Cjroen ^ZwarL-Jexels in het harL,
Hoe wordt een revolutie gemaakt?
Texel, vroeger en nu
Uit het boek „Texel"
Moeilijk probleem voor de Texelse patriotten
&en IvaC
-J cfc3i
Paniek in Den Burg
Ringrijderij voor motoren
Ds J. j. Buskes Jr:
Zondag J.H.C. - Texel combinatie
WOENSDAG 6 AUGUSTUS 1952
TEXELSE
65e JAARGANG. No. 6654
COURANT
Uitgave N.V. v.h. Langeveld De Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 11 - Tel. 11
Verschijnt Woensdags en Zaterdags.
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl.
Bank. Postgiro 652. - Abonn. pr. f 1,80 p.
kwart. 15 ct. incasso. Adv. 8 c. p. mm.
IN ons nummer van 2 Augustus jl. plaatsten wij een fragment uit het boek
„Texel, Land en Volk in de loop der eeuwen" door J. A. van der Vlis. Het be
schreef de activiteit van de prinsgezinden die in De Vergulde Kikkert dit
zeer oude gebouw bestaat nog een tribunaal vormden dat de patriotten aan
een kruisverhoor onderwierp. Maar het zou (wederom) verkeren: een jaar of
acht nadat de prinsgezinden de macht in handen hadden genomen bracht de
loodsschipper uit Den Helder, die wegens ijsgang meer dan tien dagen het eiland
niet had kunnen bereiken, het bericht, dat de Fransen begin Januari de Repu
bliek opnieuw waren binnengerukt. Heel Holland en Utrecht waren al bezet en
in Nieuwediep lagen al zeven- of achthonderd Fransen.
In genoemd boek lezen we dan verder:
,.A1 de volgende dag werd wat de
eilanders voor de ergste wantoestanden
op Texel hielden, bij plakkaat opgehe
ven: voortaan, aldus dit manifest, mocht
op het vrije Texel iedereen op zijn eigen
land jagen en in eigen water vissen.
Weg met het feodale jachtrecht!
En weer een dag later, 27 Januari, na
men de Texelse patriotten ook militair
hun eigen lot in handen: zij legden be
slag op de sleutels van het kot in de
Schans en lieten de Franse officieren,
die .daar als krijgsgevangenen 'n kaartje
zaten te leggen, naar buiten. Aangezien
de Oranjeklanten zich in de afgelopen
jaren kalm hadden gehouden en de en
kele patriotten, ook al waren zij in hun
families wel als zwarte schapen be
schouwd, van die rust dankbaar hadden
geprofiteerd, besloten de patriotten de
Omwenteling op Texel te bespreken tot
het planten van enkele vrijheidsbomen.
Zij plaatsten met veel élan op de Stenen
plaats hun vrijheidsboom en dit heug
lijk gebeuren werd op de andere dorpen
weldra nagevolgd. Vlak bij zijn huis
waar de boom stond hield Jan Ran een
vur.ge patriottische redevoering, maar
zó ernstig drong hij aan op het bewaren
van rust en orde, dat geen Oranjeklant
een haar werd gekrenkt. De magistraat
vond dit een prachtig staaltje van zelf
beheersing en prees in een klinkend
manifest het „vredelievend en broeder
lijk gedrag bij het bekend worden van
de Omwenteling en het planten van de
vrijheidsbomen als „de sterkste band om
het geluk van de maatschappij te beves
tigen".
Boven het manifest schreven de patri
otten de trotse nieuwe woorden: „Vrij
heid, gelijkheid en broederschap", waar
over men in de kranten reeds zoveel ra
re dingen had gelezen. De Oranjegezin-
den vonden dat de revolutie nogal mee
gevallen was.
Alle straffen door de „krijgsraad" in
1787 opgelegd, kwamen te vervallen,
galg en rad, folterwerktuigen van een
barbaars verleden werden offcieel afge
schaft. (In 1800 was men klaarblijkelijk
weer veel vergeten, toen een vrouw voor
het Raadhuis op de Vismarkt wegens be
delarij gegeseld werd!).
Voor de patriotten, zo plotseling aan de
macht gekomen, rees de moeilijke vraag,
hoe een revolutie eigenlijk werd ge
maakt. Men ging er over vergaderen in
de herberg de Keizerskroon op de
Grocneplaats.
Men kwam tot het besluit om de bur
ger Jan Ran, die zo filnk had gesproken
bij het oprichten van de vrijheidsboom
en Sijbrand Keijser naar Den Haag te
zenden voor het vragen van instructies.
Men begreep wel, dat er zodoende de
minste last zou ontstaan. Twee opposan
ten stelden voor, dat het onderwijl ge
formeerde voorlopige bestuur eerst de
oude vroedschap zou afzetten, dat ge
beurde immers bij élke revolutie. Maar
de voorzitter antwoordde zijn tegenstre
vende partijgenoten, dat zoiets slechts
gebeuren kon met toestemming van de
burgerij.
De volgende dag circuleerden lijsten
op het eiland van het voorlopige bestuur,
waarop handtekeningen verzameld wer
den van 686 burgers, die de nieuwe orde
waren toegedaan of die deden alsof.
Texel telde toen ruim 4000 zielen en het
voorlopig bewind was van mening, dat
de volkswil duidelijk een andere vroed
schap wenste. Er werd een nieuwe ge
meenteraad in de Keizerskroon gekozen,
die als van ouds bestond uit vier burge
meesters en zeven schepenen. Tezelfder
tijd was de oude vroedschap op het
Raadhuis in vergadering bijeen. De bur
gemeesters Jacob Slot en Symon Boon
stuurden hoffelijk een boodschap naar
de Keizerskroon om mede te delen, dat
zij gaarne een afvaardiging wilden ont
vangen om in overleg de lopende zaken
te regelen. Jan Ran toog met twee ande
ren naar het oude gemeentehuis en ver
nam daar, dat de oude vroedschap hun
zetels ter beschikking stelden. Het werd
een wedstrijd in beleefdheid: of de oude
bewindhebbers als-het-u-belieft aan wil
den blijven tot de nieuwe geïnstalleerd
waren. Natuurlijk ging men hiermee ac-
coord. Diep ernstig zeiden de oude he
ren, dat allen slechts het eilandsbelang
in het oog hielden en dat men te allen
tijde bereid was rekening en verant
woording af te leggen. Ook het oude be
stuur van de polders bleef voorlopig op
zijn post.
Op 6 Februari beëdigde baljuw Th.
Elout de nieuwe vroedschap en een
commissie toog naar de dorpen om daar,
zoals reeds in Den Burg was geschied,
de dorpskassen en verdere bescheiden
over te nemen.
De bevrijde Franse officieren dronken
met de nieuwe regeerders een stoop
schuimend bier, de verstandhouding met
hen liet niets te wensen over. Maar wat
moest men nu aanvangen met de oude
stadhouderlijke bezetting van het eiland,
72 huursoldaten, die hun kwartieren in
de Schans hadden? De nieuwe vroed
schap nam een kloek besluit en voteerde
een bedrag van f 300 uit te betalen als
voorschot op achterstallige soldij. Toen
een week later de Franse generaal De
Winter met 160 man op Texel aankwam,
werd een deel van dit soldatenvolk
broederlijk naast de oude huurlingen in
de Sdhans gelegerd. De rest werd on
dergebracht bij particulieren in De Koog
en Den Burg.
In een volgend nummer zal verhaald
worden van de invasie op 27 Augustus
1799. Enkele vellen foliopapier, in een
bruin omslag bijeengehouden onder de
titel „Procesverbaal van hetgeene op
Texel voorgevallen is zedert de invasie
der Engelschen aan de haven op 27 Au
gustus 1799 tot derzelver vertrek op 26
November daaraan" bewaren het nuchte
re relaas.
DC CC 14,1 DO]
'Cll
Oosterend, 27 Juni 1902. In eene
vergadering van den Raad der Brand
spuit, waarbij in het incompleet bij de
manschappen werd voorzien, kwam ter
sprake de kleine hoeveelheid water die
aan en bij dit dorp aanwezig is, wat ver
schrikkelijke gevolgen zou kunnen heb
ben, wanneer eens een brand van eenige
beteekenis uitbrak. Wenschelijk werd
het geacht zich in deze te richten tot
eenige voorname brand-waarborgmaat-
schappijen, die wellicht door het slaan
van Nortonpompen of op andere wijze in
dit gebrek zouden willen voorzien.
Den Hoorn, 4 Juli 1902. Vermoede
lijk door het wegwerpen eener lucifer
geraakte hedenmiddag een gedeelte der
binnennggel der duinen in brand en
liet het zich ernstig aanzien. Aangezien
er niet veel mannen bij de hand waren,
togen ook vrouwen gewapend met een
graaf op weg om te trachten den brand,
die allengs verder trok, door het wer
pen van zand te stuiten, hetwelk dan ook
met vereende krachten na een paar uur
van zware arbeid mocht geluikken.
Adv. in de Tesselaar van Donderdag
17 Juli 1902. De ondergeteekende be
richt dat hij vanaf Zondag 20 Juli en
verder het geheele zomerseizoen op het
strand achter De Koog zal staan met
bier en ververschingen. J. van der Wal.
Den Hoorn, 16 Juli 1902. Begunstigd
door goed weder had alhier de gewone
jaarlijksche proeftocht plaats met de al
hier gestationneerde reddingsvlet. Naar
het scheen was alles in goede staat, wen
schelijk ware het dat de gewone proef
tocht wat vroeger of later kon geschie
den aangezien de vaste manschappen
dan beter present konden zijn.
De Koog, 18 Juli 1902. 't Is zeker
jammer voor de bezoekers van De Koog
en het strand, dat het Paviljoen van de
duinen is verdwenen, want menig aange
naam uurtje is daarin doorgebracht. Om
dit eemgszins te vergoeden is door Jan
v.d. Wal c.s. een tent op het strand aan
gebracht, waarin de bezoekers ruim
schoots hunnen dorst kunnen lesschen
aan bier en andere verfrisschende dran
ken. Bovendien bestaat er gelegenheid
voor de baders om zich op het strand te
kunnen ontkleden en na het baden we
der op te knappen. Mogen vele bezoekers
hiervan gebruik maken!
BERGING
BETONNINGSVOORYVERPEN
De Burgemeester der gemeente Texel
maakt bekend, dat lichtboeien en ton
nen, welke in de Waddenzee en het IJs-
selmeer losslaan en wegdrijven niet door
vissers meer behoeven te worden gebor
gen, daar hiervoor geen beloningen meer
zullen worden gegeven.
Wel verdient het aanbeveling, dat, in
dien degene, die opmerkt, dat een licht
boei of ton verdreven of verdwenen is,
hiervan zo spoedig mogelijk per telegram
of telefoon kennis geeft aan de Directeur
van het Loodswezen enz. te Harlingen
(telefoon 623 of 832).
Voor een spoedige berichtgeving is de
Minister van Marine bereid een beloning
toe te kennen, waarvan het bedrag ver
band houdt met de moeite, die men ge
had heeft om het bericht over te bren
gen en met de spoed, die daarbij be
tracht is.
Texel, 4 Augustus 1952.
De Burgemeester van Texel,
TH. R. HIN, Loco-Burgemeester.
Toen een vrachtrijder Maandag
een koe op het drukke marktplein te
Den Burg zou afleveren, ging het dier
ineens aan de haal. Het holde dwars
door een groep vrouwen en kinderen
die rond een kraam stonden geschaard.
Verscheidene personen werden omver
gelopen, een dame brak enige ribben.
De koe zette zijn wilde tocht voort en
vernielde een ruit van een aan het
plein staande woning. De honderden
badgasten, die het dier passeerde of te
gemoet rende, vlogen alle kanten heen,
en sprongen als hordelopers over lage
muurtjes.
Na aan het Noordeinde van het dorp
nog 'n heining te hebben verwoest, be
reikte het een weide, waar het zich ge
makkelijk liet vangen.
Motorclub Texel organiseert Zaterdag
avond aan Den Hoorn een ringrijderij
voor motoren, alsmede een langzaam-
aanwedstrijd. De deelname is alleen
opengesteld voor gecostumeerden. Het
feest begint precies om 8 uur. Vertrek
van Den Burg om half acht.
De organisatie verwacht een mooie en
spannende strijd. En wie twijfelt daar
aan?! Vooral de langzaamaanwedstrijd
zal het uiterste van de deelnemers ver
gen, dunkt ons, want het „Draai 'm vol
gas" zit de meeste motorrijders sterk
gemengd in het bloed. Groter is echter
de kunst langzaarh te rijden. En dan is
de kans ook veel kleiner dat men nog
eens door de ziekenauto langzaamaan
wordt weggehaald. Beter langzaam op de
motor dan langzaam in de ziekenauto
zo meenden wij. (Zie verder óók de adv.)
ONDERHANDS VERKOCHT
De heer W. Slort heeft zijn woning
„Trio", staande aan de Minister Ruisweg
te De Koog, onderhands verkocht aan de
heer H Wuis, „Op Duin".
Ik zit weer op mijn onvolprezen eiland.
Als ik ooit in de adelstand verheven
word, wil ik „heer van Texel" genoemd
worden. Dat is tenminste wat. Ik herin
ner mij uit m'n gymnasiumtijd, hoe me
neer Plette, onze aardrijkskundeleraar,
eens een leerling die zich met een geaf
fecteerd stemmetje bekendmaakte als
„jonkheer Van Voorst tot Voorst", ont
nuchterde met de ontdekkende reactie:
„da's ook een verdomd klein eindje".
„Heer van Texel" is heel wat anders.
Een heel eiland, 30 km. lang en 15 km.
breed, 7 dorpen, weilanden, korenvel
den, bossen en duinen. Bovendien een
wereldje op zich zelf. Het is nu eenmaal
een eiland. Aldus schrijft Ds J. J. Bus
kes Jr., in „Tijd en Taak", onafhankelijk
weekblad voor evangelie en socialisme.
Maar nu ontvangt de „heer van
Texel" van onze altijd ijverige redactie
secretaris de mededeling dat ik hem in
de vacantie niet in de steek mag laten.
Gezag is gezag, zeg ik met Trouw, en
dus schrijf ik een artikel voor Tijd en
Taak,.al loop je hier, op een laag duin
zittend, of door de Geul dwalende, groot
gevaar, tijd en taak te vergeten.
Ik houd van Texel en van de Texe
laars.
Overigens hebben ook die mij nog aan
het werk gezet. Aan twee maal preken in
mijn eerste gemeente ontkwam ik niet.
En de P. v.d. A. die wat laat na de ver
kiezingen een feestvergaaering organi
seerde, had mij ook al ontdekt en dus
moest ik op een snikhete zomeravond in
het „Casino" over de doorbraak spreken.
De „heer van Texel" werd gedegradeerd
of gepromoveerd, al naar u het bekijken
wilt, tot propagandist van de P. v.d. A.
Op de lammerenmarkt kwam een va-
cantieganger op mij af. Hij had mij de
vorige dag horen preken en nu wilde
hij mij even vertellen, dat het hem reus
achtig meegevallen was. Hij kwam uit
Winschoten en leefde in de veronderstel
ling, dat ik des Zondags mijn teksten uit
„Op weg naar de Vrijheid" koos en over
Vorrink preekte, zodat hij er nu van
overtuigd was, dat je als dominee aan de
politiek kan doen zonder te verpolitie
ken. In zo'n ontmoeting zit stof voor me
ditatie over de wonderlijke opvattingen,
die nog altijd in ons christelijk vader
land gekoesterd worden. Bovendien le
verde die ontmoeting mij een kop koffie
op.
Ik houd van Texel, al hebben zich op
het eiland in enkele tientallen jaren ver
anderingen voltrokken, die ik maar
moeilijk verwerken kan.
Toen ik er als jong candidaat dominee
werd, kwamen er per jaar 500 vacantie-
gangers. Nu is hun aantal groter dan dat
van de bewoners van het eiland, veel
meer dan 10.000. Jacob Thijsse heeft met
zijn Verkade-album Texel tot een toens-
oord gemaakt. Voor Texel een financieel
voordeel, maar dat is dan ook het enige
voordeel. De Koog heeft zijn karakter al
voor een groot deel verloren en het hele
eiland is aangetast door de begeerte, om
Het kampioenselftal van JHC, een le
klasser!, komt dit weekend naar De
Cocksdorp om tegen de Texelse handbal-
sters een propagandavvedstrijd te spelen.
Op uitnodiging van het bestuur van S.
V.C. komen de Julianadorper dames Za-
COCKSDORPER MET PENSIOEN
De Cocksdorp. Onze plaatsgenoot de
heer C. Kalis Jaczn., die de laatste 15
jaar in vaste dienst was bij de Polder
Eierland, is per 1 Augustus eervol ont
slag verleend wegens het bereiken van
de pensioengerechtigde leeftijd. Moge de
heer Kalis nog een lange reeks van jaren
van zijn pensioen kunnen genieten!
S. V. Texel.
Al zitten we midden in de vacantie,
toch wordt er elke Woensdagavond ge
traind. Dat het noodzakelijk is zal straks
wel blijken, als straks de competitie weer
de volle honderd prooent van elke spe
ler zal vragen.
Als er onder onze leden zijn die de
vacantie op ons eiland doorbrengen, zal
niets hen behoeven te weerhouden om
ter training te gaan en met volle teugen
de genoegens van onze sport te genieten.
Ook de jongens moeten zich klaar ma
ken om een zo goed mogelijke plaats te
bemachtigen. Vanavond dus allemaal
weer present. Dat spreekt toch vanzelf
niet waar?
Adspiranten: Wij trainen nog steeds
op Vrijdagavond om half zeven met de
jongens vanaf 12 jaar.
Texelse Boysnieuws.
Boys 1 speelt Vrijdagavond om half 8
tegen een kampelftal uit Bosch en Zee.
Dit is een zeer sterk elftal, ongeveer
le klas NHVB. Wij spelen met hetzelfde
elftal dat de laatste seriedag aan De
Cocksdorp speelde, dus iedere speler is
om 7,15 uur op het Boysveld aanwezig.
Laat dit een sportieve maar vooral een
goede oefenwedstrijd voor ons zijn voor
de komende competitie.
terdag al op Texel.
Er wordt dan 's avonds een wed
strijd gespeeld tegen de SVC-dames.
Zondagmiddag wordt gespeeld JHC 1-
Texels elftal. Dit elftal zal bestaan uit
de beste handbalsters van de Texelse
clubs. Hiervoor zijn de nodige stappen
reeds gedaan Maandagavond werd op
het terrein van de Texelse Boys reeds 'n
proefwedstrijd gespeeld tussen 2 ver
tegenwoordigende elftallen van Texel.
Daaruit zal in de loop van de week een
elftal gekozen worden dat Zondag JHC
partij zal geven. Dit zal voor onze dames
wel een zware strijd worden. Wij komen
hier Zaterdag op terug.
TEXELSE MARKT
Den Burg, 4 Aug. 1952. Aangevoerd:
50 lammeren f 58-f 70. 70 schapen f 80-
f 110. 5 koeien f 700-f 900. 9 kalveren
f 150-f 200; 8 biggen f 50—f 65; 6 n. kalve
ren f 45^f 60.
VISAFSLAG OUDESCHILD.
Aangevoerd van 28 Juli t.m. 2 Aug. '52
266 kg schol; 62 kg tong; 1 kg tarbot;
63 kg schar; 13 kg bot; 1544 kg garna
len; 565 kg kruikels; 3120 kg kokhanen;
3te kg zalm; 15 kg geep; 195 kg makreel.
HANDELSREGISTER
Onder nieuwe inschrijvingen van za
ken lezen wij: „Parnassia", Texel, De
Koog, Kamerweg 15B. Pensionbedrijf:
Eigenaar de heer J. Bruin.
En onder wijzigingen: D. de Jong,
Texel, Den Burg, Kogerstraat 44. Brood
bakkers- en banketverkopersbedrijf. Uit
tredend eigenaar de heer D. de Jong.
Nieuwe eigenaar de heer R. Beuving, on
der eigen naam.
HOOG WATER TER REDE VAN TEXEL
6 Aug. 9,42 en 9,53. 7 Aug. 10,33 en
10,39. 8 Aug. 11,20 en 11,23.
Aan het strand is het ongeveer een uur
eerder hoog water.
uit de vacantiegangers te halen wat er
uit te halen is.
Texel was een dertig jaar geleden nog
in alle opzichten een wereldje op zich
zelf. Het lag buiten het verkeer. Als je
in Oudeschild met de Ada van Holland
of De Dageraad arriveerde en je moest
naar Oosterend of Den Hoorn, dan was
een boerenkarretje het enige vervoer
middel. Een auto was een uitzondering
en een autobus was nog onbekend. Er
was geen enkele radio. De Zondag en de
kerk waren naast de toneelgezelschappen
en de afdelingen van de Maatschappij tot
Nut van het Algemeen de saambindende
krachten. De radio betekende op Texel
zonder dat de Texelaars het merkten, een
revolutie. Zij kwamen opeens met de cul
tuur van het vasteland in aanraking en
wat voor een cultuur. Zij gingen die cul
tuur als je ware beschouwen en kregen
minderwaardigheidsgevoelens ten op
zichte van hun eigen Texelse cultuur. En
zo is het leven op Texel in betrekkelijk
korte tijd hopeloos vervlakt.
Al staan er nog altijd de mooie kerkjes
Een beetje verscholen op enkele dorpen
de doopsgezinde kerk. De Vermaning
noemen ze die op het eiland. De genoeg
lijke en in het landschap zo prachtig
passende kerkjes van De Koog en Den
Hoorn. De massieve hervormde kerken
in Oosterend en Den Burg. Die van Den
Burg, voor een groot deel verwoest in de
Russenoorlog, wordt voortreffelijk ge
restaureerd, al kost die restauratie nu
reeds meer dan drie ton.
In De Waal bleef er van het kerkje
mets over. Het werd met de grond gelijk
gemaakt. Nu staat er een nieuw kerkje,
modern gebouwd, met twee goede vier
kante ramen met gewoon vensterglas,
met uitzicht op het blauw van de hemel
en het groen van de bomen. Geen afge
sloten heiligdom, maar een kerk met uit
zicht op de wereld en met veel licht.
Voor de preekstoel de Avondmaalstafel
van massief hout en een doopvont van
graniet. Een model van een kerkje. Het
vrij overbodige klankbord zit alleen veel
te hoog en is eigenlijk meer een balda
kijn, meer geschikt voor prins Bern-
hard dan voor een Verbi Divini Minister.
Het kerkelijke leven op Texel is voor
uitgegaan. De opkomst is overal veel be
ter dan in vroeger jaren. Al blijft ook
het kerkelijke Texel Texel. Toch nog al
tijd typisoh Noord-Holland boven het IJ.
„Wij huldigen het goede" stond er jaren
lang in de kop van de „Texelse Cou
rant". Niet eenvoudig, om aan mensen,
die het goede huldigen, het evangelie te
prediken. „Dominee", zei een rasechte
Texelse vrouw eens tegen mij, „u gelooft
toch niet, dat u en ik zondaren zijn? Ik
zonde doen? Ik ben 75, heb jicht en kom
nooit buiten". Het Leger des Heils heeft
het op Texel geprobeerd, maar het werd
een mislukking. De zondaarsbank past
beter in Amsterdam dan op het Wadden
eiland.
In geestelijk opzicht is de grond hard
en droog, zoals op het ogenblik het
Texelse land hard en droog is. Dat komt
het eiland dit jaar op een schade van
minstens twee millioen te staan. Texel
heeft regen nodig. Niet een enkel buitje,
maar een overvloedige en milde regen.
Intussen tooit God het eiland ieder
jaar weer met een ongekende pracht.
Op de Schorren zitten tienduizenden
sterntjes, scholeksters en meeuwen. U
vindt er hele kolonies lepelaars en aal
scholvers en er stapt zowaar op z'n
eentje een flamingo rond. Het lamsoor
maakt hele stukken van de Schorren tot
een paars tapijt. In de Muyen en in de
Geul, die de meeste vacantiegangers he
laas niet zien, is een bloemen- en voge-
lenpradht, zoals u die vrijwel nergens in
Nederland vindt. En nu heb ik nog
maar de rijkdom van enkele Texel-frag-
menten genoemd.
Boven bos en duin, weiland en koren
veld de hemel!
Hier kun je tenminste zingen, dat het
ruime hemelrond met blijde mond Gods
eer en heerlijkheid verkondigt.
Natuurlijk geloven de Texelaars, dat er
een God is.
Ik spreek er geen kwaad van, maar het
is mij een beetje al te natuurlijk.
God is voor hen meer een het dan een
Hij, meer een iets dan een Iemand: „Na
tuurlijk moet er wel iets bestaan". En
voor zover zij wezenlijk geloven, draagt
hun geloof een moraliserend karakter.
„De dominees moesten wat minder uit
de bijbel en wat meer uit het leven pre
ken", zei een Texelaar ter verklaring
van het feit, dat hij nooit in de kerk
komt.
Toch houd ik van de Texelaars en van
Texel.
Elk jaar neem ik mij voor, niet meer
naar Texel te gaan, maar als het zo ver
is, zit ik weer op Texel. Het eiland trekt
onweerstaanbaar.
Ja als ik ooit in de adelstand verheven
word, dan moet het toch maar worden:
„heer van Texel".
En intussen heeft Bomhoff zijn artikel.
Och, op Texel moet het steeds weer
worden: Tijd en Taak!
J. J. BUSKES Jr
