Hls
D
D<
s Avonds als het kampvuur brandt
Loze streken van Snoekie en Bolleboks
Rugslagzwemmend in 55 minuten over het
Marsdiep
29 van de 34 deelnemers bereikten de Texelse kust
pf. C' Jeugdrubriek
Air
Eï
OPOFFERING
■atót.
.met op de achtergrond de silhou et van een Texelse boerderij.
Als vacantieganger heb ik ook dit jaar
zoals voorgaande jaren, wederom geno
ten van de schoonheid van ,,De Parel
der Waddeneilanden".
En geheel onverwachts heb ik even
eens kunnen genieten van de Kabouter
Kring „Wepaan" uit Haarlem, die mijn
vrolijke buurtjes op Vredelust waren en
waaraan ik thans nog zulke prettige
herinneringen heb.
Onwillekeurig voeren mijn gedachten
mij terug naar dien avond, waarop die
meiskes, als slot van hun vacantie. er
gens op een stukje Texel's grasland, hun
af scheidsavond je hielden.
Met als gasten hun welpenvriendjes
van de Horden ,,De Zwalkers" uit Den
Burg, zaten zij daar rond het aangeleg
de kampvuur geschaard.
Ons .grote mensen" die ,,stiekum"
aanwezig waren hebben zij wellicht meer
genoegen verschaft dan deze Kabou
ters en Welpen zelf wisten misschien.
Het licht van dat knappende kamp
vuur met op de achtergrond de silhouet
van een boerderij, de zang van die hel
dere kinderstemmen, gaven op die mooie
zomeravond aan het geheel zo'n aparte
sfeer en bekoring, dat men zich voor een
wijle in een sprookjeswereld waande.
Voorbeeldig was het te zien hoe de
aanwijzingen van de leider der ..Zwal
kers", de heer M. Bakker, door de wel
pen stipt werden opgevolgd, terwijl op
de gezichten van twee van de welpjes te
lezen stond, dat zij het als een grote eer
en mannen-taak beschouwden, regelma
tig de dennentakken op het vuur te mo
gen werpen. De door de „Wepaan-rneis-
jes" opgevoerde dans met de rood-wit-
blauwe-oranje-linten vormde niet alleen
een symbolische voorstelling, maar even
eens een allerlaatste schouwspel. De
dank van de Kabouters jegens hun leid
sters voor de goede zorgen, werd uitge
drukt door het aanbieden van enkele ca
deautjes met gedicht, waarin zo af en
toe de humoristische noot niet ontbrak.
Dat de hoofdleidster, „Ohoe" Band,
evenmin werd vergeten, bleek wel uit
de hartelijke toespraak en het haar aan
geboden passend geschenk. Ook de gast
vrouw, mevr. de wed. Zoetelief en haar
zoon Nico, deelden in de feestvreugde.
Beiden werden uitgenodigd in de kring
van Wepaan" en ..Zwalkers" plaats te
nemen. In het schijnsel van het knap
pend houtvuur werden hun vriendelijke
woorden toegesproken voor de onverge
telijke gastvrijheid en behulpzaamheid,
aan de Kabouters betoond. Een aardige
geste was te zien dat ook zij een pre
sentje aangeboden kregen, terwijl deze
korte ceremonie „Moeke" kennelijk
scheen te beroeren.
Terwijl het kampvuur zijn laatste
schijnsel over Texels landschap wierp,
bracht de groepleider der „Zwalkers",
Dr. Schalkwijk, ondanks zijn drukke be
zigheden, nog even met zijn echtgenote
een kort afscheidsbezoek aan zijn vrien
dinnetjes van het „Wepaan"-kamp.
Die avond was hoeve Vredelust zon
der meer een hoeve van Vrede.en
Lust!
Moge dit zo blijven voor alle vacan-
tie-vrienden van deze oude Texelse
hoeve.
HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL
22 Aug. 0,25 en 1,01. 23 Aug. 1,02 en
1,38. 24 Aug. 1,38 en 2,15.
Aan het strand is het ongeveer 1 uur
eerder hoog water.
25 PAARDEN GINGEN OP VLEUGELS
OVER DE ATLANTISCHE OCEAAN
Vijf en twintig kostbare renpaarden
met een gezamenlijke waarde van
f 800,000 zijn tot op heden op de vleugels
van de „Vliegende Hollanders" de At
lantische Oceaan overgestoken vanuit
Ierland, Engeland en Frankrijk, sedert
de KLM enkele maanden geleden met
het vervoer van deze edele dieren is be
gonnen.
De door de luchtvaartmaatschappij
speciaal voo deze transporten ontworpen
boxen, die in een oogwenk tot loopbrug
kunnen worden omgebouwd, zijn door
experts uit de hippische wereld met be
langstelling ontvangen.
Op verzoek van de KLM maakte de
aan de Rijksuniversiteit van Utrecht ver
bonden dierenarts Dr. N. C. W. Hesse,
onlangs een vlucht naar New York mét
vier paarden mee Het wetenschappelijk
rapport, dat Dr. Hesse naar aanleiding
van zijn bevindingen heeft opgesteld,
bevat verschillende voor de KLM inte
ressante en nuttige waarnemingen en
adviezen Bovendien bevestigde de arts
nogmaals de wetenschap dat het aanbe
veling verdient deze zeer hoog „in het
bloed staande" paarden, die uiteraard
enige angst voor het onbekende tonen,
één dag te laten vasten en ze één uur
voor het vertrek door het drinkwater
een hoeveelheid van 60 gram tribroom
toe te dienen.
Dr Hesse, die paardentransporten met
allerlei vervoermiddelen heeft geobser
veerd, komt tot de conclusie, dat de mo
gelijkheid om paarden in korte tijd over
enorme afstanden te vervoeren, het
luchttransport tot hét aangewezen mid
del van vervoer maakt.
Utrecht.
C. A. BROM
(Nadruk verboden)
M f»
VljJ*
-tonic,uv- 1
13. „Hola, hola, eerst m'n geld, dat
gaat zo maar niet!" nep de winkelier
hem na. De lange draaide zich met een
verbaasd gezicht om. „Watblief?" zei hij,
„dat hammetje betalen? Maar man, daar
heb ik je toch het kaasje voor gegeven?
Da's eerlijk geruild zou ik zeggen!"
„Jawel", zei de winkelier, enigszins van
zijn stuk gebracht, „maar dat kaasje,
ziet u. Dat kaasje hebt u ook nog niet
betaald!"
14. „Wel heb ik van m'n leve!" barst
te de lange nu uit, „heb je ooit van je
leven zoiets gezien! Heb ik je dat kaasje
terug gegeven, ja of nee? Nou. en wat
ik teruggegeven heb. hoef ik immers
met te betalen! Kom mee, Snoekie, zo'n
suffert heb ik nog nooit gezien!" En
terwijl de domme winkelier zich verbou
wereerd achter z'n oren stond te krab
ben over zo'n ingewikkelde geschiede
nis, maakten de twee zich met hun ham
uit de voeten. Builen op de weg lachten
ze eerst eens flink uit.
Hei je al hoort van ut nuwwe
kompanjonskap van K K?
Geen gerucht nog!
Nou ze hewwe een onderneming
gesticht voor een Noordwesterwiendse
compagnie: as d'r bananen anspoelen
komt het hele spul in actie. Die are K
het ol zeit: we motte het hele jaar pro
ductief zien te kngge. winterdag naai
de prein de neisjes en seumers naar het
strand om bananen!
Komme d'r dan zoveul banane an,
teugeswoordig?
Dat zo je zo sège: de iene K was
van de week met een trekker en an-
hangwagen uutrukt.
En?
De badgasten wazze 'm krek te
vroog of. Maar d'r viel gelukkig ok nag
'n plank te jutten en zodoende hoefde
ie toch niet hillegaar mit lege handen
thuus te komme. „We have no bananes
to-day", zongen ze.
DIENSTREGELING N.V. T.E.S.O.
Op werkdagen:
Van Texel: 5,30; 6.20; 7,50; 9,45; 11,45;
13,40Za., 14,40; 16,30; 17,45.
Van Den Helder: 6,30; 8,30, 10,25; 12,20;
13,20; 15,20Za.; 16,20; 16,30Za.; 17,40
19,30.
Za. alleen op Zaterdag vanaf 14 Juli tm..
12 Augustus.
Op Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 6,20; 9,30, 11,45; 15,40; 18,00
Van Den Helder: 8,30; 10,30; 13,20; 16,40
19,30.
DE COCKSDORP-VLIELAND:
Alle dagen, ook Zondags
Van De Cocksdorp 9,15 en 14,30
Van de Vliehors 10,30 en 15,45
ZAl
Er is waarschünlgk geen stad of dorp
in Nederland, waar men jaarlijks een
tocht over de volle zee organiseert. Is
het een wonder, dat een dergelijke
'zwemtocht, zoals de Texeltocht, die bij
gunstig weer georganiseerd wordt door
de Helderse zwemvereniging „Het Mars
diep", zich in een vrij grote belangstel
ling niet alleen van vrijwel de gehele
Helderse bevolking maar ook van ver
daarbuiten, mag verheugen.
Jammer is het, dat aan deze tocht
hoofdzakelijk Helderse ingezetenen, of
zij die in de buurt wonen, kunnen deel
nemen. Immers een uur tevoren kan
men vaak nog niet bekijken of de over
tocht gewaagd kan worden.Men wil hier
mee geen enkel risico lopen.
Daarom ook is er altijd spanning bij
de zwemmers, wanneer de tocht is vast
gesteld. Oorspronkelijk hadden de or
ganisatoren de tocht op Zondag 12 Au
gustus gesteld, doch toen was het weer
te slecht.
Zaterdagmiddag half vier waagde men
de start en zowaar, het weer werkte
mee, het water was nogal kalm en een
heerlijk warm zonnetje fleurde dit groot
se festijn op.
Behoorlijk tempo.
Even na half vier gingen 34 zwem
mers en zwemsters bij het clubgebouw
aan de dijk te water, waar inmiddels de
volgboten lagen te wachten. Iedere boot
had zijn eigen groep, waarvan de vol
gers ongeveer hetzelfde tempo zwom
men, opdat men een niet al te ver uit el
kaar liggend veld zou krijgen.
Al spoedig werd een behoorlijk tem
po ingezet en de ervaren roeiers zorg
den er voor, dat zoveel mogelijk van de
stroom geprofiteerd kon worden. Reeds
na een minuut of tien lag het veld ge
heel uit elkaar, de snelsten gingen recht
over, doch degenen, die kalmaan deden,
dreven 9poedig naar buiten, naar de ton.
Dit was echter niet zo erg, aangezien
men daar voorbij de vloedstroom kreeg,
die alle zwemmers weer naar de Texelse
wal dreef.
De stemming onder deelnemers was
uitstekend, men klaagde niet over de
kou, maar men maakte het zich gezel
lig in het water, afgezien van een paar
stugge doorzetters, die de afstand zo
snel mogelijk probeerden af te leggen.
Ongeveer 55 minuten nadat men te
water was gegaan, bereikten de eersten
de Texelse wal, t.w. P. Gode, onmiddel
lijk gevolgd door mej. Riet Schutten-
helm, die wel een zeer goede prestatie
leverde door haar mannelijke mededin
gers, steeds rugslag zwemmend er finaal
uit te zwemmen.
Velen kregen het onder de Texelse
wal harder te verduren. Het was nl.
springtij ook en daarom moest men voor-
Nr. 142.
RIEKIE MOOR
Riekie heeft gisteren, Dinsdag 21 Au
gustus, haar elfde verjaardag gevierd.
Zij woont te Oosterend. In de Peper
straat? Ze houdt erg van zwemmen en
fietsen. Hebben jullie gisteren nog ge
picknickt? Jij met je vriendinnetjes ter
gelegenheid van je verjaardag? Je vader
zal wel blij geweest zijn met die mooie
boekomslag en een bladwijzer is ook ge
makkelijk. Riekie vertelde ons voorts,
dat ze nog een zusje van 12 jaar heeft
en twee broertjes: een van 5 jaar en een
van 9 maanden Waarom heb je die niet
allemaal meegenomen voor de kiek, Rie
kie?
al het laatste gedeelte snel doortrekke:
daar men anders last van de tegen
stroom kreeg. De laatsten kwamen di
ook ongeveer een half uur later binne
dan de winnaars. Veel uitvallers ware
er overigens niet. Vijf van de 34 is ni<
te veel, als we in aanmerking nemen,
de temperatuur van het water laag
In Den Helder stonden veel belanj
stellenden naar de aankomst van
zwemmers, die in de boten terugkwj
men, te kijken. De voorzitter, de he<
Van Vendelo, reikte daarna de herinni
ringsdiploma's aan de gelukkigen uit.
S.V. Texel.
Het „gesloten seizoen" is ten einde. D
competitiewedstrijden staan voor
deur en dus.gereedmaken.
Bij de meeste clubs is de training
lang hervat, maar bij ons is dit blijkba,
niet mogelijk. De sfeer, die over ons e
land hangt als een zo grote stroom
cantiegangers het bevolkt, heeft het me
rendeel onzer leden gevangen en du "en
zullen we in een paar oefenwedstrijde ren
plus de traningsavonden, moeten trach|rerr
ten startklaar te worden.
Zondag kwam Helder 2 op bezoek
over het algemeen was het enigszins
leurstellend. Niet alleen spelinzicht, o;
stellen, enz., maar ook snelheid en ba
behandeling lieten veel te wensen ove
We moeten daarbij in aanmerking
men dat door hevige regenbuien h(
veld en de bal glad geworden waren,
dat juist een prima balbehandeling
lichaamsbeheersing vereist werd.
Texel had geruime tijd nodig om
haar spel te komen, het eerste kwart»
was geheel in het voordeel van H. Ovei
al waren we te laat. Langzamerhan
werd dat iets beter maar aan het opbou
wen haperde nog wel het een en andei
Al had H. dan ook een beter verzorg
veldspel, haar voorhoede wist dit n»
door doelpunten te bewijzen en keer
keer liepen ze buitenspel. Aan weerszi
den werden aanvallen ondernomen
afgeslagen. Enkele goede schoten wei
den weggewerkt maar met de rust wa
het nog 0-0.
Na de hervatting wist Dick voor T. ee
mooi doelpunt te scoren, terwijl ook
eenmaal haar werken beloond zag
Bertus, die uitgleed, kon passeren.
Een nuttige oefenwedstrijd, die ons
overtuiging moet geven, dat het ander lee<
zal moeten, maar het is nog geen compe nal
titie!
Texel adsp.Randers adsp,
mev
h
ïexn
m i
ling
D<
aat
kui
je
asti
P e
are
net
gnd
Di
eef
ïoet
ent,
:n,
cha
et
w< erd
eefl
A
add
bb
er,
eft
og
g'
di
t
i>g
'Stc
idei
U
De Alkmaarder jeugd heeft het
erg slecht getroffen, het plan in de mor
gen wedstrijden te spelen en 's middag iet
naar het strand te gaan, verregend-
Jammer, maar niets aan te doen. Vol
gende keer beter.
Het wedstrijdprogramma werd gehet
afgewerkt. Begonnen werd met Texel
Randers C. Hier speelden de bezoeker
beter en wonnen met 7-3. Vervolgen
kwam Texel B-Randers B aan de beur
Dit is de beste wedstrijd van de dag ge
worden. Keurig voetbal, vooral door he
binnentrio der voorhoede, maar ook i
de verdediging en halflinie werd prira
gespeeld. B. won met 6-3.
Ten slotte speelde Texel A-Randers
Hier zagen we tot onze vreugde Andi
weer in de gelederen en hij was goed
dreef, dit gaf meer vertrouwen. Hie
wogen de partijen tegen elkaar op
een pasje van J. de Beurs kwam Piet
d Slikke vrij en passeerde de R-keepe
kansloos. Na de rust werd de voorspron
vergroot toen bij een T-aanval de
door een der achterspelers van richt in
werd veranderd en in het doel beland
de, zodat met twee gewonnen wedstri]
den T. een best resultaat boekte
Doordat er een aantal jongens met v;
cantie is raakte de jeugdcommissie bi
na in moeilijkheden, maar met vereend
krachten gelukte het toch de elftalle
compleet te laten aantreden.
Toch zijn er jongens weggebleven
geen afbericht zonden, daarmede kun
nen we geen genoegen nemen en zij zul
len zo nodig gepasseerd worden.
Training: Ook voor jullie vangt
competitie spoedig aan, dus laat gee
trainingsavond voorbijgaan. Donderdag
avond allemaal weer present!
B
iet
>or
de<
•lai
FEUILLETON
41.) Maria meende hem plotseling te
begrijpen, zij zei mets en keek schuld
bewust naar de grond.
Ja, je moet nu alles weten. Ik geef
les in een vak, dat bij de meeste meis
jes nu ja, laten we zeggen niet zeer
populair is. Ik moet er dus op rekenen,
dat ik eigenlijk als een „vijand" voor ie
dere meisjesklas kom. Een vijand bo
vendien, wiens plicht is, over alle
weerstand te zegevieren en die derhalve
niet kieskeurig in zijn middelen mag
zijn.
O, dat begrijp ik heel goed. zei
Maria.
Ik was dus zelden de „lieveling"
van een meisjesklas. Een „vijand" wordt
bestreden. En mijn leerlingen waren
ook niet kieskeurig in haar strijdmetho-
den. Ik begrijp dat en heb dat nooit
kwalijk genomen. Alleen heeft deze
strijd mijn vergeef mij de misschien
wat pathetische uitdrukking mijn
verhouding tot het vrouwelijke geslacht
sterk beïnvloed.
Ja, dat kan ik mij indenken, zei
Maria, met een schuwe blik op hem.
Je zult het later pas ïecht begrij
pen, Maria. Nu, zo kort na de school, ter
wijl ik nog altijd een soort opzichter
op de schoolreis ben, heb je slechts een
idee van mijn lot. Ik wist dus van de
eerste dag af, dat ik een klaslokaal als
leraar betrad, dat ik voor de meisjes iets
grappigs had. Misschien verzette ik mij
aanvankelijk tegen deze situatie, maar
later raakte ik er mee verzoend. Om
dat ik er steeds meer achter kwam, dat
dit nog de zachtste vorm van verzet
tegen de kwelgeest, de wiskundeleraar,
was, om hem een beetje grappig te vin
den.
Werkelijk slechts een onschuldig
verzet, stemde Maria toe. Nu weten wij
het allemaal.
Ja. Je ziet, dar ik de zaak niet tra
gischer neem dan zij is Maar nu is er
nooit een vaste scheiding tussen beroep
en leven. Men neemt onvermijdelijk zijn
situatie in het beroep mee in het leven.
En plotseling had ik het gevoel, voor al
le vrouwen, die ik ontmoette, zoiets als
een komische figuur te zijn. Een die zich
aan haar opdringt. Ik stond niet meer
als man tegenover haar, maar als wis
kundeleraar. Overal voelde ik weer
stand En tegen allen meende ik te moe
ien vech .en.
Dat ging stellig meer van u uit dan
van de vrouwen.
Zeker. Maar het was nu eenmaal
zo. Ik bleef eenzaam. Uit een minder
waardigheidsgevoel, zoals ik al zei. Of
uit wantrouwen, als je wilt.
Maria zei na enige tijd zacht, met
enig medelijden in haar stem, dat ver
boven dit gesprek uitging: Dan bent u
dus eigenlijk een slachtoffer van uw be
roep. Ons slachtoffer
Neen, neen, sprak hij levendig te
gen. Laten we niet pathetisch worden.
En ik voel mij ook helemaal niet als
slachtoffer. Ik voel alleen, dat het mijn
bestemming is om „eenzaam te blijven.
En ik heb mij daarmede reeds verzoend
Hij zweeg lang om niet uit te spreken,
wat hij het liefst gezegd had.
Ten slotte stond hij van de bank
op en zei, nu weer volkomen beheerst en
rustig: Zo, en nu zullen we eens zien,
waar Sophie blijft. Het wordt werkelijk
tijd om terug te keren.
Ook Maria was opgestaan en nu lie
pen zij samen de weg terug, naar de
bocht, waarachter Platti zat, de blik
strak op het water gericht. Zij hoorde
hen helemaal niet aankomen. Pas toen
Lorenz haar aansprak, schrok ze op.
We gaan naar huis, zei Lorenz.
Platti wilde op de terugweg weer een
eind achter hen blijven, maar Lorenz
zei: Blijf toch hier! Alles is al tussen
ons besproken.
Zozei Platti angstig. Op de
bank had zij in haar verhitte fantasie
de afschuwelijkste beelden gezien: het
vermelde leven van haar aangebeden
Maria, en ongelukkige Lo, die aan een
moedwillige leugen ten onder ging en
Luigi Stauffer, die in hulpeloze wan
hoop zijn eigen scheppingen vernielde.
Lorenz was naar zijn kamer gegaan
en ook de beide meisjes waren de trap
naar de loggiagang opgelopen. Daar trok
Platti Maria tegen zich aan en fluister
de haar hees toe: En? Wat was er? Ver
tel me toch iets! Heeft hij naar je brief
gevraagd?
Ja.
En wat heb je gezegd?
Dat de brief een grap was. Maar
dat ik hem in ernst geschreven heb. En
dat niemand van jullie er iets van weet.
Platti verstarde al weer.
Waarom heb je dat gezegd?
Omdat ik hem niet beschaamd wilde
laten staan. En omdat hij al genoeg voor
ons opgeofferd heeft. Maria zweeg even
en voegde er toen nog zachter aan toe:
En omdat ik deze brief werkelijk ge
schreven had kunnen hebben. Alleen
anders. Heel anders Maar dat behoeft
hij niet te weten.
Dus je houdt toch van hem?
vroeg Platti met stokkende stem.
Vraag het me niet. Ik weet het niet.
Nog met Ik weet alleen, dat ik niet an
ders kon handelen.
HOOFDSTUK XVI.
Toen het gezelschap de volgende mor
gen voor een bestijging van de Monte
Bre opbrak, was de stemming onder de
meisjes uitstekend. De vrees het nade
rende afscheid van het ondanks de
weerstand er tegen vertrouwde en lief
geworden schoolmilieu, pantserde
zich met het gevoel, deze laatste dagen
van de zorgeloze tijd volop te willen
genieten. De meisjes hielden alles wat
voor de deur stond ver van zich af en
stelden zich geheel op de eeuwigheid
van deze drie laatste vacantiedagen in.
Zelfs Irmgard, wier schoolreis tot
dusver door de treurige familieomstan
digheden overschaduwd was geweest,
was die morgen vrolijker dan gewoon
lijk. Vroeg in de ochtend had zij een ex-
pressebrief van haar vader ontvangen,
die er kennelijk op bedoeld was, om
zijn dochter in een goede stemming te
brengen. Haar vader schreef, dat hij uit
stekende berichten van haar moeder ge-
he
kregen had, die in liefde aan haar doch
ter dacht en slechts daarom niet recht
streeks schreef, omdat zij het huidig
adres van Irmgard niet wist. Hij zei
vond op het ogenblik in de eenzaamhei!
zichzelf terug.
Irmgard voelde wel, dat deze brief
schreven was met de bedoeling, haar d
laatste dagen van het reisje nog onge
stoord te laten gemeten, maar zij gaf
zich graag aan over.
De meisjes liepen in kleine groepjelOo
door de stad. Irmgard bleef bij Moeke lge
die gedurende de gehele reis een ont
roerende zorg voor haar getoond had
En vandaag verbrak Irmgard zelfs
hardnekkige zwijgen over haar per
soonlijke aangelegenheden.
Ik heb een expresse-brief van va
der gekregen, vertelde zij Moeke.
Moeke keek Irmgard onderzoeken
van terzijde aan en vroeg bezorgd: All<
in orde?
Ja, knikte Irmgard en zij had bijn
een glimlach om haar lippen. Vade
schijnt zichzelf weer gevonden te heb e
ben. Vader is heel sterk en heeft he
wonderbaarlijke talent, om uit iede:
ongeluk nieuwe krachten te kunnei
halen.
Neem dan een voorbeeld aan hem
raadde Moeke haar aan.
Ik zal het proberen, antwoordt
Irmgard, weer wat ernstiger. En toer
voegde zij er aan toe: Maar ik geloof daj 1
je veel verdriet in het leven gehad moe
hebben, voor je zo ver bent.
(Wordt vervolgd).
ge
In
?r.
xi
ld
n
nof(
ge
er
Po
i
11
V
'g
tal
de
ildi