11 November bestaat de Noord-
Zuid-Hollandse Reddingmij. 125 jaar
FRIEDRICH'S
AVONTUUR
Herinneringen aan strandingen op Texel
De avonturen van Pietje Pluis en Jantje Joppe
Hoe ontwikkelen ziet
de rechten van de
landarbeider
i>
Er is veel veranderd sedert 1824; da
xoeireddingsboten, op een enkele na.
verdwenen en maakten plaats voor mo-
torreddingsboten en op vele stations
wordt de boot door een waterdichte mo
tortractor in de branding gereden inste-
de van door een tiental paarden. De ra-
dio-telefonie deed haar intrede en ver
vult thans een' onmisbare rol. Het is
een modern technisch bedrijf geworden,
dat grote zorg vereist voor het materi
eel met het onvermijdelijk gevolg, dat
de exploitatiekosten zeer aanzienjLjjk
zijn gestegen. Maar de essentiële karak
tertrek van ons reddingwezen, de spon
tane. vrijwillige medewerking der kust
bevolking, is in de 125 jaar onvermin
derd bewaard gebleven. Het zijn ten
slotte de mannen, die huis en haard
verlaten in een barbaarse stormnacht,
waar het om gaat- Zij wagen liun leven
en geven zich met volle inzet van hun
p°rsoon aan het nobele reddingwerk,
dat hun lief is geworden. Aan óns de
plicht om er voor te zorgen, dat zij over
liet best denkbare materieel kunnen be
schikken. aan ons ook de zorg, dat er
goede regelingen zijn getroffen voor de
achtergelaten betrekkingen ingeval e.r
rampen plaats vinden, die bij dit, soms
eel risico met zich mede brengende
bedrijf, nu eenmaal onvermijdelijk zul
len blijven.
De N.Z-H R.M. is een organisatie, di"
uitsluitend door vrijwillige bijdragen
in stand wordt gehouden. Zij ontvangt
geen Staatssubsidie en hoopt van harte,
dat zij nimmer een beroep on de Staat
zal behoeven te doen om haar financi
eel te steunen. De belangstelling voort
Reddingwezen in brede lagkn van ons
volk is de laatste jaren aanzienlijk ge
groeid en daarom hopen wij, dat hei
(thans helaas nog te geringe) aantal
landgenoten, dat de organisatie van h t
NZHRM door een jaarlijkse contributie
(minimum f3,of giften ineens in
stand helpt houden, zeer aanzienlijk zal
toenemen.
Geboorte en groei.
14 Oct. 1824. Een hevige storm jaagt
talrijke zeilschepen op onze kust. Ver
schillende worden, als zij op de banken
stoten, door de branding verbrijzeld en
vele schipbreukelingen verdrinken.
Enige dagen later staat de sombere lijst
in de Amsterdamse Courant; een nuch
tere onaandoenlijke opsonuning in rie
rubriek scheepstijdingen. Bij Schewenii:-
gen verging de „Drie gezus.ers"; bij
Callaritsoog stranden de Industrie er.
Jonge Hendrik; de Aurora, Vrede en
Vrouw Fenna geraakten bij Hollands
Noordelijkste punt op de kust. Ook
Texel kreeg zijn deel: de Pallas bij De
Koog, terwijl de galjas Koning David,
de smak Christoffel Jacobus en de
„Hou moedig zee!"
Is ook de leuze van onze Koqei red
dingboot, die wij hier met schipper
Schaqen aan het stuur zien zee kiezen.
schoener Emilia Johanna in de Eier-
landse gronden bleven.
Op de Vliehors kwamen de brik Mer-
curius, de Vrouwe Margrita, Habets An
ker en Jonge Antje terecht. Beoosten
Texel vergingen twee tjalken.... Van
sommige schepen werd de gehele of een
gedeelte van de equipage gered, doch
van andere kon slechts worden gezegd,
dat alle opvarenden verdronken. Op
Texel spoelde het lijkje aan van een
éénjarig meisje. De strandvonders kre
gen druk werk. Begin Nov. werden de
Texel en Den Helder publieke verko
pingen gehouden van strandgoederen,
o.a een grote partij hout zoals 900
Noorse delen en 1900 vierkante bekapt"
schalen.
De storm van 14 October 1824 beeft
haar historische betekenis te dankea
aan liet. drama dat zich die dag afspeel
de voor Huisduinen, waar een 7-tai
kloeke mannen hun leven op het spe!
zetten toen de Ned. brik „de Vrede" in
gevaar verkeerde. Het is immers deze
ramp geweest, die de stoot heeft gege
ven tot de oprichting van de Ned. Re l-
dingmaatschappijen.
Een eeuw na de oprichting w-as het
aantai geredde schipbreukelingen, dat
door de onversaagde reddingbootbeman
ningen van de NZHRJI behouden aan
wal werd gebracht, aangegroeid tot 5267
en men zou een boekdeel kunnen vullen
met hetgeen er in al die jaren op de
stations der NZHRM is gepresteerd.
Rampen bleven de NZHRM niet be
spaard; bij oefeningen en reddingen
sloegen boten om in de branding en
hierbij verloren sedert de oprichting 43
redders het leven-
door G. TH. ROTMAN Nadruk verboden.
17 Na de middagschooltijd spraken ze
af, des avonds, als ze naar bed gebracht
waren, stilletjes te vluchten. Ze zouden
een deken meenemen en proberen, de
laatste trein te halen. En zo zien we
bier Pietje, z'n deken over de schouders
st-iltetjes door het raam kruipen. Welke
angsten z'n arme oudere zouden uit
slaan, daaraan dacht hij niet.
18- Achter het station ontmoette hij
volgens afspraak zijn vriend Jan, die
eveneens een deken bij zich had. Toen
even later de trein stopte, slopen de
bengels in een lege coupé. Vlug trokken
ze de gordijntjes aan de perronzijde
neer en gingen in de bagagenetten lig
gen, waar ze zich in hun dekens wik
kelden, zodat ze net twee grote pakken
leken.
Een drankschlp.
Op 12 Nov. strandde met mistig weer
het Franse s.s- „Pedreau" op de Razen
de Bol, doch eerst de volgende dag werd
het schip door de Kustwacht verkend en
toen de „Doms Rijkers" nabij kwam.
zat de „Pedreau" er reeds onder en 12
Fransen konden nog net op tijd gered
worden.
Er was een kostbare lading sterke
drank aan boord; een grool gedeelte
spoelde aan op Texel, waar niet minder
dan 93 kisten met whiskey en oongnac
„officieel" werden geborgen. Jutters
zullen zich evemvel niet onbetuigd heb
ben gelaten, zodat met aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid kan wor
den aangenomen, dat er nog een aan
zienlijk aantal kisten niet in handen van
de strandvonder zijn gekomen.
De pers schreef over dit geval, dat
van een smokkelaffaire geen sprake kon
zijn, doch bevestiging van officiële zti-
de werd niet verkregen, zodat zij dit on
der ,,alle voorbehoud" mededeelde.
De ramp van de „Oakford".
Met de bemanning van een Engels
schip, dat in Jan. 1934 op onze kust te
recht kwam, de Oakford, liep het niet
goed af- De motorstrandreddingboot
„Eieriand" van station De Cocksdorp
voer in de stormachtige nacht van 17 op
18 Jan. naar de Eierlandse gronden,
waar de Kustwacht noodseinen had op
gemerkt, Het. 800 ton grote Engelse s.s.
..Oakford" zat stevig geboeid op een dei-
banken, maar de bemanning dacht er
niet aan om van boord te gaan toen de
reddingboot langszij kwam, zodat de
.Eieriand" onverrichterzake terugkeer
de. Enige uren later is men b'ijkhaar
toch angstig geworden aan boord var.
de ..Oakford" en met eigen sloep gin
gen de 10 opvarenden van boord. In de
donkere nacht roeiden zij naar de Wie
hors, doch de sloep sloeg in de branding
ondersteboven. De volgende morgen
vonden de redders van De Cocksdorp
de lijken van de 10 Engelse zeelieden
Een intens droevige geschiedenis, want
het had zo geheel anders kunnen gaan
indien de Engelsen het niet plotseling
in hun hoofd hadden gekregen om hun
schip tóch te verlaten-
Aan boord van de „Oakford" dreigde
geen enkel gevaar; eerst maanden latei-
is het schip gebroken en weggezonken
in het weke zand.
De „Joan Hodshon" van station De
Cocksdorp ontsnapt? begin April 1945
naar Engeland toen de Russen op Texel
in opstand waren gekomen tegen de
Duitsers aldaar. Aan boord bevonden
zich behalve J. Bakker Gzn., schipper
van de ..Joan Hodsohn", enige BS-ers
en Russen en des nachts voeren zij dicht
onder de Duitse batterijen naar bui-ten.
De bedoeling was hulp te vragen voor
de met doodsverachting vechtende Rus
sen. Ook de ...loan Hodshon" kwam in
Aug- 1945 terug, doch moest direct. in
reparatie worden genomen.
•J»
Het verslag over de 125 jaren besluit
met: Nederland kan nimmer genoeg
waarderen wat de mannen van de red
dingboten hebben gepresteerd en nog
zullen presteren-
Het tijdperk der roeired'dingboten is
voorbij; de motor heeft gezegevierd en
de NZlHR-M is een modern, technisch be
drijf geworden, doch de jonge garde red
ders doet voor de oude niet onder. Er
schuilen grote krachten in ons volk,
laat ons daar dankbaar voor wezen.
'Mot grote erkentelijkheid willen we
hier ook gewag maken van de wijze
waarop de plaatselijke reddingcommis
sies hun verantwoordelijke taak vervul
len- Bij hen berust immers de leiding
van een reddingstation. Zij zijn het dis
in een stormachtige nacht de beslissing
moeten nemen over het uitvaren dei-
reddingboot en in spanning het resul
taat. der reddingspogingen afwachten.
Zonder hun medewerking kan de NZH
RM het niet stellen.
Redders aan de wal-
Ook de vrouwen en moeders onzer
reddingbootbemanniugen mogen met
ere worden genoemd. Zij weten welke
gevaren het reddingwei k met zich mee
brengt en menige stormdag wafs voui-
hen een zware beproeving....
Het stemt tot grote dankbaarheid, dat
de NZRHiM zo veel vrienden heeft, die
vrijwillig, door betaling van een jaar-
KATHOLIEKE KERKLIJST
VAN DEN BURG
Parochie van St. Joannes de Doper.
Zondag 13 Nov. Heden 23e Zondag na
Pinksteren. De II- Missen in Den Burg
en in Oosterend om 7,30 en de Hoogmis
om 10 u. In Den Hoorn alleen om 10 u.
Bieehtgel. in Den Burg en Oosterend
van 7-7,30 en in Den Hoorn en Ooster
end van 9,30-10 uur- Communieuitrei-
ken onder alle H. Missen en om 7 en 9
uur. Comnmnieuitreiken begint acjiter-
aan Heden is 't lof niet om 7 maar om
3 uur vanwege het Patroonsfeest in Ou-
deschild- Maandag 14 Nov.: de Missen
om 7, 8 en 9 u. Dinsdag 15 Nov.: de Mis
sen om 7, 7,30 en om 8 u. gez- Requiem
v.d. doodceel. Woensdag 16 Nov.: Heden
Oogstdankdag- De Mis van 7 u. tot in
tentie van de L.T-B. H. Mis om 8 uur en
in Den Hoorn om 7,30. Om 7,30 Oogsl-
danklof.-Daarna jongenscongr. Donder
dag 17 Nov. De Missen om 7 en 8 uur en
in Oosterend om 8 uur- Vrijdag 18 Nov
De Missen om 7, 7,30 en 8 uur. Zaterdag
19 Nov- De Missen om 7 er. 8 u. en om 8
u. in de kapel. Geen H. Mis om 7 uur.
Om 6 u. rozenkrans en bieehtgel- van 4-
8 uur op de hele uren.
DERTIG JAAR MET WIT EN GROF
LANGS DE WEG.
Gisteren vierde de heer .1 _C Bakker
Oudesohild, zijn dertigjarig jubileum
als broodbezorger van Bakkerij J. S-
Dros. eveneens te Oudesehild.
WSj w'ensen de heer Bakker met dit
jubileum geluk.
TEXELAARS EMIGREREN.
Met het. s.s Volendam zullen op 16
Dec. waarschijnlijk 16 Texelaars naar
Australië vertrekken. Er waren in to
taal wel 22 liefhebbers, zes van hen wil
len nl. gbruik maken van de subsidie
regeling (reiskosten); betreffend wets
voorstel zal binnenkort worden inge
diend Dit jaar waren er voor Canada 6
Texelse gegadigden, voor Zuid-Afrika l,
voor Australië 12, voor Nieuw-Zeeland 5
Voor Zuid-Afrika werden 4 personen
afgekeurd. Over 1949 werden 27 rappor
ten opgezonden naar de Stichting Land
verhuizing Nederland. Over 1948 28
rapporten. In dat jaar zijn 10 personen
naar Cana'da vertrokken en 2 naar Z.
Afrika- In 1947 werden van 10 personen
rapporten gereedgemaakt, en in dat jaar
vertrokken er 3 naar Canada, 2 naar
Z.-Afrika en 1 naar de Ver- Staten.
lijkse contributie of door h :t schenken
van een gift ineens, haar in staat stelt
de materiële uitrusting der reddingsie-
tions op peil te houden en pensioenen
of gratificaties uit te betalen aan oud
redders. De tijden zijn moeilijk en met
enige zorg donken wij aan de hoge kos
ten van een modern reddingwezen. Al
leen indien het aantal „redders aan de
wal" aanzienlijk toeneemt zuilen wij, u
staat blijven de financiële branding te
overwinnen.
Als een schip in nood verkeert gaan
onze bemanningen de branding in. Daar
kan op gerekend worden. Zij rekenen
op u!
Het doel der Noord- en Zuid-Hol
landse Reddingmaaitschappij.
1. De kust van Rottumeroog tot Loos
duinen te voorzien van uitstekende red
dingmiddelen en er naar te streven dat
zij door geoefend personeel kunnen
worden gebruikt.
2. Te zorgen voor bejaarde oud-red
ders. door het verlenen van pensioen of
onderstand, of voor hun nagelaten be
trekkingen.
Voor dit werk is jaarlijks plm. f 300,000
nodig. Sedert de oprichting der NZH
RM werden tot 1 Sept- 1949 7316 schip
breukelingen met haar middelen gered.
Men kan het werk der NZIIRM steu
nen door:
1. Toe te treden als contribuant (mini
mum contributie f 3,per jaar), men
ontvangt dan het orgaan „De Redding
boot", dat u op de hoogte houdt van hei-
gen er op onze kust is voorgevallen-
.,De Reddingboot' verschijnt twee maai
per jaar.
2. Het geven van een gift ineens.
3. De Maatschappij bij tesiament- te
gedenken-
4. Door anderen op te wekken op één
van de genoemde wijzen de Maatschap
pij te steunen.
FEUILLETON
37-). Door wie werd er geschoten?
Door wie? Dat zou ik niet kunnen
zeggen. Er heerste plotseling zo'n ver
warring.
Smith wendde zich tot Mayenne en zei
zachtjes: Daar heb je 't nou. Als die ke
rels aan land zijn. krijg je ze er niet
meer uit ook. De ene Chinees is van de
ander? niet te onderscheiden, niemand
ziet daar kans toe. Breng ze allemaal
naar Bellgarden! beval hij. Voorlopig
zullen we ze allemaal in die lege fabriek
onderbrengen, jullie weten we! waar, en
dan.
Verder kwam hij niet want nauwe
lijks was de groep Chinezen wegge
bracht of ecu nieuwe sensatie wachtte-
Er kwamen vier of vijf mannen aan die
een vrouw opbrachten.
.Mijn hemel! riep Smith- Wat bete
kent dat nu weer? Wie is dat?
Mayenne nam een der mannen een
fakkel uit de hand; hij trad verbaasd
achteruit en hoorde Isabelle scherp en
nieuwsgierig zeggen: neen maar! dat
is toch Jenny Hesters!
Stopl riep Smith, stop! Ik leid hier
het onderzoek. Hoe komt u hierheen,
juffrouw Hesters?
Ik liep over de dijk, toen ik plotse
ling midden in een vechtpartij verzeild
geraakte, antwoordde Jenny zonder
moeite.
Smith jammerde: Daar begrijpt nie
mand iets van! Hij was werkelijk kwaad.
U daar mijnheer, zei hi,} tegen een
der mannen, die Jenny hadden opge
bracht, waar hebt u juffrouw Hesters
gevonden?
Gevonden heb ik haar eigenlijk
niet, meldde de man, maar het was zo,
mijnheer de rechter: er kwam een boot
aan'en uit die boot stapten verscheidene
mensen. Wij direct op die lui af, maar
ze sloegen er zonder meer op los en toen
ik er eentje bij zijn kraag had, bleek 't
helemaal geen man te zijn, maar die
juffrouw hier. De anderen schoten de
schijnwerpers van onze motorfietsen,
welke wij op hen hadden gericht uit en
in de duisternis wisten ze met hun boot
t? ontkomen.
Wat! schreeuwde Smith, de Chine
zen hebben dus ook op ons geschoten?
Chinezen? vroeg de man. Waarom
Chinezen? Ik heb geen Chinezen gezien.
Het waren blanke mannen-
Smith keek hulpeloos naar Mayenne.
Die fluisterde hem iets in het oor. waar
op Smith streng tegen Jenny zei: u kunt
naar huis gaan. Dat zaakje zal noe wel
een staartje hebben, maar dat komt la
ter wel.
Jenny liep met een flinke bocht om
de gehele groep heen en verdween in de
richting van de vuurtoren.
Gilbert was in gesprek met Isabelle.
Dat is toch eigenaardig, merkte liij op
Beweerde die ene man niet, dat Jenny
in gezelschap was van die mannen, die
later wisten te ontkomen? Waren dat
misschien de aanvoerders van de smok
kelaars?
Ja, natuurlijk, riep Isabelle leven
dig uit- En meteen liep ze op Mayenne
af- Jenny Hesters heeft gelogen. Ze
heeft verklaard, dat ze over de dijk liep,
maar ze is met de boot gekomen, dus
weet ze ook meer af van die hierheen
gesmokkelde Chinezen.
Dunham mengde zich nu in het ge
sprek: Zoiets kan ik nauwelijks geloven
en als het zo is. wat gaat het ons eigen
lijk aan?
Stuurt u die mensen weg, beval
Mayenne haastig, anders mocht de vre
derechter nog eens gaan vragen, waar
die allemaal zo ylug vandaan zijn geko
men.
Heel juist, zei Dunham en 'iep
haastig weg- Gilbert bleef staan en Isa
belle trok hem nog dichter naar zich toe
toen ze zei: Het lijkt mij toe. dat de vre
derechter Jenny Hesters moet laten ar
resteren, als hij zijn plicht niet wil ver
zaken.
Isabelle. zei Mayenne, dat lijkt, me
een gevaarlijk voorstel. Al die mensen,
die hier zo opgewonden op de djjk rond
scharrelen kunnen we met gemak wijs
maken, dat Jenny Hesters iets met die
smokkelaffaire te maken heeft, de vre
derechter Smith kunnen wij het ook
wijsmaken, die gelooft toch alles. Maar
later, voor het gerecht?
Ze haalde haar schouders op. Ik ver
moed iets heel anders, zei Mayenne-
Mag ik het weten?
Hij gaf geen antwoord. Dan niet, zei
Isabelle. Toch zou het niet kwaad zijn,
als Jenny Hesters een paar dagen opge
sloten werd.
Gilbert's arm nam ze en samen met
hem zocht ze de vrederechter Smith op.
Wel drommels, zei hij toen hij naar
haar verhaal had geluisterd. U hebt be
slist gelijk. Hoe langer ik er over denk,
des te meer zie ik in, dat ik geen fouten
mag maken. Het smokkelen van Chine
zen is een zwaar vergrijp tegen de wet
Daartegen zal ik met alle strengheid
moeten optreden.
- Dat staat mij helemaal niet aan, zei
Alma met de spreekwoordelijk gewor
den pop, het meisje, dat Gilbert zo on
verwacht in de nabijheid van liet oefen
terrein der militairen had getroffen, en
ik voorspel, dat liet allemaal slecht af
loopt.
Het was bijna middernacht. De thee
salon, waar Alma stamgast was. was tot
berstens gevuld niet mensen-
Gilbert lachte. Hij leunde gemakkelijk
achterover in zijn stoel en gekleed in
rijbroek en een soort windjack, zag hij
er bijna nog logger uit dan voordien in
zijn stadskleren. Hij had een rood aan
gelopen gezicht, gedeeltelijk van de bui
tenlucht, maar meer nog van het veie
drinken
Jij hebt geen verstand van heit spel
dat wij mannen spelen, zei hij en zijn
kleine ogen glansden vol trots.
Oeha, zei Alma- Zo iets mag ik ho
ren. In de prairiën spelen ze misschien
J/C
Het mag als algemeen bekend wordei
geacht dat er voor de landarbeider:
grote verbeteringen zijn tot stand
komen na de tweede wereldoorlog. O:
deze op het juiste peil gebraoht of ge
komen zijn waar zij wezen moeten, word:
hier in het midden gelaten. Een andert iq
vraag is of alle verbeteringen, contrac
tueel vastgelegd, op sociaal en econo
misch gebied, ten volle tót haar rech:
komen.
Economisch mag. althans op Texel,
aangenomen worden dat dit totnogto<
geen reden tót klagen heeft- Het aan
tal beschikbare arbeidskrachten speelt
hierbij waarsdhijnlijk een grote rol
Anders is het gesteld rn-it de sociah
vooi zienin'gen. Hiermee wordt door bei
de partijen, én werkgevers èn werkne
mers nogal eens lichtvaardig omge
sprongen. Het is ons bekend, dat ten
aanizien van de verstrekking van vaean-
tiebonnen nog al eens over het hoofd
wordt gezien welk e'en belangrijke soci
ale maatregel dit is voor de werknemer.
Het is ons ook bekend, dat dikwijls tus
sen partijen een afspraakje wordt gt
maakt in de geest \anieen paai
centen meer loon en dan hebben we met
dat gedoe van die vacantiehonnen niets
'ie maken."
Men vergeet echter, en dit geldt- in
hoofdzaak voor de werknemer, dat op
deze wijze tienduizenden guldens voor
de arbeiders en hun gezinnen verloren
gaan- Men vergeet 'tevens, dat het gehe
ie Vacantiefonds op losse schroeven
komt te staan en dït moet tot iedere prijs
vermeden worden
Jarenlang is voor deze sociale maat
regel door de grote Vakcentrales ge
streden om de arbeiders een behoorlij
ke vacantieregelirig te geven en ten-f6
slotlte is voor de losse land- en tuin-
arbeiders het vacantiebonnensysteem
tot- stand gekomen. Dit fonds bestaat nu
a! enkel? jaren en de ,«omz«it" der bon
nen stijgt regelmatig en bedraagt nu
reeds plm. 5 milliqen gld per jaar- Moet
dit belangrijke sociale recht nu verlo
ren gaan door een groepje van personen
die om allerlei drogredenen hiervan
geen gebruik wensen te maken? En dat
die groep er is, ook op Texel, moet on
dergetekende tot zijn leedwezen beves
tigen. E'er aantal arbeiders laten zich
nog verleiden, wellicht door wat extra
hoge lonen of aangenomen werk, om
geen gebruik te maken van hun recht.
Te laat za! men het verkeerde en funes
te hiervan gaan beseffen.
Hetzelfde geldt t.a.v- het op 1 Mei '4'
ingegane Bedrijfspensioenfonds. Tien
duizenden hebben zich voor dit fonds
nog niet laten registreren, hoewel ge
zegd moet worden, dat Texel op di't punt
geen slecht figuur slaat. De eventuele
achterblijvers worden hier echter nog
eens attent gemaakt op hun directe be
langen, hun plichten en hun rechten-
Er mag hier gewezen worden op het
feit, dat bovenstaande sociale maatrege
len getroffen zijn door- de werkgevers-
en werknemersorganisaties in algemeen
overleg. Beide partijen waren er zich
van 'bewust dat ook de landarbeiders
recht hebben op goede sociale voorzie
ningen. Beide partijen verwachten dan
ook van hun leden dat de genomen be
slissingen zullen worden uitgevoerd,
mede tot een intensieve samenwerking,
die niet anders kan leiden dan tot bete
re verhoudingen tussen ondernemer en
werknemer. Het kan do arbeidsvrede
op de bedrijven in haar geheel ten goe
de komen.
Tenslotte tot de werkgevers die in de
ze hun plicht verzaakten, het verzoek
met deze gewoonte te breken en geen
verkrachtingen van de O-A.O. toe te
passen en tot de werknemers een ern
stig woord van waarschuwing om niet
te spotten met uw eigen directe belang,
doch doordrongen te zijn van rechten en
plichten, ja ook plichten t.a.v. de door
het College van Rijksbemididelaars ver
bindend verklaarde C.A.O. Het zelfver
wijt kan dan later, bij een eventuele te
rugslag in het economische leven, ach
tenv"ge blijven
J. WESTDORP-
De Cocksdorp, Oct- 1949.
zo'n hoog spel, ook wel eens onder zee
lui, ergens op de grote wateren, ver weg
van de overige mensheid, of bij d
goudzoekers in Canada en ook dan is
het meestal nog grootspraak, maar he
heeft toch wel iets boeiends uit jouw
mond echter. Gilbert, klinkt het alleen
maar komiek.
Hij zette zijn glas met een harde slag
op tafel en schoof zijn stoei een eindje
van haar af.
Wat heb je mij niet allemaal ver
teld? ging ze zachtjes voort- Je beweert
dat je in de kaart hebt kunnen kijken
van de gouverneur en dat je een bond
genoot bent van de oude Mayenne. Het
kan natuurlijk zijn, dat het werkelijk
om dingen gaal die het lot van de pro
vincie beslissen, maar het kau ook zijn,
dat jij je er tussen gedrongen hebt en je
neus er met alle geweld in hebt willen
steken. Ik zeg je nog eens, dat je er
niets mee zult winnen.
Waarom niet? vroeg hij kwaad.
Omdat je een kleine schurk bent.
Hij greep hard haar arm vast, maar
ze wrong zich los en danste, een spot
liedje meeneuriënd, tussen de stoelen
Hij veegde een glas van de lafel, zodat
het in duizend schenen op de grond
viel. Ik wil en zal terugkrijgen, wat
Friedrieh Mayenne mij ontnomen heeft.
(Wordt vervolgd.)
