en die dan maar afgebroken paddenstoelen gaat verzamelen, ook in het bos, lijkt me toch wel zeer onwaarschijnlijk. Een leek met deze mentaliteit is in staat ons, wanneer hij uit gaat om b.v Parasolzwammen te plukken, toch nog met Knolamamniet thuis te komen Maar om onze Champignon nu opeens te we ren van de lijst van goed eetbare zwammen, aeht ik overdreven De heer Dr. H A. A van der Lek. bibliothecaris van de Ned. My- sinaasappelen, citroenen en mandarijnen, bosjes gedroogde vruchten enzovoorts. En in een hoekkast, waarvan hij de sleutel in zijn zak had stonden flessen bijzondere wijn. cognac en likeur. Als mr Bulloch's oude, getrouwe klan ten klanten als Sir James Faulds of ad miraal Sir Rupert Lang van Bonnywall - reden hadden de winkel te bezoeken, liepen ze altijd regelrecht naar mr. Bulloch's hei ligdom, want ze wisten maar al te goed. daar onthaald te zullen worden op een glas oude, bruine sherry met een dun biscuitje en een fijne sigaar. Dat was een heerlijke versnapering, zeer naar de smaak der be zoekers, maar misschien was voor hen toch wel de grootste attractie van dat kantoortje de man zelf Bulloch was eed grote, krachtig gebouwde man met borstelige, witte wenkbrauwen en dik, wit haar. De ogen onder de borstelige wenkbrauwen waren grijs en scherp Er was iets vogelachtigs in de sterke blik. de gebogen neus en het grote, hoekige lichaam en toen admiraal Lang eens tegen de graaf opmerkte, dat Bulloch hem deed denken aan een welwillende adelaar, zeide deze, dat de mankheid van deze vergelijking zelfs niet te bespeuren was. Er w^s waardigheid in Bulloch en wijsheid en een rustige humor. Op een koude Novemberdag zat mr. Bul loch in zijn wigvormig kantoortje. Hij was een brief begonnen aan zijn agent in Cal cutta, om die mede te delen dat de laatste zending Orange Pekoe niet conform mon ster geweest was. maar de pen was hem uit de hand gegleden en hij staarde, diep in gedachten, in het vuur, dat helder vlam de in de blinkend gepoetste haard. Het was HOED MET SOUVENIRS OPGEVIST OUDESOHLLD. Schipper A. van de Sdhansi, TX 28, viste op de Noordzee een hoed op, die met wel veertien sou venirs was versierd, een grote bronzen medaille, waarop stond, Osterreicher Ski verband met het beleende Olympia de-embleem en het jaartal 1948. Voorts 'n speldje uit Tirol, speldjes van skiërs en nog veel meer herinneringen uit de Alpen. Vermoedelijk is het hoofd deksel hef eigendom van een Tiroler, die heeft deelgenomen aan de Olympi sche Spelen in Londen. Waarschijnlijk is de hood over boord geraakt, tijdens een feestelijke viering van Zwitserse successen V.V.V. Voorwaarts Door ons gelijk spel tegen Den Hoorn is onze positie er niet slechter op ge worden. 't Was spannend en beide ploegen gaven zich ten volle. Voor de rust werd het spel door De Kook in handen genomen maar de Hoorner ver dediging wist stand te houden en eerst een penaïtv kon ons de leiding geven. Pen mistrap van onze l.back liet Den Hoorn niet ongestraft. De tweede helft was het spel minder dan de eerste maai de spanning ivas des te groter. De gas ten wisten het eerste succes te boeken, maar een onhoudbaar schot van Joop bracht de eind stand op 2-2. Het tweede klopte Den Hoorn 2 met 4-2 en plaatste zich nr. 3 op de rang lijst, ze komen er steeds beter in. Minder tevreden zijn we over de ads. Waarom nu niet allen op tijd aanwe zig. Het is niet leuk voor de tegenpartij als een elftal niet opkomt en nog min der voor de penningmeester Zaterdag gaat de werkploeg weer aanpakken. Allen op naar het terrein MEISJES, ZIJ HEBBEN UW STEUN NODIG! Er komen de laatste weken, weer heel veel verzoeken binnen van militairen in de tropen, hun aan briefcontact met een meisje uit het vaderland te helpen. De Club „Nederland-Overzee' reeds meer dan 2 jaar ijverig bezig met mede werking van o a. de NIWIN. het Ned. Rode Kruis, de Thuisfronten en de Band N.I., deze correspondentie te verzorgen, kan momenteel niet geheel aan alle aanvra gen voldoen om de doodeenvoudige reden, dat er te weinig adressen van meisjes voor handen zijn. Dit komt niet doordat er bij de Nederlandse meisjes geen belangstelling voor onze jongens in Indonesië zou bestaan, maar zuiver en alleen omdat velen niet we ten tot welk adres zij zich moeten wenden voor een penvriend. "Meisjes, grijpt dus deze kans aan om daadwerkelijk mee te leven met de jongens overzee. Zij bevinden zich in een volkomen vreemd land, met een geheel ander klimaat, te midden van een bevolking met een sterk afwijkende geaardheid. In de nieuwe om standigheden waarin zij zijn overgeplaatst, lijkt vrijwel niets op het milieu en op de omstandigheden van het eigen vertrouwde „thuis". Kan het anders dan dat deze jonge kerels een niet te onderdrukken behoefte hebben aan een geregeld, hartelijk contact met ons hier. De Nederlandse meisjes kunnen daarom niet genoeg vervuld zijn van de vaste wil alles te doen wat mogelijk is om de jongens daarginds, ergens in de rimboe, op een stille verlaten post, het gedwongen isole ment draaglijker te maken door geregeld en veel te schrijven. Daarom geven wij hier gaarne het adres van deze correspondentieclub Noteert U even: Club „Nederland-Over zee", Postbus 11'. Bussum cologische Ver. doet dit trouwens ook niet. Ik ben dus in goed gezelschap Hij neemt in de brochure „Eenige Eetbare en Giftige Paddenstoelen (met bereidingswijzen der eetbare soorten) ook de Champignon op. Uit de inleiding van dit geschriftje, dat door de fa. H. Veenman en Zonen te Wagenin- gen is uitgegeven voor de prijs van 60 cent. blijkt dat het geschreven is voor leken. Ik citeer uit deze inleiding tot slot het volgen de „Een ieder die eens paddenstoelen wil gaan plukken, om die te eten. wordt, zolang hij nog niet deskundig op dit gebied is. met den meesten nadruk aangeraden, geen an dere paddenstoelen voor de consumptie te bestemmen, dan de, in dit boekje afgebeelde eetbare soorten." Wie anders handelt is als de man, die het opschrift op zijn medicijnfles niet leest. K W Afman, De Koog heden zijn verjaardag en verjaardagen zijn de mijlpalen des levens, die nodigen tot een wijle rust en nadenken over de afgelegde weg of over de weg, die nog verder voert. Als men zeventig is, is de afgelegde weg langer dan die. welke verder ligt en mr. Bulloch blikte nu naar het afgelegde ge deelte. Zijn gedachten verwijlen bij de tijd, nu vijf en veertig jaar geleden, toen hij met Susan Smart getrouwd was en aan de jaren, die op dat huwelijk gevolgd waren. Hij dacht aan de geboorte van zijn enig kind. Mary, en aan de vreugde, die dat kind ge bracht had in de comfortabele woning bo ven de winkel Dat waren gelukkige tijden geweest, dacht mr. Bulloch Mary's jeugd, Mary's schooltijdhoe snel waren ze voorbijgegaan! Toen Mary even over de negentien was. was ze getrouwd met Will Pringle de bakker, wiens winkel aan het andere eind van de straat lag Dat was een goed huwe lijk geweest, wat de financiën betrof, want de bakkerij floreerde en bracht veel op, maar Will was een zwijgzaam en somber man. zonder een sprank humor of vriende lijkheid in zijn karakter en de Bullochs had den nooit tot een hartelijke verhouding met hem kunnen komen hoe ze hun best ook gedaan hadden. Zij hadden niet kunnen begrijpen wat Mary in Will zag, maar ze hadden haar altijd gegeven wat zij wenste en rfiet een gewoonte van die aard is moei lijk te breken. Zij moesten erkennen, dat Will veel van Mary gehouden had en goed voor haar ge weest was op zijn eigen, stille manier en voor zover zijn aard dat kon. Mary had hem twee kinderen gegeven een meisje. NEDERLANDS RECHT H Onze vroegere plaatsgenote, mej. Sel- ma Oele, slaagde 11 Nov. j.l te Leiden voor liet candidaatsexamen Nederland} Recht. FANCY FAIR S.V. TEXEL. Donderdagavond is de grondslag ge m legd voor een in het volgend jaar t( organiseren fancy fair ten bate van on ze berooide kas. Een groot aantal dames hadden aan de oproep van het bestuur gevolg ge geven en in een geanimeerde bepre king, werd alom medewerking toe gezegd. - Op ieder die het goed met onze sport vereniging meent doen we 'n dringend :n beroep om bijdrage in welke vorm dan ook, bij één der comité leden af te ge- - ven, terwijl we textielpunten, hoe ge- »t< ring in aantal ook, heel graag van u va willen ontvangen. Al :ei BOUWVERGUNNINGEN. se Door Burgemeester en Wethoudersvri werden de volgende bouwvergunningen verleend: ie aan de C.V. J. C. Rab te Den Burg tot bet bouwen van een dubbelwoonhuis aldaar; aan de heer Jn. Huisman -te Oudeschild tot het verbouwen van een sc woonhuis aldaar; aan de heer P. Bak- ker Dz. nabij Den Burg tot het bouwen ia van een bergplaats aan diens boerderij; st aan de heer J. S. van Leeuwen 't Horn- s' tje tot het, bouwen van een wagenloods 31 met paardenstal aldaar; aan de heer P. 111 Brouwer te Den Burg tot het bouwen v van/een woonhuis aldaar; aan de heer P. Cornelisse te Den Burg tot het 3' bouwen van een woon- en winkelhuis n aldaar; aan de heer S. Keizer Rz. te Waalenburg tot het verbouwen van 'n J schuur tot kuikenfoklvuis; aan de heer J. Nauta te Den Burg tot het verbou- r wen van een woon- en winkelhuis al- J daar en aan de N.V. T.E.M. tot het in richten van een autogarage en het plaatsen van een transformatorhuisje, j KLEINE HAAKWERKJES j Verliezen is vervelend, vooral in on- ze dagen nu het lang niet altijd moge- lijk is het verloren voorwerp te vervan- gen. Daar is bijvoorbeeld de vulpen. Haast niemand schrijft tegenwoordig nog met een losse penhouder. De vul pen is veel practischer en altijd bij de hand. Maar hij is zo glad. Vooral de jeugd heeft een grote toer dit kostbaar bezit niet te verliezen. Kan moeder hier niet helpen door er een klein hoesje voor te haken? Dan is de vul pen stroef en wat groter en de kans op verliezen gering. Men kan dit étui van breikatoen of het zo sterke vissersga ren haken. Haakpen no. 3 is er goed voor. Neem twee kleuren of twee tinten breikatoen en zet met de lichte tint 71 lossen op. Haak nu eerst, langs de ene zijde van deze kettingsteken 70 vasten. Daarna 9 lossen voor het knoopsgat van de sluiting en dan 70 steken langs de andere kant van de lossen. Haak vervolgens 4 toeren in het rond en neem steeds de gehele steek op. Zo wel aan de zijde van het knoopsgat als aan de andere kant worden geregeld steken bijgemaakt, anders zou het étui krom trekken. Als het klaar* is moet men het reepje dubbelvouwen zodat het de vorm van een vulpenhoesje krijgt. Met de donkere breikatoen haakt men de zijkanten aan elkaar en met een ge kleurde kraal of aardig knoopje maakt men, dat het étui gesloten kan worden. Dit is een zo eenvoudig werkje, dat men het zijn kleine meid ook best kan laten doen, als zij iets voor grootmoeders verjaardag wil maken. En and e is kan zij een servetband ha ken met dezelfde pen en gekleurde breikatoen. Hiervoor moet zij 57 steken opzetten en daarna in heen- en weer- gaande toeren haken. Met de eerste 7 lossen wordt een knoopsgaatje gevormd. Op de andere 50 steken haakt men vasten. De steken moeten geheel opge nomen worden en na de vierde toer worden er 7 lossen bijgehaakt voor het tweede knoopsgat. Daarna weer drie toeren vEfiten. Bij de 8ste toer 7 lossen voor het derde knoopsgat. Dan is de servetring klaar en zet men tegenover de lusjes drie knoopjes of kraaltjes, een eigen werkje om trots op te zijn. dat Sue genoemd werd, naar haar groot moeder, en een jongen, die Alexander werd gedoopt. De jaren waren voorbijgegleden, zoals kalme, tevreden jaren doen en toen was de slag gevallen Mr. Bulloch zuchtte, want Mary's dood was iets, waaraan je niet moest denken die was zo zinloos, zo onnodig geweest. Als ze maar tijdig hadden ingezien, dat de koude, die zij gevat had. werkelijk ernstig was geweest! Als ze haar maar gauw in bed gestopt hadden en de dokter gehaald dan leefde zij nu misschien nog' Ze had den alles gedaan wat zij konden, toen zij de ernst van het geval eenmaal inzagen, maar toen was het te laat geweest, want longontsteking kan snel en wreed zijn. Op een avond, toen mr. Bulloch bij Mary's bed zat, had ze haar ogen naar hem opgeslagen en zijn hand genomen en ge- fliiisterd: „Vader zorg goed voor Sue ze is te ernstig." Na die woorden, was ze weer weggezon ken in een halve bewusteloosheid en hij had niet eens tijd gehad, haar te antwoor den. Maar hij had begrepen, dat er geen hoop meer was dat zij stervende was. Sue was veertien toen haar moeder stierf en Will nam haar van school af om het huishouden voor hem te doen. De buren praatten er over zoals buren doen. Som migen zeiden, dat Will Pringle het recht niet had, het kind nu al van school te ne men en anderen, dat het goed voor haar was, zo vroeg mogelijk het huishouden te leren. Daa; zou haar man haar later dank baar voor zijn. (Wordt vervolgd.) MIJNHEER PIMPELMANS GAAT PAARDRIJDEN. Plaatjes en versjes door G. TH. ROTMAN. 55. Het gevolg was evenwel, dat de handwagen tegen het eerste paaltje het beste Weef steken; 'n touw sprong met 'n knal in tweeën en de wagen kwam met z'n inhoud in de haven terecht, ter wijl de schimmel doorholde, alsof er niets aau de lucht was.Verwezen stond de eigenaar van de wagen even later in het borrelende water te staren.... 56. Ben gedienstige voorbijganger haalde '11 dreg. Maar wat hij opviste, waren mets dan lege platte zakken, waar slechts '11 akelig straaltje pekel uit droop. „Schei er maar uit!" jammerde de man van de handwagen, ,,er zat zout in!" En met een laatste blik op het wa ter, waar de vissen, dorstig van het zoute water, zenuwachtig omhoog sprongen ging de arme man naar huis.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1948 | | pagina 4