Mens. maak muziek!
Het „Huis met de Moriaantjes" verdwijnt
In Oudeschild staat (nog) een huis
Texel keerde met slechts één punt terug
Op de tweede plaats beland
PREDIKBEURTEN.
NED. HERV. GEMEENTE.
Vrijdagavond 8 uur Bijbelkring P. H.
Polder t.h.v. fam van Lente.
Vrijdagavond 8 uur in Eben Haëzer:
Jonge Kerk.
EVANGELISATIE
Vrijdagavond 8 uur n.m. samenkomst
in het fanfare gebouw te Den Burg
spreker de heer H. Sanders.
KERSTAVOND ULO-SCHOOL.
Maandag 20 Dee. hoopt de Ulo-school
in „Casino" een kerstavond te houden.
Ds. Van Reijendam mediteert „Kerst
gedachten", waarna de zangklassen van
de school „Christmas Carol", door
Charles Dickens zullen brengen.
EEN OUDE TEKENING.
Bij de restauratie van de N.H kerk
te Den Burg zijn nog geen betekenis
volle ontdekkingen gedaan, fresco's
zijn bv. nog niet bloot gekomen. Wel
deed men een aardige vondst op de
frontmuur: bij de bouw van de kerk
heeft een werkman, waarschijnlijk met
een stuk rode steen, een vroeg middel
eeuws zeilschip op de specielaag van
deze muur getekend, ongeveer 50 bij 50
cm. grooi. Het is een complete, met vrij
veel zorg uitgevoerde tekening, waar
op het toestel om de snelheid (knopen)
van het schip te meten, niet ontbreekt.
KLAPROOSDAG.
De collecte voor de oorlogsgraven op
Klaproosdag heeft op Texel opgebracht
f 862,74.
Den Burg f 147,31De Cooksdorp
f 14,84; M.-Eierland f 17,22; Z.-Eierland
f28,05; Den Hoorn f22,26; De Koog
f 32,84; Oosterend f 36,33; Oudesohild
f 50,43; De Waal f 13,46.
De totale opbrengst op Klaproosdag
1047 was: f301,77.
DE PENSIONPRIJS.
In een adv. vestigt de VVV de aan
dacht op de pensionprijzenkwestie.
Lang voor de oorlog werden de prij
zen van de hotels, pensions enz. ver
meld in de uitgegeven pensiongidsen.
Nu de toestand weer langzamerhand
normaal wordt, nu men, voordat men
met een verhuurder in contact treedt,
toch wel graag weten wil, wat de pen-
sionprijs is, komt het wenselijk voor de
prijzen weer in de gids op te nemen.
Nergens op Texel hebben wij zo'n
merkwaardig huisje gezien als perceel
Dorpsstraat nr. 186 in Oudeschild, vlak
bij de Kerkesteeg. Het is „het huisje met
de Moriaantjes", dat door de familie G.
Bruin aan de lieer J. Sleutel is verkocht.
Het bouwvallige woninkje zal worden
gesloopt en te zijner tijd zal er een
nieuw, modern woonhuis voor in de
plaats komen.
Met de camera zijn wij op de dijk gekro
pen en hebben fluks een kiekje gemaakt van
't stijlloze geheel: een dajc, dat overhelt naar
het Oosten, een gevel, die lust schijnt te heb
ben zich zo ver mogelijk naar de iepentak-
ken aan de andere zijde van het straatje uit
te strekken, een zijgevel, die zich als een
permanent wave langs een smal steegje slin
gert, waarin je elkaar niet kunt passeren,
een gevel, zo zwak tevens, dat een zware
ijzeren balk als een Atlas voor evenwicht
zorgt, een zijgevel, waarin wij die kleine,
gele steentjes vinden, waarvan elke ouder
wetse schapenboet is opgebouwd, maar
waarin wij ook kanjers van onbehouwen
rode binnenmuurstenen aantreffen, de z.g.
Belgen.
Als dit huisje eens kon spreken! Maar wij
komen hier in Oudeschild op deze zonnige
winterdag gelukkig nog enige inwoners van
het dorp tegen en die weten er nog van, dat
er een borreltje werd getapt. En het is nog
met eens zo heel erg lang geleden, dat je
er je grutterswaren kon kopen. Nu, het
êtalageraam is er nog en de winkeldeur ook,
zij het in zeer geschonden staat met wappe
rend, grauw-verkleurd gordijn door een ver
brijzeld ruit. Misschien zijn er kwajongens
in de weer geweest, misschien heeft een
boomtak het 'm geleverd. Grauw is ook de
voor-muur, waar de leuke gele steentjes
door de metselaar met dikke specie zijn be
streken.
Zo onderscheidt dit huisje zich al zo bij
zonder sterk van de huizen in de omgeving.
Het staat er zo armetierig tussen de nieuw
bouw in, zeker, het heeft een houten top-
geveltje. maar de architectuur is zo dwaas
en willekeurig, dat alle Texelse topgevcltjes
hun neus voor zulk één ophalen.
Maar die" Moriaantjes, die vind je ner
gens! Drie negerkoppen, op twee en halve
meter hoogte in de voormuur Kroeshaar
boven de bolle wangen. Hoe oud zijn ze?
Wellicht zaten ze er in, toen Michiel de
Ruijter hier zijn vloot voor anker bracht.
Uit die tijd toch zouden ook de leeuwen-
figuren dateren, die men heeft gered bij de
sloop van het aangrenzend perceel. Een van
SPORT OP TEXEL.
S.V. Texel.
Watervogels-Texel: 1-1.
Gelijk spel is geen slecht resultaat, al
leen de wijze waarop dit tot stand kwam
was wel zeer teleurstellend. Tot 4 min.
voor het einde hadden wij eer- 1-0 voor
sprong. En verdediging en half linie
uitstekend gesteund door de ver terug
getrokken Gerrit hadden er zodanig 't
oog op, dat de gelijkmaker zeer onwaar-
M-hijnlijk leek. Deze kwam toch, maai
de linksbuiten van W. stond op het
ogenblik dat hij de hal Toegespeeld
kreeg zo'n stuk buitenspel, dat het een
wonder was dat de, overigens goed lei
dende scheidsrechter dit met eonsta-
'teerd. Ook de linksbinnen, die ten
slotte de bal in het doel werkte, stond
weer buitenspel.
Met le doelpunt ontstond uit een vrije
schop wegens hands van de keeper, de
goed geplaatste hooghal van Herman
werd door Dick schitterend ingekopt.
In deze periode werd er dikwijls vlót
gecombineerd, Gerrit kwam voor open
doel, maar de scheidsrechter had, ove
rigens ten onredhte, hands geconsta
teerd.. Ook wij liepen er een keer door,
toen de bal juist naast helt door Lolle
verlaten doel rolde. Gedurende elf min.
werd er met 10 man gespeeld, doordat
Wim tijdelijk het veld moest verlaten.
Na de rust kwam hij weer terug en
was zodanig in vorm, dat rechtsbuiten
Beekhoven een zeer slechte dag had. W.
was nu, mede door de verdedigende
houding die wij aannamen sterker, maar
verder dan een schot tegen de paal van
de linksbuiten, hun gevaarlijkste man,
waarhij Lolle, die zijn doel uitstekend
verdedigde, de hal nog juist even wist
aan te tikken, brachten zij het niet.
Texel 1 liet een veer tegen Watervo
gels na ongeveer 80 min. dc leiding te
hebben gehad.
Doordat de medegegadigden geen mis
stap maakten zijn we op de 2e plaats
beland, waaruit nog weer sterker blijkt,
dat we niet op de uitslagen der concur
renten moeten hopen, maar persé zelf
hen moeten ovenvinnen. Dus niet bij
een voorsprong van 1 punt. in de verde
diging, dat. is te riskant. Laten we ons
de les van Mr. Laevey even herinneren.
Texel 2, de dupe van een 3tel minder
goede clubleden, werd met 4-2 neder
laag naar huis gezonden. Zo heeft de
„Ouwe Sunderklaas" ons in de wielen
gereden. Want er moet gestudeerd
worden geen minuut te verliezen, heel
begrijpelijk, maar hoe zat dat dan Za
terdagavond? Geen smoesjes zeker.
Texel 3-ZDH 2, een verpletterende
voor de Horinezen. maar om een voet
balwedstrijd te spelen moet men toch
iets van het spel en baltrappen af we
ten. Dan moet. een baek de keeper niet
voor de neus staan Ruststand 10-0, ein
de 20-0.
Adsp. AHelder A: 4-0. Hier speel
den onze jongens 'n aardige wedstrijd,
hoewel er nog wel fouten kleefden aan
positie kiezen en zo, kunnen we vast
stellen, dat-er flink gewerkt werd en
vooral, in de voorhoede zat wat meer
gang. Andries speelde een nuttige wed
strijd maar was aanvankelijk niet ge
lukkig met zijn schot, schoot tweemaal
naast en eenmaal tegen de lat. Jan de
Beurs zorgde voor de rust voor 2 goede
doelpunten, na de rust was hst Andries,
die de voorsprong tot 40 opvoerde.
Maarten zat er goed in, Ab deed heel
goede dingen, maar wat minder mis-
trappen is wel gewenst. Leen even snel
ler afwerken, het was anders in orde,
evenals de backs. Nu liet Zondag nog
eens proberen tegen HRC A en dan 'n
poosje vacan'tie.
Texel 1 ontvangt RKAFC. Texel 2 en
3 nog geen programma.
Trainen gaat gewoon door op de be
kende tijdstippen.
Tex. Boys.
Zondagmorgen vertrok bns le elftal
in de regen naar Sohagen, om de zware
wedstrijd tegen SRC 1 te gaan spelen.
Nu, zwaai is deze wedstrijd geworden,
zowel letterlijk als figuurlijk. Ons elf
tal ging daar eervol ten onder met 5-1
en. in de modder, 's Morgens had de
consul 't veld goedgekeurd. Maar toen
beide elftallen het veld betraden, geleek
het meer op 'n varkenslandje dan op 'n
voetbalveld. Ondanks dit liet r'e soheids-
reöWter toch aftrappen. Van mooi voet
balspel kor. geen sprake zijn Je kon dit
spel gaan vergelijken met een glijbaan
van de jeugd.
Als de Boys voor het S-doel zijn,
schiet de linksbuiten in, maar de mid-
voor ziet geen kans tijdig te remmen en
zodoende wordt dit doelpunt geannu
leerd wegens buitenspel. Als S.' in de
aanval is, moet onze keeper vissen door
dat hij zich niet snel genoeg kon ver
plaatsen. Voor de rust weet S. nog een
maal te doelpunten.
Daar het steeds bleef regenen, was 't
na de rust precies hetzelfde en bij de
mee&fte spelers was niet veel meer te
zien van de oorspronkelijke kleur van
de shirts. Zo goed en zo kwaad als het
ging. gaf S. de toon aan en toen ze
(lachten het 3e doelpunt met een mooie
kopbal le hebben gemaakt, was het deze
maal de modder, die dit voor hen ver
hinderde, want de bal bleef als een
steen op de doellijn liggen.
Na veel zwoegen weet S. de score tot
5 te verhogen. Hierna gaan alle Boys
tot de aanval over om de eer te redden,
wat dan ook 5 min. voor het einde ge
lukt door een hard schot van de spil.
En als de scheidsrechter het einde geeft
van deze wedstrijd, verlaten 22 spel errs
drijfdoornat en zo zwart als roet het
weid. Enkele van deze spelers hebben de
stoute schoenen aangetrokken en zijn
meteen in de naast liggende sloot ge
stapt om de ergste modder en klei van
zich af te spoelen.
Door omstandigheden hebben de
Boys dit jaar niet met Ouwe Sunder
klaas mee kunnen doen, maar als de
Texelaars Zondag in Sohagen waren ge
weest, hadden zij na afloop van de wed
strijd SRC-Tex. Boys 22 jongens de
kleedtent in kunnen zien gaan, die veel
op een groep Sunderklazen geleek,
want niemand was meer te herkennen.
Als ik dit zo hoor en zie, vraag ik
mij bezorgd af, of dit ook nog SPORT
is Zoiets breekt toch het spel en animo
af? H.S.
de leeuwen heeft een plaatsje gekregen in
de tuin van de familie Beumkes, aan de
Schilderweg. Die leeuw zit daar goed en kan
niemand kwaad doen, daar een leeuw water
vrees heeft en de tuin door een flinke sloot
van het rijwielpad is gescheiden
Naturlijk gaan de Moriaantjes naar het
museum! Maar, zo vroegen wij ons af, zou
den er in het huisjes zelf nog niet meer an
tieks te vinden zijn? Tegels b.v.?
..Loopt U er maar in, hoor!' begroet ons
vriendelijk een bewoonster van een aan
grenzend perceel: „alle deuren zijn open!
U mag er best in, het is toch een bouwval.
Gek, dat ze die bouwerij niet door laten
gaan. er is afwijzend op beschikt!"
Wij hadden wel voorlichtend'kunnen ad
viseren maar dat bouwvolume is toch
al overschreden en dus gingen wij maar met
een over tot de expeditietocht door het
vreemde woninkje
Wij moeten achterom. Zagen wij aan de
voorzijde vanaf de dijk reeds de bruin-rode
gloed van die oud-Hollandse pannetjes, ook
het achterdeel van de woning, dat veel lager
is, is van dergelijke bedekking voorzien. Bo
vendien groeit hier weelderig het gras en
andere plantjes.
Door een vrij makkelijk opzij te plaatsen
schutting staan wij in de keuken, waar wij
nota bene een complete bedstede aantreffen.
Een zeer smal gangetje je kan elkaar ook
daar niet passeren naar de woonkamer
Wéér een bedstede en daaronder, met zijn
uitgang op de verbinding woonkamer-keu
ken, een lage kelder. Wij op knieën er voor,
tegels? Wij tasten de muren af, maar geen
tegels. In de kamer misschien7 Weer tasten
wij de muren af. die met behang zijn weg
gewerkt. Wij voelen geen bemoedigende
symptomen. Direct valt ook in het oog de
zwaarte van twee balken, bombastig dik
tegen de muur: er kon een balcon voor hon
derd personen op vertrouwen! Een hoekkast
met een hele reeks planken. In de gang van
de winkel vinden wij een gammel trapje,
dat naar de eerste verdieping voert. Ook
daar een bedstede-met-zeezient! Trapje van
twee treden brengt ons op de vliering. Eerst
wordt ons oog nog getrokken door een aller
grappigst kastje. De timmerman-uit-vroeger-
eeuwen heeft gedacht „Kijk. een mooi
plekje voor een kastje." t Is aller onmoge-
lijk^-raar, voor onze naar moderne archi
tectuur ingestelde smaak De zoldering is
zowaar gedeeltelijk beschoten. Daar staat
nóg weer een trapje met vijf treden om op
de vliering te komen.
Langs dezelfde route vinden wij de uit
gang weer, waar een muur zodanig door de
noordenwind is bewerkt, dat kinderen van
de losgeraakte stenen een fantastische toren
zouden kunnen bouwen!
„Het moet nodig om! zegt een omstan
der „vandaag of morgen krijg je nog een
plank uit de topgevel op je hoofd, alles zit
los en het is zo verrot, dat geen spijker meer
hopdt".
„Hier is vroeger jaren een postkantoor in
geweestbeweert een ander weer.
Naast het woninkje leunt een pakhuisje,
waar de heer v d Schans vele dagen van
de week aan het netten breien is. Ook dat
gebouwtje heeft daar de langste tijd gestaan
zo als het gaat met man en vrouw: hoe lan
ger je met elkander door het leven gaat, hoe
moeilijker je elkander kunt missen ook
deze perceeltjes zijn zo innig met elkander
vergroeid, dat de dood van de één. onver
mijdelijk ook het stervensuur van de ander
beduidt
Zestig jaar geleden woonde in dit pak
huisje een gezin van tien personen, de fa
milie Jan Burger. Het ging altijd voor een
woning door, maar eigenlijk was het dat niet
Toen die sloot onder de dijk werd dichtge
gooid. stond het water onder de vloer. Er
zit ook een kelder in. maar die liep helemaal
vol. Die sloot is allang gedempt, ik weet
er niet meer van zegt een man van 62
jaar maar het sluisje heb ik nog wel ge
kend. Het lag op het einde van ons dorp
Wat kreeg je een last van water, toen die
sloot werd gedempt, want de vloer van de
huizen was destijds beneden de straat ge
legd."
Wij rijden verder door Oudeschild. Bij de
Bewaarschool zien wij ook een huis. dat
danig in verval is geraakt en zo is daar wel
meer. dat hoognodig opgeknapt dient te wor
den Wij mogen dan eens hebben geschre
ven. dat Oudeschild een welvarend dorp is,
wij weten en dat is al gebleken helaas
dat die welvaart o zo betrekkelijk is tevens
de ene week weet de visser niet wat hij de
andere week zal besommen En wij beseffen
ook. dat er heel wat manden garnalen en
wulken naar de Afslag gestroomd moeten
zijn voor men genoeg geld bij elkaar heeft
voor de bouw van een nieuwe woning, zo
als het dorp er heel wat behoeft!!
SUNDERKLAASVIERING
TE DE KOOG
De Kogenaar improviseert en bouwt
in 't allerlaatst zijn omhulsel op uit af
gedankte kartonnen dozen, stukken gor
dijn, gekleurd papier enz. Dat kan zijn
bekoring hebben, maar het doet toch
ook wel eens afbreuk aan de aardige
vondsten. Todh was er op deze Sun-
derklaasviering meer werk van de ver
momming gemaakt, dan de vorige keer.
En de ideeën waren goed. Tussen 8 en
9 uur defileerden de deelnemers voor
de jury die postgevat had voor het
„Centrum".
Tussen de menigte sloop een zonder
ling uitgedost mannetje, dat de eerste
prijs voor de enkelingen verwierf.
Sommige mensen op Texel zeggen
wel eens. dat een dood enkele Kogenaar
zich soms aar. stropen bezondigt. Dit
mannetje (D. Bonne) was een wandelend
Adviesbureau voor stropers. Hoewel
een pasgevangen konijn op zijn rug
hing, liet de politie hem ongemoeid. Hij
blies op een mondharmonica het be
roemde wijsje van het paardenhoofdstel,
dat aan dc muur hangt. De tekst willen
we u niet onthouden;
„De lichtbak hangt, nu aan de muui-
De mand Staat doelloos in de sdhuur,
Zeg vriend, ik ben vaak overstuur
Die lamp en accu aan de muur enz.
Hier volgen enige adviezen:
Gelbruik mijn anti-grijpzalf, merk glad-
jas. Smeert 11 in en1 u is niet meer te
houden.
Camouflageverf voor honden en fret-
alistisdhe wijze als putjesscheppers hun
bezorgdheid te kennen gaven over de
komendef?) riolering.
De derde prijs was voor de heer KI.
ten. Speciaal ingericht voor het opkor
ten r an lange honden, enz.
De 2e prijs ging naar mw. J. Hillen-
Buisman, voor haar uitbeelding van de
Koog.
De 3e prijs werd behaald door mevr.
A. Eelman-Koopstra die „Koning Klant"
uitbeeldde.
Bij de groepen lag de „Lieftinck-groep"
verzorgd door de lam. Eelman-Vermeu-
len-Jellema, aan de kop. Een geestige
vondst: Zijne Excellentie rijdende op de
schatkist en voortgetrokken door diver
se belastingen. Achteraan sukkelde een
failliete burgerman.
De 2e prijs ging naar de heren M.
Eelman en L. Borgman, die op zeer re-
Bonne en dochter, die de lof van het
Texelse schaap en zijn wolprodueten uit
gebeeld hadden.
De prijsuitreiking vond plaats in .ho
tel „De Toekomst". De voorzitter van de
jury, de lieer C. Akkerman deelde mee,
dat er bij de beoordeling in de eerste
plaats gekeken was naar originele uit
beeldingen van plaatselijke of andere
voorvallen en wekte de Kogenaars op,
zich het volgende jaar hiernaar te rich
ten.
Troostprijzen verwierven nog: Watt
en Half Watt (de heer Begthel e.a.), de
Karnemelkmeisjes (dames Daalder en
Begthel) en Hongaarse boerin (mej. N
de Geus).
De kleintjes kregen ook een prijsje
toegezegd en wel de beide Indianen-
groepen en Roodkapje.
Heil; ligt in de bedoeling om het vol
gende Sunderkiaasfeest de middag te
bestemmen voor een verkleedwedstrfjd
voor de jeugd. Een geanimeerd ba],
waarbij jammer genoeg bijna alle mas
kerade dadelijk verdween, besloot dit
gezellige leest.
Deze leus hing jarenlang aan het
raam van een muziekhandel in Amster
dam.
Mens maak muziek 1
ik vermoed dat vele die dit lezen
denken, muziek hoeven we toch niet
zelf te maken. Een draai aan de knop
van onze radio en het davert van klan
ken: amusements muziek, kassiek,
zang, wat men maar wil horen.
En dan zijn we toch ook van het
vervelende gestudeer af, wat bij zelf mu
siceren toch nodig is.
Het zelf beoefenen
Toch moeten we wel voorop stellen
dat aanhoren van muziek niet het hoog
ste is en kan zijn, maar alleen het „be
leven" er van.
En dit kan alleen door zelf musiceren
ook al is dit nog zo eenvoudig. Het
zelf beoefenen van muziek brengt ons
dichter bij de muziektaal, leert ons iets
verstaan van verborgen schoonheden
in de muziek, van een accoord of ac-
coord-verblnding enz.
[Iet zelf beoefenen van muziek maakt
dat wij in staat zijn het gehoorde beter
te begrijpen.
Want, en dit moeten we wel heel
duidelijk in het oog houden, muziek is
een heel grote lactor in het leven van
ons mensen, van onze beschaving, ja
van de gehele schepping.
Muziek omvat het hele leven van de
mens. Muziek is een bijzondere vorm
van het woord, van de taal, die het le
ven weergeven kan, maar het ook wil
beheersen. Ten goede en ten kwade.
Wat zou een mens, een volk zonder
muziek zijn? Zonder arbeidslied of
krijgslied, zonder liefdeslied, zonder
religieuslied kunnen we ons immers
geen mens of volk voorstellen.
Muziek is een levensfunctie van de
mens. Muziek maken door een mens be
tekent, zich uiten in een bepaalde vorm
van zijn vreugde of droefenis.
Op die manier verfraait muziek ons
bestaan in zijn blijheid en troost het
in sombere dagen.
Daarom, was die leus wel goed.
Mens maak muziek.
Tóch er zullen, denk ik, wel lezers
zijn, die al lezende terug denken aan
hun eigen tijd, dat zij misschien in hun
jeugd ook moesten muziek leren. Dus
ook muziek studeren. Bah. als ik nog
denk aan die nare pianolessen of zo.
En ik denk dat er ook vele ouders
zijn die al lezende zuchten: „Ja, mijn
kinderen krijgen helaas ook muziek
les."
Iedere dag moet ik zeggen „Je moet
je les nog spelen!" Tedere dag maken
we 'n drama mee van als de kinderen
niet willen. Ach ze zullen het toch
nooit ver brengen in de muziek, als het
tenminste nog wat wordt.
Het lijkt wel dat ze helemaal niet mu
zikaal zijn.
Het is ook inderdaad zo, dat bij de
meeste kleine artisten de eerste lessen
zeer goed gaan. maar zodra het. nieuw
tje er af is begint de ellende. Er moe
ten die dikwijls dwangmaatregelen ge
nomen worden om de kleine musicus
tot studeren te dwingen.
Maar dan wordt door de groten dik
wijls de fout gemaakt dat men de gave
en muzikaliteit van het kind afweegt
naar de maat van het al of niet met
plezier studeren.
Totaal verkeerd, want dit heeft er
niets mede te maken. Het is zelfs zo
dat voor vele grote musici het studeren
een kwelling is geweest. Beethoven en
Mozart zijn in hun jeugd met geweld
naar de piano gesleurd. Daar kwamen
zelfs dikke knuppels bij te pas.
Hubermau, de grote violist heeft eens
verklaard: „Voor de virtuoo3 is het
studeren, zelfs in de periode van zijn
rijpheid, nog een gruwel. Ik haat het
als zodanig."
Als dit de mening, van een heel gro
te in da muziekwereld is, hoe kunnen
we dan van een kind verwachten dat
het steeds trouw en met plezier z'n les
sen speelt? Enkele uitzonderingen daar
gelaten.
Dikwijls is het graag studeren een
kwestie van karakter. Een kind stu
deert niet omdat hij er zo'n plezier in
heeft, maar uit ijver, plichtsbesef of ge
hoorzaamheid.
Bij ieder kind komt eon tijd -van re
actie en actie. Juist omdat het zich als
kind impulsief uit, heeft het z'n ups en
downs. Daarom staat en valt een kind
met de leraar die hét heeft. De tact van
de ieraar, de prettige wijze waarmede
hij met z'n pupil omgaat, kan het kind
zo prachtig li elpen bij het muziekondcr-
rieht, dat een kind meestal ziet als een
vervelende aanhang van het schoolon
derricht, dat vrije tijd van hem opeist.
En Vader en Moeder kunnen hun
kind oolc zo mooi door zijn taaie
studie heen helpen, door belang te
stellen iu hun vorderingen, door eens
te luisteren naar wat het ten beste
geeft. Ook al is alles nog heel simpel
en aan het begin. Een kind is er zo
uiterst gevoelig voor.
Helaas is het dikwijls zo, dat Vader
en Moeder pas echte belangstelling to
nen als er visite is. Dan moet de kleine
leerling spelen voor 'nerg belangstel
lende Oom of Tante.
En dan wordt het kind gepromoveerd
tot een kleine vurtuoos of eigenlijk een
parade paardje voor liet eergevoel van
Vader en Moeder. Maar in de meeste
gevallen, weigert de muzikant beslist of
speelt met tranen, alles glad verkeerd.
Vader en Moeder teleurgesteld en
boos en de visite kijkt met. een gezicht
van „dat is nog niet veel".
Hoevelcn zijn op die manier niet in
hun muzikale studie blijven steken,
doordat de ouders het spelen in huislij
ke kring of gezelschap zagen als voor
waarde van muzikale aanleg en daarme
de de kiem van muzikaliteit in het
kind smoorde.
Met deze houding zijn de ouders het
muziekonderrieht in de weg getreden.
De taak van het muziekonderwijs is
om dp muzikaliteit die in ieder in
meerdere of mindere maten schuilt, tot
ontwikkeling te brengen. Het is een
kiem, die bij de meesten van ons diep
verborgen aanwezig is.
Het kunnen niet allemaal vurtuozen
worden zoals Bach of een Beethoven
Ook al zouden we het nog zo graag
willen.
Neen, onze houding tegenover onze
muziek lerende kinderen moet zijn, be
langstelling voor de vorderingen di;
ons kind maakt, een zachte maar toch
strakke hand om het kind tot studeren
te zetten. Mopper niet te hard als zijn
onwennige vingers misgrijpen of als hii
iets moeilijk kan begrijpen. Die fouten
zfjn niet het ergste. Maar weest. dank
baar als liet ondanks z'n gebrekkige
teeniek. getroffen wordt door een sa
menklank of melodie en dit „mooi" gaat
vinden.
Lach dan niet, maar zie daarin een
bewijs dat het iets bezit van de wonder
lijke gave, die een bron van levens-j
vreugde is: de muzikaliteit.
Daarom beschouwen men de muziek
beoefening vooral niet als een luxe
artikel. Hoevele ouderen zijn er niet
die verzuchten: „Wat. is het toch jam
mer. dat ik vroeger niet doorgezet heb."
Hoevele ouderen ervaren het zelf mu
siceren niet als een weldaad. Voor hoe-
velen is de muziek-beoefening niet een
factor van geluk.
Allen die het wonder kennen van de
muzipk zullen hiermede instemmen.
Hiervoor alleen al zou het een onbil
lijkheid zijn om onze jeugd niet in de
gelegenheid te stellen met. dit wondere
dat muziek heet, vertrouwd te raken.
