Sue
vindt het geluk.
Brammetje Flapoor en z'n vrienden
GEMEENTERAAD,
vervolg
tot de minder draagkrachtige bevol
kingsgroepen.
Ook bij de berekening v.d. rechten, welke
aan jeugdgroepen in rekening dienden
gebracht, werden omtrent de hoogte
van het tarief vrij veel klachten verno
men. Voor deze klachten menen wij
eveneens een open oor te moeten hebben.
Het in georganiseerd groepsverband
kamperen achten wij uit sociaal en uit
cultureel oogpunt voor de jeugd van
groot belang. Het is om deze redenen,
dat wij voor genoemde categorieën van
personen een gewijzigd tarief hebben
ontworpen. Omdat wij er van uitgaan,
dat in het algemeen de opbrengst van de
rechten gelijk behoort te blijven, kan
slechts sprake zijn van een bescheiden
verlaging der tarieven, een verlaging,
welke naar onze verwachting zal worden
gecompenseerd door een toeneming van
het aantal kampeerders.
Hoewel wij de wenselijkheid van een
verdere verlaging dan door ons is voor
gesteld, niet zouden willen betwisten,
worden wij in de mogelijkheid daartoe
momenteel beperkt door de toestand der
gemeente-financiën."
Voor de vergunningen tot kamperen
werden hierop de volgende bedragen
vastgesteld: één persoon f0,50, één ge
zin f 1,voor een georg. jeugdgroep
van ten hoogste 20 personen tot 23 jaar
voor f 0,40 p. p., voor een andere ver
dan deze laatste op f0,50 p, p.
Een wijziging van de verordening op
de heffing van begraafreehten wordt
eveneens z.h.st. aangenomen.
Aan do N.V. TEM worden twee per
ceeltjes grond in erfpacht uitgegeven
voor de bouw van transformatoren. 3
Oct, 1947 werd f 15.000.crediet gege
ven voor het omleggen van H S. kabels
van de Mij. Daarin was f 1600,begre
pen voor de bouw van een transforma
torenhuisje te Den Burg.
Te Eierland dienen twee door de oir-
log verwoeste transformatorenhuiisjes
herbouwd te worden en wel aan de
Hoofdweg en aan de Sohoolweg. Hier
voor heeft de N.V. een claim op het
Rijk. De tranformator aan de Hoofdweg
komt op dezelfde plaats, de andere nabij
de school .te Zuid-Eierland en nr. 3 in
het bosje tegenover huize „Burgerhout"
Alles komt op gemeente grond, dat voor
50 jaar in erfpacht wordt gegeven.
Toch lintbebouwing?
Bij het uiübreidingsplan-Schilderweg,
aldus B en W, is voor bestemming tot
industrieterrein slechts opgenomen het
terrein van de Coop. Zuivelfabriek en de
Wasserij „Texel", terwijl geen rekening
is gehouden met de omstandigheid, dat
in de nabije toekomst daaraan meerdere
behoefte zou kunnen ontstaan.
Dit geeft thans aanleiding tot moei
lijkheden: zoals bekend wil m9n over
gaan tot uitbreiding van de genoemde
17. En 't gemeenste was, dat de ro
vers ook Brams snuit nog vastbonden,
omdat hij probeerde, daar de touweu
mee los te maken! Eindelijk, toen het
geld geteld was, gingen de Beüoeïnen er
mee weg; zeker om het ergens te begra
ven! Maar wat was dat? Werd daar
niet zaohtjes aan het touw gemorreld,
waarmee Brams handen gebonden wa
ren? H;j keek voorzichtig om. Jawel
hoor, 't was Menelik! „Straks vertel ik
alles well" zei hij, „gauw!" En hij maak
te Bram en Tom allebei los.
88.) En jijzelf? vervolgde hij, met
terugkerende bitterheid. Hoe staat het
met jouw geld? Waarom heb je mij daar
oooit om gevraagd?
Ik ik wilde geen geld van u heb
ben, mompelde Sue.
Hij keerde zich om en keek haar aan.
Ze zat nog op haar knieën voor het uil-
gehaalde fornuis en by zag, dat haar
gezicht bleek was en vertrokken alsof ze
ziek was of angst had. Op haar wang zat
een veeg roet.
O! riep Darnay. Wat een zelfzuch
tige ellendeling ben ikl En blind, blind!
Zul je 't mij ooit kunnen vergeven?
Hij kwam met uitgestoken handen
naar haar toe en Sue stond op maar
voor hij bij haar was, vielen zijn armen
slap langs zijn lichaam neer en bleef hij
staan.
Wat is er? vroeg Sue. O, mr. Dar-
nay, wat is er?
Niets, zei hij. Niets.kind.
Er was plotseling een vreemde span
ning tussen hen beiden en Darnay be
gon te praten, enigszins gejaagd, te pra-
'en over wat er nog gebeuren moest voor
hij wegging. Sue had een vaag gevoel,
dat er bijna iets gebeurd was, maar ze
wist niet goed wat, Darnay was op het
punt geweest, iets te zeggen en had
het niet gezegd.
zuivelfabriek. Dit mag zeker een verheu
gend feit genoemd worden, terwijl ook
de plannen tot stichting van woningen
voor huisvesting personeel der zuivel
fabriek en van de wasserij waardering
verdienen. Hierin hebben wij aanleiding
gevonden een wijziging van het uitbrei
dingsplan, gepaard gaande met een ver
andering van de rooilijn, voor te berei
den. Moge het zijn, dat de strekking van
het voorgestelde uitbreidingsplan is het
voorkomen van lintbebouwing, vooral de
noodzakelijkheid van uitbreiding der
zuivelfabriek, als gevolg van de omscha
keling van de schapenhoudersbedrijven
naar rundveehouderij maakt een wijzi
ging alleszins gemotiveerd, te meer daar
het ter plaatse vrijwel voor het gehele
eiland de enige gelegenheid is voor ge
noemde industrieën om voldoende deug
delijk water te winnen.
De rooilijn zal 1,90 m. naar voreu
worden gelegd, zodat thans het plan van
de „Eendracht" om anderhalve meter
naar voren te bouwen geen bezwaar
heeft. Tegen het te wijzigen ontwerp zijn
geen bezwaren ingebracht.
Dhr Keijser vindt het prae-advies in
consequent. want de heer Kikkert was
geadviseerd om elders grond te kopen,
terwijl deze nabij Burgzicht wil bouwen
Nu komt naar zijn mening bij de „Een
dracht" toch een lintbebouwing, want
men zal doorgaan tot het aardappels»1 -
lectiebedrjjf toe.
Waarom mag er aan de overkant van
de weg (tegenover de „Eendracht") niet
worden gebouwd? vraagt dhr Keijser
zich af. Voorz.: De fabriek moet uit
breiden en het uitbreidingsplan slaat 't
bouwen van bijbehorende woningen toe.
Dhr de Waard kan de stelling van dhr
Keyser niet onderschrijven. Dhr Keij
ser vreest echter lintbebouwing als men
aan de ov erzijde van de weg niet mag
bouwen. Dhr Roeper verklaart, dat
het altijd de bedoeling is geweest om een
directeurswoning te stichten. Destijds
werden van dhr Geus de twee woningen
rechts van de fabriek aangekocht om la
ter af te breken en op die grond een
woning voor de directeur te bouwen, de
tijden zijn veranderd en dit plan tot
sloping gaat natuurlijk niet door, maar
de „Eendracht" zou het zeker op prijs
stellen als zij tegeno—1 fabriek grond
kon kopen voor de bouw van de direc
teurswoning.
Besloten wordt de zaak nog eens te be
studeren.
Vreemd argument.
In 't vorige nr. schreven' we reeds uit
voerig over de nieuwe straatnamen. In
de vergadering werden nog de volgende
commentaren geleverd:
Dhr A Backer vindt de straten die ge
kozen zijn voor de nieuw e namen schriel.
Er zouden wel belangrijker straten voor
gekozen kunnen zijn. Maar, aldus spr.,
ik heb ook principiële bezwaren, ik zou
het beter hebben geacht om deze straten
vogelnamen te geven. Dat is in de geest
18. Onder het zeil van de tent door
kropen ze naar buiten. De paarden der
rovers stonden er nog. Snel klommen ze
op één er van; Bram nam de teugels en
voort ging het, als de wind zo vlug.
Waarheen, dat wisten ze zelf niet! „Ik
had de rovers gezien, ben ze stilletjes
gevolgd en zag, hoe ze jullie paktenl"
vertelde Menelik onderweg. Zo'n handi
ge aapi Plotseling zei Bram: „Wat staat
daar nu, daar bij dat palmbosje?" En hij
wees op een vreemdsoortig ding in de
verte.
Ik kan onmogelijk zeggen hoe lang
ik wegblijf, zei hij. Ik zal schrijven hoe
alles loopt in Londen. Zou het geen goed
idee zijn het huis te sluiten, voorlopig?
Dat doe ik liever niet, zei Sue snel.
De Bulloohs zullen je graag bij zich
hebben.
Ze schudde haar hoofd.
Nu goed regel het zelf maar. Ik
zal in ieder geval schrijven. Ik weet pas
waaraan ik toe ben en wat ik zal doen,
als ik met Hedley gesproken heb. Ik
moet een paar schilderijen afmaken en
ze hem laten zien. Zouden we er een
paar in papier kunnen pakken, denk je?
Sue dacht, dat dit best zou gaan. Ze
ging mot hem naar het altelier en hielp
hem bij het uitzoeken der schilderijen,
die hij wilde meenemen. Er waren veel
studies, maar ook schilderijen, waaraan
nog slechts de laatste hand gelegd be
hoefde te worden, meest landschappen in
de heuvels met bewolkte luchten.
Mr. Hedley zal ze zeker mooi vin
den, zei Sue met overtuiging.
Darnay glimlachte.
Geloof je? vroeg hij. Weet je nog
wel, dat jij ze eerst zelf niet mooi vond?
Ja, eerst niet, gaf ze toe. Maar dat
kwam, omdat ze zo anders waren als al
les, wa'k ooit gezien had. Nu v&d ik zo
wél mooi. Ze ben zo'n tiksken als olij
ven.
Olijven?
Ge gaat er op de duur van houden,
legde Sue uit. Grootvader heeft mij
eens een fles olijven gegeven en ik vond
van het eiland. Ook vind ik de lengte
van de namen buitengewoon groot. Ik
kan het plan niet waarderen. Dhr M
Bakker acht de namen ook te lang
Waarom, zo vraagt hij, is er bezwaar,
om de lse Kogerdwarsstraat naar ds
historische naam „De Zes" te noemen.
Amsterdam heeft het „Rokin". Dhr
de Waard: Dus u wilt de herinnering
aan de stank levendig houden? Breng
de gesprekken liever op hoger peil! be
rispt de voorzDhr Bakker zegt
dan verderop in zyn betoog, dat de
naam van Dr. Th risee heter gkozen kan
worden voor de straat, die achter de
Warmoesstraat is geprojecteerd, want
daar heeft Dr. Thiisse honderden malen
vertoefd en wel Sn het bosje van de
„Elemert". Dhr Dros vindt de nieuwe
namen ook te lang De voorz. merkt op,
dat ais een andere straat naar Dr Thiis-
se wordt genoemd, deze naam er niet
korter op wordtOns land hrcft heel
wat namen van zulk een lengte.
Persoonlijk betreur Ik het. aldus de
voorz., dat do autoriteit van w1|len Dr
Thijsse op deze wllze behandeld wordt.
De naam „De Zes" had inderdaad nnk
gekund, zomede 'hadden wij vogplnamen
kunnen kiezen, maar wij vinden het
svmpathiek. om de nagedachtenis van
sper. Jonker en Dr Thiisse op deze wij
ze te huldigen Wat ten sinttp dp plaats
van dp straat hotreft.: Dr. Thijsse heeft
overal on het eiland vertoefd!
Het. voorstel van B en W wordt, hier
op z.h st aangenomen.
Vogels moeten worden beschermd
en... historische gebouwen ook!
De Postduivenver. en de Ver. Tot Be
scherming van Dieren hebben gepleit
om de antennedraden, die gevaar voor
de vogels opleveren, te voorzien van
kurken of andere voor de vogels goed
zichtbare voorwei-pen, op maximum één
meter onderlinge afstand.
Een nieuwe bepaling in de Politiever
ordening zal in de gewenste bescher
ming voorzien.
Op het medegeven en tijdig oprui
men van faecaliën met de gem. ophaal
dienst moet strenger worden toegezien. -
Volgens c'hr Zijm loopt aan de Vogelen
zang de iert soms over de weg. Dhr
A. Backer: Iemand beweerde dat Oude-
sehild het smerigste dorp van Texel is.
Dat klonk mij onaangenaam in de oren.
Tweemaal ophalen wordt te duur, maar
eenmaal is te kort. Een tonnenstelsel zou
de oplossing brengen, maar wegens de
materiaalschaarste kunnen wij in di"
richting nog weinig doen. Voorts zie ik
steeds een hoop mest aan de Achterweg,
waar anderen weer van alles deponeren.
Voorz. zegt onderzoek toe. Van Mei
tot Nov. mag in ieder geval geen hoop
mest in do bebouwde kom voorkomen.
In de politieverordening zal een be
paling worden opgenomen, waarbij aan
ongewenste toestanden op dit gebied een
einde wordt gemaakt en men tot het me
degeven van faecaliën gedwongen kan
worden.
In de loop der tijden zijn al heel wat
histoi-isehe gebouwen door brand ver
woest. Texel heelt weinig historische ge
bouwen meer, waarom de enkelen, die er
nog zijn zo goed mogelijk bewaard moe
ten blijven' en vooi-al beschermd dienen te
worden tegen brandgevaar. Als gevolg
van onvooi-zichtigbeid van ambachtslie
den vielen al heel wat gebouwen aan de
rode haan ten offer. Ernstige gevolgen
kan vooral hebben het overslaan vau
vuur, dat ontstaan is in een belendend
perceel. De aanwezigheid van bepaalde
goederen en voorwerpen aldaar kan het
gevaar voor ibrand vergroten, waarom in
de politieverordening bepalingen moe
ten worden opgenomen, krachtens welke
dit gevaar tot een minimum kan worden
beperkt. Aldus wordt besloten.
In antwoord op een desbetreffende
vraag van dhr Van Heerwaarden deelt
de voorz. mede, dat de lijst van „histori
sche gebouwen" zal worden gepubli
ceerd.
De o.l. school te OudBsehild heeft be
hoefte aar. een sportterrein. De gemeen
te besluit voor f 30 peT jaar van dhr A.
P. Dalineijer 1,34,31 ha. weiland voor dit
doel te huren (het is eigendom van liet
Weeshuis). Gedurende de tijd dat het
terrein niet voor de sport wordt gebruikt
zal dhr D. het als weiland kunnen blij
ven benutten.
Wij brachten ï'eeds een uitvoerig art:
kei 'in verband met het afscheid van dhr
ze akelig! Maar hij lachte me zó uit, da'k
mij voornam de schaal leeg te eten. En
elke avond aan tafel nam ik er eeen. Uu
vind ik ze heerlijk.
Olijven, herhaalde Darnay naden
kend.
Je bent een opwekkend schepseltje,
Soes, en het mooiste er van is, dat je zo
volkomen eerlijk bent.
Terwijl hij dit zeide, keek hij in haar
openhartige ogen en wendde snel zijn
blik af.
Ik neem de „wilg", vervolgde hy op
een geheel andere toon, en deze twee
sneeuwgeziehten.
En mij? vroeg ze, naar haar eigen
portret wijzend, dat nu geheel af was.
Neen, zei Darnay.
Maar T is zo goed!
Ik houd het, zei hij. Zet het maar
weer in de kasl. Ik neem dit van de
Beil-heuvels en die wolkenlucht....
Zijn stem veranderde van toon en hij
bleef een ogenblik staan denken aan de
toekomst, waarvan de hemel betrokken
zou zijn.
Sue zag zijn afwezige blik- en dacht:
Hij is ai weg zijn geest is ai op
de weg naar Londen.
Er bleef niet veel meer te doen over,
toen Darnay weg was en er was alle
tijd om dat weinige te doen.
Sue sloot de deur achter zich en ging
het pad op naar de heuvels. Het regende
en waaide nog, maar daar stoorde zij
zich niet aan, want het weer was volko-
O. Goënga als marktmeester. In dit nr
volgt het slot van het gespi-ek, dat wij
met dhr P. Spigt mochten hebben inzake
het marktwezen.
Dhr Goënga wordt op zijn verzoek eer
vol ontslag verleend en wel met ingang
van 15 Febr. 1949.
Een spaarregeling voor arbeidscon
tractanten (ook geldende voor hen, die
op wachtgeld staan), wordt z.h.st aange
nomen. Zomede een wijziging van de re
geling inzake het verhaal van bijdragen
voor inkoop pensioen in verband met 't
invoeren van een spaarregeling.
Kalkzandsteen voor buitenmuren.
Bij enkele aanvragen om een bouw
vergunning, aldus B en W, is gebleken,
dat verschillende particulieren beschik
ken over grotere of kleinere partijen
kalkzandsteen, meestal aangekocht uil
oorlogsbuit; voor 't bouwen van scherf-
vrije onderkomens nl. werd dit materiaal
in de ooplog door de voormalige Duitse
weermacht veel gebruikt Men zou dit
materiaal gaarne willen benutten en
meestal wel voor het stichten van klei
nere bidrijfsgebouwtjes, van onderge
schikt belang, zoals kippenhokken e.d.
Volgens de bouwverox-dening echter is
het gebnxik van dei-gelijke steen verbo
den voor het optrekken van buitenmu
ren. Wij betreuren het, dat de hoeveel
heden zandsteen op genoemde wijze onbe
nut blyven; immers by de nog steeds,
wellicht wel weer In erger mate, heersen
de krapte aan baksteen, is het benutten
van alle aanwezige materialen aan te
bevelen, zolang dit geacht kan worden
binnen toelaatbare grenzen te blyven.
Voor particulieren bovendien is het
stellig zeer welkom, wanneer zij op
enigszins billijke wijze kleinere bedrijfs-
gebouwtjes kunnen stichten. Deze
bouwwerkjes behoeven veelal niet zo
heel veel weerstand te bieden, en het
is dikwijls niet nodig, dat ze berekend
zyn op een levensduur van tientallen ja-
ven. Zonder 'bezwaar kunnen dergelijke
kleine inrichtingen minder solide zijn.
Door de ondergeschiktheid is uit aesthe-
tiseh oogpunt geen bezwaar te duchten.
Wij zouden een wijziging op dit punt
van de bouwverordening, gemotiveerd
achten; het komt ons eclxter goed voor,
dat aan het gebruiken van het gemelde
matei-iaal 'n beperkende bepaling wordt
vei-bonden; gebruik ware n 1. niet on
voorwaardelijk vrij te geven, maar aar.
ons college ter beoordeling te geven
van geval tot geval.
Verbaasd..
Dhr Keijser heeft zich er over ver
baasd, dat dit voorstel thans nog wordt
gedaan, want volgens hem is de schaar
ste aan stenen binnenkort voorbij en
bovendien willen de aannemers deze
kalkzandstenen wel ruilen voor buiten-
muurstenen, waarbij de prijs slechts f 12
verschilt. Als u de een gebruik van dit
materiaal toestaat, kunt u hst een ander
niet weigeren. Voorz.: Er is reeds met
dit materiaal gebouwd en als men niels
anders heeft en de mensen verlegen zit
ten, lijkt het ons niet bezwaarlijk deze
toestand te sanctioneren. Dhr Keijser:
Maar het is niet meer nodig! Bouwen
met dit materiaal is lelijk én niet solide.
Dhr Vlaming: Ik ben het cr mee eens
dat de gemeente in deze soepel is. Er zijn
boeren,die gedurende een paar jaar vai--
kens willen mesten, welnu, licht ei- dan
de hand een klein beetje mee. Men
bouwt toch niet aan de kant van de weg.
en verwonderd.
Dhr Hin stelt voor dit punt aan te
houden.Dhr Van Heerwaarden deelt
het standpunt van dhr Keijser. 'Dhr
Zijm is er zeer verwonderd over te ho-
ren, dat het einde van de stenenschaax-s-
te in zicht is. De stenen zijn nog steeds
schaars. Wie een vooi-raadje hebben,
moeten wij gelegenheid geven het te ge
bruiken, liet gaat immers toch om klei
ne bedrijfsgebouwtjes. Als wij dit voor
stel van B en W aannemen is het móge
lijk 0111 vergunning te vei-lenen en heb
ben B en W 'het. heft nog altijd in han
den. Voorz.: Wij zullen dit punt aan
houden. Wij hebben al meerdere malen
de hand moeten lichten, neem bv. de
schuurtjes achter de Zweedse woning
nood! Dhr de Waard: Er is feitelijk
al een precedent, anderen zijn al bevoor
deeld. Dhr Keijser: Als wij de veror
dening aannemen, leggen wij haar defi
nitief vast. Velen voelen er voor het
gebruik van het betreffende materiaal
nog een half jaar toe te staan.
men in overeenstemming met haar ge
voelens en ze haxi het op dit ogenblik
liever dan de helderste zonneschijn. Zij
liep langzaam het leek wel of kaar
lichaam zijn veerkracht verloren had
en zo duurde het vrij lang eer ze in de
heuvels was. Eén deel van haar voeld»
de regen en zag de vogels en de oranje
bessen van de kraai-dorens doch een
ander deel was in zichzelf gekeerd en
leed onder een doffe donkere pijn. Het
was niet de eerste maai, dat Sue leed..
Een dergelijke pijn in haar borst had ze
ook wekenlang meegedragen,toen haar
moeder gestorven was. Evenals nu was
ook toen het lioht in haar leven plotse
ling gedoofd.
Ze wist maar half waar ze liep, ze
volgde zo maar de paden die haar voet
vond. Ze plaste door moerassige plaatsen,
waar het mos rood en sponsachtig was,
ze klom tegen een rotsige helling op en
baande zich nu en dan een weg door 't
natte kreupelhout. Het was al laat in de
middag, toen ze, doodmoe, de hoogste
top van de omtrek bereikte. Het regende
niet meer en de wind, die uit de verre
zee kwam, scheurde de laatste wolken
aan flarden en blies ze weg naar de ho
rizon. De zonneschijn, eerst nog zwak
en waterig, werd al spoedig helder en
warm en deed overal de waterdroppels
in gras en struiken glinsteren als juwe
len. Zij hoorde kieviten roepen en zag er
een paar over de heuvels naar het laag
land vliegen boden der lente in dit
sombere heuvelland.
Het aanvankelijk voorstel, waarbij
door B en W ontheffing kan worden
verleend voor het bouwen van buiten
muren van kleinere bedrijfsgebouwen
met genoemd materiaal, wordt dus aan
gehouden.
Hierop gaat de raad met gesloten deu
ren 'het onderwerp „Uitbreiding der T.
E.M." bespreken, punt 15, dat op ver
zoek van de voorz. na de voorgaande
punten zou worden behandeld. <Dhr Van
Heerwaarden had nog gevraagd of be
spreking met gesloten deuren gewenst
was, waarop de voorz. had geantwoord,
dat de raad dat zelf kon beslissen). Na
twee en een half uur worden de deuren
heropend, waarna de voorz. een korte
verklaring aflegt, welke wij reeds in de
aanhef afdrukken
Rondvraag.
Een klein nieuwtje
Ik heb een klein nieuwtje, zegt dhr
Zijm, nl. dat ik bedank als lid van de
Woningcommissie. De tijd die er aan be
steed moet worden is nutteloos gezien
't kleine bouwvolume. Wij hebben naai
de berekening met 30 woningen p. j. (na
de oorlog) meer gebouwd dan feitelijk
was veroorloofd en toch is het totaal te
kort aan woningen 13 pct.l De noodge
vallen hebben wij al niet meer kunnen
oplossen, op enkele uitzonderingen na.
Bij het tegenwoordige bouwvolume zie
ik het nut er niet van in om elke 14 da
gen opnieuw bijeen te komen, daar wij
onder de huidige omstandigheden toch
niets kunnen bereiken. Een ontzettend
groot bezwaar is ook het feit, dat een
groot deel van de Texelaars niets
voor samenwoning voelt, vooral zij, die
nog wel enigszins gelegenheid hebben
andere mensen aan onderdak te heipen.
Voorz. zegt, dat B en W. het met de
motieven van dhr Zijm eens te zijn,
maar de zaak niet kunnen veranderen
Het is een ondankbaar werk, het is
moeilijk om gegadigden voor deze func
tie te vinden. Toch moeten er in iedere
vergadering puzzles opgelost worden en
daarmede kan een commissie uit de bur
gerij ziah het beste belasten. Dhr
Zijm wordt dank gebracht voor de ver
richte werkzaamheden.
Dhr van der Vis hoopt, dat het fiets
pad van de plaats van H. Koom tot de
Strandweg en van daar tot de familie
Koolstra spoedig wordt vei-beterd. Hij is
dankbaar wegens het plan de zijbe-
besltratingen te verharden, maar hjj
hoopt, dat de straat bij Brlnkzicbt en
huize Lida ook in dit plan betrokken
wordt. Dhr van Heerwaarden: Spoil
enthousiasten vroegen, waarom er bij
voetbalwedsti-ijden geen politie, aanwezig
is. Voorz. zegt toe dit met de comman
dant te zullen bespreken. Dhr Keij
ser: Ik had de benoeming verwacht van
een afgevaardigde.naar de vex-gadering
van TESO. Voorz:. De gemeente
wordt door de burgemeester vertegen
woordigd
Overdag niet paraat?
De heer M. Bakker: Enige be-
wonei-s van Den 'Hoorn deelden mij me
de, dat de helft van het brandweercorps
eldei's werkt, 's Avonds keren die -per
sonen naar het dorp terug, maar als er
ovex-dag brand uitbreekt is de brand
weer niet geheel paraat. Zal bekeken
w-oi-den. Dhr Wlestdorp zegt, dat de
bestrating te De Cocksdorp zo slecht is
gewox-den, dat zij levensgevaarlijk is.
Vooi-z.: Dit jaar nog wordt de straat
vex-betex-d. De begroting is nauwkeurig
uitgebalanceei-d en de lasten van ieder
jaar zullen ook ieder jaar gedragen
worden. Dhr A. Backer vraagt hoe 't
staat met het adres van de bond van
kantoorbedienden inzake de winkelslui
ting. Dhr M. Bakker stelt het op prijs
dat de Middenstandsbonden en de Kan
toorbedienden-bond beide eens gehoord
worden. Dhr Hin vraagt of er door
beide bonden overleg is gepleegd. Dhr
A. Backer: Neen. Dhr Hin: Dat ver
baast mij, want in de landbouw wordt
zulks wel gedaan. Dhr de Waard
stelt liet eveneens op prijs, dat beide
partijen eerst eens met elkaar gaan pra
ten. Dhr M. Bakker vil, dat iedereen
een steentje bijdraagt ter wille van het
vreemdelingenverkeer. Daartoe zijn wij
verplicht. In het seizoen moet meer op
de wensen van de bezoeker worden ge
let dan op de wijzers van de klok! (Ad
ministrateur VVV werkt in hoogseizoen
dag en nacht. Red.).
Hierna sluiting te 7,47 uur.
Ze aanvaardde de terugtocht ze j
passeerde op enige afstand het huis van 1
de Graingers, maar ze had de moed niet
er heen te gaan om wat met May te pra-
ten en ten slotte, toen do schemering
begon te vallen volgde ze een beek, die
over de laatste flauwe helling naar de
rivier afliep. Ze bereikte de rivier op
ongeveer twee mijl boven de molen.
Het was een desolaat land in de sche
mering. Aan de kim was het licht nog
geel, maar er kwamen al weer wolken
opzetten, die langzamex-hand de hemel
overdekten Terwijl Sue het pad langs
de stroom volgde, zag ze de bomen op
de heuvels als zwarte gedaanten tegen
de grauwe avondhemel. De rivier bruis
te over brokken rotsteen. Ze was ge
zwollen door de regen en sleepte van
alles mee in haar troebel water, takken
en hele struiken, dorre bladeren, heide
en overal, waar ze om rotsblokken
kolkte, vormde zich vuilwit schuim.
Ten slotte kwam ze by de wilg, die 1
Darnay geschilderd had. Htj stond met
zijn voet in hot water, zijn takken leken
verwrongen armen.
En plotseling weid het verdriet haar
de baas. Ze was het de hele dag mees-1
ter gebleven, doch nu kon ze zich niet
meer beheersen en met een kreet als van
een1 gewond dier zonk ze op haar knieën j
in het natte gras en barstte in tranen uit.
f
(Wordt vervolgd).
door G. Th Rotman (Nadruk verboden)
