Hls D D< s Avonds als het kampvuur brandt Loze streken van Snoekie en Bolleboks Rugslagzwemmend in 55 minuten over het Marsdiep 29 van de 34 deelnemers bereikten de Texelse kust pf. C' Jeugdrubriek Air Eï OPOFFERING ■atót. .met op de achtergrond de silhou et van een Texelse boerderij. Als vacantieganger heb ik ook dit jaar zoals voorgaande jaren, wederom geno ten van de schoonheid van ,,De Parel der Waddeneilanden". En geheel onverwachts heb ik even eens kunnen genieten van de Kabouter Kring „Wepaan" uit Haarlem, die mijn vrolijke buurtjes op Vredelust waren en waaraan ik thans nog zulke prettige herinneringen heb. Onwillekeurig voeren mijn gedachten mij terug naar dien avond, waarop die meiskes, als slot van hun vacantie. er gens op een stukje Texel's grasland, hun af scheidsavond je hielden. Met als gasten hun welpenvriendjes van de Horden ,,De Zwalkers" uit Den Burg, zaten zij daar rond het aangeleg de kampvuur geschaard. Ons .grote mensen" die ,,stiekum" aanwezig waren hebben zij wellicht meer genoegen verschaft dan deze Kabou ters en Welpen zelf wisten misschien. Het licht van dat knappende kamp vuur met op de achtergrond de silhouet van een boerderij, de zang van die hel dere kinderstemmen, gaven op die mooie zomeravond aan het geheel zo'n aparte sfeer en bekoring, dat men zich voor een wijle in een sprookjeswereld waande. Voorbeeldig was het te zien hoe de aanwijzingen van de leider der ..Zwal kers", de heer M. Bakker, door de wel pen stipt werden opgevolgd, terwijl op de gezichten van twee van de welpjes te lezen stond, dat zij het als een grote eer en mannen-taak beschouwden, regelma tig de dennentakken op het vuur te mo gen werpen. De door de „Wepaan-rneis- jes" opgevoerde dans met de rood-wit- blauwe-oranje-linten vormde niet alleen een symbolische voorstelling, maar even eens een allerlaatste schouwspel. De dank van de Kabouters jegens hun leid sters voor de goede zorgen, werd uitge drukt door het aanbieden van enkele ca deautjes met gedicht, waarin zo af en toe de humoristische noot niet ontbrak. Dat de hoofdleidster, „Ohoe" Band, evenmin werd vergeten, bleek wel uit de hartelijke toespraak en het haar aan geboden passend geschenk. Ook de gast vrouw, mevr. de wed. Zoetelief en haar zoon Nico, deelden in de feestvreugde. Beiden werden uitgenodigd in de kring van Wepaan" en ..Zwalkers" plaats te nemen. In het schijnsel van het knap pend houtvuur werden hun vriendelijke woorden toegesproken voor de onverge telijke gastvrijheid en behulpzaamheid, aan de Kabouters betoond. Een aardige geste was te zien dat ook zij een pre sentje aangeboden kregen, terwijl deze korte ceremonie „Moeke" kennelijk scheen te beroeren. Terwijl het kampvuur zijn laatste schijnsel over Texels landschap wierp, bracht de groepleider der „Zwalkers", Dr. Schalkwijk, ondanks zijn drukke be zigheden, nog even met zijn echtgenote een kort afscheidsbezoek aan zijn vrien dinnetjes van het „Wepaan"-kamp. Die avond was hoeve Vredelust zon der meer een hoeve van Vrede.en Lust! Moge dit zo blijven voor alle vacan- tie-vrienden van deze oude Texelse hoeve. HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL 22 Aug. 0,25 en 1,01. 23 Aug. 1,02 en 1,38. 24 Aug. 1,38 en 2,15. Aan het strand is het ongeveer 1 uur eerder hoog water. 25 PAARDEN GINGEN OP VLEUGELS OVER DE ATLANTISCHE OCEAAN Vijf en twintig kostbare renpaarden met een gezamenlijke waarde van f 800,000 zijn tot op heden op de vleugels van de „Vliegende Hollanders" de At lantische Oceaan overgestoken vanuit Ierland, Engeland en Frankrijk, sedert de KLM enkele maanden geleden met het vervoer van deze edele dieren is be gonnen. De door de luchtvaartmaatschappij speciaal voo deze transporten ontworpen boxen, die in een oogwenk tot loopbrug kunnen worden omgebouwd, zijn door experts uit de hippische wereld met be langstelling ontvangen. Op verzoek van de KLM maakte de aan de Rijksuniversiteit van Utrecht ver bonden dierenarts Dr. N. C. W. Hesse, onlangs een vlucht naar New York mét vier paarden mee Het wetenschappelijk rapport, dat Dr. Hesse naar aanleiding van zijn bevindingen heeft opgesteld, bevat verschillende voor de KLM inte ressante en nuttige waarnemingen en adviezen Bovendien bevestigde de arts nogmaals de wetenschap dat het aanbe veling verdient deze zeer hoog „in het bloed staande" paarden, die uiteraard enige angst voor het onbekende tonen, één dag te laten vasten en ze één uur voor het vertrek door het drinkwater een hoeveelheid van 60 gram tribroom toe te dienen. Dr Hesse, die paardentransporten met allerlei vervoermiddelen heeft geobser veerd, komt tot de conclusie, dat de mo gelijkheid om paarden in korte tijd over enorme afstanden te vervoeren, het luchttransport tot hét aangewezen mid del van vervoer maakt. Utrecht. C. A. BROM (Nadruk verboden) M f» VljJ* -tonic,uv- 1 13. „Hola, hola, eerst m'n geld, dat gaat zo maar niet!" nep de winkelier hem na. De lange draaide zich met een verbaasd gezicht om. „Watblief?" zei hij, „dat hammetje betalen? Maar man, daar heb ik je toch het kaasje voor gegeven? Da's eerlijk geruild zou ik zeggen!" „Jawel", zei de winkelier, enigszins van zijn stuk gebracht, „maar dat kaasje, ziet u. Dat kaasje hebt u ook nog niet betaald!" 14. „Wel heb ik van m'n leve!" barst te de lange nu uit, „heb je ooit van je leven zoiets gezien! Heb ik je dat kaasje terug gegeven, ja of nee? Nou. en wat ik teruggegeven heb. hoef ik immers met te betalen! Kom mee, Snoekie, zo'n suffert heb ik nog nooit gezien!" En terwijl de domme winkelier zich verbou wereerd achter z'n oren stond te krab ben over zo'n ingewikkelde geschiede nis, maakten de twee zich met hun ham uit de voeten. Builen op de weg lachten ze eerst eens flink uit. Hei je al hoort van ut nuwwe kompanjonskap van K K? Geen gerucht nog! Nou ze hewwe een onderneming gesticht voor een Noordwesterwiendse compagnie: as d'r bananen anspoelen komt het hele spul in actie. Die are K het ol zeit: we motte het hele jaar pro ductief zien te kngge. winterdag naai de prein de neisjes en seumers naar het strand om bananen! Komme d'r dan zoveul banane an, teugeswoordig? Dat zo je zo sège: de iene K was van de week met een trekker en an- hangwagen uutrukt. En? De badgasten wazze 'm krek te vroog of. Maar d'r viel gelukkig ok nag 'n plank te jutten en zodoende hoefde ie toch niet hillegaar mit lege handen thuus te komme. „We have no bananes to-day", zongen ze. DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O. Op werkdagen: Van Texel: 5,30; 6.20; 7,50; 9,45; 11,45; 13,40Za., 14,40; 16,30; 17,45. Van Den Helder: 6,30; 8,30, 10,25; 12,20; 13,20; 15,20Za.; 16,20; 16,30Za.; 17,40 19,30. Za. alleen op Zaterdag vanaf 14 Juli tm.. 12 Augustus. Op Zon- en alg. erkende chr. feestdagen: Van Texel: 6,20; 9,30, 11,45; 15,40; 18,00 Van Den Helder: 8,30; 10,30; 13,20; 16,40 19,30. DE COCKSDORP-VLIELAND: Alle dagen, ook Zondags Van De Cocksdorp 9,15 en 14,30 Van de Vliehors 10,30 en 15,45 ZAl Er is waarschünlgk geen stad of dorp in Nederland, waar men jaarlijks een tocht over de volle zee organiseert. Is het een wonder, dat een dergelijke 'zwemtocht, zoals de Texeltocht, die bij gunstig weer georganiseerd wordt door de Helderse zwemvereniging „Het Mars diep", zich in een vrij grote belangstel ling niet alleen van vrijwel de gehele Helderse bevolking maar ook van ver daarbuiten, mag verheugen. Jammer is het, dat aan deze tocht hoofdzakelijk Helderse ingezetenen, of zij die in de buurt wonen, kunnen deel nemen. Immers een uur tevoren kan men vaak nog niet bekijken of de over tocht gewaagd kan worden.Men wil hier mee geen enkel risico lopen. Daarom ook is er altijd spanning bij de zwemmers, wanneer de tocht is vast gesteld. Oorspronkelijk hadden de or ganisatoren de tocht op Zondag 12 Au gustus gesteld, doch toen was het weer te slecht. Zaterdagmiddag half vier waagde men de start en zowaar, het weer werkte mee, het water was nogal kalm en een heerlijk warm zonnetje fleurde dit groot se festijn op. Behoorlijk tempo. Even na half vier gingen 34 zwem mers en zwemsters bij het clubgebouw aan de dijk te water, waar inmiddels de volgboten lagen te wachten. Iedere boot had zijn eigen groep, waarvan de vol gers ongeveer hetzelfde tempo zwom men, opdat men een niet al te ver uit el kaar liggend veld zou krijgen. Al spoedig werd een behoorlijk tem po ingezet en de ervaren roeiers zorg den er voor, dat zoveel mogelijk van de stroom geprofiteerd kon worden. Reeds na een minuut of tien lag het veld ge heel uit elkaar, de snelsten gingen recht over, doch degenen, die kalmaan deden, dreven 9poedig naar buiten, naar de ton. Dit was echter niet zo erg, aangezien men daar voorbij de vloedstroom kreeg, die alle zwemmers weer naar de Texelse wal dreef. De stemming onder deelnemers was uitstekend, men klaagde niet over de kou, maar men maakte het zich gezel lig in het water, afgezien van een paar stugge doorzetters, die de afstand zo snel mogelijk probeerden af te leggen. Ongeveer 55 minuten nadat men te water was gegaan, bereikten de eersten de Texelse wal, t.w. P. Gode, onmiddel lijk gevolgd door mej. Riet Schutten- helm, die wel een zeer goede prestatie leverde door haar mannelijke mededin gers, steeds rugslag zwemmend er finaal uit te zwemmen. Velen kregen het onder de Texelse wal harder te verduren. Het was nl. springtij ook en daarom moest men voor- Nr. 142. RIEKIE MOOR Riekie heeft gisteren, Dinsdag 21 Au gustus, haar elfde verjaardag gevierd. Zij woont te Oosterend. In de Peper straat? Ze houdt erg van zwemmen en fietsen. Hebben jullie gisteren nog ge picknickt? Jij met je vriendinnetjes ter gelegenheid van je verjaardag? Je vader zal wel blij geweest zijn met die mooie boekomslag en een bladwijzer is ook ge makkelijk. Riekie vertelde ons voorts, dat ze nog een zusje van 12 jaar heeft en twee broertjes: een van 5 jaar en een van 9 maanden Waarom heb je die niet allemaal meegenomen voor de kiek, Rie kie? al het laatste gedeelte snel doortrekke: daar men anders last van de tegen stroom kreeg. De laatsten kwamen di ook ongeveer een half uur later binne dan de winnaars. Veel uitvallers ware er overigens niet. Vijf van de 34 is ni< te veel, als we in aanmerking nemen, de temperatuur van het water laag In Den Helder stonden veel belanj stellenden naar de aankomst van zwemmers, die in de boten terugkwj men, te kijken. De voorzitter, de he< Van Vendelo, reikte daarna de herinni ringsdiploma's aan de gelukkigen uit. S.V. Texel. Het „gesloten seizoen" is ten einde. D competitiewedstrijden staan voor deur en dus.gereedmaken. Bij de meeste clubs is de training lang hervat, maar bij ons is dit blijkba, niet mogelijk. De sfeer, die over ons e land hangt als een zo grote stroom cantiegangers het bevolkt, heeft het me rendeel onzer leden gevangen en du "en zullen we in een paar oefenwedstrijde ren plus de traningsavonden, moeten trach|rerr ten startklaar te worden. Zondag kwam Helder 2 op bezoek over het algemeen was het enigszins leurstellend. Niet alleen spelinzicht, o; stellen, enz., maar ook snelheid en ba behandeling lieten veel te wensen ove We moeten daarbij in aanmerking men dat door hevige regenbuien h( veld en de bal glad geworden waren, dat juist een prima balbehandeling lichaamsbeheersing vereist werd. Texel had geruime tijd nodig om haar spel te komen, het eerste kwart» was geheel in het voordeel van H. Ovei al waren we te laat. Langzamerhan werd dat iets beter maar aan het opbou wen haperde nog wel het een en andei Al had H. dan ook een beter verzorg veldspel, haar voorhoede wist dit n» door doelpunten te bewijzen en keer keer liepen ze buitenspel. Aan weerszi den werden aanvallen ondernomen afgeslagen. Enkele goede schoten wei den weggewerkt maar met de rust wa het nog 0-0. Na de hervatting wist Dick voor T. ee mooi doelpunt te scoren, terwijl ook eenmaal haar werken beloond zag Bertus, die uitgleed, kon passeren. Een nuttige oefenwedstrijd, die ons overtuiging moet geven, dat het ander lee< zal moeten, maar het is nog geen compe nal titie! Texel adsp.Randers adsp, mev h ïexn m i ling D< aat kui je asti P e are net gnd Di eef ïoet ent, :n, cha et w< erd eefl A add bb er, eft og g' di t i>g 'Stc idei U De Alkmaarder jeugd heeft het erg slecht getroffen, het plan in de mor gen wedstrijden te spelen en 's middag iet naar het strand te gaan, verregend- Jammer, maar niets aan te doen. Vol gende keer beter. Het wedstrijdprogramma werd gehet afgewerkt. Begonnen werd met Texel Randers C. Hier speelden de bezoeker beter en wonnen met 7-3. Vervolgen kwam Texel B-Randers B aan de beur Dit is de beste wedstrijd van de dag ge worden. Keurig voetbal, vooral door he binnentrio der voorhoede, maar ook i de verdediging en halflinie werd prira gespeeld. B. won met 6-3. Ten slotte speelde Texel A-Randers Hier zagen we tot onze vreugde Andi weer in de gelederen en hij was goed dreef, dit gaf meer vertrouwen. Hie wogen de partijen tegen elkaar op een pasje van J. de Beurs kwam Piet d Slikke vrij en passeerde de R-keepe kansloos. Na de rust werd de voorspron vergroot toen bij een T-aanval de door een der achterspelers van richt in werd veranderd en in het doel beland de, zodat met twee gewonnen wedstri] den T. een best resultaat boekte Doordat er een aantal jongens met v; cantie is raakte de jeugdcommissie bi na in moeilijkheden, maar met vereend krachten gelukte het toch de elftalle compleet te laten aantreden. Toch zijn er jongens weggebleven geen afbericht zonden, daarmede kun nen we geen genoegen nemen en zij zul len zo nodig gepasseerd worden. Training: Ook voor jullie vangt competitie spoedig aan, dus laat gee trainingsavond voorbijgaan. Donderdag avond allemaal weer present! B iet >or de< •lai FEUILLETON 41.) Maria meende hem plotseling te begrijpen, zij zei mets en keek schuld bewust naar de grond. Ja, je moet nu alles weten. Ik geef les in een vak, dat bij de meeste meis jes nu ja, laten we zeggen niet zeer populair is. Ik moet er dus op rekenen, dat ik eigenlijk als een „vijand" voor ie dere meisjesklas kom. Een vijand bo vendien, wiens plicht is, over alle weerstand te zegevieren en die derhalve niet kieskeurig in zijn middelen mag zijn. O, dat begrijp ik heel goed. zei Maria. Ik was dus zelden de „lieveling" van een meisjesklas. Een „vijand" wordt bestreden. En mijn leerlingen waren ook niet kieskeurig in haar strijdmetho- den. Ik begrijp dat en heb dat nooit kwalijk genomen. Alleen heeft deze strijd mijn vergeef mij de misschien wat pathetische uitdrukking mijn verhouding tot het vrouwelijke geslacht sterk beïnvloed. Ja, dat kan ik mij indenken, zei Maria, met een schuwe blik op hem. Je zult het later pas ïecht begrij pen, Maria. Nu, zo kort na de school, ter wijl ik nog altijd een soort opzichter op de schoolreis ben, heb je slechts een idee van mijn lot. Ik wist dus van de eerste dag af, dat ik een klaslokaal als leraar betrad, dat ik voor de meisjes iets grappigs had. Misschien verzette ik mij aanvankelijk tegen deze situatie, maar later raakte ik er mee verzoend. Om dat ik er steeds meer achter kwam, dat dit nog de zachtste vorm van verzet tegen de kwelgeest, de wiskundeleraar, was, om hem een beetje grappig te vin den. Werkelijk slechts een onschuldig verzet, stemde Maria toe. Nu weten wij het allemaal. Ja. Je ziet, dar ik de zaak niet tra gischer neem dan zij is Maar nu is er nooit een vaste scheiding tussen beroep en leven. Men neemt onvermijdelijk zijn situatie in het beroep mee in het leven. En plotseling had ik het gevoel, voor al le vrouwen, die ik ontmoette, zoiets als een komische figuur te zijn. Een die zich aan haar opdringt. Ik stond niet meer als man tegenover haar, maar als wis kundeleraar. Overal voelde ik weer stand En tegen allen meende ik te moe ien vech .en. Dat ging stellig meer van u uit dan van de vrouwen. Zeker. Maar het was nu eenmaal zo. Ik bleef eenzaam. Uit een minder waardigheidsgevoel, zoals ik al zei. Of uit wantrouwen, als je wilt. Maria zei na enige tijd zacht, met enig medelijden in haar stem, dat ver boven dit gesprek uitging: Dan bent u dus eigenlijk een slachtoffer van uw be roep. Ons slachtoffer Neen, neen, sprak hij levendig te gen. Laten we niet pathetisch worden. En ik voel mij ook helemaal niet als slachtoffer. Ik voel alleen, dat het mijn bestemming is om „eenzaam te blijven. En ik heb mij daarmede reeds verzoend Hij zweeg lang om niet uit te spreken, wat hij het liefst gezegd had. Ten slotte stond hij van de bank op en zei, nu weer volkomen beheerst en rustig: Zo, en nu zullen we eens zien, waar Sophie blijft. Het wordt werkelijk tijd om terug te keren. Ook Maria was opgestaan en nu lie pen zij samen de weg terug, naar de bocht, waarachter Platti zat, de blik strak op het water gericht. Zij hoorde hen helemaal niet aankomen. Pas toen Lorenz haar aansprak, schrok ze op. We gaan naar huis, zei Lorenz. Platti wilde op de terugweg weer een eind achter hen blijven, maar Lorenz zei: Blijf toch hier! Alles is al tussen ons besproken. Zozei Platti angstig. Op de bank had zij in haar verhitte fantasie de afschuwelijkste beelden gezien: het vermelde leven van haar aangebeden Maria, en ongelukkige Lo, die aan een moedwillige leugen ten onder ging en Luigi Stauffer, die in hulpeloze wan hoop zijn eigen scheppingen vernielde. Lorenz was naar zijn kamer gegaan en ook de beide meisjes waren de trap naar de loggiagang opgelopen. Daar trok Platti Maria tegen zich aan en fluister de haar hees toe: En? Wat was er? Ver tel me toch iets! Heeft hij naar je brief gevraagd? Ja. En wat heb je gezegd? Dat de brief een grap was. Maar dat ik hem in ernst geschreven heb. En dat niemand van jullie er iets van weet. Platti verstarde al weer. Waarom heb je dat gezegd? Omdat ik hem niet beschaamd wilde laten staan. En omdat hij al genoeg voor ons opgeofferd heeft. Maria zweeg even en voegde er toen nog zachter aan toe: En omdat ik deze brief werkelijk ge schreven had kunnen hebben. Alleen anders. Heel anders Maar dat behoeft hij niet te weten. Dus je houdt toch van hem? vroeg Platti met stokkende stem. Vraag het me niet. Ik weet het niet. Nog met Ik weet alleen, dat ik niet an ders kon handelen. HOOFDSTUK XVI. Toen het gezelschap de volgende mor gen voor een bestijging van de Monte Bre opbrak, was de stemming onder de meisjes uitstekend. De vrees het nade rende afscheid van het ondanks de weerstand er tegen vertrouwde en lief geworden schoolmilieu, pantserde zich met het gevoel, deze laatste dagen van de zorgeloze tijd volop te willen genieten. De meisjes hielden alles wat voor de deur stond ver van zich af en stelden zich geheel op de eeuwigheid van deze drie laatste vacantiedagen in. Zelfs Irmgard, wier schoolreis tot dusver door de treurige familieomstan digheden overschaduwd was geweest, was die morgen vrolijker dan gewoon lijk. Vroeg in de ochtend had zij een ex- pressebrief van haar vader ontvangen, die er kennelijk op bedoeld was, om zijn dochter in een goede stemming te brengen. Haar vader schreef, dat hij uit stekende berichten van haar moeder ge- he kregen had, die in liefde aan haar doch ter dacht en slechts daarom niet recht streeks schreef, omdat zij het huidig adres van Irmgard niet wist. Hij zei vond op het ogenblik in de eenzaamhei! zichzelf terug. Irmgard voelde wel, dat deze brief schreven was met de bedoeling, haar d laatste dagen van het reisje nog onge stoord te laten gemeten, maar zij gaf zich graag aan over. De meisjes liepen in kleine groepjelOo door de stad. Irmgard bleef bij Moeke lge die gedurende de gehele reis een ont roerende zorg voor haar getoond had En vandaag verbrak Irmgard zelfs hardnekkige zwijgen over haar per soonlijke aangelegenheden. Ik heb een expresse-brief van va der gekregen, vertelde zij Moeke. Moeke keek Irmgard onderzoeken van terzijde aan en vroeg bezorgd: All< in orde? Ja, knikte Irmgard en zij had bijn een glimlach om haar lippen. Vade schijnt zichzelf weer gevonden te heb e ben. Vader is heel sterk en heeft he wonderbaarlijke talent, om uit iede: ongeluk nieuwe krachten te kunnei halen. Neem dan een voorbeeld aan hem raadde Moeke haar aan. Ik zal het proberen, antwoordt Irmgard, weer wat ernstiger. En toer voegde zij er aan toe: Maar ik geloof daj 1 je veel verdriet in het leven gehad moe hebben, voor je zo ver bent. (Wordt vervolgd). ge In ?r. xi ld n nof( ge er Po i 11 V 'g tal de ildi

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1951 | | pagina 4