De Ouderavond te Oudeschild was weer
zeer goed bezocht
De Koger VVV-leden vergaderden in
prettige sfeer
Loze streken van Snoekie en Bolleboks
De modeshow trok
twee uitverkochte zalen
P'ÜUOL GENEEST
Parlementair Overzicht
OPOFFERING
De ouderavond van de o.l. school te
Oudeschild, Woensdag 24 Oct. gehouden,
was als altijd, zeer goed bezocht. De
voorzitter, de heer J. S. Dros, heette de
aanwezigen hartelijk welkom, in het bij
zonder burgemeester De Koning. Spre
ker richtte zich voorts tot de heer Kleve,
het nieuwe Hoofd van de school. Wij
hopen dat u hier zult slagen met uw
werk, niet alleen m uw belang maar ook
voor het welzijn van onze kinderen. En
we hopen dat u hier niet te kort zult
blijven.
Hierna las de heer A. Hemelrijk we
gens ziekte van de secretaresse, mw. H.
Hoogerheide-Blom, de notulen voor, die
onveranderd werden goedgekeurd.
De heer Kleve beantwoordde de voor
zitter. Hij hoopte op een prettige samen
werking. Hierna volgden enige medede
lingen.
Door B. en W. is voorgesteld om in
verband met de vacantiespreiding, de
vacanties op Texel 14 Juli of eerder te
doen ingaan.
Er is in de schoolreisjeskas nog een
bedrag van f 190, terwijl in één maand
met de oud papier-actie f 120 is ver
diend. Om nog meer geld in kas te krij
gen zal m het voorjaar een operette wor
den opgevoerd. Het St. Nicolaasfeest zal
weer in het Eigen Gebouw worden ge
houden.
Bestuursverkiezing: De heer A. He
melrijk, aftredend, werd met op een
na algemene stemmen herkozen.
Op advies van de heer Kleve werd te
vens nog beslist, dat de kinderen in het
speelkwartier niet van het schoolplein
mogen tenzij dit beslist noodzakelijk is.
Hierna werden twee films gedraaid
over bergbeklimming in de Oostenrijkse
bergen, die met grote aandacht werden
gevolgd. In de pauze, waarin op koek en
chocolade werd getracteerd, was gele
genheid om het werk van de kinderen
te bezichtigen, waarvan een druk ge
bruik werd gemaakt.
De heer Kleve hield daarna een inlei
ding over hygiëne, lichamelijke en gees
telijke gezondheid. Het is veelal zo, dat
in een gezond lichaam een gezonde geest
is, hoewel dit niet altijd opgaat. De hy
giëne is een bron van studie voor de
opvoedkundigen. Netheid, licht en lucht
thuis maar ook op de scholen zijn van
zeer groot belang. De scholenbouw is
dan ook aan tal van voorschriften ge
bonden. Helaas zijn er nog oude scholen,
ook op Texel, die niet aan die normen
voldoen er waar geen of weinig zon
doordringt. Oudeschild verkeert wat dat
betreft in een gunstige positie.
Bij de rondvraag vroeg de heer Haker
nadere inlichtingen over de vacantie
spreiding. In Juli is het bij hun het
drukst en vallen in die maand geen va
canties. Mogen de kinderen later toph
vrij. Antwoord: in dergelijke gevallen,
neem bv. ook de TESO, kunnen de kin
deren vrij krijgen, want dat is nu een
maal met anders te regelen.
Burgemeester De Koning brak daarna
nog een lans voor de burgerzinlening,
welke door de gemeente Texel is uitge
schreven. „De heer Kleve heeft het nut
besproken van goede woningen met veel
licht en Jucht. Maar de woningtoestand
vormt thans 't grootste sociale probleem.
Helpt allen dus naar vermogen mee om
deze nood te lenigen door inschrijving
op de gemeentelening", zo betoogde onze
burgemeester.
Met een prachtigs film over reddings
werk in de Oostenrijkse Alpen werd de
ze gezellige en leerzame ouderavond be
sloten.
VERTROKKEN PERSONEN.
Anna Lap v. Den Hoorn 135a n. Roden
Steenbergen 23. Anna Boot, v. B 38 n.
Alkmaar, v.d. Woudestr. 43. Juliana M.
Sittrop-Devlaeminck en gez. v. K 89 n.
Bergen, Bieelaan 53. Jan de Beurs van
Binnenburg 6 n. Leeuwarden, Vrede
man de Vriesstr. 20. Cornelis Bakker v.
B 62 n. Ede, Zuiderparallelweg 16. Trijn
tje P. Plaatsman v. Weverstr. 49 n. Nieu
wer Amstel, Mauritslaan 8.
ZAKENNIEUWS
Wij vestigen uw speciale aandacht op
de belevenissen van kapitein Steven, de
man die op Sterling staat, zoals u weet.
Hij gewaagt in dit nummer van zijn
„Texelse tijd". (Zie adv.)
Donderdagavond hield de afdeling De
Koog van VVV haar jaarlijkse algemene
ledenvergadering, die werd bijgewoond
door 36 personen.
Na opening door de voorzitter, de heer
C. Groenhof, las de secretaris, de heer
P. Eelman de notulen van de vorige ver
gadering, die onveranderd onder dank
zegging werden goedgekeurd.
In zijn toespraak legde de heer G. W.
Oskamp cr vooral de nadruk op, dat het
tounstenbezoek vooral te danken is aan
de rust, de schoonheid der natuur
en de vrijheid, die op Texel te
vinden zijn Hiermede moet bij alles wat
ondernomen wordt, rekening worden ge
houden, wil Texel zijn bekoring en aan-
trekkmgskraoht met verliezen.
Aan de beurt van aftreden waren de
bestuursleden J. de Jong, die zich met
en N. Kikkert, die zich wel herkiesbaar
stelde. De heer Kikkert werd herkozen,
na herstemming tussen de heren J. Zwan
en P. Vermeulen, werd eerstgenoemde
gekozen. De heer De Jong werd dank
gebracht voor hetgeen hij in het belang
der veremging heeft gedaan.
Bij de rondvraag vroeg de heer Zwan
inlichtingen over het verplicht stellen
door de gemeente van het lidmaatschap
der WV ter verkrijging van een vergun
ning. De heer Oskamp antwoordde, dat
de gemeente dit ingesteld heeft, tenein
de de vereniging sterk en gezond te
maken. De tweede vraag was, of het
juist was, dat er een kampeercentrum
zou komen bij paal 12. De voorzitter ant
woordde, dat het kampeerterrein van
Staatsbosbeheer zoals het nu is in tact
blijft. De heer Oskamp zeide, dat de be
langen van De Koog niet geschaad zul
len worden, ook niet bij plannen, die nog
maar in een beginstadium verkeren.
Van de overkant wordt met kapitaal
gewerkt cm op Texel kampeercentra te
vormen. De heer O. verzekerde, dat alle
plannen die de eilandbewoners zullen
schaden, binnen redelijke grenzen zullen
worden gehouden. Aan ongecontroleerd
kamperen zal, als de kampeerwet wordt
aangenomen, een einde komen. De heer
B. Kramer vroeg of de VVV wilde be-
(Nadruk verboden)
BAfti-L.V/ «e
49. Ze togen op zoek. Eindelijk von
den ze 'm, boven op 'n heuveltje. Hij
had het aan de stok gehad met 'n struis
vogel, die net de kuiten nam, voorzover
hij kuiten had. ,,'k Ben precies met m'n
hoofd in de eieren gevallen", stotterde
Snoekie, wiens halve gezicht achter 'n
masker van eigeel verborgën zat. „En
alsof dat niet genoeg was, heeft die
drommelse struisvogel me nog eventjes
toegetakeld ook!" Nu, 't was dan ook
raak; de stakker had geen heel stuk kle
ren meer aan z'n lijf en zijn gezicht zat
vol schrammen.
50. Terwijl Snoekie zo stond te wee
klagen, oegonnen de lange en de profes
sor, die al die tijd onderaan het heuvel
tje waren blijven staan, opeens te star
ogen van ontzetting. Gapend, zonder een
woord uit te kunnen brengen, wees de
lange Snoekie, dat hij om moest kijken.
Snoekie deed het, en ontwaarde tot z'n
ontzetting een geweldige leeuw vlak
achter zich. Trillend op allebei zijn be
nen, wees hij de leeuw op het bordje
met „Verboden toegang", dat juist op
die plaats terechtgekomen was. Maar
de leeuw kon blijkbaar met lezen, en
bleef Snoekie kwaadaardig grommend
aanstaren.
vorderen, dat voor verplichte winkel
sluiting ontheffing wordt verleend. Ver
wezen werd naar de Middenstand. Zal
ook in hel Hoofdbestuur aanhangig wor
den gemaakt. De heer S. v.d. Vis klaagde
over het lawaai dat motorrijders in het
seizoen veroorzaken. De heer D. Eel
man klaagde over lawaai des nachts.
De heer Blok v.d. Velde stelde de vraag
of het mogelijk is, dat direct achter De
Koog met meer gekampeerd wordt, d.w.
z. Noordelijk van de Dolfijn en Zuidelijk
van het slag van Opduin. Hij hoopte, dat
ter voorkoming van eventuele plannen
tot stichting van een kampeercentrum
bij paal 12. bij De Koog een kampeercen
trum wordt gesticht, opdat memands be
langen worden geschaad. De heer O. zei-
de, de stellige overtuiging te hebben, dat
het gemeentebestuur de belangen van
De Koog met zal verwaarlozen. De
heer R. Daalder stelde voor de rupsen
weer te gaan bestrijden. Op suggestie
van de heer Blok v.d. Velden zal aan
Wageningen om een natuurlijk bestrij
dingsmiddel worden gevraagd. Bestaat
dit met dan zullen de nesten weer geza
menlijk worden geknipt. De heer Kie-
wiet vroeg een straatlantaarn op de hoek
Houtv. Boodtlaan-Mienterglop. De
heer Visser vroeg: Is er een sluitende
begroting? Antwoord: Wordt sluitend ge
maakt. Er zal niet meer worden uitgege
ven dan er wordt ontvangen. Zijn er
al resultaten te merken van de gemeen
telijke verordening t.a.v. de zgn. beun
hazen? Antwoord: Het gemeentebestuur
is hiermede bezig. Het garantiefonds
voor de concerten etc. is spontaan bij
eengebracht en dit zal ook in de toe
komst zo zijn. De candidaten voor het
Hoofdbestuur worden uit het bestuur
der afdelmg gesteld. De vergadering had
er geen belangstelling voor, een candi-
daat te stellen. Is het de bedoeling de
krant weer in dezelfde vorm uit te ge
ven? Antwoord: Ja. Als een krant niet
op tijd werd verzonden, was daar wel
een reden voor geweest. De heer Vis
ser gaf voorts in overweging er ruimere
bekendheid aan te geven, dat de automo
bilist de boot dient te bespreken, ter
voorkoming van de vele teleurstellingen.
Mevr. Hamerslag drong er op aan het
propagandamateriaal vroeg te verzen
den. Antwoord: Ligt in de bedoeling.
Is er wat aan te doen, dat in De Koog de
post tijdig wordt bezorgd? Antwoord: De
PTT deelt opnieuw de rayons in, dus dit
zal misschien wel gaan gebeuren.
Om 11,30 uur sloot de voorzitter deze
in een prettige sfeer gehouden vergade
ring. De heer O. wekte de aanwezigen
op de algemene vergadering te bezoe
ken, mede met het oog op de komende
ruilverkaveling.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen van 26 October:
A..
J. Vinke-C. v.d. Werf 2-0; S. Ros-G.
Dros 2-0; S. Bakker-C. v. d. Werf 1-1. P.
Kooij-C. v. Heerwaarden 0-2.
B.:
A. v.d. Slikke-Joh. D. Bakker 2-0; J.
Hooijberg-N. de Graaf 1-1; A. v.d. Slik-
ke-J. Kikkert 2-0; Joh. D. Bakker-C. P.
Burger 0-2; J. Hooijberg-W A. v. Zeij-
len 1-1;
C.:
H. Gomes-J. N. Rijk 2-0; A. Vinke-D.
v.d. Werf 2-0; Joh. Schoo-Jb. Koorn 1-1.
Junioren:
D. Roeper-C. Vinke 2-0; Jb. Mosk-F.
v. Sambeek 0-2; C. Vinke-F. v Sambeek
0-2.
Zowel Vrijdagmiddag als Vrijdagavond
vulden breilustige dames de zaal van
„De Oranjeboom" tot in alle hoeken. De
Fa. J. M. Moerbeek hield er met mede
werking van de Fa. ter Haar uit Amster
dam een modeshow van breiwerk, die
werd geleid door mej. Hanneke Boers,
de ontwerpster der getoonde modellen.
Op de klanken van een gezellig strijk
je, gevormd door de heer en mevr.
Beumkes, bewogen zich een 4-tal man
nequins door de zaal, een collectie brei
werk tonend, welke door de aanwezigen
enthousiast werd bewonderd. Het was de
moeite waard te zien, wat allemaal zelf
is te breien en velen zullen dan ook nieu
we ideeën hebben opgedaan. Jumpers,
blouses, twinsets en japonnen voor slan
ke en zwaardere figuren volgden elkaar
op in bonte rij. Aardig was het te zien,
hoe men met verschillende kleuren en
kleurencombinaties van hetzelfde model
kleding kan vervaardigen, die een sterk
verschillend effect heeft, van stemmig
tot vrolijk en passend bij ieders per
soonlijkheid. Kleuters lieten zien hoe
schattig ze zijn in slobpakjes met aange
breide capuchon van diverse kleuren.
Dit pakje was gebreid uit 11 knotten,
wel een bijzondere technische prestatie,
waaraan alleen ongewoon vaardige vin
gers zich zullen kunnen wagen.
In de pauze werd gelegenheid geboden
de kleding te passen, waarvan een druk
gebruik werd gemaakt. Ook werden en
kele prijzen, bestaande uit Beehive wol,
verloot.
Na de pauze zagen we nog een fraaie
collectie zgn. fuzzy wuzzy hoedjes, die
die ge binnen 2 uur breit. Voor dames,
die niet graag een hoed dragen is deze
flatteuze dracht een uitkomst. Het slot
vormde ook wel het hoogtepunt: uitzon
derlijk fraaie avondjumpers. Dit waren
werkelijk „geklede" modellen, te dragen
bij iedere gelegenheid. Zij hadden de
volledige bewondering der dames, wat
wel bleek uit het telkens weer opklate-
rende applaus en de talrijke ah's en oh's.
Trouwens, er werd tijdens de gehele
show veel geapplaudiseerd.
Na afloop werden de mannequins en
Hanneke Boers door de heer L. Sok, die
deze modeshow ook had ingeleid, in de
bloemetjes gezet.
ruwe huid, ruwe handen, ruwe lippen
NEDERLAGEN VOOR MINISTER
LIEFTINCK
Gemeenten hebben recht op eigen geld
Minister Lieftinck en met hem Mi
nister Van Maarsseveen heeft 'n pijn
lijke nederlaag geleden in de Tweede
Kamer. Op meer dan één punt heeft hij
moeten toegeven aan de wensen van de
Kamerleden. Dit gebeurde op ondubbel
zinnige wijze. Want als een amendement
wordt aangenomen met 78 tegen nul
stemmen, een amendement dat de Minis
ter helemaal niet zinde, dan mag men
spreken van een nederlaag. Het ging nog
steeds om de financiële verhouding tus
sen Rijk en Gemeenten. Verleden week
hebben we reeds geschreven, dat de ge
meenten recht hebben op het geld uit het
gemeentefonds, hetwelk wordt gevormd
door een percentage van de opbrengst
der Rijksbelastingen. Dit was een heel
belangrijke kwestie. Gedurende de jaren
1948, 1949 en 1950 waren de belastingen
hoger dan oorspronkelijk was geraamd.
Acht procent der belastingen moest
vloeien in het Gemeentefonds. Nu wilde
Minister Lieftinck niet erkennen, dat de
gemeenten van deze „meevaller" moes
ten profiteren. Hij hield het geld achter
om het te reserveren voor de „magere"
jaren. Zou de belastingopbrengst dus
eens tegenvallen, dan konden de ge
meenten toch hun vaste uitkering krij
gen. Dit klonk heel redelijk. Maar de
Kamer stelde zich terecht op het stand
punt, dat de regering zo niet mocht re
deneren. Minister Lieftinck kan niet
over alle opbrengsten van de Rijksbelas
tingen beschikken. Wettelijk is vastge
steld, dat het percentage nu 10,3 pet.
hetwelk ten goede komt aan het Ge
meentefonds, geen rijksgeld, maar ge
meentegeld is. De gemeenten hebben dus
een eigen belastinggebied. Niet in de
vorm van uitgebreide gemeentelijke be
lastingen, want die zijn bijna allemaal
opgeheven, maar door het vastgestelde
percentage in de Rijksbelastingen. De
heer Oud (v.v.d.) diende een amende-
in om vooral dit laatste goed vast te leg
gen. Ook daar wilde de Minister niet aan
maar wee-- moest hij buigen voor de wil
van de Kamer. Dat zij de kwestie
hoog opnam, was te begrijpen. De Minis
ter had nl. ongeveer f 280 millioen gere
serveerd. Nu de Kamer op het standpunt
stond, dat het geld aan de gemeenten
behoorde, moest er dus iets met dit be
drag worden gedaan. Een amendement
Algera (a werd verworpen. Een po
ging van de heer Hofstra (arb.) had het
succes, dat wij hierboven weergaven (78
0). Er werd vastgesteld, dat de gemeen
ten dit geld gestort krijgen op een ge
blokkeerde rekening. Zij mogen er dus
niet aankomen, althans niet zonder toe
stemming van de Ministers van Finan
ciën en Binnenlandse Zaken. Dat is lo
gisch. Zou men ineens f 280 millioen in
de circulatie brengen, dan is de kans
groot, dat het monetaire evenwicht wordt
verstoord. En dan zijn we nog verder van
huis. In piincipe werd echter vastgelegd
dat de Minister in de afgelopen jaren
fout heeft gehandeld. Heel de Kamer
was het daarmede eens.
De heer Beerninck (c.h.) had minder
succes. De regering wenste het percenta
ge van acht het aandeel dus in de
Rijksbelastingen, dat ten goede komt aan
het Gemeentefonds te verhogen tot
10,3 pet. Oorspronkelijk was het de be
doeling, dat dit zelfs op 11,7 pet. zou
worden gebracht. Men is daarvan afge
stapt, omdat onze militaire inspanning
dit onmogelijk maakt. Een groot deel van
de Kamer vond dit percentage eigen
lijk te laag. Doch Minister Lieftinck
bestreed dit Hij rekende uit, dat
de gemeenten 13,5 pet. krijgen van de
uitkeringen in het jaar 1939. Bovendien
is het niec uitgesloten, dat zij zelfs iets
meer krijgen. Ook zal er nog gereser
veerd kunnen worden voor moeilijker ja
ren. Want met dit principe ging de Ka
mer accoord, al verzette zij zich hevig
tegen het niet vrijgeven van de f 280 mil
lioen, want dat was niet afgesproken.
De bewincsman was van mening, dat de
gemeenten wel aardig rond kunnen ko
men. Het amendement Beerninck wilde
dit percentage van 10,3 op 11,2 brengen.
Deze poging strandde omdat hij slechts
werd gesteund door de a.r., v.v.d. en s.g.
p., terwijl van zijn eigen fractie hem nog
3 personen in de kou lieten staan: de he
ren Tilanus en Krol en jvr. Wittewaall
van Stoetwegen. Onbegrijpelijk was dit
niet, daar de Minister het „onaanvaard
baar" over dit voorstel had uitgespro
ken. Dat betekent dus: als het wordt
aangenomen, treed ik af. Nu ziet men
steeds bij zulke situaties, dat de v.v.d. en
een deel der c.h.u. zich daarvan niet
,veel aantrekken. En deze beide partijen
steunen t^ch dit Kabinet. Zij hebben er
in ieder gt?val een Minister aan geleverd
Het is dus een Kabinet op een brede ba
sis. Maar als het er op aankomt, wordt
het slechts gesteund door de k.v.p.
de socialisten. Van die brede basis blijft
op de duur dus niet zo heel veel over,
Een kwestie, die bij de volgende Kabi
netsformatie nog wel eens zal spelen.
Overigens schiet de Kamer maar
slecht op met haar werkzaamheden. Al
weer heeft zij een week rust. Onbegrij
pelijk is dit niet, maar wel te betreuren.
Een reden voor de trage gang van zaken
is ongetwijfeld het feit, dat de proble
men zo ingewikkeld zijn. Zo liggen
bv. te wachten: het Schuman-plan, cre-
diet-controle, uitvoeringsorganisatie van
de sociale verzekering en talloze andere
wetsontwerpen, welke niet in een hand
omdraai te bekijken zijn. Dat remt na
tuurlijk ae werkzaamheden. Een schrif
telijk overleg met de Minister is voor
de commissie van voorbereiding niet vol
doende. Er moet meestal ook nog een
mondeling onderhoud komen, tussen
vier muren. Dat vergt allemaal tijd. En
er zijn maar honderd Kamerleden. Dit
is ook al een reden om dit aantal uit te
breiden. De wetsontwerpen van de Re
gering dienaangaande zullen wel niet zo
heel lang meer uitblijven. Hoe de grote
fracties op deze kwestie zullen reageren
wordt echter steeds onduidelijker.
(Nadruk verboden).
FEUILLETON
61). Lorenz viel haar tamelijk ruw in de
rede: Heeft u nog nooit een ongelukkige
liefde gehad?
O, ik! Ik.Wat heeft dat te bete
kenen. Mijn beetje leven is ook wel ver
der te leven met een gebroken hart.
Daar was slechts een beetje zelfbeheer
sing voor nodig.
Ziet u wel, zei Lorenz energiek.
Ook Stauffer zal het wel met zichzelf
klaarspelen.
Zeker, zeker, dat zal hij ook. Wan
neer ik begaan ben met hem, dan is dat
ook niet. omdat ik een ongelukkige lief
de voor ongeneeslijk houd. Maar bij
Stauffer zal dat heel anders uitwerken
dan bij ons.
Vergeet niet, vervolgde zij, dat hij
met zijn werk zal ophouden. Het zal ja
ren duren voor hij de vreugde van het
scheppen hervindt. En ik vrees, dat die
pauze hem geen goed zal doen. Ik zeg
dus niet, dat Luigi Stauffer aan zijn on
gelukkige liefde dood zal gaan. Dat zou
onzin zijn. Ik ben alleen bang, dat het
genie Luigi Stauffer sterft. En dat zou
een ontzettend verlies zijn.
Maria's strakke houding knikte opeens
ineen, alsof zij in tweeën brak. Haar
hoofd viel op haar armen en zij schreide
wild.
Juffrouw Hunziger keek Lorenz vra
gend aan. Zij zei niets, omdat zij alles
van hem verwachtte. En pas toen hij
.ontsteld en onbewegelijk op zijn stoel
bleef zitten, toen hij niet de minste aan
stalten maakte, om Maria met een enkel
woord te troosten, begon juffrouw Hun
ziger Maria aarzelend over het haar te
strelen. En met een stem, die plotseling
weer zo geheel anders klonk, met een
goedige moederlijke stem, zei zij:
Kleintje, flink zijn. Je niet op je
kop laten zitten. Tranen zijn zo weinig
in het leven. Je moet een besluit kunnen
nemen.
Ik kan nietIk kan niet
snikte Maria.
Nu was ook juffrouw Hunziger ten
einde raad. Zij wendde zich met een hul
peloze blik tot Lorenz: Heeft u haar niets
te zeggen? Zeg toch iets! U zit er bij, als
of het u niets aanging!
Maar Lorenz stond nu op. Hij legde
een geldstuk op tafel en zei tegen de le
rares: Zorgt u voor Maria. De trein
komt over tien minuten binnen. Ik
ik moet nog iets doen. Met deze woor
den verwijderde hij zich.
Juffrouw Hunziger keek hem hoofd
schuddend na. Toen boog ze zich over de
nog steeds snikkende Maria en fluister
de kalmerend: Zo zijn de mannen. Altijd
laten zij ons in de steek. Wanneer wij
hen eens nodig hebben, trekken zij zich
terug. Hoor eens, Maria, geen man is
het waard, dat je tranen om hem stort
HOOFDSTUK XXV.
Op het station in Bellinzona werd een
ontroerend afscheid genomen, zodra de
directe sneltrein binnengelopen was.
Heinz Ewald had Lore tot hier begeleid
doch nu moesten hun wegen scheiden.
Hij zelf ging reeds naar de plaats van
zijn zomei engagement, om zich tijdig
van een kamer te verzekeren en omdat
hij zich het best op zijn gemak voelde in
de buurt van een schouwburg. Lore
moest eerst nog naar haar ouders terug,
voor zij naar de badplaats kon gaan,
waar haar toneelcarrière 'n aanvang zou
nemen. Z*j stonden daar hand in hand,
oog in oog, zonder een woord te spreken.
En het merkwaardige was, dat het er he
lemaal niet als een toneelscène uitzag.
Juist omdat dit stomme, smartelijke af
scheid in zijn goedkope ansichtpose op
ieder toneel een storm van spottende
vrolijkheid zou hebben ontketend, maak
te het in het werkelijke leven zo'n echte
en ontroerende mdruk.
De andere meisjes hadden reeds een
coupé bestormd, om zich een goed
plaatsje te veroveren, maar Lore dacht
niet aan het comfort van haar reis. En
pas toen de trein alweer onder stoom
stond en zijn flanken begonnen te tril
len, moest de oplettende Moeke uit het
raam roepen: Lore, je blijft achter!
Het kon geen afscheid met de obliga
ten kus zijn, dat verbood toch nog de
aanwezigheid van de beide leraren, het
was dus een pijnlijk uiteengaan. Lore
stapte nog op het laatste ogenblik op de
treeplank. Daar bleef zij staan, terwijl
de trein het station verliet. Met haar lin
kerhand hield zij zich zwaaiend aan de
stang vast, met de rechter wuifde zij.
Ook toen zij het station van Bellinzone
al lang verlaten had, bleef zij zo staan,
zonder aan het gevaar te denken. Zij
kon Heinz EwaJd niet meer zien, al lang
niet meer, maar zij wuifde, wuifde....
Moeke was op het balkon verschenen
en trok Lore van de treeplank op.
Ben je gek? Moet je er uitvallen?
Maar Lore luisterde niet naar haar.
Zij leunde tegen de buitenwand van de
wagen en huilde hartverscheurend.
Kom, kom, troostte Moeke haar, je
moet flink zijn. Doch deze banale troost
kon Lore's tranenstroom niet stuiten.
Een beetje radeloos vroeg Moeke ten
slotte: Hoelang zien jullie elkaar eigen
lijk niet?
Veertien dagen! snikte Lore.
Maar veertien dagen is toch niet
zo verschrikkelijk lang.
Toen verdroogden Lore's tranen plot
seling. Zij keerde haar hoofd naar Moe
ke, keek haar geringschattend aan en
zei: Wat weet jij, welk een eeuwigheid
veertien dagen kunnen zijn.
Toen droogde zij haar roodgeweende
ogen en vond eindelijk de kracht om de
coupé binnen te gaan. Er was wel geen
zitplaats meer, maar Lore leed graag, zij
zou ongelukkig geweest zijn, wanneer
zij niet had moeten lijden
De tocht over de St. Gotthard verliep
zwijgend. Geboeid door de aanblik van
de bergreuzen komt de mens zijn eigen
lot klein voor. Pas toen zij weer aan de
andere kant van de tunnel waren, ont
waakte het eigen leven als na een zware,
vreemde droom.
Frieda was toevallig naast Otty te
rechtgekomen. Zij zei, toen zij de tunnel
verlaten hadden: Dat was dus het defini
tieve afscheid van het lyceum. Wal
wacht ons in de stad? Niemand van ons
weet het.
O, ja, ik weet het precies, ant
woordde Otty. Biefstuk met gebakker
aardappelen. Moeder heeft het mij ge
schreven.
Frieda werd woedend, stond op
ging naar een andere, reeds overvolli
bank.
Kunnen jullie een beetje inschik
ken? vroeg zij met minachtende blik op
Otty. Naast haar kun je niet zitten!
Een verder inschikken was niet moge
lijk, maar de goedige Louise stond Frie
da haar plaats weer af. Doch ook a
bleef lievei staan, dan dat zij naast Ottj
ging zitten. Deze trok zich er weinig va:
aan. Integendeel zij maakte gebruik va:
de ruimte, die zij had om zich gemakke
lijk te installeren, zodat zij ongestoon
kon indutten.
Lorenz zat naast Maria, tussen vreefli
de mensen. Tijdens de tocht over de St
Gotthard hadden zij ook niet gesproken^'
Nu eindelijk keerde zij zich naar heif
en zei: Kun je me vergeven?
Wat valt er te vergeven? Hij vroe
het zo rustig, als Maria gedurende haa
schooljaren van hem gewend was ge
weest.
Die dwaze scène in Bellinzona. D
weet niet, wat ik plotseling had. Zenu
wen natuurlijk. Zoiets kan voorkomen.
Natuurlijk.
(Wordt vervolgd).
bc
ui
ni
m
vc
aa
ge
de
do
we
nii
sp
Stc
ee;
eei
me
he
die
Gc
na
hoi
mc
De
de
om
wo
op
ooi
kui
sta
nie
on2
beg
gro
ten
het
teg
een
var
geb
gen
vee
chr
te l
diei
lan^
Wei
dat
schi
loos
dat
uit
'aa
'esf
Wc
we
pen
Jam
Soes
E
denc
