missrt,; „CORALIE" Nieuw-Zeeland is acht maal Nederland maar telt nog geen twee millioen bewoners Landbouw en veeteelt zijn er de voornaamste welvaartsbronnen De avonturen van Pietje Pluis en Jantje Joppe Vut vrijen Stierenkeuring 1950 EEN PRACTISCHE COMBINATIE. OOK VOOR EMIGRATIE NAAR NIEUW-ZEELAND bestaat grote belangstel ling In een werkje van 84 bladzijden (nr. 2 van de brochure-reeks der Stich ting Landverhuizing Nederland), verlucht met 16 fraaie illustraties en 4 kaar ten, wordt zeer veel wetenswaardigs verteld omtrent dit mooie laand, dat 8 maal zo groot is als Nederland. Het bestaat uit 2 grote eilanden, het Noorder- en Zuider-eiland en daaromheen verspreid liggen nog enkele kleinere eilandjes. Het telt nog geen 2 millioen bewoners,nl. 1,750,000 Men heeft er dus volop ruim te! Nieuw-Zeeland is voor alles een land van weiden en akkers. Landbouw en veeteelt zijn de voornaamstewelvaarts bronnen en de export, bestaat voor 94 pet- uit agrarische producten. De boeren hebben zich toegelegd op kwaliteitsver betering en kostenverlaging- Ongeveer 45 pot- van de landbouwbedrijven is min der dan 40 ha groot, terwijl er slechts 20 bedrijven zijn van meer dan 8000 ba. In 1946 waren van de 17.3 millioen ha- cultuurgrond in totaal 7 millioen ha. in gebruik als weidegrond, tegen 404.000 ha- bouwland, 123,000 ha. land voor de kweek van groente en fruit en 350 ha boomkwekerijen. Schapenteelt. De vriesinstallaties veranderden het gehele aspect van de sohapenfok Men begon zich meer toe te leggen op het fokken van slachtschapen, en de scha penfokkerij werd een wetenschappelijke onderneming. De gemiddelde kudde telt ongeveer duizend dieren en de schapen- boer doet het meeste werk zelf- Er zijn drie typen bedrijven, welke echter taak in elkander overgaan- Alen fokt om de wol, om het vlees, of voor rasverbetering De, wolschapen worden in hoofdzaak op de grote bedrijven in de hoge landen van het Zuider-Eiland en op het Centrale plateau van het Noorder-Eiland gehou den. Het fokken geschiedt op de heuvel achtige terreinen van Noorder- en Zui der-Eiland. Deze terreinen zijn gezui verd van varens en kreupelhout- en men heeft er Engels gras gezaaid. Een van de voornaamste, problemen voor de boer is, hoe te voorkomen dat de weiden over woekerd word.ui met onkruid. De slacht schapen worden hoofdzakelijk gehouden op de vruchtbare vlakten en valleien en in bet betere heuvelland, waar bet land bemest wordt en waar aan grasverede- ling gedaan is. Na bet jongen werpen worden de moederschapen op special? weiden gebracht en de lammeren worden gemest met ie moedermelk- Nieuw-Zeeland is 's werelds grootste exporteur van bevroren lamsvlees- Er zijn 20 slachterijen met vriesinstallaties j op het Noorder- en 15 op het Zuider Eiland, zodat maar weinig boeren hun j schapen over lange afstanden behoeven te vervoeren- Praetisch alle bevroren I lamsvlees gaat naar Groot-Brittannië. Nieuw-Zeeland heeft, ruim 32 millioen schapen Wat het aantal schapen betreft, is het het zevende land ter wereld, doch wat de productie van wol betreft is hel nummer vier Van de totale productie van 328 millioen lb (1 lb is plm. 450 gr.) gebruikt liet land zelf 6 tot 7 millioen; de rest. wordt bijna geheel verscheept naar Engeland, dat zelf weer twee derde er van exporteert in de vorm van wollen stoffen. Het Zuivelbedrijf. Dank zij de hulp van D?ense en Ca nadese experts leerde de Niemv-Zee- landse boer zuivel bereiden. De znivel- piodnetie maakte een veel intensiever bedrijf nodig De meeste ..dairy farms" (melkveebedrijven) hebben een goede 40 ba grond en kudden van ongeveer der- lig koeien. Er zijn 105 boterfabrieken. 245 kaasfabiieken en 53 fabrieken voor beide producten- Zij werken zeer effici ent en een strenge staatscontrole op het product van de boerderij tot aan het schip, beeft tengevolge gehad dat men 'n zeer hoogstaand standaardproduct afle vert- Dank zij het cooperatie-systeem ontvangt de boer 81 pet- van de groot- handelprijs van de boter en 70 pet. van die van de kaas. Het vee kan praetisch het gehele jaar in de buitenlucht blijven en men behoeft -slechts weinig voedergewassen te ver bouwen. De laatste jaren heeft men ook dp kwaliteiten van liet bevroren rund vlees (welke vroeger nogal Ie wensen overliet) weten te verbeteren. Landbouw. De opbrengst van de landbouw dekt ongeveer de binnenlandse behoefte. Voor de oorlog werd in jaren van schrale oogst zelfs wel tarwe van Australië uit geïmporteerd. Tarwe is overigens het voornaamste graanproduct- In de vijftiger jaren van de vorige eeuw verbouwde men tarwe, waar bet maar enigszins mogelijk was- Men bracht het zelfs tot export, eerst naar Engeland, later naar Australia Toen Australië zelf tarwc-exporteur werd daalde de productie, totdat gedurende de eerste wereldoorlog nog npt voldoende geproduceerd werd om in eigen behoefte te voorzien- Tarwe wordt thans hoofdza kelijk verbouwd in Canterbury en N-- Otago. De opbrengsten per ha. zijn ta melijk boog en er is een prijsregeling die de boer pen behoorlijke prijs garan deert Haver wordt alleen in Canterbury door G. TH ROTMAN Nadruk verboden 97. Rrrr! Daar schoot de lamp een eind omlaag; Jantje viel met z'n neus op de omgekeerde emmer en tegelijk kwam liet hele plafond in stukken en brokken naar beneden- De behanger, die mevrouw in baar angst opgeheld had. en die door de openstaande voordeur binnengekomen was, stormde de kamer in.... ..O, drommelse apen!" riep de arme man wanhopig uit. 98. Terwijl mevrouw Smits jammerend aan haar hoofd voelde, waar minstens twintig kilo gips op neergekomen was, wilde de behanger naar Jantje en Bietje, loestormen. maar hij gleed uit over de stijfsel- Ilij greep zich aan het snoer van de lamp vast en kreeg de volle stroom door zijn ruggegraal De stakker sprong als een wilde, terwijl Jantje en mevrouw Smits aan z'n jaspanden trokken- en Otage verbouwd; de renstaleigenaars zijn de voornaamste klanten- Maïsbouw vindt plaats in bepaalde ge deelten van Auckland, Gishorne en Haw- ke's Ba.v. Peulvruchten vindt men in Canterbury en Marlborough. Canterbu ry levert het gros van de aardappelen, hoewel de vroege aardappelen voor het grootste gedeelte uit Auckland komen. Het is duidelijk dat in een zo belang rijk veeteeltgebied als Nieuw-Zeeland, vtel zorg besteed wordt aan graszaad. Het grootste gedeelte, 88 pet-, komt uit Canterbury, Otago en Southland- Er zijn op het ogenblik bijna 7 millioen ha. met gras bezaaid land. en de boer mengt, zijn zaad met grote zorg- in een klein dorp Een dikke 40 jaar geleden kwam .k als jongeman eensklaps in een klein dorp tussen Hoorn en Enkhuizen te wo nen. En omdat ik daar mijn brood moest verdienen paste ik me al spoedig bij de plaatselijke gebruiken aan, ging 'sZon- dags naar de herberg, dronk een citroen tje met de boerenzoons en was al spoe dig dikke vrienden met Piet. Teun, Dirk en Gertje en hoe ze meer heetten- En met katjes-kermis vroeg ik een meisje of ze die avond met me „uit" wilde en had succes. Ik mocht de jonge dame thuis brengen, in bet koejes een kwar tiertje afscheid nemen en daar was het niet mee uit. Want na zo'n avond had je rechten c,n was het een aangename plicht om veer tien dagen later te komen „koffieopha- len" Dus verliet ik op de gestelde Zon dag om tien voor negen de herberg. Tijd is tijd en klokke negen behoorde je ei te zijn. Ondanks de diepe duisternis zocht en vond ik de woning, stapte door e„ti lichtstreep geleid de kamer binnen cv. wenste het aan tafel verzamelde gezin een goeie avond saam. En, ofschoon de ontvangst zeer vriendelijk was. vond >k het toch maar een „enge" boel- Enfin, daar moest ik door. Ik praatte wat met (ie mannen tot om ongeveer half tien ,ïe aankondiging kwam dat het bedtijd werd- Dat was precies wat we hebben moesten. De jonge dame en ik namen onze stoelen, wensten de familie wel te rusten en zetten onze zetels pal naast ei kaar in de duistere koegang. Het ram melen der kettingen bet gesnuif en ge kreun en de luid opklinkende levens functies van liet. aanwezige vee hadden ''.iet de minste invloed op de intieme gezelligheid en 0111 kwart over elf ging ik huiswaarts. Dat was „gnap toid"- Eu hiermede was liet gewoonlijk vvèl uit. Had je geen verdergaande plannen dan kon je liet hierbij laten en niemand nam er aanstoot aan als je een paar weken later met een ander hetzelfde spel had. Aan de eer was voldaan Nimmer heb ik gehoord dat een meisje niet thuis gaf als ze een „koffie ophaalder" verwachtte en geen jongen was op de bestemd? avond verhinderd Eenmaal raakte ik in Andiik verzeild voor zo'n geval. De reis was ver en d? wegen slecht, 't Werd later dan ik dacht en zo kwam ik niet eerst in de herberg maar koerste direct op mijn doel af- A' gauw bemerkte mijn meisje dat ik geen sterke drank gebruikt had en dus was ik een ..koffievrijer", vertelde ze me Volgens haar hoorde je in Andijk eerst naar de herberg te gaan en de dorps jongens kennis te geien van je plannen, te vertellen vanwaar je kwam en waar- been je ging- De vredespijp kwam er niet aan te pas. maar een glaasje vuur water wel on dan was de zaak gezond en dan kon je onverlet je gang gaan. In mijn geval vond bet meisje het niet erg dat ik 'n ..koffievrijer" was. want ik was toch eigenlijk maar een statter- Wel was ze bezorgd, dat de jongens „lugt" zouden krijgen van mijn clandestiene aanwezig heid. want dan zou ik vast dik op mijn ziel krflgen- Dien avond bleef ik wat langer dan ge woon en het was niet enkel de liefde lie me deed toeven Een andere keer was ik met een niels je uit- geweest, dat bij een paar bejaarde mensen te warskip (te gast) was. Toen ik de volgende morgen voor een zake lijk doel hij deze mensen moest zijn. zei de vrouw me dat ze er alles van af wist. dat liet logé'tje nog in bed lag en dat ik nu het recht had haar er uit t« halen. Ze moedigde me nog al aan het te doen ook- Ze legde er de nadruk op, dat ik het recht had. Ik vond de zaak nogal gc- nant. en heb mijn recht niet laten gel den. Ik had er ook niet eerder van ge hoord, maar vrij zeker was het in vroe ger dagen een gebruik. Spannend was het in een ander dorp een meisje te bezoeken, dat je niet ken de- Na liet gebruikelijk oponthoud in de herberg zorgde je om negen uur ter plaatse te zijn. Ook daar stapte je on aangediend de huiskamer binnen, nieuwsgierig opgenomen door het ver zamelde gezin- Het was „goeie avond" en „mooi weer" en het duurde maar hoe! kort of het meisje (dat altijd en hand werkje deed) stelde de vraag ,.kom je om main?" Én dan zei je maar ronduit „ja". Dan kwam het beslissende moment- Viel je in de smaak, dan was 't. ..Neern een stoel", maar was je bezoek niet wel kom dan klonk 't „nou den kin je wel gaan". En dat liet aan duidelijkheid niets te wensen over. ik geloof niet, dat dit laatste dikwijls voorkwam. Naar mijn oprechte mening hadden de meisjes daar een te grote innerlijke beschaving voor- Ze zullen het d? jonge mannen1 toch wel duidelijk hebben gemaakt als verder be zoek onwelkom was- Of' liet in dat dorp een vaste gewoon1 - was weet ilc niet, maar wel herinner ik me, dat Piet een nieuwe dienstbode had en Klaas de eerste Zondagavond zei dat 'ilij daar heen wilde. Maar er bleek nog een gegadigde te wezen „Goed", zei Klaas, ,.dan gane we teugen mekaar en wedden om een slokkie. dat ik het hou?" Aecoord. Enk de minuten na elkander vertrokken1 ze en bet was tien over ne gen toen ze tegelijk terug kwamen- Ze hadden „blauw haald" en Klaas had b - halve een schone illusie ook nog een hor- rel verlóren- Merkwaardige zeden bad men in di dorpen- Op bijeenkomsten en in gezel schappen waren mannen en vrouwen gescheiden- Een verloofd paartje be hoorde niet gearmd te lopen. Maar 's nachts liet men ze onbezorgd tezamen- Prettige jaren beleefde ik in dat dorp. Jaren waar ik nu nog met genoegen aan terugdenk. W. Silver. (Uit: -,De Speelwagen"). Vrijdag 31 Maart vond te Den Burg de jaarlijkse stierenkeuring piaats. In af wijking van andere jaren werd de ken- ling dit jaar gehouden op liet land van de lieer Jac Roeper achter huize „Irene" Men heeft hier de ruimte 0111 te keu- ren en liet. terrein is veel beter geschikt dan de Groensplaats. Aangevoerd waren 17 stieren nl.: twee 3-jarige en oudere stieren; zeven 2-jari- ge stieren en acht 1-jarige stieren- Van de 3-jarigen en oudere stieren waren aanwezig Melie, eig de Ver- voov K.I- op Texel en Adema D 1 eig. H. W. Keesom Beide stieren kwamen zeer goed voor en zijn dan ook nog in prima conditie- Reeds eerder werden deze stieren defi nitief goedgekeurd voor het NRS en werden dus alleen gekeurd voor de toe lating tot de Centrale Stierenkeuring te Alkmaar op 21 April. Hier komen dan de beste stieren uit geheel Noord-Hol land en worden de kampioenen uit ver schillende rubrieken aangewezen. Mo- menteel is nog niet bekend welke stieren voor de Centrale Keuring in aanmerking komen- Van de 2-j- stieren vormde Leopold \an Blokland, eig. de Ver. voor K.I- op Texel een klasse apart. Deze stier, wel ke zeer goed werd voorgeleid, werd defi nitief goedg-keurd voor het NRS en kreeg voor Algemeen Voorkomen de let ter b+ „n 81,8 punten. Het is dan ook een typisch goed ontwikkelde stier met fraai kruis en ideale haarkleur. Voor de Ver voor K.I- een mooi succes- Verder werd de stier Lena's Adema, eig- P. G. van Exel en gefokt door M. C. Bakker eveneens voor liet NRS goed- g keurd en ingeschreven met 76 pun ten- Van de overige vijf 2-j- stieren werden er 4 goedgekeurd en ingeschreven voor N-H- en 1 voor I'. Van de aelit 1-j. stieren voldeed geen enkele aan de eisen gesteld door NRS. Twee werden goedgekeurd voor N.H.. 6 kiegen een P en 1 stier werd afgekeurd. Over het geheel genomen een matige keuring waarbij de 4 eerstgenoemde stieren met Leopold van Blokland aan de spits wel de boventoon voerden. De rubriek t-j- stieren geeft ieder jaar weer op een paar uitizordreingen na. weinig moois te zicri. alhoewel dit ja; liet aantal afgekeurde stieren gering Dus mogen we aannemen dat we ook ,i deze in de goede richting vooruit g. .1. Een drietal 1-j. verwisselde na de keu ring nog van eigenaar en zijn er dus ook nog zaken gedaan- Een behoorlijk aantal Texelse vee houders was aanwezig en zo behoort ook deze keuring weer tot het verleden. Wel hebben we de indruk gekregen, dat voor de Texelse Rund-veefokkerij en kele goede stieren aanwezig zijn en we willen de hoop uitspreken, dat dit dooi de veehouders gewaardeerd wordt, door hun koeien ook door deze stieren te la ten dekken. De keuringscommissie werd gevormd door de heren C. Kroon. Inspecteur N.R- S.: A I.Jff Gzn-, Deemster; .Tac, Kooi, Vert- Pi-nv- Comm. v- d. Veefokkerij' in X.-Holland. Da Oontr Staiifboetohou Fokvereniging Texel" B. OOSTRA. Het is al heel wat jaren geleden, dat de overgooier het modebeeld beheerste. Langzamerhand verloor hij terrein om plaats te maken voor blouse, jumper en rok, maar nu er zoveel machinaal ge breide dameskleding in alle winkels te koop is, heeft de overgooier haar plaats als variatie op deze „eeuwige" rok her wonnen. De overgooier is heel praetisch en prettig draagbaar voor de studerende of werkende vrouw, die weinig tijd voor haar garderobe heeft en tóch modieus wil zijn. Bovendien geeft de overgooier de gelegenheid tot variëren, want de dikke jumper met lange mouw kan worden vervangen door een vlot zomertruitje of een eenvoudige blouse. Het toilet is ech ter pas compleet als we van de stof van de overgooier er ook een los jasje bij maken, zodat we eventueel zo naar bui ten kunnen en een avondvisite kunnen maken zonder in onze ..daagse" kledij te zijn. K 3753/4 Vindt U deze overgooier met het losse jasje niet origineel van model en juist voor U geschikt'' De streng getailleerde overgooier, waaronder allerlei jumpers en blou ses kunnen worden gedragen, heeft langs de hele bovenrand een garneerbies op de breedte van het schouderbandje. Het jasje is hoog gesloten en van lange mouwen voorzien. Benodigd voor 90 cm. boven wijdte ongeveer 3.10 meter stof van 140 centimeter breedte. Het knippatroon van dit model is a 10 95 bij „Bella" Patronen Service. Kr. Nieuwe Gracht 66, Utrecht, voor 86. 90 en 96 cm. bovenwijdte ver krijgbaar. Het model is overgenomen u 1 .Bella" Het Nieuwe Modeblad. 0J.go.fb FEUILLETON 26) Ooral'ie begun oplettend It kijken naar de manuien dit Jiaar - vader aan klampten en beau gul en bartelyk bij zijn voornaam noemden- Zt waren bijna allen van middelbare leeltij-U en vrij slor dig in de klereai- Allemaal iieden. die werkten voor bun brood, maar die toub tijd hadden 0111 midden op de dag oy de boek van een straat een ogenblik le staan praten over vroeger tijd met een oud vriend. De dikke beer in bet slordi ge grijze pak, dien Oorali» voor een kruidenier hield, bleek, tot baar verba zing, majoor Lom Fakes te zijn, eigenaar van bet Fakes-warenihuis en directeur van de Blytlienlie-bank. Ik kan je met zeggen, Dallas, zei liij "iet een brede glimlach, boe blij rk was toe-nik hoorde, dat je weer op de Ree-farm kwam lk ben president van de Coöperatieve Landbuuwvertnigiiig en we moeten een kerel als jou in bet be stuur hebben- Aan zo iemand hebben we al lang behoefte- Zijn blauwe ogeu tintelden- Na al jouw ervaring met grote-siadseakenlui kun je ons, buitenmensen, machtig goed helpen met het aankopen van onze goederen en liet verkopen van onze producten, denk ik. Dallas lachte. Als er in zaken nog iets is, dat ik jou leren kan, Tom, dan ben ik benieuwd, wat dat ter wereld zijn kan. Majoor Fakes grinnikte- Vrijdagavond is er bestuursvergadering, zei hij- Om zeven uur- Kom je? Dallas knikte. Graag, zei bij. Majoor Fakes 'glimlachte tegen Rutli- Het was eten waar genoegen kennis met n te maken, mrs- Ree- Mijn vrouw komt u opzoeken, zodra u geïnstalleerd bent. Daarna keerde hij zich naar Ooralie. Mijn dochter heeft morgenavond een fuifje of zoiets. Ik neet zeker, dat ze het prettig zal vinden als u en uw broer ook komen, l egen negen uur, denk ik- Hij prikte Dallas met zijn vinger in zjjn ribben- Wij zijn nu gewichtige he ren. hé? zei hij- We moeten de fuif aan de jongeren overlaten! Ilij lachte hartelijk, maakte een bui ging voor Rutli 'en Coral'ie. terwijl 'hij zjjn grote zwarte hoed niet zwier afnam en stalde vergenoegd het bankgebouw binnen. Dat is zeker ecu van de voornaam ste -burgers hier in de stad? vroeg Co- ralie met iets, dat veel op een sneer leek IIÜ is een beste kerel, zei Dallas kort en Ooralie kreeg een kleur- Hij had allang rijn aandelen hier kunnen verko pen voor mooi 'geld- En hij beeft dik wijls aanbiedingen gekregen van grote banken- Araar ilij zei altijd, dat hij liever hier 'bleef by zijn eigen mensen, die hem nodig hebben. Vroeger vond ik dat dom van hem, maar ik geloof, dat ik van me ning begin te veranderen. Ilij is in deze plaats onmisbaar geworden. Hij beeft <ie scholen gefinancierd, de landbouwers door de crisis gelloipen, ieder, die hem nodig had, een hand toegestoken- Mis schien heeft lietn dat niet altijd geld op gebracht; maar het land zou God mogen danken als liet «neer bankiers had als hem. Ooralie zag langs het trottoir aan de overkant van de straat een meisje aan komen- Ze droeg een groen mantelcos- tuum. een zilveren rosbont 'en een chic klein, groen hoedje- Die 'heeft tenminste geen hooikaf in heur haar. dacht ze Irene! riep iemand en het meisje bleef staan en keek 0111. Dallas Ree, die lïet meisje ook had opgenomen 'en nu 'haar naam hoorde roepen, mompelde: Dat moet T0111 Fakes' dochter zijn! Ooralie zag een blosje op liet- frisse gezichtje komen- 'Het meisje had donker haar en heldere bruine ogen Ze is wer kelijk mooi, dacht ze bij zichzelf en plotseling schrok ze- Want de man die geroepen bad, kwam naar liet, meisje toe een lange jonge man, met een bruingebrand geziriht, ge kleed in rijbroek en khaki-hemd. Hij naun Irene's arm en zei lachend iets te gen haar. Het was Duke James. Hij had Oorali? niet gezien. Hij had blijkbaar alleen maar ogen voor het 'blanke, intelligent;, gezichtje van het meisje aan rijn arm. Gaan we nu eindelijk deze 'winkel in? vroeg Ooralie snibbig- Of moeten we de hele middag op bet trottoir blijven staan? Rutb keek haar verbaasd aan- Is het niet aardig, zoals de mensen ons verwelkomen? Coralie vond het niét aardig. Haar jong gezicht had een zielige uitdrukking terwijl ze achter haar moeder aan. de grote winkel binnen ging Fakes' warenhuis verkocht vrijwel al les wat men maar w ensen kon- Etenswa ren in blik. kruidenierswaren, potten en pannen, aardewerk, ondergoed en costu mes, schrijfbenodigdheden, speelgoed en wat niet al- Coralie vond het eeii rom melzooi. Ze vond de 'bedienden veel te familiaar en niemand scheen er baast te hebben. Afiss Carrie Wells, de praat grage dame met- grijs haar. die Rutli boezelaars liet zien, had nog school ge gaan met Dallas 111 dezelfde klas ge zeten. Ze trad op als een commissie van ontvangst, vond Coralie. Afiss Carrie keek haar, op dit ogenblik stralend aan- Je zult eens zien, hoe prettig je het hier zult vinden, kindlief, zei ze harte lijk- Coralie ouoest op haar tong bijten 0111 niet te zeggen, dat ze walgde van stad jes als 'Rlytheville- E11 bet was al niet toeter, toen Rutli naar de tafellakens en servetten ging. Aliss Carrie gaf de dames over aan haar nichtje. Amy. een gezellig dikkerdje met rose wangen en levendige zwarte ogen- Ze deed Coralie liet zweet uitbreken door te zeggen, dat het wei iets heerlijks VI moest zijn, de vuile, roezige, lawaaiig' k] stad te 'verruilen voor het frisse, rustig' st land. Och, stadsmodder en roet zijn nie zoveel erger dan klei en klitten, ant woordde ze bits- Nu moeten we de afdeling bloem en groentezaden hebben, zei Ruth sue Coralie volgde haar schoorvoetend ei keek met doffe blik naar de stapels ge kleurde pakjes Denk eens, zei Raitli We gaan latiij tliyrus zaaien! Coralie haaide haar schouders op. Een eigen tuin is toch eigenlijk ee| van de heerlijkste dingen, die je kurt-u; hebben, htrnam Ruth. Haar lief gezioljnj, was kinderlijk blij. Are: f ilOi le Carolie keerde zich 0111 Zij kon geen plezier in 'hebben Suzette, die nog steeds in haar arm droeg, bego ,f„ plotseling als razend te keffen en spartelen. Ze stootte tegm Coralie'shoe die bijna van baar hoofd viel. Miss Ca r;e] rie en haar nicht en de kaalhoofdig s mian in de kruideniersafdeling begonne ter te lachen Coralie kreeg de grote ge lef hond in de gaten, die de winkel was bil :on nengekomen en 'haar met treurige 1)1 stond aan te staren. Ga weg. mormel! riep ze- De jongeman, die aan een van de too banken stond, nam haar glimlachend 0 'Kom, Slip, zei hij. Ben je je go?< manieren vergeten? Je mooj*t de dam \pr -niet fixeren! 2 (Wordt vervolgd I Ier k'-\ \pi •2 ,21 A UT

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1950 | | pagina 4