SLOTACCOORD
De Teso-verjjaderinj;
Partij van de Arbeid
O
„CASINO" was Vrijdagavond stamp
vol toen daar de algemene vergadering
van aandeelhouders der N.V. TESO werd
gehouden onder voorzitterschap van de
heer G. J. I». Mulder, president-commis
saris. JLn deze vergadering is de heer J.
de Wit tot commissaris gekozen. Het was
werkelijk een nck-aan-nek race met de
heer J. C. Dros, die herkiesbaar was. Dat
agendapunt bracht echter niet alleen
veel spanning, er ontstonden ook enige
incidentjes, welke sensatiebeluste aan
deelhouders stellig bijzonder gewaar
deerd zullen hebben.
Dit agendapunt begon met de opmer
king van de heer S. de Waard, dat de
advertentie in de Texelse Courant, waar
in opgewekt was, hem tot commissaris te
kiezen, zijn instemming met had en hij
zich niet beschikbaar stelde. De heer
Jak. Brum, het woord verlangend, zei,
dat in 1946 uit de vergadering een stem
naar voren kwam om een jonge kracht
aan te bevelen en maar de voorzitter
onderbrak hem snel met de opmerking,
dat toen van een verrassing sprake
was en dergelijke beïnvloeding voorko
men dient te worden. Hierop werden de
stembriefjes uitgereikt. Bij de le stem
ming verwierf de heer Dros 168 stemmen,
de heer De Wit 158. Daar er in totaal 354
stemmen waren uitgebracht was de vol
strekte meerderheid (178 stemmen) door
geen van beiden behaald, waarom een
tweede vrije stemming volgde.
Deze tweede, vrije stemming bracht
de beslissing nog met: de heer De Wit
had precies 1 stem tekort nl. 180, ter
wijl de volstrekte meerderheid 181 stem
men vereiste, er waren nl. 361 geldige
stemmen uitgebracht waarvan 175 op de
heer Dros. Opnieuw werden stembrief
jes uitgereikt. Toen de voorzitter de
binnengekomen briefjes op aantal con
troleerde, bleek dat er drie briefjes meer
waren ingevuld. Aan een herstem
ming mogen echter geen nieuwe stem
mers deelnemen. Toen de voorzitter
voorstelde om opnieuw te gaan stemmen
waarbij degenen, die later ter vergade
ring waren gekomen, niet zouden mee
stemmen, zei de heer C. van Groningen:
,,De stemming moet verdaagd worden,
want er zijn mensen vertrokken, nadat
zij hadden gestemd en vernomen had
den, dat dit de laatste stemming zou
zijn". Terwijl het bestuur zich bezon op
de verrassende situatie werd 't bepaald
rumoerig in de zaal. Verscheidene perso
nen verklaarden het roerend eens te
zijn met het standpunt van de heer Van
Groningen, terwijl weer anderen de
stemming wilden laten voortzetten. De
heer Jak. Bruin wond zich dermate op,
dat hij vurig uitriep: „Leven wij in een
democratisch land of heerst ook hier al
dictatuur?!''
De voorzitter stelde na veel heen en
weer gepraat voor om de twee personen,
die later waren binnengekomen en aan
de herstemming hadden deelgenomen, op
het podium te roepen en te verzoeken
hun stemmen in te trekken.
„Dat kan ook niet!" werd er geroepen,
„want zij kunnen er wel andere namen
uitwippen!" „Zo de Waard is, vertrouwt
hij zijn gasten", sprak een olijkerd. „Wij
protesteren tegen deze stemming!" aldus
sprak de heer J. Westdorp Sr. De heer C.
Mets adviseerde: „Laten wij stemmen en
zien of de stemmen der „laatkomers"
van invloed zijn".
Het bestuur liet hierna de „illegale
stemmers" hun stem terugtrekken, waar
na de heren J. N. Bruin en A. v.d. Meu-
len wederom benoemd werden tot lid
van het stembureau. De spanmng was
wederom groot, want de heren Dros en
De Wit zaten elkaar geducht op de hie
len. De uitslag was. 187 op de heer De
Wit en 172 op de heer Dros. De heer De
W't had dus 15 stemmen meer, zodat er
achteraf bekeken geen vuiltje aan de
lucht was!
De heer De Wit dankte voor het in
hem gestelde vertrouwen. Ik ben blij, dat
ik gekozen ben, zei hij, ik hoop, dat er
nóg één op het podium komt, die ver
stand van de scheepvaart heeft. Ik heb
altijd wel enige critiek gehad op het be
leid."
De voorzitter wenste de nieuwe com
missaris geluk en sprak de wens uit, dat
hij een goed bestuurslid zou zijn en de
belangen der N.V en Texel goed zal we
ten te behartigen. Zich tot de heer Dros
wendende zei de voorzitter: „Deze avond
zal voor u een grote teleurstelling zijn,
FEUILLETON
door T. LODEW1JK
7.) Wel, zei Frits, wat hindert dat?
Vroeger heb ik wel op het orgel in de
kerk gespeeld. Mag ik het eens zien?
Hij stond op en deed de klep van het
harmonium open. Het was een Ameri
kaans mahoniehouten orgel, lelijk van
buiten. Hij trapte even op het pedaal,
sloeg een paar tonen aan. De klank was
best, vol en zuiver.
Dat is een prima orgeltje meen
de hij critisch onderzocht hij de re
gisterknoppen de registratie is ook
lang niet gek. Daar kun je heel wat uit
halen Mag ik eens proberen?
Hardink gromde toestemmend. Hij
hield niet van muziek, had hij altijd ver
klaard. Maar nou ja, laat die meester z'n
gang gaan. Moeder legde haar naaiwerk
terzijde. Ze luisterde graag wanneer
Siets of Hanne eens een enkele keer wat
op het oude harmonium speelden.
Kijk zei Frits ik heb hier een
leutig liedje. De scharensliep. Moet je
horen hoe dat klinkt.
Hij zette de muziek op het orgel, pre
ludeerde even en weldra klonk vol en
krachtig de orgeltoon door de kamer.
Vrolijk en met krachtige stem zong hij
de. woorden van het vers van de scharen
sliep, die zijn stiel bemint en op het
grote wiel de kost verdient voor vrouw
en kind.
Da's een leuk ding. vond Hanne.
Nou het tweede. Ze was opge-
maar u is met eer gesneuveld. U is
steeds naar beste weten in het belang
van de N.V. werkzaam geweest. Ik dank
u voor al hetgeen u voor de N.V. hebt
gedaan".
Om tien voor negen opende de presi
dent-commissaris de vergadering. Hij
verwelkomde in het bijzonder de oud
commissarissen de heren W. H. Lap en
F. Zegel Kzn., de oud-walcommissans,
de heer J. de Vries, de heer Hoogerhei-
de, die een reeks van jaren als lid van
de bemanning bij TESO heeft gevaren
en het personeel Aan de verbouwing
van de Dokter Wagemaker is veel voor
af gegaan, aldus spreker: al jaren waren
wij bezig om te trachten een goede oplos
sing te verkrijgen voor het auto- en per
sonenvervoer Vooral in het drukke sei
zoen was het zo, dat wij voor onoverko
melijke moeilijkheden stonden, maar
dank zij de ijver van het personeel kon
nog zeer veel worden bereikt. In 1950 be
sloot de Rijkswaterstaat reeds in begin
sel tot de aanleg van een haven aan het
Horntje, maar in 1951 bleek, dat wij ver
der van huis waren dan het jaar tevo
ren! Wij dachten: Als de zaak slepend
wordt gehouden, komen we er nooit.
Daarom hebben wij toen de beslissing
in eigen handen genomen. Het aanvan
kelijke plan was een nieuwe boot te la
ten bouwen, een verbeterde Dokter Wa
gemaker en de Dokter Wagemaker zelf
als reserveboot aan te houden. Maar.
•een nieuwe boot moest 8-9 ton kosten.
Wij beschikten wel over enige reserve,
maar daar zou nog een zeer groot be
drag aan moeten worden toegevoegd.
Onze pogingen geld te lenen lukten niet.
Over de verbouwde Dokter Wagema
ker sorekend zei de pres.-commissaris,
dat de motor volgens deskundigen zo
goed is, dat hij 20-25 pet. over heeft. Op
9 Mei is de boot weer in dienst geko
men en wij hopen dat. zij nog vele jaren
dienst mag doen. Wij hebben een grote
vooruitgang geboekt. Wij zijn tevreden
maar nog niet voldaan. Inmiddels zijn
wij druk doende een plan te vinden voor
de bouw van een tweede boot, maar het
financiële gedeelte blijft het grote strui
kelblok. Ik hoop t.z.t daar nog eens op
terug te komen De Dokter Wagemaker
zal met een andere schroef worden uit
gerust opdat de snelheid nog wat kan
worden opgevoerd. De kleppen vol
doen ook nog niet geheel, maar ook dat
zal verbeterd worden. Wij hopen te kun
nen komen tot een 2-uur dienst. Wat de
winst betreft: vergeleken bij 1950 is van
een achteruitgang sprake door de geste
gen kosten. Het busbedrijf gaf een gro
ter tekort. Er zal met het busbedrijf iets
moeten geschieden. Maatregelen moeten
worden genomen om te trachten deze
dienst een beter financieel resultaat te
verzekeren. Voor inkrimping voelen wij
met veel. Ook zou het ons spijten als de
tarieven zouden moeten worden ver
hoogd. Spreker bracht dank aan de Di
rectie en het Personeel, dat op alle mo
gelijke wijze getracht heeft de zaak zo
goed mogelijk te laten functioneren.
Na lezing der notulen door de secreta
ris, de heer E. Noordijk, bracht de direc
teur, de heer J. J. v d. Vlies, het Jaar
verslag uit: Daaraan ontlenen wij: In de
verbouwing van de Dokter Wagemaker
zien wij een voorlopige oplossing in de
verbetering voor het vervoer van auto's,
ofschoon wij er van overtuigd zijn, dat
iedere verbetering aan onze schepen niet
afdoende is als tevens met tegelijkertijd
een verbetering aan de aanlegsteigers
plaats heeft. Om deze verbetering te be
werkstelligen hebben wij ons gewend tot
de Rijkswaterstaat, die deze steigers in
beheer heeft.
Wat onze tarieven op de veefdienst
aangaat, deze zijn hoog in vergelijking
met de gesubsidieerde veren in Zeeland.
Zij zijn matig omdat deze taneven geen
rendabel bedrijf mogelijk maken. Wie
zijn waar tegen of beneden de kostprijs
verkoopt, is niet duur. De gemiddelde
opbrengst per passagier over 1951 is
f 0,62 per reis. De gemiddelde bezetting
van onze schepen voor het autovervoer
bedroeg 45 pet. Dit is niet groter dan bij
andere veren in Zuidholland. zodat de
toestand wat dit betreft zeker niet on
gunstig genoemd kan worden.
Er werden in 1951 2642 reizen over
het Marsdiep gemaakt. Op werkdagen
werden 5 diensten gevaren en tijdens de
zomer 8. Het seizoen was ook dit jaar
bijzondei druk, doch zeer kort. De druk
ste tijd lag tussen Juli en half Augus
tus, waarna de drukte snel afnam.
«taan en naast het orgel gekomen. Ook
Siets xwam /*u dij ar. \n «amen
keken ze naar de woorden tusstn de no
tenbalken.
We moesten het eens samen zingen,
vond Frits. Kunnen jullie het lezen zo?
Best! verklaarde Hanne en wel
dra schalden de drie jonge stemmen
door de kamer. Vader Hardink keek
knorrig, zijn huis leek wel een concert
zaal', maar hij legde zijn Boerderij neer
en luisterde naar de stemmen die zo
vrolijk zongen en dacht aan de tijd dat
hij op vrijersvoeten naar de boerderij
stapte waar een blonde Anne zat te
wachten. Zijn blik gleed naar zijn vrouw
die zo toegewijd zat te luisteren en van
daar naar zijn beide dochters. Een best
wijf was ze, zijn Anne, en beste kinde
ren had hij en laat ze maar zingen, de
tijd komt gauw genoeg dat ze het zingen
verleren.
Het ene lied volgde na het andere
Ik geloof dat we dat best op zang
kunnen doen vond Hanne. Dat
zingt vanzélf.
Dan zullen we het maar eens pro
beren meende Frits. Wacht, voor
ik er mee ophoud, wil ik toch nog even
iets anders spelen.
Frits kende zijn mensen en wist dat
vader en moeder Hardink dat zingen wel
aardig vonden maar toch méér hielden
van iets degelijks.
Hij greep in zijn tas naar een Bach-
koraal
Moet je horen zei hij dit is
een gezang, in het Duits, waar Bach een
prachtige melodie om heen gemaak*
Het autobusbedrijf.
Het autobusbedrijf begint al meer zor
gen aan onze N.V. te geven. Kon in 1950
door zuinig beheer nog van een prak
tisch sluitende exploitatierekening wor
den gesproken, dit jaar is het ons niet
gelukt het bedrijf lonend te exploiteren
en moest een belangrijk verlies op dit
deel van ons bedrijf worden geboekt.
De oorzaken hiervan zijn: le de belang
rijke stijging in prijs benzine, materialen,
lonen en andere bedrijfsonkosten; 2e het
teruglopen van de opbrengst van het
lijnbedrijf. Deze minder-opbrengst van
het lijnbedrijf werd gedeeltelijk gecom
penseerd door de opbrengsten uit het
extra vervoer. Nieuw materiaal werd dit
jaar niet aangeschaft. Wel werden 2 bus
sen uit de dienst genomen en verkocht.
De inkomsten uit het lijnbedrijf werden
ten zeerste beïnvloed door de zeer slech
te diensten op Den Hoorn, De Koog (bui
ten het seizoen) en de ronddienst op
Zondagen. De gemiddelde opbrengst uit
het lijnbedrijf bedroeg rond f 0,30 per
km, terwijl de kostende km-prijs dit jaar
f 0,415 bedroeg. De in 1950 aangekochte
ziekenauto beantwoordde aan het daar
voor gestelde doel, doch de exploitatie
hiervan brengt voor het busbedrijf be
langrijk verlies met zich mede.
De dienst Texel-Den Helder vervoer
de 324,820 betalende passagiers (in 1950
304,024). Gratis vervoer zieken, zieken
bezoekers en scholieren 51,300 (in 1950
55,350). 21,730 Auto's (in '50 21,017) en
92,797 fietsen (in '50 86,434). De bussen
vervoerden 380,425 passagiers (in '50
376,264). (Groter extra vervoer geduren
de de zomer).
Wij merken nog op, dat ook de zie
kenauto gratis vervoerd wordt. T.a.v.
het ziekenbezoek vestigen wij er de aan
dacht op, dat het gratis vervoer slechts
geldt voor één lid uit het (eigen) gezin.
Hierna had de verkiezing plaats van
een commissaris. Daarover is in de aan
hef reeds uitvoerig geschreven.
De rondvraag.
Om 5 over 12 kon met de Rondvraag
worden begonnen. De heer Jak. Bruin
meende, dat een candidaat naar voren
mocht worden gebracht Wat de stem
ming zelf aangaat, deze is z.i. niet juist
verlopen. „Wij zullen deze aangelegen
heid wel juridisch uitpluizen!" zegt hij.
Voorzitter: „Wij menen naar beste we
ten te hebben gehandeld". De heer Jac
Witte Pzn. vraagt onderzoek naar de
mogelijkheid tot aansluiting gedurende
het seizoen van de boot op de trein,wel
ke om 20 uur te Den Helder aan komt.
De heer J. N. Bruin dringt aan op
aanstelling van een persoon (te Den Hel
der), die de diverse vervoersproblemen
en probleempjes regelt. De kapiteins heb
ben wel wat anders te doen dan derge
lijke puzzles uit te zoeken. Ze moeten
intussen nogal eens wat horen. Ik ver
baas me er werkelijk over, dat ze altijd
nog zo kalm blijven! U sprak voorts over
de lage inkomsten, maar m.i. is de dienst
Texel-Den Helder een goudmijntje.
Waarom stelt u geen bezuinigingsinspec
teur aan? Als wij moeten sparen voor
een betere verbinding moeten wij het
bedrijf aanpassen aan de mogelijkheden
en de onkosten omlaag brengen. In
antwoord op een desbetreffende vraag
deelt de voorzitter mede: „Het zal niet
lang meer duren of in Den Helder en
Oudeschild zal een goede gelegenheid
tot aanleggen worden gemaakt. De
heer J. N. Bruin meent, dat TESO zelf
een betere los- en laadgelegenheid op de
wal moet maken, inzmkbare toestellen
bv., maar geantwoord wordt, dat derge
lijke toestellen niet op de wal geplaatst
mogen worden.
De heer J. C. Rab: ,.U zegt, wij stre
ven naar een 2de boot er bij Is het
niet mogelijk 2 schepen te verkopen en
dan zo spoedig mogelijk een ander schip
te kopen? Hoeveel maanden of jaren zal
de komst van een nieuwe boot moeten
duren?! Antwoord: „De grote moeilijk
heid is thans het financiële gedeelte
Als wij thans een nieuwe boot zouden
aanschaffen, zouden wij ons hele kapi-
aal moeten opnemen.
Ook zou de mogelijkheid er zijn tot sta
tutenwijziging en uitgifte van nieuwe
aandelen van f 500 en f 1000. Er zou dan
hoger dividend worden gevraagd en wie
er veel kapitaal in stak (bv. f 10,000 of
hoger) zou meer invloed willen hebben
dan wie er een aandeeltje van bv. f 5,
ingestoken heeft. Dan zou de Onderne
ming haar democratisch karakter echter
verliezen. Wat de verkoop van schepen
heeft. Eerst krijg je de melodie en dan
komen er telkens een paar regels van
het koraal.
Toen klonk de lieflijke, zangerige me
lodie door de kamer. Vader Hardink
hief het hoofd op en luisterde, moeder
vouwde de handen instinctief, de beide
meisjes zagen stil toe hoe de lenige vin
gers van de speler over de vergeelde
toetsen gleden. Toen de forse, machtige
tonen van het koraal zich baanbraken
door de versierde melodie, zong Frits
met zijn klankrijke stem de woorden.
Troostend en gelovend klonk de eeuwen
oude wijs, omspeeld door lieflijke ac-
coorden, door het boerenvertrek, om in
een verstild naspel te eindigen.
Het bleef enkele ogenblikken stil.
Sietske verbrak de stilte.
Ik dacht dat vader met van muziek
hield plaagde ze zachtjes. Want Har
dink zat daar. de gegroefde, karakteris
tieke kop op de borst, geheel in gedach
ten verzonken. Hij keek als beschaamd
op.
Zulke muziek.zei hij.
Is niet alléén maar muziek vulde
Frits aan. En dat heeft je vader ge
hoord.
Hij begreep dat Hardink, als zovele
van de boeren van deze streek, ofschoon
stug en gesloten over wat in zijn inner
lijk omging, een kinderlijk geloof be
houden had. De grote Duitse meester
had met zijn muziek het hart bereikt,
waar dat geloof als een schat besloten
lag. Het Was het religieuze element in
deze muziek, dat de oude boer gegrepen
had.
De voorzitter van de Federatie Texel,
de heer Nic. de Jong, heette de aanwezi
gen welkom, in het bijzonder de spreker,
oud-minister Ir. H. Vos, de man die zelfs
door Mr. Oud geprezen wordt, al heeft
hij dan volgens deze een kwaal, nl. dat
hij een consequente socialist is.
De heer Vos begon met te zeggen, dat
hij van het Plan de Weg naar Vrijheid,
dat geweldige stuk werk, slechts een
globaal beeld zou geven. Sommigen zeg
gen dat we verwateren, anderen dat we
te rood zijn, doch het plan is niets an
ders dan een stuk bewuste socialistische
politiek, dat aansluit op ons beginselpro
gram van 1946. Dit zegt: De Partij stelt
zich ten doel de verwezenlijking van een
democratisoh-sociadistische maatschappij
waaronder zij verstaat een samenleving
op de grondslag van geestelijke en staat
kundige vrijheid, doordrongen van de
eerbiediging van de medemens, een eco
nomisch bestel zonder klassetegenstel
lingen en gelijke sociale ontwikkelings
kansen. In de weg naar Vrijheid zijn de
ze verlangens in concrete vorm uiteen
gezet en is de weg die wij willen gaan
in grote lijnen uitgestippeld.
In 1945 zijn we in een chaos begonnen.
Geldzuivering, politieke delinquenten,
ïm- en export, vormden grote hinderpa
len. Deze fase is voorbij, het land is uit
de modder. Nu willen wij aangeven
waar we de eerstkomende 10 jaar naar
toe willen. Wij willen de bezitsverhou
dingen veranderen. Thans betaalt 2 pet.
van de bevolking 50 pet. van de* belas
ting. De katholieken zeggen ook voor be-
zitspreiding te zijn, maar ze geven niet
aan hoe ze dit willen verkrijgen. Wij
willen het gemeenschapsbezit sterker en
groter maken: Mijnen, PTT, Spoorwegen
N.V. Breedband, etc. Thans is de schuld
even groot als het 'bezit. Maar toen wij
een heffing ineens voorstelden, kneep de
KVP er 400 millioen af.
Wij willen bedrijfspensioenfondsen,
verplichtend voor alle bedrijven. Werk
gelegenheid scheppen, want er emigreer
den 40,000 personen, maar er kwamen er
180,000 stuks bij
Sparen om te kunnen investeren. Er is
3 millioen gespaard. Dit is alleen moge
lijk geweest door de loonstop. Maar dan
de arbeiders ook recht geven op een
deel van de winst uit de bedrijven. Rom-
me en v.d. Brink wilden in 1945 hetzelf
de. Vandaag ook nog?
Beperking erfrecht voor de grote en
vrijstelling voor de kleine vermogens.
Machtsverhoudingen Het is tegen
woordig geen vraag meer of er geleide
economie zal zijn, maar wie de touwtjes
in handen heeft. Wij willen controle en
medezeggenschap, ook bij de overheid.
Arbeidsverhoudingen. Het stelsel van
heren en knechten moet en gaat verdwij
nen. De arbeider krijgt eigenwaarde. Er
moet meer doorstroming in de bedrijven
komen met meer kansen voor de arbei-
betreft: ze zullen weinig waard zijn.
De heer Bruin adviseert nog t.z.t. zo no
dig over te gaan tot aankoop van een
grotere Voorwaarts
De heer A v. d. Meulen zou op de wal
een kiosk willen plaatsen voor de kaart
verkoop, maar dit zal in de practijk wei- I
nig waarde hebben, daar de overgrote
meerderheid der passagiers op het aller
laatste ogenblik arriveert. De heer C.
Groenhof wil graag weten hoeveel men
voor de Van der Wijck vroeg. Antwoord:
1 millioen 200.000 gulden. Als men die
prijs handhaaft ligt het schip over 10
jaar nog te koop. De heer J de Beurs
vraagt waarom destijds geen aandeel
houdersvergadering is uitgeschreven ter
gelegenheid van de plannen tot verbou
wing van de Dokter Wagemaker. Ant
woord: „Volgens de statuten is dat niet
nodig, bij eventuele aankoop en verbou
wing van de Van der Wijck zouden wij
de aandeelhouders wel bijeengeroepen
hebben, omdat daarmede een veel groter
bedrag gemoeid zou zijn". De heer
De Beurs- „Ik vermoed, dat het bedrag
van de verbouwing van de Dokter Wage
maker ook niet gering was geweest en
zeker enige malen het werkkapitaal van
de N.V. zal zijn.
(Merkwaardig genoeg heeft niemand
gevraagd, hoeveel de verbouwing van
de Dokter Wagemaker gekost heeft.
Red.)
Om kwart voor één werd deze verga
dering gesloten.
Je zegt het, meester zei Hardink
En nou moest moeder nog maar es
een bakje inschenken, want een mens
zou er dorst van krijgen
Toen Frits weg was zei Hanne: Hoe
wist Terlaer toch dat ik dat had gezegd
van die sopranen?
Dat heb ik hem verteld.
Wanneer dan?
We spraken elkaar toevallig in de
boekwinkel van Ter Horst. Zodoende
kwam hij ook die boeken brengen.
Ben jullie dan zo groot met elkaar?
Ik kreeg anders niet de indruk. Zoals
hij onlangs tegen je te keer ging.
Daar heeft hij later zijn excuus
voor aangeboden.
Zo. da's netjes van hem.
Moeder Anne keek onderzoekend naar
haar dochter. Dat meisje ging zo stille
tjes haar weg. Ze had het gesloten ka
rakter van haar vader. Ze had met geen
woord gerept vanhet incident op de
zangvereniging, noch van Frits' veront
schuldiging, noch van de ontmoeting in
de boekwinkel. Ze had alleen maar ge
zegd: We krijgen vanavond visite.
Wat leefde er in het hart van haar
dochter7 Welke gedachten en gevoelens
koesterde ze ten opzichte van die jonge
onderwijzer?
Bezorgd boog ze zich weer over haar
naaiwerk. Als je kinderen groot worden
gaan ze hun eigen leven leven. Vroeger
kwamen ze met alles bij moeder, nu
hoor je de belangrijkste dingen bij toeval.
Als Siets zich maar geen gekke dingen
in 't hoofd haalde. Hoewel, die Terlaer...
IV.
der. Andere landen zijn ons daarmee een
stuk vooruit.
Culturele sector. Gelijke kansen voor
iedereen door afschaffing van alle
schoolgelden. Samen met bewuste volks
ontwikkeling opvoeden tot gemeen
schapsbesef, bekwaamheid en karakter.
Internationale rechtsorde. Ons land is
een deel van een grotere gemeenschap
en samenwerking is noodzakelijk. Hier
ligt een grote taak voor de socialistische
beweging en de socialistische internatio
nale. Er komt een tijd, dat de broeder
schap der volken waarheid zal worden,
anders gaat de wereld onherroepelijk
ten onder. Binnenkort is er een congres
van socialisten uit alle delen van de
wereld, ook uit de Zuid Aziatische lan
den, dat ons dichter bij elkaar zal bren
gen, zoals dit thans al gebeurt door de
Europese betalingsunie, Benelux, etc.
Onze tegenstanders hebben critiek op
ons plan, maar ze stellen er niets tegen
over. Bespreekt het onder elkaar, waar
door we samen een sterke verdere ont
wikkeling doormaken, daardoor groeien
in wilskracht en politieke betekenis,
waardoor we ons plan waar kunnen ma
ken.
Vragen
Kunnen binnenlandse verlangens ver
wezenlijkt worden zonder dat interna
tionale samenwerking een feit is? Ant
woord: zeer zeker Wat geeft het als
een sociale regering nationaliseert, als 'n
andere regering het ongedaan maakt.
Antw.: Mijnen en spoorwegen worden
niet teruggegeven. De Staalindustrie wel
maar er zijn geen kopers, want Labour,
die elk ogenblik terug kan komen, neemt
ze dan zonder vergoeding weer terug en
dan definitief. Wat denkt u van de K.
V.P.? Als we 2 zetels winnen gaat Rom-
me naar links, als we verliezen naar
reohts. Hij oefent zich thans al in het zo
wel naar links als rechts gaan. Ook de
andere partijen gaan naar rechts. Bij de
C.H. bv. weet men absoluut niet wie
men stemt en kan de oer-reactionnair
Gerretson hiervan profiteren.
Met een woord van dank, met name
voor de Stem des Volks, die enkele
strijdliederen zong, sloot de heer De
Jong de bijeenkomst.
SERENADE AAN OOSTEREND
De muziekvereniging Excelsior van
Oosterend heeft Zaterdagavond een sere
nade gebracht aan het echtpaar Jn Boo
gaardM. C. Boogaard-Smit, te Zeven
huizen, dat die dag in „Het Wapen van
Amsterdam" zijn 25-jarig huwelijksfeest
vierde.
ZIJ BEREIKTEN EEN HOGE LEEFTIJD
In de maanden Januari, Februari
Maart en April zijn in Oosterend tien
mensen gestorven, die samen meer dan
800 jaar waren. De gemiddelde leeftijd
lag dus boven de 80.
Nr. 202. HANNIE KOOLSTRA
Dit kiekje kwam helemaal van het an
dere eind van de wereld en wel uit Au
stralië! Hanme is vorig jaar met vader
en moeder geëmigreerd, maar natuurlijk
denken zij nog dikwijls aan Texel. Han
me denkt dan sterk aan het strand,
waar ze zo fijn kon zwemmen. Dat doet
ze nl. erg graag! Ze gaat ook graag met
papa mee, die heeft nl. een „car". Hij
brengt haar dan eventjes naar school.
Ze zit al weer in de 2de klas!
Hannie wordt morgen, Donderdag 15
Mei, 6 jaar.
Sedert die^ Zaterdagavond kwam Frits
Terlaer vaker op de hoeve van de Har-
diniks.
In het begin zocht hij daartoe voor
wendsels, kwam hij Sietske boeken bren
gen of had hij een of ander met haar te
bespreken over de zangvereniging.
Maar tenslotte kwam hij „louter voor de
gezelligheid".
Hanne vond het wel leuk, Harm ken
de de meester wel en vond hem een ver
standige vent met heldere ideeën, moe
der Hardink was het voldoende dat de
jongen daar maar in een kaal kosthuis
zat en een beetje gezelligheid zooht, al
begreep ook zij wel waarom hij die ge
zelligheid juist op „De Wijde Blik", de
boerderij van Hardink, vond.
Vader Hardink zei niet veel. Hij be
greep ook wel hoe de vork in de steel
zat, al was er in de onderlinge verhou
ding van de beide jonge mensen nog niet
meer te bespeuren dan vriendschap.
Maar Hardink had een ingeroest voor
oordeel tegen verbintenissen tussen land
en stad. Daar kon nooit iets goeds van
komen. Een stadsmens werd altijd maar
een halve boer, maar de boeren bedier
ven in dë stad helemaal.
Het was zijn kruis geweest, dat hij
geen zoons had. Hij hoopte zijn beide
dochters aan flinke boeren uit te kun
nen huwelijken. Daarom was de verke
ring van Hanne met Harm Oldenben-
nink hem best naar de zin, maar Siets-
ke's houding gaf hem zorgen.
(Wordt vervolgd).
