Wat moeten wij onder kanker
verstaan
Loze streken van Snoekie en Bolleboks
OPOFFERING
êeu iVat ue ec-vtiocpfe-Sen
Jeugdrubriek
(Slot.)
Er is nooit een kankercel, dus een cel
die onrijper is dan zijn omgeving en
daardoor in een sneller tempo deelt, die
ophoudt met zijn delingen en tevens er
zijn verschillende kankercellen die zeer
langzaam groeien. Hieruit volgt, dat een
kankergezwel nooit zal verdwijnen als
er niet wordt ingegrepen en alle verha
len die de ronde doen van wondergene-
zingen, waarbij gezwellen als sneeuw
voor de zon wegsmolten, als onwaar ter
zijde gelegd kunnen worden: alleen als
de kankercel en alle uit zijn delingen te
voorschijn komende cellen verdwenen
zijn, hetzij door operatie, bestralingen
of in de toekomst misschien door be
paalde chemische stoffen die speciaal
sneldelende cellen verwoesten, terwijl
de normaal groeiende cellen onschade
lijk blijven, alleen in deze gevallen kun
nen we ingrijpen, en in de praktijk
blijkt dit ook het geval te zijn, dat de
kanker genezen is.
In de tweede plaats zagen we, dat een
bepaald soort kankercellen zich onder
scheidt van de meeste andere doordat
ze heel langzaam groeien. Het is zelfs be
kend, dat er soorten zijn die wel 10 jaar
en langer groter worden zonder ernsti
ge verschijnselen te geven. Deze, ik zou
haast zeggen goedaardige soorten van
kanker, spelen nu een grote rol bij het
zgn. genezen van kanker.
Patiënten worden, ook in Nederland,
gedemonstreerd met een gezwel in de
borst dat na een bepaalde stralenbehan-
deling met meer groeit (dit wordt dan
als triomf vermeldt, terwijl het zonder
enige behandeling net zo goed het geval
zou zijn geweest) en die ook overigens
in uitstekende conditie zijn. Op de leek,
die geen onderscheid kent tussen de
verschillende vormen van kanker en
tussen de snel- en langzaam groeiende
kankers, maken zulke gevallen een gro
te indruk, daar hij denkt, dat alle kan
kers hetzelfde zijn. Dit heeft twee geva
ren. Aan de ene kant vinden door deze
fout in het denken, verhalen over won
derbaarlijke „genezingen" tengevolge
van „behandelingen", die geen werke
lijke behandelingen zijn, zo gemakkelijk
gehoor. Anderzijds zijn er vele mensen,
die helemaal geen kanker hebben al
leen maar angst voor deze aandoening.
De zgn. kankervrees is voor de mens,
die er door aangevreten wordt, niet
licht te tellen en als deze mensen te ho
ren krijgen na een zeer grondig onder
zoek: „nee, u hebt geen kanker", dan is
het helemaal nog niet zo zeker dat ze
van hun angst genezen zijn; iedere arts
kent daar staaltjes van. Zegt men ech
ter tegen deze ongelukkigen: „U komt
net op tijd ik zal u genezen en
vooral wanneer ze dan maandenlang re
gelmatig „behandeld" worden, dan wordt
met alleen hun beurs, maar ook hun
gemoed veel lichter en zullen zij worden
tot vurige propagandisten van de een of
andere methode van schijnbehandeling
of, wat nog erger is, van vormen van
echte kwakzalverij!
Waarom komen de mensen voor de
kleinste kleinigheid bij hun dokter aan
gehold en lopen ze door met soms grote
afwijkingen die ze zelf heel best ge
merkt hebben? Ja, er zijn zelfs mensen,
die bepaalde afwijkingen bij zichzelf
waarnemen, er onder gebukt gaan, de
gedachte aan kanker de hele dag bij zich
hebben en er zelfs met hun echtgenoot
niet over durven spreken.
Waarom die grote angst? Omdat, ik
heb het al enige keren gezegd, maar dit
is dan ook het kernpunt van iedere
doeltreffende voorlichting, de mensen
de gedachte kanker te hebben, niet on
der de ogen durven zien, omdat voor
hen kanker een vreselijk lijden bete
kent, waar toch eigenlijk geen kruid
voor gewassen is.
Het zou werkelijk niet zo gek zijn
(misschien hebben ze dat in Amerika al
wel) om een club op te richten van ge
nezen kankerlijders als levend bewijs er
voor, dat de diagnose kanker in het ge
heel niet behoeft te betekenen, dat het
einde in zicht is.
Maar laat het publiek dan ook zijn
taak verstaan bij de kankerbestrijding:
het is noodzaak, dat men het goede doel
het Koningin Wilhelmina Fonds voor
de kankerbestrijding financieel
steunt, maar nog veel belangrijker is,
dat de mensen een ander inzicht krijgen
in deze zaak- en zelf meewerken door
met te wachten met naar de dokter te
gaan als ze verdachte symptomen waar
nemen bij zichzelf. Want er zijn helaas
wel enkele kwaadaardige gezwellen, die
in het begin zo sluipend verlopen, dat
de drager er nauwelijks iets van merkt,
maar veel meer komt het voor, dat de
drager wel degelijk iets bij zichzelf op
merkt en uit angst negeerde.
Ik vertelde u al, dat een kankercel
echter nooit ophoudt met groeien en ie
dere dag, dat u wacht met naar de dok
ter te gaan is verlies van kostbare tijd:
het gezwel groeit door en zal misschien
morgen een bloedvat bereikt hebben,
dat eenvoudig aangevreten wordt (een
typische eigenschap van kankercellen)
en daarna worden er kankercellen door
de bloedbaan door het hele lichaam ver
voerd en dan, ja dan is het werkelijk te
laat. Behandeling is zeer goed mogelijk
zolang het gezwel nog plaatselijk is,
maar op het ogenblik werkelijk nog
niet als er versleping plaats vond. Er
wordt overal ter wereld hard gewerkt
om middelen of een middel te vinden,
dat kankercellen zal remmen in hun
groei of zelfs zal verwoesten, maar tot
op heden is dit ideaal nog niet verwe
zenlijkt.
Natuurlijk duiken zo nu en dan be
richten op, vooral Amerika is daar sterk
in, die aankondigen, dat hèt geneesmid
del tegen kanker gevonden is. Na ver
loop van tijd horen wij er dan niets
meer van dat betekent alleen maar dat
zo'n middel niet lang genoeg aan een
(Nadruk verboden)
21. Rrrrrr! In duizelingwekkende
vaart tuften Snoekie en Bolleboks ver
der. Boven op het balkon stond juf
frouw Sietske haar matjes uit te klop
pen. 't Was hard nodig, want er zat aar
dig de mot in. Dikke, verstikkende stof
wolken daalden op de weg neer en de
motten vlogen verschrikt naar alle kan
ten weg. O, jongens, daar kwam juf
frouw Knalpot aangekuierd Net toen ze
onder het balkon was, kreeg ze een ge
weldige stofwolk over haar hoofd, zodat
ze uit alle macht begon te hoesten en te
proesten.
FEUILLETON
45.) Wat wil je nu weer? vroeg Maria.
Het was alsof ze nu klaar wakker werd
Eerlijk! Aan wien heb jij nu ge
dacht? Aan Lo of aan Luigi? Wanneer
je me dat zegt weet ik alles.
Ik begrijp je met
O, je begrijpt me best. Wanneer je
de balkonscène hoort, moet je weten van
wien je houdt Maar je wilt me de waar
heid niet zeggen, zei Platti bedroefd. En
zij voegde er aan toe: Of je bedriegt je
zelf, wat ook verschrikkelijk is.
Als een web sponnen zich de woorden
tussen balkon en aarde heen en weer,
woorden van oneindige schoonheid, die
zó geheel tot hun recht kwamen, dat
geen der meisjes haar ontroering mees
ter was.
Liese fluisterde Gertrud toe: Hij is zo
gracieus. En na enige tijd: Geloof jij,
dat je hem Lore moet benijden?
Gertrud haalde haar schouders op
Wie weet het? We weten niet eens,
hoe werkelijk Julia met haar Romeo de
zilveren bruiloft gevierd zou hebben.
En of het wel ooit tot een zilveren brui
loft tussen het echtpaar Montague geko
men zou zijn. Het klassieke liefdespaar
is voorzichtigerwijze gestorven, voor
kon blijken of hun huwelijk gelukkig of
ongelukkig zou zijn.
Nn nam Julia definitief afscheid van
haar Romeo;
„Nu goede nacht! Zo zoet is de pijn
der scheiding,
22. „Zeg eres, jij daarboven!" riep ze
uit, „ken-je niet een beetje uitkijke? 'k
Heb geen zin om me een ziekte op m'n
hals te halen!" Juffrouw Sietske werd
woedend. Ze gooide haar vriendin een
stortvloed van scheldwoorden over haar
hoofd, die ik heus niet durf te vertellen.
Ook Juffrouw Knalpot wond zich meer
en meer op en zag op 't laatst zo rood als
een kreeft. „Kom eres naar beneden, als
je durft!" riep ze. „Ik kóm al, ik kóm
al!" riep juffrouw Sietske, schor van
woede.
dat ik de goede nacht zou kunnen roe
pen, tot ik de morgen zag."
En Heinz Ewald riep zijn Lore de on
vergankelijke woorden toe
„Slaap ruste op uw ogen, vrede in
uw borst!
O, ware ik vrede en slaap, en rusttte
ik zulks lust!"
Met deze woorden wilde hij, lichtvoe
tig als Romeo, de tuin verlaten.
Toen echter brak van achter de strui
ken een geestdriftig applaus los. Heinz
Ewald bleef staan en staarde om zich
heen, als iemand die uit een zoete beto
vering gerukt wordt. Maar toen, enigs
zins tot zichzelf gekomen, wendde hij
zich met toornig gebalde vuisten tot de
struiken.
Jullie jullie tuig! riep hij met
vreselijke stem, nu helemaal met meer
Romeo doch eerder Lear op de heide.
En nog voor het applaus van de meis
jes verstomd was, stormde Heinz Ewald
in redeloze woede op de arme Otty af,
die de balkonscène het minst aandach
tig had gevolgd. Hij greep haar beet en
schudde haar met bovennatuurlijke
kracht door elkaar. Daarbij hijgde hij:
Wat gaat jullie dat aan? Wie heeft
jullie geroepen? Ik wil geen publiek!
Wie heeft jullie het recht gegeven ons
na te sluipen, afschuwelijke bende!
De arme Otty slaakte wanhopige
hulpkreten Er naderden stappen. Reeds
uit de verte klonk Lorenz' stem:
Wat gebeurt daar?
Pas de stem van de leraar bracht de
groot materiaal getoetst is.
Er zijn op het ogenblik inderdaad
verschillende stoffen bekend, die een
duidelijke invloed op de groei van de
kankercel hebben, maar nog geen enkel
middel, dat de kanker geneest.
Laat het publiek dan in ieder geval zo
goed mogelijk profiteren van de moge
lijkheden die er nu zijn.
Het ondergaan van een operatie is voor
menigeen helaas nog zoiets als een
schrikbeeld, terwijl het toch eigenlijk
behoort vergeleken te worden met het
uittrekken van een pijnlijke kies. Ik be
doel met deze vergelijkig alleen maar:
een kies laten trekken noch een operatie
laten ondergaan, is iets wat men voor
zijn plezier laat doen, maar iedereen
weet dat, hoe vlugger we nu maar naar
de tandarts lopen, hoe vlugger we er af
zijn.
Een enkel woord tot slot over de pe
riodieke controle, die wel gepropageerd
wordt na het 40ste jaar en ook al weer
in Amerika al toegepast. Ik kan in theo
rie voor zo'n controle door de huisarts
veel voelen, niet echter voor de contro
le door een speciale groep zoals in Ame
rika. In het laatste geval kijkt men spe
ciaal naar aandoeningen die nog geen
enkele klacht gevén, maar waarvan men
weet, dat op de duur daar wel eens kan
ker uit voortkomt. Deze onderzoekingen
willen ze effect hebben, moeten zeer
diepgaand zijn ook in letterlijke zin,
want de moderne hulpmiddelen, die de
artsen tegenwoordig bezitten voor hun
onderzoek, maken het mogelijk, vele
verborgen schuilhoeken van het mense
lijk lichaam te bekijken om met steeds
groter wordende nauwkeurigheid vast te
stellen, of er iets aan de hand is en wat.
Deze onderzoekingen kunnen kostbaar
zijn en soms onaangenaam voor de pa
tiënt. Maar is dat zo onoverkomelijk, als
er een kans is, dat veel narigheid kan
worden voorkomen door een tijdig on
derzoek, al was het alleen maar dat er
vrees kan worden weggenomen.
Mijn bedoeling van dit artikel was
drieërlei.
1. U met nadruk te vertellen en zelfs
te laten begrijpen, dat er zeer veel ver
schillende soorten kankers zijn, vari
ërend van zeer „goedaardig" tot zeer
kwaadaardig.
2. U er op te wijzen, dat genezing in
een min of meer hoog percentage, af
hankelijk van het gezwel, mogelijk is.
3. U er van te doordringen, dat 't niet
alleen in uw eigen belang is bij verdach
te symptomen zo vlug mogelijk naar de
dokter te gaan, maar oqk uw plicht je
gens anderen om het praatje uit de we
reld te helpen, dat aan „kanker" toch
niets gedaan kan worden.
Adv. in de Tesselaar van Donderdag
15 Augustus 1901. Levende zeehon
den, zeemeeuwen, ooievaars, reigers,
kemphanen, tureluren, strandplevier-
tjes, scholeksters, strandloopers, kievi
ten en alle andere soorten watervogels
KOOPT B. Zulzer, Vaals, (limb.)
De Cocksdorp, 19 Augustus 1901.
Zaterdag jl. des namiddags te ongeveer
4 uur, brak brand uit op de hofstede
Het Eierlandsche Huis", bewoond door
den heer S. Lap Bzn. In een oogwenk
stond het gebouw in lichtelaaie en viel
aan redding er van niet te denken, te
meer, daar er geen water in de nabij
heid was. De brandspuit, die ter plaatse
verscheen kon dan ook geen dienst ver
richten, daar de slangen te kort waren
De stallen, beide schuren en het woon
huis brandden tot den grond af. Het ge
bouw en de meubelen waren tegen
brandschade verzekerd, doch de voor
raad hooi, ongeveer 100 wagenvrachten
en de boerengereedschappen niet, zoodat
de bewoner en eigenaar grote schade
lijdt. Men meent met zekerheid te mo
gen aannemen, dat de brand door hooi-
broei is ontstaan.
Oosterend, 28* Augustus 1901. De
regen der laatste dagen is hier zeer wel
kom, niet alleen voor de landerijen
maar ook voor de zindelijke huisvrou
wen. De gewone wasch toch kon Maan
dag niet door iedereen gedaan worden,
omdat er gebrek was aan water, zoowel
aan put- als aan regenwater.
woedende jonge man tot bezinning. Hij
liet Otty los, keek nog eens wild om
zich heen en vluchtte toen, gelijk een
Shakespeareaanse moordenaar, in de
nacht.
Toen dr. Lorenz bij de struiken ver
scheen, was er geen zichtbare aanleiding
meer voor Otty's hulpgeroep aanwezig.
Hij keek om zich heen en vroeg: Wat
was er7 Waarom werd er om hulp ge
roepen?
En Heima, die ook in deze situatie de
meeste tegenwoordigheid van geest
bleek te bezitten, antwoordde snel, om
dat zij voor geen geld ter wereld Lore
wilde verraden: Och, Otty! Die kan nooit
tegen een grapje.
En Otty, die de toorn van de klas
vreesde, haastte zich ook onmiddellijk
te verzekeren: Niets, mijnheer. Er is
er. is alleen maar een muis over
mijn voeten gesprongen.
Een muis in de tuin? vroeg Lo
renz verbaasd.
Ja, verzekerde Otty, nog geheel ont
daan van de aanval van de boze acteur.
Waarschijnlijk een veldmuis.Maar
het kan ook een slang geweest zijn
HOOFDSTUK XVIII
Om tien minuten voor half twaalf
kwam mijnheer Stanz in de albergo. De
meisjes hadden zich intussen toch ter
ruste begeven en zelfs Moeke was naar
haar kamer gegaan, omdat dr. Lorenz
het beter vond, dat hij eerst met de heer
Stanz sprak.
Dr. Lorenz bracht de door de reis uit
geputte man, die door de onzekerheid
BRIDGEDRIVE
Dinsdag 4 September a.s. wordt de
laatste VVV-bridgedrive van dit seizoen
gehouden in het Badhotel te De Koog.
Een massale opkomst wordt verwacht.
Voor de Texelaars een goede training.
De competitie begint in October. U
speelt dikwijls tegen prima spelers, dus
te leren valt er wellicht iets.
Door omstandigheden is voor de laatst
gehouden drive niet veel reclame ge
maakt en was de opkomst maar klein.
Hier volgt de uitslag:
1. Dhr Hofman en Bos 75 te pt
2. Echtpaar Steenhuis 62V«pt
3te. Dhr Mantje-C. Wessels 57V* pt
3V2. Dr. v.d. Velden-Demmers 57Vz pt
5. Dhr v. Twisk-Janssen 55 te pt
6. Dames Landaal 53 pt
7. Dhr Greidanis-Pera 52 pt
8. Dhr Klijnsma-Landaal 48V2 pt
9. Dhr Dr. Bos-Landaal 46 pt
10. Echtpaar Bruin 32 pt
A. W.
DAMCLUB TEXEL
Het gesloten seizoen is ook voor ons
voorbij en ons damspel vraagt weer al
ler aandacht. Allereerst de Jaarverga
dering op Vrijdag a.s. om 8 uur in hotel
De Graaf. Hier worden niet alleen alle
leden, maar ook zij die nog geen lid zijn,
maar wel interesse voor ons spel heb
ben, verwacht.
Diegenen onder de leden, die wegens
ziekte of anderzins, dit jaar niet aan de
onderlinge wedstrijden kunnen deelne
men, worden verzocht dit even voor
de vergadering te willen berichten.
Dus tot Vrijdagavond. Het bestuur.
TöCH NIET TE VEEL GEGETEN?
In de Texelse Courant van 17 Aug. jl.
berichtten wij dat een knaap, deelnemer
aan het C.J.M.V -kamp te De Koog, per
extra boot naar Den Helder moest wor
den vervoerd met hevige,door te veel
eten veroorzaakte krampen.
Dit bericht blijkt niet geheel juist te
zijn. De jongeman was namelijk al maag
lijder, wat voor die tijd niet bekend was.
De op de bewuste dag verwerkte portie
eten was normaal geweest.
BRIEF VAN DORIS MUUKGAID
AAN BENNIE WITTE
Uit Tjaltring in Denemarken kreeg
Bennie Witte, Molenstraat 44, Den Burg,
dezer dagen bericht, dat de door hem
op 1 October 1950 bij Texel in zee ge
worpen fles op 14 Juli 1951 bij Tpalt-
ring weer was opgevist. Het in de fles
gestopte briefje werd mee teruggezon
den. „Med veulig hilsen!", schrijft Doris
aan het slot van haar briefje. Daar kan
Bennie van alles uit opmaken, maar het
zal wel zo veel als „met hartelijke groe
ten" betekenen.
gekweld werd, naar de gelagkamer,
waar om deze tijd niemand meer was.
Onderweg vroeg de heer Stanz: Brengt
u mij bij mijn dochter, mijnheer Lo
renz! Ik wil me er zelf van overtuigen,
dat er niets ergs gebeurd is.
Ik vind het beter van niet, stelde
Lorenz hem gerust. Irmgard weet niet,
dat ik u gevraagd heb hier te komen.
En voor u met uw dochter spreekt, ver
zoek ik u mij eerst aan te horen.
Na enige tegenstand voegde de heer
Stanz zich naar Lorenz' wens en liet zich
naar de gelagkamer brengen.
Het is een afschuwelijk toeval! zei
de verontruste vader. Ik had gehoopt,
dat de reis Irmgard goed zou doen en nu
treft zij hem
Ja, knikte Lorenz, het is een van
die dingen, die men niet kan voorzien.
Maar u moest er toch rekening mee
houden, dat Irmgard op een goede dag
het bestaan van de heer Battisti zou er
varen.
Zeker. Maar men schuift zulke
mogelijkheden zo lang als het kan van
zich af. En ik wist ook niet, hoe zeer
Irmgard het zich aangetrokken heeft.
Op deze leeftijd komen kinderen
gemakkelijker het verlies van een ge
liefde te boven dan van een van hun
ouders. Irmgard is nog niet rijp genoeg
om het menselijke menselijk te zien.
Maar zij is toch ook te volwassen, om
niet de man te haten, die haar naar
zij meent haar moeder afgenomen
heeft.
U heeft gelijk, antwoordde de heer
EEN MOOI TOCHTJE
Van Terschelling schreef men in de
Harlinger Courant:
In de vroege morgen op de fiets naar
West, met de boot naar Vlieland, een
uur de tijd om een hoog duin te beklim
men, vanwaar een prachtig gezicht over
het eiland en vandaar per bus naar het
strand, langs de vriendelijke dorpsstraat.
En toen met de bus naar de Vliehors,
waar een jeep stond te wachten, die ons
bracht over de uitgestrekte zandplaat,
soms hevig schommelende in de wagen.
Aan de kant prachtige paarskleurige
veldjes met lamsoren, naar een smal
steigertje waar de boot naar Texel reeds
lag te wachten. De geriefelijke boot in
de ijle ochtend dicht langs de eenzame
zandwoestijn; in de verte kunstmatige
duinen, het grote schipbreukelingenhuis
en een doormidden gebroken Italiaanse
boot, robben op de plaat naar Cocks
dorp, waar de bus je wacht en je brengt
door de heerlijke Texelse dreven, in de
verte De Koog en door het aardige dorp
Den Burg naar Oudeschild. Wachten op
de andere boot naar Den Helder, met
de bus langs het Noordhollands kanaal,
rechtstreeks naar Haarlem. Prachtig en
niet duur. Een Amerikaan die met mij
reisde zeide dat hij het „Splendid" vond
en ik vind, dat je voor zo'n prachtige
tocht niet naar het buitenland behoeft
te gaan en gerust in Holland kunt blij
ven.
BESCHADIGING VAN KNOLLEN BIJ
MACHINAAL ROOIEN
Nu de rooitijd van pootaardappelen
weer is aangebroken is het van belang
eens de aandacht te vestigen op de mo
gelijkheid, beschadiging van poters tij
dens het machinaal rooien te voorkomen
Machinaal rooien biedt nu eenmaal
erkende voordelen. De beschadiging
van de knollen echter door de ijzeren
onderdelen van het transportsysteem,
dat voor het opvoeren van de aardappe
len naar de laadbak zorgdraagt, wil nog
wel eens een nadeel zijn.
Dit. bezwaar kan ondervangen worden
door het gebruik van rubberbckleding.
Als de ijzeren staven, waaruit de tran
sportladers dikwijls zijn opgebouwd met
rubber bekleed worden, zal het schud
den om de overtollige aarde te verwijde
ren, geen beschadiging meer veroorza
ken.
Een ieder zal begrijpen dat een bekle
ding van een dergelijk elastisch en toch
sterk materiaal als rubber de bezwaren
van machinaal rooien volledig moeten
wegvallen.
Als men eerder tot het aanbrengen van
deze zo simpele bescherming was over
gegaan had veel schade voorkomen kun
nen worden. Het is wat men wel noemt,
het ei van Columbus.
Stanz zorgelijk. Er is een hoge graac
van rijpheid nodig, om het menselijke
ook daar menselijk te zien, waar het ie
mand zelf raakt. Na enige tijd voegde
hij er aar. toe: Ik wist niet eens da'
Irmgard mijn revolver meegenomen
heeft.
Dat heeft zij gedaan om u voor een
ondoordachte daad te behoeden.
Zo! De heer Stanz zweeg lang, de
blik in de verte gericht. Toen zei hij
zacht: Soms ik beken het u eerlijk
daar u al zo veel weet soms heeft het
werkelijk niet veel gescheeld of ik had
de revolver gepakt. Ik heb het alleen
terwille van Irmgard niet gedaan. En ru
weer een korte tijd van zwijgen vroeg
hij: Wat moet er nu naar uw mening
gebeuren? Ik heb vertrouwen in u, mijn
heer Lorenz. En ik wil alles doen wat
zegt. U als paedagoog weet veel meer
van de jeugd dan iemand als ik.
Lorenz zweeg. Hij zweeg langer dan
de vraag van de heer Stanz rechtvaar
digde. Eindelijk zei hij, en het klonk ze
schuw als steeds, wanneer Lorenz een
bepaalde mening moest uiten: Uw vrouw'
moet voor Irmgard van iedere smet ont
daan worden.
Wat? De heer Stanz keek ver
schrikt op. Hij begreep niet, wat dr.
Lorenz met zijn raad bedoelde.
U moet alle schuld op u nemen.
Ik.schuld op mij nemen7
Ofschoon de heer Stanz niet wist, wel
ke bedoelingen dr. Lorenz had, verzette
hij zich hevig tegen deze gedachte.
(Wordt vervolgd).
DIENSTREGELING N V. T.E.S.O.
Op werkdagen:
Van Texel: 5,30; 7,50; 11,45; 14,40; 17,45
Van Den Helder: 6,30; 10,25; 13,20; 16,20
19,30.
Op Zon- en alg. erkende chr. feestdagen:
Van Texel: 6,20, 9,30; 11,45; 18,00.
Van Den Helder: 8,30; 10,30; 13,20; 19,30.
Nr. 146 INEKE VAN DER VIS
Ineke woont in Oosterend. Maandag
j.l., drie September dus, heeft ze haar
negende verjaardag gevierd. In haar
briefje vertelde ze, dat ze erg veel
zwemt Waar? Natuurlijk bij Nieuwe-
schild, want daar is een gezellig strand
je ontstaan, waar je je reuze kunt ver
maken Ze fietst veel, laat ze ons verder
weten. En daaruit volgt, dat ze op de
fiets naar het strandje ging, je bent er
dan in een wip. Jammer, dat de R al
weer in de maand is, Ineke!
Veel plezier gehad eergister?
UNIFORME REGELING GEWENST!
Hier. bij ons op het eiland, is de ge
moedelijkheid een onzer beste vriendin
nen. Aan regels - zelfs aan verkeersre
gels - hebben wij enigermate het land
Het zou een goede gewoonte zijn als wij
- om een voorbeeld te noemen - bij het
instappen van de autobus het geld, re
tourtje of weekkaart, bij de hand, liever
nog in de hand hadden. Dan is de chauf
feur vlugger klaar om weg te rijden
Over het algemeen zit het ook wel goed
als alle passagiers hun portemonnaie, re
tourtje of weekkaart in de hand hebben
zodra zij op hun plaats zijn beland
want doorgaans gaat de chauffeur er wel
mee accoord, dat men eerst een plaatsje
opzoekt en pas daarna aan het financiële
gedeelte aandacht schenkt. Het is goed.
dat de chauffeur van zijn zijde dan ech
ter eveneens een uniforme regeling toe
past.
Dezer dagen waren wij er getuige van
dat tussen de chauffeur en enige passa
giers enige wrijving ontstond doordat de
passagiers in hun (oud) recht meenden te
worden tekort gedaan. En aantasting van
oude rechten kan onze verontwaardiging
maar al te gauw fel doen worden. Dan
is het debat ook spoedig rijp voor een
onvertogen woord. En dat hoort in de
sfeer van ons vrêdig Gouden Boltje
niet thuis!
ZITTING CONSULTATIEBUREAU.
Het consultatiebureau voor zuigelingen
houdt HEDEN, 5 September weer zit
ting. Voor buiten Den Burg van half
2 tot half 3 en voor Den Burg van 3 tol
4 uur.
