Crediet van f2.300.000 gevraagd voor
aanleg Waterleiding over heel Texel
Ontwikkeling Oostereud had uitverkocht huis!
Dokter Renout over
zijn reis naar Finland
De actie voor Vluchtelingejihulp
De collecte bracht op Texel f 1168,58 op
Wieringers over Nota Ruilverkaveling
er
TEXEL KRIJGT WATERLEIDING, héél Texel! Het Provinciaal Waterlei
dingbedrijf voor Noordholland heeft op zijn begroting voor 1953 een crediet aan
gevraagd van f 2,300,000 (twee millioen driehonderdduizend gulden) voor de „wa
tervoorziening van Texel".
Het plan omvat de voorziening van het gehele eiland. Het aantal voor aanslui
ting in aanmerking komende percelen bedraagt thans 2000, waarvan plm. 1400
in de dorpskernen cn plm. 600 boerderijen en andere vrijstaande huizen. Er
wordt voorlopig gerekend op een waterverbruik van 250,000 m3 per jaar. De
capaciteit van de duinwaterbronnen zal 1000 m3 per dag bedragen, zodat daarin
reserve voor een toekomstig groter verbruik aanwezig is.
Voor het watertransport zal totaal 82,600 m. hoofdleiding, variërend van
200 nun. tot 80 mm. doorsnede, moeten worden gelegd.
De drinkwatervoorziening voor mens cn dier op het eiland Texel is in een zo
danig stadium gekomen, dat het dringend noodzakelijk is geworden maatregelen
te treffen. Dit heeft er ons, niettegenstaande de hiervoor geschetste onzekere fac
toren en vooruitlopend op de overeenstemming, welke tussen partijen nog
moet worden bereikt, omtrent de dekking van de exploitatietekorten, toegebracht
het vermoedelijk nodige crediet op de begroting voor 1953 aan te vragen, opdat
met de verdere voorbereiding en de uitvoering der werken kan worden aange
vangen, aldus Gedeputeerde Staten in de Memorie van Toelichting.
Watervoorziening van Texel (f 2,300.000)
Voorafgaande aan de eigenlijke toe
lichting op het onder dit hoofd aange
vraagde crediet moge in het kort worden
gememoreerd, dat de watervoorziening
van Texel reeds meermalen een punt van
bespreking m de afdelingen der Staten
en in de Statenvergadering zelve heeft
uitgemaakt, aldus Gedeputeerde Staten
in de Memorie van Toelichting.
Daarbij is door Ged. Staten herhaalde
lijk in 't licht gesteld, dat het bij de in
stelling van het Provinciaal Waterlei
dingbedrijf de bedoeling geweest is het
water te brengen in de bebouwde kom
men van alle op het vasteland van N.-
Holland gelegen gemeenten, welke nog
van een behoorlijke drinkwatervoorzie
ning waren verstoken. Dit hield dus in,
dat buiten deze voorziening zouden val
len de eilanden en de met rendabele uit
breiding op het vaste land.
Nader en wel in 1929, is ten aanzien
van het vaste land een nieuwe opzet ge
kozen. Tot stand kwam nl. de Regeling
Niet Rendabele Uitbreiding krachtens
welke ook niet rendabele uitbreidingen
onder bepaalde voorwaarden voor aan
sluiting in aanmerking kwamen. De ex
ploitatietekorten zouden in een bepaalde
verhouding gedragen worden door de
Provincie en de betrokken gemeente.
Ook de watervoorziening van de ei
landen heeft in de belangstelling van de
Staten gestaan. In dit verband mag wor
den herinnerd aan de financiële steun,
welke door de Provincie is verleend ten
behoeve van de watervoorziening op
Urk en Marken.
De watervoorziening van het eiland
Texel heeft evenzeer reeds vele jaren de
aandacht van de overheid. Een eerste
grond- en bodemonderzoek ter opspo
ring van een geschikte waterwinplaats
op Texel werd in 1917 ingesteld door het
Rijksbureau voor Drinkwatervoorzie
ning Naar aanleiding van de conclusies
van dit rapport is in het begin van de
twintiger jaren in opdracht van het ge
meentebestuur van Texel een plan uit
gewerkt voor de voorziening van een ge
deelte van Texel van drinkwater. Het is
niet tot verwezenlijking van dit plan ge
komen, aangezien het in verband met de
grote kasten, welke met de uitvoering er
van gemoeid zijn, niet mogelijk zou zijn
deze waterleiding met toepassing van
dragelijke tarieven te exploiteren.
In 1932 werd een nieuwe poging on
dernomen. De in dat jaar opgestelde ont
werpen zijn door de inmiddels ingetre
den crisis evenmin tot uitvoering geko
men.
De derde phase begon in 1937, toen
het Rijksbureau voor Drinkwatervoor
ziening 'n nota opstelde inzake de keu
ze van een waterwinplaats. Deze nota
werd in 1938 gevolgd door 'n financieel
plan ten behoeve van de uitvoering in
werkverschaffing, waarna dit vervolgens
uitliep op een verdergaand geo-hydrolo-
gisch onderzoek. Dit onderzoek leidde
tot de s.lotsom, dat bezuiden De Koog
een winplaats zou kunnen worden aan
gelegd met een dagcapaciteit van 1000
m3. De verdere oorlogsjaren is de zaak
blijven rusten. Intussen was met de uit
breiding van de bevolking, die thans bij
na 10,000 zielen omvat, en de toeneming
van het vreemdelingenbezoek in 1952
bezochten bijna 80,000 personen het ei
land de aanleg van een waterleiding
op Texel tot 'n steeds dringender nood
zaak geworden. Daar kamt dan nog bij,
dat het ontbreken van een goede water
leiding een ernstige belemmering vormt
voor de, afgezien van de lammeren, ca.
25,000 dieren omvattende veehouderij.
In het voorjaar van 1949 vonden op
Texel besprekingen plaats tussen de
toenmalige burgemeester van Texel, ver
tegenwoordigers van het Rijksinstituut
voor Drinkwatervoorziening, het Staats
bosbeheer en het P.W.N. Deze bespre
kingen hebben er ten slotte toe geleid,
dat in 1950 door het gemeentebestuur in
overleg met de Provincie aan het Rijks
instituut voor Drinkwatervoorziening
opdracht werd verleend een rapport uit
te brengen omtrent de technische en eco
nomische mogelijkheden van de exploi
tatie van een drinkwatervoorziening
voor het gehele eiland.
In de kosten van dit rapport heeft de
Provincie een bijdrage verleend van ten
hoogste f 1000.-.
Onlangs is aan die opdracht uitvoe
ring gegeven en is ons een concept van
een deel van het rapport toegezonden,
dat voor de Statenleden op de Griffie ter
inzage ligt.
De aanlegkosten zijn in het ontwerp-
rapport door het Rijksinstituut voor
Drinkwatervoorziening als volgt ge
raamd:
Putten met zuig- en persleidingen
f 120,000, Pompstation, filterinstallaties,
hoogspanningskabels, pompen, motoren,
woningen, electrische installaties, enz.
f278,000; Reinwaterkelder f40,000;
Hoofd- en dienstleidingen, afsluiters
brandkranen en watermeters f 1,622,000;
Voorbereidingen en onvoorzien f240,000;
Totaal f2,300,000.
Met de exploitatie van de waterleiding
op Texel, zal, indien deze voor het hier
genoemde bedrag kan worden aangelegd
en het loon- en prijspeil verder geen wij
ziging ondergaat, een bedrag gemoeid
zijn van naar raming f 160,000 per jaar.
Hiervan zal bij toepassing van de in het
verzorgingsgebied van het P.W.N. gel
dende tarieven, eventueel met een be
scheiden toeslag voor bedrijfsabonne
menten, naar raming f 35,000 kunnen
worden gedekt uit de voor het te leveren
water te verkrijgen ontvangsten, zodat
een jaarlijks exploitatietekort wordt ver
wacht van circa f 125,000. Met betrek
king tot de dekking van dit tekort zij
medegedeeld, dat bij het Rijk in voorbe
reiding is een regeling tot het verlenen
van bijdragen in de kosten, voortvloeien
de uit de aansluiting van onrendabele
percelen op het waterleidingnet. Komt
deze regeling overeenkomstig het opge
stelde ontwerp tot stand, dan zal, zodra
dit project voor een bijdrage in aanmer
king komt, een Rijkssubsidie mogelijk
zijn van plm. f 55,000 per jaar, zodat dan
nog circa f70,000 ongedekt zou zijn.
Naar analogie van de provinciale rege
lingen inzake bijdragen voor de niet-ren-
dabele uitbreidingen zouden wij dit te
kort voor 50 pet. ten laste van de Pro
vincie willen brengen, indien de gemeen
te Texel de andere 50 pet. voor haar re
kening neemt. Zolang geen Rijksbijdrage
wordt ontvangen ware het gehele tekort
van f 125,000 voor 50 pet. door de Pro
vincie en voor 50 pet. door de gemeente
te dragen.
Ten slotte zij er nog op gewezen, dat in
het vorenstaande zijn aangehouden de
globale ramingen uit het Rapport van
het Rijksinstituut voor Drinkwatervoor
ziening, welke nader zullen moeten wor
den geverifieerd.
BAZAR IN ZUID-EIERLAND
Morgenmiddag om half drie vindt de
opening plaats van de Bazar in de Kapel
te Zuid-Eierland. Deze Bazar wordt ge
organiseerd door de Ned. Hervormden
van Eierland. De bazar zal 2 dagen duren
is nl. ook Vrijdagavond geopend van
7-12 uur en vele goederen en aardige at
tracties zijn een bezoek zeker waard. De
opbrengst ervan is bestemd voor het
fonds waaruit de kosten voor de reeds
uitgevoerde onderhoudswerkzaamheden
van de Kapel dienen te worden bestre
den.
BOUWVERGUNNINGEN
De heer J. M. Bakker H 10, bouw van
kippenhok; Kerkvoogdij der N.H. Ge
meente Den Burg, verbouw voormalig
brandspuithuisje tot ketelhuis; de heer
C. Brum, Den Hoorn 64, verplaatsen van
houten loodsje; de heer P. J. Vermeulen,
Waalderstraat 23, Den Burg, verbouw
keuken; de heer A. Garritsen, E 24, aan
brengen kozijn in zijgevel; de heer C. v.
d. Heiden, Aalten, restauratie boerderij
„Het Torenhuis", De Westen, tot woning
annex atelier; de heer J. Flens, E 60,
herbouw landbouwschuur.
„Het Wapen van Amsterdam" was
stampvol toen dokter Renout daar Za
terdagavond op uitnodiging van Ontwik
keling Oosterend een causerie met film
hield over zijn reis naar Finland.
De avond werd even na achten door de
voorzitter, de heer Van Beijeren, ge
opend, die een bijzonder woord van wel
kom richtte tot de spreker en tot de di
recteur van de VVV Texel, de heer G.
W. Oskamp. De voorzitter verheugde
zich zeer over de buitengewoon grote be
langstelling. Nadat nog medegedeeld
was, dat de heer W. Witte Czn. tot be
stuurslid was benoemd in de plaats van
de heer Van Zon, die naar elders ver
trokken is, werd het woord verleend aan
dokter Renout. De grote reis heeft hij
ondernomen in zijn trouwe wagentje,
met een student als reisgenoot. Aan de
hand van een wereldkaart toonde dokter
Renout hoe ver Helsinki en Hammer-
vest wel van het Gouden Bolt je gelegen
zijn. Hammervest ligt een stuk boven de
Noordpoolcirkel. Dank zij het gunstige
jaargetijde viel het met de kou daar best
mee. Het volkswagentje liep de 3700 km.
van Den Helder naar Helsinki in 7,5 dag.
Van Amsterdam via Groningen naar
Bremen. Van Bremen naar Hamburg
over een prachtige verkeersweg, mis
schien wel tè mooi: vele chauffeurs wor
den hier door de slaap overmand, wat
natuurlijk nogal eens een verkeersonge
luk ten gevolge heeft! In Denemarken
was het oo^k mooi rijden, een internatio
nale weg, waarop men auto's uit alle
mogelijke landen ontmoet.
De douane gaf niet veel last, ze waren
erg geschikt, maar alleen snapten ze
niet waar mijn vrouw was, aldus spre
ker. Op de papieren stond nl. ook de
naam van mijn echtgenote vermeld,
maar zij was niet meegegaan. Met de uit
drukking „Wie zijn vrouw lief heeft"
enfin, de rest vulden zij zelf aan en die
spreuk schijnt internationaal bekend te
zijn, want dat verging mij zo aan alle
grenzen!
Het viel ons op, dat wij nergens langs
de kust strand aantroffen. En als wij
„strand" zagen was het toch niet breder
dan 2-3 meter. Vies zand, waar de zon
nebaders het mee moesten doen, nee,
geef mij dan het Texelse strand maar!
In Lapland was het rijden minder
mooi. Langs de wegen was alles afge
scheiden met hoge hekken met het oog
op de rendieren. Door deze hekken was
het onplezierig rijden. Ze stonden alle
maal scheef en dat was een onaange
naam gezicht. We passeerden de groot
ste electrische centrale ter wereld, wel
ke vorig jaar door de koning van Zwe
den in werking was gesteld. De destijds
op last van de Duitsers in Finland aan
gelegde wegen waren uitstekend. Ze lie
pen over dijken met het oog op de
sneeuw, waar men zo'n maand of tien
mee opgescheept zit! Op die eenzame,
120 km. lange weg ontmoetten wij dik
wijls mensen, die ons allerlei snuiste
rijen te koop aanboden. Wij kochten
daar een paar pantoffels, die de jongste
leden der familie in extase brachten! De
Laplanders zijn over het algemeen wel
gesteld. In Hammervest meldden alom
de bordjes, dat dit de noordelijkste plaats
van de wereld is, een VW-stunt zeker!
Het stadje was in de oorlog zwaar ge
troffen, maar er was zeer veel herbouwd.
Hier had men afstanden van 550 km.
waarbinnen men geen benzine kon krij
gen. Soms passeerden we een plaatsje
dat uit slechts.... twee huizen bestond.
En dat stond nog deftig aangegeven op
de kaart! Toch zagen we hier nog een
school. De leerlingen zijn 10 maanden
intern en hebben de overige tijd van het
jaar vacantie. Op een van deze wegen
raakte onze benzinetank leeg 100 km.
van het eerstvolgende plaatsje. De berg,
die wij moesten nemen had veel brand
stof gekost, maar gelukkig bracht de
voorraad uit de reservetank ons tot een
boerderijtje, waar ze ons aan benzine
hielpen.
We reden vlak langs de Russische
grens.
Precies een dag voor de start der
Olympische Spelen reden wij Helsinki
binnen. Alle stadions waren uitverkocht,
maar 's avonds kon toch nog het eerste
partijtje voetbal worden meegemaakt.
Hollanders waren er maar weinig,
misschien hebben wij 15 auto's gezien.
Prins Bernhard en twee prinsessen wa
ren ook naar Helsinki gekomen.
Terug naar Stockholm. Drie maanden
tevoren had dokter Renout een boot be
sproken, maar die bleek te zijn uitver
kocht en toen konden zij met een vracht
scheepje over. Het kostte f 45,-. Gezien
de vrij korte afstand vonden zij dat toch
heel wat duurder dan de Texelse boot!
De groenten in Stockholm was schreeu
wend duur: voor een klein bloemkooltje
betaalden de mensen f 5,-. De dames
rookten grote sigaren.
Na de pauze vertoonde dokter Renout
eerst een serie lichtbeelden en daarna
draaide hij een 2-tal films.
In de pauze werden door de penning
meester 14 nieuwe leden geboekt. De
voorzitter deelde mede, dat op Dinsdag
18 November een causerie zal worden
gehouden over de Hoge Veluwe. Voorts
werden briefjes uitgedeeld, waarop vra
gen konden worden gesteld, welke t.z.t.
op een speciale avond zullen worden be
antwoord. Ook werden nog enige voor
werpen bekeken, welke dokter Renout
had meegenomen.
Deze zo goed geslaagde avond werd
om half twaalf door de voorzitter ge
sloten.
Handbalnicuws G.D.S.
Doordat er a.s. Zaterdag in het gym
nastieklokaal in de Molenstraat een ko
nijnententoonstelling wordt gehouden,
kunnen we deze week niet trainen. Maar
in plaats hiervan wordt door de trainer
een theorieavond gegeven en wel a.s.
Vrijdagavond half 8 bij mw. Van der
Hulst aan huis. Zeer belangrijk, dus ko-
de zeer gezellige avond sloot.
ILLEGAAL AN DE REE WEEST!
De Kogers P. V. en K. B. werden door
de politierechter te Alkmaar veroordeeld
tot resp. f 75 of 30 dagen en f 40 of twee
weken tuchtschool, omdat zij zonder de
eigenaar op de hoogte te stellen, met
diens auto een ritje over het eiland had
den gemaakt
HALVE EEUW GELEDEN
Den Hoorn, 23 October 1902. Be
noemd tot gemeenteveldwachter alhier,
de heer W. Duinker Jbzn.
Het voorlopig resultaat van deze actie
is meer dan f 1168,58.
Den Burg f450,22; De Cocksdorp
f79,61; M.-Eierland f35,93; Z.-Eierland
f38,79; Den Hoorn f86,10; P.H. Polder
f 37,96; De Koog f79,40; Oosterend
f244,08; Oudeschild f 66,03; De Waal
f 50,28.
Intussen blijken uit het opgegeven ge
tal wel twee zaken: Ten eerste, dat met
goede organisatie, ook bij ons, veel te
bereiken is en ten tweede, dat de oproep
tot de Texelse bevolking om voor het
ernstige probleem der vluchtelingen, me
de hulp te verlenen niet tevergeefs is
geweest. Bij de landelijke actie voor
Vluchtelingenhulp was als doel gesteld 'n
opbrengst van f500,000, hetgeen voor
Texel zou hebben betekend plm. f 500,-,
op zichzelf reeds meer dan de opbrengst
van een normale collecte op ons eiland.
Vanuit deze hoek bezien is het succes
inderdaad zeer groot. En dit is dan ook
wel geheel en al te danken aan de acti
viteit van de gezamenlijke vrouwenorga
nisaties. Aan deze organisaties komt wel
de grootst mogelijke hulde toe. En wat
mij wel bijzonder getroffen heeft is dat
de vrouwen van alle richtingen met ge
lijke spontaniteit meededen. Dit was de
bedoeling, maar het had ook anders
kunnen zijn. Laten wij ons gelukkig prij
zen, dat aldus gezamenlijk optreden hier
mogelijk is.
Alle medewerksters en medewerkers
die waren er ook, want de Fanfares
in Den Burg, Oosterend en Den Hoorn
verleenden eveneens hun medewerking
wil ik hierbij hartelijk danken voor
het bereikte resultaat. DE KONING.
Waar de Texelse landbouwers binnen
kort moeten beslissen over de ruilverka
veling, lijkt het ons wel interessant even
de Wieringers Metselaar en De Graal
aan het woord tc laten. In de „Wieringer
Courant" zetten beide hun standpunt
uiteen. Uit onderstaande, door hen ge
lanceerde ingezonden stukken blijkt, dat
hun meningen nogal verdeeld zijn!
Red.
Een andere Wieringer, de heer C. Met
selaar Pzn., blijkt het helemaal niet eens
te zijn met hetgeen zijn ex-eilandgenoot
de G. naar voren bracht ten aanzien van
de kosten der ruilverkaveling aldaar.
Onder de kop: „Een volk dat leeft, bouwt
aan zijn toekomst", schrijft hij in de Wie
ringer Courant:
1936. Het is half vier in de morgen
van een Septemberdag; opeens een he
vig gebons op de ruiten. Een beetje ver
schrikt nog slaapdronken, spring ik mijn
bed uit. „Ja, wie is deer!?" „Ik ben het
Kees, nou ken Nan niet uut de kooi, die
het 't zo in zien reg; zou jij met me mee
willen te melken?" „Dan help ik jou
straks wel efkes".
„Vanzelf buur, weerom niet".
„Nou das best", zegt oude buurman
Kees Lont. „Dan zal ik efkes het peerd
halen, dan ben jij ok wel klaar".
Als ik op het erf kom, staat de bruun
ol zo wat voor de kar.
De bussen er op, de emmers en de
klensebol, wat koek en we rijen.
Bruun het er zin in. „Rij jij maar, jij
bent nag jong, de bruun het nag ol feen
stieve bek". We gaan de Koog in, zowat
naar Zuiddiek.
Zwijgend zitten we in de slingerende
dresseerkar, de weg is slecht, maar de
veren doen goed werk. Opeens verbreekt
de oude man de stilte. „Ja, nou most je
dat land achter huus hewwe, dat zou
makkelijk en goedkoper weze".
„Dat zou net buur, maar dat zou nag
ol wat koste", zeg ik.
Een eindje voerbij het blikken boetje
begint de pret, hek open, hek dicht, een
breed pad door het land, hek twie, drie,
vier, vijf en zes volgen.
Zie zo, we zijn er. De koeien ophalen,
het is een mooie ochtend, in de verte be
gint al iets van de dag door te breken.
Rustig de acht koeien melken, voor mij
vreemde beesten, omgekeerd het zelfde,
maar de oude stem van buur doet de
koeien begrijpen dat het zo moet.
Klaar, nu maar weer naar de Belt,
bruun. Hek open, hek dicht, twie, drie,
vier, vijf en zes volgen. Op de weerom-
reis zegt de oude baas, nog niet uutpraat
van straks, als we voerbij blauwboskes,
beschuutventje, groot sliek, enz. rijen:
„Jonge, jonge, wat hew ik ol een tijd
verlopen deer je eigenlijk niks aan hew.
En den moet je nag maar gien iens aan
de sliet denken, die je overal aan hew."
„Nou zeg ik, misschien beginnen ze
hier ok nag wel eens met ruilverkave
ling".
„Zie zo, we zijn weer thuis, de bruun
uutspannen, efkens naar het langd bren-
ge, het is zes uur, we hewwe er 2Vfe uur
opzitten. De melk is nog al puur duur zo
om en de bij vijf cent per liter. We heb
ben al een mooi daghuurtje te pakken.
„Ik red het wel hoor, buur".
„Den maar bedankt".
1938. Plannen voor Ruilverkaveling
op Wieringen. Wat een voorbereiding,
wat een werk met al die kleine stukjes
land.
1939. Mobilisatie in Nederland, drei
gend oorlogsgevaar. Maar bij de Wierin
ger boeren leeft de gedachte aan ruilver
kaveling.
Sloten worden verwaarloosd, de wol-
kes niet onderhouden.
1940. Meidagen, oorlog is een feit ge
worden ook voor Nederland, soldaten
uit het Oosten zullen ons maar even in
bescherming nemen.
Vijf jaar ligt alles stil. Maar de oorlog
is nog maar net teneinde, of in Neder
land begint men alweer met de opbouw.
1946. Machtige draglines dreunen in
de oerlaag van keileem en stenen en gra
ven prachtige kavelsloten en afvoerka-
naaltjes. Wieringen gelijkt op één heu
vellandschap, van de grote zand- en
grondhopen.
Montania's met smalspoor en kipkar
ren arriveren, oude sloten gedempt, we
gen aangelegd, en wat een prachtige!
Wat een machtig werk, hier alles op
bouw in de beste betekenis van het
woord. En als dan alles klaar is, dan is
BIJNA ieder tevreden.
Bijna, natuurlijk, helaas kan ieder niet
tevreden zijn, tenslotte is ruilverkave
ling mensenwerk, dus ook hier fouten.
Het spreekt ook wel vanzelf, dat ook
hier, gelijk bij al het werk en bouwen,
men het nog eens over kon doen, het
anders zou zijn.
1952. Voor Wieringen een droge zomer.
Maar wat houdt het land zich goed. Wat
staat die Westerlanderkoog er prachtig
bij. Wat is Groot Sliek onder de deskun
dige bewerking van boer Lont al een
behoorlijk stuk land geworden. De haver
puilde uit de dorkast op het land van
Smit, bij het gemaaltje van Kobus. De
Stroeer koog, kijk even naar het land
van Koorn. Ga zo maar door, en vergelijk
goed van vroeger bij nu. Wat een verbe
tering, wat een stuk minder onkosten,
wat alles veel gemakkelijker.
Heeft u het gezien op de jl. tentoon
stelling, al dat prachtige vee van Wie
ringen?
Leest het jaarboekje van de Zuivelfa
briek, wat een melk van Wieringen, met
op Wieringen de hoogste particuliere le
veranciers.
Nu de afrekening in October.
Een tegenvaller? Natuurlijk, als er een
rekening komt valt die altijd tegen.
Protesten en kankeren! Wel nee. De
juiste weg bewandelen. Redelijk over
leg, kalme discussie door bekwame man
nen uit Wienngers boerenstand. Waar
om met?
De Holl. Mij. van Landbouw heeft'
haar eigen rechtskundig bureau.
Maar niet zoals de heer G. in de Wie
ringer Courant schrijft (waarom niet vol
uit ondertekend?) om de Plaatselijke
Commissie, waarvan al overleden, een
duw in de rug geven, of verantwoorde
lijk stellen.
Ook niet een bekwaam advocaat ne
men!
De boeren op Wieringen kunnen zelf
veel te goed melken.
Nee, overleg en de kaarten op tafel,
dat is het enige.
En als dan toch alles klopt, dan moet
de grote gedachte zijn: wij deden het
voor hen die na ons komen, daarvoor
brengen wij dit zware offer. Dat nage
slacht zal als het de kaart van vroeger
Wieringen bekijkt, er dankbaar voor
zijn.
Wieringen, October 1952.
Antwoord aan de heer C. Metselaar Pzn.
Geachte heer Metselaar,
Met genoegen en belangstelling heb ik
uw ingezonden stuk gelezen, zulks naar
aanleiding van mijn (niet „ingezonden")
epistel „Even afrekenen...."
Ik kan u al direct mededelen, dat ik
het volkomen met u eens ben, wanneer
u met enthousiasme schrijft over de vele
verbeteringen, welke de ruilverkaveling
op Wieringen gebracht heeft.
Dit is echter niet de kwestie, welke ik
naar voren wenste te brengen.
Wanneer u een huis laat bouwen, laat
u eerst een begroting opmaken en wan
neer u dan weet, wat ongeveer de prijs
zal zijn en uw geldmiddelen zijn dien
overeenkomstig, dan laat u het aanbe
steden. Valt de uitslag hiervan tegen,
omdat deze boven uw draagkracht ligt,
dan zegt u: „Het kan met doorgaan" of
„het moet maar even minder groot opge
zet". '4
Wanneer een aannemer tegen u (en
vooral in de periode vlak na de oorlog)
gezegd had: „ik weet niet wat het moet
kosten, maar ik zal het redelijk met je
maken", dan luidde uw antwoord niet:
„Ga je gang maar", zelfs al kende u de
ze aannemer als zeer bonafide zakenman.
Indien men een dergelijk besluit, ver
band houdende met de financiële toestand
van anderen moet nemen, zal men m. i.
nog voorzichtiger dienen te handelen.
De Plaatselijke Commissie meende na
de oorlog niet deze armslag te moeten
houden en ofschoon de omstandigheden
van '39 wel zeer verschillen met die in '46
gaf zij opdracht, zonder eerst een alge
mene vergadering de nieuw geschapen
situatie voor te leggen, om tot verkave
ling over te gaan. Zij wist niets van de
kosten, alleen was daar de belofte, dat
deze „redelijk" gehouden zouden worden.
En al is de ruilverkaveling op zich
zelf nu nog zo'n goed ding, daarom be
hoefde deze loch met „tegen elke prijs"
uitgevoerd te worden?
Met alle respect voor de vele werk
zaamheden van genoemde Commissie,
maar het is mij bekend, dat ook zij is
geschrokken van de prijs van f 400 gem.
per ha. Ook daar had men een lager be
drag in 't hoofd.
Ten slotte geeft u in uw artikel een
weg aan, welke de landeigenaren uws
inziens moeten volgen. Over de wijze
van protesteren kan men natuurlijk van
mening verschillen; de doelstelling blijft
echter dezelfde.
Naar ik hoop zullen de belanghebben
den er in slagen hun nota's verlaagd-te
kiijgen, welke manier zij ook te baat
zullen nemen. P. DE GRAAF.
GESLAAGD
Geslaagd voor het diploma coupeuse
lerares dames-, lingerie en kinderkleding
welk examen werd afgenomen door de
Nederlandse School voor Coupeurs en
Coupeuses „De Kleder Industrie", te
Arnhem, de dames M. M. Smit, Schilder
end 44 en D. Wijngaarden, Warmoes
straat. I
