Cjrom "ZwartsJexeh in het harL,
y-MÉ
Vijfhonderd wandelaars genoten van het schone
Texelse landschap
„De Duinkanters" van Den Helder behaalde 't hoogste aantal punten
74-jarige Utrechtenaar was na 25 k.m. nog zo fris als een hoentje
„Wees voorzichtig, je hebt mijn
brood nog in je rugzak"
De prijswinnaars
*T z
V
Jeugdige toneelgroep van de Mariacongregatie
op de goede weg
WOENSDAG 1 JUNI 1949
TEXELSE
62e JAARGANG No. 6327
COURANT
Uitgave v.h. Fa Langevcld De R007
Boekhandel - Drukkerij - Bibliotheek
Den Burg Texel - Postbus 11 - Tel 11
Verschijnt Woensdags en Zaterdags
Bankrek Rotcerdamsche Bank en Coöp. Boerenleenb.
Postgiro 65 2. Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar
„Mijnheer Ik kan mijn rok wel uit
wringen, mag Ik deze broek aanhouden?"
Deze vraag werd gericht tot de heer
De Jong, een van de organisatoren van
de vogel-wandeltocht, die Zondag op
Texel werd gehouden, een vraag van 'n
charmant melske en dhr De Jong ant
woordde natuurlijk: „In dit geval mag
het en als ze onderweg aanmerkingen
mochten maken, nou, dan zeg je maar,
dat Ik permissie heb gegeven".
't Was Zondagochtend even voor tl
uur. In het startlokaal, dat was Ingericht
in de Ulo-school te Den Burg. Op de
dag die de 500 deelnemers zeker met
gouden letters zullen boekstaven!
Het was druk in die school; er moes
ten allerlei formaliteiten worden ver
vuld. Groot was het aantal organisato
ren niet en wie startklaar waren wierpen
doorgaans meteen de rugzak op de
schouder om aan het door hen te wande
len parcours te beginnen. Daardoor kon
het gebeuren, dat de eerste groep en de
laatste enkele ten. uit elkaar kwamen te
tigtgien, wat wel niet de bedoeling zal
zijn geweest
Maar dit dan vermeld als zeer onbe
langrijke bijzaak, want de vogel-wandel-
tocht is uitstekend geslaagd.
Er was bij gunstig weer op 1000 deel
nemers gerekend. Wij weten allemaal
wel, hoe Ongunstig het weer vóór de
tocht is geweest. Dagenlang tot het tijd
stip van de start toe! Ja, enkele ogen
blikken na de start scheen Pluivius het
opnieuw op de tippelaars te hebben ge
mond en dreigde het een waterballet te
worden. Maar liet is gelukkig bij dit
dreigement gebleven en al spoedig gin
gen de overjassen uit en werden deze bij
de eerste de beste gelegenheid uit han
den gegeven.
Ja, de wandeldag zelf is door uitste
kend wandelweer begunstigd. Stel je
voor, dat er een brandend hete zon op de
ruggen hacLgeprikt. Een zon, die in de
ze tijd van het jaar het wegdek kan her
schapen in een kleverige laag, waaraan
de schoen zich vastzuigt! De 29st,e Mei
bracht geen zon en... geen wind. gun
stiger had het niet kunnen zijn.
Wij willen even stilstaan bij de orga
nisatie in de periode, die aan dit festijn
voorafging en dit mogelijk maakte. Wij
willen die organisatoren onze hulde
brengen, want er zit heel wat meer werk
aan vast dan de buitenstaander kan be
vroeden. De belangstelling zou groot
zijn, dat stond vast! Uit Amsterdam, uit
Arnhem en Zuüphen en nog veel meer
plaatóen waren brieven gekomen om in
lichtingen over de tocht, hoe je Texel
kon bereiken, wanneer er werd gestart,
waar je kon overnachten enz. Ze wilden
graag komen (en velen zijn ook geko
men) maar het weer, altijd weer dat nuk
kige, grillige Hollandse klimaat, hoe zou
dat zijn? Duizend adspirant deelnemers
hebben zoveel etmalen tevoren met
spanning de radioknop betast om te ver
nemen wat De Bilt er van dacht. Hoop
deed leven, maar zij bleven somber, de
weersvoorspellingen en helaas had de
Bilt het iedere dag opnieuw bij het rech
te einde! „Koud, wind, regen, regen!"
Buien!" „Wind!" Misère. Een van de
schoonste wandelliederen mag dan de
uithaal bevatten „Regen, wind-kan ons
niet deren!" het is bluf, vooral in het
kader van de grote tochten met 15, 25 en
40 km. Wantdat is geen peulschilletje!
De start.
Heel wat Texelaars keken belangstel
lend toe, toen de start begon. Jammer,
dat het aantal eilanders niei groter is
geweest, al was het belangrijk groter
dan vorig jaar! Onze burgeon ester bleek
woord te willen houden, verscheen met
een goed getraind corps o.w. verschei
dene Raadhuizers, sommigen in kthalci
met bijpassend shirt. En verder kwamen
uit: de hoogste klas van de o.l. sohoo!,
Den Burg, „In tempo" met. junioren en
senioren uit KoHhorn, „O.V.A uit Bak-
kinn, „Batjans" uit A'dam, „Wasserij
'Krom" uit Alkmaar, „Olympus" uit Am
sterdam, „Vdos" uit Utrecht, „H.Z.V." uit
Alkmaar, ,,De Duinkanters" uit Den
Helder met jeugdgroep en senioren, „De
Zilvermeeuwen" uit Den Helder en „Wit
Geel" uit Den Helder. Negen leden van
SVC uit De Cooksdorp, van wie 6 deel
nemers (drie dames en twee heren)
voor de 40 km. en 4 SVO'ers voor de
25 ten. Dan 2 politie-agenten, 3 telefo
nisten, 1 postbode, 3 brandweermannen
en vele individuëlen. Bij het Raadhuis
hadden zich ook de beide dochters van
onze burgemeester gevoegd, de,familie
Rehorst was dus goed vertegenwoor
digd.
De lezers hebben vorige keer gelezen
hoe de trajecten lagen. Het programma
weid precies eender uitgevoerd. Bij de
ijs- en puffabriek ontmoetten de star
ters uit Den Burg de groepen, die met
de boot waren gearriveerd. Als gezegd,
lagen de groepen ver uit elkaar en toen
het peloton, waarbij de telefonisten zich
hadden gevoegd, door Den Hoorn trok,
w andelden de kopgroepen al in de buurt
can de Dennenbossen. De klok wees
11,15. In „Loodsmanswelvaren" werden
door liioftallige) helpsters van het Rode
Kruis de eerste blaren behandeld. Hier
was de rustplaats voor de 15 km. De
eerste rustplaats voor de 25 km. zou zijn
Bos en Duin in de dennenbossen dus.
Iedereen was vol goede moed, er werd
gezongen, dat het schalde en in Den
Hoorn kwamen velen openlijk, anderen
vanachter de vitrages de wandelaars van
hun belangstelling blijk geven! „Bos en
Duin" zat propvol. En geen wonder,
v aar de meesten (250) deelnamen aan de
25 km. tocht. Er werd op de .goede af
loop van het eerste deel van het traject
een koele dronk genomen, een appeltje
v oor de dorst gegeten (de servicevan
het I'Vnithuis" en 't „Westland" ont
braken niet en „De Snackbar" dook
overal op met prima lunchpakketten te
gen lage prijs. In „Bos en Duin" ont
moette men een afd. van de Ned. Reis-
ver. (Haarlem), die van de zomer op
nieuw trips naar Texel zal organiseren.
Op klompen!
Het, strand was keihard. Een spoor
deed daar velen de opmerking maken:
„Kijk die ers raar gedaan hebben, hij
heeft gesloft!" Dit kin het spoor ge
weest zijn van Wouter de Wit uit Oude-
sehiild, die op de haven een weddenschap
had aangegaan (boze tongen beweren
om een halve kruik ouwe klare, gelogen
natuurlijk!), „De Wit, op klompen haal
je het. nooit, die 25 ten", had iemand hem
op de kast gejaagd en De Wit startte on
vervaard! Het ging best, maar op het
strand kreeg hij zand in de klompen en
dat maakte de weddenschapskansen niet
groot. Maar hij heeft het gehaald. Bra
vo! Er waren in De Koog nog geen rap
porten over uitvallers ontvangen (en die
zfin er helemaal niet geweest ook!) aldus
de heer Boogerd, de groepscommandant
van de actieve Rode Kruis helpsters en
helpers, 7 dames en 5 heren. (Eigenlijk
is het verhaal dat de eerste blaren in
Den Hooi n werden behandeld niet juist:
2 verwoede wandelaars hadden zo ge
ducht getraind, de dag tevoren, dat zij
op het feest zelf verstek moesten laten
gaan wegens blaat-vorming.
Goed its smaakt naar meer.
In De Koog plofte men neer in rieten
stoeltjes van „De Toekomst" en „Het
Witte Huis" en een enkele maal hoorde
je vragen of de helft er al op zat van de
40 kmDe 25 km.-mannen passeer
den vol goede moed, waarop de 40 kin.-
waaglhalzen ook maar weer de stoute
schoenen aantrokken Nu langs de
Kampweg .naar het gebied van de Muy-
en. Daar onder de duinen langs, dus
aan de rand van Eierland, naar de Sluf
ter, waar Nout Langeweld zijn ijswagen
had geparkeerd. „Geen ijs, daar krijg je
dorst, van!" beweerde een bijgelovige
vrouw maar die raadgeving ten spijt,
raakte Langeveld toch een wafel kwijt
Onzin, dat je er dorst van krijgt: "en
idee fixe. Goed ijs smaakt enkel naar
meer.
De weg die van de Slufter naar de
Postweg voert, is niet best (nog), de
dunbezoolde tochtgenoten klaagden. Een
van de weinig ongunstige wegen, want
met zorg was het traject uitgestippeld,
liet leidde over pradhtige straatwegen
(Den Hoornderweg bv.) of over keiharde
kleisehelppaden.
De Postweg is lang, maar in Z.-Eier-
land kwam een verkwikkende bocht in
zicht. Heel in de verte verrees Den
Buig van ver en soms vroeg iemand, hoe
lang 't nog kon zijn. Datmoest niet mo
gen. En voortaan gelieven de organisa
toren diit de 40-km -ers op het hart tc
drukken.
Zingen kan geen kwaad, al branden je
voeten en iedere melkveehouder die zijn
koetjes leeghaalde, aan de kant van de
weg werd een weergalmend antwoord
gegeven op de vraag wat de boer in
zijn pijp rookte.
De laatste loodjes wogen zwaar, maar
mat de kerktorens van Den Burg in het
vizier loopt, 't nog wel. In geen geval
prakkizeei-de iainand er over uit te val
len. Bij „Mennolioewe" werd zo waar ge
doceerd en gewezen op de Marathonloop
maar toen die uitgelopen Belg ter spra
ke kwam, was het weer enigermate fout.
Bij de Ruitenplaats vroeg iemand van
de colonne of ze niet over de WiLhehni-
nalaan konden (de kortste route), maar
anderen wilden persé door Den Burg
0111 te laten zien, dat ze met die 40 km.
hadden gespééld.
„Jij loopt er het slechtst bij van alle
maal!" hoonde een Waaldemian op di-
Poiderweg, toeii hij een inderdaad
vreemd stappend lid opmerkte, Waarop
deze, ongetrainde (niet verstandige der
halve) delnemer vergeefs poogde beter
houding aan te nemen. In de Waal-
derstraat vroeg men aan de 40-km-ers:
„zo ook al binnen van de 15 km?" Zo'n
prima indruk maakten zij dus!
De rest is gauw gezegd: onder grote
belangstelling werd de Ulo-school ge
haald, waar vernomen werd, dat in het
Park de prijsuitreiking zou plaats vin
den.
74-jarige deelnemer.
150 wandelaars hadd.ui deelgenomen
aan de 15 km., 250 aan de 26 km en 80
aan de 40 (zie elders).
De 74-j. heer Wilhelm uit Utreoht was
ook al gearriveerd. Hij was nog zo fris
als een hoentje. „Ik heb de 25 km. gelo
pen, maar het waren er wel 30, het was
werkelijk langer", aldus deze veteraan,
die verstand van afstandmaten heeft,
waar Hij al 4000 km. heeft getippeld I
Zijn borst was gedecoreerd met het zil
veren kruis van de 4-daagse van Nijme
gen (4x55 km.). ,,Ik schei er niet mee
uit, voor ik 'het gouden kruis heb, daar
voor nniet je tienmaal meedoen In 1936
ben ik begonnen te wandelen, d.w.z. als
deelnemer aan officiële tochten, want
voordien heb ik al heel wat afgereisd
als toerist", aldus dhr Wilhelm, die
graag nog wat had geboomd, maar zich
moest haasten voor de boot van kwart
voor zes rn al was het maar 4 km., naar
Oudeschild, nee de bus missen, wilde hij
liever niet.
74 jaar! 14 jaar boven de 00! Wie van
de Texelaars doet hem dat na?
Er waren meer keien bij, die ook een
kruis uit de Nijmeegse Vierdaagse had
den verworven.
Prilsultrelklng.
In het Park hadden zich hondenden
belangstellenden, o.w. vele deelnemers
aan de wandeltochten, verzameld, om
getuige te zijn van de prijsuitreiking,
door burgemeester Rehorst.
Eerst hield dhr Oskamp een korte toe
spraak, waarin hij w-ees op de grote vol
doening, die een wandei'dag als deze kan
igeven. Hij was er zeker van dat de
wandelaars Texel niet zouden vergeten
en nog vaak zonden terugkomen.
De voorz. van de afd. X.-Holland, dhr
G. Krom, dankte liet gemeentebestuur
van Texel voor zijn medewerking, waar
door het organiseren mogelijk was ge
worden. Ook dankte hij de VVV. Voor
vele wandeiaais was Texel nog een on
bekend eiland. Hij dankte ook het Rode
Kruis. Spr. hoopte, dat. de wandelaars
hun belevenissen op Texel zouden pro
pageren en anderen zouden aansporen,
volgend jiar ook van de partij te zijn.
Hij hoopte volgend jaar 2000 deelnemers
aan de start te zien en wekte op tot het
lidmaatschap.
Burgemeester Rehorst. wees er op, dat
de wandelsport door iedereen die goed
ter been beoefend kan worden. Hij
roemde vooral de prestaties van de 40-
km-deelnemers, van wie sommigen zon
der trainen tot de laatste van de 40,000
meter hadden volgehouden. „Wandel:n
is oen gezonde sport, die uiteraard geeri
al te grote inspanning vraagt, in tegen
stelling tot sommige andere takken van
sport". Hij hoopte, dat deze vogelwan-
deltodht een traditie zou worden en er
dan meer Texelaars zouden deelnemen
Hierom reikte de burgemeester de
'prijzen uit.
I)e eerste prijs van de Jeugdgroepen
(15 km.) werd gewonnen door de o.l.
school van Den Burg (Teso-beker), met
246 punten; de 2e prijs door ..In Tempo"
van Kolhorn (plaquette van de jury) 224
punten; in de afd. Senioren, die 25
km. liepen, werd de 2e prijs behaald
door „O.V.A." uit Bakkum (lauwer
krans van de VVV) 252 punten; de 3e
prijs door „H.V.Z." uit Alkmaar. (Het
Versleten Zooltje") (medaille op stan
daard aangeboden door fa Gebr. Bruin)
244 punten; „De Duinkanters" uit Den
Helder verwierven een te prijs op de 40
Dom. (plaquette van gemeentebestuur
Texel) 269 punten!
BEROEPEN.
Ds. T. W. Dekker, N.H. predikant te
De Cooksdorp, werd beroepen te Heme-
lum.
ZITTING CONSULTATIEBUREAU.
In v erband met de vaeantie van Dr. v.
Wiik heeft in Juni een zitting plaats op
de d'erde en vijfde Woensdag, dus op 15
en 29 Juni. Daarna weer elke tweede
en vierde Woensdag van iedere maand
GESLAAGD.
De examentijd begfint. We hopen de
namen van vele geslaagden te kunnen pu
bliceren. Hier is er alvast een uit Oos
terend en wel W. P. v.d. Vis, die het
examen voor stuurman van de zeevis
vaart op 23 en 24 Mei te Den Haag ge
houden, met goed gevolg heeft afge
legd. Van harte gefeliciteerd! En nu
maar varen
Regen, wind kan ons niet deren
(Tekening kwam pas heden in oils bezit)
MAGAZIJN VAN HET WITTE KRUIS
Vanaf 1 Juni is het magazijn van het
Witte Kruis voor het afhalen en terug
brengen van verplegingsartikelen ge
opend op w erkdagen van 12-2 uur.
LAGERE LANDBOUWSCHOOL.
Bevorderd van de le naar de 2e klas:
D. J. Bakker, W. van Heerwaarden, IV.
Stoepker, YV. Rijk, K. Hin, D. Bakker,
i). Smit, F. Halsaina, F. van 'i'ateniio-
ven \v. Bakker, W. Kikkert, E. Vla
ming, R. J. Eetmaal en F. Wiering. Niet
bevorderd één leerling.
Bevorderd van de 2e naar de 3e klas:
L Euys, F. Hin, J. Smit, Th. Smit, K.
Haarsma, P. Kuiper, B. Boogaard en H.
i jepkeuna. Niet bevorderd 2 leerlingen.
Voor d; nieuwe le klas die met Sep
tember begint kunnen leerlingen opge
geven worden bij heit hoofd der land
bouwschool de heer C. P. Laan, Koger-
straat 21, Den Burg, telefoon 126.
Odk toelating tot hogere leerjaren is
mogelijk. Inlichtingen hierover ver
strekt het hoofd der school.
HET STAAT VAST!
De actie tot verkoop van de ioten van
Het Witte Kruis verloopt alleszins be
vredigend. Een ieder heelt wel bemerkt,
oat ook de schooljeugd enthousiast aan
het werk geslagen is om ook haar aan
deel bij te dragen. Zij hebben een re
cord aantal loten verkocht! Ineke Knol
van „Alexandeiihoeve" spant waar
schijnlijk de kroon. Zij wist 700 loten te
plaatsen. In één week was zij maar liefst
van het vele lopen 4 pond afgevallen,
Ineke wij danken je van harte en ho
pen, dat diit voorbeeld door vele scholie
ren moge worden gevolgd. (Behalve het
gewichtsverlies. Red.)
Inmiddels ontving liet bestuur van de
heer J. Rijk de mededeling, dat hij ge
heel gratis de tuinaanleg zal verzorgen,
welke oin toet nieuwe gebouw za) worden
aangelegd. In dank aanvaardt het be
stuur ook deze toezegging en hoopt, uat
ook andere ondernemers, die wellicht uit
bescheidenheid tot nu toe achterwege
bleven, net goede voorbeeld van de fir
ma's de Wilt, J. C. Rab. J. G. Gele en J.
Rijk zullen volgen.
Door deze spontane medewerking heb
ben zij het bestuur een eventuele weg te
rug afgesneden. Het gebouw komt er
ttiaas, dat staat vast! G.
Voor eeu goed bezette zaal heeft de
toneelgroep van de „Marla-congregatie"
Zondagavond in „Casino" een opvoering
gegeven van het toneelstuk „Zonsop
gang" door Joh. v. Eekelen. De regie nas
iu handen van dhr W. van Engelen.
„Zonsopgang". De titel deed denken
aan een happy-end. Dat is ook gekomen,
zij het na vele dramatische momenten
Hoe was het gegaan: Frans Mousing
(Thijs Bakker, Atlas), is een vooraan
staand industrieel! zijn huwelijk met Em
ma tmej. Riet Reij Hd.), weird gezegend
met de geboorte tan een zoon Tom (Ge
rard Balaker, Atlas), die later natuurlijk
vaders voetsporen moet volgen. Als hij
10 jaar is steelt hij echter een gouden
vulpen, wordt door zijn ouders naar een
kostschool gestuurd in de hoop, het
kwaad, dat in hem aan het ontkiemen
dreigt te raken, in de kiem te smoren.
Na jaren keert de zoon terug maar niet
dadelijk na die kostschooltijd, want Hij
had diepe wrok jegens zijn vader, die
hem zware lijfstraffen niet had ge
spaard wegens de diefstal, wegens de
schande ten opzidhte van de relaties
'want de pen had toebehoord aan een an
dere zakenman. De toeschouwer en bui
tenstaander krijgt de kwestie echter ook
van de andere kant belicht en dan blijkt,
dat de jongen volstrekt geen slechte in
borst heeft, dat hij de pen slechts had
geleend. Een volkomen onschuldig inci
dent derhalve. Misschien is het wat ver
gezocht, niet helemaal aanvaardbaar,
maar liet kon met een beetje goede wil
aanvaard worden door het publiek, dat
zeer met de beschuldigde meeleefde.
Tilly (mej. Ann'i v. Swinderen) houdt
veel van haar broer, is blij, dat hii te
ruggekeerd is, zijn moeder niet minder,
maar zijn vader kan blijkbaar moeilijk
de vredespijp aankrijgen. Dat wekt nieu
we verbittering in het gemoed van de
ten onrechte veroordeelde, die de be
diende Jacob (André Kievits) als kind
onvergetetyk-gelukkige jaren had gege
ven.
Grote schrik bevangt ziin vader, als hij
verneemt, dat Tom ieder ogenblik de
functie van fabrieksdirecleur zal aan
vaarden ivan de zwaarste concurrent,
wiens fabriekscomplex zich in de onrnid-
dolijke nnbiilheid bevindt van die van
Tom's vader. Dat zal de ondergang be
tekenen, want Tom 'heeft het ver ge
bracht, in de wereld en zich grote ken
nis van zaken verschaft. De vader ziet
de ramp di eigend boven zich als het be
kende zwaard. Het, ziet er indei'daad
naar uit, dat Tom zijn besluit ten uit
voer zal leggen, maar Amor wil ook nog
wat in de melk gaah brokkelen en laat
Tilly's vriendin Henny (Oorrie Knip,
Rozenburg), Tom's hart in vuur en vlam
zetten. Daar komt dan nog bij, dat zijn
vader de ware toedracht tenslotte gaat
geloven, als hij Tom toevalligerwijze 'n
monoloog hoort houden over de onrecht
vaardige veroordeling.
In dit stuk speelde verder mede, Frits
van Hoven, de bedrijfsleider (Theo Wit
te, St. Marcus), De Vries, meesterknecht
(Jaiul v.d. Geest), Mina, dienstbode (mej.
Willy Vendel), en Hans, de chauffeur
(Jan Smit, Heidehof).
Het publiek heeft zeer genoten. Dat
bewees de grote aandacht, waarmede ge
luisterd werd en het hartelijk applaus,
dat na elk bedrijf volgde. O" reactie van
de zaal is altijd een goede maatstaf voor
de recensent, die ten slotte door zijn ei
gen en enige bril gluurt. Kunst is moei
lijk, eritiek gemakkelijk. Altijd. Oritiek
dient echter met tal van factoren reke
ning te honden en serieuze eritiek is
uiteraard niet makkelijk geleverd. Als
w;j nu het gebodene nog eens bepeinzen
voert waardering de boventoon, waarde
ring in de eerste plaats óm de uitste
kend ingestudeerde rollen. (Wij menen
slechts tweemaal en dan nog nauwelijks
hoorbaar enig geluid vanuit de souf-
rieursloods te hebben vernamen, goed
gedaan, Jan Nooy). Dan denken wij ver
der aan het feit, dat deze toneelgroep
zeea' jeugdige krachten telt: de leeftijd
varieert van 17 tot 22 jaar. En bij alles
dienen wij ons steeds weer te bedenken
dat hier dilettantentoneel werd opge
voerd. En dan: is er iets moeilijkere dan
toneelspelen? Waar ooit dan zal men
hier door scha en schande wijs moeten
worden: vele toneelspelers beschouwen
de eerste kwart eeuw van hun carrière
als een proeflijdl
Wie was de beste?
Die vraag valt moeilijk te beantwoor
den. Ons viel op, dat ook de kleinere
rallen uitstekend vertolkt weiden. Bv.
die van de bediende of de dienstboJe
Daar zat leven in. De grote rollen boei
den door het goede spel tussen Tom en
Henny. De vaak vertwijfelde figuur
van de moeder, de grimmigheid van de
vader, de charme van Tilly.
Het was een goede avond, een goed
vervolg op wat wjj al van deze toneel
groep hebben gezien. Zo gaan zij door,
vooral na die riem onder het hart, waar
de pastoor voor zorgde in ziin toespraak,
geestig en raak, gevolgd door een be
scheiden slotwoord van de jeugdige
voorz., dhr Jan Nooy. W;j zouden dan
nog kunnen besluiten met de opmerking,
dat de Mariacongregatie met genoegen
op deze avond kan terugzien, maar dat
is de lezer van 't bovenstaande nu wel
duidelijk.