„Ik begin dit jaar voor mezelf"
Jan Th. Witte Dzn. beproeft zijn geluk in Australië
Kapitein Klakkebos gaat naar Amerika
Lentetijd - Schoonmaaktijd
Enkele algemene raadgevingen voor U
begint
„Dolly"
Doch toen kwam de vloed en was er
geen dijk. Van de 5000 ha. stonden er
4500 ha onder water. Behalve de klaver.
Mijn vriend en ik hadden een dam in de
drain gemaakt en als het nodig was kon
den we het water er uit pompen. Toen
alles onder water stond behalve een paar
hoge plekken, die met dicht kreupelhout
begroeid waren, toen werden er nog 200
schapen vermist. Mijn vriend en ik heb
ben toen een vlot gebouwd van 6 benzi-
nevaten. Ook de voorman had een vlot
gebouwd van 3 van die vaten. En na de
middag vertrok de vloot. Toen we half
weg waren kapseisde het vlot van de
voorman, dat bemand was met Piet
Glas, de voorman Pet en nog een paar
Hollanders. Toen hebben we aan het
reddingswerk deelgenomen en nadat we
waren bijgedraaid hebben wij ze opge
pikt. En de reis werd voortgezet.
Maar al wat we vonden, geen schapen.
Wel honderden, duizenden konijnen, die
soms aan hun tanden aan de bomen hin
gen. Je plukte ze als appels van de bo
men af. Ook hadden we twee honden op
het vlot meegenomen. Die hebben er
heel wat doodgemaakt. Later, toen we
zowat de hele farm rondgevaren waren
en we weer naar huis gingen, hadden
we een 200 levende konijnen op het vlot
zitten. Ze gingen er niet af, want dan
moesten ze zwemmen. Later zakte het
water weer en ben ik met mijn vriend
weggegaan. Toen zij we bij een contrac
tor gaan werken. We gingen te ploegen,
zaaien en eggen op enorme stukken
land. We reden hier met een Moline-Die-
sel-tractor van 58 pk. Hier ploegen ze
niet met een gewone ploeg, maar alles
met een schijf ploeg met 16 schijven van
een 75-80 cm. doorsnee. Als wij een 20-
25 cm. diep gingen met graslandploegen,
dan deed deze tractor dat met gemak in
z'n derde versnelling. Het moest al een
heel steile heuvel wezen als we de 2de
gebruikten Soms kwam je aan de zijde
van zo'n heuvel en was je soms bang dat
de tractor zou omkiepen. We reden dag
en nacht door met z'n tweeën en had
den een woonwagen om in te slapen en
ons eigen potje te koken Later ben ik
naar z'n broer gegaan om aardappelen
te rooien met de tractor. Hier reed ik
met de formeltractor, dat heb ik 2 weken
gedaan Maar ik wou wat meer verdie
nen dus ging ik in het aangenomen aard-
appelenrooien. Dat gaat hier heel an-
Mijnheer de redacteur.
Ik dank u bij voorbaat harte
lijk, dat u dit voor mij in de
Texelse Courant wilt zetten. Ik
hoop, dat vele emigranten op
Texel die nog met plannen rond
lopen om naar hier te emigreren
er iets uit leren kunnen. Ik heb
alles geschreven zoals het in wer
kelijkheid is.
Hier doe ik nog wat kranten
knipsels bij over de wolprijzen.
Australië heeft 125 millioen scha
pen. Er zijn schapenboeren die
80,000 schapen hebben (de groot
ste dan). De beste scheerder
knipt hier 300 schapen op een
dag. En de meesten met gemak
100 schapen in een dag van acht
uur. Sommige schapenfarms zijn
zo groot als Holland, andere als
haif Holland, 40,000 schapen in
Nieuw-Zuid-Wales Soms regent
het hier bijna het gehele jaar
niet.
Australië. J TH. WITTE.
ders dan in Holland. Wel worden ze op
dezelfde manier boven de grond gehaald,
nl. met de tractor en daarachter de sun-
shinelichter. Maar het opzoeken is ge
heel anders. Dat wordt nl. zo gedaan: je
hebt een band (of bovenrand van een ou
de zak) om je nek, je doet daar een paar
haakjes aan, daar wordt de zak aange
pikt. En dan wordt er staande (met de
zak, die over de grond sleept tussen je
benen) opgezocht In het begin is het
wel een vermoeiend werk, maar later
gewen je daaraan. Als de zak half vol is,
wordt er een andere aangehangen. En
op het eind van de dag worden ze bij
elkaar gestort en dichtgenaaid. Soms
moet je flink stampen om het bepaalde
gewicht er in te krijgen, want ze moeten
140 pond wegen. Het aardappelenver-
bouwen is hier een goed werk in Austra
lië en wordt heel goed betaald. Ze zijn
erg duur als je ze kopen moet in de win
kel. De Australische huisvrouwen hou
den van grote aardappelen, ze kunnen
niet te groot zijn. De allergrootste be
waren ze vooi een heel grote visite, dan
zijn ze gauw klaar met schillen. De kwa
liteit doet niets ter zake. Ik schuif ten
minste m'n aardappels maar van mijn
bord af. Ik lust ze hier niet. De farmers
door G. TH ROTMAN.
verbouwen dan ook uitsluitend (wat wij
noemen faoneksaardappelen), die soor
ten die de grootste opbrengst geven. De
prijs was hier het vorig jaar 26 ct. per
kg. Nu zijn ze 30-35 ctdat komt omdat
er hier in Victoria een hoop last van de
droogte gehad hebben. En in Nieuw-
Zuid-Wales last van het vele water. Het
risico is hier veel groter dan in Holland.
Maar als het je de eerste 2 a 3 jaar mee
loopt dan ben je er bovenop. Ik begin
van dit jaar ook voor mezelf. Ik kon het
vorige jaar al beginnen maar m'n be
ginkapitaal was nog niet groot genoeg.
Het vorig jaar, het was omstreeks
September, las ik een advertentie in de
krant. Gevraagd een cheerfarmer in
aardappelen, (cheer is deel). Toen ben ik
naar dat adres toegegaan en nadat ik
eerst de grond bekeken had, leek het mij
wel. Het bedrijf was 130 ha. groot, 35
mijl van Melbourne. De farmer zat wat
zwaar, hij had al z'n geld in de farm ge
stoken met behulp van de bank. Nu
wilde hij zo gauw mogelijk zijn schuld
aflossen. Ik kon het vorig jaar al bebou
wen maar het was iets te laat. Er stond
te veel gras op en als ik het onderploeg-
de. en er kwam geen regen meer, dan
zou alles verdrogen en ik mijn geld kwijt
zijn. Dat risico was me te groot. Ik kan
de percelen er uitpikken die ik hebben
wil. Het cheerfarmen wordt veel gedaan
in Australië, dat geeft de emigrant meer
kans dan als je het nwren moet. Ik koop
de kunstmest, de pootaardappelen en doe
al het werk en 2/3 is dan voor mij. Ik be
gin er van dit jaar mee, eerst in het
klein, misschien een 30 ha. aardappelen
en 1 ha. rode bieten, wortelen en herfst-
rapen, waar de mensen hier dol op zijn
en welke heel duur zijn
ESPERANTO BIJ HET ONDERWIJS
De Esperar.to-vereniging te Porte-Ale-
gre (Brazilië) heeft in samenwerking met
de studentenbond, een Esperanto-cursus
in de Universiteit van deze stad georga
niseerd, waaraan 50 studenten deelne
men. In de verschillende Universiteiten
van 10 landen lopen nu Esperanto-cur-
sussen.
ESPERANTO IN DE RADIO
Het bestuur van de Italiaanse radio be
sloot voortaan op elke eerste Zondag van
de maand een Esperanto-uitzending te
verzorgen onder de titel „Levende Espe-
ranto-courant van de Italiaanse Radio".
Met onze moderne interieurs en
nieuwe hulpmiddelen is de
schoonmaak heel wat minder in
grijpend dan vroeger, maar toch
is net goed om éénmaal per jaar
aandacht aan alle onderdelen te
besteden en tijd te nemen om
kleine reparaties uit te voeren
Opdat het gezinsleven normaal
doorgang kan vinden doet u er
goed aan van tc voren uw ge
dachte te laten gaan wat u tijdens
deze periode wilt doen en hoe u
het werk denkt in te delen Wij
hopen dat bijgaande practische
raadgevingen u van dienst zullen
zijn.
ties, die zeker met de schoonmaak naar
voren komen, zelf te verrichten.
Practische kleding en goed mate
riaal is het halve werk.
De werkkleding vereist in schoonmaak
tijd bijzondere aandacht, omdat er extra
vuile werKjes opgeknapt moeten wor
den. Een goed wasbare en eenvoudige ja
pon is noodzakelijk, alsmede een goed
afsluitend katoenen schort waarover bij
nat werk desgewenst een plasticschortje
(Nadruk verboden).
35. Nu ie beer weer weg was, kwa
men ook de professor en de twee jongens
weer te voorschijn. Voorzichtig over het
randje van de afgrond kijkend, zagen ze
helemaal beneden het kale hoofd van de
kapitein in de tropisch zon flikkeren.
Ze haalden een flink lang touw uit het
bootje, maakten er een lopende lus in
en lieten het zakken.
36. De kapitein, door de val buiten
westen, hoorde of zag niets. Zachtjes
zakte de lus, tot ze zich eindelijk om de
hals van de kapitein vlijde. En toen.
één, twee. drie! Trekken, jongens! Ha
len!
Maar wat was dat opeens voor een la
waai daar beneden?
1. Begin met de schoonmaak op een
tijd, dat het gezinsleven er de minste
moeilijkheden van ondervindt. Laat u
hierbij niet beïnvloeden door een buur
vrouw waarvan het gezin niet met het
uwe te vergelijken is.
2. Maak tevoren een indeling van het
werk en wissel „zware dagen" af met
dagen waarop lichte voorbereidende
werkzaamheden worden gedaan. (Daar
over schrijven wij nog). Maak het
u gemakkelijk met uw gewone werk
bv door tijdens de schoonmaak eenvou
dige maaltijden te bereiden.
3. Kijk, alvorens met de schoonmaak
te beginnen uw werkmateriaal na en
zorg ervoor dat u als u begint, alles in
huis hebt.
4. Gebruik de schoonmaak om het
overtollige op te ruimen (bedenk hierbij
dat alles waarde heeft; tracht dus een
goede bestemming hiervoor te vinden).
5. Overleg, hoe u alles met de minste
inspanning goed kunt doen. Doe niets
staande wat u ook zittende kunt ver
richten, en doe niet gebukt wat u ook
staande kunt doen; bv. in plaats van ge
bukt dweilen kunt u met veel minder
inspanning „dweilen aan de stok" (d.w.z.
de punten van de eiweil om de luiwa
gen heen slaan).
6. Werk met open ramen want het
verwijderen van stof en het brengen van
frisse lucht in uw huis is het voornaam
ste doel van de schoonmaak.
7. Een huisvrouw die handig is kan
veel kosten besparen door kleine répara-
HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL
Aan het strand is het ongeveer 1 uur
eerder hoog water.
28 Maart 0,30 en 0,38. 29 Maart 1,14
en 1,23 30 Maart 2,02 en 2,18.
OVERWELDIGENDE BELANGSTEL
LING VOOR EUROPESE TEKENWED
STRIJD.
Den Haag Wegens het overstelpend
aantal aanvragen tot nog toe zijn er
reeds meer dan 300,000 binnengekomen
voor de Europese tekenwedstrijd, uit
geschreven door het bureau van het
Plan Marshall zal in samenwerking met
de Commissarissen der Koningin voor
elke provincie een aparte jury worden
samengesteld.
In verband hiermede moeten de teke
ningen NIET naar het Bureau van het
Plan Marshall in Den Haag worden ge
stuurd, doch naar een adres in de resp.
hoofdsteden der provincies, dat nog na
der bekend zal worden gemaak.
De provinciale jury's zullen van beide
groepen de tien beste tekeningen uitzoe
ken; een nationale juiy samengesteld
o.a. uit de provinciale jury's zal dan de
landelijke prijswinnaars aanwijzen.
geknoopt kan worden een paar ste
vige kousen of sokken, goerl zittende-
schoenen, eer. goed wasbaar wollen vest
(voor buitenwerk) en voor het stoffige
werk nog een katoenen hoofddoek of een
plastic badmuts of sjaaltje dat de haren
goed bedekt.
Het werkmateriaal wordt van te vo
ren nagekeken en waar nodig aange
vuld. Bekijk of de aanwezige hoeveel
heid zeep, soda, spiritus (voor spiegels),
wrijfwas, poetsmiddel, reinigingsmiddel
voor karpet en meubelbekleding, verdel
gingsmiddel voor mot en ander onge
dierte. kastpapier, punaises, lijm, vol
doende is voor de gehele schoonmaak. Is
dit met het geval vul het dan aan voor
u begint.
Werkemmers on teilen van gegalvani
seerd ijzer (zinken) zijn sterk en kunnen
lang mee. De grootte van een emmer
moet in overeenstemming zijn met uw
lichaamskracht. De grootste maat is, ge
vuld met water, voor de meeste vrou
wen te zwaar om te dragen. Handig is
het werkemmers en teilen te voorzien
van rubberknopjes Dit voorkomt krin
gen op de vloeren.
Spons en zeem. Indien u de gewone
spons te duur vindt voor werkspons dan
kunt u ook heel goed een rubber- of
viscosespons gebruiken. Let bij de aan
schaf van de zeem er op dat er weinig
mogelijk dunne plaatsen in voorkomen.
In plaats van de kostbare zeem is tegen
woordig een veel goedkoper en bruik
baar vervangingsmiddel verkrijgbaar.
Doeken en dweilen. Zorg voor vol
doende stofdoeken (flanel en katoen) en
werkdoekjes (deze kunt u heel goed zelf
maken van oude tricot kledingstukken).
Een dweil gaat het langste mee als u
hem wringt om de zomen (de zelfkan
ten dus bij elkaar in de hand houden).
Borstels, boenders, vegers en stoffers.
Bij de aanschaf van een borstel moet u
altijd letten op het doel waarvoor deze
borstel zal worden gebruikt. Neem al
tijd een goede haarsoort voor uw kleer
borstel, meubelborstel (liefst lang en
smal. met een handvat en twee koppen)
en lampekapschuier. Heeft u veel be
werkt eikenhout, neem dan voor het uit
borstelen hiervan ook een goede haren
borstel met handvat aan de bovenkant.
Voor het natte werk heeft u het meest
aan stevige, niet gepekte borstels (ge
pekt zijn borstels als de stoppels met pek
in de gaten zijn bevestigd). Van uw lui
wagen kunt u veel gemak hebben als u
„aan de stok dweilt"
Stofzuigers. Het gebruik van een stof
zuiger biedt grote voordelen, omdat het
stof wordt verwijderd en niet ver
plaatst.
Mattenkloppers zijn een goede hulp
voor huisvrouwen die niet in het bezit
zijn van een stofzuiger. U zult minder
slijtage hebben als u tijdens het kloppen
een doek om de mattenklopper bindt.
Huishoudtrap moet solide zijn en ste
vig staan. Moet een nieuwe trap worden
aangeschaft dan kunt u overwegen
(vooral in nieuwe woningen met lage
plafonds) of u met. beter doet een trap-
stoel te nemen.
(Wordt vervolgd.)
FEUILLETON
19.) Heinz liet echter mets los. Hoewel
hij van Max gehoord had, hoe de zaak
zich had toegedragen, kon nij toch ook
een zeker onbevredigd gevoel over zijn
eigen handelwijze met van zich afzetten.
Ten slotte was Dol toch een van zijn
leerlingetjes geweest en had hij moeten
zorgen, dat ze zich op die ongelukkige
middag wat meer bij het gezelschap had
aangesloten Niet alleen omdat hij de
verantwoording der aan zijn hoede toe
vertrouwde personen zeker niet licht op
vatte, had dit ongeluk hem zo bijzonder
getroffen, doch meer omdat juist Dol
hiervan het slachtoffer was. Zij was
een van zijn meest loegewijde leerlin
gen en hij vergaf haar grondig de on
besuisdheid waarmede ze altijd te werk
ging, omdat hij wist, dat dit veroorzaakt
werd door een te grote energie en een
zo hoog opzien naar het wonder dei-
prachtige natuur Als hij dan het lijk
witte gezichtje zo roerloos op het kussen
zag liggen, voelde hij altijd weer het
dubbel tragische, dat zij, die de bergen
zo vereerde, nu door diezelfde bergen
zo was gewond.
Bijna twee dagen waren voorbij ge
gaan en in de toestand was nog geen
verandering gekomen. Met angstige
spanning werd de nacht tegemoet ge
zien. Niettegenstaande Ans aan Bert
verzekerde, tóch geen oog te zullen
dichtdoen, sliep ze, zonder eenmaal
wakker te worden, de gehele nacht door
en werd eerst in de vroege morgen ge
wekt door een aanhoudend tikken op de
deur Met een angstig voorgevoel sloeg
ze haar kimono om. t Was Bert; uitbun
dig greep hij haar bij de polsen: ze is
bijgekomen'
Nee, zei Ans, hem ongelovig aan
starende.
't Is heus! De zuster kwam het me
zeggen; de dokter is er nu nog bij, dus
we moeten even geduld hebben
Door de spanning waarin Ans de laat
ste dagen geleefd had. waren haar zenu
wen tot het uiterste gespannen en deze
hoopvolle tijding was te veel voor haar.
Ze barstte in snikken uit, haar schou
ders tegen zijn schouder geleund. Hij
deed verder geen moeite om deze tra
nenvloed te stuiten, intuïtief voelende,
dat ze hierna opgelucht zou zijn. Na een
poosje werd het snikken minder en het
duurde met lang of ze lag geheel stil, af
en toe nog als een kind nasnikkende. Stil
en vredig zaten ze daar, in hen een grote
dankbaarheid, dat aan de zenuwslopende
spanning een goed einde was gekomen
en er nu een kans bestond dat ze de vro
lijke Dol zouden mogen behouden!
Een tik op de deur en zuster Maria
stak haar hoofd naar binnen" Zachtjes
wenkte ze en deelde heel plechtig mede,
dat er nu v/erkelijk hoop op herstel was.
Ieder moest natuurlijk nog heel rustig
blijven en ook kon van bezoeken aan de
patiënte voorlopig nog niets komen.
Hoofdzaak was, dat de diepe bewuste
loosheid plaats gemaakt had voor de
gezonde, normale slaap.
Die avond zat men, evenals de vorige
avonden, weder bij elkaar in de grote
eetzaal doch hoe was de stemming ver
anderd! Hoewel men steeds zorgde, dat
geen luide klanken tot de ziekenkamer
konden doordringen, voelde iedereen
zich als van een last bevrijd. Men durf
de elkaar weder als vanouds plagen en
toen de heer Reitsema voorstelde om de
ze avond nog eens een beetje te feesten,
ten eerste vanwege dc goede afloop en
ten tweede omdat dit de laatste avond
in het zo geliefde Farsan zou zijn, werd
dit voorstel dan ook met gejuich begroet.
Ans kon echter nog niet zo uitbundig
doen, daarvoor waren de angst en het
verdriet der laatste dagen te hevig ge
weest. Ze had besloten niet met het ge
zelschap terug te gaan maar voorlopig
nog bij DM te ^lijven en de heer Reitse
ma vond dit ook een heel goede oplos
sing. Alleen Bert vond het minder ge
slaagd, doch hij voelde, dat hieraan niets
te veranderen viel; ook nadat Ans be
loofd had, hem van alles op de hoogte te
zullen houden, was hij er enigszins mee
verzoend.
Door de wijd openstaande ramen gle
den de zonnestralen ongehinderd naar
binnen; de helderwitte gordijnen wieg
den zacht heen en weer, af en toe een
streepje blauwe lucht zichtbaar maken
de, terwijl zich op de verre achtergrond
de statige bergtoppen verhieven. Alles
ademde rust en vrede. Heel in de verte
hoorde men nu en dan het geluid van
menselijke stemmen, doch dit was zó
vaag, dat het eerder als iets gezelligs
aandeed, dan dat men hiervan hinder
zou kunnen hebben.
Dol was zo juist wakker geworden en
lag peinzend naar buiten te staren.
Hoe vreemd was alles geworden. Haast
ondenkbaar, dat het hele gezelschap al
weer op v. eg was naar Holland, haar
hier achterlatende Voorlopig een maand
in bed, had de dokter gezeg.i en daarna
zouden ze wel weer zien.
Wat een droevig einde van deze zo
glorieus begonnen reis. Wie had dat ge
dacht? Snoezig van Ans, om haar hier
gezelschap te blijven houden en wat
heerlijk, dat ze zo geregeld de familie
thuis van haai ziekte op de hoogte hield.
Telkens keerden haar gedachten echter
weer terug naar Max, ofschoon ze moei
te genoeg deed om aan deze korte episo
de niet meer te denken. Onverbiddelijk
zag ze echter nog zijn gezicht bij hun
laatste gesprek. Hoe verwonderd hadden
zijn ogen opgezien bij haar verwijten:
konden ogen die zó keken, werkelijk lie
gen? Ze zuchtte en pijnlijk vertrok het
smalle gezichtje even. Nooit zou ze het
juiste van dc- zaak weten en in het diepst
van haar hart betreurde ze haar toen zo
scherpe reactie. Hoe vaak had Moekie
haar vroeger niet gewaarschuwd voor
haar te gauw beoordelen van mensen
r.aar uiterlijke gedragingen! Ondanks dat
had ze nu toch weer doorgeraasd en zich
zelf als een op hol slaand paard een on
geluk bezorgd Ze had hem niet eens de
gelegenheid gegeven om zich te verant
woorden en wie weet, hoe simpel de he
le kwestie haar zou voorkomen, als Max
een en ander had uitgelegd, hoewel de
min of meer intieme houding waarin ze
hem en haar had aangetroffen, moeilijk
geheel zou zijn weg te cijferen Als een
film doorleefde ze hun gehele vacantie
nog eens en bij de herinnering aan me
vrouw Van Vleuten, op Max's rug ba
lancerende, glimlachte ze even. Ook de
vele genoeglijke momenten te zamen met
hem doorgebracht, gleden voorbij. Toen
ze aan hun laatste avond dacht op de
waranda, voelde ze schrijnend hoe ze al
les miste; zijn prettige diepe stem. zijn
lachende ogen en heel zijn gezonde forse
gestalte. Opeens voelde ze weer die el
lendige tranen, die ze niet meer kon in
houden Zo vond Ans haar, die heel
zacht was binnengekomen.
Maar Dol. wat heb ik nu? Je weet dat
je je niet mag opwinden en je heel rus
tig moet houden.
Ik vind het zo naar, dat ik Max niet
meer gezien heb, snikte Dol, de gehele
dag moet ik er maar aan denxen.
Kom, troostte Ans, probeer niet
meer daarover te denken. Wees nu blij,
dat alles nog zo goed is afgelopen. Over
een maandje mag je er weer uit en dan
blijven we heerlijk samen nog een poos
je van dit mooie land genieten. Ik heb
het al naar huis geschreven; je vader
vindt het goed, evenals bij mij thuis Ook
naar die brombeer op kantoor behoef je
niet meer, dus jongedame, .genoeg plezie
rige vooruitzichten. Alzo, me' meer treu
ren hoor! En liefkozend streek ze het
haar een oeetje uit Dols gezicht.
Ans dacht intussen hoe vreemd de
laatste dagen waren geweest. Max was
in het hotel gebleven lot bekend was,
dat Dols gezonde natuur het met de no
dige rust er wel bovenop zou halen Ans
had hem alleen gesproken als ze uit de
ziekenkamer kwam, waar hij dan altijd
op de gang stond te wachten om te vra
gen hoe het ging. Hoewel niemand haar
verteld had op welke wijze het ongeluk
was gebeurd, was ze met haar vermoe
dens al een aardig eindje op weg naai de
waarheid en in haar hart gaf ze Max van
alles de schuld. Ze kon daarom ook niet
meer vriendelijk tegen hem zijn; op zijn
belangstellende vragen naar Dol gaf ze
heel korte antwoorden, haar hart slui
tende voor de droevige blik in zijn blau
we ogen en het was met een gevoel van
grote verlichting, dat ze hem gisteren de
tocht naar zijn dorp zag aanvaarden.
Hij. belast met een volgepropte rugzak,
op ski's vooruit en Bjerdi langzaam ach
ter hem aan lopende, een jas los over de
arm
Vele dagen gleden in eenzaamheid
voor Ans en Dol voorbij en beiden be
groetten eindelijk met gejuich het voor
stel van de dokter, dat Dol nu maar zo
langzaam aan moest proberen, op te ko
men: vooral rustig, eerst nog in de och
tendjas, doch zo van lieverlede weer ge
heel normaal.
Dol, beverig, met een gevoel van erge
zwakte, strompelde op Ans' arm naar de
stoel bij het raam, waarop zij peinzende,
de nog smaller geworden handen in haar
schoot gevouwen, stil bleef zitten, genie
tende van het mooie landschap, dat ze
zo lang had moeten missen. Ans lette
ogenschijnlijk niet op haar, doch in wer
kelijkheid verloor ze Dol geen moment
uit het oog. Wat was ze stil geworden,
dacht ze. Je kon nu echt niet meer de
brutale, uitbundige Dol in haar terug
vinden. Het heeft haar toch enorm aan
gepakt en hieraan was zeker niet alleen
haar val de schuld. De naam Max werd
niet meer tussen haar genoemd; gek, dat
hij niets meer van zich liet horen. Ans
wist echter niet, dat Max door de hote
lier nauwkeurig van alles op de hoogte
werd gehouden en hij iedere dag de
drang sterker in zich voelde worden om
naar Dol terug te gaan
r (Slot volgt).
