Sue
A
.Infanterie het veld in!"
Texelaars in den vreemde
vindt het geluk.
Garde grenadier C. J. Ellen, oud-
Oosterender. schrijft ons uit Indonesië:
Nadat de republikeinse troepen uil
„liun" steden zijn verjaagd, zetten zij
hun afbrekende tactiek van „Verschroei
de Aarde" vooit. Daarom moeten wij
militair optreden Dat dit grote moei
lijkheden met zich meebrengt, onder
vinden dagelijks de militairen, die in 't
gebied van Oost-Java gelegerd zijn
Zo moesten wij vanuit onze post, 10 km.
over de voormalige S Q.-lijn, uitrukken
om de fouiage, vanaf M'Lerto naar Plo-
60 te brengen, een weg van 26 km.. En
fin, de fourage gebaald en met enige au
to's van de genie vertrokken we. Vol
gens inlichtingen uit Ploso was de weg
over 6 km. met omgehakte bomen ver
sperd, maar daarom had de genie dan
ook de „Bulldozer" meegenomen. Na
het eerste eind van de weg zonder hin
dernissen te hebben afgelegd, raakten
we intussen in het pas bezette gebied en
na 10 km. kwamen de eerste hindernis
sen, omgehakte bomen. Een lierwagen
bracht uitkomst en na 15 min. was de
boom aan de kant. Voort weer. aan de
ene kant van de dijk met er achter de
K'ali-Brantas, aan de andere kant om
elke 10 m. een grote boom en de kam
pong. Vele bomen vertonen op SO cm.
hoogte een zware wond: allen zijn vroe
ger reeds door de Tentara half inge
hakt, om, wanneer nodig, deze met en
kele klappen over de aanvoerweg te la
ten vallen, zodat toean er niet langs kan.
De colonne reed verder, maar na 1 km
was het weer hetzelfde liedje: bomen
en nog eens bomen. ..Bulldozer, naar vo
ren", was het commando. „Infanterie 't
veld in, links en rechts". Volgens de op
timisten zouden we om 6 uur wel weer
thuis zijn.
Dit pakte echter anders uit, de „Bull
dozer", die door de luit uitgerekend zes
bomen per uur kan ruimen, had z'n han
den vol, de ene boom na de andere was
omgehakt, slechts langzaam ging het
voorwaarts, de infanterie, die naast de
colonne optrok als beveiliging, begon al
te kankeren tegen de „pelopors", deze
echter lieten zich niet zien.
Door de kampong
Volgen3 de kampongbewoners kwa-
mlm ze 's nachts uit de heuvels om huu
vernielingswerk te verrichten en om
rijst en rnais van hun eigen landgeno
ten mee te voeren. Inmiddels trokken
we langzaam voorwaarts, de genie ruim
de slechts langzaam, de bomen waren
schuin in de djik gevallen, zodat de
Bulldozer slecht kon werken. De infan
terie als bewaking, trok gelijk op, me
nig afrastering sneuvelde, want we trok
ken door de kampong, nu weer door de
tuinen van de bevolking, dan weer over
een pad. Om de honger te stillen, kre
gen we een nood-rantsoen, wat onmid
dellijk werd aangebroken. Enkele kam
pongmensen waren het. die zuurtjes
kregen, enkelen, want de meesten lieten
zich niet zien
Na oen uur was de weg vrij, maar
verderop was een kiepkaronderstel over
de weg gezet en toen onze pionier de
weg onderzocht, bleek dat deze was on
dermijnd met drie mortierhommen, deze
werden verwijderd en volgens identi
teit bleken het Italiaanse te zijn. Wie
heeft die hier gebracht?
We gingen verder, de weg werd met
oen traetor onderzocht naar nog meer
monsters. In de verte zagen we weer 'n
door bomen versperde weg. Het begon
al te schemeren. De Bulldozer begon
weer z'n werk, zwaar werk voor de
chauffeur! Inmiddels was het avond ge
worden en de weg was dicht van de dik
ke bomen. De Bulldozer werkte op vol
le toeren, maar vorderde slechts lang
zaam, de infanterie naast de weg begon
waakzamer te worden ondanks de zere
ogen van het stof en de slaap. Na over
die weg 2 uur te hebben gewerkt, was
het ongeveer 10 uur en tot ieders op
luchting was de weg verder vrij. In de
duisternis ging het in één ruk naar
Ploso. Onder weg waren we getuigen
van het treurige gezioht dat de opgebla
zen spoorbrug Ploso-Djambang over de
kali Brantas opleverde.
Goed aangekomen op Ploso was er
weer een andere verrassing. Op het
signaal van de voorste wagen om de
versperring te openen, kwam een hoofd
boven de stelling: „Doe gauw die lichten
uit"! De lichten uit en de sergeant met
de lantaarn opende de poort. „Er is hier
zo juist een schietpartij geweest", zei
hij. Alle jongens zaten in alarmstelling,
dus werd de fourage afgegeven en de
terugweg aanvaard. Zouden ze weer bo
men gebakt hebben of hommen ge
legd?
Een brandende passar
De terugweg begon om 12 uur mid
dernacht niet bijzonder goed. De wagen
van de Bulldozer, een zware Macktruck,
die op 10 wielen staat en z'n oolegger,
die er 24 telt, bleef half de oprit bij het
kapotte viaduct door te weinig snelheid
vastzitten. Maar dit „zware geval" is
goed uitgerust en nadat hij het een lier
begon te werken, was de 22 ton zware
oplegger met Bulldozer, hoewel lang
zaam, n eer boven. En na weer aange
koppeld te zijn werd de terugtocht na
l'/t uur oponthoud, vervolgd Na 18 km.
kwamen we bij een brandende passar.
Een laag iets, want daar is de bevolking
de dupe van, voor ons was het slechts
opletten. En ja, opeens een vuurstraal
van een berm en nog een, de colonne
stond stil, lichten werden gedoofd, in
fanterie ging naar voren. Na een vluch
tig onderzoek bleek, dat er een gat was
gegraven om er een bom in te „verstop
pen". Dus de voorste wagen werd aan
gezet en de lichten ontstoken, maar
slechts even, want vanuit de kampong
begonnen de voormalige vrede- of vrij-
heidstrijders, als dollen te schieten Het
vuur van ons was genoeg om de pelo
pors het zwijgen op te leggen. Na het
terrein te hebben afgezocht, konden we
doorgaan, het was niet ver meer, dus..
U kunt zich het gezicht van de grena
diers indenken, toen we nog niet op de
wagen zaten of er lagen al weer afge
kapte bomen. En dat waren niet van de
kleinste, om woest te worden. Enfin, de
genie deed al weer haar best, maar .lam
mer genoeg was de lierwagen niet bij
machte, zelfs niet met hulp van een jeep,
om het obstakel te verwijderen. Toen
moest de Bulldozer weer van z'n 24-wie-
lige wagen af worden gereden, om uit
komst te brengen. De eerste twee gin
gen na een 3 kwartier zwoegen vrij ge
makkelijk van de weg, maar de laatste,
een hele zware met dikke zijarmen, was
een moeilijk geval Na enige keren te
hebben geprobeerd zat er beweging in,
maar door de grote zijarmen wou hij
niet overzij. Voor ons, infanteristen, die
in de kampongrand als beveiliging la
gen. was het een hard iets, steeds die
boom terug te zien vallen en de slaap
had ons ook flink te pakken, het was
vechten om wakker te blijven.
Het liep tegen vieren en er was geen
beweging in te krijgen, het ging zelfs
zo ver, da', de Bulldozer die boven z'n
krachten had gewerkt, nu niet meer 100
pet. was. De genie zou hem laten sprin
gen. en ja, na de stevige ontploffing, die
ons slapende hnofd weer opfriste, be
gon het er beter uit te zien. Een zij-arm
had het hegeven en na de Bulldozer
chauffeur weer wat moed te hebben in
gesproken. hegon deze weer zijn zwoe
gende werk. om kort te gaan, na lang
zweten cri allerlei harde uitlatingen aan
het adres van de „Merdika"-strijders,
was de weg vrij. De Bulldozer werd op
geladen en we gingen met slaperige
gezichten, zonder sigaretten, een zere
mond van het kauwgom kauwen, rich
ting M'kerto. Daar waren de inlanders
al op weg naar de passar. het was 6 uur
in de morgen. Om precies 7 uur reden
we onze eigen post, 16 km. van M'ker
to af, binnen, er werd gegeten en even
gewassen, waarna het bed werd opge
zocht. en toen iemand, 's middags om
half vijf. om stilte vroeg, omdat-ie wou
slapen, moesten we lachen.
VOOR DE BRANDWEER
Naar commandant Veldstra ons me
dedeelde werd dhr Theo van Heer
waarden Jbzn., benoemd tot telefonist
voor de nacht- en Zondagsdienst, inge
steld ten behoeve van de Texelse brand
weer.
ALI BABA.
(C)Z()0
PA ARDEN VERZEKERING
Wii schreven reeds, dat de Rundvee-
verzekering zulk een gunstig jaar heeft,
gehad. Op de in hotel „De Hoop" ge
houden vergadering van paardenverz.:
„Draagt Elkanders Lasten" viel even
eens een optimistische toon te beluister
ren .De voorzitter, de heer P Dros Bzn.
zei. dat de verliezen sinds 1034 niet zn
gering geweest zijn als over het boek
jaar 1948.
Jaarverslag. De onkosten konden laag
worden gehouden, dit is verheugend, te
meer daar de landbouwbedrijven zo
zwaar zjju belast.
Daar de eerste vijf maanden van het
le kwartaal de verliezen zo gering wa
ren, besloot het. bestuur over het 2e half
jaar geen premie te heffen, doch even
tueel een vordering te houden.
Het le halfjaar werden 60 paarden op
genomen, totaal verz.waarde f 325,026,
totaal f3680,65.
Vanaf 1 Juli tot 31 Dec. '48 werden er
32 paarden en 37 veulens opgenomen
Verzekerde waarde f 20,565,totaal
f 296,63.
Het 2e halfjaar werden 564 paarden
opgenomen, verzekerde waarde f311,340.
Hiervoor werd geen premie berekend;
maar de vergadering zal worden voorge
steld om 0,3 pet, van de verzekerde waar
de te heffen om alzo de rekening slui
tend te maken.
Het aantal verzekerde deelnemers
bleef constant, op 229. Zeven bedankten
en een gelijk aantal nieuwe deelnemers
trad toe.
Dit afgelopen boekjaar werden 12
paarden overgenomen. Verzekerde
waarde f 6350, uitbetaald f 4915. De op
brengst bedroeg f 1771,68 Alle paarden
werden voor consumptie goedgekeurd;
de leeftijdsgrens bedroeg voor deze 12
paarden dat 0 paarden voor 80 pet., één
voor 70 pet. en 2 voor 60 pet. werden
schadeloos gesteld.
Voor het feit dat alle onteigende
paarden werden goedgekeurd, past dank
aan dhr Swart. alsmede de betreffende
veehouders, als spoed werd betracht
kon veel gered worden.
Boeken en bescheiden waren in orde
bevonden. Saldo winst f312,34 Dit rap
port werd hy monde van dhr C. Roeper
toegelicht, de adm werd dank gebracht,
voor zijn beheer.
Voor het le halfjaar '49 werd gelieven
1 pet. premie en 0,1 pet voor reserve
ring.
Bestuur. In plaats van de aftredende,
dhr A. Garritsen (niet herkiesbaar)
werd gekozen dhr J C. Witte. De voor
zitter bracht een woord van dank aan
dhr Garritsen daar deze 12 jaar lang de
belangen van de ver. had behartigd.
Hot bestuur benoemde de heren Th.
Rutten en A. Dros Bzn. tot. leden van de
commissie van toezicht.
Rondvraag Op voorstel van enkele
deelnemers werd wederom besloten de
premie door de deelnemers op de Boe
renleenbank te doen storten. Anders
wordt de premie verhoogd met incasso
kosten en zegel en adm. kosten
Veulens, voor zover de taxateurs deze
kunnen beoordelen, kunnen bij de 2e
halfj. taxatie worden opgenomen.
INRICHTINGEN,
welke gevaar, schade of hinder kunnen
veroorzaken.
Burgemeester en Wethouders der ge
meente Texel brengen ter openbare
kennis dat ter gemeentesecretarie ter in
zage ligt een verzoek met bijlagen van
de heer C. D. Bremer, Wittekruisweg 1,
te Den Burg om vergunning tot het op
richten van een brood-, koek- en banket
bakkerij te De Koog. in het perceel.
Dorpsstraat 34, kadastraal bekend in
sectie H, no. 2643.
Op Zaterdag den 19 Maart 1949, des
middags te 12 uren, zal ten Raadhuize
der gemeente gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen dit verzoek in te bren
gen en deze mondeling en sohrifteiijk
toe te lichten.
Zowel de verzoeker, als zij, die bezwa
ren hebben, kunnen gedurende drie da
gen vóór het bovengemelde tijdstip op
de Secretarie der Gemeente kennis ne
men van de ter zake ingekonften schrif
turen.
De aandacht van belanghebbenden
„DE SCHANDE".
Vrijdagavond 11 Maart, dus overmor
gen al, geeft „U.D.I". onze rederijkers
kamer. „Schande" De belangstelling is
7.o groot, dat Zondag de zaal van „De
Oranjeboom" al was uitverkocht. Er
moest een 100 man teleurgesteld worden.
Deze categorie was geen donateur, an
ders had het gezelschap natuurlijk een
tweede opvoering gegeven. Maar. wie
wept, wordt alsnog tot een reprise be
sloten
STORMWEER.
De hevige storm, 'n orkaan, heeft ook
te Oudeschild veel schade aangericht.
Honderden dakpannen en vele schuttin
gen moesten het ontgelden. Sommige
zijn geheel verdwenen, andere groten
deels gkraakt. Ook enkele ruiten gingen
er aan.
Het water stond nog hoger dan Zon
dag. De visvaten, die achter de afslag
stonden, lager her en der verspreid te
gen de dijk en het water heeft minstens
een halve meter in de Visafslag gestaan.
Van laden en lossen kwam op die ma
nier niet veel, want de auto's konden
niet hij de schepen komen. De boot-
dienst ging, zij 't met vertraging, door,
maar de weinige passagiers hadden het
zwaar te verduren.
Te Den Helder moest de boot ver naar
binnen een ligplaats kiezen. Een stuk
van plin, 99 m. steiger werd met palen
en al uit de grond gerukt en later tegen
de stenen teruggevonden.
De vissersvloot, ook de kotters, waren
gelukkig binnen.
VISAFSLAG OUDESCHILD.
1697 leg bot; 951 kg garnalen; 45 kg
haring; 6 kg kaan; 726 kg kabeljauw;
2579 kg schar; 2621 kg schol; 85 kg tar
bot; 1101 kg tong; 1401 kg wulken; 1538
kg wijting; 15 kg lever; 12 kg kuit; 5
kg zalm.
TEXELSE MARKT.
Den Burg, 7 Maart 1949. Aangevoerd:
5 koeion f 450-f 600. 12 biggen f 55
f70. Voor de levering: 7 koeien, 34 n.
kalveren, 1 ram.
MATTHAUS PASSION
Zittende daar te midden van dat gro
te aantal mensen, met boven ons het
majestueu.se lijnenspel van het kerkge
bouw, achter de spitse ramen, boomtak
ken met uitbottende knoppen tegen een
blauwe voorjaarslucht en dicht bij de
klare stemmen, van de in wit gestoken
jongens, die meezongen in het koor van
gelovigen: „Wer Gott vertraut, Fest auf
ihu baut, Den wird er nicht erlassen...."
onderging men een gevoel, dat weg
voert van de wereld en doet raken aan
dat wat tjjdeloos is. Dit allden al te heb
ben mogen ondergaan, doet ons dank
baar zijn voor allen, die op deze mid
dag Bach's schepping zijn komen vertol
kenHelderse Crt.
Dirigent Jonker en zijn ensemble (de
Ned. Herv. Oratorium Ver.) gaven hier
van 'n voortreffelijke Bach interpreta
tie. Het koor. dat zich door de jaren
steeds beter in het werk van Bacli
thuis gevoelt, zong grandioos. Zo
verlieten weer honderden bezoekers het
kerkgebouw, die uiterst voldaan huis
waarts keerden.... Alkinaarse Crt.
wordt er op gevestigd, dat volgens Z
bestaande jurisprudentie niet tot beroi
gerechtigd zijn zij, die niet overeenkoi
stig art. 7 der Hinderwet op de bovenb
paalde dag voor het gcmeentebestui
zijn verschenen teneinde hunne hezw.
ren mondeling toe te Hebten.
Texel, 5 Maart 1949.
Burgem. en Wethouders voornoem
Mr. G. D. REHORST, Burgemeeste
P. BEEMSTERBOER, Secretaris
RUNDERHORZELBESTRTJDING.
De Burgemeester der gemeente Texaj
maakt bqt volgende bekend
Volgens het Runderhorzelbesluit vaj 1
22 April 1942, No. 4842, afd. III, Diref
tie van d 1 Landbouw, is elke veehnudJ
v erplicht om jaarlijks vóór 1 Juni a'.f
larven van runderhorzelvliegen, die g)
durende de maanden Februari tot en i
Mei voorkomen, bij zi,jn of hij onder zi;
hoede staande runderen en van well
de aanwezigheid door bulten of andci
uiterlijke kentekenen blijkt te doden.
Onverminderd het bepaalde in h(i
hierbovengenoemde is elk.- veehoede,
in de maanden Februari ni en met Mo-
verplicht om.alle larven v:,r. rnnrterhoJ®
zelvliegen, onmiddellijk voordat dez(
runderen in de weide worden gebracht
te doden.
Verder is een ieder, die runderel.
aanvoert of doet aanvoeren op een vea"
markt, een veekeuring, een tentoonstel
ling van vee, een openbare veeverkli!
ping of op een andere plaats, waar ve
op dergelijke wijze wordt bjjeengebrac!
verplicht zorg te drag-m 'lat, aile larve
van runderhorzelvüegen die voorkome
op deze runderen, gedood zijn.
Het is den gebni'ksger,willigde va|
weiland gedurende 'Ie maanden Febm
S
ari tot en met Mei verboden runderen ii
het weiland te brongen of toe te latei!v
indien deze runderen bulten of ander] j
uiterlijke kentekenenn vertonen, die of?
aanwezigheid van larven van rnnJerhol
zelvliegen duiden terwijl op de gf
bruiksgerachtigde van weiland tevens 0
verplichting nis; om wanneer gidurcij'ï
de de wei-Mijl de ,n de weide veibly
vende rumlei u nog bu'tcn of anöcrj*
uiterlijke l:t"lek m vertonen, vvc'ke wijf
zen op de aan.n z'g i-..I van rmidcrboa1"1
zelvliegen. deze larven zoveel mog'iijl n
le doden. jri
Texel, 5 Maar; 1949
De Burgemeester van Texel k
Mr. G. D. REHORST s
VRIJSTELLING VAN DE (t
DIENSTPLICHT
De Burgemeester dergemeerte Texe
brengt ter algemene kennis, dat dt|f
Minister van Oorlog, d.d. 2S Februarz
194* Afd. A 3, S 2. Bur. 1 Nr. 1713. aai 11
Hendrik van Heerwaarden, wonende ls
99 te Texel, voorgoed vrijstelling vai u
dienst als gewoon dienstplichtige heef2
verleend wegens broederdienst.
Mede. dat. door de Minister van Map
rine d.d. 28 Februari 1949, Pa. 48247/2
een verzoek om vrijstelling van diensj'1
als gewoon dienstplichtige van: Gerri|'
Kujjper, wonende ie Oosterend, Kerk
plein 5, heeft afgewezen 1.'
Tegen deze uitspraken kan iedere be
langhebbende uiterlijk de tiende da£ v
na dagtekening van deze bekendma
king in beroep komen. 9
Het verzoekschrift, waarbij beroet
wordt ingediend, moet met redenen om- J
kleed zijn en bij de Burgemeester worder
ingediend, ter secretarie dezer gemeen.1
te Het behoeft niet op gezegeld papiei
te worden gesteld. De Burgemeestei
zorfet voor doorzending van het ver-
zoekschrift aan de Koningin, die op he: 1
beroep beslist, na advies van de Raac.
van State, afdeling voor de geschillen 1
van bestuur.
Texel, 5 Maart 1949.
De burgemeestei' 'au Texel,
Mr. G. D. REHORST.
VERHURING VOLKSTUINTJES.
De Burgemeester van Texel maaki
hekend, dat door deze gemeente nog eni
ge percelen tuingrond in huur kunnen'
worden uitgegeven en wel aan de Haf
felderweg en Slingerweg te Den Burg.
Gegadigden kunnen zich op het Bu
reau Gemeentewerken vervoegen voor;
nadere inlichtingen op Donderdag 10 en
Vrijdag 11 Maart 1949.
Texel, 3 Maart 1949.
De Burgemeester van Texel,
Mr. G. D. REHORST.
28.) Is iemand een inbreker als hij
niet steelt? vroeg Darnay met een be
moedigende glimlach en sprekend op
die schertsende toon, die ze zo goed
kende. Mogen we wel eigenlijk over een
inbreker spreken, als onze bezoeker,
voor zover wij kunnen nagaan, niets,
hoegenaamd niets ontvreemd heeft en
alleen maar zijn visitekaartje heeft ach
tergelaten in de vorm van een sigaret-
tenstompje?
Maar heeft hij niets meegenomen?
vroeg Sue
Darnay schudde zijn hoofd. Ik heb
naar het geld gekeken, zei hij. Het ligt
er nog net als gisteren.
Maar wat kwam hij hier dan doen?
riep Sue. O, mr. Darnay ik vind
het akelig Ik wou. dat-ie al oe geld ge
stolen had.
Darnay grinnikte. En ik wou. dat. hij
jou dikke, witte dame gestolen had, zei
hij, naar het paneeltje wijzend, dat aan
de wand hing tegenover het bed van
juffer Soes. Dan zouden wij tenminste
geweten hebben, dat hij een ontvluchte
krankzinnige was.
Er werd niets meer bespeurd van de
magere man in het blauwe pak noch
van Turkse sigarettenstompjes. Darnay
vertelde het geval aan de veldwachter
en men kwam te weten, dat een man,
die aan Darnay's beschrijving beant
woordde, in een hotel gelogeerd had in
een stadje, een mijl of tien verder in het
laaglaud. Hij had letterlijk door niets
de aandacht getrokken en had de twee
de Januari het hotel verlaten zonder
adres achter te laten. Als de man iets
gastolen had. zon de politie meer be
langstelling voor het geval hebben ge
toond. Nu lieten ze het onderzoek al
spoedig rusten.
't Is een vreemd ding, zei mr. Bul
loch een week later, toen Sue kwam
aanlopen op de middagthee Als de man
iets gestolen had, zoude 't kunnen be-
grijpeh.
Had ie dat maar, zei Sue
Hoe komde zóiets te zeggen?
Dan wist ik wat ie gewild had, zei
Sue. Ik kan machtig slecht tegen ge
heimzinnigheid.
De Bulloohs vonden het heerlijk als
Sue kwam, maar ze zeiden, dat ze al
leen maar kwam als ze dingen uit de
winkel nodig had en dat was zó dichtbij
de waarheid, dat Sue er niet veel op
zeggen kon. Deze middag bracht Bul
loch Sue naar de bus, toen de thee alge
lopen was, want hij was de hele lag bin
nen geweest, zei hij, en hij wilde wat
frisse lucht happen. Het was al donker
en de hemel was helder van sterren.
Een koude wind blies door de straat..
Sue, zei haar grootvader. Ik moet
oe wat vragen.
Ik kan nog onmogelijk thuiskomen,
zei Sne snel.
- Daarover niet, hernam Bulloch,
want Susan en hij haddon allang begre
pen, dat het onbegonnen werk zou zijn,
om Sue te bewegen naar Beileford te
rug te komen. Daarover niet. Sue, 't is
over de rekeningen Er liggen er al een
heieboel.
Deukte dagge oe geld niet zult krij
gen? vroeg Sue, een beetje verontwaar
digd.
Het gaat niet alleen over mij. Er
ben anderen bij me geweest: Alec An
derson en oe vader en nog meer.
O. zeg hun maar, grootvader, dat ze
zeker hun geld krijgen, 'k kan er mr.
Darnay toch niet mee lastig vallen, nu
ie zo druk is met schilderen. Ze moes
ten 'r (rots op zijn, dat ze 'm leveren
mogen. Hij is een groot kunstenaar
en zukke minse moet men helpen, zo-
vee] men kan.
Ze vragen alleen maar het geld dat
hun toekomt.
Och geld geld!
Het komt ze toe, Sue, zei mr. Bul
loch ernstig, 't Ben geen van allen schra
pers. En ik maak me niet ongerust. Ik
ken de man en ik weet, dat ie te vertrou
wen is. En hij heelt ons dat schilderij
gegeven, dus wat dat betreft, heb ik al
niks meer te zeggen. Maar met de ande
ren is 't anders Dat moet ge toch in
zien.
Zeg hun maar, dat z,e nog wat ge
duld moeten hebben, zei Sue.
HOOFDSTUK XVII
De windbuks die Sandy bij de zadel
maker had gekocht, was een bron van
veel plezier voor hem en zijn vrienden
- en gedurende de eerste weken spaar
de Sandv al zijn zakgeld en betaalde
trouw zijn shilling. De buks was elke
penny waard, die hij er aan gespendeerd
had, dat was een feit Maar langzamer
hand hegon de vreugde van het „nieu
we" er af te gaan en de druk op zijn in
komsten minder prettig te worden. De
buks kostte veel meer dan een shilling
per week ontdekte Sandy al gauw
want h;j moest ook zijn kogeltjes beta
len. En het werd hem duidelijk, dat er
geen penny overbleef voor andere din
gen en dat hij zijn lekkers en appels en
andere kleine veraangenamingen dps
levens geheel moest ontberen.
Sandy was niet gewend zichzelf din
gen te ontzeggen en hij begon ai spoe
dig achtei te raken met zijn betalingen
aan mr. Hogg en deze. die in het begin
zo vriendelijk en toeschietelijk was ge
weest, werd nu zeer onaangenaam en
hebzuchtig Ongelukkig voor Sandy,
moest hij elke dag op weg naar school
voorbij de winkel van de zadelmaker en
mr. Hogg wachtte hem nu en dan op,
kwam zijn winkel uit en greep Sandy bij
een arm en vroeg op nijdige toon, wan
neer hij nou eindelijk weer eens zou
betalen. Het was verschrikkelijk!
Tegen het midden van Februari was
hii mr. Hogg vijf shilling schuldig
een enorme som en hij wist werke
lijk niet, hoe hy het geld bij elkaar
moest krijgen. Hij had gepiobeerd geld
te lenen van ieder, van wie hij maai»
denken kon, dat hij daarvoor in aanmer
king kwam maar daar het niet de eer
ste maal was, dat Sandy in geldnood'
verkeerde, wisten zijn vrienden en ver
wanten maar al ie goed, dat geld, ge
leend aan Sandy, verloren geld was.
Na veel nadenken was Sandy einde-;
lijk tot het besluit gekomen, zijn moei
lijkheden aan David Brown bloot te leg
gen en die 50 procent aandeel in de buks
aan te bieden als hy het geld bij elkaar
kon krijgen, dat mr. Hogg nog hebben;
moest. David was meestal ook niet best),
bii kas, maar - je kon nooit weten. Hii
had misschien andere mogelijkheden.
De toestand was overigens zeer critiek
geworden, want, mr. Hogg had geen ge
duld meer en hij had ronduit tegen San
dy gezegd, dat hii met zijn vader zou
spreken als het geld er Maandagmorgen
niet was. Sandy was heet en koud ge-j
worden, want hii wist, dat zijn vader
woedend worden zou ais hij van het geld
hoorde.
Will Pi ingle wist namelijk al van de
huks af. Hij had het ding toevallig in
Randy's kamer gevonden en gevraagd:
Wat hedde voor een geweer op oe
kamer. Sandy? Hoe komde aan dat
ding?
Dat is de windbuks van David
Brown, had Sandy geantwoord. Die be
waar ik voor hem.
(Wordt vervolgd.)
