FRIEDRICH'S
AVONTUUR
Verlovings- j>
kaartjes
Sinterklaas voer met e
De avonturen van Pietj
:n botter naar Texel
Pluis en Jantje Joppe
Kerstfeest Overzee
f
Drukkerij
Texelse Courant r
V
("V ervolg.)
emigrantenkoffers voorhanden waren.
.,Hou die Texelaars in den Vreemde een
beetje met het lief en leed van je eiland
op de hoogte", verzocht de Sint, „met je
krant neb je daartoe een prachtig mid
del".
J. Nauta had weer nieuwe foto's in
zijn zaak, aardig was vooral het (van
de aardbodem weggevaagde) geveltje,
waartegen de klompen van Dijksen zioh
's morgens zo lekker in 't zonnetje kon
den koesteren. Een hele divisie chocola
de poppetjes stond opgesteld in kruide-
niersbedrijf „Oentra'' van Van der Kooi.
Wij dunden er de rijen! Dirk Bruin
verkocht ons zonder moeite een salon
kleedje en een theemuts- Bij Wim Geus
raadde Piet eerst even de (juiste) naam
van de pop „Bartje"! en daarop pakte
hij een kinderkeu'kenuibzet in. Je had
hem het volgend ogenblik moeten zien
schransen, toen de Sint zei: „Piet, pro
beer die worst van Dtos ers even!"
Maar wij gaven de voorkeur aan die
vette paling van Jaap Mosk. Zo was er
gelukkig voor elek wat wils. De choco
lade harten van Van der Slikke Sr.. ble
ken zeer gewild en bij David Frank la
gen „ijzersterke" sokken, waarvan Piet
er meteen een stel mocht aantrekken,
vanwege zijn wintertenen, die akelig
pijn begonnen te doen. Omdat-ie zo'n
van pijn verwrongen snuit trok ging de
Sint ter afleiding op een mandoline tok
kelen. die hij in de muziekwinkel van R.
J. Boom had ontdekt. C Huisman had
suikerwerk en likeuren. Alleraardigst
speelgoed lag bij J. Vonk en aan de
wand hingen verscheidene schilder
stukken. „Onze botter'", stelde Piet
vast, toen hij een scheepje op een ruwe
zee gewaar werd. Inderdaad was het 'n
botter, maar door het op zij flapperende
zeil kon je niet zien welke TX het was.
Bij de fa. De Wilt namen wij een
lamp van de plafondhaak, bij „Het Meu
belhuis" een rooktafeltje, dat bijzonder
trok door de lichtgevende plaat, en ook
vanwege de levensgrote Zwarte Piet.
die daar op het punt stond een propvol
le zak op zijn nek te slingeren-
De „Snackbar" had heerlijke croquet-
ten.
W. Bakker etaleerde „Pin Up", home
permanent; voor vrouwen, die bijzonder
handig zijn en op een afgelegen boerde
rij wonen zeker een waardevol ge
schenk. BakkePs Ijzerhandel verkocht
ons een Zilme'ta Cassette, Sigarenmaga
zijn „Mooi Texel" een pijp met 'n Hol
landse molen. „Die hou ik voor me
zelf!" zei de Sint.
Stevige celliloid poppen voor de meis
jes en auto's voor de jongens (toekomst-
idealen, niet waar?) prijkten b(j Stam,
„Spaanse Broodjes" bij M Witte. J. de
Wit schonk boerenjongens en 'boeren
meisjes in!
„Fout!" zei Piet eigenwijs, toen wij
even later voor de etalage van Bakker
door G. TH. ROTMAN
27. Terwijl de trein wegreed, krabbel
den de ruziemakers overeind, met een
pijnlijk gezicht hun hoofd wrijvend.
Toen ontdekten zij de twee- „pakken",
waar Pietje en Jantje bibberend van
angst, nog steeds binnenin zaten. Alle
ruzie opeens vergetend, slopen de man
nen naderbij.... Zou er wat kostbaars
in zitten?
FEUILLETON
42.) Wat is dat voor een lawaai? vroeg
Smitlh zenuwachtig.
Och, verklaarde de bewaker onver-
sohiilig, dat is de oude O'Donell. U weet
wel, die landloper, die u al zeventien
maal hebt veroordeeld. Hij heelt steeds
klachten, en dit keer beweert hij, dat 't
eten zoveel -minder is geworden.
Ze stonden nu in een brede, ruime ka
mer. Op stellages langs de muren lagen
gen in grote wanorde stapels akten en
documenten.
Wat doet de gevangene Hesters?
vroeg Smith aan de bewaker.
Die haalde zijn schouders op en zei:
Ze zit op een knikje en staart naar het
plafond.
Is ze erg droevig gestemd? vroeg
FrMdridh.
Droevig? antwoordde de bewaker.
Neen, dat zou ik niet bepaald kunnen
zeggen. Ze fluit zo nu en dan een deun
tje, -maar er zijn, naar ik heb horen zeg
gen, ook mensen die gaan fluiten als ze
treurig zijn-
Ga maar zo lang naar buiten, knor
de Smith geërgerd, ik zal je laten roe
pen -zodra ik je nodig heb. En tegen
Friedridh ging hij voort, nadat de be
waker de deur achter zich had gesloten:
Duistert u eens, er is mij iets te binnen
geschoten. Met uw voorstel ga ik ac-
Kiifkert stonden. Piet wees op 'n fruit
mand- „Die hoort hier niet. die moet in
een fruitwinkel staan!" De Sint en ik
ladh'ten en knipoogden, want B. Box had
'111 dit geleverd! Vanuit de zaak van A.
C. Rab slingerden wij een partijtje pan
toffels in de zak, die intussen al aardig
begon te wegen, maar cie schimmel
kreeg hier de functie van lastdier en'
dat was Piet een pak van het hart. Jan
Agter zorgde voor een stofzuiger en een
electriseh kookkbteltje In de ene étalage
van Dros' Magazijn lagen heel veel ca
deautjes op het gebied van de sport en
in de andere een keurcoileClie glas- en
aardewerk
J. G. Dekker had blijkbaar gelezen
van die hagelstorm in Z--Afrika en ge
dacht: ,,Zorg dat we paraat zijn, als
we d'r hier ok een sliert van krigge!":
Stevige herenhoeden, waardoor geen
korrel kan slaan en oersterke paraplui's
Jan Reij had versoheidene onderdelen
voor auto's en fietsen uitgestald. Aan
de andere kant van de Waalderstraat
hingen bitten en Bakker moest hier met
een ter wille van onze schimmel zijn
vakkennis tonen, want in een nukkige
bui had h°t peerd zijn sterk versleten
bit doorgebeten.
Onderwijl lieten wij PE D!E diverse
soorten chocolade en suikerwerken in
pakken.
(Tussen haakjes: wij waren al ver
schillende Melk-, Bo'ter- en Kaaszaken
gepasseerd. Die. engageerden wjj als vas
te leveranciers voor boter en kaas).
Fa. Al'b. Jonker had een speciale Van
Nclle's koffie en thee-etalage ingericht
en uit piëteit, met die weduwe Van
Nelle namen we daar een paar pakjes
mee- Gebr. de Boer liéten ons met
succes proeven van hun fijne vlees
waren: Bakkerij De Hoop maakte ons
weg niet een reus van een boterletter,
Vishandel Kok had lekkere ponen. En
vandaar belandden wij weer op de Ste
nenplaats, waar Sijh Langeveld het
bord „Heerlijk IJs" had laten vervan
gen door „Warme chocolade", idem
ranja, idem grog. Bloemenmagazijn De
Iris beloofde ons over heel Texel, ja,
over heel Nederland bloemen of plan'ten
te zullen doen bezorgen, want evenals de
fa. Kortenhoeven bleek zij lid van
Fleurop, Europese Bloemenexpresse.
Van bloemen naar vruchten is 'n kleine
slap en zo kwamen wij voor een prach
tige collectie fruitmanden te Staan, die
een hele etalage van M. 3 Langeveld
Zn. in beslag namen- Albert Heijn ver
klaarde ons nog eens uitdrukkelijk, dat
hij ons leven goedkoper wilde maken en
Wijnhandel A. P. Koorn stond al van
verre klaar met een Tip van Bootz, die
wij in één haal om zeep brachten, be
halve Piet ntauurlijk, die nog steeds
over dut beste bier zanikie! De mijter
van de Sint kwam wat- scheef te staan.
„Goed dat it daar niet in deze toestand
bent gekiekt!" zei ik plagerig, toen wij
twee passen verder de foto's van J. van
Beem in ogenschouw nam»n. Met parfu-
Nadruk verboden.
2.xMaar o schrik! Daar begonnen de
„pakken", juist toan de boer er vlak bij
was, allerlei gekke sprongen te maken,
wel een halve meter hoog! Dodelijk ver
schrikt gingen de liefden aan de haal;
ze dachten 'minstens dat hel hekserij
was. Toen ze een eind uit de buurt wa
ren kropen Jantje en Pietje voorzichtig
te voorschijn.
coord. Maar ik zou willen, dat Jenny
Hestere eerst bekent, wat ze daar op de
dijk heeft uitgevoerd; andere ziet de
hele affaire er voor mij zo troosteloos
uit en zonder enig succes.
Friedriöh glimlachte, toen werd hij le
vendig. Natuurlijk! zei hij. Maar dan
moet u mij met haar alleen laten, onder
vier ogen zal ik haar eerder kunnen
overtuigen, -niet waar?
Ik zal haar naar u ioesturen, zei
Smitlh en ging de kamer uit.
Friedriöh ging weer zitten. Toen nam
hij een potlood dat toevallig op tafel lag
en brak het in zijn opwinding door mid
den. De deur ging open en Jenny kwam
binnen. Ze zag er welverzorgd en spor
tief uit, zoals -gewoonlijk en ze bleef,
toen ze Frieürich zag, verbluft staan.
Ben jij ook voor een smokkelaffaire ge
arresteerd? vroeg ze.
Hij lachte hartelijk, maar toen nam
zijn gezicht weer een sombere uitdruk
king aan. Wat een dwazen lopen er toch
op de wereld rond, Jenny, zei hij. Kom,
ga zitten. Het is beroerd, allemaal even
beroerd en onaangenaam.
Hel is iets andere dan gewoon, ant-
woordde ze- Het is lastig en vervelend.
Jenny, zei hij, ik ben gekomen oni
je vrij te maken. Ik stel een borg voor
je en dan gaan we samen gearmd uit de
gevangecis, spelen met de boot-, die je
mij voor mijn verjaardag bobt gegeven
en dan laten we het meisje zingen.
Welk meisje, FrieSrirkh, vroeg
Jenny.
Hij zag haar droefgeestige ogen en
antwoordde: Ik bedoel de Mdssissippi-
merie werkten wij de dranklucht weer
weg, terwijl Piet nog een tube Nivea-
crême op zijn wang uitstreek, enkel en
alleen om aan een gratis poppenkast te
kunnen komen! Fr. van der Kooi had de
klompen van een zijner nakomelingen
gekaapt en die vol suikergoed geprop't,
wat de Sint op de idee braoht, die avond
de klompen van alle zoete kinderen vol
te duWen, in ruil voor een pluk hooi
voor de schimmel, die schuimbekte van
inspanning.
De Fa. J. P- Veiherne kon door combi-
natie-inkoop zeer voordelige aanbiedin
gen doen voor dames, heren, kinderen
en babies.
De Fa Plaatsman vestigde vooral on
ze aandacht op de Edelachtbaar Siga
ren „Een enig genot!" En daaraan
twijfelden wij geen van drieën. Bakker
de Bakker had op een cake gespoten:
„Succes methode voor prettig samen
wonen". Dus, vrienden, tracteert hen,
die in een ander deel van hef door u
samen'bewoonde perceel huizen eens op
zo'n lekkere cake van Bakker en de ru
zietjes behoren tot het verleden!
Strijkijzers en Phili Shaves kochten
wij bij J'b. Bruin, op de St-enenplaats
dus. Haast vergeten, maar de Sint laat
zijn baard nu eenmaal doodgewoon
-groeien en dat kan hij met trots doen,
want wij hebben (op de baard van een
bekende Coeksdorper na) nog nooit zo'n
kin-ornament aanschouwd!
Due George. Zo heette het merk siga
ren, waarvan vv ij een kistje bij M.
Moojen kochten. In de Hogerstraat
mocht Piet een proefrit-je maken op een
Musquito fietShulpmotor, van de fa.
Gebr- M. en A. J. Vonk. Piet zig-zagde
in een overmoedige bui de Gasthuis
straat door. draaide hij Rusthuis „Ire
ne" om en stond het geval prompt af
aan de schimmel, die hem achterna ge
rend was.
„Ja", zei Vonk met voldoening, „op
zo'n Musquito kan iedereen rijden, jong
en oud, zelfs een knol, zoals je nu ziet"!
„Een handig ding voor de Texelse
stambcv.dc rammen", zei een boer, „want
ze benne al moed as ze an ut neuwe
vveidje toe benne, zo lang. die ruilver
kaveling nag niet is deurvoerd!" Piet
snapte, daar natuurlijk niets van.
„Voor iets fijns voor groot en klein,
weet de Sint dat hij bij hakker Timmer
moet zijn". Dat stond op de achtergrond
van een speciaal ingerichte snderklaas-
tafel, waarvan wij een paar zware cho
coladeletters hestelden. Mantje's Schoen
handel verkocht ons voor ruim f 27.50
aan schoenen en zilverwerken, want zo
kwamen wij in het bezit van een zilve
ren broche. „Wat een broches", zei Piet,
die met zijn neus bijna een deuk in de
etalageruit maakte. Mw. I). van Sam-
beek-Sohrama etaleerde een Franse ba
ret, die zeer in de mode is- Werd van
het standaardje in de zak gelegd. „Het
Woonhuis" van I'. Moerbeek raakte een
alleraardigst damesfauteuiltje kwijt.
Slagc-rij fa. Pereboom een worst. „Aar
dige tegels heb je daar in je slagerijl"
zei de Sint, die oog heeft voor antiek,
,jmaar dit spul is toch niet oud, zou ik
zeggen!" „Gelijk heb u, Sinterklaas",
boot met het zingende meisje. Als je een
uurwerk opwindt, zingt ze. Ze staat- te
gen de mast geleund en zingt. Maar
Jenny, ben je nu al vergoten dat je mij
dat stuk speelgoed voor mijn dertigste
verjaardag hebt gegdven?
Ze schudde haar hoofd en zei: Ik zou
willen, dat ik liet gemakkelijker kon
vergeten. Het meisje zing: niet meer.
Het is uit met het meisje
Dat geloof ik niet, Jenny, maar
eerst zullen wij. eens zien, hoe jij hier
uitkomt. De vrederechter Smith stelt
namelijk nog een voorwaarde. Je moet
zeggen wat jij bij de dijk uitvoerde.
Bah, merkte Jenny verachtelijk op.
ik heb die oude zeurkous al eens voor
gesteld -hem daarvoor een paar flinke
oorvijgen te -geven.
Je kunt het op het ogenblik dus
niet zegigen.
Ho» weet je, dat ik het niet zeggen
kan?
Omdat, je zelfs voor mij geheimen
hebt, Jenny, zei hij zacht.
Ze keek hem nadenkend aan. Maar als
ik nu eens juist voor jou meer gehei
men wil hebben clan voor een vreemde?
Jenny, riep hü smartelijk. Ze liet
haar handen met een hopeloos gebaar
in haar schoot vallen-
Vooruit Jenny, drong hij aan, la
ten wij iets bedenken, dat geloofwaar
dig klinkt, zodat wij het tegen Smith
met enig vooruitzicht op succes kunnen
zeggen.
Ze zweeg en keek hem met grote
ogen, waarin ieder ogenblik tranen kon
zei Pereboom Jr., „maar als u effies de
tied heb?" En toen mochten wij even de
tegelbekleding in de gang bekijken, al
lemaal bloemen tussen de witte tegels
en achter het behang van de opkamer
aan de straat bleek nota bene een
schouw te zijn verborgen, die prachtige
oude tegeltjes droeg.
Een verrassing was ook bepaald de
steen anno 1622 in de achtermuur van
dit oude gebouw. Er stond een boom op
met genoemd jaartal en daaronder „De
jonge appélbo" (voor volledig „boom"
was geen plaats.
J. Oele toonde een keur van vaste
wastafels. Met het oog op de komende
waterleiding op Texel kochten wij heel
wat van die wastafels, maar de schim
mel die dat alles maar torsen moest, wou
dat het woord waterleiding nooit was
uitgesproken. De fa. wed- Witte had
,ook al een deel van haar woonhuis tot
„Tafeltje dek je voor sinlerklaaslekker-
nijen" ingericht en zo raakte ons Alfa
bet al aardig compleet met chocoladelet
ters.
Goederenhandel Ph. Vlessing had de
zelf gemaakte Sint en zijn knecht ten
voeten uit in een ge-zellig ingerichte sa
lon geplaatst en stellig staan die er nu
nog, want je raakt niet uitgekeken- zo
veel is ook daar te zien.
Bram Bakelaar had zijn grote iedei-
een-raadt-mee-prijs in de nok van zijn
winkel gehesen: een jongensfiets (als 'n
meisje de prijs wint, mag zij natuurlijk
een meisjesfiets uitzoeken). „Ik heb het
woord „dichtst" expres als „digst" ge
schreven, dan valt zo'n bc.rci des te be
ter op!" vertelde ons Bakelaar, die te
genover de Sint niet graag de indruk
wilde wekken alsof hij niet goed zijn
best bad gedaan, vroeger, ;ijdens de be
oefening van de Ned. taal op school.
Martien Bakker heeft hot! Dat kun je
bijkans iedere week weer lezen. Nu, hij
overdrijft niet: er hongen heel veel
lampen, grote en kleine, eenvoudige en
kunstig bewerkte- Ook stofzuigers en zo
meer wat in zijn branche t? pas komt.
„Ook stroperslantaarns", ze: Piet on
deugend, maar de Sint kon niét geloven,
dat Stiekema c.s. die keer op keer tonen
zo goed zélf konijn te kunnen fokken
lust zouden hébben bij nacht en ontij
door de duinen te zwalken om zo'n in
vergelijking met een eigen geslacht ko
nijn zo'n armetierig dui.nwippertje
om zeep te brengen. En wjj huichelden
dapper mee: „Zo is het. S,nterklaas! En
wie een nachtelijke duinwandeling
pleegt te maken mag toch niet zonder
meer voor stroper worden uitgemaakt!"
Bij W. Maas trokken zware trossen
bananen ons oog. „Fyfes" verzekerdi-
Piet.
Boven een dikke snijtaa, bungelden in
de etalage van E. Groot in de Molen
straat zware Gelderse worsten, beide
echt Hollandse waren! G- Snik liet een
reuze-taai vragen: „Wie raadt mijn
voornaam? Doet allen mee!" „Krulles!"
gebood Piet en wie weet heeft hij het
geraden! -Deze bakker kan meer dan
broodbakken, begrepen wij. want zijn
vrouw vertelde met niet weinig trots,
dat die dobbelstenen en die zeemleren-
lappen en zo meer alles eigen werk was.
Daartegenover zagen wij in de winkel
van Jac. Zij-m Pcm., een miniatuurkrui-
denierswinkeltje, waar je de kinderen
zeker uitbundig mee verrassen kunt.
Een geschenk van de VTVO, want voor
de prijs die er hij stond, lean zelfs geen
handigst knutselende huisvader zoiets
maken.
J. H. Briigemann ze'tte Tom Poes
juist een mijter op, toen wij daar de
zaak bekeken- De Sint vond het een
goeie mop, maar Piet sprak van maje
steitsschennis. 'n Alleraardigste sprook
jesetalage, zo goed als de afdeling
„Kleuterhuis" van Brüigemann, even
verderop in de straat, waar Zwarte Piet
een pop op Visite was bij Sneeuw
witje en de Zeven Dwergen!
De Kleine Bazar van de Fa. Witte
had leuke kinderserviesjes en kinder
fornuisjes, waarmee je de jeugd heel
gelukkig kunt maken. Boekhandel Reij
natuurlijk prachtige boeken voor jong
en oud. Daar zag je evenals in Boekhan
del Parkstraat het boek „Texel" van J
A. v.d- Vlis, waarvan al heel wat exem
plaren zijn verkocht. Ook lagen daar
vulpennen van uitstekende kwaliteit.
„Volop worst, spek en vet! Het is een
genot, dat wij de klanten weer voor-oor-
logs kunnen bedienen. Ze kunnen weer
den springen, aan.
Wat heb je? vroeg hij, terwijl hij
overeind sprong. Hij streelde zachtjes
haar gezicht en legde zijn hand op haar
gloeiende voorhoofd.
Ooli Friedridh, begon ze en leunde
iets meer tegen hem aan, het is heus
niet jou-w schuld, maar het is nu een
maal zo. Ik wil mij niet door jou laten
redden. Ik wil mezelf later niet te ver
wijten hebben, dat ik jou toch nog zo
veel moeite heb laten doen.
Hij deed een paar stappen achteruit,
balde zijn vuist en drukte die zenuw-
adhtig tegen zijn voorhoofd, zeggende:
Mijn hemel, Jenny, tot wanhoop drijven
jullie mij- Ik zou al die kerels hier wel
op hun gezicht willen slaan
Foei, Fr fed rich, onderbrak Jenny
hem. zo spreekt een beschaafd mens
niet. het klinkt lelijk.
Jenny, smeekte hij, daar is papier,
daar een potlood, schrijf nu direct: Ik
verzoek te worden vrijgelaten. Ik stel
daarvoor een borg van vijf duizend dol
lar. Ondertekening: Jenny Hestere.
Maar ze schoof het papier en het pot
lood mei haar hand weg. Kaar gezicht
betrok. Ik wil die vijf duizend dollar
niet van je aannemen. Ik neem hele
maal niets meer van je aar,. Ik heb nog
slechts één verzoek aan je en ik hoop,
dat je mijn wens wilt vervullen.
Zeg mij wat het is, Jenny.
Ik moet. je voor iemand waarsohu-
vven. Niet ter wille van mij, maar je
mag je niet in het ongeluk storten
Op dat ogenblik kwam Smith binnen.
De jongens en ik hebben Kerstfeest m
vierc
Een dennentak was niet te vinden;
Maar kaarsen, die hadden we wel oj
de post
Om aan een waringing te binden.
We hebben gewacht tot de schemer
viel
En daarna de lichtjes ontstoken-
De baboe kwam kijken, de arme zi
Wist niet wat we uit gingen spoken, if
Er klonken weer liedjes, van vroegei
van thuis c
De herdertjes kwamen bij nachte
En ook dat bekende, van Vrede op A<
Dan komt je zoveel in gedachten!
Dan hoor je 't gepruttel van vlees in
pol
Dan reuk je de geur van de dennen.
Je waant je dan weer in de huis'lijh T
kr
Waar moeder je fijn komt verwennei
De jongens en ik vierden ook Oud
Niei
Geen oliebol: 't enig pleziertje, r±
Behalve dan soms wat harmonicaspt (l
Was een Escort, een borrel, een bier
En toen er dan eind'lijk een zei:,,12 u K
Was iedereen g'loof ik, verlegen-
We hebben toen stevige handen ge
druk
En verder alleen maar gezwegen. y
Geen klokkengelui, geen sirenegeloe j
Vergezelde het wiss len der jaren, 1
De tokeh die riep zijn belovende roe 11
We zaten de nacht in te staren.
En onder mijn klamboe ik hou
niet groot k
Heb ik even gegriend, lieve mensen"
Omdat we elkaar niet als vroeger,
thi
Gelukkig Nieuwjaar" konden wens 1
Dat doe ik dan nu, in deez' Nieuwe-
jaarsbr 1
'k Hoop dat je hem vlug zult ontvang 1
Het beste in 't Nieuwe, en g'loof m< j
gen1
Dat we heel erg naar jullie verlang
Hou op maar met piek'ren. hou steec j
goede mo K
Misschien valt de wachttijd wel mee
Doe allen de groeten en wens z' eei f
Goed Ja t
Een pakkert van ->
Jan-over-zee i
Wij hebben
ontvangen
een mooie i
collectie
U
v
c
volop smullen!" Dat zei slager Ran, a
onderwijl ijverig figuurtjes hakte in
runderlap. Bloemenmagazijn H. J. Wi
kwam haast ruimte te kort 0111 al
snijbloemen en planten te etaleren, e
kunt er terecht! S. Heerschap toot e
leuke suikerfiguren en zo veel ande 1
dat de tong streelt. 1
De kappers bleken ons meer te ki
nen bieden dan een spiegelgladde hiè
of beschaafd kapsel: in de etalages v<
den we parfums, poederdozen, luxe zi
en zo voort. 1
Zo kwamen wij weer op de Groei li
plaats, waar wij een Uiltjes-sigaar kon
ten in de zaak van G. K. Zoetelief t
die sigaar hebben wij heerlijk in rc.i
laten opgaan, nadat wjj onze vermoe I
leden hadden uitgestrekt in de etala 1
van de Fa. F. Zegel Kzn„ waar een fi|
tenil bij 'n gezellig knapperend haa n
vuur was geschoven.
En zo kwamen w ij gelukkig weer
op verhaal Heus, gids spelen voor c»
kooplustige Sinterklaas valt niet m
En wij hebben dan ook niet de m<)
gehad, dien avond te starten voor
reis naar de andere dorper Maar 1
uitstel zou geen afstel brengen.
voor bewijs ons volgend nummer- 1
Zo, zei hij. Is alles in orde? Hij gi
aan de schrijftafel zitten. Het beste li 1
mij, dat wij het in vier regels opzett 1
Schrijft u vast de cihèque, mijnheer 5 1
yenne- Ik heb haast, 1
Mijnheer Smith, zei Jenny, u ki'
zioh die moeite sparen. Ik zal u niet
honden. Het zou jammer van uw ha
wezen.
Wat wil u daarmee zegigen?
Jenny, smeekte Friedridh.
Tk teken niet, mijnheer Smith.
Smith liet zich in zijn stoel vallen
keek haar met zijn kleine oogjes v5
baasd aan. r
Jenny, smeekte Friedriöh n
maals. Hij liep op haar toe, greep h i
hand.... maar toen luisterden ze i'
drie met gespannen aandacht. De
van de gevangenis ging hard over
hoorden een woordenwisseling en da'
11a stappen in dc- gang. De deur w i
opengeworpen en op de drempel v
scheen een officier. Achter hem st 1
den enig? soldaten. Ten slotte werd
nog de bewaker zichtbaar Hij-gesti'
leerde wild met zijn annen om Smit 1
aandacht te trekken.
Is die dame daar juffrouw Heste
vroeg dc officier.
Jenny stond van haar stoel op en a1
woordde: Ja, ik ben Jenny Hestere.
Kond 11 dan maar mee. nodigde
officier haar uit. Maar Smith schoot
de officier af en riep: Dat is gew"
Welke rechten matigt u zich aan? D
wie wordt u gestuurd?
(Wordt vervolgd
