9
rocn
in het harL,
juli doet het goed!
Ontelbare badgasten en Texelaars trokken
naar het strand
Jong en oud genoten van zon en zee
m.
De „Alesia" was op weg naar de sloper
Turners verrichtten Wondermooie prestaties
WOENSDAG 6 JULI 1949
TEXELSE
62e JAARGANG No. 6337
COURANT
Uitgave v.h. Fa Langeveld 6e De R007
Boekhandel - Drukkerij - Bibliotheek
Den Burg - Texel Posrbui 11 - Tel. 11
Verschijnt Woensdags en Zaterdags
Bankrek Rotterdamsche Bank en CoÖp. Boerenleeob.
Postgiro 65 2 Abonnementsprijs f 2,45 per halfjaar
(Van onze badredacteur)
Juli doet het toch maar goed! Wat 3011
weer weer. Naar schatting hangen er op
het ogenblik zo'n slordige duizend col
bertjasjes aan de kapstokken in de pen
sions of tussen de wiegelende helm of ze
zitten geklemd onder de binder op de
fiets of onder de arm. Maar goed, waar
ze ook zijn, wij willen ze nu kwijt, die
jasjes en de das wappert fier voor onze
brede mannenborst en vaak niet eens,
want als wij ons erg willen aanstellen
zeggen wij, dat een boord bij zulk weer
knelt en het Tweka overhemd komt ver
kwikkend om de schouders gegleden.
En zo in onze luoktigste kleding, trok
ken wij er op uit, Zondag, naar 't strand
naar het ruime Texelse strand, vijf-en-
twintig kilometers lang. Het strand, dat
zo beroemd is, (door het prikkeldraad,
de zetter). Hk»or maar wat onze collega
van Zandvoorts Nieuwsblad dezer dagen
in zijn hoofdartikel schreef:
„Die ochtenden aan de zee zijn heer
lijk, weet u dat? Dan kan het nog zo
rustig langs het water zijn. Dan is die
troep gasten van, ons nog niet als een
tierende zwerm spreeuwen op ons strand
neergestreken. Dan kunnen wij nog de
illusie hebben, dat Zandvoort een rusti
ge badplaats is.... Daarom houden wij
van de ochtenden en laten 's middags 't
strand maar over aan de gasten, die wel
wat drukte gewend zijn. Wij verlangen
dan naar '1 strand tussen De Gocksdorp
en De Koog op Tejtel, waar men ook in
het hoogseizoen uren kan wandelen zon
der iemand tegen te komen. Waar wij
opeens zo'n pret in ons leven kunnen
krijgen, dat we ons gedwongen voelen
Tarzankreten uit te stoten tot grote
verwondering van de scholeksters, de
meeuwen en de pleviertjes. Zulke dingen
moeten wjj eigenlijk niet in een Zand-
Voortse krant schrijven. We moeten dit
heimwee voor ons naar een stil strand
zonder badstoelen, strandtenten, muzi
kanten en venters maar liever voor ons
houden".
Zondag 3 Juli hij paal 17.
Je kunt gaan fietsen, je kunt ook niet
de bus naar De Koog. Om de haverklap
rijdt er een bus naar het strand en je
kunt nog laat terug, als de zon bijna weg
is! Maar nu scheen die zon nog braaf,
Zondagmiddag en een bruine benen dat
er tentoongesteld lagen, ontelbare!
Gehuldigd.
De Texelse traditie „zwemmen na de
kermis" schijnt door vele badgasten te
worden gehuldigd, want je kon niet zeg
gen, dat ze zich daar Zondag al in de
golven verdrongen! Jammer, want het
water was zalig van temperatuur, bodem
zichtbaar van klaarte en kalm in de
branding van rust. Het deinde maar zo'n
beetje en ons nieuwe Tweka kon niet
langer droog blijven.
Hij had nog nooit zo lekker gezwom
men. beweerde onze badredacteur. Wij
hem laten vertellen, over dat badfeest en
hij gaf de gegevens voor dit stukje. Hij
i ertelde ons, dat er wel 122 badhuisjes
en andere leuke tentjes stonden, langs
de duinen aan de noordelijke vleugel van
een heerlijk zwembassin langs het wrak van de „Hoydal".
Of die krantenman een goed» beurt bij
de Zandvoortse VVV heeft gemaakt,
lijkt ons twijfelachtig. Maar 't is do
waarheidü En onlangs hebben wijzelf,
elders over Texel schrijvende, opge
merkt, dat je hier als badgast, in het
drukst van het seizoen, als het strand
van ons zo'n tienduizend gasten laat
meegenieten, je hier ais badgast dan nog
5000 vierkante meter strand voor je
zelf overhoudt! Wij rekenden aldus:
er zijn tienduizend gasten, de helft, vijf
duizend, trekt naar strand, de rest ver
kent liet binnenland en zo. Die vijfdui
zend hebben samen een strand van 25
km., dat (op zijn ongunstigst 100 meter
breed is) wordt 2'/i millioen vierkante m.
voor 5000 gasten oftewel 5000 vierkante
meter voor elke gast! Groot en klein.
Doch w aarom verschil gemaakt tussen
groot en klein? Was die dreumes met
die grote Panama voor 59 ct. klein? Wa3
die papa, gedwee twee emmertjes water
van elk een liter torsend, groot? Neen,
hier vallen alle verschillen weg. Op dit
prachtige strand van Texel, dat Zondag
duizenden zonnebaders zag. Van heinde
en ver waren ze gekomen, op de fiets,
wandelend, per auto. De parkeerplaats
aan de voet van het Badhotelduin was
flink bezet. Verscheidene luxe wagens,
3 jeeps, 2 bestelwagens (de knalgele au
to van „Dros' Advocaat" voor kort
nog zilvergrijs in dienst van Goederen
handel Vlessing, „Spanjer's Groothan
del, Den Burg Texel") en nog meer voer
tuigen. Met een advocaatje in een rieten
stoeltje bij de zee is geen dwaas idee en
met een sigaar of sigaret in de brand te
luisteren naar 't kabbelen van die goh
ven is ook niet gek
Natuurlijk was er veel meer te genie
ten dan advocaatjes en rookartikelen: er
was ook fruit en Ijs.
hst strand. In het zuiden mocht je je zo
maar uitkleden en in het noorden vlak
voorbij die tenten, na een fijne strand
wandeling du6. Hij las dat er badhokjes
balpakken, baddoeken, badmutsen en
badstoelen te huur waren, h ij zag een
stoutmoedige papa, die feitelijk naar het
strand was ontsnapt om er in een luie
stoel zijn krantje te lezen of, alleen aan
een pijp met bonloze tabak zuigend, de
zee, de groene zee, in te staren. Maar
"en klein zoontje had net zolang gejen
geld tot hij de broek tot de knieën had
mngekruid en samen met de kleine en-
thousiasbpling-injbadpak het zwin was
ingelopen.
Onze badredacteur zag ook een heer
lijk zwembassin, langs het wrak van da
„Ho.vdal", 2 meter diep. En daar zwom
hij wat rond. Toen begreep hij niet, dat
er nog mensen zouden kunnen lopen in
de "dorpen, in de zon bestoven dorpsstra
ten of dat er mensen zouden slenteren
over de kermis, waar de tenten al ontlo
ken waren. En hij dacht, dat het toch
nog wel goed was, dit leven, waarin men
zich nog altijd flink druk kan maken en
niet uitgeconfereerd raakt. En niet uit-
gevoorbereid voor de laatste hand aan
de defensie. Ook zag hij witte strepen
door de lucht gaan. Die werden gemaakt
door eskaders vliegtuigen. In prachtige
formatie vlogen ze door het blauw van
de hemel, langs de even zichtbare maan,
op keurige afstand van elkander. En
over het water heel laag, kwamen twee
jachtvliegtuigen aanrazen. Er was hele
maal geen gevaar bij, voor ons, want 'l
gold slechts een oefening. Heerlijk was
het, te weten, dat dat alles louter spel was
en dat de oorlog voorbij is.
VVV-KANTOOR GEOPEND.
Zaterdagmiddag is het WV-kantoor
te Den Hoorn weer geopend. Het ge
bouwtje, eigendom van de heer A. Jon
ker, ziet er keurig uit.
SPORT OP TEXEL
S. V. Texel
Niet Woensdagavond maar Vrijdag
avond half acht speelt een Texel-elftal
tegen een elftal van de Mariniers, gele
gerd op „De Mok". Dus adsp. ploeg ha'f
acht moet deze week vervallen
'De training op Woensdagavond kan
dus gewoon doorgaan.
Ieder die aangewezen is is voor deze
avond dient present te zijn. Dit afge
sproken en alleen uit deze spelers moet
voor de eomp. een ie elftal worden sa
mengesteld. Zorgt, dat ge er bij zijt!
VOOR DE MILITAIREN
Ontvangen giften voor het verzenden
van Texelse Couranten naar militairen
in Indonesië: Mevr. S. De Koog: f2.50.
WANNEER MOET IK NAAR HET
DISTRIBUTIEKANTOOR
Na-ultrelklng levenmlddelenkaarten
999 op Donderdag 7 Juli:
9-12 uur voor de letters A t.m. K.
2-4 uur voor de letters L t.m. Q
op Zaterdag 9 Juli
9-12 uur voor de letters R t.m. Z.
Mede te nemen de inwisselingsfoon en
stamkaart.
VOOR DE BADGASTEN.
Toneelvereniging „Het Masker" geeft
morgenavond in „De Oranjeboom" een
uitvoering van het stuk „Tot weder
dienst bereid". Badgasten en Texelaara
raden w'ij aan deze opvoering bij te wo
nen: het is een alleraardigst stuk.
NAAR DE NIEUWE KAZERNE.
De brandspuit van Den Hoorn is Za
terdagavond naar zijn nieuwe kazerne
gereden.
T B C. BIJ RUNDVEE IN ZEELAND.
De Prov. Gezondheidsdienst voor Die
ren in Zeeland voert reeds lange tijd 'n
actie om de tbc bij rundvee in de provin
cie te bestrijden. Helaas wordt deze ac
tie echter grotendeels teniet gedaan,
doordat de invoer van tuberculeus vee
van buiten de provincie ongestoord
doorgaat en de reageerders vrijelijk on
der de veehouders worden verhandeld.
Zeeland is daardoor een verzamelplaats
van tbc rundvee geworden. Het ergste is
dit het geval op Sohouwen-Duiveiand.
Vaak zijn de kopers van het vee op de
hoogte van het feit, dat de dieren be
smet zijn Om hiertegen doeltreffend te
kunnen optreden is thans bij de Prov.
Staten van Zeeland een verordening In
gediend, waarbij de aankoop en ver
koop enz. van rundvee wordt verboden,
wanneer de dieren niet voorzien z||u
van een geldige verklaring van een pro
vinciale gezondheidsdienst voor dieren,
dat zij "vrij zijn van the.
Kwart eeuw geleden strandde een groot schip
Wij vertelden in een vorig nr., dat h?t
schip de „Alesia" een kwart eeuw gele
den op het Texelse strand liep en hoop
ten nog iets meer te kunnen schrijven
over deze boot van ruim 5000 ton, die
een half jaar lang hoog en droog hij
het Westerslag aan de grond bleef zit
ten. Welnu, de bijzonderheden lijken ons
wel interessant: De kapitein was ecu
Engelsman, zoals wij reeds opmerkten,
maar de „Alesia" was voordien edn
Duits schip geweest, dat na de eerste
wereldoorlog aan Engeland uitgeleverd
was en toen bij een Engelse Maatschap
pij in dienst kwam. Het was in 1S9B in
Flensburg (Sleeswijk-Holstein) gebouwd
Het werd op die noodlottige 19c Dec.
door de Duitse sleepboot „Hohewcg" ge
sleept met bestemming Bremen om daar
te worden gesloopt. Edoch, de sleeptros
brak en daar dreel' de „Alesia", de gro
te, lege, veel windvangende boot naar
het Texelse strand, waar de grimmige
zandbanken al op de loer lagen als ge-
vaarliike krokodillen, geduldig en tlo-
delijk.. Er stond slechts een lichte storm,
maar de Alesia ivas niet paraat: zij had
geen kolen aan boord, haar machine
was onbruikbaar, de schroeven afgekop
peld.
In rep en roer.
Daar zat dit schip dan op het eenza
me Texelse strand. Maar dat strand zou
al spoedig geen toonbeeld van eenzaam
heid meer zijn, want hel sdhip was nau
welijks gearriveerd of het hele eiland
was in rep en roer. Alleman trok naar
de Noordzeekant, bet koude weer ten
spijt. De meesten namen de béneniwagen,
maar wie niet te voet kon gaan, charter
de een auto of sloeg zijn motorfiets aan
of kroop op een boerenwagen. Verschei
dene Hoornders sprongen te paard n
vlogen in galop naar de „Alesia".
„Een kolossaal schip", een „reuz.-n
sdhip" aldus het gerudht en inderdaad
maakte het geweldigde indruk doordat
het geen goederen of kolen aan boord
had en bovenop het strand zat, zodat
haar afmetingen voor 100 pet. tot haar
reoht kwamen. De masten, de schoor
steen, zelfs de kommandobrug en de
dekhuizen staken een eind boven de
duinen uit.
„Oh, ons sdhip is veul groter!" hield
een 9-jarig knaap hardnekkig vol, 'oen
zijn oom hem door de Amsterdamse ha
ven leidde en een in extase verkerende
eilander-in-de-dop had verwacht b;i het
aanschouwen van de Jan Pieterszoon
Ooen, die veel groter was dan de „Ale
sia", maar grotendeels onder water lag
en op de jeugdige Texelaar derhalve
volstrekt geen indruk maken kon.
Daarop ging oom maar weer met hem
naar Artis, waar altijd nog leeuwen wa
ren, die je op dat eiland niet zou hebben
in ieder geval niet groter.
Lokaas.
In een gloednieuwe folder, die ons de
zer dagen onder de ogen kwam, ont
moetten wij een wrak van een sdhip, dat
al jaar en dag ten noorden van De Koog
zijn laatste rustplaats heeft. Zo'n wrak
trekt, gestrande schepen spreken tot de
verbeelding. De brokken herinneren aan
een strijd op leven en dood, strijd tegen
de woedende elementen.
Het was geen onhandige gedachte, die
oprees na de vraag wat men nu toch met
die „Alesia" aan moest: velen opperden
nl. het denkbeeld om dit schip daar rus
tig te laten zitten, het te laten aankopen
door de gemeente en er dan als be
zienswaardigheid van Texel in binnen-
en buitenland propaganda voor te voe
ren. Als reclamemateriaal bleek een en
ander echter op grote bezwaren te stui
ten en dus bleven er twee mogelijkhe
den over: het schip vlot te brengen of
de sloper in zijn knollentuin sturen.
Zeer velen, eiv onder hen bevonden zich
ook deskundigen, achtten dit laatste wel
het meest voor de hand liggend. Een
buitenlands \akhlad schreef, dat het
sdhip er wel af zou komen, maar.
dan in stukken en brokken, op een boe
renwagen door de Texelse duinen.
ZIJ durfden!
De firma's Dros en Doeksen dachten
er anders over. In samenwerking met
het bureau Wijsmuller namen zij aan, "t
schip weer in zee te brengen. Daar >vas
moed voor nodig, weliswaar had men
wel meer slachtoffers van een dergelijke
grootte in hun element terug gebracht,
maar dan betroffen het geladen schepen,
die niet zo hoog op het strand waren
gelopen.
LELIJKE VAL.
Ecu heel lelijke val maakte dhr H.
Hoogerheide, toen liij Zaterdagavoi^l bij
de entreó van „De Oranjeboom" misstap
te en achterover sloeg, precies voor de
trap naar de garderobe. Hij viel op de
trap en bleef bewusteloos liggen. Dokter
Elias constateerde een hersenschudding
en een gebroken pols. Hoogerheide werd
per ziekenauto naar zijn woning te Ou-'
descliild vervoerd.
CONCERT.
Woensdagavond geeft het corps een
concert op het pleintje te Den Hoorn.
's Avonds om 8 uur vangt het volgen
de programma aan:
Saint-Triphon, mars A. Ne.V
Judex uit Mors et Vita Gounod
Dans-Suite Boedljn
Wenn ich einmal soil scheiden
Record, mars.
Noees d' Or, ouverture (Góuden bruiloft)
Avanti, mars
Krflnungsmars Meierbecr
SERENADE.
Zaterdagavond bracht D.E.K. een se
renade: het was feest op Klif, want Jb.
Koopman was in het huwelijk getreden
met inej. Suze Sernee.
Voorz. Jb. Kiljan wenste de familie en
de bruid en bruidegom geluk en hoopte
dat Jaap trouw mocht blijven aan het
corps. De vader van de bruid bracht
dank voor de serenade.
Daarna volgde een rondgang die door
vel? gasten werd meegemaakt,
GEBRUIK SIRENE.
De Burgemeester van Texel brengt ter
openbare kennis, dat Donderdag 7 Juli
a.s. om 15 uur te Den Burg en op de
zelfde datum om 20 uur te Oosterend, de
brandweerslrenes in werking zullen wor
den gesteld.
Texel, 4 Juli 1949
De burgemeester voornoemd,
Mr. G. D. REHORST
NEERWERPEN VAN VUIL, ENZ.
Burgemeester en Wethouders van Texal
brengen tei- openbare kennis, dat het
verboden is vuilnis, afbraak, oud roest,
enz. neer te werpen aan de Niemvlan-
derdijk zgn. Diepwaal.
Texel, 4 Juli 1949
Burgem. en Wethouders van Texel,
Mr. G. D. REHORST, Burgeméesttr.
P. BEEMSTERBOER. Secretaris
AANVOER MARKT.
Burgemeester en Wethouders van Texel
brengen ter kennis van belanghebben
den, dat met ingang van Maandag 11 Ju
li a.s. de aanvoer van vee, waaronder
ook verstaan wordt pluimvee, weer nor
maal zal geschieden via de Zwaanstraat.
Texel, 4 Juli 1949.
Burgem. en Wethouders voornoemd,
De Burgemeester Mr. G. D. REHORST
P. BEEMSTERBOER, Secretaris.
„Hoe ls het mogelijk!" Aldus heeft 'n
Texelaar van cveu boven de vijftig zi|a
bewondering te kennen gegeven over de
prestaties van enige turners, die vrije
oefeningen uitvoerden op het sporlter
rein van S.V. Texel. De turners maken
de eue buiteling na de andere, springen
op, duiken over de kop, staan toeli
weer fier met belde benen op de gond.
Knieën huigen zich, het lichaam zakt,
plots veert het weer op, zwenkt, maakt
een looping.
„Hoe is het mogelijk!" Tja, hier op
dit sportterrein, op deze Zaterdagavond,
zijn niet de eerste de beste bijeen, hier
is men niet gekomen om te tonen hoe
het niet moet, maar om te deraonstreeren
hoe het wel moet. Het is voor de turners
wel prettig te lezen, dat velen zich af
vroegen „hoe het toch mogelijk" was,
want dat is een onlbewuste hulde, maar
de turners van kwaliteit zouden het nóg
prettiger vinden als die bewondering en
belangstelling uitgroeiden tot deelname,
tot aansluiting bij de diverse verenigin
gen. Zeker, gym kun je op elke manier
beoefenen: op je eentje, of met een ra
dio-leraar, maar dat massale doet toch
wel zo knus aan. Massaal in vrije oefe
ningen, in staafoefeningen, of achter
elkaar aan de verschillende werktuigen,
waarbij je steeds weer kunt leren van
de goede of foute bewegingen van Je
clubgenoten.
Nu moet dit stukje niet worden be
schouwd als een verzuchting: „Wat
hebben we bier op Texel nog weinig
turners!" Integendeel. Texel mag er
zijn, de ver. groeit en bloeit, altijd weer
zien we nieuwe gezichten, nieuwe pres
taties. Maar wij hopen, dat deze demon
stratie heelt geleid tot nog veel grotere
deelname èn tot trouwere training van
de reeds aangesloten turners zelf. Voor
ons ligt het programmablad met zijn 16
punten. Een goed programma, voor elck
wat wils. Paard, brug, rek, ringen. Op
alle manieren is gedemonstreerd, hoe je
door de gymnastiek het lichaam 'fit
houdt en daaruit volgt „Een geezond li
chaam, een gezonde geest".
Tol ons, langs de lijn, sprak vooral 't
paardspringen, het snelle handwerk op
het paard, de fraaie oefeningen op d'e
brug, waarbij ook de danigs keurige
staaltjes weggaven, de oefeningen op rle
evenwichtshalk wekte eveneens aller be
wondering, zo ook de rhythmische oefe
ningen en (lie met de knotsen.
„Open doekjes" kregen vooral de he
ren aan hef hoogrek, waar de ene reu
zenzwaai na de andere werd gemaakt,
zowel kloor de Texelaar als door de
Alkmaarders van „De Halter", die met
een dertig man naar het eiland wareii
gekomen. Vooral dhr Klaas Boot, kam
pioen van Nederland, oogstte veel suc
ces,
Een en ander werd opgeluisterd door
muziek, soms zweeg de microfoon ech
ter. waarom konden wij niet altijd be
grijpen. Vlot werd 't programma afge
werkt, maar toch was de zon al lang
achter de westerduinen in zee gegleden,
toen met, het paardspringen dit zeer ge
slaagde festijn werd besloten. Een fes
tijn, dat begonnen was met een rond
gang door Den Burg, waar in de Holle-
bol was gestart, cn vervolgens door We
verstraat en Warmoesstraat naar het
voetbalveld was gemarcheerd. Natuur
lijk zorgde ons Texels Fanfarecorps
daarbij weer voor muziek en vrolijkheid.
