Sue
R.K. Landarbeidersbond hield geanimeerde vergadering
Jeugd moet verlangen naar hogere waarde
Brammetje Flapoor en z'n vrienden
3
De Texels stamboekschapenfokkerij
in Nederland
De Maatjesharing
is er weer
vindt het geluk.
Groot was de opkomst niet ter verga
dering, uitgeschreven door de R.K.
Landarbeidersbond „St. Deus Dedit", af
deling Den Buig, op Dinsdag jl. in „De
Zwaan", maar do besprekingen zullen
him vrucht zeker afwerpen.
De voorz., dhr J. H. Schraag, opende
met de Ghr. groet, waarop na lezing der
notulen door de secr., dhr Jb Schrama
Gzn., het jaarverslag werd uitgebracht.
Vervolgens opende de pennm., dhr A.
Barhorst de boeken, waaruit bleek, dat
er een batig saldo was van f81,—.
'De controlecommissie, de heren Cor
Bakker Mizn. en G. Kiljan Gzn., advi
seerde de pennm. décharge te verlenen,
waarop de bestuursverkiezing plaats
had. Dat ging vlot, want dhr Jb. Schra
ma werd als secr. herkozen.
Alvorens de rondvraag weid gedaan,
werd het woord gegeven aan dhr H. Bos
man, een der Hoofdbestuurders uit
Haarlem, die verschillende onderwerpen
behandelde en tal van vragen, die au
tomatisch oprezen, duidelijk beantwoord
de. Hij sprak o.a. over het pensioen
fonds, de dorsbedrylven, (met het col
lectief arbeidscontract) en de D.U.W.
Opgemerkt, werd. dat er zo weinig
mogelijk accoordwerk moet worden aan
vaard en zoveel mogelijk op vast loon
moet worden gestaan
De leden werden aangespoord hun me
dearbeiders op te wekken tot aanslui
ting bij de bond, die de belangen van de
arbeiders behartigt. 96 pet, van de
Texelse arbeiders is in eerste instantie
geregistreerd voor het pensioenfonds.
Dat is zeer gunstig, die laatste 4 ko
men hopelijk oök nog wel.
Een der aanwzigen vroeg of de insig
nes al waren gekomen. Antwoord: een
deviezeukwestie, ze moeten worden in-
KATHOL1EKE KERKDIENST.
Zondag: Onder het octaaf \au Heme -
vaart. H.H. Missen in Den Burg en Oos-
terend om 7,30 en tü uur, in Den Hoorn
alleen om 10 uur. Om 7 uur Meimaand-
lof. Deze wedk: H.H. Missen om 7 en 8 u. i
Communie-uitreiken voor en onder de
Missen, Dinsdag en Vrijdag ook om 6,30
uur. Maandag: ook een H. Mis om 9 u
Om 7,30 Meimaandoefening Dinsdag: om
7,30 u. lof tot sluiting v.d. Meimaand.
Woensdag: geien H. Mis in Den Hoorn.
Om 7,30 u. lof ter ere van St. Jozef. Om
8 u. jongensconigr. Donderdag: om 8 uur
ook een H Mis in Oosterend. 's Middags
bieohtgel. v. sdhooliknderen om half 4.
Van 7-8 u. voor volwassenen. Om 8 uur
meisjescorjgr. Vrijdag: le Vrijdag v d.
maand. Om 6,30 u. communie-uitreiken
Om 8 u. gez. H. Mis. In Den Hoorn ook
een gez. II Mis om 7,30. Om 7 30 u. lof
ter ere van het H. Hart. Van 7-9 uur
bieohügel. in de bijkerken. Zaterdag: 1e
Zaterdag v.d. maand. Om 6,30 comuiu-
nieuitreiken. Ook een H. Mis in de Ka
pel. Van 5-9 u. bieohtgel. op hele uren.
Vandaag vigilie van Pinksteren. Voor
geschreven Onthoudingsdag.
gevoerd uit Tsjeaho-Slovvakije. Weder
vraag: „Zullen wij dan nóg maar wat
lammeren sturen?" (hilariteit
De geestelijk adviseur, kapelaan
Groot, drong aan op het volgen van de
ontwikkelingscursus, welke zal worden
gegeven door de K.A.B. Deze cursus
„Algemene Ontwikkeling" is van even
groot beliyig als de andere cursussen en
veten verwonderden zich er dan ook
over, dat er voor de cursus v. d. zijde
der landarbeiders-jongeren minder be
langstelling bestond dan voor de motor
cursus, terwijl ook over belangstelling
voor de veeverloskunde niet te klagen
viel.
Omstreeks kwart over elf sloot de
voorz.^met de Chr. groet. De afd. Den
Burg telt thans 81 leden er waren 4
nieuwe leden geboekt.
DIENSTREGELING N.V. TESO.
Op werkdagen:
Van Texel: 5,20; Ma6,15; 7,45; 11,45;
14,40; 17,45.
Van Den Helder: 6,30: Ma8,30; 10,20;
13,00; 16,20; 19,30.
Op Zon- en Alg erkende Chr. Feest
dagen:
Van Texel: 6,15; 9,30; 11,45; 17.50.
Van Den Helder: 8,25; 10,30; 13.10; 19,00
PLUIMVEEVOEDER.
Voor 5 Juni-2 Juli bedraagt de voeder-
toewijziing voor pluimvee per kip-eend
3 kg mengvoeder I, en wel voor hetzelf
de aantal dieren, waarvoor in de voor
gaande 4-weekse periode toewijzingen
zijn verstrekt. Voor legkippen zullen uit
sluitend voedertoewijzingen worden ver
strekt, indien blijkens bij de PBH inge
leverde exportzegels aan de tot 8 Mei jl.
opgelegde aanslagen geheel is voldaan.
Zaterdagavond gaven „De Vrije Vo
gels", een nieisjesgroep o.l.v. dhr N\-
land, een bonte avond in het „Eigen Ge
bomv". De zaal had beter bezet kunnen
zijn, wat o.i. te wijten was aan de gerin
ge publiciteit.
Na een korte toespraak door dhr Ny-
land zongen de meisjes een openings
lied van „De Vrije Vogels", gevolgd door
declamatie van Kriena Groenhof. Eniany
Dros en Truus Karsman, verkleed als
keurige matroosjes, zon'gen „De Klok v.
Arnemuiden", maar met een andere in
houd en andere wijs dan het bekende ra-
diioliedjes. Het werd gevolgd door e>r
eigen gemaakt toneelstukje „D* Zamba",
waarop Truus en Emmy zongen „Ik wil
varen". „Een pijnlijke vergissing" was
de geschiedenis van een kind, dat plot
seling niet meer lopen kon en later bei
de benen 111 één broekspijp bleek te heb
ben. Meester Nvland vertelde, dat het
doel \an de avond was geld bij elkaar
te krijgen voor een kampweeh in Sdhoorl
waardoor de kosten vat gedrukt konden
worden. Ook hoopte hij nog wat geld be-
sdhdikbaar te krijgen voor aankoop van
2 primussen. Vrije Vogels, Dosvolk, J.G.
VOJC hadden geen kampeeruitrusting
en moesten steeds maar lenen.
Entree werd niiet geheven, maar er
was een verloting
Voor de pauze werd nog opgevoerd
„Wïesjesdroom", de droom van en
meisje, dat naar buiten moest voor ge
zondheid en bang was dat ze hét een
zaam zou hebben. Ze hoorde echter de
bloemen met elkaar praten, waardoor ze
het veel gezelliger had. De mr'sjes wa
ren alleraardigst aangekleed en oogstten
dan ook veel succes.
Na de pauize werd begonnen met drie
liedjes, die ook op sdhool gezongen wer
den en er goed inzaten, gevolgd door "t
verhaal van Boerke Naas die van de
markt komen!de door de rover w0;tl
overvallen, dooh deze te slim af was.
Emmy en Truus zongen zeer verdien-
door G. Th. Rotman
(Nadruk verboden)
43. De dokter behandelde de gezwollen
plaatsen met ammoniak en een zalfj»,
deed er een doek om, en zo gingen de
mensen, enigszins opgelucht, weer heen,
na betaald te (hebben natuurlijk. Stra
lend van genoegen keek de dokter naar
al het geld, dat hij zo opeens verdiend
had; nu kun hij eindelijk een nieuwe
luidspreker kopen.
44. Onderwijl zaten Bram en Tom nog
steeds in de tuin; ze duifden er niet uit.
„Onze honger is gestild", zei Bram,
„maar o wee, wat heb ik 'n dorst!" Om
het huis heengluipende kwamen ze nu
aan het keukenraam. Het stond half
open en het keukenmeisje zette juist een
grote kan melk neer, die ze roeven ge
haald had.
stelijk „Tinigeling" waarna Truus Kars
man kostelijk een baby imiteerde, waar
om onbedaarlijk weid gelachen.
Met een 4-tal dansen gevolgd door de
clamatie van Linie Dekker, eindigde de
ze leuke Bonte Avond, waarin ook alle
ongenoemde medewerkers hun aandeel
tot het welslagen hebben gelevrd.
De muzikale medewerking werd ver
leend door mw. Dros-Kuyper en Frans
Zegel, die voor mw. Termaat inviel.
De heer Termaat, sprak het slotwoord.
Hij dankte namens de aanwezigen voor
de aardige stukjes en dhr Nyland voor
de zorg pn de tijd aan de jongeren be
steed. Er is steeds meer te doen met en
voor de jeugd en ieder, die er zich voor
interesseert,is welkom.
Dit was een vlotte avond, maar voor 'I
zover is, komt er heel wat kijken. De
ouders hebben in de eerst» jilaats tot
laak de kinderen on te voeden, doeli
daarnaast de onderwijzer en jeugdleiders
die goed moeten onderzoeken welk mate
riaal ze ir handen hebben. De jeugdigen
die alleen staan, of in kleine groepjes,
lopen groot gevaar voor vereenzaming.
In clubverband, waar iedereen kan mee
doen is dat anders. De jeugd moet zich
niet laten vermaken, maar zichzelf ver
maken. Geen vervlakking, maar een
drang naar hogere waarden. En we ver
zoeken uw aandacht, en medewerking
voor de grote taak, die ons allen ge
meenschappelijk aangaat. Gemeenschap
pelijk strijden is daarvoor nodig.
ONDERPEOEGEN EN GROEN-
MAAIEN.
De Prov. Voedselcomm. maakt be
kend:
Telers, die na de Mei-inventarisatie
1949 overgaan tot onderploegen of
groermiaaien van tarwe, rogge, gerst,
haver en-of gemengd graangewas zijn
verplicht hiervan schriftelijk medede
ling te doen aan de PBH onder wiens
werkgebied zij ressorteren, onder opga
ve van liet gewas hetwelk werd ondergt-
ploegd en-of groengemaaid, alsmede on
der opgave van de desbetreffend^ op
pervlakte.
Deze verplichting geldt niet indien
door de telers van het desbetreffende
gewas voor de oogst 1949 niet meer dan
50 are werd verbouwd.
Formulieren voor deze opgaven zijn
l;ij de PBH verkrijgbaar.
Indien aan dit voorschrift niet wordt
voldaan, zullen de leveringsplichten
t.z.t. gebaseerd worden op de oorspron
kelijk uitgezaaide en bij de inventarisa
tie opgegeven oppervlakten.
AANKOOP DONKERE OLIE.
Geregistreerfden wordt medegedeeld,
dat, evenals vorig jaar, voor aankoop
van donkere olie een aankoopvergun
ning nodig is. Vanaf heden kunnen ver
bruikers van donkere olde aanvraagfor
mulieren volledig ingevuld ?n onderte
kend, vóór 1 Juni wederom bij de P.B.H.
inleveren, die eveneens vertier inlich
tingen kan verstrekken.
ZEEPOST NAAR INDONESIË.
Op 31 Mei vertrekt het s.s. „Rein-
pang" naar Indonesië. Met dit schiip kan
zeepost worden meegezonden. De cor
respondentie moet daarvoor uiterlijk 29
Mei ter post zijn bezorgd.
Ontstaan van het Texelse ras.
Het oorspronkelijke Texelse schaun
was een klein, goed, kort gebouwd dier
tje met een fijne doch lichte vacht, met
een pijlstraat Het was sober, laat rijp en
weinig vruchtbaar. Het vlees was mager,
doch goed van smaak.
In de laatste helft der vorige eeuw
ging men kunstmest gebruiken en ge
lijktijdig ongeveer heeft men liet oude
Texels schaap met verschillende Engelse
schapenrassen gekruist. Men wilde de
goede eigenschappen van de oude Texe
laar, zoals o.a. goede wol en soberheid
behouden, doch daarnaast de hoeveelhe
den verhogen met behoud van de kwali
teit, de vruchtbaarheid verbeteren, in
één woord men streefde naar een ras niet
behoud van de goede eigenschappen van
het oude, terwijl men alle slechte of min
der gewenste eigenschappen van het ou
de wilde veranderen in goede, die in ver
schillende ander? rassen gevonden wer
den.
De minder gewenste eigenschappen
van die andere rassen wenst? men eelt
ter te weren. Men had dus een nieuw
vormingskruising in zijn hoofd, hetgeen
wel lot. de moeilijkste kruising gerekend
kap. worden, die er is.
Hoe dii precies gegaan is. weet men
niet Waarschijnlijk zijn de Engelse ras
sen als Border Leicester, Leicester. Lin
coln, benevens vermoedelijk ook enkel"
SouUidovns, Hanipshiredovvns en Wiens-
Ievdales enige lijd gebruikt. Daarrrc
schijnt men met rammen van liet oude
ras terug te zijn gaan kruisen. Tot sic!
is hieruit eien nieuw schapenras ontstaan
dat wij als de tegenwoordige Texelaar
kennen.
Dit ras heeft een groot aanpassings
vermogen. 'het is sober, het. kan in de
kortst mogelijke tijd slachtrijp ziin en
een zeer groot gewicht bereiken, terwijl
het aan de andere kant een behoorlijk.?
hoeveelheid wol (5 kg) van goede kwa
liteit. kan leveren.
Bovendien is het voldoende vrucht
baar en is de levensvatbaarheid der pas
geboren lammeren zeer groot.
De grootte van de worp.
Deze is afhankelijk van de meer of
mindere afscheiding der vrouwelijke
rijpe eicellen tijdens de bronst. Dit is
vermoedelijk dn de eerste plaats een er
felijkheidskwestie, terwijl waarschijnlijk
tevens de aard van liet voedsel en de
conditie der dieren hier een rol speltn.
Men aoht het ongunstig als een fokooi
te vet Is, als zij bij de ram toegelaten
wordt, hetgeen ook bij onze andere huis
dieren een bekend verschijnsel is. Ben
vrij algemene opini1? van de schapen-
houders is, dat ooien vlak voor de dek-
periode In betrekkelijk schrale toestand
moeten verkeren en het even voordat de
ram erbij toegelaten wordt, het best m-oet
krijgen, wil men zoveel mogelijk lamme
ren krijgen.
Mogelijk speelt ook het tijdstip der
bevruchting tijdens de bronstperiode 'n
rol. Hier weten wij echter nog weinig
van er, bovendien zal de ram iedere ooi
ook wel meerdere malen dekken, gedu
rende deze periode.
Behalve de vruchtbaarheid der omen,
waarop ieder stamboek selecteert uit '11
ci'felüi;heidsoogtpunt, moet men ook ter
dege rekening houden met de vrucht
baarheid van de moeder van de ram, die
als rammenimoeder reeds aan bepaalde
vrurthtbaarheidseisen moet voldoen, aan
gezien men anders het risico 'nopt, dat
het nageslacht, weer minder rruohthaar
wordt.
Naast deze erfelijke factoren, spelen
echter obk de reeds genoemde niet erfe
lijke zeer zeker een grote rol. De melik-
rijphpid is gelukkig van dien aard, dat
wij ons over het algemeen over het groot
kunnen brengen van de lammeren geen
zorgen behoeven te maken.
De stamvader.
Onmiddellijk na de kruisingsperiode
liet de uniformiteit vanzelfsprekend le
iwensen over. De eisen der afnemers de
den echter hun invloed gelden en de fok
kers beijverden zich lammeren te fok
ken, die het best werden betaald. In 1909
begon de Ver. tot verbetering van de
Schapenfokkerij in N.-Holland, later het
Texelse Schapenstamboek in N.-Holland,
de verbetering op 'krachtige wijze te on
dersteunen en in 1910 schreef zij ram 54
in. Déze ram heeft een bijzondere rol
gespeeld en kan als de stamvader van 't
tegenwoordige Texelse schaap be
schouwd worden. In 1927 waren er van
de 181 in leven zijnde ingeschreven ram
men in dit stamboek 91 langs de manne
lijke lijn terug te voeren op ram 54.
Hier ziet men dus evenals bij alle an
dere fokkerijen als grondslag toepassing
van de. inteelt met ram 54 als stamvader,
die getoond heeft een grote mate van
fokzuiverheid te bezitten voor de meest
gewenste eigenschappen.
Bij de verdere ontwikkeling van de
Texelse Schapenfokkerij is op en top in
teelt gepleegd en het daardoor ontstane
schaap voldoet, aan alle eisien, die wij
er aan stellen, t.w. robuust, vroeg rijp.
vruchtbaar, goede en voldoende ziware
vachten, sober, Oen groot aanpassings
vermogen en grote .levensvatbaarheid
der jonge pas geboren lammeren.
Via de beste zoon van ram 54, nl. raan
105, zijn verschillende bloedlijnen ont
staan Deze ram heeft tot op 10-jarige
leeftijd ziin diensten gepresteerd.
fWordt vervolgd.)
De berichten, dat onze vissersvloot
voor het eerst na de winter weer op
haring is uitgegaan, wekken ieder jaar
opnieuw een stemming van verwachting
in ihet land. En die geldt niet slechts de
baat, welke een goede vangsi opleveren
zal voor onze deviezen-pot of voor de
wereld van de visserij. De vlaggen en
het feestvertoon gelden ook de „Hol
landse Nieuwe" zelf, die reeds vanouds
als concurrent van de dokters wordt be
schouwd en tegelijkertijd als een spe
ciale Nederlandse lekkernij, waarvan 't
puikje ieder voorjaar aan de Koninklij
ke familie gepresenteerd wordt.
Onze voorouders hebben het wel goed
gezien, toen ze de haring als een zeer
gezond voedingsmiddel bestempelden.
Haring is en heel vette vissoort, rijk aan
vitamines (vooral A en I), die ook in le
vertraan voorkomen) en aan voedings-
zouten, die eveneens het lichaam helpen
opbouwen en tegen infecties bescher
men. Aan eiwit is 'ze ongeveer even rijk
als vlees en bovendien is dit vis-eiwit
lichter verteerbaar. Ook voor kindereu
vormt ze een uitstekend voedsel.
Hoe eten zij de haring, die fijnproe
vers Zij pakken de vis bij zijn staart
gooien hem om en scheuren hem met
één beweging in tweeën. Dan glijdt hij
zijig glad het keelgat in. Een kunstje om
door oefening te leren.
Er zjjn echter nog andere manieren
om de nieuwe maatjesharing te genie
ten, bv. alk broodbeleg'ging fhebt u ze al
eens geprobeerd met een lepeltje sla
saus of mayonnaise?) of met andere in
grediënten, vermengd tot eüeir sla.
In het vouwblaadje „Haring heerlijk",
a 3 cent verkrijgbaar bij het Voorlich
tingsbureau van de Voedingsiaad, afd.
V'is, Industriestraat 23 rood. IJtnuideu
(giro 3011271 vindt u vele dergelijke re
cepten.
54.) Sir James wilde Darnay een
portret van dat nichtje laten schilderen,
begem Edward, maar Hedley viel hem in
de rekte,
Naaiuriijkl Natuurlijk! We zijn er!
We hebben *t, dat is het nichtje!
Edward kon een glimlach niet onder
drukken, want liet was zo echt iets voor
mr. Hedley om voorbarige conclusies te
trekken vooral wanneer het met de
adel in verband stond. Mr. Hedley was
in zijn hart een slippendrager van wat
de oude mrs. Bulloch „de grootheid"
placht te noemen Hij vond niets heerlij
ker dan lord zus of zo of sir die en die
in zijn toonzaal rond te leiden en strijka
ges te maken bij eik schilderij, dat hij
liet zien. Of ze iéts kochten, kwam er
niet zoveel op aan en om de vvaarh>id
te zeggen, deden ze dat maar zelden
maar het was heerlijk, ze in zijn toon
zaal te hebben.
Jij lacht, Ediward! zei mr. Hedley
geprikkeld. Je kunt voor mijn par!
lachen als de Mona Lisa, maar ik zou nu
niet hier ziin als ik niet de puntjes op
de i's had weten te zetten. Jij hebt geen
flair, Edward. Dat is het. wat je mist -
flair. Ik wist, dat dat meisje Iemand
was, zodra ik haar zag. Die oude Schot -
se families hebben een soort natuurlij
ke waardigheid, die onmiskenbaar is
Sue vond het niet nodig haar nieuwe
avontuur voor tante Bella te verzwijgen,
want tante Bella was zo betrouwbaar als
een rots en bovendien wist ze al zóveel
van Darnay af, dat het onzinnig leek
haar deze nieuwe ontwikkeling niet le
vertellen. Het was eigenlijk heerlijk voor
Sue, dat ze liet niet behoefde te verzwij
gen, vvani ze brandde van verlangen, te
kunnien spreken over Darnay's succes.
Zodoende wist ze niet, hoe gauw ze thuis
zou komen om met tante Bella le praten
Miss Bulloch was een dankbaar en in
telligent gehoor dat wist Sue allang.
Zy luisterde en glimlachte en keek be
denkelijk bij de beschrijving van mr.
Hedley's wanhoop en lachte hartelijk by
de beschrijving van „Edward".
- 't Ben vrenide minse die Engel
sen, zei ze tenslotte. Be leef nu twintig
jaar onder ze en ik begrijp zo nog niet.
Ik mag ze graag, Sue, dat kan 'ik niet
aars zeggen, maar 'r is wat geks an ze.
Zeg, zoude geen zin hebben, Fraude
lés te nemen?
Sue kende tante Bella nu al goed en
keek dus niet vreemd op van deze plot
selinge verandering van onderwerp. Ze
wendde haar aandacht snel van de zot
heden der Engelsen naar de taal der
Fransen en dacht even na.
Ja, dat zou ik wel willen, zei ze.
- Dan is 't op orde, zei tante Bella
die haar nicht evengoed begreep als haar
nicht haar en dus wist. dat Sue's „dat
zou 'k wel willen" eigenlijk betekende:
Dat zou 'k héérlijk vinden, 't Is de
Fransman op nummer dartig. Hij
zoekt leerlingen en 'k heb met de man
te doen.
Deze korte mededeling was voor Sue
vrij duidelijk. De Fransman kon zijn lo
gies niet betalen en tante Bella die een
hart van goud had, was niet in staat,
hem op straat te zetten.
Dal, zou nuttig zijn, vervolgde tante
Bella, pogend te d'oen of de vriendelijke
bedoeling helemaal niet vriendelijk was,
maar alleen nuchtere zakelijkheid. Het
zou héél nuttig zyn Ik krijg nogal e3
Fransen hier. En ik zal op de neye
kaarten laten drukken: „Ou pnrle Fran
cais" of zowat. Er moeten 'r net nieuwe
zyn Ge moest er maar dadelijk mee be
ginnen, Sue.
Mbnsieur Debois was een lange, ma
gere man met grijzend haar. Hy was
naai- Engeland gekomen om een hoek te
schrijven, dat hem fortuin zou doen ma
ken, maar het boek was niet zo gauw
gereedgekomen als hy gehbopi had en
zodoende was zyn geld op geraakt. Nu
moeten schrijvers eten en drinken ea
slapen, precies ais andere mensen en hij
was deihalve genoodzaakt, zyn kleine
inkomen te vergroten door leerlingen te
nemen. Het betekende voor hem veel
tijdverlies, maar er was niets aan le
doen en hoewel hij zyn leerlingen een
last vond en persoonlijk niet veel be
langstelling voor hen had, was hy een
consciëntieus man en deed al zyn best
om hun goed Frans te leren. Hy ver
welkomde miss Bulloch's nichtje met 'n
vermoeide glimlach. Hy schoof zyn werk
terzijde, bood haar een stoel aan en ver
zocht haar hem te vertellen hoeveel ze al
van de Franse taal wist.
Ik heb op school Frans geleerd, ant.
vvoordde Sue, hem recht aankijkend,
maar ik zy or alles van vergeten. We zul
dus van 't begin af moeten beginnen, als
ge 't goedvindt.
Niets liever, zei Debois. Wy zullen
dus beginnen met de uitspraak; dan ver
mijden vv e van meet af aan liet miauwen,
dat alle Engelsen doen, die Frans van
Engelse onderwijzers geleerd hebben.
Miss Pringle bleek geen neiging tot
miauwen te hebben. Haar klinkers wa
ren helder en duidelijk en zy konden al
gauw van de uitspraaklessen overgaan
tot lezen en conversatie.
Debois kreeg spoedig belangstelling
in zijn nieuwe leerlinge en deed zyn best
voor haar. Hy had behagen in haar na
ïveteit on haar open, heldere ogen. Zy
leek eigenlijk niet op een vrouw dit
nichtje van mademoiselle Bulloch, maar
op een man leek ze nog minder.
Spreek ik het Frans nu al goed
uit? vroeg ze op een dag, toen ze al on
geveer een maand les had gehad.
Hij keek haar vragend aan. Goed?
vroeg hy.
Ja, zei Sue. Of spreek ik afschu
welijk gebroken Frans zoals sommige
mensen afschuwelijk gebroken Engels
spreken liet. soort Engels, dat je pijn
doet?
Neen, zei M. Debois glimlachend.
Uw uitspraak is goed. Bijna volmaakt.
Mij doet uw Frans geen pijn. Mag ik
vragen waarom u er zo op gesteld is, 'n
goede uitspraak van mijn taal te ver
werven?
Sue kreeg een kleur, 't Is geen erg
mooie reden, zei ze.
Monsieur Debois wachtte even, in de
hoop, dat, mademoiselle Pringle „de niet
erg mooie reden" om goed Frans te wil
len spreken zou omschrijven, maar ze zei
niets meer en de reden bleef voor immer
een mysterieeen van die geheim
pjes, die ons nu en dan plagen en Sue
zou verbaasd opgekeken hebben als z?
geweten had hoe vaak haar leraar er
later nog over dacht en zich afvroeg,
wat het geweest kon zijn.
In werkelijkheid was de reden heel
eenvoudig en heel menselijk, zy het dan
ook niet bijzonder waardig. Sue had
nooit vergeten hoe ze door Ovette be
duveld was geworden de herinnering
daaraan stak haar nog steeds en liet leek
haar dat ze iets zou uitwissen van die ou
de smaad, als ze de taal van die vrouw
heter leerde spreken dan Ovette Engels
kon spreken. Als ze het mens ooit weer
zag, zou het een voldoening zijn op haar
slecht Engels te antwoorden in behoor
lijk Frans. Maar ook als ze haar nooit
weerzag, zou ze het gevoel hebben
een voordeel op haar oude vriendin te
hebben behaald. Natuurlijk overdacht ze
het niet zo verstandelijk. Ze dacht al
leen maar: Wat enig zou het zyn, als 'k
'r op een goede dag tegenkwam en haar
kon aanspreken in 't Frans.
(Wordt vervolgd).
