Cjroen TwartsJexeh in het harL,
Een Protestants Christelijk Rusthuis
Grote belangstelling voor de stichting van
Vijfenveertig personen zullen er uitstekend
pension vinden
Ook dit kan l exel bereiken 1
5^
f 27.000 voor onze
luchthaven
„De Vriendenkring" bracht zwaar stuk
uitstekend voor het voetlicht
En het speelde prettig
op het nieuwe toneel
Voor de Middenstand
WOENSDAG 16 FEBRUARI 1949
TEXELSE
62* JAARGANG No. 6297
COURANT
Uitgave v.h. Fa Langeveld Sc De Rooy
Boekhandel - Drukkerij - Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 11 Tel 11
Verschijnt Woensdags en Zaterdags
Bankrek Rotccrdamsche Bank en Coöp. Boerenleenb.
Postgiro 65 2. Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar
Een stukje geschiedenis
Reeds enkele jaren voor het uitbre
ken van de oorlog werd door een com
missie, gevormd uit de Doopsgezinde
Gemeente, een plan uitgewerkt voor de
bouw van een rusthuis voor ouden van
dagen. De bekende architect, J. Hom
stra, uit Wassenaar had liet project ge
maakt voor een gebouw, waarin aan
ongeveer 25 mensen onderdak kon nor
den verleend. Op het moment, dat de
maquette klaar was om den volke ge
toond te worden, was het geionvmel van
de naderende oorlog echter al zo sterk
geworden, dat de aandacht en de werk
lust verminderde en zo bleef het bij liet
plan. Pas na 1945 gingen de mappen
weer open en begon men opnieuw te
rekenen, waardoor men echter niet op
timistischer werd ten aanzien van de
kans van slagei* In de kerkeraadsver-
gaderingen werd no nu en dan, maar
met grote hardnekkigheid geïnformeerd
hoe de zaken stonden en of er nog
voortgang was te melden. Langzamer
hand werd het duidelijk dat dit een te
groot brok was, 0111 door een betrekke
lijk kleine groep verteerd te kunnen
worden.
Een nieuw initiatie!
In September van het vorig jaar werd
door de kertkeraad van de Doopsgezinde
Gemeente besloten een brief te zenden
aan alle kerkeraden van de protestantse
genieenten op ons eiland met de vraag,
of men bereid was een afgevaardigde te
sturen naar '11 bijeenkomst in de Doops
gezinde kerk te Den Burg, 0111 daar sa
men van gedachten le wisselen over een
tehuis, dat niet door een groep, maar
door allen tezamen gedragen zou worden
Deze vergadering slaagde en had als
direct resultaat, dat, goed Nederlands,
een commissie werd gevormd, die de mo
gelijkheden zon gaan onderzoeken. Deze
commissie heeft sedert September vele
keren en uren lang vergaderd en weid
het eens over de opzet. Zij durft lief 1111
aan. 0111 binnenkort met een circulaire
in de openhaarheid te treden.
Hoe Is de opzet?
De kerkeraden van de zeven Hervorm
den Gemeenten, van de twee Geref
Kerken en van de twee Doopsgezinde
Gxrfiêenten hebben alle een diaken af-
g aardigd in de commissie van voor-
''"Sisiding. Deze commissie gaat aan-
•uds een stichting in het leven roepen
en daarna een raad van toezicht benoe
men. I11 deze raad zullen twee afgevaar
digden zitten van elk kerkgenootschap.
Zij benoemen op hun beurt een bestuur
van negen personen, van elk kerkgenoot-
soliap drie en samen beheren zij de
stichting en liet. tehuis.
Voor wie is dit tehuis?
Het wordt een protestants-ohristelijk
tehuis, maar de statuten vermelden na
drukkelijk. dat het huis toegankelijk is
voor alien die zich in een algemeen-chr.
sfeer thuis kunnen voelen. De aanvra
gen moeten beoordeeld worden naar de
min of meerdere noodtoestand waarin
de persoon, die om opname verzoekt,
verkeert.
Door de enorme bedragen, die de ex
ploitatie zal vergen men bedenke
slechts aan de kosten van voeding en
huishoudelijk personeel zal het on
vermijdelijk blijken te zijn, de pension-
prijs te stellen op een bedrag, dat op
het eerste gezicht velen zal afschrik
ken, nl. ongeveer f25 per week mini
maal. Dit is echter in het geheel niet
ongunstiger dan elders; in „Avondrood"
op Terschelling zal de pensionprijs nl.
variëren van f1300 tot f1600 per jaar.
en te Koog aan de Zaan is de vraag
prijs f 28 per week. Döor samen te
werken met de Sociale Dienst van de
gemeente Texel en met de diaconieën v
de verschillende kerkelijke gemeenten,
hopen we te bereiken, dat ook in finan
cieel opzicht het Tehuis voor een ieder
toegankelijk zal zijn.
In het. gebouw zullen één- en tweeper
soons zit-slaapkamers zijn met opklap-
beddon en ook enkele zit- en slaapka
mers.
Waarom spannen de kerken
zich hiervoor?
Door de veranderde opvattingen in
onze samenleving is de plaats, die de
kerkelijke diaconieën innemen een ge
heel andere en: veel ondergeschiktere ge
worden Dat dit zo gegroeid is, is niet
de verdienste van de kerken, maar een
gevolg van een strijd op maatschappe
lijk terrein, waardoor de menselijke in
zichten en gevoelens langzamerhand ge
wijzigd zijn. Niet in de laatste plaats
konden deze sociale voorzieningen tot
stand komen doordat ons arbeidsproces
versneld is en rendabeler is geworden,
hj Intussen houdt deze ontlasting van de
kerken een'plicht in, om te zodken naar
nieuwe mogelijkheden, om mede te hel
pen dragen aan de noden van de sa
menleving Maar al te lang hebben de
kerken droogzwem oefeningen gehouden
en liet is voor de kerk zelf en ook voor
de wereld dringend geboden, dat zij zich
eens te water gaan gegeven. Het is er
tegenwoordig de tijd niet naar, 0111 tot
de stuurlui aan de wal te behoren.
Waarom een Rusthuis?
Het Christendom is lange jaren in
de gedachten van velen iets geweest,
dat pas belangstelling verdiende als de
jaren begonnen te klimmen eo.de nade
rende dood 0111 aandacht begon te vra
gen. Was het deze instelling die de ker
ken deed besluiten om te proberen op
Texel een Tehuis voor ouden van da
gen te bouwen? Neen, niet in de eerste
plaats, want liet christendom is de
godsdienst van het leven, van de over
wonnen dood. Als kerken en als chris
tenen moeten wij gevoeliger zijn of wor
den voor de noden van de samenleving.
Die nood bestaat, voor ouden, maar ook
voor jongeren. Van de laatsten wachten
velen op een ondeidak voor het gezin,
dat. zij willen stichten. Het lange wach
ten tegenwoordig stelt zware eisen aan
het door crisis en oorlog reeds zwaar
beproefde moreel en het welslagen van
hun huwelijk is met dit alles ten nauwste
verbonden. En hiermee weer het geluk
en de geestkracht va» de generatie,
waarvan zij zich de vaders' en moeders
zullen noemen. We weten allen wel, hoe
moeilijk de vrede bewaard kan worden
als meerdere gezinnen onder een dak
leven en ook hoe moeilijk het is, 0111
kinderen op te voeden kamen met de
grootouders. Dat gaat nu eenmaal te
gen de natuur in en als men elk aan
een eind trekt, scheurt men het kind
in tweeën, wat grote schade aan het
karakter kan berokkenen.
De kerken zien dit alles met grote be
zorgdheid aan en ze vragen met volle
en gemeenschappelijke overtuiging al
ler aandacht voor dit probleem, dat
jong en oud aan gaat, Oplossen kunnen
de kerken het niet, maar wel is het hun
plicht de eis van het evangelie met lui
der stem te laten horen, het: draagt el
kanders lasten,
Zwaar zijn de lasten van de ouderdom
en van de jonge mensen en we hopen,
dat het zo ver zat komen, dat als we
langs de Zes komen in Den Burg, waar
het tehuis komt te staan, het even door
ons heen zal gaan: dat deden wij op
Texel voor elkaar, omdat wü het evan
gelie begrepen hebben. V.
De drie protestantse kerkgenootschap
pen op Texel, Doopsgezinden, Hervorm
den en Gereformeerden, hebben de han
den ineen geslagen om te komen tot
stichting van een rusthuis, dat vermoe
delijk aan ..De Zes" te Den Burg zal
worden gebouwd.
Dit huis zal voor iedereen toeganke
lijk zijn, ongeacht de gezindte en even
min zal hem of haar, die hier een rusti
ge levensavond hoopt te vinden, worden
gevraagd: „Is U wel lid van een kerk
genootschap?
Dit is een buitengewoon mooi stand
punt en daarom hopen wij zeer, dat de
pogingen met goede uitslag zullen wor
den bekroond. Als de Texelaars zich
achter de commissie plaatsen, belast met
de, uitvoering van de plannen, behoeft
aan het slagen niet te worden getwijfeld.
En dit hangt af van de som geld, die
Texel voor zijn Rusthuis over heeft.
Bouwen is duur. Dit Rusthuis zal op
1' 300.000 komen. Rekenen wij op een
Rijksbijdrage van f66,000.- in de bouw
kosten dan moet Texel zelf voor f 234.000
zorgen.
Dat lijkt op liet oog een enorm bedrag
en dat is het ook, maar Texel kan zich
thans ook in deze van zijn beste zijde
laten zien! Texel is al menigmaal een
voorbeeld geweest van solidaiiteit,
waarom wij niet twijfelen of ook hier zal
liet gewenste resultaat, worden bereikt,
Men kar. steun verlenen door een gift
ineens, door het verstrekken van een al
dan niet rentedragende lening of een
lening, wél rentedragend, maar latei-
overgaande in een legaat,
Binnenkort zal Texel zijn antwoord
mogen geven op de vraag „Ziet Texel
zijn belang?" Dan zal nl. per circulaire
doel en streven worden uiteengezet.
Meer dan ooit heeft ons eiland be
hoefte aan een rusthuis. Heel wat ge
meenten in onze provincie hebben reeds
een dergelijke stichting in liet leven ge
roepen, o.a. liet ex-eiland Wieringen! En
eerstdaags opent, „West-Terschelling"
er ook een.
Een huis zal in een grote behoefte
voorzien, dat weten wij allemaal. Wij
weten, dar, vele ouden van dagen, die
met allerlei moeite te kampen hebben
De vliegtuigen worden steeds beter,
maar ook steds gro-
SN Jfc, ter en steeds snel-
Ier! Daarom moet
Xe onze luchthaven,
die vroeger 36 ha.
besloeg, tot 92 ha.
wrorden vergroot.
Dat kan de ge
meente onmogelijk bekostigen. Nu be-
roikt, ons het goede nieuws, dat, zowel
Rijk als Provincie ons een handje willen
helpen. Wellicht, zit, daar politiek ach
ter, want welke hoge autoriteit zal niet
eens een vlucht naar de vogels willen
maken?
Kosten f 180,(100,
De totale kosten zijn geraamd op een
bedrag van f180,000, waarvan het Rijk
40 pet, draagt. De overige kosten moe
ien door de belanghebbenden woiden
gedragen; liet is bekend, dat de KLM
veel interesse toont. De Kamer van
Koophandel geeft een subsidie van
f 2500, doch de gemeente Texel als voor
naamste belanghebbende komt er met
deze steun nog niet. Ged. Staten stellen
nu voor een bijdrage te geven van
f 27000, zijnde 15 pet. van het begro
tingsbedrag. In de voor de eerste jaren
verwachte exploitatiekosten van f1500
ner jaar zou de provincie nok 15 pet wil
len bijdragen, terwijl het Rijk zidli voor
40 pet, garant stelt.
Hieruit blijkt dus, dat Texel flink op
weg is! Men verwacht, dat het vliegveld
in 1950 in gebruik zal kunnen worden
genomen.
LENTEBODEN!
I11 de Noord Oost Polder zijn bij het
opruimen van rietbuiten nesten met
jonge hazen gevonden.
FANFARECORPS DEN HOORN
De uitvoeringen van D.E.K. liet fan
farecorps van Den Hoorn, zijn bepaald
op Vrijdag 25 en Zaterdag 26 Februari.
FEESTAVOND S.V. „DE ZWALUW".
Vrijdag 18 en Zaterdag 19 Februari
a.s. hoopt S. V. „De Zwaluw" te Den
Hoorn in „Loodsmanswelvaren" een op
voering te geven van het bekende to
neelstuk „Tot wederdienst bereid". (Zie
adv.)
AANBESTEDING.
De bouw van hoeve S. Wuis, liet
Noorden, weid aanbesteed door Archi
tectenbureau Joh G.\ Brandsteder én
N. Schermer.
WANNEER MOET IK NAAR HET
DISTRIBUTIEKANTOOR?
Na-uitreiking levensmiddelen- en
l'abakskaarten op Donderdag 17 Febr.
tussen 9-11 uur.
In verband met textieluitreiking kan
er op andere uren geen na-uitreiking
zijn.
GOEDE BURGERZIN.
Nadat de Gemeente het „Achterom"
tussen Wilhelminalaan en Weverstraat
van een nieuw wegdek had voorzien,
vonden de buurtbewoners, dat de®? ver
betering moest worden gevolgd door het
aanbrengen van een lichtpunt De ge
meente kon hiertoe evenwel niet over
gaan, omdat er zovéél „aoliteroms" zijn.
De buurt heeft daarop zelf voor een
flinke lamp gezorgd.
Deze actieve buurt heeft voorts plan
nen tot aanleg van een speeltuin, Ad-
haesiebetuigingen kunnen worden ge
zonden aan F F. Gerritsnia, Wilhelmi
nalaan 45 {tel. 235). Wie stelt een ter-
reiittje beschikbaar? Er kunnen heel
wat kinderen wordjn blij gemaakt!
„Wantrouwen" zo luidde de titel van
het toneelstuk, van K. H. Spijkman, dat
Vrijdag en Zaterdagavond door „De
Vriendenkring" van Den Hoorn in
Loodsmanswelvarcn" voor het voetlicht
iverd gebracht. Belde opvoeringen geno
ten grote belangstelling.
De heer A. de Leeuw opende de avond
en wees er op, dat het stuk veel van de
spelers (speelsters) zou eisen. Met des te
meer genoegen hebben wü dit verslag
gemaakt, want „De Vriendenkring" ver
dient hulde én voor de moed, zulk een
zwaar stuk op haar reportoire te plaat
sen, én om de uitstekende vertolking.
Het is niet de gewoonte, dat de redac-
tiestaf iemand uit zijn eigen gelederen
afvaardigt naar elders, waar ten slotte
een correspondent zijn taak verstaat,
maar niemand zal het ons euvel duiden,
dat dit de laatste tijd toch nogal eens
gebeurt. Het -kan geen kkvaad de „bui-
tendorpen" eens aan het werk te zien.
Nog maar al te vaak wordt Den Burg op
de voorgrond geplaatst. Goed, dit is liet
dorp, waar de meeste huizen staan, het
is liet- centrum van de handel en heeft
als zodanig en: streepje voor bij de ande
re dorpen, maar dat neemt niet weg. dat
kunst en wetenschap elders even hart
stochtelijke vrienden tellen als in de
„hoofdstad".
Wjj schreven reeds- over de ton'el
verbetering in „.De Toekomst" te De
Koog, welnu, ditmaal mogen wjj de heer
Rotgans een pluim op de hoed steken
wegens het sparen van moeiten noch
kosten 0111 ook zün toneel te verfraaien.
Ajs je je het oude herinnert en thans 't
doek wederom ziet wegdeinen, ligt daar
een luxe ingerichte salon, die het. visi
oen van menig paartje met trouwplan
nen zal verhevigen! De Vriendenkring
viel de eer te beurt het toneel in te wij
den met Wantrouwen", waarvan d - in
houd was:
Brandstichting?
De fabiikant Herman Ier Horst (S. de
Waal) heeft tegenslagen gehad, hij
vreest, 'n faillissement. Ten einde raad
gaat hij speculeren, doch verliest. Zé-
veel, dat hij geen raad meer weet. Hij
vindt het beter zijn vrouw (mej. M. Lap)
onkundig te laten van de slechte gang
van zaken, maar toch moet lpj haar be
ïnvloeden opdat de privéuitgaven dras-
reikhalzend uitzien naar een Rusthuis.
Wie op Texel is geboren en getogen,
wil er tot zijn dood toe blijven wonen.
Enkelen hebben door afwezigheid van
een Texels Rusthuis, zich op het vaste
land moeten vestigen.
Totstandkoming van het tehuis is
ook van belang met het oog op het wo
ningvraagstuk. Immers kan het aan 45
personen een plaats bieden, zodat dan
verscheidene woningen vrij komen voor
jongeren!
Hoe groter de som, die Texel bijeen
brengt, hoe lager de lasten zullen zijn
en hoe lager dus ook de pensionprijs
gesteld kan worden.
tisöh worden beperkt en dat bevreemdt
mevrouw natuurlijk zeer, daar zij tot
nog toe steeds in weelde mocht baden.
Zo ook hun charmante dochter Paula
(mevr I.ap-Schrier) die de weigering van
haar papa om tiaar ter gelegenheid van
een feestje een nieuw japponnetje te
schenken („Al weer één?") opvat als
plagerij.
Maar het spel wordt bittere ernst*als
op zekere dag de fabriek in vlammen
opgaat,. Al spoedig v erdenkt de brand
verzekering de fabrikant van brand
stichting en dat wordt hem duidelijk ge
maakt door twee inspecteurs der mij.
(Tli. Bakker en B. Rotgans). De fabri
kant voelt zich hevig beledigd, maar de
inspecteurs achten het zaakje niet zui
ver, doordat de goederen drie maanden
voor de ramp v oor een halve ton zwaar
der verzekerd werden.
Het slot (van het le bedrijf) is, dat de
politie (Th. Bakker en B. Rotgans we
derom zich in de aangelegenheid mengt
en de fabrikant arresteert By liet af
scheid van zijn familie wil zijn vrouw,
die waarschijnlijk haar man ook ver
denkt, niet veel van hem weten, haar
houding doet hem echter vermoeden, dat
zij nog te diep onder, de indruk is van
liet gebeulde. Zijn dochter probeert
haar vader uit handen van de rechter te
houden en als dit niet gelukt, neemt zij
een scherpe houding tegenover de ster
ke arm aan. Zü gelooft geen ogenblik
in brandstichting. Het duurt gelukkig
niet lang of de onschuld van haai va
der wordt, bewezen, als een dronkaard
(A. Lap) over de brand gaat brallen
en zichzelf „ophangt". De situaties in
den huize Ter Horst zijn inmiddels
sterk gewijzigd, want Paula heeft haar
verloofde (M. de Hoog) de bons gege
ven. omdat hij de schijn gewekt had.
dat éók hjj haar vader niet vertrouw
de. Hij wil verzoening, maar dit lukt
hem niet. Toch krijgen wij twee ge
lukkige paartjes aan het slot, want een
vroegere employé van Ter Horst (A. de
Leeuw! weet het hart. te veroveren van
Paula; Ter Horst en diens echtgenote
vergeven elkaar alles en gaan bouwen
aan een nieuw gelukkig huwelijksleven.
Het spel.
„Wantrouwen" is ongetwijfeld een
van de beste uitvoeringen geweest van
„De Vriendenkring", die in het begin
van de oorlog werd opgericht.
De lieer J. Kiljan had voor deze op
voering zijn rol wegens familie-omstan
digheden moeten afstaan. Het tot dhr
S. de Waal gerichte verzoek de heer
ICiljan te willen vervangen kwam
misschien wat laat, maar voor hem, een
geroutineerd speler („Miilionnair tegen
wil en dank", zullen wij nooit vergeten
evenmin als de honderden badgasten!"
was dit blijkbaar geen bezwaar: hjj
gaf een keurige creatie in dit zwa
re stuk. Er werd veel van hem ge
vergd. Hij moest de onder zware lasten
gebukt gaande, dag en nacht met pro
blemen worstelende fabrikant type
ren. E11 daarbü moest hij tegenover zün
Voor de aanvang van de 3e cursus
avond van dhr Bibo heeft dhr G. v. d.
Kooi, voorz. van de Alg. Texelse Mid-
denstandsver., in enkele woorden steun
aan deze stichting gepropageerd.
„De middenstanders zien met bezogrd-
lieid de toekomst tegemoet. Tal van
machten zün bezig om hun positie te
ondermanen. Het wordt daarom tü'd, dat
zij de handen ineen slaan om door ge
meenschappelijke reclame en propagan
da liet bestaansrecht en de economische
betekenis van hun bedrijven te verde
digen. De Kon. Middenstandsbond, de
Ned. Kath. Middenstandsbond en de
Chr Middenstandsbond hebben thans 'n
„Stichting Reclame v. d. Middenstand"
in het lei en geroepen.
„Indien wü allen, groot en klein en
ivaar we ook zijn gevestigd, hieraan
medewerken, zullen wy een niaoht kun
nen ontwikkelen, die sterker zal zijn dan
die van het grootbedrijf en de coöpera
ties". aldus schrijft de Raad van Be
heer van de „S.R.M." in een keurig ver
zorgde circulaire, dezer dagen onder al
le zakenlieden verspreid
Ter financiering van de organisatia
is door de drie bonden reeds een stidh-
tingskapitaal bijeengebracht. Maar voor
een voortte zetten reclame-campagne
is de voortdurende steun van de mid
denstanders zelf nodig. De basis-bijdra
ge tot deelneming aan de actie is laag
gesteld, nl. f 7,50, Dit is een minimum-
bydrage en men hoopt dan ook, dat de
flinke middenstander bij het invullen
van de ingesloten deelnemerskaart voor
een vijf- en meervoud van de basis-bij
drage zal intekenen.
dochter dc levensblije papa van vroeger
voorwenden. Dat is geen makkelijke
taak, zoals elk karakterstuk routine en
talent vei eist. Dat kan ook gezegd wor
den van de rol, die mej. M. Lap was
toebedeeld: zü werd meegevoerd in de
conflicten en de steeds wisselende situa
ties vroegen liaar volle begrip van de
kleureh, waarmee de auteur zjjn figuren
had geschilderd. Twijfel, hoop, onbe
zorgdheid. dat alles vroeg rake uitbeel
ding en mej. Lap wist in alle scènes de
juiste toon te treffen.
Mevr. H. Lap-Schrier had dankbaar
der rol: het hupse mtiske, dat nog leeft
in een wereld van rozengeur en mane
schijn. Voorlopig tenminste, want naar
mate liet verhaal rijpt, rijpt ook haar
levenswijsheid en vaak zien wjj haar
in echt verdriet om wat haar vader
wordt aangedaan. Odk haar spel ge
tuigde van 'n goede opvatting. Dat had
den wij trouwens wel verwacht, waar zij
deze avond niet voor het eerst optrad:
ook zij heeft reeds heel wat lauweren
geoogst en de regisseur (ditmaal speel
de men zonder diens supervisie!) durft
haar vera 1 ïtwoord el ij k h eid op te leggen
Dan de heer A. de Leeuw. Ook een
oude kracht en zijn spel kon eveneens
zeer voldoen. Een rake, ongekunsteld
vertolking, waarvoor eveneens heel wat
begrip kwam kijken Dhr M, de Hoog
willen Wij als een prima kracht roemen
De tot over de oren (en daardoor wat
onzeker van zichzelf zijnde) verliefde
jongeling, die danig in de put raakt als
zün uitverkorene geen prijs meer op
zijn gezelschap stelt.
En dan mej. I. de Wit! Zü demon
streerde deze aiond, hoeveel je kunt
maken van een zgn. bijrol. Want ten
slotte is een dienstbode ook niet veel
meer dar. een figurante. Wij hebben
smakelijk gelachen 0111 haar optreden
Hoe zij de oude werkster (mevr. A. Klk-
kert-Bloni) in liet ootje nam, hoe zij het
„ging geloven" en als '11 toonbeeld van
luiheid mei een strootje op de divan
kroop Zij wist het publiek danig aan
het lachen te maken. En dat was In dit
stuk juist van belang. Want de schrijver
heeft de dienstbode niet voor niets een
nogal in liet ook lopende plaats gege
ven! Het stuk immers heeft veel drama
tische ogenblikken en als bij een na
jaarsstorm kan een scheut zonlicht won
deren doen.
Dhr A. Pool was „af" als kantoorlo-
per. Een enkel gebaar, een in de juiste
toon geuit woont en zie: het geheim,
waaraan ook bv. een Oor Ruysch zijn
triomphon te danken heeft!
Dhr A. I.ap was het type van een
„vervolmaakte" dronkaard. Toen-ie de
kamer liinnenstrompelde hielden wü ons
hart vast en vreesden wij ieder ogen
blik een buiteling over het rooktafeltje
(maar misschien heeft de sehryver dit
nog op het laatste moment weten te ver
mijden!). Knap gedaan, Schiedamgan-
ger! Mevr. Kikkert-Blom was als oude
werkster ook goed op dreef. En tenslot
te B. Rotgans en Th. Bakker, die de uit
het goede hout gesneden inspecteurs
bleken, met evenveel lof voor H. No
ble, een guitig type.
De grime was door dhr IJ Veenis
verzorgd. Prima, het nieuwe tonoel
waardig.
Er was beide avonden bal na. De eer
ste avond lag de gemiddelde leeftyd van
de bezoekers denkelijk (niet boos wor
den) een jaar of tien hoger dan Zater
dag, toen de musici, de heren Vlas en
Siesling de Muze voor een ei-volle zaal
mochten dienen. W.
