Sue
I
Goede geest en enthousiasme
kenmerken de praatavonden van
onze jonge boeren
RUWE HAMDEH
vindt het geluk.
Wie twijfelt aan het nut van de
praatavonden van de Oudleerllngen
der L. Landbouwschool moet eens
gaan kijken als onze Jonge land
bouwers bijeen zijn.
Hij zal getroffen worden door de
goede geest en het enthousiasme.
De belangstelling bewijst dat ze ln
een behoefte voorzien.
Het zal dunkt ons niet zo heel lang
meer duren of het lokaal van de
school is te klein.
Gaat U ook eens kijken, mocht de
ruimte te klein worden, dan zal het
ijverige bestuur ook hiervoor wel
een oplossing weten te vinden.
i >e praatavond van Dinsdag 1 Febr.
■eed door de voorzitter geopend. Hp
ei lelde een en ander ovei het bezoek
aar-, do Volkshogeschool te Bergen. Ook
daar was men bijeen om met elkaar te
prate;) ever dingen, die de jongerenor
ganisaties aangaan Daar zei men:
„Een vraag is pas dom als bij niet
gesteld wordt!"
De eerste spreker was de heer R. Zijm
Hp vertelde ons iets over de wijze,
waarop een kostprijs tot stand kw am.
Met het aanhalen van een alinea uit een
artikel in „De Nieuwe Veldbode" illu
streert spr. van hoe groot belang deze
zaak is. Wij zullen in de komende jaren
als landbouwers de concurrentie met de
buitenlandse landbouw weer krijgen. E11
dat is geen gemakkelijke strijd, want
het buitenland kan veel voordeliger
produceren dan wij. Het is van belang
over een kostprijs van onze producten
te beschikken Dit is dan ook het eerste
doel van het tijdschrijven en de kost-
prijsboekhonding. Daarnaast heeft dit
werk ook het doel om door bedrijfsstu-
iie aan de weet te komen welke produc
ten de boer het meeste profijt leveren en
bovendien geeft de kostprijsberekening
ons de gelegenheid ons bedrijf te ver
geleken met andere bedrijven. Zo kun-
een bepaaldp fouten in onze bedrijfs
voering worden opgespoord.
De behoefte aan deze zgn economische
voorlichting kwam op in de jaren 1930-
1940. toen de bedrijfsuitkomsten zeer
slecht w aren. In 193-1 kwam men in Gro
ningen tot oprichting van Bedrijfsstu-
diegroepen. Deze kregen de steun van
de Groninger Maatschappij van Land
bouw Het resultaat was eerst pover,
omdat men een te klein aantal bedrijven
kon laten deelnemen. In 1940 werd on-
ler drang van de georganiseerde land
ouw het Landbouw Economisch Insti-
;mit opgericht (het L.E.I.). De financie
ring van dit Instituut komt voor de helft
ten laste van de regering, vor de ande
helft vor rekening van de Stichting v.
d Landbouw'. Beide plukken er de
vruchten van. Het L.E.l. verschaft aan
de legering de gegevens voor de basis
prijs van de diverse producten en aan
de hand hiervan kan door de regering
de zg n.riohtprijs worden vastgesteld.
Het L.E.I, is in de loop van enkele
jaren uitgegroeid tot een organisatie
van betekenis. Thans wordt voor plm.
500 bedrijven een kostprüsboekhouding
bijgehouden. Daarnaast put men zijn
gegevens uit nog ongeveer 10,000 fisca
le boekhoudingen.
Aan een landbouwer, die deelneemt
aan de kostpriJsboekhouding worden
hoge eisen gesteld. Hij moet accuraat
zijn en behalve de ploeg en de schop
ooi; de pen kunnen hanteren. Daarnaast
moet ook zijn bedrijf aan de eisen vol
doen Het moet wat bouwplan, grond
soort en grootte betreft met andere be
drijven vergelijkbaar zijn. Een van de
zeer belangrijke dingen bij de kost
prijsboekhouding is de zgn. arbeidsno-
titiestaat, waarop per arbeider en per
gewas voorkomt hoeveel uren arbeid no
dig waren voor een bepaald gewas. Dat
dit werk van groot belang moet worden
geacht moge blijken uit het feit, dat de
prijs van de tarwe in 1938 1' 10 per 100
kg. was en in 1949 ruim f20. Voor sui
kerbieten was dit in dezelfde jaren
f 10,50 en f38,50. Alleen het blote feit,
dat een bepaald product een hoge prijs
opbrengt, geeft ons geen voldoende ze
kerheid voor de rendabiliteit van de
verbouw van dit gewas. En het is de
grote verdienste van he! L.E.l. dat het
ons hierover gegevens kan verschaffen.
De kostprijsboekhnuding vertelt de
landbouwers ook of hun arbeidsmetho-
den, dus de meest economische zijn. Zo
is men bv. voor het gewas bieten nage
gaan wat nu liet voordeligst was bij liet
onderdeel: biet'eu opeen zetten. Er zijn
nl. streken in ons land, waar men de
bieten opeen zet met de zgn. korte
schrepel. Het op maat hakken vervalt
dan. Verder heeft men gegevens verza
meld welke oppervlakte aardappelen
verbouwd moeten worden om met voor
deel over te gaan tot aanschaffing van
een één- twee- of drieriiige pootmaehine.
Door de kostpriishoekhouding heeft
men ook gegevens verzameld over het
voor- of nadeel dat men krijgt door het
gebruik van de maaidorsmaohines in
vergelijking met de oude methode
Spr. noemt als bezwaar de ontoegan
kelijkheid van het materiaal, dat het L
E.I. in beperkte kring publiceert. Alen
heeft uren en dagen werk om iets bruik
baars te krijgen uit de gegevens.
Ook in de bespreking, die op dit on
derwerp volgde, kwam deze critiek naar
voren. De landbouw heeft tot nu toe te
weinig aan het werk van het L.E.l. ge
had. Naast het bezwaar van de moeilij
ke verwerkbaarheid meende men ook
te noemen de geheimzinnigheid, waar
mee men met de gegevens omging. Wel
schijnt er in dit opzicht een kentering
te komen en zal de eerste taak van het
L.E.T worden aan de landbouwers de
gegevens te verschaffen, die het hem
MIJNHEER PIMPELMANS GAAT PAARDRIJDEN.
Plaatjes en versjes door G. TH. ROTMAN.
97. Het spreekt vanzelf, dat dit on
geluk opnieuw een verkeersopstopping
op de weg veroorzaakte. Enige bereid
willige automobilisten gingen terstond
tot redding over. Er werd een lijn om
bet rechtopstaande bootje geworpen; de
lijn werd vooraan een auto gebonden en
deze trok, door langzaam achteruit te
rijden, toet bootje weer in zijn horizon
tale stand terug.
98. Hierdoor kwam natuurlijk ook het
net weer hoven water, en zie, de edele
reddingspogingen bleken met succes be
kroond te worden: de drenkelingen la
gen er allebei, weliswaar bewusteloos,
maar toch springlevend, in, als twee
grote heilbotten. Een algemeen gejuich
ging op, toen ze boven de watervlakte
verschenen.
mogelijk maken zijn bedrijf zo econo
misch mogelijk te voeren
Ook werd nog gewezen op het gevaar,
dat de landbouw zich door het verlenen
van medewerking aan de kostprijs
boekhouding te veel in de kaart liet
kijken. Is er bij de industrie ook wel
iets dergelijks? Van bevoegde zijde
werd daarop geantwoord, dat er inder
daad ook in de industrie zeer intensief
medewerking werd verleend aan het
systeem van de kostprijsboekhouding.
Wel kon worden geconstateerd, dat de
industrie zelf meer profiteert van dit
werk. omdat de gegevens, die de kost
prüsboekhouding verschaft, meer ter
beschikking van de belanghebbenden
komen. O. v. Gr.
(Wordt vervolgd)
TONEELVERENIGING „ST. JAN",
vervolg
Giel. Dat heeft Godefridus niet gewild.
Iedereen weet dat. Niemand wenst hem
straf toe. Behalve de vader van Giel.
Een toonbeeld van koppigheid. Als de
boerderij, die door de familie van de
Breemortel wordt gehuurd, zal worden
geveild, is de oude Siegers er bij! Hij
koopt de plaats en zegt de huur op!
Pastoor Vogels wil verzoenen, maar zijn
pogingen hebben voorshands geen suc
ces. Siegers is onverbiddelijk. Tot pas
toor hem wijst op liet zware verlies dat
Godefridus en Marie door het verdrin
ken van hun dochtertje hebben geleden.
„Die is naar de hemel om het goed te
maken hij Giel". Dan zwicht de koppige
en eindigt de tragiek; zij (naakt plaats
voor een nieuw hoofdstuk, waarin het
gouden priesterfeest van de pastoor zal
domineren, feest in de Peel, met zijn
rijke boeren en arme dagloners. En on
der lien leeft en werkt de pastoor onver
moeid, gelukkig in de hoop, dat de
Schepper niet te vergeefs de snaren
heeft aangeraakt van zijn instrument,
pastoor Vogels.
Wij hebben alle lof voor het spel van
„St. Jan.", die in dhr Serree een be
kwaam regisseur heeft gevonden. Mevr.
Keesom-Logman had 'n goede opvatting
van haai' rol, welke verre van gemakke
lijk was. Tot grote hoogte kwam liet
drama, toen Giel (dhr Co de Veij) tij
dens e enhevig onweer binnensloop, dhr
de Veij gaf uitstekend spel: moeilijk was
zijn taak en des te meer was de voldoe
ning over liet resultaat, waarin ook dhr
J Sctorama zulk een groot aandeel had.
De scène, waarin na de hevige worste
ling een slachtoffer viel, de reactie van
Godefridus als hij ziet, dat hij een mens
heeft gedopd, dat alles werd zo echt
uit het leien, uit het soms zo rosse le
ven, weergegeven. In die en ook in an
dere taferelen zagen wij het talent,
waarmede vele Texelse spelers zijn ge
zegend, waardoor zij kunnen boeien en
waarom toeschouwers van de overkant
in oprechtheid en bewondering prijzend
hebben verklaard, dat je op Texel dik
wijls spel kunt bewonderen dat een
soms zeer verwend stadsipubliek in ver
rukking brengt.
Toen wij „St. Jan." zagen acteren,
dachten wij aan het. komende toeristen-
seizoen. Dit stuk moet. beslist op het a.s.
zomerprogramma-voor-badgasten wor
den geplaatst. Dit. leent zich bijzonder
goed. Ook dit stuk toch rukt kraohtig
aan de gedabhte-van-de-gewone-dag. zo-
ais wij hem bijna het hele .jaar door
kennen, hem aak indrukloos ondergaan
en onbewust beleven In deze uren kun
nen wij een andere wereld zien, andere
mensen, andere zeden en gewoonten, an
dere (on)hebbelijkheden. Het. maakt ons
rijker en soms gelukkiger. Antoon Coo-
len vooral zorgt, dat je iets meeneemt
van de toneelzaal zo goed als van het
boek. En altijd zul je die Doruske Tim
mer, schrander voor zijn doen, olijk en
eerlijk, terugvinden Dhr Timmer heeft
zeldzaam spel geleverd. Hij had een bij
rol, maar wat kan er veel van worden
gemaakt! Ieder woord was raak, ieder
gebaar was raak. (Denk aan hot afbijten
van z'n feestsigaarl) (Of zijn vreugde
cm het toekomstige grootvaderschap!)
Doch verder: dhr Jac. v. Heenvaarden
had in pastoor Vogels een hem liggende
creatie gevonden, voor zulk een uitbeel
ding is overgave nodig Er moet van een
pastoor vrede, opvoeding, medeleven,
belangstelling, lof en berisping uit
gaan. Door woord, maar ook door ge
baar. Dhr van Heerwaaiden had een
grote rol. Hij heeft het er knap afge
bracht. Zo juist vernemen wij, dat dhr
van Heerwaarden al in geen 30 jaar op
de planken had gestaan!! Toch schroom
de men niet, zijn assistentie in te roe
pen, want men vroeg zicih af, wie anders
de rol van pastoor moest vervullen! Na
mens „Sint Jan" hulde en dank.
We vergisten ons niet, toen wij schre
ven, dat Doruske Timmer werd uitge
beeld door dhr Juul Timmer, ook niet,
als wij nu vermelden, dat die van de
moeder van Marie, vrouw Verberne,
werd vertolkt door mevr. Verberne—
Ran. Wel toevallig! Met dhr C. Witte
Witte Dzn., Schildereinde, was zij goed
op dreef: een toonbeeld van zorg om
Marie, en prestige-angst vanwege de
machtige „men".
Klauske, de knecht (dhr O. v. Heer
waarden Wen., Gasthuisstraat), kon ook
het zijne zeggen, hoewel hij niet erg
werd geteld. Jans, de huishoudster
van de pastoor (mevr. Zijm-van Sam-
beek) is niet voor de poes, lees het
boek maar eens. Zü had wat kribbiger,
wat baziger mogen zijn. Zij was te ge
schikt en dat pastoor zijn glaasje op
haar bevel heeft laten staan, wilde er bij
niemand in Dhr Jb. v.d. Aakster heeft
meer met 't bijltje gehakt. Ja, als boer
Siegers een dergelijke mentaliteit bezit,
valt er niet mee te praten. Maar de om
standigheden vormen blijkbaar nogal
eens de mens en heel goed was zijn me
tamorphose, toen de pastoor de oogst
begon!
Dhv H. Schrama was een zeer met
zichzelf ingenomen schoolmeester. Ie
der woord was de eenvoudige lieden een
orakel en slechts de pastoor wist hem te
temmen. Zijn optreden gaf gulle lach.
Dhr C. Witte Dzn„ Gravenstraat, kon
je zo ais een boer goed voor een paar
ton taxeren, gevoelig voor een vleiend
woord, dag en nacht in de materie ver
diept, egoïstisch en in zichzelf gekeerd,
eerzuchtig ook en graag DE man aan
wie een pastoor dank verschuldigd moet
zijn voor zulk een prachtig feest, tiet
gouden jubileum van.... de pastoor
zelf!
Verder werkte dhr Henk Witte Pzn
mee als peelwerker, die naar zijn hou
ding te oordelen, zich met liet harde le
ven heeft moeten vergenoegen
Wij noemden reeds de vruchten van
de bekwame regie.
De decors waren uitstekend verzorgd
(met schilderwerk van dhr Serree).
Zo lag na twaalf de zaal van „Casino"
weer als verweesd met zijn lege stoelen
Ie wachten op nieuwe lauweren oogsten
de acteurs)actrices) en voor overtuigend
spel gevoelig publiek, dat Zondagavond
rijker ging dan het kwam, het nam iets
mee naai huis, óók: danig geschonden
doosjes sigaretten. hoewel vriende
lijk was verzocht het roken te laten.
Ruwe huid, Schrale lippen,-
PUROL verzacht en oeneettl
MOTORCLUB TEXEL.
Men schrijft ons:
De KNMV Sportfilms worden Zater
dag 12 Febr. om 8 uur in Hotel „Texel"
vertoond. Niemand verzuime deze films
te zien over de belangrijkste motorsport-
evenementen van de laatste 2.;jaar, o.a.
TT Assen, Zandvoort, Duinrell en van
alle belangrijke terrein- en betrouw-
baarheidsritten met als aanvulling
waarschijnlijk nog een film over de
landbouwjeep.
Alle leden en donateurs worden met
hun dame verwacht; nok niet-lden zijn
van harte welkom, toet belooft een
mooie avond te worden. De entree zal
zo laag mogelijk zijn, zodat een ieder
deze prachtige sportfilm kan zien.
Houdt dus 12 Febr. uw avond vrij.
Zie in het nummer \an Zaterdag de adv.
TEXELSE MARKT.
Den Burg, 7 Febr. 1949. Aangevoerd:
2 koeien i' 550-650. Voor de levering:
17 n, kalveren, 4 koeien.
DE COCK8DORP EN OMGEVING ZA
IN OPSCHUDDING.
Brandweer bleek paraat
Zaterdagavond om half elf wei-den c 1—
bewoners van De Cocksdorp en omgi
vin'g opgeschrikt door het loeien df
brandweersirene. Velen spoedden zie
naar de kazerne waar alles reeds in re
en roer was. Drie minuten nadat hi
alarm lnici weerklonken, stond de spu
op de weg en waren alle mansöhappe.
aanwezig. In flink tempo reed de spui
de polder in, waar we onderweg van d
commandant van Hoorn te horen kn j:1
gen, dat het slechts een oefening golfBl
Om in de dikke mist gevaar voor mi D'
teriaal en 'bemanning te voorkomei
werd de snelheid iets verminderd, omde
nu ook geen werkelijk brandgevaar t
duchten was. In bilna een kwartier var
af liet. loeien der sirene gaf de spu
water op ongeveer 3 km afstand van d
kazerne. In precies een half uur ston
de spuit weer in de kazerne om b
eventueel werkelijk gevaar dienst t
kunnen doen. Alzo een prachtoefenin(ï
in de late avond, die voor ieder de
manschappen geheel onverwacht kwam
RUNDERHORZELBESTRIJDING.
Voorjaar 1948 werd in -Holland ruin
38,00(1 runderen behandeld in verban
met de ninderhorzelbestrjjding, in 194
18,839. Een bewijs dat de veehouders
nut inzien van de nmderhorzelbestri;
ding. De voordelen zijn: rustiger in d
weide, geen verminderde nielkgift ten
gevolge van liet „birzen". Ook geet,
prikkeldraadVerwondingen aan uier o
spenen tengevolge van het angstig dooi
de weide rennen. En, op stal niet meei
de grote etterbuiten of pinken met som:
tot 50 of meer horzelbulten op rug ei
lendenen. Bovendien hebben gave hui
den veel meer waarde dan horzelhuiden
want juist, het beste leer wordt besoha
digd door de larven.
De horzelvliegen gaan niet zo liee
ver van honk. Afen zegt wel dat zij nie
verder gaan dan ongeveer 7 km. vavL'
hun „standplaats". En waar Noordhol
land voor liet grootste gedeelte door wa ni
ter wordt begrensd, moet het mogelijk
zijn ze in korte tijd uit te roeien. Ir o,
meerdere streken zijn de horzelvlieger re
gelederen al aardig gedund. pe
De behandeling moet. bij wijze var Vc
m
spreken „huis aan huis" gebeuren. De
ervaring leert ons dat de wassingen hel
beste worden uitgevoerd door speciaal
daarvoor aangestelde personen.
Behandeling
Drie krer wassen. De eerste nraai om
streeks t April, de tweede wassing 1 Mei
en de derde wassing in Juni. De jongste
dieren krijgen ook het vroegst in hel
voorjaar de horzelbulten. Hoe ouder des"'
runderen dos te later komen de horzel-
bulten te voorschijn. Bij de eerste rond
gang dus de pinken wassen en de vaar--,'
zeir, zo ook de tweede keer en de derde.,,
keer pinken, vaarzen en oudere dieren.|e
Dieren die geen bulten vertonen behoe
ven niet gewassen te worden. Soms ziet u
men zelfs in Augustus nog een oudere
koe met horzelbulten. En dan is het no
dig zo'n enkel geval toch ook even te
behandelen. Dal lean de veehouder zelf
wei doen.
Zoals U weet is de bestrijding wette
lijk verplicht. Alen mag geen vee met
horzelbulten in de weide hebben, noch
eigen vee noch vee van een ander. U
moogt hei ook niet- vervoeren of doen
vervoeren langs de wegen en ook niet
aanvoeren op markten, tentoonstellingen
of keuringen, 't Is de bedoeling van de
Inspecteur om dit voorjaar steekproeven
te doen om te laten controleren of de
veehouders daad-werkelijk aan de run-
derhorzelbestrijding hebben meegewerkt
Tegen do onwilligen wordt procesver
baal opgemaakt.
De Gezondheidsdienst heeft derris-
poeder in voorraad, verpakt in zakjes
van 200 gram, voldoende voor een één
malige wassing van 16 runderen. Hope
lijk komt er nog een subsidie voor deze
bestrijding beschikbaar.
In die streken waar aan de organi
satie van de runderhorzelbestrjjding nog
wel liet een en ander hapert, geef ik de
voormannen van de betrokken organisa
ties in overweging tijdig maatregelen te
nemen, zodat men met 1 April a.s. kan
beginnen De Gezondheidsdienst zal u
gaarne met raad'en daad terzijde staan.
De Dir. Prov. Gezondheidsdienst
voor Dieren in N.-Holland,
D. REAIPT.
Naar het Engels
20.) Als Sue terugdacht aan haar jeugd
zag ze die als een opeenvolging Van al
lerlei kleine, onschuldige voorvallen, die
allt n verbonden en bezield waren door
de figuur van liaar moeder. Zijzelf, de
kleine Sue, leek in elk beeld anders
soms ondeugend, soms verlegen en
soms gelukkig. Ze wist, nauwelijks, wel
ke voorvallen echte herinneringen wa
ren en welke alleen maar verhalen, die
'mar grootmoeder haar verteld had en
die zijzelf weer van haar dochter ver
nomen had. Want Mary was erg trots
geweest op haar dochtertje en had al
lerlei verhalen weten te vertellen over
Sue's slimheid en lieve karakter, enz.
enz. En f?ue had een aanbiddende lief
de voor haar moeder gehad. Mary had
van het leven een soort lied gemaakt,
een oud, teder wiegelied. Zij was door
het leven gedanst als een vlinder, maar
juist haar blijheid had aan Sue's hart
ten gevoel van onbezorgde veiligheid
gegeven.
Toen Mary was gestorven, was hot on
denkbare gebeurd en 'het leven was ge
vaarlijk en grimmig geworden. Will
:>ringle werd grimmiger en somberder
>nn ooit na de dood van zijn vrouw en
ank kon hü cynisch en hatelijk.zijn
tegen zijn kinderen en de mensen, die
voor hom werkten.
Sue die met haar zwakke handen
liet huishouden bestierde. dat huis
houden. dat tijdens het leven van baar
moeder als vanzelf scheen te lopen
was een welkom mikpunt voor zijn
grauwen. En zelfs toen zü de moeilijk
heden te boven was gekomen en het
huishouden even goed bestierde al
haar moeder had gedaan, was zij nóg
niet veilig voor zijn scherpe tong
En dat. alles was nu veranderd en Sue
was uit de koude, grauwe schaduw in
de wanne zonneschijn gekomen. Al kon
Darnay hele dagen langs haar kijken
of zij niet bestond zodra hij weer
„wakker" was. Was hij openhartig en
eer lijk als het daglicht en hij had niet
anders dan uitbundige lof voor zijn
huishoudster.
Je doet te veel, juffer Soes, kon hij
zeggen. Waarachtig je doet te
veel. Wat geeft het nou of er een beetje
stof in de hoeken ligt? Het is een oud
liuis en voor jou alléén veel te groot.
Laat de ongebruikte kamers met rust
en neem niet te veel stof af. Alles wat
ik nodig heb, is 's avonds een opge
maakt bed en nu en dan wat eten.
Dat was trouwens precies de waar
heid. Darnay stelde bijna geen eisen
aan het leven. Alaar Sue was van kinds
been af getraind in de strüd tegen stof
en spinnewebben en liet- was haar een
voudig onmogelijk, naar ziin woorden te
luisteren en de boei niet helder te ma
ken en te houden. Daarbij lrwam nog,
dat zü hei werk lieerlük vond en het
deed met een warme gloed in haar hart,
want géén taak, hoe eentonig of tüdro-
vend ook, is vernederend als men een
Koning dient.
Deze nieuwe, gelukkige atmosfeer en
het dagelükse contact met Darnay's
geest brachten ongekende dingen ln
Sue teweeg. Het was haar of ze binnen
groeiende krachten begon te voelen;
niet geheel bewust, maar meer zoals
groei zich kenbaar maakt in een plant
in de lente De rivier, die haar zachte
geluiden paarde aan het klaterende wn-
tersprankje, dat over het molenrad liep,
was als een draad van melodie door
haar leven, die het samenbond tot een
harmonisch geheel zoals een rijgdraad
het parelsnoer bijeen houdt. Zii hoorde
die melodie de hele dag, als ze in huis
bezig was, doch het was 's nachts voor
al. dat ze zich meer bewust werd van
het zachte geluid. Soms als ze wakker
werd in regennachten, hoorde ze de
zwellende stroom zgn stem verheffen
en het geluid van de watersprank over
stemmen en dan sliep ze weer in bij de
ruisende geluiden der wateren, die de
rotsblokken overstroomden.
En ze werd meer en meer opmerk
zaam op de vogels, die om het huis
leefden.
Darnay noemde haar al hun namen
en vertelde haar van hun leven en ge
woonten. In de kleine tuin, waarop het
keukenraam uitzag, kwamen allerhande
vogels om zich aan de kruimels en an
der keukenafval, dat Sue naar buiten
wierp, te vergasten: meeuwen en winter
koninkjes, vinken en spreeuwen en ook
een brutaal roodborstje, dat Sue's spe
ciale vriend was geworden. Zü sprongen
van tak tot tak in de oude appelboom of
kropen weg in de beukenhaag, die al
haar dorre bladeren nog had
AVat fijn zal 't zün, als we appels
kunnen plukken, zei Sue op een dag.
dat ze voor het keukenraam naar de vo
gels stonden ie kijken.
- Appels? zei Darnay. Die zullen we
niet krijgpii van die oude boom. Hij
kan nietSmeer dragen. Een groot deel
van zün takken is dood.Als ik een goed
tuinman was, zou ik hem omhakken.
Dan zij'k maar blü, dagge geen
tuinman zijt, zei Sue.
Ataar de heg is prachtig ver
volgde hij, zonder op haar woorden te
letten.
diep in de ruige, bruine heggen,
kruipen de vogeltjes en zeggen
de Lente zal wel gauw weer komen...."
Maar ze vergissen zich natuurlijk,
want de lento komt nog lang niet. Ze
zullen nog heel wat winterstormen moe
ten meemaken, arme, kleine duvels!
Ge kenit veel gedichten.zei Sue.
O, ja wil je er nog een horen?
Houd je van gedichten? Ik onthoud er
meestal alleen maai- de gedeelten van,
die ik als typisoh beeld voor me zie.
Hier heb je er nog een, dat een duide-
lyk beeld tekent: Het is er een van wat
ze noemen, een modern jong dichter.
„Waarom loop je door het land
met een handschoen aan elke hand,
dikke, witte liefdeloze,
met een hart tot steen bevrozen?"
Aleer kan ik mü er niet van herinne
ren, vervolgde hü, zoals ik zeg, ik ont
houd alleen maar stukken en brokken.
Dit is natiiurlük een „vraag-gedioht".
Waarom doet het mens het?
Ze kan er een heleboel redens
voor hebben, zei Sue, die helemaal in
het zonderlinge -gedicht was.
Ik lean er geen reden voor beden
ken, verklaarde Darnay, niet één! Geel
me drie goede redenen, waarom het
schepsel het doet en ik zal haar voor je
schilderen, juffer Soes.
Sue dacht ingespannen na. Een scliil-
derij van hem voor haarzelf. Ze moest
redenen vinden.
Misschien was ze op weg naar de
kerk, zei ze.
Darnay knikte Mogelijk, zei hü-
Of ze kon op weg zün uaar de
pastorie om thee te gaan drinken bü de
vrouw van de predikant.
Wacht effe Het was niét in Schot
land
De vrouiw van de dommenie dan.
Dat hen al twee redens, mr. Darnay.
Ik moet toegeven, dat dat óók een
mogelükhtid is. Helemaal in orde is
het. niet, want die twee redenen lüken te
veel op -mekaar, zie je? Voor allebei de
gelegenheden had ze handschoenen aan.
Wat is je derde reden?
Ook met handschoenen, zei Sue. Ze
was de dommeniesvrouw en ze ging op
bezoek in het dorp
(Wordt vervolgd.)
