Hoe Janus zijn spreekangst overwon
blijft actief
De moeilijke keus
Ons actueel
(en gedeeltelijk
waar) verhaal
Hoe Jantje Kruizemunt een erfenis kreeg
Onder de pomp
Onze Feestcommissie
BUITENLANDS
WEEKOVERZICHT
ER WAS EENS een man, die het in
geen enkel opzicht eens was met hetgeen
op een vergadering door een gloedvol
spreker werd betoogd. Toen die gloed
volle spreker zijn boeiende causerie met
een meer dan keurige eindspurt besloot
en een daverend applaus losbarstte, toen
klapte de man-die-duizend-en-een aan
merkingen had op hetgeen over de massa
werd uitgesproeid, even hard mee om
niet in de gaten te lopen: hij durfde zijn
mening, zijn eigen visie op de zaak niet
naar voren te brengen! Hij bezat niet de
moed om in het openbaar te spreken!
De vergadering ging na sluiting door
de voorzitter uiteen, nadat niemand een
kik had gegeven op de vraag of deze of
gene nog wat wist voor de rondvraag
Alles was, ogenschijnlijk, koek en ei!
Maar die schijn was zeer bedriegelijk.
U had het moeten meemaken, geachte
lezer, die scène, thuis bij de man, die op
die vergadering zo diep in zijn schulp
was blijven zitten. Z'n wei-bespraakte
vrouw vroeg, toen hij zijn woning bin
nenstapte. „En Janus, heb je ze kennen
overtuigen?" Janus bromde iets van
„dictatuur" en iets van „vertrapte rech
ten van de kleine man", kortom hij gaf
een zeer ontwijkend antwoord, waarop
zijn vrouw regelrecht op haar doel af
gaande enigszins bits, spottend opmerk
te: „Zo, je hebt dus niets gezegd! O,
dorst je niet? Had mij maar geroepen! Ik
had het 'm wel flink aan z'n verstand
gebracht. Als ze dat onderwerp weer
gaan behandelen zal ik wel ers even ko
men en die meneer schaakmat zetten".
Janus kroop die avond als een gesla
gen hond onder de dekens en droomde.
Een wonderlijke droom, want weer
kwam hij in die vergadering terecht en
weer stond daar iemand iets te verdedi
gen, waarop Janus de zwaarste atoom
bom had willen laten neerzakken. En
ziet, die Janus verhief zich krijgshaftig
van zijn zetel, toen de voorzitter vroeg
of iemand na die gloedvolle speech nog
het woord verlangde, een op- of aan
merking had. Janus zei kordaat: „Ja wel,
meneer de voorzitter, ik, Janus! want ik
ben het helemaal niet met de spreker
eens!" De voorzitter glimlachte, zoals wij
dat doen tegen iemand, die zegt, dat zijn
vrouw kwaad is weggelopen. „Het woord
is aan Janus!" besliste de voorzitter, die
wel een beetje medelijden met de oppo
sitie scheen te hebben.
Maar wat nog nooit (bij ons in het
dorp) was vertoond gebeurde daar in die
belangrijke vergadering: Janus praatte,
dat een Brugmans had staan likkebaar
den en het slot was, dat de gloedvolle
spreker finaal in de hoek gedrukt werd.
Janus oogstte daverend applaus, werd
als held op de schouders genomen en
iedereen wilde hem naar de tapkast
hebben. Janus was echter een volbloed
geheelonthouder en ging zich slechts te
buiten aan een paar koppen koffie
Daarna vertrok hij, door de Dorps
straat stappend als een man van gezag.
Dat was de droom
Janus ontwaakte, klaarwakker lag hij
heerlijk na te genieten en er rijpte een
wellustig plan in hem: „Ik ga een cur
sus volgen, waarop je angstvrij in het
openbaar leert spreken!" Daartoe moest
hij helemaal naar de grote stad, maar
hij had het er voor over en iedere Don
derdagavond was hij present op genoem
de cursus, waar hij weldra als de beste
leerling op de voorste bank belandde.
„Janus, ga in de politiek, jij komt zó in
de Staten-Generaal!" adviseerde zijn do
cent, toen hij Janus het diploma spraak
waterval na een keurige speech over
handigde. Ja, Janus hoefde voortaan
niemand meer uit de weg te gaan. Hij
stond al om kwart voor acht voor de
zaal, waar aanstonds gelegenheid tot de
bat zou worden gegeven! En overal was
hij de gevierde man. Zijn portret kwam
bij de eerstvolgende verkiezingen op
tienmaal de ware grootte op iedere
transformator van het district, waar zijn
aanhang hem als een wereldwonder ver
eerde en hij bracht zijn partij bij iedere
nieuwe verkiezing nieuwe zetelwinst!
Zo'n Janus toch! Blijkbaar is zijn roem
ook over het Marsdiep komen waaien,
ja ook hier, op Texel, is blijkbaar be
kend geworden, waaraan Janus zijn suc
ces te danken heeft, want hier in Den
Burg blijkt grote belangstelling te be
staan voor de cursus „Angstvrij spreken
in het openbaar". De eerste lesgroep is
reeds volgeboekt! Inmiddels is de eerste
cursusavond reeds gehouden, in Hotel
De Zwaan. Deze cursus is georganiseerd
door de Rhetorclub van het Delfts In
stituut voor Psychologie. „De directe be
doeling van deze cursus zo stond op
de circulaire is de cursist, die als en
keling tegenover de massa komt te
slaan, vrijheid en vlotheid in het optre
den te geven en iedere vorm van verle
genheid, negativiteit (twijfel) en spreek
angst weg te nemen".
De cursus duurt minstens acht weken
en iedere cursist heeft recht op acht
spreekbeurten met opbouwende cntiek
van de docent. In het afgelopen seizoen
zijn met veel succes cursussen gehouden
in verscheidene plaatsen in de kop van
Noordholland.
Het initiatief voor Texel werd geno
men door de heer V. d. Heerik, die de
beide besturen van de Middenstandsver
enigingen reeds na enkele woorden
(vrucht van preventieve lessen?) wist te
interesseren voor zijn pogingen en het
resultaat noemden wij reeds: de eerste
groep is volgeboekt!
Opmerkelijk is, dat de deelnemers al
leen van het mannelijk geslacht zijn, de
vrouwen zijn er blijkbaar van over
tuigd, dat zij tóch net laatste woord zul
len behouden. Dames, wij vrezen (voor
u), dat u in dit geval aan het kortste
eind zult trekken als uw echtgenoot-ge
diplomeerd angstloos spreker, u straks
van repliek gaat dienen als (bijvoor
beeld) uw zucht „Nou loop ik al twee
winters met datzelfde hoedje" hem de
keel doet schrapen en hij, doordrenkt in
de rhetorica, van wal steekt. Dan is uw
kans verstreken, dus dames, meldt u om-
Nadruk verboden.
door G. TUI- ROTMAN-
75. Na opgestaan te zijn en zijn knieën
afgeslagen te hebben, vervolgde meneer
Kruizemunt zijn weg, sloeg een zijstraat
in en stond eindelijk voor een soort
tweedehands kledingmagazijn. Daar hij
geen dure nieuwe pakken meer wenste
te kopen, stapte hij binnen en werd er
met duizend buigingen en eerbetuigin
gen verwelkomd.
76. Het enige wat hem paste, was een
witte broek, een bruin jasje en een tul
band. Meneer Kruizemunt vond het gek,
maar de koopman zei, dat het te Delhi
zeer veel gedragen werd en dus vol
strekt niet op zou vallen. Nu, per slot
van rekening vond meneer Kruizemunt
de gestreepte tulband toch wel mooi en
hij kocht het zaakje dus maar.
gaand voor de tweede groep!
Ten slotte kunnen wij de dames en
heren sceptici indien die er mochten
zijn t.a.v. het resultaat van de cursus
mededelen, dat er na de 5e les een min
of meer openbare spreekavond zal wor
den gehouden. Op dien avond zal het en
semble van docent en pupillen met be
langstellende vrienden en kennissen
kunnen worden uitgebreid. Wij verzeke
ren u, dat het een daverende propagan-
da-avond voor genoemd instituut belooft
te worden.
Gaat dathóren!
Heb Grietje nag genote, Zaterdag-
eevend bij „Smfonia"?
Ja, ze vond het best lollig, maar ze
begriept er niks van, weerom ze „De
Appeltjes van Oranje" niet als toegift
wilden speulen.
M. J. BAKKER.
Ons was medegedeeld, dat H. Bakker,
Duinweg, uit Indonesië op weg was naar
Holland. Dit moet zijn M. J. Bakker.
Onze feestcommissie, Donderdag
avond onder voorzitterschap van de heer
G. Michels in vergadering bijeen, heeft
het plan opgevat om op Sint Maarten
een lampionoptocht te organiseren. Na
dat de kinderen zich door de burgerij op
een „appel of een peer" hebben laten
tracteren. Om 7 uur zal de optocht be
ginnen en wie de mooiste en origineel
ste lampion meedragen krijgen een
prachtige prijs. De lampions waarmede
naar een prijs wordt gedongen, moeten
echter door de kinderen zelf gemaakt
zijn! Het Sinterklaasspelen op 5 Decem
ber heeft, zoals wij weten, niets meer te
betekenen: de gemaskerden concentre
ren zich allen op de Ouwe Sunderklaas.
Die ouwe Sunderklaas kan onze feest
commissie rustig zijn gang laten gaan,
want met dat feest gaat het goed, maar
het Sinterklaasspelen op de 5de Decem
ber wil zij weer in oude glorie herstel
len. Het moet weer een ouderwetse
avond worden, waarop wij eerst de kin
deren zien spelen, daarna moeten de
straatvegers weer te voorschijn komen
om de kinderen van de baan te jagen,
opdat de volwassenen daar op hun beurt
weer vrij spel krijgen. Iedere ingezetene
zette zijn deur wijd open voor de Sun-
derklazen en onthale hen op (blauwe)
koek en sukelaat!
Het moet weer een individuele ver
kleedpartij worden, zoals het feest op de
5de December oorspronkelijk ook ge
weest is. Zowel voor de kinderen als de
volwassenen wil de Feestcommissie
prijzen uitloven, voor de mooiste en ori
gineelste vertoning.
Wie aan prijzen denkt, denkt mis
schien aan geld. Ja, dat is een belang
rijk ding. De rekening betreffende de be
gin dezer maand gehouden feesten wijst
aan ontvangsten en uitgaven een bedrag
van f 960,aan, d.w.z. er is geen cent
overgeschoten. Wij zijn er uitgesprongen.
Voor de nieuwe plannen heeft de feest
commissie nieuw geld nodig en zij hoopt
dit bijeen te brengen door het aanbieden
van kaarten ad f 1,Een nieuwe bron
waaruit gelden kunnen worden geput
voor nieuwe prijzen enz. Wij hopen, dat
de burgerij haar steentje wil bijdragen
als straks (begin October) een beroep op
haar gedaan wordt.
FEUILLETON
21.) Weet jullie wat, zei Harcourt. Ik
ga een fles met iets goeds halen. Dit is
oen té belangrijk ogenblik om zonder
meer te laten voorbijgaan.
O, maar.begon Jill.
Kom, wees nu niet flauw, zei Fre
da. Dit is iets dat een mens niet twee
maal overkomt. Hou je kalm, Jill. We
zullen het vieren.
Harcourt was de winkel al uit.
Jill klampte zich aan Freda vast.
O, Fré, je begrijpt het niet. Er is
iets bij dat ik je niet kan uitleggen. Het
is niet zoals je denkt, maar ik mag niet
spreken. Wat Harcourt zei, was onzin.
Het is veel ernstiger. Laat hem niet bin
nen met die fles!
Freda staarde haar aan. Ze zei: Je
bent erg opgewonden. Waarom eigen
lijk? Ik geloof, dat je een handig spel
letje gespeeld hebt. Ik wou, dat ik ver
loofd was met Hugh Clare.
Maar laten we alsjeblieft niet op
mijn gezondheid gaan drinken.
Dat kunnen we nu toch niet meer
tegenhouden? Hij is een fles halen.
Dat weet ik. Ik zal madame vragen
of ik naar huis mag gaan. Ik ben óp! Ik
kan niet meer. Ik wil er niet mee door
gaan.
Jilly, doe toch niet zo dwaas.
Ze keerde zich om en liep naar de
achterkamer. Zij wilde er niet meer mee
te maken hebben. Toen Dicky zo in de
ellende zat, had ze alleen maar daaraan
gedacht. Dat was haar grote fout ge
weest. Het had allemaal zo gemakkelijk
geleken. Je hoefde maar naar mrs. Clare
te gaan en te doen of je verloofd was.
Dat was alles. Maar ach het was lang
niet alles geweest, dat was de vreemde
verwarring van gedachten en gevoelens
die nu in haar heerste en dan de ver
warring, die ontstaan was, doordat noch
Hugh noch zij goede samenzweerders
waren. Bijna onmiddellijk nadat ze met
de uitvoering van het plan begonnen
waren, waren anderen er mee bekend
geworden.
Ze zou niet r^ar de winkel terug gaan.
Ze ging op de rustbank zitten, waarop
een onvoltooide bouquet lag en begon
werktuigelijk de bouquet af te maken.
Witte violen. Vreemde bloemen, witte
violen, zei ze tot zichzelf. Zij hadden iets
eigens, dat geen enkele andere bloem be
zat. Witte violen en orchideeën. Het was
een van die exquise bouquetten, die een
Amerikaanse debutante had besteld. Iets
bijzonders, iets, dat niemand anders zou
dragen.
De bloemen waren bijna geurloos.
Haar ogen deden pijn, toen ze de rol
groen bloemendraad opnam en de bou
quet begon te binden.
Ze hoorde de winkeldeur open en
dicht gaan Een mannenstem vroeg:
Waar is ze?
Ze is ergens mee bezig.
Ik heb een fles champagne gekre
gen. Een gelukje. Zeg haar, dat ze voort
maakt.
Ik geloof niet, dat ze terugkomt.
Niet terugkomt? Ze móét komen.
Wij drinken op haar verloving.
Ja, dat weet ik, maar zij is er niet
mee ingenomen.
Arme Freda. Ze zocht moedig uit
vluchten en Jill's hart werd warm van
dankbaarheid terwijl ze luisterde.
Niet mee ingenomen? Wel goeie
genade!.... Wat^ betekent dit? Wat is
er gaande?
O, een heleboel meisjes vinden het
pijnlijk, gefeliciteerd te worden. Dat zou
ik ook worden.
Ja, maar. Jill hoorde een fles op
de toonbank zetten en daarna weer Har-
court's stem, vertrouwelijker ditmaal.
Zeg denk je met, dat hier meer ach
ter zit dan je op het eerste gezicht zou
denken?
Wat....?
Ik heb een indruk. Hugh heeft zich,
jaren geleden al, helemaal van de vrou
wen afgekeerd. Het woord huwelijk
werkte altijd op hem als een rode lap op
een stier. En als je 't mij nu vraagt
denkt hij nóg niet aan trouwen. Ik be
gin te geloven dat dit alles een doorge
stoken kaart is, een comediespelletje, dat
ze spelen.
Dat kan toch niet!
Kan het niet? We zullen zien. Ik
wil er het mijne van hebben.
In de kamer achter de winkel zat Jill
met haar schoot vol witte violen en or
chideeën. Ze richtte zich plotseling op.
Dat mochten ze niet denken! Ze moest
op zijn minst loyaal zijn tegenover Hugh,
die haar het geld gegeven had om Dick
DE 5 PCT. LOONBIJSLAG IN DE
LANDBOUW.
Zoals bekend is ook de 5 pet. loofrbij-
slag voor de landbouw van toepassing.
Voor deze bedrijfstak is geen dispensatie
aangevraagd, zodat ingaande Woensdag
4 Sept. de bepalingen van de loonbijslag
volledig gelden.
Berekening loonbijslag.
De loonbijslag bedraagt 5 pet. van de
in de C.A.O. neergelegde uur- of week
lonen. Indien een arbeider een vaste toe
slag voor bijzondere werkzaamheden ont
vangt, dan moet deze eerst bij het loon
worden opgeteld en daarna over het ge
hele bedrag de bijslag worden berekend.
Indien een arbeider een vacantietoe-
slag ontvangt, dan wordt daarover de
bijslag niet berekend.
Accoordwerkzanmheden.
De tarieven worden niet gewijzigd en
blijven zoals ze in de CAO zijn vastge
steld. Indien in tarief wordt gewerkt,
dan moet de bijslag worden gegeven
over het in tarief verdiende loon. Heeft
een arbeider in tarief bv. f 60 per week
verdiend dan wordt dit dus f 60 5 pet.
- f63,—.
Grote loonbijslag.
De loonbijslag kent een minimum en
een maximum. Het minimum bedraagt 4
ct. per uur. Een minimum per week is
niet bepaald, doch kan op grond van dc-
arbeidstijd worden berekend. Het maxi
mum bedraagt 7 ct. per uur of f 3.36 per
week. Voor de landarbeiders zal het
maximum enkel bij accoordwerk kunnen
voorkomen, bv.: Een arbeider verdient
met accoordwerk f 70 in één week. 5 pet
hiervan is f 3,50. Maximum bijslag f 3,36.
zodat f 73,36 het bruto loon wordt.
Volwassen en jeugdige arbeiders.
De verplichte loonbijslag geldt alleen
voor: a. arbeiders boven 23 jaar; b. ge
huwde arbeiders beneden 23 jaar; c. ar
beiders beneden 23 jaar die kostwinner
zijn. Voor de overige arbeiders geldt
geen verplichting doch een vergunning
en wel om de lonen te verhogen met:
3 pet. voor 17 en 18-jarigen; 4 pet. voor
19- en 20-jarigen; 5 pet. voor "21- en 22-
jarigen.
De Stichting voor de Landbouw advi
seert de werkgevers in de landbouw om
van deze vergunning gebruik te maken.
De bepalingen van minimum- en maxi
mum gelden voor de jeugdigen niet.
Waarde vacantiebon.
De waarde van de vacantiebon dient
thans te worden berekend over het oude
uurloonbedrag, verhoogd met de bijslag
per uur; bv. uurloon (volgens C.A.O.)
80 ct., aftrek pensioenpremie 2Vz ct.
78 ct. Komt bij 4 ct. bijslag 82 cent.
Waarde vacantiebon 3X82 ct. f2,46,
wordt afgerond f 2,50.
Namens de Soc. afd. van de Stichting
voor Landbouw op Texel:
De secretaris W. Wassenaar.
In de ontwikkeling in Korea is een
keer gekomen, toen troepen der Verenig
de Naties landingen achter de linies
van de Noord-Koreanen uitvoerden en
een sterk bruggehoofd bij Intsjou, de ha
venstad van Seoel, even ten Zuiden van
de 38ste breedtegraad, bezetten, van
waar zij een ernstige bedreiging van de
in het Zuiden geconcentreerde legers
vormen, daar alle transport uit het N.
via Seoel loopt. Tegelijk zijn de verbon
den legers in het gebied, dat zij in het
Zuiden rondom de aanvoerhaven Poesen
de week tevoren nog moesten verdedi
gen tegen de allerheftigste Noordkore-
aanse aanvallen, ook tot de aanval over
gegaan. Zij hebben ten Noorden van
Taegoe hevige tegenstand overwonnen
en zijn als het ware door de communisti
sche korst heengebroken. Zuidelijker zijn
zij de Naktong overgestoken.
De landing bij Intsjou en nog enkele
andere plaatsen hing af van het organi
seren van de toevoerwegen en het over
winnen van de moeilijkheden, die de
modder en het grote verval van 10 me
ter in de haven aan de transportvloot
stelden. De Amerikanen zijn er in zeer
korte tijd en op zeer grote schaal niet al
leen in geslaagd de troepen in Korea van
het nodige te voorzien, maar zelfs de
grote voorraden op te bouwen, die voor
operaties als de huidige bij Intsjou en
Seoel nodig zijn. De taak van de verbon
den legers is natuurlijk vereenvoudigd
door de absolute heerschappij ter zee en
in de lucht van de Amerikanen. De
luchtmacht heeft bovendien belangrijk
werk gedaan door de verbindingswegen
van de Noordkoreaanse troepen in het
Zuiden zodanig af te snijden, dat de aan
voeren slechts 's nachts en door dragers
konden geschieden. Bovendien belemme
ren de Amerikaanse vliegtuigen de com
munistische staf over zijn troepen te be
schikken, zoals hij dat wellicht zou wen
sen.
De Noord-Koreanen zijn tussen twee
vuren komen te zitten en wanneer zich
geen verwikkelingen voordoen met Rus
land of het communistische China, zal
de strijd vermoedelijk sneller ten einde
zijn dan wij vorige week Donderdag
zelfs hadden durven hopen.
Het offensief is ook politiek van het
allergrootste belang, juist nu de Alge
mene Vergadering van de Verenigde
Naties deze week is geopend. De Russen
hadden er ongetwijfeld op gerekend de
Ver. Naties voor net voldongen feit van
een geslaagde agressie te stellen, waar
bij zij heel gemakkelijk de indruk ge
wekt zouden kunnen hebben van „met
ons valt te pralen op basis van de
nieuwe toestand". Het is de vraag, of ze
even graag zullen willen praten, als de
agressie op een mislukking is uitgelopen.
De komende weken zullen leren of Rus
land door directer steun via de Chine
zen aan de Noord-Koreanen een con
flict met de Ver. Staten zal durven of
willen uitlokken. Zo niet, dan ziet het er
weer wat gunstiger uit voor het behoud
van de algemene vrede, want een mooie
re gelegenheid om een conflict te force
ren, kan men zich moeilijk denken.
Te New York hebben de Grote Drie
en de raad van het Atlantische Pact ver
gaderd. Bij de grote Drie is Duitsland
een belangrijk punt van het gesprek ge
weest. De veiligheid van Duitsland is on
verbrekelijk verbonden met de veilig
heid van de Westelijke wereld. De Gro
te Drie hebben dit nogmaals bevestigd
door te verklaren, dat iedere daad van
agressie tegen de Westduitse bondsrepu
bliek beschouwd zal worden als een aan
val op de Ver. Staten, Engeland en
Frankrijk, de garantie dus, waarom
Adenauer enige cijd geleden al had ver
zocht.
Wat zal de rol van Duitsland bij de be
scherming tegen agressie zijn? Voorlopig
zal de Westduitse politiemacht uitge
breid worden, opdat Koreaanse avontu
ren niet lonend zullen zijn. Daarnaast
blijft het probleem van Duitslands deel
neming aan de herbewapening en verde
diging van West-Europa voorlopig nog
open. Hierover is nog geen overeenstem
ming bereikt, vnl. omdat de Fransen af
kerig bleken van de inschakeling van
Duitsers in het Atlantische leger. In
schakeling in een later stadium wordt
echter waarschijnlijk geacht. Overigens
is bij de Duitse socialisten een kentering
waar te nemen. .Eerst waren zij fel ge
kant tegen een Duits leger, zoals de
meeste partijen, doch nu heeft Schu
macher verklaard bereid te zijn zijn
goedkeuring te hechten aan een Duitse
militaire bijdrage tot de verdediging van
het Westen, als „het lot van de Weste
lijke democratieën onverbrekelijk wordt
verbonden met het Duitse". Daar bestaat
geen twijfel meer aan, nu meer Ameri
kaanse en ook Engelse troepen naai
Duitsland zullen komen.
Er worden nog meer wensen van de
Duitsers vervuld. De staat van oorlog
wordt opgeheven, een maatregel, die
vooral voor de juridische positie van
Duitsland van belang is. Van practische
waarde vooral is het besluit de Duitse
scheepsbouw geheel vrij te laten en het
plafond, waaraan de Duitse staalindu
strie was gebonden, eens nader te bekij
ken, dus te verhogen. Verder mag er een
Westduits departement van buitenland
se zaken worden gevormd.
Verkiezingen in Zweden voor de pro
vinciale en gemeenteraden zijn op een
zware nederlaag voor de communisten
uitgelopen, die van 11,2 pet. op 4,9 pet.
vielen. De meesten van deze afvalligen
hebben op de socialisten gestemd, die
hun stemmenmatcriaal van 44 pet. tot
47 pet. verhoogd zagen. Aan hun rech
tervleugel hebben zij echter stemmen
moeten afstaan aan de liberalen, die van
15 op 23 pet. kwamen en daarmede de
grootste winst boekten. De conservatie
ven en de boerenpartij gingen iets ach
teruit.
te redden. Laf mocht ze niet zijn. Ze
moest haar rol spelen.
Ze legde de bouquet op de tafel.. Ze
nam haar poederdoosje uit haar tasje,
poederde haar neus, stond op en liep de
winkel in.
Hier ben ik, zei ze. Ik dacht, dat
jullie eigenlijk wel met je tweetjes op
mijn gezondheid konden drinken, maar
hier ben ik en ik doe mee.
Zij zag Harcourt en Freda een snelle
blik wisselen en ze was niet helemaal
zeker of ze haar doel bereikt had en alle
achterdocht de kop had ingedrukt. Maar
Harcourt nam in ieder geval met een
lach de fles op en begon die open te
maken.
HOOFDSTUK VII.
De volgende dag was het prachtig
weer, met een blauwe hemel en hagel
witte wolken, een van die dagen, waarop
een mens blij is te leven en niet geloven
kan, dat verdriet en zorg zijn deel kun
nen zijn.
Dick was aan het ontbijt in zijn beste
humeur geweest; Montie had geschitterd
door afwezigheid. Jill was wakker ge
worden in die blijde stemming, die zo
vaak met zonneschijn komt en had tot
zichzelf gezegd, dat ze de dingen niet te
zwart moest zien en dat alles waar
schijnlijk beter zou lopen dan ze in
haar eerste vrees gedacht had. Natuur
lijk: het was niet gemakkelijk geweest,
gisteren. Die viering in de winkel met
een fles campagne' Fré had glazen ge
haald en er was op Jill's en Hugh's ge
zondheid gedronken. En madame was er
bij gekomen enhad grote ogen op
gezet.
Jill gaat trouwen met mr. Clare?!
Ongelooflijk! Heerlijk! Is het heus waar?
En zij was overtuigd door Jill en Jill
had daarbij het akelige gevoel gehad,
dat zeker de dag zou komen, waarop ze
haar de verbreking van het engagement
zou moeten mededelen en waarop mada
me natuurlijk zou zeggen: Dat had ik al
gedacht. Maar die dag was er nog niet
en de jeugd denkt niet aan morgen als
de zon schijnt Zij leeft in het heden en
het heden was goed. Blijde zonneschijn
vergulde de straat, verderop speelde een
draaiörgel, de duiven koerden op het
dak.
Madame had nog willen weten, wan
neer net huwelijk zou plaats hebben en
wat voor cadeau Jill graag zou willen
hebben. Ze had haar allerlei bijzonder
heden gevraagd en aldoor was Jill zich
bewust van Harcourt's scherpe ogen, die
haar gadesloegen en van de trek van
onzekerheid op Freda's gezicht.
Jill waste de borden en kopjes van
het ontbijt af.
Toen ze klaar was, zette ze haar oude
de hoed op, streek haar japonnetje glad
en deed een nieuwe ceintuur om. Soms
gaf een nieuwe ceintuur een heel ander
aanzien aan een oude japon. Soms nam
het leven op een zonnige dag plotseling
een wending ten goede.
Zij ging naar haar werk.
(Wordt vervolgd.)