Sue
Hoe verzorgen wij ons paard?
Jonge boeren gaven hun mening.
vindt het geluk.
D. E. Stevenson
ir,
Voor de tweede Praatavond van bo
vengenoemde vereniging, welke gehou
den werd op Dinsdag 9 November be
stond flinke belangstelling. Het lokaal
van de Lagere Landbouwschool was
geheel gevuld.
in zijn openingswoord zegt de voor
zitter, dat we deze avond de eerste
eerste sprekers voor de Lezingwed
strijd zullen horen. Voorzitter deelt te
vens mede, dat de jury voor deze wed
strijd grotendeels dezelfde samenstel
ling zal hebben als vorig jaar. In de
plaats van de heer A. J. Keyser werd
reeds enkele weken geleden de heer D.
U. Witte benoemd. Tijdens deze benoe
ming hoopten we nog, dat de heer
Keyser weer spoedig zijn plaats zou
kunnen innemen. Helaas, heeft dit niet
het geval mogen zijn. De heer Keyser
is inmiddels overleden. Met een enkel
woord schetst spr. het grote verlies,
dat het landbouworganisatieleven op
Texel door het overlijden van de heer
Keyser heeft geleden. Ter nagedachte
nis aan deze man, die ook voor de
Landbouwschool op Texel veel heeft
mogen doen wordt enkele ogenblikken
stilte betracht.
Daarna wordt het woord gegeven aan
de heer Jac. Dros Bzn. voor een lezing
over het onderwerp „Verzorging en be
handeling van het paard."
1. De voeding. Wanneer we beginnen
bij het veulen, dan kunnen we wel zeg
gen, dat zodra het dier van de moeder
is, krachtvoer moet worden gegeven.
Ook wanneer het dier op l'/a-jarige
leeftijd opstal komt is krachtvoer no
dig. Hetzelfde geldt voor het 2V2-jarige
paard. Een zeer geschikt ruwvoeder-
rantsoen voor het paard was volgens
spr. bieten en kaf. De heer Dros «ijst
er daarbij op, dat het van belang is 't
ruwvoer ia niet te grote hoeveelheden
tegelijk te verstrekken. Geven we grote
hoev eelheden in één keer, dan blazen
de dieren het warm en wordt met min
der graagte gegeten. Wat de hoeveel
heid bieten betreft zegt spr. dat de die
ren krijgen zoveel ze lusten. Zorg voor
al voor dl jonge dieren zegt spr. De
zorg, die men aan deze dieren besteedt
krijgt men later weer vergoed.
2. De verzorging. Hierbij schenkt spr
vooral aandacht aan de hoeven. Deze
zorg moet reeds beginnen op de veulen
leeftijd. Hierdoor wordt voorkomen
dat het dier later slechte hoeven heeft.
Ook een sledhte stand van het paard
s vaak te wijten aan een onvoldoende
erzorging der hoeven. Denk er vooral
ui, dat u naar een goede smid gaat.
Men moet er op rekenen, dat bij een
regelmatig gebruik van de dieren de
hoeven om de 2 - 2Vs maand nagezien
moeten worden. Verder wijst spr op 't.
kort houden der manen. Men heeft hier
gemak van bij het inspannen en de
Naar het Engels van
HOOFDSTUK I.
De wulpen, die over Zuid-Schotland
naar de zee vliegen, zien het stadje Bedford
liggen als een handvol dobbelsteentjes, neer
geworpen aan de oever van het riviertje
de Beil
Het is helemaal grijs grijze huizen
met grijze daken en straten met grijs pla
veisel want de steen, waaruit het ge
bouwd is, werd gehaald uit de steengroeve
aan de voet van de grijze Castle-Rock.
Het kasteel, waaraan die rots haar naam
dankt, wordt bewoond door Sir James
Eaulds en is een van de oudste bewoonde
kastelen van het land. Het staat bovenop
de rots en ziet uit over het stadje en het
omliggende land en de rivier slingert zich
in een grote bocht om de voet van de rots
heen. voor zij door het lagere land haar
weg naar zee neemt.
Beilford is een oud stadje met een Oost
poort en een Westpoort en de straat, die
van de ene poort naar de andere loopt,
midden door de stad, is nauw en vol boch
ten. Op marktdagen is het druk in die
straat, want Beilford is het centrum van
een welvarende landbouwstreek ijzer
winkels, zadelmakers, slagers en kleren-
dieren liebbon dan ook geen last dat ze
zioh dóór trekken,
LJti benaiiüenng. Men moet voor-
ziuntig mee ue cneren- omgaan, Geen
ïaiiiJiieienu lieumgnaister meenemen
ais men ue wei ingaat, int rnaaKt de
dieren schuw. Wei is bet gewenst om
steeus even te waarschuwen wanneer
men de dieren nadert. De meest ge
wenste leeityd om paarden in te span
nen is volgens dür Dros 2V2 jaar. Vv ïide
paarden kan men soms w el iets vroeger
pakken. Laat ze kalm aan beginnen, re
veel en te zwaar werk beeft tot gevolg
dat men „de rug er uit rijdt". (Jok is
spr opgevallen dat dieren, die op jeug
dige leeftijd te veel werk verrichten
moeten, later dikwijls traag zijn.
net is in ibet gebeel geen bezwaar
om bet paard ook tijdena de periode dat
bet een veulen zoogt, te laten werken,
zegt spr. Integendeel! Het niet laten
werken in deze periode beeft vaak tot
gevolg, dat de dieren later weigerach
tig zijn. Verdei is bet ook van belang
een paard werkelijk te „mennen". Het
rijden met zgn. slappe teugel is ai fe
keuren. Het werkelijk goed leiden van
een paard beeft tot gevolg, dat 't paard
beter door loopt en verhindert het
struikelen Ook leren de paarden op
deze wijze gelijk op te trekken.
Wanneer de dieren zwaar moeten
trekken biedt het gebruik van eeh ga
reel voordeel boven een haam. Oude
paarden, aldus spr, moet men opruimen
Men kan ze moeilijk in conditie houden
en kosten daardoor veel meer dan een
jong paard. Nu de prijs van de paar
den niet zo hoog meer is moet men ook
dieren met een minder goed exterieur
niet houden. Met een dier, dat geen ex-
te rieurget reken heeft wrerkt men eco
nomischer en plezieriger.
In de bespreking, die op dit onder
werp volgde bleek, dat meerderen
het niet eens konden zijn met de heer
Dros, dat. men aan paarden zoveel bie
ten kon voeren als de dieren lusten.
Men had hier vaak ongemak van on
dervonden.
De heer Rutten stelde vragen over
de hoefbehandeling bij paarden, die een
afwijkende stand hadden Deze spr.
achtte het van groot belang, dat de
jonge hoeren op de hoogte waren met
met deze behandeling, omdat op deze
stand aanzienlijk verbeterd kon wor
den.
EEN AARDIG REKENKUNSTJE
Schrijf eens alle getallen tot negen
op, behalve 8, dus i 2 8 4 5 6 7 9.
Wijs nu een cijfer uit die rij, dat niet
zo mooi geschreven is bv de 5.
Neem die 5 nu negen maal zo groot.
Reken daarna uit: 45 x 12345679 en je
zult de 5 wel leren schrijven.
Dat kunstje gaat goed met ieder ge
tal uit de rij, dat je 9 x neemt.
(uit: Jongenszakboek 1948)
winkels hebben er een goed bestaan. Aan
het begin van de Hoogstraat, dichtbij de
Westpoort, bevindt zich de winkel van
Thomas Bulloch, handelaar in wijnen en
delicatessen
Thomas Bulloch was een gezien man in
Beilford. Zijn zaak had hij van zijn vader
geërfd en hij had haar verfraaid en uitge
breid door hard werken en goed beheer.
Niet alleen de stadsbewoners had hij tot
-klanten, maar ook vele omwonenden, want
zijn artikelen waren van uitstekende kwali
teit en zijn prijzen niet hoog. Voor de win
kel had hij goede hulp, maar hij was er zelf
ook bijna altijd aanwezig, want hij wist
maar al te goed wat persoonlijke belang
stelling van de winkelier voor zijn klanten
betekent en bovendien hield hij met hart en
ziel van zijn werk.
En als mr. Bulloch niet in de winkel was.
was hij meestal in zijn kantoortje te vinden,
achter de winkel. Dat was een grappig
vertrekje, driehoekig van vorm met onbe-
hangen, stenen muren, dat als een wig tus
sen winkel en pakhuis was ingebouwd.
Daar zat hij dan aan zijn bureau en schreef
brieven of rekeningen ontving handels
reizigers en agenten bestelde wijnen en
likeuren, boter en spek,sinaasappelen en
condimenten en nog honderd-en-één heer
lijkheden, die de gehemelten en magen der
goede Beilforders moesten verkwikken.
In dat driehoekige kantoortje hing altijd
een heerlijke geur, want het was een hobby
van mr. Bulloch om van al die waren, die
lekker roken, enkele monsters op de plan
ken te schikken aan de wand tegenover de
haard. Daar lagen stukken droge gember,
Ingezonden
EETBARE PADDESTOELEN
Gaarne kom ik nog even terug op mijn
artikel naar aanleiding van het ingezonden
stuk van de hand van mevr. B C J. Tim
mer Wanneer ik in de klas zeg: „Jongens,
(de meisjes reken ik voor het gemak ook
altijd maar bij de jongens), zoek vanmiddag
eens een maaltje Champignons voor me,"
dan ben ik er zeker van dat de volgende
morgen de Champignons netjes met knolvor
mige voet en al. op mijn tafeltje liggen. Dit
zijn kinderen uit de derde en vierde klas. En
wanneer mijn vrouwelijke collega hetzelfde
verzoek doet aan de eerste en tweede klas,
dan oogst zij hetzelfde resultaat U wilt
toch wel van mi| aannemen, dat de school
jeugd van klas 1 t/m 4 niet gewapend is met
„sterke messen' om die paddestoel in zijn
geheel uit de grond te halen Tevens kunnen
wij hieruit leren, dat de Champignon gemak
kelijk herkenbaar is. Ik ken een eenvoudige
boerenman in Zuid-Limburg, die in de na
zomer reeds jarenlang de Champignons ver
zamelt in de „paarden-weiden" langs de
Maas bij Eijsden en deze Champignons voor
een zoet prijsje aan een groentezaak in
Maastricht verkoopt. Deze man heeft geen
verstand van paddenstoelen Wanneer ik
hem spreek over een Knolamamniet of een
Boleetman weet hij niet, waarover ik het
heb. Maar hij heeft van jongsaf de ken
merken van de Ch grondig in zich opge
nomen en zoekt met onfeilbare zekerheid
zijn mandje vol.
Wanneer een dokter mij een geneesmiddel
voorschrijft, dat alleen geschikt is voor uit
wendig gebruik en ik ga dat geneesmiddel
dan innemen, dan bega ik een domheid Ik
volg nl. de raad van mijn geneesheer niet
op. Wanneer ik dan ernstig ziek word. is
dat mijn eigen schuld Laat ons dit nu toe
passen op het zoeken van eetbare padden
stoelen Wanneer Ik adviseer om de Ch. met
de knolvormige voet uit te graven en men
doet dit niet, dan is men dom Die deel
neemster aan de excursie, waarvan mej. Tim
mer vertelt, is wel zeer zorgeloos geweest
Psychologisch bezien, lijkt mij dit geval wel
verklaarbaar Deze dame vertrouwde waar
schijnlijk op de enorme kennis van de leid
ster van de excursie, mej. Cath. Cool en
was daardoor al te nonchalant. En dan nog
iets: zeer waarschijnlijk had zij in haar mand
je diverse eetbare soorten. Een ervaren my-
coloog plukt, als het om een maaltje eet
bare paddenstoelen gaat, niet uitsluitend de
Champignon of de Hanekam.. neen hij ver
zamelt dan in een bonte kleur alles wat hij
aan eetbare paddenstoelen op zijn speurtocht
tegenkomt Ik schrijf duidelijk speurtocht,
omdat mej. Timmer suggereert, dat men pad
denstoelen haastig gaat plukken om maar
vlug een maaltje te hebben. Dit doet zelfs
een ervaren kenner niet. Wil iemand voor
een ervaren kenner doorgaan, goed! Maar
dan zijn ook alle risico's voor hemzelf
I
Indien men evenwel weinig van zwam
men afweet en men gaat zich specialiseren
op enige eetbare soorten, zoals Champignon,
Hanekam, Parasolzwam en Eekhoorntjes-
brood, dan loopt men, zo men nauwgezet te
werk gaat, m i geen risico Trouwens een
leek gaat niet uitsluitend af op een popu
lair geschreven krantenartikeltje met onge
kleurde illustraties. Hij heeft een a.h.w over
geërfde vrees om vergiftigd te worden door
die „griezelige'' dingen. Ik heb me dan ook
helemaal niet voorgesteld, dat alle Texelaars
nu maar vlot op Champignon gaan zoeken,
met uitsluitend mijn artikel als gids. De aan
leiding tot dit artikel was deze Wij orga
niseren in De Koog een paddenstoelenten
toonstelling, die door zeer veel belangstel
lenden werd bezocht. We serveerden daar
een sneetje wittebrood belegd met gebakken
Champignons (Verzameld door de kinderen
en gekeurd door de leerkrachten). De smaak
was voor velen een openbaring en de be
langstelling was groot Vandaar dat artikel,
waarin ik m.i. duidelijk op de gevaren van
de giftigheid van bepaalde soorten heb ge
wezen. Dat mej. Timmer nogmaals zeer na
drukkelijk op de giftigheid van de Amanita
heeft gewezen, is belangrijk. Een gewaar
schuwd man telt voor twee' Maar het ver
haal van de leek, die gaat denken: „Zie je
wel, als ik een paddenstoel voor een Cham
pignon houd, is het een Champignon' en
die dan maar afgebroken paddenstoelen gaat
verzamelen, ook in het bos, lijkt me toch
wel zeer onwaarschijnlijk. Een leek met deze
mentaliteit is in staat ons, wanneer hij uit
gaat om b.v Parasolzwammen te plukken,
toch nog met Knolamamniet thuis te komen
Maar om onze Champignon nu opeens te we
ren van de lijst van goed eetbare zwammen,
aeht ik overdreven De heer Dr. H A. A
van der Lek. bibliothecaris van de Ned. My-
sinaasappelen, citroenen en mandarijnen,
bosjes gedroogde vruchten enzovoorts. En
in een hoekkast, waarvan hij de sleutel in
zijn zak had stonden flessen bijzondere wijn.
cognac en likeur.
Als mr Bulloch's oude, getrouwe klan
ten klanten als Sir James Faulds of ad
miraal Sir Rupert Lang van Bonnywall -
reden hadden de winkel te bezoeken, liepen
ze altijd regelrecht naar mr. Bulloch's hei
ligdom, want ze wisten maar al te goed.
daar onthaald te zullen worden op een glas
oude, bruine sherry met een dun biscuitje
en een fijne sigaar. Dat was een heerlijke
versnapering, zeer naar de smaak der be
zoekers, maar misschien was voor hen toch
wel de grootste attractie van dat kantoortje
de man zelf
Bulloch was eed grote, krachtig gebouwde
man met borstelige, witte wenkbrauwen en
dik, wit haar. De ogen onder de borstelige
wenkbrauwen waren grijs en scherp Er
was iets vogelachtigs in de sterke blik. de
gebogen neus en het grote, hoekige lichaam
en toen admiraal Lang eens tegen de graaf
opmerkte, dat Bulloch hem deed denken
aan een welwillende adelaar, zeide deze,
dat de mankheid van deze vergelijking zelfs
niet te bespeuren was. Er w^s waardigheid
in Bulloch en wijsheid en een rustige humor.
Op een koude Novemberdag zat mr. Bul
loch in zijn wigvormig kantoortje. Hij was
een brief begonnen aan zijn agent in Cal
cutta, om die mede te delen dat de laatste
zending Orange Pekoe niet conform mon
ster geweest was. maar de pen was hem
uit de hand gegleden en hij staarde, diep
in gedachten, in het vuur, dat helder vlam
de in de blinkend gepoetste haard. Het was
HOED MET SOUVENIRS OPGEVIST
OUDESOHLLD. Schipper A. van de
Sdhansi, TX 28, viste op de Noordzee
een hoed op, die met wel veertien sou
venirs was versierd, een grote bronzen
medaille, waarop stond, Osterreicher
Ski verband met het beleende Olympia
de-embleem en het jaartal 1948. Voorts
'n speldje uit Tirol, speldjes van skiërs
en nog veel meer herinneringen
uit de Alpen. Vermoedelijk is het hoofd
deksel hef eigendom van een Tiroler,
die heeft deelgenomen aan de Olympi
sche Spelen in Londen. Waarschijnlijk
is de hood over boord geraakt, tijdens
een feestelijke viering van Zwitserse
successen
V.V.V. Voorwaarts
Door ons gelijk spel tegen Den Hoorn
is onze positie er niet slechter op ge
worden. 't Was spannend en beide
ploegen gaven zich ten volle. Voor de
rust werd het spel door De Kook in
handen genomen maar de Hoorner ver
dediging wist stand te houden en eerst
een penaïtv kon ons de leiding geven.
Pen mistrap van onze l.back liet Den
Hoorn niet ongestraft. De tweede helft
was het spel minder dan de eerste maai
de spanning ivas des te groter. De gas
ten wisten het eerste succes te boeken,
maar een onhoudbaar schot van Joop
bracht de eind stand op 2-2.
Het tweede klopte Den Hoorn 2 met
4-2 en plaatste zich nr. 3 op de rang
lijst, ze komen er steeds beter in.
Minder tevreden zijn we over de ads.
Waarom nu niet allen op tijd aanwe
zig. Het is niet leuk voor de tegenpartij
als een elftal niet opkomt en nog min
der voor de penningmeester
Zaterdag gaat de werkploeg weer
aanpakken. Allen op naar het terrein
MEISJES, ZIJ HEBBEN UW STEUN
NODIG!
Er komen de laatste weken, weer heel
veel verzoeken binnen van militairen in de
tropen, hun aan briefcontact met een meisje
uit het vaderland te helpen.
De Club „Nederland-Overzee' reeds
meer dan 2 jaar ijverig bezig met mede
werking van o a. de NIWIN. het Ned.
Rode Kruis, de Thuisfronten en de Band
N.I., deze correspondentie te verzorgen,
kan momenteel niet geheel aan alle aanvra
gen voldoen om de doodeenvoudige reden,
dat er te weinig adressen van meisjes voor
handen zijn. Dit komt niet doordat er bij de
Nederlandse meisjes geen belangstelling
voor onze jongens in Indonesië zou bestaan,
maar zuiver en alleen omdat velen niet we
ten tot welk adres zij zich moeten wenden
voor een penvriend.
"Meisjes, grijpt dus deze kans aan om
daadwerkelijk mee te leven met de jongens
overzee. Zij bevinden zich in een volkomen
vreemd land, met een geheel ander klimaat,
te midden van een bevolking met een sterk
afwijkende geaardheid. In de nieuwe om
standigheden waarin zij zijn overgeplaatst,
lijkt vrijwel niets op het milieu en op de
omstandigheden van het eigen vertrouwde
„thuis". Kan het anders dan dat deze jonge
kerels een niet te onderdrukken behoefte
hebben aan een geregeld, hartelijk contact
met ons hier.
De Nederlandse meisjes kunnen daarom
niet genoeg vervuld zijn van de vaste wil
alles te doen wat mogelijk is om de jongens
daarginds, ergens in de rimboe, op een
stille verlaten post, het gedwongen isole
ment draaglijker te maken door geregeld
en veel te schrijven.
Daarom geven wij hier gaarne het adres
van deze correspondentieclub
Noteert U even: Club „Nederland-Over
zee", Postbus 11'. Bussum
cologische Ver. doet dit trouwens ook niet.
Ik ben dus in goed gezelschap Hij neemt
in de brochure „Eenige Eetbare en Giftige
Paddenstoelen (met bereidingswijzen der
eetbare soorten) ook de Champignon op.
Uit de inleiding van dit geschriftje, dat door
de fa. H. Veenman en Zonen te Wagenin-
gen is uitgegeven voor de prijs van 60 cent.
blijkt dat het geschreven is voor leken. Ik
citeer uit deze inleiding tot slot het volgen
de „Een ieder die eens paddenstoelen wil
gaan plukken, om die te eten. wordt, zolang
hij nog niet deskundig op dit gebied is. met
den meesten nadruk aangeraden, geen an
dere paddenstoelen voor de consumptie te
bestemmen, dan de, in dit boekje afgebeelde
eetbare soorten."
Wie anders handelt is als de man, die het
opschrift op zijn medicijnfles niet leest.
K W Afman, De Koog
heden zijn verjaardag en verjaardagen zijn
de mijlpalen des levens, die nodigen tot een
wijle rust en nadenken over de afgelegde
weg of over de weg, die nog verder voert.
Als men zeventig is, is de afgelegde weg
langer dan die. welke verder ligt en mr.
Bulloch blikte nu naar het afgelegde ge
deelte. Zijn gedachten verwijlen bij de tijd,
nu vijf en veertig jaar geleden, toen hij met
Susan Smart getrouwd was en aan de jaren,
die op dat huwelijk gevolgd waren. Hij
dacht aan de geboorte van zijn enig kind.
Mary, en aan de vreugde, die dat kind ge
bracht had in de comfortabele woning bo
ven de winkel Dat waren gelukkige tijden
geweest, dacht mr. Bulloch Mary's jeugd,
Mary's schooltijdhoe snel waren ze
voorbijgegaan!
Toen Mary even over de negentien was.
was ze getrouwd met Will Pringle de
bakker, wiens winkel aan het andere eind
van de straat lag Dat was een goed huwe
lijk geweest, wat de financiën betrof, want
de bakkerij floreerde en bracht veel op,
maar Will was een zwijgzaam en somber
man. zonder een sprank humor of vriende
lijkheid in zijn karakter en de Bullochs had
den nooit tot een hartelijke verhouding met
hem kunnen komen hoe ze hun best ook
gedaan hadden. Zij hadden niet kunnen
begrijpen wat Mary in Will zag, maar ze
hadden haar altijd gegeven wat zij wenste
en rfiet een gewoonte van die aard is moei
lijk te breken.
Zij moesten erkennen, dat Will veel van
Mary gehouden had en goed voor haar ge
weest was op zijn eigen, stille manier en
voor zover zijn aard dat kon. Mary had
hem twee kinderen gegeven een meisje.
NEDERLANDS RECHT H
Onze vroegere plaatsgenote, mej. Sel-
ma Oele, slaagde 11 Nov. j.l te Leiden
voor liet candidaatsexamen Nederland}
Recht.
FANCY FAIR S.V. TEXEL.
Donderdagavond is de grondslag ge m
legd voor een in het volgend jaar t(
organiseren fancy fair ten bate van on
ze berooide kas.
Een groot aantal dames hadden aan
de oproep van het bestuur gevolg ge
geven en in een geanimeerde bepre
king, werd alom medewerking toe
gezegd. -
Op ieder die het goed met onze sport
vereniging meent doen we 'n dringend :n
beroep om bijdrage in welke vorm dan
ook, bij één der comité leden af te ge- -
ven, terwijl we textielpunten, hoe ge- »t<
ring in aantal ook, heel graag van u va
willen ontvangen. Al
:ei
BOUWVERGUNNINGEN. se
Door Burgemeester en Wethoudersvri
werden de volgende bouwvergunningen
verleend: ie
aan de C.V. J. C. Rab te Den Burg
tot bet bouwen van een dubbelwoonhuis
aldaar; aan de heer Jn. Huisman -te
Oudeschild tot het verbouwen van een sc
woonhuis aldaar; aan de heer P. Bak-
ker Dz. nabij Den Burg tot het bouwen ia
van een bergplaats aan diens boerderij; st
aan de heer J. S. van Leeuwen 't Horn- s'
tje tot het, bouwen van een wagenloods 31
met paardenstal aldaar; aan de heer P. 111
Brouwer te Den Burg tot het bouwen v
van/een woonhuis aldaar; aan de heer
P. Cornelisse te Den Burg tot het 3'
bouwen van een woon- en winkelhuis n
aldaar; aan de heer S. Keizer Rz. te
Waalenburg tot het verbouwen van 'n J
schuur tot kuikenfoklvuis; aan de heer
J. Nauta te Den Burg tot het verbou- r
wen van een woon- en winkelhuis al- J
daar en aan de N.V. T.E.M. tot het in
richten van een autogarage en het
plaatsen van een transformatorhuisje, j
KLEINE HAAKWERKJES j
Verliezen is vervelend, vooral in on-
ze dagen nu het lang niet altijd moge-
lijk is het verloren voorwerp te vervan-
gen. Daar is bijvoorbeeld de vulpen.
Haast niemand schrijft tegenwoordig
nog met een losse penhouder. De vul
pen is veel practischer en altijd bij de
hand. Maar hij is zo glad. Vooral de
jeugd heeft een grote toer dit kostbaar
bezit niet te verliezen. Kan moeder
hier niet helpen door er een klein
hoesje voor te haken? Dan is de vul
pen stroef en wat groter en de kans op
verliezen gering. Men kan dit étui van
breikatoen of het zo sterke vissersga
ren haken. Haakpen no. 3 is er goed
voor. Neem twee kleuren of twee tinten
breikatoen en zet met de lichte tint 71
lossen op. Haak nu eerst, langs de ene
zijde van deze kettingsteken 70 vasten.
Daarna 9 lossen voor het knoopsgat
van de sluiting en dan 70 steken langs
de andere kant van de lossen.
Haak vervolgens 4 toeren in het rond
en neem steeds de gehele steek op. Zo
wel aan de zijde van het knoopsgat als
aan de andere kant worden geregeld
steken bijgemaakt, anders zou het étui
krom trekken. Als het klaar* is moet
men het reepje dubbelvouwen zodat het
de vorm van een vulpenhoesje krijgt.
Met de donkere breikatoen haakt men
de zijkanten aan elkaar en met een ge
kleurde kraal of aardig knoopje maakt
men, dat het étui gesloten kan worden.
Dit is een zo eenvoudig werkje, dat men
het zijn kleine meid ook best kan laten
doen, als zij iets voor grootmoeders
verjaardag wil maken.
En and e is kan zij een servetband ha
ken met dezelfde pen en gekleurde
breikatoen. Hiervoor moet zij 57 steken
opzetten en daarna in heen- en weer-
gaande toeren haken. Met de eerste 7
lossen wordt een knoopsgaatje gevormd.
Op de andere 50 steken haakt men
vasten. De steken moeten geheel opge
nomen worden en na de vierde toer
worden er 7 lossen bijgehaakt voor het
tweede knoopsgat. Daarna weer drie
toeren vEfiten. Bij de 8ste toer 7 lossen
voor het derde knoopsgat. Dan is de
servetring klaar en zet men tegenover
de lusjes drie knoopjes of kraaltjes, een
eigen werkje om trots op te zijn.
dat Sue genoemd werd, naar haar groot
moeder, en een jongen, die Alexander werd
gedoopt. De jaren waren voorbijgegleden,
zoals kalme, tevreden jaren doen en toen
was de slag gevallen
Mr. Bulloch zuchtte, want Mary's dood
was iets, waaraan je niet moest denken
die was zo zinloos, zo onnodig geweest.
Als ze maar tijdig hadden ingezien, dat de
koude, die zij gevat had. werkelijk ernstig
was geweest! Als ze haar maar gauw in
bed gestopt hadden en de dokter gehaald
dan leefde zij nu misschien nog' Ze had
den alles gedaan wat zij konden, toen zij
de ernst van het geval eenmaal inzagen,
maar toen was het te laat geweest, want
longontsteking kan snel en wreed zijn.
Op een avond, toen mr. Bulloch bij
Mary's bed zat, had ze haar ogen naar hem
opgeslagen en zijn hand genomen en ge-
fliiisterd: „Vader zorg goed voor Sue
ze is te ernstig."
Na die woorden, was ze weer weggezon
ken in een halve bewusteloosheid en hij
had niet eens tijd gehad, haar te antwoor
den. Maar hij had begrepen, dat er geen
hoop meer was dat zij stervende was.
Sue was veertien toen haar moeder stierf
en Will nam haar van school af om het
huishouden voor hem te doen. De buren
praatten er over zoals buren doen. Som
migen zeiden, dat Will Pringle het recht
niet had, het kind nu al van school te ne
men en anderen, dat het goed voor haar
was, zo vroeg mogelijk het huishouden te
leren. Daa; zou haar man haar later dank
baar voor zijn.
(Wordt vervolgd.)
MIJNHEER PIMPELMANS GAAT PAARDRIJDEN.
Plaatjes en versjes door G. TH. ROTMAN.
55. Het gevolg was evenwel, dat de
handwagen tegen het eerste paaltje het
beste Weef steken; 'n touw sprong met
'n knal in tweeën en de wagen kwam
met z'n inhoud in de haven terecht, ter
wijl de schimmel doorholde, alsof er
niets aau de lucht was.Verwezen stond
de eigenaar van de wagen even later
in het borrelende water te staren....
56. Ben gedienstige voorbijganger
haalde '11 dreg. Maar wat hij opviste,
waren mets dan lege platte zakken,
waar slechts '11 akelig straaltje pekel uit
droop. „Schei er maar uit!" jammerde
de man van de handwagen, ,,er zat zout
in!" En met een laatste blik op het wa
ter, waar de vissen, dorstig van het
zoute water, zenuwachtig omhoog
sprongen ging de arme man naar huis.