283 Texelaars emigreerden
sinds 1947
Australië trok de ineestenjj
Steiger door hoos
vernield
Jeugdrubriek
m
Ruim driehonderdduizend overnachtingen
(kampeerders, hotel- en pensiongasten)
Wreedheid m uit angst voor de geesten
Het probleem der stookolieslachtoffers
Sinds de Tweede Wereldoorlog zijn
volgens een opgave van het Arbeidsbu
reau in totaal 275 Texelaars geëmi
greerd. (1) Het grootste aantal eilandge
noten trok naar Australië nl. 158 perso
nen, daarop volgden Canada met 70 emi
granten, Nieuw-Zeeland met 33 en Z.
Afrika met 14. Uit onderstaand overzicht
blijkt, dat de emigratie pas de laatste 3
jaar van betekens is geworden en dat
het aantal emigranten van ons eiland
steeds toeneemt. Voor het jaar 1952 gel
den de cijfers nl. tot heden en er staat
nog een Idem kwartaal voor de boeg!
De eerste emigrant na de oorlog was
de heer P. J. de Graaf van De Cocks-
dorp, die in Canada zijn geluk ging be
proeven. Niet zonder succes, want hij is
al eens met „verlof" geweest! Het groot
ste gezin dat de grote reis maakte was
de familie KI. de Jong: man, vrouw en
7 kinderen. Op 22 Januari vertrokken zij
naar Canada.
Ten aanzien van de kansen voor emi
granten voor Australië vestigen wij de
aandacht op de jl. gehouden rede van
ir Haveman, die er op wees, dat het
dieptepunt in Australië al weer achter
de rug was. Voor werkelijk goede emi
granten behoeft er dan ook geen af
schrik te bestaan. Wie wil emigreren
en dat adviseeert ook onze vroegere
plaatsgenoot, de heer J. van Lenten
zie voorpagina doet er goed aan zich
de grondbeginselen van de Engelse taal
eigen te maken!
Jaar 1947
1948
1949
1950
1951
1952
Totaal
tot heden
Canada
2
6
7
13
21
21
70
Australië
0
0
7
49
48
*64kr
158
Nieuw-Zeeland
0
0
0
14
5
14
33
Zuid-Afrika
0
3
7
0
0
4
14
Totaal
2
9
21
76
74
93
275
(1) Voorts zijn
nog
een achttal personen naar
Amerika geëmigreerd, doch
De steiger, welke rondom de toren
van het in restauratie zijnde N.H. kerk
je van De Cocksdorp was gebouwd, is
Maandagavond om kwart voor elf door
een hoos opgenomen en finaal wegge
rukt. De steiger kwam vlak voor de kerk
terecht en werd in zijn vaart gedeelte
lijk door bomen gestuit. Er deden zich
geen persoonlijke ongelukken voor. De
aannemer, de heer H. Daalder, had twee
uur tevoren nog op de steiger gelopen
om een en ander ië inspecteren.
BOUW RUSTHUIS
De bouw van het Rusthuis te Den
Burg, het Clazina Emelie Gollards Rust
huis, is in volle gang. Dit werk, dat
wordt uitgevoerd door de fa. J. Drijver
Czn., Oosterend, zal ongeveer een jaar
duren en dat behoeft geen verwondering
te wekken, waar er zo'n half millioen
stenen aan vermetseld moeten worden.
LAATSTE RIT M.C. TEXEL
De M.C. Texel houdt Zaterdag a.s. de
laatste rit in dit seizoen. Na afloop der
rit prijsuitreiking en bekend maken d^r
kampioenen. En dan.... gezamenlijk
aan de snert.
Het bestuur zou gaarne zien dat op
deze avond alle leden aanwezig waren,
omdat er een besluit genomen moet wor
den betreffende eventuele verandering
clubhuis.
Nr. 229.
PIET KEIJSER
Piet viert Vrijdag 10 October a.s. zijn
elfde verjaardag. Hij woont in De Waal.
Piet voetbalt graag en vraagt voor z'n
verjaardag een lamp voor zijn nieuwe
fiets. Goed voor de avondtraining, Piet.
Veel plezier, Vrijdag hoor!
HET WEGENVERKEERSREGLEMENT
ENJDE LANDBOUWTREKKER
De Rijkslandbouwvoorlichtingsdienst
te Schagen deelt ons mede:
Onder dit hoofd volgt hier een opsom
ming van diverse punten, waaraan de
trekker moet voldoen als er mee over de
weg wordt gereden.
Het leek ons gewenst om hieromtrent
het een en ander te publiceren, daar vele
gevallen met weten wat toegestaan of
verboden is.
Hierdoor komen vaak misverstanden
voor en kunnen bekeuringen volgen waar
het niet nodig zou zijn geweest.
Het meeste, waarover in dit artikel
wordt geschreven, handelt over de aan
hangwagens, welke achter de trekker
worden meegevoerd en over de bestuur
der ervan.
Naast het weg- en verkeersreglement
zijn er natuurlijk ook nog de bepalingen
van het Ministerie van Financiën i.v.m.
de wegenbelasting met daarnaast nog de
voorschriften van de Rijks-Verkeers-In-
spectie. Daar we echter in het voorjaar
hierover een uitvoerige publicatie heb
ben laten verschijnen, zal dit niet weer
ter sprake komen, daar deze nog onver
minderd van kracht is.
Vanuit art. 69 van het Wegenver
keersreglement kunnen we de voorschrif
ten voor het landbouwverkeer uitplui
zen. De voornaamste bron van bekeurin
gen ligt bij aanhangwagens.
Wat betreft de aanhangwagens zegt
art. 69 o.a. het volgende:
a. De hoogte. Deze mag niet meer be
dragen dan 3,50 m. vanaf het wegdek, of
indien de lading bestaat uit losse veld
gewassen, max. 3,80 m.
b. De breedte. Mag niet meer bedra
gen dan 2,60 m. voor een B-weg en an
ders max. 3 m. Is de wagen geladen met
losse veldgewassen, dan is een breedte
toegestaan van 3,50 m. of op een B-weg
max. 3 m.
c. Lengte. 1. van een één-assige aan
hangwagen bedraagt de lengte 4 m., daar
de lading niet meer dan 2 m. achter de
as mag uitsteken en de as zich ongeveer
in het midden moet bevinden. 2. Van
meer-assige wagens mag het achteruit-
stekende gedeelte niet meer bedragen
dan twee-derde van de wielbasis.
d. Aantal. Er mogen maximaal 3 wagens
achter de trekker worden gekoppeld. Het
max? aantal assen bedraagt 6. De totale
lengte van trekker plus aanhangwagen
mag 22»m. niet overschrijden.
e. Banden.. De wielen moeten zijn voor
zien van luchtbanden, custienbanden,
massieve banden, of metalen banden,
waarvan de breedte tenminste 100 mm.
bedraagt indien de druk van één der wie
len meer bedraagt dan 250 kg.
De druk van enig wiel, voorzien van
een luchtband, mag niet meer bedragen
dan 2000 kg. Een wiel, voorzien van een
massieve band mag niet meer druk heb
ben dan 120 kg. per cm. bandbreedte en
een metalen band niet meer dan 100 kg.
per cm. bandbreedte, gemeten op de
montagering.
(Wordt vervolgd).
Hoe druk het dit seizoen is geweest
blijke uit het grote aantal overnachtin
gen op ons eiland door vreemdelingen.
Dit bedroeg in totaal, dus aan kampeer
ders, hotel- en pensiongasten enz. enz.
321,750.
Het aantal overnachtingen door kam
peerders bedroeg 137,044 en het aantal
overnachtingen door hotel- en pension
gasten enz. bedroeg 184,706.
Verdeeld over 5 perioden verliep het
totaal aantal overnachtingen als volgt:
29 April—26 Mei 9190
27 Mei—23 Juni 22.823
24 Juni—21 Juli 74,453
22 Juli—18 Aug. 156,001
19 Aug.—15 Sept. 59,283
Totaal dus
321,750
ARBEIDERSAVONDSCHOOL
Voor de Arbeidersavondschool te Den
Burg, welke morgenavond begint, heb
ben zich 29 cursisten gemeld.
VIEL IN HET WATER
De aangekondigde rondgang van
Texels Fanfare door Oudeschild moest
Zaterdag wegens het ongunstige weer tot
nader te bepalen datum worden uitge
steld.
DIENSTREGELING N V. T.E.S.O.
ingaande 5 October 1952 tan. 16 Mei '53
Op werkdagen:
Van Texel: 5,30;. £,50; 11,45; 14,50; 17,50
Van Den Helder: 6,40; 10,30; 13,25;
16,20 nZa. 19,35; 16,30 Za.
Op Zon- enalg. erkende chr. feestd.:
Van Texel: 7,50, 11,45; 18,00
Van Den Helder: 10,30; 13,25; 19,35
nZa is niet op Zaterdag.
Za is alléén op Zaterdag.
HOE VOORKOMT MEN SPRUITVOR-
MING BIJ CONSUMPTIEAARD
APPELEN?
Het is in de2e tijd van het grootste be
lang, dat wij in ons land alles doen,
waardoor het rendement van land- en
tuinbouw ten bate van onze voedsel
voorziening kan worden verhoogd.
Ieder jaar treden nog zeer grote ver
liezen op, welke met enige moeite en
door toepassing van de resultaten van
wetenschappelijk onderzoek veel gerin
ger kunnen worden gemaakt.
Het verschijnsel van het uitlopen van
aardappelen bij langdurige opslag is ie
dereen bekend.
De aardappel krijgt lange spruiten,
wordt hierdoor zacht en schrompelt in.
De kwaliteit in het algemeen gaat zeer
achteruit, omdat een belangrijk deel van
de voedselbestanddelen verloren gaat.
Ook wanneer de spruiten verwijderd
worden, dan nog vormen zich de beruch
te zwarte plekken, waardoor eveneens
een belangrijk consumptieverlies ont
staat.
Het is bekend dat het verlies aan con
sumptie-aardappelen ten gevolge van
verrotting en door spruitvorming alleen
voor ons land op vele millioenen kilo
grammen kan worden geschat.
Uit wetenschappelijk onderzoek is ko
men vast te staan, dat deze spruitvor
ming kan worden voorkomen door ge
bruik te maken van het kiemremmings-
middel AAservo, waardoor de aardappe
len tot het nieuwe seizoen hard, glad en
mooi van kleur blijven. De wijze van
het gebruik is erg gemakkelijk.
Per 1000 kg. aardappelen dient 2 kg.
AAservo te worden gebruikt, zo regel
matig mogelijk over de aardappelen te
verdelen, waarbij men begint een laagje
op de bodem van de kuil of bewaar
plaats uit te strooien.
Het omzetten tijdens de bewaring en
het zgn. „afspruiten" bij aflevering is
niet meer nodig, hetgeen zeer veel werk
bespaart.
Opmerkelijk is, dat geen smaakbe-
ïnvloeding plaats vindt. Dit jaar zal de
aardappeloogst overvloedig zijn, maar
niets van dit kostelijk voedsel mag meer
verloren gaan, dit moet worden voorko
men.
Volksbelang en het belang van de aard
appelverbouwers en handelaren gaan
hier hand in hand.
Het aantal kampeerders bedroeg in
1952 9538; in 1951 9230; het aantal over
nachtingen door kampeerders in 1952
137,044 en in 1951 103,452.
Het gemiddeld aantal overnachtingen
per kampeerder dus in 1952 14,4 en in
1951 11,2.
NUTSSPAARBANK
Bijkantoor Den Burg, Texel
In de maand September werd ingelegd
f 20.052.10 (v.j. f 6.290.48) en terugbe
taald f 5.997.19 (v.j. f 637.61). Het aantal
posten van inleg bedroeg 67 (21) en dat
van terugbetaling 37 (20).
In September werden 19 (17) nieuwe
rekeningen uitgegeven. In omloop zijn
thans 231 (126) rekeningen.
Z.D.II.-Nieuws
Doordat de consul het veld afkeurde,
werd de wedstrijd tegen Dirkshorn af
gelast. 't Was jammer, want het was 's
middags mooi voetbalweer.
Volgende week uit tegen Sint Boys.
We zullen hopen; dat dit een sportiever
ontmoeting zal worden dan vorig jaar.
POLDERBESTUREN NAAR CONGRES
Heden, eerste boot, vertrekken diverse
polderbesturen van ons eiland naar Den
Haag om daar deel te nemen aan 't Con
gres van de Unie van Waterschappen,
welke haar zilver.en jubileum hoopt te
vieren in het Kurhaus. In totaal zullen
1300 leden van Polderbesturen uit ons
gehele land daar bijeen komen. Er rijden
dan ook extra tremen! Aan het congres is
een excursie verbonden, welke wordt
aangeboden door het Hoogheemraad
schap Delftland en welke Donderdag zal
worden gehouden naar het Westland,
Hoek van Holland, Vlaardingen, Schie
dam en Rotterdam. Na afloop volgt dan
een koffiemaaltijd in de Veilingsgebou
wen van Naaldwijk. De Texelaars keren
Donderdagavond met de laatste boot te
rug.
GRASLANDVERZORGING IN DE
HERFST
Het staat vast, dat men van een goede
verzorging van het grasland alle moge
lijke profijt kan trekken. De boer, die
zich door deze gedachte laat leiden, zal
ongetwijfeld ook in deze herfstmaanden
er alles op zetten om zijn grasmat in de
vereiste toestand te brengen.
Behalve de directe voordelen, die hier
uit voortvloeien, is het ook met het oog
op de productie in het komende jaar van
belang thans aan de verzorging van het
grasland alle aandacht te schenken.
De heer Ir C. P. Scheepers, Rijksland-
bouwconsulent, zal Maandag a.s. van
19,45-20,00 over Hilversum II enkele be
langrijke aanwijzingen geven, die met
graslandverzorgmg verband houden.
KATHOLIEKE KERKLIJST
Parochie van St. Joannes de Doper mei
de bijkerken Den Hoorn en Oosterend
Zondag 12 Oct. 19e Zondag na Pink
steren. Mis en communiëuitreiken en
biechtgel. als op Zondag. Heden 2 Mis
sen m Oosterend. Communieuitreiken
van vóóraan. Lof t.e.v. Maria om 7 uur,
vv.o. Oct.maandgebeden. De litanie wordt
door het koor gezongen en door de gelo
vigen het ora pro nobis gezongen. Zo
iedere Zondag en Woensdag in deze Oct.
maand. Maandag 13 Oct. Om 7,30 en ver
der heel de week Oct maandgebeden.
Om 8 u. eerste opvoedkundige les voor
moeders. (Voorlichting noodzakelijk on
derdeel der opvoeding. Zeker de ouders
met grote kinderen mogen van deze con
ferentie niet wegblijven). Dinsdag 14
Oct. In het St. Janshuis 18—j. cursus v.
jonge dames van 8-9 en voor jongeman
nen van 9-10 u. Woënsdag 15 Oct. Mis
in Den Hoorn met biechth. v.d. kinderen
v.d. 4e klas vooraL Geen Mis om 7 uur
maar alleen communieuitr. en om 9,30
gez. huwelijksmis. Om 7 u. lof met Oct.
maandgebeden, (lit. v. Maria gezongen).
Daarna jongenscongr. Donderdag 16 Oct.
Mis in Oosterend m. biechth. v.d. 4e klas
vooral. Vrijdag 17 Oct. Biechth. 4e klas
Josephschool. Zaterdag 18 Oct. Biecht
gel. van 4-8 op hele uren. Mis in de ka
pel. Zondag 19 Oct. 2 Missen in Den
Hoorn. Missiezondag. Enige gelegenheid
tot betaling van kerkplaatsen van Den
Burg in Oosterend na de Hoogmis in de
pastorie.
Uit: „Medische Nood in Tropenland",
het officieel orgaan van de vereniging
SIMAVI.
Enarotali is een klein plaatsje aan de
Wisselmeren op Nieuw Guinea, onge
veer 15 jaar geleden ontdekt door Wis
sel, vandaar de naam. De Kapaukus, zo
hetende daar wonende Irianers, zijn erg
vriendelijk en ook erg vrij. Ze lopen
graag eens binnen om de boel 'n beetje
op te nemen en 'kunnen uren rustig bij
je in de kamer zitten. Wegsturen doe je
ze in de regel niet, want het is nu een
maal hun gewoonte; bovendien is het
juist de bedoeling dat wij, blanken, het
vertrouwen proberen te winnen en dan
is dit juist een mooie gelegenheid om
eens met hen te pralten (wat erg moeilijk
is met het oog op de daal, want slechts
weinigen zijn het Indonisch machtig).
Sinds enkele jaren is hier een polikli
niek en een ziekenkamer. Het medische
werk is hier dus nog in het beginstadi
um en het is dus zeer begrijpelijk, dat
de bevolking er nog wantrouwend te
genover staat. Het is soms noodzakelijk,
dat een patiënt in het. ziekenhuis opge
nomen wordt, maar meestal erg moeilijk
om hen daarvan te overtuigen. Alleen
als de familie het zelf een hopeloos g^-
val vindt, mogen wij het eens proberen,
er is dan immers toch mets aan verlo
ren. Ook komt het vaak voor, dat er een
zieke door een van de zendelingen of
pastoors gebracht wordt. Zij vonden de
zieke dan alleen in een hutje of soms
ook wel in de open lucht of in een prauw
door hun familie verlaten, uit angst voor
de geest, die volgens hen in de zieke
woont.
Laatst werd ik geroepen bij een oud
vrouwtje, dat ziek was. Toen ik in het
hutje kwam, zag ik haar op de grond
liggen bij een houtvuurtje. Hoewel zij'
van nature al donkergekleurd was, was
zij nu bijna zwart door een dikke laag
roet vanwege het vuur1, waar ze zo dicht
mogelijk bij gekropen Was. Ik herkende
in haar één van de polikliniek-patiënten,
die regelmatig medicijnen kwam halen.
Het was inderdaad een hopeloos geval.
Zij had kanker in een vergevorderd sta
dium. Wij hadden haar al' vaak gevraagd
of ze niet in het ziekenhuis wilde blij
ven, maar daar wilde ze niets van we
ten Ze zou dan in ieder geval verzorging
gehad hebben. Ik had haar al enige da
gen gemist en daar lag ze nu, moederziel
alleen in een hutje. Of alleen kan ik ei
genlijk niet zeggen, want 's nachts sla
pen ook de varkens onder het huisje.
(Er zijn nl. mannen- en vrouwenhuizen,
onder de vrouwenhuizen slapen ook de
varkens). Om een vrouwenhuisje binnen
te komen moet men dus enkele treden
op.
Het oude vrouwtje herkende mij ook.
Ik vroeg haar, met me mee te gaan naar
het ziekenhuis, maar dat kon niet, want
haar familie was atëen huisje voor haar
aan het timmeren, waar ze heen gebracht
zou worden, want ze moest zo gauw
mogelijk uit de omgeving weg uit angst
voor de geest. Nu is het hier geen zeld
zaamheid, dat, in het oog der Kapaukus
ongeneeslijke zieken, naar 'n apart huis
je gebracht worden om verbrand te wor
den, ook al is de zieke nog niet overle
den, niet uit wreedheid doch alleen uit
angst. Hoe eerder die boze geest weg is,
hoe beter. De schrik sloeg me dus om
het hart en nogmaals probeerde ik haar
te overreden met me mee te gaan, doch
zonder resultaat. Ik ben toen 's avonds
nog wat verdovende middelen gaan
brengen om de pijn enigermate te ver
zachten. Ze zei toen, dat ze de volgende
dag zou komen. Ik geloofde er echter
niet veel van. Maar inderdaad de andere
morgen vroeg kwam ze aangestrompeld.
Haar ene been was helemaal opgezet en
ik begreep niet hoe zij zichzelf nog kon
voorthelpen. Iedere tien stappen rustte
ze even. Ze wou absoluut niet geholpen
worden, toen we haar te hulp snelden.
Ik was blij, toen ze veilig in het zieken
huis beland- was. Maar ik kende dat
volkje nog niet zo goed, want enkele da
gen later was ze ineens verdwenen.
Maar nog dezelfde dag werd ze terugge
bracht. Dit gebeurde enkele malen, tot
we dachten, als ze nu toch liever in haar
huisje ligt, laat haar dan maar. 's Mor
gens vroeg was ze vertrokken, maar 's
avonds kwam de dokter nog even langs
en vertelde, dat ze niet thuis was geko
men en dat ze waarschijnlijk de nacht
in de open lucht.doorbracht. Nu, ik rilde
bij de gedachte, want de regen viel in
stromen neer en hier op 1750 meter
hoogte kan het 's nachts flink koud zijn.
Bovendien dragen de mensen hier geen
kleren, de vrouwen alleen een rokje van
touwtjes. Maar momenteel konden we
er niets aan doen.
Midden in de nacht werd ik wakker
door luid roepen, dat zich telkens her
haalde. En ineens werd het me duiden
lijk. Dat moest het vrouwtje zijn, ik her
kende haar stem. Het geluR kwam van
de kant van het meer. (Het ziekenhuis
staat dicht bij het meer. Er is een brede
strook moeras tussen, begroeid met hoog
riet). Ik kleedde mij aan en liep naar
buiten. Gelukkig was het inmiddels
droog geworden. Maar eenmaal buiten
gekomen hoorde ik het roepen niet
meer. Ik was echter overtuigd, dat het
onze patiënt moest zijn, dus hep ik in de
richting vanwaar ik het geluid meende
gehoord te hebben. Op m'n roepen
kwam echter geen antwoord. Ik ben toen
de Bestuursassistent gaan halen, die hier
al 12 jaar werkt en het volk en de taal
door en door kent. Ondanks dat het twee
uur in de nacht was, was hij bereid met
ons mee te gaan zoeken. Enkele malen
riep hij haar naam, en in het Kapaukus,
dat we gekomen waren om haar te hel
pen. Eén keer gaf ze antwoord, dus gin
gen wij weer op het geluid af. Maar, he
laas, daarna gal zij geen antwoord meer
en na anderhalf uur moesten wij het op
geven.
Enkele uren later, toen het dag was,
hoorde ik haar weer. Dus ging ik weei*
op pad. Mijn Kapaukse hulp, die bij het
polikliniekwerk helpt, was inmiddels
gearriveerd en ik vroeg hem, met me
mee te gaan om haar te halen. Nu, hij
vond het maar een gevaarlijk karweitje,
want ook hij was bang van haar. Hij liep
echter een eind mee, maar bleef op een
veilige afstand staan kijken. Ik kon haar
nu gemakkelijk vinden want ze gal'Jgere
geld antwoord. Aan de rand van het
meer, in het moeras, tussen het riet vond
ik haar. Ze was kennelijk blij mij te
zien. Ik probeerde haar overeind te hel
pen, maar dat lukte me niet meer. Ze
was koud en stijf, had de gehele nacht
onder een drijfnatte jute zak gelegen.
De Kapaukse jongen stond op eerbiedige
afstand te kijken en dorst haar niet te
naderen, dus stuurde ik hem om een
brancard. Niet lang daarna kwam de
dokter, die inmiddels ook op de polikli
niek gekomen was, met een brancard en
met behulp van enkele Bi akkers hebben
we haar weer veilig in het ziekenhuis
gekregen. Nog enkele malen probeerde
ze weg te strompelen, maar gelukkig za
gen we dat nog bijtijds. Ik heb haar toen,,
tenville van haar zelf, maar in een apart
huisje gelegd met de deur op slot. Dat
was het beste, want uit vrees voor haar,
was de kans groot, dat ook de andere
patiënten zouden weglopen. Haar fami
lie liet zich niet meer zien. Na tien da
gen is zij rustig gestorven.
Dit is één van de vele gevallen van
mensen, die door hun familie verlaten
zijn, uit angst voor de geesten. Velen
van hen sterven, zonder dat iemand zich
om hen bekommert en van wie wij ook
niets te weten komen. Dokter gaat re
gelmatig op tournée om deze mensen op
te .zoeken en probeert hen dan mee te
krijgen naar het» ziekenhuis.
Gelukkig maken we hier ook ancjere
dingen mee. Het aantal patiënten, dat
om Salvarsan komt tegen framboesia,
neemt steeds toe. Er is dan ook,,, bijna
geen enkel geneesmiddel, dat zulke;snel
le en mooie resulaten oplevert.
Enkele weken geleden kwam er een
vader met een kind, dat er afzichtelijk
uitzag vanwege de framboesia. We ga
ven het een injectie. Na een week kwam
de vader met een stralend gezicht terug
en toonde ons het kind en.nog vier
andere kinderen. Hij vroeg, of die öok
een injectie mochten hebben. Hij was zó
verrukt over het rsultaat, dat hij nu ook
met de andere kinderen durfde komen,
die ook framboesia hadden, doch in min
dere mate. Het eerste kind was dus het
proefkonijntje geweest, daar was toch
niets meer aan te doen, dus mochten wij
nog een kansje wagen. Dit komt meer
dere malen voor. De mensen komen om
een injectie en gaan dan weer naar hun
kampong terug om een week later, met
meerderen uit dezelfde omgeving terug
te komen.
Deze dingen geven ons moed om voort
te gaan met ons werk, dat, mede door de
steun van SIMAVI ons mogelijk gemaakt
wordt. -
Biak. Zr. E. M. STRIJDHORST.
Bekend van onze kusten is het droevi
ge beeld van zeevogels, die tengevolge
van de op zee drijvende stookolie bij 10-
tallen tegelijk de dood vinden. Wanneer
de vogels in aanraking komen met de
stookolie, is dit meestal catastrophaal,
aangezien het verendek dan niet meer
af kan sluiten en de warmteregulatie
van het dier verstoord wordt, aldus het
Orgaan van de Contactcommissie voor
Natuur- en Landsch£*psbeschermng.
Reeds eerder hebben vogelbescher
mingsorganisaties over de hele wereld
gepleit om een eind te maken aan het
euvel van het leegpompen van de olie
tanks op zee. Het International Com
mittee for Bird Preservation heeft er on
langs in een memorandum op gewezen,
dat van 1914-1948 het aantal op olie als
brandstof varende schepen is toegeno
men met 73,15 pet., zódat dit probleem
steeds urgenter wordt. In 1926 werd in
Washington een internationale conven
tie opgesteld, die regeringen het recht
geeft het uitpompen vai* olie binnen 50-
150 zeemijlen van hun kusten te verbie
den. Deze conventie is echter slechts
door Canada, Groot^Brittanië en de Ver
enigde Staten geratificeerd. Een andere
ontwerp-resolutie, ijiï }935 opgesteld
door de Volkenbond, ls in het geheel
niet van kracht geworden.
Momenteel heeft één van de gespeciali
seerde organen van d<^ Verenigde Naties,
te weten de „Transport and Communi
cations Commission" van de Ecoscó zich
het probleem aangetrokken en waar
schijnlijk zal nog in 1952 een conferen
tie van deskundigen worden gehoudén.
Een technische oplossing van dit pro
bleem is echter nog niet in zicht. Ook
bestaat nog geen eenstemmigheid over
het antwoord op de vraag, wat er met de
olie, die in volle zee is uitgepompt, ge
beurt. Sommige deskundigen beweren
dat deze olie binnen ongeveer 100 uur
verdwijnt, maar anderen menen, dat
slechts weinig verdampt en de rest een
zeer lange tijd blijft drijven. De interna
tionale vogelbeschermingsorganisatie
moet zich thans in de eerste plaats be
zig houden met het kwantitatief onder
zoek, m.a.w. er moet worden nagegaan,
hoeveel exemplaren en welke soorten
het slachtoffer worden. Wanneer ^lle
zeevarende mogendheden zich voorfaan
hielden aan de bepalingen van de Con
ventie van Washington en de olie dus in
derdaad niet binnen 150 zeemij Jen van
de kusten werd uitgepompt, zou dit voor
de vogels stellig al een grote verbetering
betekenen.
