Cjrom "ZwartsJexeh in het harL, y-MÉ Vijfhonderd wandelaars genoten van het schone Texelse landschap „De Duinkanters" van Den Helder behaalde 't hoogste aantal punten 74-jarige Utrechtenaar was na 25 k.m. nog zo fris als een hoentje „Wees voorzichtig, je hebt mijn brood nog in je rugzak" De prijswinnaars *T z V Jeugdige toneelgroep van de Mariacongregatie op de goede weg WOENSDAG 1 JUNI 1949 TEXELSE 62e JAARGANG No. 6327 COURANT Uitgave v.h. Fa Langevcld De R007 Boekhandel - Drukkerij - Bibliotheek Den Burg Texel - Postbus 11 - Tel 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags Bankrek Rotcerdamsche Bank en Coöp. Boerenleenb. Postgiro 65 2. Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar „Mijnheer Ik kan mijn rok wel uit wringen, mag Ik deze broek aanhouden?" Deze vraag werd gericht tot de heer De Jong, een van de organisatoren van de vogel-wandeltocht, die Zondag op Texel werd gehouden, een vraag van 'n charmant melske en dhr De Jong ant woordde natuurlijk: „In dit geval mag het en als ze onderweg aanmerkingen mochten maken, nou, dan zeg je maar, dat Ik permissie heb gegeven". 't Was Zondagochtend even voor tl uur. In het startlokaal, dat was Ingericht in de Ulo-school te Den Burg. Op de dag die de 500 deelnemers zeker met gouden letters zullen boekstaven! Het was druk in die school; er moes ten allerlei formaliteiten worden ver vuld. Groot was het aantal organisato ren niet en wie startklaar waren wierpen doorgaans meteen de rugzak op de schouder om aan het door hen te wande len parcours te beginnen. Daardoor kon het gebeuren, dat de eerste groep en de laatste enkele ten. uit elkaar kwamen te tigtgien, wat wel niet de bedoeling zal zijn geweest Maar dit dan vermeld als zeer onbe langrijke bijzaak, want de vogel-wandel- tocht is uitstekend geslaagd. Er was bij gunstig weer op 1000 deel nemers gerekend. Wij weten allemaal wel, hoe Ongunstig het weer vóór de tocht is geweest. Dagenlang tot het tijd stip van de start toe! Ja, enkele ogen blikken na de start scheen Pluivius het opnieuw op de tippelaars te hebben ge mond en dreigde het een waterballet te worden. Maar liet is gelukkig bij dit dreigement gebleven en al spoedig gin gen de overjassen uit en werden deze bij de eerste de beste gelegenheid uit han den gegeven. Ja, de wandeldag zelf is door uitste kend wandelweer begunstigd. Stel je voor, dat er een brandend hete zon op de ruggen hacLgeprikt. Een zon, die in de ze tijd van het jaar het wegdek kan her schapen in een kleverige laag, waaraan de schoen zich vastzuigt! De 29st,e Mei bracht geen zon en... geen wind. gun stiger had het niet kunnen zijn. Wij willen even stilstaan bij de orga nisatie in de periode, die aan dit festijn voorafging en dit mogelijk maakte. Wij willen die organisatoren onze hulde brengen, want er zit heel wat meer werk aan vast dan de buitenstaander kan be vroeden. De belangstelling zou groot zijn, dat stond vast! Uit Amsterdam, uit Arnhem en Zuüphen en nog veel meer plaatóen waren brieven gekomen om in lichtingen over de tocht, hoe je Texel kon bereiken, wanneer er werd gestart, waar je kon overnachten enz. Ze wilden graag komen (en velen zijn ook geko men) maar het weer, altijd weer dat nuk kige, grillige Hollandse klimaat, hoe zou dat zijn? Duizend adspirant deelnemers hebben zoveel etmalen tevoren met spanning de radioknop betast om te ver nemen wat De Bilt er van dacht. Hoop deed leven, maar zij bleven somber, de weersvoorspellingen en helaas had de Bilt het iedere dag opnieuw bij het rech te einde! „Koud, wind, regen, regen!" Buien!" „Wind!" Misère. Een van de schoonste wandelliederen mag dan de uithaal bevatten „Regen, wind-kan ons niet deren!" het is bluf, vooral in het kader van de grote tochten met 15, 25 en 40 km. Wantdat is geen peulschilletje! De start. Heel wat Texelaars keken belangstel lend toe, toen de start begon. Jammer, dat het aantal eilanders niei groter is geweest, al was het belangrijk groter dan vorig jaar! Onze burgeon ester bleek woord te willen houden, verscheen met een goed getraind corps o.w. verschei dene Raadhuizers, sommigen in kthalci met bijpassend shirt. En verder kwamen uit: de hoogste klas van de o.l. sohoo!, Den Burg, „In tempo" met. junioren en senioren uit KoHhorn, „O.V.A uit Bak- kinn, „Batjans" uit A'dam, „Wasserij 'Krom" uit Alkmaar, „Olympus" uit Am sterdam, „Vdos" uit Utrecht, „H.Z.V." uit Alkmaar, ,,De Duinkanters" uit Den Helder met jeugdgroep en senioren, „De Zilvermeeuwen" uit Den Helder en „Wit Geel" uit Den Helder. Negen leden van SVC uit De Cooksdorp, van wie 6 deel nemers (drie dames en twee heren) voor de 40 km. en 4 SVO'ers voor de 25 ten. Dan 2 politie-agenten, 3 telefo nisten, 1 postbode, 3 brandweermannen en vele individuëlen. Bij het Raadhuis hadden zich ook de beide dochters van onze burgemeester gevoegd, de,familie Rehorst was dus goed vertegenwoor digd. De lezers hebben vorige keer gelezen hoe de trajecten lagen. Het programma weid precies eender uitgevoerd. Bij de ijs- en puffabriek ontmoetten de star ters uit Den Burg de groepen, die met de boot waren gearriveerd. Als gezegd, lagen de groepen ver uit elkaar en toen het peloton, waarbij de telefonisten zich hadden gevoegd, door Den Hoorn trok, w andelden de kopgroepen al in de buurt can de Dennenbossen. De klok wees 11,15. In „Loodsmanswelvaren" werden door liioftallige) helpsters van het Rode Kruis de eerste blaren behandeld. Hier was de rustplaats voor de 15 km. De eerste rustplaats voor de 25 km. zou zijn Bos en Duin in de dennenbossen dus. Iedereen was vol goede moed, er werd gezongen, dat het schalde en in Den Hoorn kwamen velen openlijk, anderen vanachter de vitrages de wandelaars van hun belangstelling blijk geven! „Bos en Duin" zat propvol. En geen wonder, v aar de meesten (250) deelnamen aan de 25 km. tocht. Er werd op de .goede af loop van het eerste deel van het traject een koele dronk genomen, een appeltje v oor de dorst gegeten (de servicevan het I'Vnithuis" en 't „Westland" ont braken niet en „De Snackbar" dook overal op met prima lunchpakketten te gen lage prijs. In „Bos en Duin" ont moette men een afd. van de Ned. Reis- ver. (Haarlem), die van de zomer op nieuw trips naar Texel zal organiseren. Op klompen! Het, strand was keihard. Een spoor deed daar velen de opmerking maken: „Kijk die ers raar gedaan hebben, hij heeft gesloft!" Dit kin het spoor ge weest zijn van Wouter de Wit uit Oude- sehiild, die op de haven een weddenschap had aangegaan (boze tongen beweren om een halve kruik ouwe klare, gelogen natuurlijk!), „De Wit, op klompen haal je het. nooit, die 25 ten", had iemand hem op de kast gejaagd en De Wit startte on vervaard! Het ging best, maar op het strand kreeg hij zand in de klompen en dat maakte de weddenschapskansen niet groot. Maar hij heeft het gehaald. Bra vo! Er waren in De Koog nog geen rap porten over uitvallers ontvangen (en die zfin er helemaal niet geweest ook!) aldus de heer Boogerd, de groepscommandant van de actieve Rode Kruis helpsters en helpers, 7 dames en 5 heren. (Eigenlijk is het verhaal dat de eerste blaren in Den Hooi n werden behandeld niet juist: 2 verwoede wandelaars hadden zo ge ducht getraind, de dag tevoren, dat zij op het feest zelf verstek moesten laten gaan wegens blaat-vorming. Goed its smaakt naar meer. In De Koog plofte men neer in rieten stoeltjes van „De Toekomst" en „Het Witte Huis" en een enkele maal hoorde je vragen of de helft er al op zat van de 40 kmDe 25 km.-mannen passeer den vol goede moed, waarop de 40 kin.- waaglhalzen ook maar weer de stoute schoenen aantrokken Nu langs de Kampweg .naar het gebied van de Muy- en. Daar onder de duinen langs, dus aan de rand van Eierland, naar de Sluf ter, waar Nout Langeweld zijn ijswagen had geparkeerd. „Geen ijs, daar krijg je dorst, van!" beweerde een bijgelovige vrouw maar die raadgeving ten spijt, raakte Langeveld toch een wafel kwijt Onzin, dat je er dorst van krijgt: "en idee fixe. Goed ijs smaakt enkel naar meer. De weg die van de Slufter naar de Postweg voert, is niet best (nog), de dunbezoolde tochtgenoten klaagden. Een van de weinig ongunstige wegen, want met zorg was het traject uitgestippeld, liet leidde over pradhtige straatwegen (Den Hoornderweg bv.) of over keiharde kleisehelppaden. De Postweg is lang, maar in Z.-Eier- land kwam een verkwikkende bocht in zicht. Heel in de verte verrees Den Buig van ver en soms vroeg iemand, hoe lang 't nog kon zijn. Datmoest niet mo gen. En voortaan gelieven de organisa toren diit de 40-km -ers op het hart tc drukken. Zingen kan geen kwaad, al branden je voeten en iedere melkveehouder die zijn koetjes leeghaalde, aan de kant van de weg werd een weergalmend antwoord gegeven op de vraag wat de boer in zijn pijp rookte. De laatste loodjes wogen zwaar, maar mat de kerktorens van Den Burg in het vizier loopt, 't nog wel. In geen geval prakkizeei-de iainand er over uit te val len. Bij „Mennolioewe" werd zo waar ge doceerd en gewezen op de Marathonloop maar toen die uitgelopen Belg ter spra ke kwam, was het weer enigermate fout. Bij de Ruitenplaats vroeg iemand van de colonne of ze niet over de WiLhehni- nalaan konden (de kortste route), maar anderen wilden persé door Den Burg 0111 te laten zien, dat ze met die 40 km. hadden gespééld. „Jij loopt er het slechtst bij van alle maal!" hoonde een Waaldemian op di- Poiderweg, toeii hij een inderdaad vreemd stappend lid opmerkte, Waarop deze, ongetrainde (niet verstandige der halve) delnemer vergeefs poogde beter houding aan te nemen. In de Waal- derstraat vroeg men aan de 40-km-ers: „zo ook al binnen van de 15 km?" Zo'n prima indruk maakten zij dus! De rest is gauw gezegd: onder grote belangstelling werd de Ulo-school ge haald, waar vernomen werd, dat in het Park de prijsuitreiking zou plaats vin den. 74-jarige deelnemer. 150 wandelaars hadd.ui deelgenomen aan de 15 km., 250 aan de 26 km en 80 aan de 40 (zie elders). De 74-j. heer Wilhelm uit Utreoht was ook al gearriveerd. Hij was nog zo fris als een hoentje. „Ik heb de 25 km. gelo pen, maar het waren er wel 30, het was werkelijk langer", aldus deze veteraan, die verstand van afstandmaten heeft, waar Hij al 4000 km. heeft getippeld I Zijn borst was gedecoreerd met het zil veren kruis van de 4-daagse van Nijme gen (4x55 km.). ,,Ik schei er niet mee uit, voor ik 'het gouden kruis heb, daar voor nniet je tienmaal meedoen In 1936 ben ik begonnen te wandelen, d.w.z. als deelnemer aan officiële tochten, want voordien heb ik al heel wat afgereisd als toerist", aldus dhr Wilhelm, die graag nog wat had geboomd, maar zich moest haasten voor de boot van kwart voor zes rn al was het maar 4 km., naar Oudeschild, nee de bus missen, wilde hij liever niet. 74 jaar! 14 jaar boven de 00! Wie van de Texelaars doet hem dat na? Er waren meer keien bij, die ook een kruis uit de Nijmeegse Vierdaagse had den verworven. Prilsultrelklng. In het Park hadden zich hondenden belangstellenden, o.w. vele deelnemers aan de wandeltochten, verzameld, om getuige te zijn van de prijsuitreiking, door burgemeester Rehorst. Eerst hield dhr Oskamp een korte toe spraak, waarin hij w-ees op de grote vol doening, die een wandei'dag als deze kan igeven. Hij was er zeker van dat de wandelaars Texel niet zouden vergeten en nog vaak zonden terugkomen. De voorz. van de afd. X.-Holland, dhr G. Krom, dankte liet gemeentebestuur van Texel voor zijn medewerking, waar door het organiseren mogelijk was ge worden. Ook dankte hij de VVV. Voor vele wandeiaais was Texel nog een on bekend eiland. Hij dankte ook het Rode Kruis. Spr. hoopte, dat. de wandelaars hun belevenissen op Texel zouden pro pageren en anderen zouden aansporen, volgend jiar ook van de partij te zijn. Hij hoopte volgend jaar 2000 deelnemers aan de start te zien en wekte op tot het lidmaatschap. Burgemeester Rehorst. wees er op, dat de wandelsport door iedereen die goed ter been beoefend kan worden. Hij roemde vooral de prestaties van de 40- km-deelnemers, van wie sommigen zon der trainen tot de laatste van de 40,000 meter hadden volgehouden. „Wandel:n is oen gezonde sport, die uiteraard geeri al te grote inspanning vraagt, in tegen stelling tot sommige andere takken van sport". Hij hoopte, dat deze vogelwan- deltodht een traditie zou worden en er dan meer Texelaars zouden deelnemen Hierom reikte de burgemeester de 'prijzen uit. I)e eerste prijs van de Jeugdgroepen (15 km.) werd gewonnen door de o.l. school van Den Burg (Teso-beker), met 246 punten; de 2e prijs door ..In Tempo" van Kolhorn (plaquette van de jury) 224 punten; in de afd. Senioren, die 25 km. liepen, werd de 2e prijs behaald door „O.V.A." uit Bakkum (lauwer krans van de VVV) 252 punten; de 3e prijs door „H.V.Z." uit Alkmaar. (Het Versleten Zooltje") (medaille op stan daard aangeboden door fa Gebr. Bruin) 244 punten; „De Duinkanters" uit Den Helder verwierven een te prijs op de 40 Dom. (plaquette van gemeentebestuur Texel) 269 punten! BEROEPEN. Ds. T. W. Dekker, N.H. predikant te De Cooksdorp, werd beroepen te Heme- lum. ZITTING CONSULTATIEBUREAU. In v erband met de vaeantie van Dr. v. Wiik heeft in Juni een zitting plaats op de d'erde en vijfde Woensdag, dus op 15 en 29 Juni. Daarna weer elke tweede en vierde Woensdag van iedere maand GESLAAGD. De examentijd begfint. We hopen de namen van vele geslaagden te kunnen pu bliceren. Hier is er alvast een uit Oos terend en wel W. P. v.d. Vis, die het examen voor stuurman van de zeevis vaart op 23 en 24 Mei te Den Haag ge houden, met goed gevolg heeft afge legd. Van harte gefeliciteerd! En nu maar varen Regen, wind kan ons niet deren (Tekening kwam pas heden in oils bezit) MAGAZIJN VAN HET WITTE KRUIS Vanaf 1 Juni is het magazijn van het Witte Kruis voor het afhalen en terug brengen van verplegingsartikelen ge opend op w erkdagen van 12-2 uur. LAGERE LANDBOUWSCHOOL. Bevorderd van de le naar de 2e klas: D. J. Bakker, W. van Heerwaarden, IV. Stoepker, YV. Rijk, K. Hin, D. Bakker, i). Smit, F. Halsaina, F. van 'i'ateniio- ven \v. Bakker, W. Kikkert, E. Vla ming, R. J. Eetmaal en F. Wiering. Niet bevorderd één leerling. Bevorderd van de 2e naar de 3e klas: L Euys, F. Hin, J. Smit, Th. Smit, K. Haarsma, P. Kuiper, B. Boogaard en H. i jepkeuna. Niet bevorderd 2 leerlingen. Voor d; nieuwe le klas die met Sep tember begint kunnen leerlingen opge geven worden bij heit hoofd der land bouwschool de heer C. P. Laan, Koger- straat 21, Den Burg, telefoon 126. Odk toelating tot hogere leerjaren is mogelijk. Inlichtingen hierover ver strekt het hoofd der school. HET STAAT VAST! De actie tot verkoop van de ioten van Het Witte Kruis verloopt alleszins be vredigend. Een ieder heelt wel bemerkt, oat ook de schooljeugd enthousiast aan het werk geslagen is om ook haar aan deel bij te dragen. Zij hebben een re cord aantal loten verkocht! Ineke Knol van „Alexandeiihoeve" spant waar schijnlijk de kroon. Zij wist 700 loten te plaatsen. In één week was zij maar liefst van het vele lopen 4 pond afgevallen, Ineke wij danken je van harte en ho pen, dat diit voorbeeld door vele scholie ren moge worden gevolgd. (Behalve het gewichtsverlies. Red.) Inmiddels ontving liet bestuur van de heer J. Rijk de mededeling, dat hij ge heel gratis de tuinaanleg zal verzorgen, welke oin toet nieuwe gebouw za) worden aangelegd. In dank aanvaardt het be stuur ook deze toezegging en hoopt, uat ook andere ondernemers, die wellicht uit bescheidenheid tot nu toe achterwege bleven, net goede voorbeeld van de fir ma's de Wilt, J. C. Rab. J. G. Gele en J. Rijk zullen volgen. Door deze spontane medewerking heb ben zij het bestuur een eventuele weg te rug afgesneden. Het gebouw komt er ttiaas, dat staat vast! G. Voor eeu goed bezette zaal heeft de toneelgroep van de „Marla-congregatie" Zondagavond in „Casino" een opvoering gegeven van het toneelstuk „Zonsop gang" door Joh. v. Eekelen. De regie nas iu handen van dhr W. van Engelen. „Zonsopgang". De titel deed denken aan een happy-end. Dat is ook gekomen, zij het na vele dramatische momenten Hoe was het gegaan: Frans Mousing (Thijs Bakker, Atlas), is een vooraan staand industrieel! zijn huwelijk met Em ma tmej. Riet Reij Hd.), weird gezegend met de geboorte tan een zoon Tom (Ge rard Balaker, Atlas), die later natuurlijk vaders voetsporen moet volgen. Als hij 10 jaar is steelt hij echter een gouden vulpen, wordt door zijn ouders naar een kostschool gestuurd in de hoop, het kwaad, dat in hem aan het ontkiemen dreigt te raken, in de kiem te smoren. Na jaren keert de zoon terug maar niet dadelijk na die kostschooltijd, want Hij had diepe wrok jegens zijn vader, die hem zware lijfstraffen niet had ge spaard wegens de diefstal, wegens de schande ten opzidhte van de relaties 'want de pen had toebehoord aan een an dere zakenman. De toeschouwer en bui tenstaander krijgt de kwestie echter ook van de andere kant belicht en dan blijkt, dat de jongen volstrekt geen slechte in borst heeft, dat hij de pen slechts had geleend. Een volkomen onschuldig inci dent derhalve. Misschien is het wat ver gezocht, niet helemaal aanvaardbaar, maar liet kon met een beetje goede wil aanvaard worden door het publiek, dat zeer met de beschuldigde meeleefde. Tilly (mej. Ann'i v. Swinderen) houdt veel van haar broer, is blij, dat hii te ruggekeerd is, zijn moeder niet minder, maar zijn vader kan blijkbaar moeilijk de vredespijp aankrijgen. Dat wekt nieu we verbittering in het gemoed van de ten onrechte veroordeelde, die de be diende Jacob (André Kievits) als kind onvergetetyk-gelukkige jaren had gege ven. Grote schrik bevangt ziin vader, als hij verneemt, dat Tom ieder ogenblik de functie van fabrieksdirecleur zal aan vaarden ivan de zwaarste concurrent, wiens fabriekscomplex zich in de onrnid- dolijke nnbiilheid bevindt van die van Tom's vader. Dat zal de ondergang be tekenen, want Tom 'heeft het ver ge bracht, in de wereld en zich grote ken nis van zaken verschaft. De vader ziet de ramp di eigend boven zich als het be kende zwaard. Het, ziet er indei'daad naar uit, dat Tom zijn besluit ten uit voer zal leggen, maar Amor wil ook nog wat in de melk gaah brokkelen en laat Tilly's vriendin Henny (Oorrie Knip, Rozenburg), Tom's hart in vuur en vlam zetten. Daar komt dan nog bij, dat zijn vader de ware toedracht tenslotte gaat geloven, als hij Tom toevalligerwijze 'n monoloog hoort houden over de onrecht vaardige veroordeling. In dit stuk speelde verder mede, Frits van Hoven, de bedrijfsleider (Theo Wit te, St. Marcus), De Vries, meesterknecht (Jaiul v.d. Geest), Mina, dienstbode (mej. Willy Vendel), en Hans, de chauffeur (Jan Smit, Heidehof). Het publiek heeft zeer genoten. Dat bewees de grote aandacht, waarmede ge luisterd werd en het hartelijk applaus, dat na elk bedrijf volgde. O" reactie van de zaal is altijd een goede maatstaf voor de recensent, die ten slotte door zijn ei gen en enige bril gluurt. Kunst is moei lijk, eritiek gemakkelijk. Altijd. Oritiek dient echter met tal van factoren reke ning te honden en serieuze eritiek is uiteraard niet makkelijk geleverd. Als w;j nu het gebodene nog eens bepeinzen voert waardering de boventoon, waarde ring in de eerste plaats óm de uitste kend ingestudeerde rollen. (Wij menen slechts tweemaal en dan nog nauwelijks hoorbaar enig geluid vanuit de souf- rieursloods te hebben vernamen, goed gedaan, Jan Nooy). Dan denken wij ver der aan het feit, dat deze toneelgroep zeea' jeugdige krachten telt: de leeftijd varieert van 17 tot 22 jaar. En bij alles dienen wij ons steeds weer te bedenken dat hier dilettantentoneel werd opge voerd. En dan: is er iets moeilijkere dan toneelspelen? Waar ooit dan zal men hier door scha en schande wijs moeten worden: vele toneelspelers beschouwen de eerste kwart eeuw van hun carrière als een proeflijdl Wie was de beste? Die vraag valt moeilijk te beantwoor den. Ons viel op, dat ook de kleinere rallen uitstekend vertolkt weiden. Bv. die van de bediende of de dienstboJe Daar zat leven in. De grote rollen boei den door het goede spel tussen Tom en Henny. De vaak vertwijfelde figuur van de moeder, de grimmigheid van de vader, de charme van Tilly. Het was een goede avond, een goed vervolg op wat wjj al van deze toneel groep hebben gezien. Zo gaan zij door, vooral na die riem onder het hart, waar de pastoor voor zorgde in ziin toespraak, geestig en raak, gevolgd door een be scheiden slotwoord van de jeugdige voorz., dhr Jan Nooy. W;j zouden dan nog kunnen besluiten met de opmerking, dat de Mariacongregatie met genoegen op deze avond kan terugzien, maar dat is de lezer van 't bovenstaande nu wel duidelijk.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1949 | | pagina 1