rrr-rfsLrnr: Cjrocn wartsjexels in het harL,
Texel thans ook weer door de lucht
bereikbaar
Directeur-Generaal van de Rijksluchtvaart
dienst opende ons^riieuwe vliegveld
TEXELS E«COURANT
Uitgave N.V. v.h. Langeveld De Rooij 7 Versehijnt Woensdags en Zaterdags.
DE EERSTE TEXELAAR, die Vrijdagmiddag van ons nieuwe vliegveld op
steeg, was de heer P. Spigt, de rechterhand van de Directeur van Gemeente
werken. De tweede Texelaar die dien middag het luchtruim koos was onze
Burgervader. Ge kunt nu wel zeggen:Hóórt dat zo? Dient de Eerste Burger
van Texel niet de eerste luchtreiziger vanaf het nieuwe veld te zijn?! Éérst de
Burgervader en dan zijn gemeentenaren!" Inderdaad, in theorie heeft u gelijk,
maar wie uwer, die voor vliegen voelt, zou dat kansje hebben laten glippen: er
kwam een toestel, het eerste toestel, aanglijden en toen het nauwelijks was
uitgelopen tot in de buurt van het geïmproviseerde stationsgebouw, vroeg de
piloot, de heer Bein uit Bergen, of de heer Spigt meewilde, „een stukje boven
het eiland". .1
In minder dan geen tijd zat de heer
Spigt naast de stuurknuppel van het
kleine toestel, een Piper Cub, die uit
Hilversum was komen binnenvliegen.
Een prachtige tocht was het geweest en
de kennismaking met het vliegveld was
ook van zeer aangename aard: ,,U heeft
hier een keurig veld, ja het verkeert in
uitstekende conditie, werkelijk, het is
goed!" Aldus het oordeel van deze eer
ste sportvlieger en al zijn collega's, die
daarna stuk voor stuk landden, spraken
eender, huldigend oordeel uit.
In minder dan geen tijd zat de heer
Spigt zo'n paar honderd meter boven de
Eierlandse Polder, ze vlogen via het
strand over De Koog en hadden na tien
minuten weer vaste grond onder de voe
ten Vervolgens stapte onze Burgemees
ter in de Piper Cub, de propeller begon
te zoemen en daar ging de tweede eilan-
der naar hoger sfeer. „Ik heb nu eens
goed kunnen zien, hoe mooi Den Burg
wel gebouwd is", aldus burgemeester De
Koning.
Intussen waren de heren van gemeen
tewerken druk bezig met het veranke
ren van de vliegtuigen, waartegen een
fikse Noordelijke wind sloeg. De heren
Spigt c.s. hanteerden de ankerstangen
alsof ze nooit anders gedaan hadden!
De sportvliegers werden per bus naar
Hotel Texel gereden, waar zij dien
avond aanzaten aan een diner, aangebo-
den door het gemeentebestuur van
Texel. Op deze avond, welke in uitste
kende stemming verliep, werd de burge
meester een Luchtvaartencyclopedie aan
geboden namens de Kon. Ver. v. Lucht
vaart,. Dit werk werd overhandigd door
de voorzitter van de afdeling Motorvlie-
gen. De heer P. Spigt, die heel wat zweet
en voetstappen in het hart van Eierland
heeft liggen, werd hartelijk gehuldigd.
Hij werd toegesproken door de voorzit
ter van de KNVL, de heer Kolf, die hem
op aandrang van het gehele gezelschap,
een 5-jarig lidmaatschap van de KNVL
aanbood en deze actieve Texelaar een
insigne op de borst spelde. U begrijpt,
dat de heer Spigt wel eventjes onder de
indruk was van deze grote verrassing!
De volgende morgen bezochten de
vliegers en hun dames broedplaatsen I
De Muyen en de Westerduinen. De eerste
excursie vertrok reeds om 8 uur van de
Groeneplaats. In de Slufter werd ge
picknickt en vandaar reed men naar het
vliegveld, welks entree-pilaartjes met
schone, gele bloemen waren getooid
en er wapperden reeds verscheidene
vlaggen. Daarbij de uiteenlopende kleur
der aldaar overnachte vliegtuigen gaf het
geheel een fleurig aanzien.
Inmiddels waren honderden, ja wel
enige duizenden per fiets, te voet, per
bromfiets, motor of auto naar het vlieg
veld getrokken. De politie zorgde voor
een vlot verloop, zowel op als voor het
terrein.
Texelaars de lucht in.
HET DUURDE NIET LANG of daar
zagen wij die dag de eerste Texelaar de
lucht ingaan: het was wethouder De
Waard, die in een twee-persoons vlieg
tuigje, een Ercoupe, vrolijk naar zijn
kennissen-op-de-grond wuifde. Even la
ter werd hij gevolgd door een weinig gro
ter toestel, waarin wethouder Hin had
plaats genomen. De heer Hin had nog
nooit gevlogen. „Het was heerlijk!" zei
hij en de heer De Waard was eveneens
in de wolken van de vliegerij. Daarna
zagen wij het ene toestel na het andere
met een vroede vader aan boord, opstij
gen. De heer Jak. Bruin stapte in een
supermodern toestel, een Sokol, dat nog
maar pas uit Tsjecho-Slowakije was aan
gekomen. De cockpit werd gesloten en
daar ronkten ze reeds weg, het startpunt
tegemoet. De wind liep van 't stations
gebouw in de richting van Oosterend en
daar vliegtuigen evenals vogels tegen de
wind opstijgen, kwamen ze allemaal
over het gebouw en de daar vertoevende
toeschouwers heen. Ook verschillende
dames ondergingen de luchtdoop. We za
gen mevr. Hin opstijgen in een knalgeel
toestel, bestuurd door de heer T. J. van
Midde commandant van de Rijkslucht
vaartschool Ypenburg. Mevrouw De Ko
ning vloog in een Miles Messenger (zie
foto in vorig nummer).
Om 3 uur waren alle vliegtuigen weer
op hun basis terug: de openingsplechtig
heid was 'n half uur vertraagd. Als eer-
stè spreker werd hel woord gevoerd
door burgemeester De Koning:
Dames en Heren,
Het is voor het gemeentebestuur van
Texel een voorrecht en een genoegen u
allen bij de wederingebruikname van het
vliegveld Texel van harte welkom te he
ten. In 'het bijzonder wil ik mij hierbij
wenden tot de twee grote partners in de
op te richten N.V. Vliegveld Texel d.w.z.
vooreerst tot u, mijnheer Backer, die als
directeur-generaal van de Rijkslucht
vaartdienst namens de Minister de ope
ningsplechtigheid wel wil verrichten,
en voorts tot u, mijnheer Prakken, die
de Commissaris der Koningin vervan
gend, hierbij aanwezig wil zijn. In één
adem zou ik daarbij willen noemen de
heer De Vries, de als lid van Ged. Sta
ten van zijn grote belangstelling voor
ons vliegveld steeds deed blijken. Ten
slotte zou ik in de reeks willen vermel
den de vertegenwoordiger van de Ka
mer van Koophandel, welke eveneens
actief deelneemt aan het vliegveld.
Het verheugt ons zeer, dat u, collega
Rehorst, die als vorig burgemeester van
Texel, deze aangelegenheid wel zeer ter
harte moet gaan, hier tegenwoordig kan
zijn.
Ook de tegenwoordigheid van militaire
vertegenwoordigers, waarvan verschillen
de uitgenodigden overigens tot hun spijt
niet aanwezig konden zijn, wordt op ho
ge prijs gesteld.
Kapitein-Ltz van Olm, wij van Texel
zijn bijzonder vredelievende burgers van
Nederland, onze vredeszin is zelfs zoda
nig, dat zelfs de aanwezigheid van een
militaire uniform ons al een lichte schrik
inboezemt. Wij weten echter dat u ten
slotte op de handhaving van de vrede uit
zijt en niet op het tegendeel. En daartoe
heeft u uwe middelen nodig. De hoop
van Texel is dat dit niet tot gevolg zal
hebben dat het op de duur zijn burger-
luchtvaartterrein zou verliezen, maar
anderzijds verzekeren wij u dat u als
vreedzame bezoekers van ons vliegveld,
steeds van harte welkom zal zijn.
Op dezelfde wijze roep ik een welkom
toe aan de commandant van de Rijks
luchtvaartschool Iepenburg.
Dames en heren, dat geldt ook voor de
vertegenwoordigers van de Stichting
beheer Landbouwgronden, voor de Hei-
de-Mij., voor de vertegenwoordigers van
de Shell en Esso, voor het Polderbestuur
en voor de Pers, met wie wij op de een
of andere wijze contact hebben gehad of
gezamenlijk hebben gewerkt, voor de tot
standkoming van het nieuwe vliegveld.
Ook de vertegenwoordigers van de
Contact Commissie Vliegvelden mag ik
hierbij niet vergeten.
Wel zeer bijzonder verheugen wij ons
over het bezoek van een zó groot aantal
sportvliegers en ook de aanwezigheid van
het bestuur van de KNVL. Dames en he
ren, u verblijdt ons wel zeer met uwe
komst. En ik wil nogeens nadrukkelijk
stellen dat zonder uwe zo sportieve me
dewerking dit vliegfestijn slechts een
LAAG SCHEERDEN de
snelle vlieqtuiqen Za
terdagmiddag over de
hoofden dei toeschou
wers, telkens weer koos
zo'n piachtiq qebouwd
sportvlieqtuiq het lucht
ruim om een lid onzer
Vroedschap Texel-van-
uit-de lucht te laten
bev/onderen. Wethou
der Hin qaf de voor
keur aan een tocht bo
ven Dijkmanshuizen!
Het vlieqen beviel al
len best „Ik had ook
nog graag naar Leeu
warden qewild", sprak
wethouder De V/aard
vol vlieqlust!
WIJ GEVEN U hier
naast een overzicht van i
het veld, in de buurt
van het „Stationsqe- I
bouw".
karige vertoning zou zijn geworden. De
medewerking van een aantal vliegtuigen j
van de Luchtvaartschool en van een 3-
tal Harvards voor deze vliegdag, wordt 1
op gelijke wijze ten zeerste gewaardeerd. I
Na zovele medewerkers met lof te mo
gen hebben noemen kom ik aan de ei- j
genlijke bouwers van dit vliegveld. Zij
zijn te vinden in alle geledingen van j
ambtelijke hiërarchie. Wat zou er van ons
vliegveld terecht zijn gekomen zonder
de activiteit van de heren Dekker en
S.tter, maar ook zonder onze Piet Spigt.
Het is mij ten cnemale onmogelijk in
de gemeentelijke als in de particuliere
sfeer alle namen te noemen doch met
I grote erkentelijkheid wil ik gewagen van
I de activiteit van de heer Veldstra, die ik
J in persoon wil huldigen en danken, maar
in wien ik ook de dank wil concentreren
voor het gehele personeel van Gemeen
tewerken. Gemeentewerken, gij hebt
hard en goed gewerkt.
Wanneer ik dit alles zo zie moet ik,
zoals wel meer gebeurt, bedenken, dat
wij bestuurders en ik denk hierbij
speciaal aan de gemeentebestuurders
bescheiden hebben te zijn. Want hoe
eenvoudig is het dikwijls om 'n besluit
te nemen en hoe moeilijk is dan soms de
uitvoering, die aan anderen wordt over
gelaten.
Intussen wil ik nog de Gemeenteraad
van Texel complimenteren met het ge- j
voerde beleid, dat de heropening van dit
vliegveld mogelijk maakte; ik geloof
mevrouw en mijne heren, leden van de
Raad, dat u goed gehandeld heeft. Dat ik
daarbij niet alleen sta, moge ik u nog
even voor houden aan de hand van het
geen de heer Cort van der Linde, thans
lid van de Raad van State, ons schrijft:
„Mijne Heren,
Zeer bijzonder heb ik uw vriendelijke
uitnodiging tot bijwoning van de offici-
beleid en tactvol doorzettingsvermo
gen. Indien ik nog eenmaal de rol van
voorzitter der C.C.V. mag spelen dan
zou ik u willen zeggen dat alle vliegvel
den van Nederland zich erover verheu
gen, dat u zich in de rij uwer zusteren
heeft weten te handhaven. En van hoe
wenige kan dit helaas gezegd worden.
Maar zo vormt zij ook toch weer een
aansporing voor anderen. Groot te zijn
in de zaken waarin de kleinen groot
vermogen te wezen: het moge uw ei
land en dit vliegveld tot devies blijven
dienen."
Wanneer deze zo bij uitstek deskundi
ge ons aldus schrijft, wel dan doet mijn
menmg niet meer zoveel ter zake.
Dames en heren, ik zal mij onthouden
van een recapitulatie van de geschiede
nis van het vliegveld en niet meer van
uw tijd vragen. Ik zou de Directeur-Ge
neraal van de R.L.D. willen vragen of
hij het woord zou willen nemen voor de
inwijding van ons nieuwe vliegveld. Ik
heb gezegd".
Hierna werd het woord gevoerd door
de heer J. W. F. Backer, directeur-gene
raal van de Rijksluchtvaartdienst, die
allereerst een terugblik wierp: Nadat in
1928 bij het voortvarende gemeentebe
stuur van Texel de gedachte aan de aan
leg van een luchtvaartterrein levend
weid, konden B. en W. van Texel in 1933
aan de Minister berichten, dat een ter
rein was aangekocht van ruim 33 ha.
met de bedoeling dit terrein zo mogelijk
in te richten als luchtvaartterrein. Vier
jaar later was dit terrein gereed. Het
mat 38 ha., thans 90 ha.
Laten wij de oorlogsjaren, die zoveel
verwoest hebben, en die ook dit schone
eiland niet gespaard hebben, stilzwij
gend voorbijgaan. De ontwikkeling van T
jonge luchtvaartterrein werd geremd, de
gehele burgerluchtvaart in Nederland
lag stil. Doch wat ook verwoest werd,
niet de geest van Texels bevolking, niet
dc geest van voortvarendheid die ook in
de vooroorlogse jaren het kenmerk was
van Texels Gemeentebestuur. Een nieuw
vliegveld zou_ en moest er komen, en
met kracht werd weder aangepakt.
Ook de toenmalige Rijkscommissie
Luchtvaartterrein nam Texels Vliegveld
in haar plannen op en adviseerde een
terrein van de klasse F, dus een terrein
met baanlengten van 1080 meter.
In verband met de verder voortge
schreden ontwikkeling van de lucht
vaart kon, gezien de verhoogde veilig-
ele opening van het Vliegveld Texel op
prijs gesteld. Het spijt mij dan ook wel,
daarvan geen gebruik te kunnen maken.
Wel zij het mij vergund u mijn hartelij
ke gelukwensen aan te bieden bij deze
belangrijke gebeurtenis, vruoht van wijs
heidseisen, slechts een deel van het ou
de terrein worden gebruikt en de Ned.
Heide Mij., die ook voor het totstandko
men van het vooroorlogse terrein zoveel
gedaan had, hielp ook nu weer bij de
uitvoering van het nieuwe werk, waar
bij ook niet vergeten mag worden de
steun, die van de Stichting Beheer
Landbouwgronden werd ondervonden.
DE SHELL EN DE
ESSO hadden het
druk met het vul
len van de vlieq-
tuiqtanks! In to
taal werd op Texel
1200 liter benzine
qeladen. De mees
te toestellen had
den in iedere vleu-
qel een tank van
onqeveer 30 liter.
Jammer, dat ver
scheidene toestel
len weqens het
ruwe weer een
startverbod was
opqeleqd, anders
zouden de toe
schouwers zeker
méér waar „voor
hun geld" hebben
qehad!
Veel werk is verzet, de kosten waren ze
ker, gezien tegenover die van voor de
oorlog niet gering en veel grond is door
Texelse bewoners voor dit vliegveld af
gestaan.
Doch thans is Texel dan ook een vlieg-
WOENSDAG 28 MEI 1952
65e JAARGANG. No. 6634
veld rijk, dat ofschoon geen Schip
hol (waaraan trouwens niemand behoef
te zal hebben) vliegtuigen van be
hoorlijk formaat zal kunnen ontvangen.
Laten wij hopen, dat ook spoedig de
N.V. Vliegveld Texel tot stand komt,
waarin het grote aandeel van het Rijk
vastgelegd zal worden en waarin tot
uitdrukking zal komen, het belang dat
het Rijk ziet in de aanwezigheid van dit
terrein op uw eiland.
Het gemeentebestuur wenste na de
oorlog de aanleg van een vliegveld te be
vorderen met het oog op het toeristisch
verkeer en de slechte verbinding bij ijs
gang in de winterperiode Mede om die
redenen is de grootte van het terrein ge-
planned voor het starten en landen van
een DC (Dakota) of een ander vliegtuig
van dat type. Het gemeentebestuur con
tinueerde daarbij het beleid van 1933,
want toen ik zo eens de stukken van die
tijd doorbladerde vond ik als motieven
tot aankoop van de betrekkelijke gron
den in 1933 o.a.:
a. aanwezigheid vliegveld in verband
met ziekenvervoer en ijsgang; b. een
vliegveld zal bijdragen in de bloei der
gemeente door ontwikkeling als vacan-
tie-oord voor de vreemdeling; c. be-
I kendheid in binnen- en buitenland door
j aanwezigheid van een vliegveld
j Deze motieven waren tóen juist gezien
en zij zijn dit thans nog".
Spreker schetste vervolgens de ont-
I wikkeling van de luchtvaart na 1937 en
sprak vervolgens als zijn overtuiging uit,
j dat de toeristen die ons land komen be-
I zoeken, „dit schone eiland, dat meer en
meer om zijn natuurschoon, orn zijn or-
1 mihologische en folkloristische bijzon-
derheden beroemd en bekend wordt".
niet vooibij zullen gaan.
Hel is aan u, die bekendheid nog ver-
I der le verbreiden, het is aan u een
i strocm van toeristen te trekken, toeris
ten, die bij ontbreken van een vliegveld
uw ciiand slechts met moeite zouden
kunnen bereiken. En hierin mogen wij
wel het initiatief prijzen van een vooruit
strevend gemeentebestuur, gesteund door
een vooruitziende bevolking. Laten wij
nooit vergeten, dat eerst de luchthaven
er moet zijn, wil het verkeer zich daarop
kunnen ontwikkelen. Het is in de scheep
vaart juist zo: geen zeehaven, geen scheep
vaart en. in de luchtvaart: geen luchtha
ven, geen luchtvaart.
Een luchtvaart, die zich nog steeds
ontwikkelt, een luchtvaart, die met gro
te cn snelle vliegtuigen mensen van alle
HIER ZIET U
onze Burqemees-
ter voor de mi
crofoon, enkele
oqenblikken voor
dat 't nieuwe ter
rein door de heer
J. W. F. Backer,
directeur-qeneraal
van de Rijkslucht
vaartdienst, na
mens de Minister
van Verkeer en
Waterstaat werd
qeopend. Op de
achterqrond ons
actieve Fanfare
corps, dat ook bij
deze festiviteiten
voor vrolijke mu
ziek zorqde.
delen der wereld aanvoert, in de kortst
mogelijke tijd, doch tevens een lucht
vaart, die dezelfde mensen van de grote
knooppunten moet doorvoeren naar de
plaatsen, die zij voor hun zaken of voor
hun genoegen wensen te bezoeken.
De betekenis van een luchtvaartterrein
als dit moet niet worden afgewogen naar
de omstandigheden van thans, maar de
ontwikkeling van de luchtvaart is van
dien aard, dat de exploitanten en de
constructeurs van vliegtuigen de behoef
ten op de voet volgen cn vliegtuigen voor
korte afstand die met hoge frequentie
enige malen per dag de passagiers van de
grote luchtlijnen kunnen aan- en afvoe
ren, komen ongetwijfeld ter beschikking.
Wij staan pas aan het begin van de grote
ontwikkeling van de burgerluchtvaart
en ik wens u geluk, dat door uw initia
tief gij gereed zijt, om aan die ontwikke
ling mede te kunnen werken.
Het is jammer, dat vandaag geen gro
tere vliegtuigen aan deze opening luister
kunnen bijzetten, doch tengevolge van
de staking in Amerika internationaal
aanvaarde restricties op het benzinever
bruik zijn hier niet vreemd aan. Geluk
kig zijn de kleinere vliegtuigen, die u
dan ook in groten getale aanwezig ziet,
niet aan die restricties onderhevig. En
hun aanwezigheid toont duidelijk, welk
een belang de kleine luchtvaart, de
sportluohtvaart, hecht aan het nieuwe
terrein. Zij toch zijn de luchttoeristen,
in de ware zin des woords, zij vliegen
naar alle landen van Europa, zij spre
ken vele andere mensen, ver buiten de
grenzen van ons land: zij zijn uw beste
ambassadeurs! Verkeer trekt verkeer.
En vaak wordt te veel gesproken en ge-
(Zie vervolg pagina 4)
