Uw dru f en voor a kwer! k naar Drukkerij Texelse CourantJ Vlieg er eens uit met een boek Lectuur voor de Vacantie Hoe Jantje Kruizemunt een erfenis kreeg EMIGREREN Waar kan ik heen? Waar kan ik mijn licht opsteken De moeilijke keus Gij gaat dus met vacantie. Zachtkens neuriënd omdat er verheugenis is in uw hart, dan wel schril en vals fluitend of bulderend en schallend van de lach vanwege pure aandoening, pakt ge uw koffers, uw rugzak of uw kussensloop en laadt ge uw auto, uw fiets of uw nek. Gij telt op de vingers van uw man nenhand: Extra pantalon die er tegen kan; trui voor de koude avonden; zwem broek; tandenborstel; fietsbandrepara tie; extra sokken voor wanneer ge eens mocht verregenen, zonnebril, extra ve ters, blikopener, etc., etc. Of ook: Gij telt op de vingers uwer vrouwenhand: Extra linnen rok die er (ook al) tegen kan, wollen vestje voor wanneer het eens kil is, extra turkoois crêpe de chientje ter bevordering van het iedere dag weer fris zijn, een paar nylons, omdat je nooit kunt weten, uw poudre de Riz en uw flesje Floranya Silvy Paris omdat ge het toch niet thuis kunt laten, uw badmuts, uw haarnetje, uw zonnebrandolie, uw fietspomp, etc. „Ik ben er", meent ge. Doch ge vergist u. Want ge vergeet uw boek! Uw bóék hebt ge niet, uw boek, voor wanneer het eens regent, voor wanneer uw plan de campagne op de letterlijkste wijze in het water óm- komt, voor wanneer degelijk-Hollandse stortvallen u gekluisterd houden aan uw pensionnetje of kampeertent. Uw boek.... uw vriend, uw nimmer versagende hulp in de strijd tegen (bij sommigen) onple zante gevoelens of (bij anderen) briesen de razernij. Daarom, een klein hoekje gereser veerd in uw koffer of plunjezak voor 't universeel redmiddel tegen alle onza ligheid en tegenslag: Het Boek! „Maar wélk boek", vraagt ge u af, wetende, welk een ongelooflijke hoe veelheid lezenswaardigs de boekhandel u weer leveren kan. Welnu, wat zoudt ge denken van „Ik was de Bruid van een Canadees", van Manja Beukman? Het boek vertelt de geschiedenis van een Ne derlands meisje, dat in 1945 haar hart en hand geeft aan een „overseas-army"- man, die deze persoon een jaar later naar de nieuwe wereld volgt, doch die, aldaar aangekomen, ondervindt, dat de verschillen tussen Canada en Holland, tussen Canadees en Hollands tè groot blijken, om door een huwelijk te kunnen worden overbrugd. Een vrolijk, char mant, geestig en luchthartig boek, zon der daarbij oppervlakkig te zijn! Uiter mate geschikt voor de vacantie! Een tweede allerbeminnelijkst epos rond het ding „vrouw" is „Claudia", door Rose Franken. (3 dln.). Eenvoudig, eerlijk humoristisch en subtiel wordt hier een gewóón en normalitair huwe lijk geschilderd. Zonder groots te zijn: Een innemend en gezond boek! Maar ge wenst opwindender lectuur? Welaan, als ik u raden mag, schaf dan aan „Branding Vooruit", van Age Schef- fer, een boek over woeste en wilde zee zus en over drieste en koene mannen zo. Of anders „Testament in Code", geschre ven door een vijftigjarige nieuweling op het plankier der Vaderlandse boeken schrijvenden, Salvador Hertog. De ro man speelt in het na-oorlogse Amster dam, Den Haag en Duitsland en heeft tot onderwerp wapensmokkel en Nationaal- Socialistische infiltratie in de leiding der geallieerde bezettingsle gers in Duitsland. Boeiend, geheimzin nig, belangwekkend, Salvador Hertog kan vertellen! Wanneer ge vanwege de relatieve ge vuldheid van uw vacantievarken héél erg op prijzen moet letten, laat dan eep deeltje uit de „Nimmer Dralend"-reeks inpakken. (Prijs f 1,90). U kent Aart van der Leeuw's bnllante meesterwerkjes „Ik en mijn Speelman" of „De Kleine Rudolf??" Ge hebt geen lust, ze nog eens opnieuw ter hand te nemen? Of anders misschien „Catharina en de Magnolia's" van Jo Boer, Albert Helman's „Stille Plantage", Herman de Man's „Wassende Water" of Anton Coolen's „Donkere Licht"? Allemaal genoegzaam bekend? Zoek dan nog in de „Salamander"-reeks. (Eveneens f 1.90 per deel). „Wampie" van A. den Doolaard is een kostelijk boekje. Hetzelfde geldt voor Henriëtte van Eyk's „Gabriël" „Kleine Inez" van R. van Genderen Stort blijft waard, ge lezen te worden, hetgeen ook van toe passing is op „Madame Jatzkowa" van Aar van de Werfhorst. In de Atlas-reeks is voorts tegen be taling van 15 dubbeltjes Selma Lager- löf's nog immer ontroerende „Gösta Berling" weer verkrijgbaar, evenals „Droomkoninkje" en „Vuurvlindertje" van Heyermans. De „Leeuwen"-serie brengt ten slotte herdrukken van Wil lem de Geus' „Wilde Vaart" en van K. van der Geest's „Eiland in de branding". En helemaal ten slotteals het persé met anders kan.... nou, vooruit, pak maar in, uit de „Accolade"-sene, Aga tha Christie, „Bruisende drank" of „De Moord in de Martelstoel", of „Vijf klei ne biggetjes". Wanneer ge u meer bepaalt tot poezie, noteert u dan als vacantie-uitga- ve „Mythologisch", van Guillaume van der Graft. Met al de bezwaren van een „jeugdwerk", een curieus en in vele op zichten voortreffelijk bundeltje. Ook „Dance for you", „Going my way" en ..Als ik koning was", drie bandjes van Michel van der Plas bevatten uitmun tende poëzie, evenals „De Ammons hoorn", de laatste publicatie van Bert Voeten. De aankondiging van de uitgevers bij „Amorosa" van Victor la Chaste, t. w, „een precieus boekje liefdesgedichten", is op zijn minst misleidend. Deze poëzie is in het geheel niet precieus, mist au fond iedere fijnheid, is ronduit slecht. Nadruk verboden. door G. Ttti. ROTMAN. 43. Echter, er waren al gauw rappe handen, die de arme drenkeling, zo gauw hij weer het hoofd boven water uitstak, op de kant trokken. Wanhopig rende de man, door Jantje gevolgd, naar zijn hotel terug, in 't Italiaans nageroe pen door di .sliaatjeugd. Voor de tweede maal was hij doornat; voor de tweede maal zijn hoed kwijt. 44. Maar dat was nog niet alles. Want weer werd zijn pak te drogen gehangen en opnieuw kromp het, in de Italiaanse zonnehitte, tot op de helft van zijn oor spronkelijke maat in elkaar. Papa Krui zemunt was werkelijk spinnijdig van woede, maar er hielp niets aan; hij moest wéér een nieuw pak kopen! En nu we toch aan het waarschuwen zijn: Ook Bertus Aafjes' bundeltje „De Lyrische Schoolmeester" is van uiterma te twijfelachtig gehalte. Neen, neem dan Aafjes „Voetreis" mee! En: als ge dan de „Voetreis" meeneemt, dan schiet er wellicht ook nog wel wat plaats over voor een bun deltje van Werumeus Buning of voor „Vijf variaties op een misverstand" van Kees Stip. En ten slotte, wanneer ge helemaal de zekerheid wenst te hebben, toegerust te zijn...., doch het is maar een „hint" er zijn weer herdrukken verkrijgbaar van P. C. Boutens, „Vergeten Liedjes", A. Roland Holst, „Verzen", en M. Nij- hoff, „Vormen"! Inmiddels hebt ge vacantie, inmid dels regent het, inmiddels leest ge „Pappie", roept de vijfjarige Keesje. Even van haar boek opkijkend, komt zacht verwijt van Ma's kant. „Ssssssst, Keeeessie, pappie leest". Stilte. Even later opnieuw het stemmetje van Kees je: „Pappie". En opnieuw Ma, die een langgerekt sssssst doet. Vijf of zesmaal herhaalt zich de procedure. Dan springt ge op: „Vermaledijde jongen, wat is er"! Benepen klinkt het: „Het jegent niet meer, pappie". In stomme verslagenheid kijkt ge uw vrouw (c.q. dinges) aan. Juist op het ogenblik dat Agatha Chris tie één harer handlangers een moord zal laten plegen, wordt ge heri^erd aan uw vacantieplichten. Zegt ge nu, verzuch tend u van uw zetl verheffend, „Had ik tóch maar geen boek meegenomen"? MARINUS SCHROEVERS. RIJDENDE WINKEL. Destijds kwam een varende winkel naar Texel. Misschien heeft die stunt de heer B. Steltman, manufacturier te Oos terend. inspiratie gegeven voor een soortgelijk idee te land: hij heeft zijn bedrijf althans met een rijdende winkel- op-wielen uitgebreid. Het geldt hier een ruime bestelauto, die tot winkel is inge richt. Een fraaie, crême-kleurige wagen met twee lichtkappen. Vooral voor de huisvrouwen buiten het dorp is het een uitkomst daar ze in deze auto alles van A tot Z kunnen bekijken en.kopen: Men waant zich in een complete manu facturenzaak. OPENSTELLINGkUREN DER PTT- KANTOREN OP TEXEL. VOOR HET PUBLIEK. Den Burg: Ma. t.m. Vrijd.: 8,30-12,30 en 14-19 voor post, telegraaf en telefoon. Zaterdags: 8,30-13 uur v. post, tele graaf en telefoon. Zaterd.: 14-19 al leen v. telegraaf en telefoon. De Cocksdorp: Ma. t.m. Vrijd.: 9-12, 14- 15 en 18-19 v. post en telegraaf. Za terd.: 9-13 v. post en telegraaf; 14-15 en 18-19 v. telegraaf. Telefoon Ma. t.m. Zaterdag: 8-20 uur. Oosterend: Ma. t.m. Vrijd.: 9-12, 14-15 en 18-19 v. post, telegraaf en telefoon. Zaterd.: 9-13 v. post, telegraaf en tele foon. 14-15 en 18-19 v. telegraaf en te lefoon. Oudeschild: Ma. t.m. Vrijd.: 9-12, 14-15 en 18-19 v. pos:, telegraaf en telefoon. Zaterd.: 9-13 v. post, telegraaf en tele foon. 14-15 en 18-19 v. telegr. en telef. Eierland: Ma t.m. Vrijd.: 15-16 v. post zaken. Zaterd.: 9-10 v. postzaken. Ma. t.m. Za. 8-20 v. telegraaf en telefoon. Den Hoorn: Ma. t.m. Vrijd." 8-9, 14-15 en 18-18,30 v. postzaken. Za. 8-10,30 voor postzaken. Ma. t.m. Za. 8-19 v. tele graaf en telefoon. De Koog: Ma. t.m. Vrijd.: 9-11, 13,30-15 en 19-20 v. postzaken. Za. 9-13 v. postzaken. Ma. t.m. Za. 8-21 v. tele graaf en telefoon. De Waal: Ma. t.m. Vrijd.: 9-10 en 14-15 v. postzaken. Za. 9-11 v. postzaken. Ma. t.m. Za. 8,30-12,30, 14-16 en 17-19 voor telegraaf en telefoon. Op Zondag: Op Zondagen zijn de kantoren Den Burg, De Cocksdorp, Oosterend, Oude schild en De Koog van 8-9 geopend voor telegraaf en telefoon. (Voor de Post dienst zijn de kantoren gesloten). De kantoren te Eierland, Den Hoorn en De Koog zijn des Zondags voor alle diensten gesloten. II. Suriname. Suriname behoort tot de overzeese rijksdelen van het Koninkrijk. Het is 4 x zo groot als Nederland. Zoals ieder land heeft Suriname perioden van welvaart en depressie gekend. Op het ogenblik worden krachtige pogingen aangewend om het meer dan tot nu toe het geval was in de economische wereldactivi teit te betrekken. Hiertoe werd o.a. een Welvaartsfonds ingesteld met het doel om te onderzoe ken, welke natuurlijke rijkdommen het land bezit, en hoe deze op de beste wij ze kunnen worden benut. In de komende jaren zal voorts vooral aandacht worden besteed aan de kleine en de gemechaniseerde landbouw, de houtwinnmg en -verwerking, de mijn bouw en de geleidelijke industrialisatie. Het spreekt vanzelf, dat hiermede tijd en kapitaal gemoeid zijn. Brazilië. Brazilië heeft in de eerste plaats be langstelling voor de vestiging van Ne derlandse boeren. In 1948 werd opnieuw een begin gemaakt met de vestiging van een aantal Nederlandse landbouwers in groepsverband .Voor individuele boeren is het in dit land nl. vrijwel onmogelijk om zich een bestaan te verwerven. De groep daarentegen biedt aan een elk ha rer leden een houvast dat de maatschap pelijke, zedelijke en religieuze belangen waarborgt. Aan ongeschoolden heeft Brazilië niets te bieden. Bij de besprekingen, die Z.K.H. Prins Bernhard tijdens Zijn verblijf in de Bra ziliaanse hoofdstad, met de betrokken autoriteiten heeft gevoerd, is de beteke nis, die Brazilië aan groepskolomsatie van Nederlanders hecht, duidelijk ge bleken. Venezuela. In dit land heerst een tropisch kli maat, zodat de Europeaan het verrichten van handenarbeid op de duur moeilijk zal volhouden. Grote streken van Venezu ela zijn nog nauwelijks bekend, maar wel weet men, dat er zich grote uitge strektheden vruchtbare grond bevinden. Bovendien bevat de bodem grote mine rale rijkdommen. Aardolie wordt o.a. door de Koninklijke Shell gewonnen. Met medewerking van vakbekwame Eu ropeanen kan Venezuela dus nog een grote toekomst tegemoet gaan. De moei lijkheid is helaas, dat het werkvolk erg schaars is. Men mag er echter op ver trouwen, dat door de initiatieven van Z. K.H. Prins Bernhard Nederlanders bij de ontwikkeling van Venezuela meer en meer zullen worden betrokken. Mexico. Dit land kan door de aard zijner be volking tot Zuid-Amerika, door zijn lig ging echter al enigszins tot N.-Amerika worden gerekend. Met de Z.-Amerikaan- se landen heeft Mexico gemeen, dat er een grote behoefte bestaat aan vaklieden met N.-Amerika echter dat het even als de Ver. Staten de toelating van immigranten aan beperkingen onder werpt. De besprekingen van Z.K.H. Prins Bernhard met de Mexicaanse au toriteiten over Nederlandse immigratie geven hoop, dat ook Mexico t.z.t. als immigratieland voor Nederlanders zal openstaan. Canada. Als laatste land bezocht Z.K.H. Prins Bernhard Canada. De komst der Cana dese bevrijdingslegers in Mei 1945 heeft ons Nederlanders onuitwisbare herinne ringen nagelaten. De trek van Neder landse boeren, in 1946 nog gering in aan tal, beliep in 1947 reeds 2400 terwijl in 1948 en 1949 telkens 6900 personen naar Canada trokken. Dit heeft tussen Neder land en Canada weer nieuwe banden ge legd. Dit land, 280x zo groot als Neder land en met slechts 13% millioen inwo ners, biedt voor Nederlandse emigreren de boeren, of voor hen die er familie hebben wonen, nog grote mogelijkhe den. Emigratie naar Canada is slechts mo gelijk, indien een farmer schriftelijk aan zijn regering verzoekt om een werk kracht. Deze werkkracht kan zijn een familielid of een relatie, dan wel een candidaat die de werkgever kiest uit 'n voordracht, welke hem door de Canade se autoriteiten wordt verstrekt en is sa mengesteld aan de hand van de door de Stichting Landverhuizing Nederland naar Canada doorgezonden aanvragen Voor elke toelating is de goedkeuring van de Canadese regering nodig. Deze goedkeuring wordt niet gegeven dan na dat vaststaat dat de betrokken farmer de emigrant en eventueel zijn gezin kan huisvesten en in staat is aan uit de arbeidsovereenkomst voortspruitende fi nanciële verplichtingen te voldoen. De Canadese ambassade verschaft slechts dan een visum, als deze goedkeuring, de zgn. „approval", is afgekomen. De Canadese en Nederlandse instan ties en de correspondenten der Neder landse particuliere emigratie-organisa ties werken nauw samen en bieden hulp en steun in alle voorkomende moeilijk heden. Het minimumloon voor ongehuw- den bedraagt 45 dollar per maand, voor gehuwden 75 dollar, in beide gevallen met vrij wonen. Ongehuwden krijgen gratis kost, terwijl gehuwden vrij licht en in vele gevallen bovendien gratis melk en andere levensmiddelen ontvan gen, en in sommige gevallen gratis brandhout. De werkgever is verplicht de emigrant een vol jaar in dienst te hou den. Daartegenover staat de verplich ting van de emigrant om een vol jaar bij dezelfde werkgever te blijven. Op de duur kan men dan tot zelfstandige ves tiging of tot deelpacht komen. De mees te Canadese boeren klagen, dat de Ne derlanders niet genoeg Engels verstaan en spreken. Het loont daarom de moeite zich de taal zo goed mogelijk eigen te maken, want hierdoor komt men sneller vooruit. Het was voor de Nederlanders in Ca nada een groot moment, toen Z.K.H. Prins Bernhard een bezoek bracht aan dat land, waaraan H.M. Koningin Juli ana en Haar Gezin zulke goede herinne ringen bewaren. Tal van Nederlanders, vnl. uit de omgeving van Ottawa heb ben Prins Bernhard aldaar begroet. De Canadese regering heeft van haar kant ter gelegenheid van dit bezoek uiting gegeven van haar waardering voor de Nederlandse emigranten. MUSEA, TENTOONSTELLINGEN Het Texels Museum is dagelijks ge opend van half negen tot half zes. Zon dags gesloten. Dit museum ligt in de Westermient tussen Den Hoorn en De Koog. In de N.H. kerk te Oudeschild kunt u een tentoonstelling van oudheden be zichtigen. (Nagenoeg alles heeft betrek king op de geschiedenis van Oudeschild en de N.H. Gemeente van dit dorp, wel ke thans 300 jaar bestaat). Dagelijks ge opend van 2-6 uur. DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O. Op werkdagen: Van Texel: 5,30; 6,25; 7,50; 9,50; 11,50, 14,40; 15,50; 17,55. Van Den Helder: 6.40; 8,15; 10,30; 12,10; *13,20. 16,30; 17,40; 19,30. Op Zon- en Alg. erkende Chr. Feest dagen: Van Texel: 6,25; 9,20; 11,50; 15,40; 17,55 Van Den Helder: 8,15; 10,30; *13,20; 16,40 19,30. In de gids der Ned. Spoorwegen staat resp. vermeld 13,10 en 13,15. De boot vertrekt echter op alle dagen te 13,20 uur. FEUILLETON 5.) Ik.... Jill zweeg. Ze dacht aan Dick Zij móést hem helpen. Maar dat voorstel. Die arme moeder bedriegen' Een schijnrol spelen! Dat was iets, dat zij juist niet kon iets, dat haar karak ter totaal vreemd was. Wat moest ze in 's hemelsnaam beginnen? Hugh had zich weer opgericht en keek haar aan. Ik geloof, dat u het doen zult, zei hij. Het mag u misschien op het eerste gezicht iets oneerlijks lijken, maar bij nader inzien zult u moeten begrijpen, dat het een liefdewerk is, waarmee u een arme, zieke vrouw gelukkig maakt. Als u het doen wilt, zijn wij beiden tegen over elkaar natuurlijk geheel vrij; niets bindt ons aan elkaar. U behoeft niet an ders te doen dan nu en dan bij mijn moeder aan huis te komen en voor te wenden, dat wij verloofd zijn. Het blijft bij een „stille" verloving en die wordt afgebroken zodra mijn moeder komt te overlijden. U moet zich dat goed duide lijk maken. Wij zullen volkomen zuiver tegenover elkaar moeten staan. Des noods kunnen we alles van te voren op schrijven, zodat misverstand onmoge lijk is. Ze keek hem onthutst aan. Het klonk zó ongelooflijk, wat hij vertelde; 't was onaannemelijker dan 't wildste sprook je. Uit liefde voor een mens wilde hij 'n schijnliefde maken met een ander mens. Ja maarzo begon ze. Maar? viel hij haar in de rede. Er is geen maar. Gij kunt mijn voorstel om deze rol te spelen aannemen of verwer pen, naar het u goeddunkt. Ik zal u er tweehonderd pond voor betalen. Als u alles goed overweegt en begrijpt, is 't gemakkelijk verdiend geld. Op dit ogenblik ging de telefoon. De verschillende gevoelens, die in haar om de voorrang streden, hadden haar in een toestand van wonderlijke opwinding ge bracht. Het liefst zou ze het uitge schreeuwd hebben, dat ze zo iets onmen selijks niet kon doen doch nu ze de hoorn opnam, hoorde ze Dick's stem. Ben jij daar, Jill? Ja. Heb je al iets bedacht? Ik heb het gevoel dat ze hier al op een vreemde manier naar me kijken. Dicky ik Je moet iets doen, laat me in 's he melsnaam niet in de steek, Jill.... Haar naam uitte hij als een soort noodkreet. Het was Jill alsof ze hem in gevaar om hulp hoorde roepen. Ze zweeg enige ogenblikken met kloppend hart, maar hij sprak niet verder. Dick ben je daar nog? J ja. Luister dan goed naar me. Vanavond kom ik thuis met het geld. Ja, van avond. Ik heb er iets op gevonden en ik zal dat doen voor jou. Jij bent de enige voor wien ik het doen zou. En zij legde de hoorn op het toestel. HOOFDSTUK II. Er zijn „ongeluksdagen" in ons leven maar er zijn ook „sprookjesdagen" en Jill beleefde nu zulk een dag, vond ze. Zij zat met Hugh in het restaurant van een rustig hotel aan de lunch. In een hotel als dit was ze nog nooit geweest. Als ze in de stad at, ging -ze naar een volksrestaurant, waar een maaltijd niet meer kostte dan anderhal ve shilling. Op elk tafeltje stond een kristallen vaasje met rode anjers en fijn groen. Achter in de zaal speelde een klein or kest goede muziek. Er was hier niets van het lawaai en de drukte van de res taurants die zij kende er heerste hier een sfeer van rust en distinctie, waarin je prettig en rustig kon denken en spre ken. Jill zei iets in dien zin en Hugh antwoordde: Daarom ben ik hierheen gegaan. Freda was in de winkel teruggekomn om toezicht te houden terwijl Jill ging koffiedrinken. Zij gaat met mij mee, had Hugh ge zegd. Freda had grote ogen opgezet en ach ter zijn rug allerlei vragen gedaan met haar wenkbrauwen. Wat was er in 's hemelsnaam aan de hand? Maar Jill had eenvoudig gezegd: Twintig van deze ro zen met lange stelen voor mrs. Clare. Ze schaamde zich over haar eenvou dig japonnetje en haar alpino-mutsje. In haar werk kleedde zij zich altijd een voudig en nu het leven zo duur en moeilijk was, had ze al in tijden niets nieuws gekocht. Het spijt me, dat ik geen betere ja pon aan heb, had ze gezegd. Daar had hij om geglimlacht. Kleren kunnen mij bitter weinig schelen, had hij gezegd. Niettemin was hij zelf altijd onberis pelijk gekleed op een onopvallende wijze droeg hij goede en dure kleren, die onmiskenbaar duidden op een fijne beschaving. Zij zaten nu aan hun tafeltje en hij bestelde een maaltijd die de goede gast heer kenmerkte. Houd je van caviaar? Vis? Kip? Of allebei? Goed dan kip En ijs en vruch ten en koffie na. Het was een heerlijke lunch. Zij zat te wachten tot hij over de brandende kwestie zou beginnen, maar hij talmde er mee. Hij begin met haar van allerlei tc vragen over haar zelf en ze vertelde hem veel bijzonderheden over haar leven. Het dorp, waar zij ge boren was, de oude pastorie op de heu vel, met de grote tuin, die in het voor jaar vol sneeuwklokjes stond, de reus achtige linde, waaronder sleutelbloemen groeiden. Zij vertelde hem van de ar moede, die haar trouwe gezellin geweest was en hoe haar moeder gestorven was en kort daarna haar vader. Van het bit tere verdriet, dat ze gehad had na de dood van haar ouders. Zij en Dick waren toen naar Londen gegaan, waar een paar oude vrienden een betrekking voor hem gevonden hadden. Dat was een uitkomst geweest! En toen ze eenmaal gevestigd waren, was zij óók naar werk gaan zoe ken. En ze had dat gevonden in de zaak van madame. Bloemen waren de enige dingen, die zij begreep en liefhad. Haar salaris was niet groot, maar samen met dat van Dick gaf het hun een behoorlijk bestaan. Jullie komt dus rond? zei hij glim lachend. Er was niet veel meer te vertellen. Haar vader was een buitengewoon knap man geweest, een echte geleerde, en hij had haar een grote liefde bijgebracht voor de klassieken, maar pretjes en plei- zier had ze eigenlijk nooit gehad. Daar was geen geld voor. Al het geld, dat overschoot, moest voor Dicks opvoeding gebruikt worden. Later, in Londen, 'had ze hard gewerkt in madames winkel. Ze hield van het werk en deed het met hart en ziel. En toen was, de vorige avond, de slag gekomen, die haar totaal overstuur had gemaakt. Zij vertelde hem van Dicks ontzette gezicht en van de vrese lijke nacht, die ze had doorgemaakt. En ze vertelde hem van de onuitsprekelijke opluchting, die ze gevoeld had, doordat hij haar in staat had gesteld, Dick te redden en van haar angst, dat zij haar verplichting niet goed zou vervullen, dat het misschien verkeerd zou gaan. Zij was altijd onhandig geweest in gevoels- aangelegenheden. (Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1950 | | pagina 4