Tweede blad Texelse Courant
Dokter Wagemaker wordt groter
(20 auto's) en iets sneller
Waddengebied was door de
aanhoudende Oostenwind
breder dan ooit
*11
Jp
Kindje verkouden?
AM
IsT-l
Parlementair Overzicht
Loze streken van Snoekie en Bolleboks
De trekvogels hadden op „De Schorren
de ruimte:
POLDttf
'i
m
Keek
Voordrachtkunstenaar
behandelde
Jan de Hartog's
„Holland's Glorie"
"N
„Hollands Glorie"
U kunt het toch niet
afschreeuwen
van Zaterdag 20 October 1951
Naar het Bestuur van de N.V. TESO
ons mededeelt, zal de „Dokter Wagema
ker" worden vergroot. In het midden
van het schip zal vijf meter worden in
gelast. Hierdoor zal het dek tweemaal zo
groot worden, zodat de „Dokter Wage
maker" dan 18-20 auto's tegelijk zal
kunnen vervoeren. De stoommachine zal
worden vervangen door een Werkspoor
motor van 450 pk. De stoommachine
heeft een capaciteit van 350 pk., zodat
de boot dus over een krachtiger machi
nevermogen zal beschikken en de snel
heid zal hierdoor ook iets hoger komen
te liggen.
Omstreeks Februari zal de „Dokter
Wagemaker" voor deze verbouwing naar
de werf te Harlingen vertrekken de
„Marsdiep" neemt dan waar en half
April, dus nog voor het nieuwe toeris
tenseizoen begint, zal de vergrote boot
in de vaart kunnen worden gebracht.
Onze vraag hoeveel de kosten van de
ze verbouwing zijn, kregen wij (nog)
niet beantwoord. Dat zal natuurlijk op
de algemene vergadering van aandeel
houders, welke doorgaans m April wordt
gehouden, wel worden medegedeeld.
We hopen zeer, dat het verbindings
probleem door deze verbouwing straks
tot het verleden zal behoren.
Naar wij in een onderhoud met de Di
recteur der N.V. TESO nog vernemen,
was uitgangspunt van de verbouwing de
duurte der kolen. Daarom zal thans tot
vervanging van de stoommachine door
een motor worden overgegaan. Hierdoor
is tevens een goede gelegenheid gescha
pen om het schip gelijktijdig te vergro
ten, waartoe reeds lange tijd het plan
bestond.
Dan rug, keel en borstje
in wrij ven met
LAATSTE NIEUWS
Voor de woningbouw is reeds ruim
f 6000 aan obligaties uitgegeven.
FILMNIEUWS.
„NIET GEWENST"
Een film waarvan het probleem van
de ongehuwde moeder (Sally) het onder
werp is. Er wordt behoorlijk op de ge
voelens van het publiek gewerkt, vooral
door een sterke dramatisering van het
gegevene. Terecht wordt de aandacht er
op gevestigd, dat de samenleving met al
tijd de juiste verhouding inneemt tegen
over de ongehuwde moeder, maar ver
zuimd wordt deze vrouwen te wijzen op
het verkeerde, dat veelal in hun optre
den kan worden opgemerkt. Gevoelens
van schaamte weerhouden hen, de fei
ten te aanvaarden zoals zij liggen en zij
verzwijgen daardoor hun diepste ge
voelens van wanhoop zelfs tegenover de
genen die hun het naast staan en waar
van zij veel steun zouden kunnen ont
vangen. Men is er in geslaagd, de gees
tesgesteldheid van een meisje, dat in de
omstandigheden van Sally verkeert, zui
ver te karakteriseren.
Een zeer goede en serieuze speelfilm,
waarin geen moment op een belangstel
ling van erotische aard wordt gespecu
leerd.
„MILLIONNAIR IN NOOD!"
Dit is. oen film van geheel ander gen
re. Hiermede wordt bedoeld u van de
ene dolle situatie na de andere te laten
mee-gemeten. Op originele en geestige
wijze worden de lotgevallen beschreven
van een ongelukkige geluksvogel, die
een millioen moet uitgeven om milli-
oenen te kunnen erven. Een vermake
lijk brok amusement. Onze filmheld
moet zich in allerlei bochten wringen
om een idiote testamentaire clausule uit
te voeren en rijstebrijbergen dollars weg
te smijten.
Neerlands Nieuws.
Uitreiking van posthume onderschei
dingen door H.M. de Koningin. Om het
wereldkampioenschap dammen. We
reld-Dierendag 1951, hondenshow te
Soest. Nationale wedstrijd machine-
schrijven in Den Haag. (Zoals gemeld
wordt binnenkort ook een dergelijke
wedstrijd voor Texel georganiseerd.
Red.). Nederlands detachement terug
uil Korea. De treinontsporing bij Am
sterdam.
Buitenlands Nieuws.
O.a.: De oefening „Cirrus". Twee
mans onderzeeër, onbemande bommen
werper.
STAATSSECRETARIS GöTZEN IS
ZIJN BELOFTE NIET NAGEKOMEN
KAMER GAF HEM EEN LESJE
De eerste maal dat de Kamer weer bij
een kwam in een openbare vergadering
was het direct raak. Drie weken lang
hadden de heren van honderd geen kans
gehad om m 's lands vergaderzaal te de
batteren. Nu deze belemmering was weg
genomen bleek, dat zij niets van hun
oude streken hadden verloren. Politiek
is toch eigenlijk maar een wonderlijk
vak. Het begon niet ongezellig. Op de
communistische banken lagen drie grote
bossen bloemen te wachten op het nieu
we Kamerlid Mevrouw Lips-Odinot.
Dat was gezellig. Maar Mevr. Lips stond
niet alleen. Ook de p.v.d.a.-fractie bracht
een vrouwelijke afgevaardigde in de po
litieke arena. Het was Mevrouw Ploeg-
Ploeg, die Prof. Schermerhorn kwam,
vervangen. Deze heeft nl. de rumoerige
Tweede Kamer verwisseld voor de rus
tige Eerste Kamer. Wij hebben dus twee
vrouwen meer in de Tweede Kamer,
waardoor het totaal aantal tot zeven is
gestegen. Zo'n beëdiging is altijd een
plechtige zaak. Iedere aanwezige ver
heft zich van zijn zetel als Voorzitter
Kortenhorst de eed laat zweren of de be
lofte laat afleggen. Hijzelf draagt op die
plechtige momenten een witte strik. Is
er niets bijzonders aan de hand dan
siert een zwarte strik zijn smoking. Zo
kan de ingewijde altijd zien of er iets
plechtigs op komst is. Beide nieuwe Ka
merleden werden hartelijk ontvangen,
zowel door de mannelijke als vrouwelij
ke volksvertegenwoordigers. De goede
stemming sloeg echter spoedig om, toen
Staatssecretaris Götzen achter de rege
ringstafel verscheen. Hij had een wets
ontwerp te verdedigen, dat een bijslag
toekende aan een bepaalde groep Indi
sche gepensionneerden. Dat was natuur
lijk niet onredelijk. Het gold hier de
mensen die gedurende de jaren 1934-'49
met pensioen waren gegaan. Ook voor
hen zijn de kosten van levensonderhoud
zeer gestegen. Daaraan is geen twijfel
mogelijk. Het pleit voor onze Kamerle
den, dat zij deze kwestie altijd zo goed
voor ogen hebben gehouden. Nooit heb
ben zij eenzijdig gepleit voor de Neder
landse, maar ook voor de Indonesische
pensioenen Daarover zijn interpellaties
gehouden in de Kamer en meer dan
eens heeft men schriftelijke vragen ge
steld om de regering toch maar te be
wegen om iets voor deze mensen te doen.
Plet pensioenvraagstuk is niet altijd
even vlor door de regering behandeld.
Maar verleden jaar zag het er toch naar
uit, dat voor deze mensen iets zou ge
beuren. Staatssecretaris Götzen beloof
de nl. dat er een bijslag zou worden ge
geven op alle Indische pensioenen bene
den de f 4800,
Na deze mededeling werd de zaak stil.
Men vertrouwde op de toezegging. Tot
het wetsontwerp kwam. Daarin bleek
maar al te duidelijk dat er slechts een be
paalde groep zou worden geholpen en
dan nog op zeer schriele wijze. De be
dragen v/aren niet groot. Van een leni-
(Nadruk verboden)
45. Hup bom! Daar zaten ze op het
vlot. „Ook goeienavond", zei de gebaarde
meneer, „mag ik me even voorstellen?
Professor Tulp, uit Amsterdam!" „O!"
zei de lange, „dan bent u zeker een
broertje van die andere Tulp?" „Pre
cies!" zei de professor, „hoe weet je
dat zo? Ken je hem?" „Nee", zei de
lange, „dat snap ik zo maar van eiges!"
„Maar als ik vragen mag, wat hebt u
eigenlijk al die tijd gegeten, want u ziet
er niet voordelig uit". „Papegaaieieren",
zei de professor, wijzend op een kooi
met een papegaai, die hij bij zich had
staan.
46. „Nou, daar zal je ook niet dik van
worden", zei de lange, „dan hebben wij
wel wat anders. Snoekie, kom óp met je
zalm!" En hij tikte veelzeggend op Snoe-
kie's zijzakken, waar nog steeds de blik
jes zaten, die hij bij de winkelier inge
pikt had. Al heel gauw zat het drietal
fijn te smullen. „Waar is dat goed voor?"
vroeg de lange opeens, op een bordje
met „Verboden Toegang" wijzend, dat op
het vlot stond. „Van 't schip meegeno
men", zei de professor, „je weet nooit,
waar het nog eens voor dienen kan, en
bovendien hou ik met van dat geloop
over de vloer!" Daarop vertelde hij, dat
hij een luchtreizger was „Hè," zei de
lange, „ik zou ook best eens de lucht in
willen".
RUNDVEEFOKVERENIGING
„TEXEL"
Rundveefokvereniging „Texel" hield
Donderdagavond haar algemene verga
dering in De Lindeboom. De voorzitter,
de heer C. de Wit, mocht 30 personen
het welkom toeroepen. Besloten werd
om zo mogelijk om de drie jaar een
rundveefokdag te organiseren. Een en
ander is in handen gesteld van het be
stuur. Dc heer P. Dros Bzn. werd her
kozen als lid van het bestuur.
Het Jaarverslag 1949-1950, uitge
bracht door de controleur der vereniging
de heer Oostra, is door de Commissie uit
de Bond van Rundveefokver met een
9 beoordeeld. Het behoorde haars in
ziens tot de 13 beste jaarverslagen van
de 50, welke in onze Provincie werden
uitgebracht. Een open doekje voor het
werk van de controleur dus!
KAT ZONDER STAART
Een poes van de familie D. v. d. Werf,
nabij „Califomië", bracht een jong zon
der staart ter wereld.
GOUDEN JUBILEUM „ORANJE
NASSAU'S OORD"
Ter gelegenheid van het 50-jarig be
staan van het eerste sanatorium voor
longlijders in Nederland, „Oranje Nas
sau's Oord" te Renkum, zal op Zaterdag
27 October a.s. op de terreinen van het
sanatorium een reünie van oud-patiën
ten worden gehouden. Een comité van
patiënten en oud-patiënten van O.N.O.
hoopt het Bestuur van O.N.O. een ge
schenk aan te bieden in de vorm van
een gebrandschilderd raam voor de hal
in het hoofdgebouw. Bijdragen kunnen
worden gestort op gironummer 524921
ten name van de penningmeester van
„Ons Nieuws Orgaan", Renkum.
DfiACh
5 fóëi&óhóufytri':
~J-n «ts-'-vS-"W I
Hoék voïn Rafye» j
foun A
er?
jj. ,a-,
„IK ZOU NOG MAAR EENS TERUGKOMEN ALS DE WIEND DRAAIT IS!"
adviseert ons Teun Brouwer, de vogelwachter van De Schorren. We zitten naast
hem tegen de glooiing van de Waddenzeedijk. Al wekenlang duurt nu het prach
tige najaarsweer en de wind blijft uit het Oosten waaien, dikwijls is-ie nau
welijks waarneembaar. Het gevolg daarvan is, dat de zee als het ware ineen is
gekrompen en onder de invloed van dat schone weer een zeer uitgestrekt ter
rein heeft prijsgegeven: kilometers breed ligt hier dc Waddenzee droog. Dit deel
heet „De Vlakte van Kerken". Op de kaart is deze vlakte zo breed als de af
stand van Den Burg-Oudeschild.
We kwamen om een foto te maken
van de vogeltrek, maar onze camera kon
rustig in de tas blijven zitten, want die
vogels waren veel te ver weg. Op een
kilometer afstand vertoefden grote troe
pen bergeenden, hun wit veren pakje
schitterde in de zon en daarachter ont
dekten we nog veel meer vogels, vele
soorten. Ja, de meesten schenen zich op
te houden aan de laagwaterlijn en wij
troffen het wel erg ongelukkig, waar de
ging van de sociale nood kon dan ook
geen sprake zijn. Daarover was de Ka
mer zeer ontstemd. Van alle fracties, va
riërend van de a.r. tot de communisten,
werd de Staatssecretaris verweten, dat
hij zijn woord niet had gehouden. En ge
zamenlijk diende men daarom een aan
tal amendementen in om de wet te ver
beteren. Het zag er dus lelijk uit voor de
Staatssecretaris. De Kamer was werke
lijk boos. Het was duidelijk, dat hij het
pleit zou verliezen. Een Kamerlid is niet
gauw bang. maar een Minister of Staats
secretaris mag dat ook niet zijn. De heer
Götzen koos echter de weg van de min
ste weerstand. Toen alle redevoeringen
waren uitgesproken, kreeg hij het woord.
En in plaats van een felle verdediging
kwam alleen de mededeling, dat het mis
schien beter was om nog eens binnens
kamers te overleggen. Het was dus dui
delijk, dat hij zijn nederlaag erkende. Er
zat voor de Kamerleden niets anders op
dan in dit voorstel te berusten. Men kan
verwachten, dat deze kwestie nog wel
eens aan de orde zal komen, want men
is niet van plan over zich te laten lopen.
De Kamer deed geen pogingen om la
ter in de week een mildere houding aan
te nemen. Er lag nog een moeilijke aan
gelegenheid, die alle fracties bezig hield.
Dat was nl. de financiële verhouding
tussen Rijk en Gemeenten. Nu de speci
fieke gemeentebelastingen niet meer
worden geheven, moeten de gemeenten
toch geld hebben om te kunnen leven.
Zij krijgen daarom een bepaald percen
tage uit de Rijksbelastingen. Men be
grijpt al wat een van de vraagstukken
was: hoe groot moet dit percentage zijn?
En hoeveel moet iedere gemeente ver
houdingsgewijs ontvangen? Een andere
kwestie, hiermede nauw verbonden, was
de afgeschafte ondernemingsbelasting.
Deze bestaat niet meer, maar dat is voor
de gemeenten een strop, omdat zij een
deel van ae opbrengst van deze belasting
kregen. Hoe moeten zij daarvoor ge
compenseerd worden? Dat was een an
dere vraag, welke in het middelpunt
der belangstelling stond.
De gemeentebesturen zijn in de Kamer
best vertegenwoordigd. Het is dus te
begrijpen, dat de hele politiek van de re
gering ten opzichte van de gemeenten
ter sprake kwam.
Zijn de gemeenten nog wel zelfstan
dig? Men was het er algemeen over
eens, dat zij steeds meer aan zelfstandig
heid inboeten en dat zij in feite van Den
Haag uit worden geregeerd. Een groot
debat was daarvan het gevolg. Zoiets
kan men echter best aan de Ministers
Lieftinck en Van Maarsseveen overlaten.
Wellicht zijn wij in staat om volgende
week te vertellen, welke resultaten dit
vinnige gevechten heeft opgeleverd.
(Nadruk verboden).
eb juist op z'n sterkst was.
Wat zeggen wij? Eb? Bij vloed zou de
zee immers een onbetekenend klein
stukje dichterbij zijn gekomen: de win
den spelen hier immers steeds de groot
ste rol! Bij winterdag en Noordwestelij
ke storm jagen de winden de golven
tegen de dijk, waarop wij thans behaag
lijk liggen te turen. En thans hebben die
golven op last van de Oostenwind maar
op eerbiedige afstand van het eilandje
te blijven!
In het nog altijd groene gras lagen we
door de kijker van Teun te koekeloeren.
„Hoor!" zeiden we! „Ja", zei Teun, „zil-
Talioze vogelvrienden en -vrien
dinnen hebben deze zomer ook
„de Schorren" met een bezoek
vereerd. Toen broedden er de
sterns en de kapmeeuwen om
de belangrijkste kolonies te noe
men Thans is dit gebied een
lustoord voor de vele duizenden
trekvogels. Toeristen ontmoet ge
er nu niet, maar de vogelwachter
blijft er met waakzaam oog sur
veilleren. In het hierbijgaand ar
tikel vertellen wij daar meer
over.
verplevieren!" Maar wij bedoelden (na
tuurlijk) dat monotone gestamp van een
boot, die onzichtbaar ver over het spie
gelgladde water voer, misschien van
Oudeschild op weg naar Harlingen? De
zilverplevieren hadden we gehoord noch
gezien, Teun is daar beter op ingesteld.
Hij beoefent het vak van vogelwachter
en vogelobservator al langer dan dertig
jaar en dan leer je al die verschillende
vogelgeluiden wel kennen, en aan de
vlucht weet je dan als je daar ten
minste feeling voor hebt! met welke
gevederde vriend je te doen hebt!
Hoe staat het met de vogeltrek? zo
vroegen we en Teun zei prompt: Alle
soorten zijn er weer en sommige, zoals
de meeste kanoetstrandlopers, zijn al
weer meer zuidwaarts getrokken. De
bonte sti andlopers zijn er, de zilverple
vieren, „puur" rotganzen, rose grutto's,
fratertjes. Er zijn ook nog vier lepe
laars en hier langs de dijk heb ik ook al
dat kleine grut zoals koolmezen, win
terkoninkjes, sijsjes, enz. weer ontdekt.
Kiek nou die kieviten eens bee elkaar
kruupen!' merkt hij ineens op. Ze vlie
gen in flinke troepen langs de rand van
de Eendrachtpolder. „Je kunt er van
verzekerd zijn, dat er nu kouder weer
op komst is", voorspelt 'hij. Even later,
als we weer door Teun's kijker naar de
vogels op het brede Wad turen, vraagt
hij: „Heb je 'm nou nag niet gezien?"
Wie? Hij bedoelde de flamingo. Deze
(vreemde eend op de schorren) was hier
vorige zomer voor het eerst neergestre
ken en dit voorjaar koos hij dit terrein
opnieuw tot zijn woonoord. En al die
maanden is hij er blijven voedselen. Te
midden van de andere vogels, met wie
hij het blijkbaar best kan vinden! Neen,
we zien hem werkelijk niet.
„Dat snap ik niet!" zegt Teun grinni
kend: „Ik ken 'm wel met m'n blote oog
waarnemen! Deer, rechts van dat gele
boltje!" „Kiek dan ers langs mien
stok!" En ja hoor, dan krijgen wij de
flamingo in het vizier. De vogel steekt
hoog boven de andere uit. Kalm zijn z'n
bewegingen. „Hij is rose", verzekert
Teun ons, maar dat kunnen wij jammer-
genoeg niet beamen. Hij staat zeker
twee-en-een-halve kilometer van ons
vandaan, weet u.
De zon is al weer een behoorlijk stuk
gezakt als wij Teun ten afscheid de hand
drukken, 't Wordt kil op de dijk.
„Kom nog maar ers terug als de wind
westelijk is, dan krijgen we meer wa
ter", nodigt hij ons zoals steeds vrien
delijk. Dat accepteren we natuurlijk
graag, want de Schorren trekken ook
ens onweerstaanbaar, vooral inde
trektijd!
ZITTING CONSULTATIEBUREAU.
Het consultatiebureau voor zuigelingen
houdt Woensdag 24 October weer zit
ting. Voor buiten Den Burg van half
2 tot half 3 en voor Den Burg van 3 tot
4 uur.
DE HEER JOH. ROEPER Nzn., OVER
LEDEN
De heer Joh. Roeper Nzn., Oost, is
Donderdag op 68-jarige leeftijd overle
den. Van 12 Mei 1932 tot 16 November
1948 was hij lid van de Raad van Toe
zicht van de Coop. Boerenleenbank. On
geveer 15 jaar was hij Hoofdingeland
van de 30 Gemeenschappelijke Polders.
EEN EI IS EEN EI
De heei C. Koopman, Den Hoorn,
raapte een kippenei van 5 gram. Een
normaal ei weegt 60 gram en de direc
teur van onze P.T.V. Texel merkte dan
ook op: „Dat is nog nooit vertoond!" De
Hoornder pluimveehouder hoopt intus
sen, dat het hennetje deze experimenten
van Kleine Kunst niet voortzet!
In Hotel Texel opende de heer Wierin-
ga, als opvolger van de heer Van der
Kolk de eerste avond van „Het Nut" in
dit seizoen Hij zeide dankbaar te zijn
voor de zeer grote opkomst en memo
reerde dat het aantal leden van „Het
Nut" in korte tijd, dank zij een intensie
ve wervingsactie, was opgelopen tot
330! (Vorig jaar telde Het Nut hier 280
leden).
Daarop was het woord aan de heer
Van Beek, die het bekende boek van
Jan de Hartog, „Hollands Glorie", be
handelde. Bijzonder knap toonde zich de
heer Van Beek in het weergeven der
boeiende dialogen. Jan Wandelaar met
zijn vrouw Nellie, en later met Riek
Kiers, zij verschenen lévend voor ons.
En ook de strijd die Jan tegen de be
ruchte Kwel heeft te leveren, werd goed
weergegeven.
Het spreekt vanzelf dat de heer Van
Beek niet alles uit het prachtige boek
kon vertellen. Wij hebben bv. even ge
mist de geweldige strijd die Jan Wande
laar en zijn mannen hebben moeten voe
ren om de „Moira", een gloednieuw
6000 ton metend schip, dat op zijn „mai-
den-tripvolkomen was uitgebrand, te
bergen.
Maar deze voordrachtkunstenaar heeft
zijn publiek toch van begin tot eind
sterk weten te boeien. Twee uur inge
spannen praten, een prestatie!
We mogen spreken van een zeer ge
slaagde avond. Terecht merkte de heer
Wieringa in zijn kort slotwoord op, dat
waar iemand zó een boek tot de mensen
weet te brengen, van hogere kunst mag
worden gesproken. Hij hoopte een vol
gende keer nog eens een beroep op de
heer Van Beek te mogen doen.
is bij
Boekhandel Parkstraat"
in voorraad.
Prijs geb. f6,90.
Wanneer U de goede hoedanig
heden van Uw artikelen onder
de aandacht van het kopend pu
bliek wilt brengen.
Daarvoor staat de Texelse Cou
rant te Uwer beschikking. Dit
nieuwsblad wordt, doordat het
plaatselijk en regionaal nieuws
brengt, niet gelezen maar „ge
speld".... van A tot.Z. In die
sfeer genieten ook Uw adverten
ties méér dan gewone belang
stelling en.... de resultaten be
wijzen dat.
Steek voor reclameplannen Uw
licht eens op bij de
TEXELSE COURANT
Parkstraat, Den Burg, Texel,
Telefoon 11.
Publicatie van
„De Nederlandsche
Nieuwsbladpers''.
