Geboorte
Vervroegd op nonactief
?um\
1
„Klaas de Kla^eraaT" bezorgde de jeugd
een feestelijke middag
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam"
"Sf?
Cö
Deze week in
Texels Bioscoop Theater
Op reis
Het Mysterie
van de Blauwe Tram
„De Oranjeboom" was zo goed als ge
heel met kleuters gevuld, toen daar Za
terdagmiddag het kindersprookje „Klaas
de „Klauteraar" opgevoerd werd door
een gezelschap toekomstige onderwijzers
(-essen), leerlingen uit de hoogste klasse
der Kweekschool voor onderwijzers te
Den Helder. Het is een reuze feest gewor
den voor de jeugd, die gratis toegang
had: deze middag was op touw gezet door
het bestuur van onze Speeltuinvereni
ging „De Hollebol", die voortaan ieder
winterseizoen een dergelijk festijn hoopt
te kunnen organiseren, als een, laten wij
het noemen tegemoetkoming aan de
jeugd, die bij winterdag slechts spora
disch in de speeltuin kan genieten, we
gens het beruohte Hollandse klimaat
De middag werd geopend door de heer
E. van Leersum, voorzitter der Speel
tuinvereniging en daarna ging het doek
vaneen om de jeugd naar sprookjesland
te voeren. „Klaas de Klauteraar" bleek
een vlot en dikwijls boeiend, ja zelfs tot
heftige opwinding leidend verhaal te
zijn. U had de kleuters moeten zien op-
S. V. Texel.
De KNVB zette haar gehele program
ma stop en bezorgde aldus onze voetbal
lers een rustige Zondag. Zeer waarschijn
lijk wordt dit programma naar a.s. Zon
dag verschoven.
Adspiranten. Van deze gelegenheid
maken we gebruik om de aandacht van
adsp. en mógelijk ook juniores te vesti
gen op de circulaire, die jullie dezer da
gen ontvangen. Wil vooral ook je ouders
bij die aandacht betrekken
Het gaat over het jeugdsportkamp van
de KNVB. Reeds driemaal hebben we
daaraan deelgenomen en voor het me
rendeel waren de jongens vol lof. Wat
moet het toch voor de jeugd aantrekke
lijk zijn een week lang in een tenten
kamp, met jongens uit alle delen van het
land, samen te zijn, vriendschapsbanden
te leggen. Deel te nemen aan wedstrijden,
mooie wedstrijden zien spelen en bij dit
alles de vrijwillige discipline te onder
gaan. Heus, ouders, indien enigszins mo
gelijk, geef dan uw kinderen gelegen
heid om hieraan deel te nemen. De kos
ten zijn uiterst laag en meestal weten de
jongens deze zelf te verdienen. U doet
een goed werk, want mets werkt meer
opbouwend als zo'n kampleven voor ka
raktervorming, de jongens voelen een
grote mate van vrijheid en voor het me
rendeel weten ze dat te waarderen.
Om uit te maken of we tot deelname
kunnen besluiten, is het noodzakelijk dat
we per 1 Jan. a.s. aan de KNVB kunnen
mededelen dat we deelnemen.
Wij zorgen voor vertrouwde leiders,
nogen wij uw vertrouwen?
Dan speciaal het aanmeldingsformu-
\t bij het opgegeven adres inleveren.
Ook voor Juniores is hier eens kans,
ts voldoende deelname.
springen en horen juichen, toen de heks,
die de arme Prinses Duizendschoon ge
vangen genomen had, door Klaas de
Klauteraar in de val werd gelokt! Ja,
die Klaas was een gewiekste jongen! En
al viel er nogal wat op zijn gedrag aan
te merken, zijn gouden hart maakte de
fee bereid tot volle medewerking als hij
in de knoop zat en zij schonk hem zo
waar de onkwetsbaarheid tegenover de
lelijke toverheks. Dat die prinses be
vrijd werd was zijn werk en daardoor
kwam er weer vreugde aan het hof van
de koning, die alsmaar verlangend had
uitgezien naar de terugkomst van zijn
dochter. Tot zolang kon niemand hem
opvrolijken, zelfs de troubadour niet.
Er werd door de kwekelingen alleraar
digst gespeeld, vooral door Klaas de
Klauteraar, die werkelijk speelde dat de
vonken er af vlogen. In twee der artis-
ten herkenden wij eilandgenoten: het
waren mej. Lenie Dijt H.Jd., Wester
geest, die de rol van prinses vertolkte
en Ab. Vlas, Gr oeneplaats, die dezé mid
dag de Koningskroon mocht dragen. De
costuums waren alle keurig verzorgd.
In zijn slotwoord richtte de voorzitter
zich in hartelijke bewoordingen tot het
ensemble, daarbij werd de leider, de heer
Tendeloo, directeur van de Kweekschool,
een doos sigaren aangeboden, terwijl een
der dames met bloemen werd gehuldigd.
In de pauze werd de jeugd een versna
pering aangeboden.
i.
Worden thans reeds in heel veel ge
zinnen de kinderen niet meer onkundig
gehouden omtrent het raadsel van hun
geboorte, voorheen (en ook thans nog
wel) werd een of ander product der na
tuur: een boom, een bijzonder grote
steen, de kool of het vruchtbaarmakende
water in de vorm van een rivier, een
plas, een meertje of een bron als kweek
plaats van het jonge kinderleven aange
duid. Die geboorte van een kind was en
blijft altijd een mysterieuze en dus zeer
belangrijke gebeurtenis, wat vroeger
meer dan thans gedemonstreerd werd
door allerlei gebruiken, waarom we
thans lachen of waarover we ons verba
zen.
Algemeen was men vroeger van oor
deel, dat de gebeurtenis niet ontwijd
mocht worden door de aanwezigheid
van een man. Alleen vrouwen mochten
er getuige van zijn. Zelfs geen dokter,
En deze laatsten waren het hiermee vol
maakt eens. Een zeer bekend arts noem
de in een van zijn boeken het verre
gaand onkies en zelfs onzedelijk als een
dokter, laat staan een andere man in de
kraamkamer aanwezig zou zijn bij de
geboorte van een kind.
De naaste buurvrouwen assisteerden
de vroedvrouw, indien deze laatste al te
hulp geroepen werd, wat lang niet al
tijd geschiedde. En niet zodra had de
kleine het levenslicht gezien of de ande
re buurvrouwen werden geroepen, ook
Vijf en zestig jaar is hier te lande de
traditionele pensioenleeftijd. Vrijwel
geen mannelijke werknemer heeft aan
spraak op pensioen eerder dan wanneer
hij 65 jaar is geworden, doch voor be
paalde overheidsbetrekkingen, zoals bij
de politie, gaat het pensioen eerder in
De meeste werkgevers, waaronder de
overheid, verlenen hun werknemers die
recht op pensioen hebben, ongeacht of
dit mannen dan wel vrouwen zijn, pen
sioen op 65 jaar. Wanneer men op die
leeftijd nog fit is, zal men van het pen
sioen in waarheid kunnen genieten en
soms is het zelfs zo, dat een 65-jarige
met treurnis in het hart het zo geliefde
werk vaarwel zegt.
Het valt niet te ontkennen, dat vooral
in de leidende functies en met name ook
Mj het onderwijs, tal van vrouwen werk
zaam zijn die haar hart zo hebben ver
pand aan het werk dat haar zoveel be
vrediging schenkt, dat de nadering van
de pensioenleeftijd niet alleen vanwege
de betrekkelijkheid van al het onder
maanse, en niet alleen omdat op die le
vensavond de nacht zal volgen, haar be
nauwt. Ze zouden dan liever tot haar
laatste krachten zich begeven aan de ar
beid willen blijven.
Vaak echter is het leven van de arbeid
een lichamelijk en geestelijk zeer ver
moeiend leven en wordt in de latere ja
ren naar de nonactiviteit uitgezien als
naar een verlossing. Dit overkomt vrou
wen, die zidh op latere leeftijd moeilijker
gaan aanpassen bij nieuwe werksvste-
men, die nog in het volle bezit van haar
lichaams- en geestkracht zijnde, toch het
tempo niet meer aankunnen. Voor haar
zal de traditionele pensioenleeftijd van
65 jaar te hoog liggen.
Veel vrouwen die zich altijd graag
hebben gegeven aan haar dagtaak, krij
gen het verlangen om te gaan reizen of
zich aan een gekoesterde liefhebberij in
tensiever te gaan wijden, maar de van
jaar tot jaar wel zwaarder gevoelde
werktaak belet haar dit, en tenslotte
wordt gevreesd, dat de fitheid zal ont
breken om de zolang gekoesterde wen
sen te bevredigen want ook daarvoor
zal energie nodig zijn.
Zijn zii wijs, dan hebben, ze zich voor
genomen, er vijf jaar eerder tussenuit te
gaan, met reoht op uitgesteld pensioen.
Dan zullen ze minder uitgeput zijn en
ook wat jonger in jaren. Zij moeten ech
ter in die vijf pensioenloze jaren ook
„leven" en daarom hebben ze gespaard
of zijn ze daarmee nog bezig.
Sparen is evenwel moeilijk aangezien
de loon- en inkomstenbelasting nogal
zwaar drukt.
„Het vrouwtje van de
schildpad is zoek", zegt
Bim, „we moeten hem hel
pen haar terug te vin
den". Dus klimt het nijl
paard op de olifant, de gi
raffe klimt op het nijl
paard, het luipaard op de
giraffe, de aap klimt op
het luipaard, dan klim
men Bim en Bam op de
aap en tenslotte de schild
pad boven op het hele stel.
„Hier is de verrekijker,
kijk maar eens of je haar
ergens kunt zien", zegt
Bam. Maar op dat moment
komt er een wesp aange-
gevlogen en de olifant is
bang voor wespen. „Ik
hoop maar, dat hij mij
niet gaat steken", denkt
de olifant. Maar dat is nu
juist wat de wesp van plan
is te doen! En als de oli
fant dat ziet, zet hij het
op een lopen en alle die
ren vallen naar beneden.
Arme schildpad, hij had
zelfs geen tijd om door de
verrekijker naar zijn
vrouw te zoeken.
6 Cop«nhog
VAN DE WIEG TOT HET
GRAF
Het ligt in ons voornemen om
in enkele artikelen iets mede te
delen over verschillende gebrui
ken, welke in onderscheiden
plaatsen in zwang waren bij zeer
belangrijke gebeurtenissen in het
leven van de mens, dus op zijn
weg van de wieg tot het graf.
Dat zijn: geboorte, doop, vrijen,
verloving, trouwen, dood en be
grafenis.
al was het midden in de nacht, voor het
„kindje kijken", wat niet anders kon of
er moest een „glaasje" bij gedronken
worden.
In Siam werd na de geboorte dadelijk
de priester geroepen, die een lokje van
de weinige haartjes van de baby afknip
te, deze in een lotusblad wikkelde en in
de rivier wierp om daardoor de boze
geesten te verdrijven.
Voor de vuur- of bakermand (dat was
een hoge mand, van boven gesloten, met
een ruime opening aan een kant; hierin
werd een test met kolen-vuur gedaan)
werd de pasgeborene gewassen en ge
kleed. Vooral heel stijf, als een plank,
ingepakt om toch maar flink recht van
lijf en leden op te groeien.
Des morgens vroeg werd de klopper
op de deur met een doek omwikkeld en
versierd. Deels voor de rust van de jon
ge moeder, deels om bekend te maken,
dat er een kindje geboren was. Aan de
omwikkeling kon men zien of er een
jongetje of een meisje geboren was. 's
Avonds werd de doek weggehaald om
des morgens weer aangebracht te wor
den. Elke dag weer, tot de eerste kerk
gang van de moeder. Tot zolang mocht
ze niet buiten komen. En ook tot zolang
Gelukkig kan thans voor een beschei
den deel der besparingen belastingre
ductie worden verkregen. Maximaal
f 600 per jaar kan in aftrek komen van
het belastbare inkomen, mits dat bedrag
wordt bespaard in een pólis bij een le
vensverzekeringsmaatschappij. Dat kan
zijn een polis van kapitaal verzekering
met zgn. lijfrenteclausule, waarbij de
verzekerde zich vast voorneemt om het
kapitaal te gebruiken ter overbrugging
van de vijf pensioenloze jaren. Hoe
vroeger men met zulk een polis begint,
des te groter zal op 60 jaar het beschik
bare kapitaal zijn waarvoor men alsdan
een vijf jaar durende lijfrente kan ko
pen.
Voor de onderstaande berekening heb
ben wij als basis genomen een jaarlijkse
premie van ongeveer f 600 en een kapi
taal hetwelk op 60 jaar zal worden uit
gekeerd ten behoeve van de pensioen
aankoop, met dien verstande dat bij
vroeger overlijden nagenoeg alle betaal
de premiën zullen worden teruggege
ven aan nabestaanden.
Leeftijd bij ingang
der polis
25
30
35
40
45
50
Kapitaal op 60 jr
f (afgerond)
27,000
22,000
18,000
14,000
10,000
6,000
Hieruit blijkt wel van hoe groot be
lang het is, niet langer met de maatre
gel te wachten dan strikt nodig is.
Werkende vrouwen, die niet het voor
nemen hebben om vroeger dan op de
voor haar vastgestelde pensioenleeftijd
met pensioen te gaan, dienen te beden
ken, dat een plotselinge overgang van
bv f4000 salaris naar slechts f 2000
pensioen al te moeilijk zou zijn. Zij kun
nen dan, bij voorkeur ook weer in een
polis, kapitaal vormen hetwelk zij na in
gang van het pensioen bij gedeelten
kunnen verteren om de overgang te
verzachten.
Wij suggereren niet, dat onder alle
omstandigheden een polis met aftrekba
re premie de beste oplossing is. Vaak is
een polis met niet-aftrekbare premie
veel beter, hoe verleidelijk ook een jaar
lijkse belastingbesparing van een paar
honderd gulden kan zijn.
De deskundigen der levensverzeke
ringmaatschappijen zijn in staat bij het
vinden van de meest verkieslijke oplos
sing te helpen.
was dat huis een vrijplaats, waar nie
mand door een schuldeiser gemaand
mocht worden, niemand door de politie
opgehaald, terwijl de bewoner vrij van
stedelijke plichten was.
In verschillende steden was het bij
stadskeur verboden in of in de nabijheid
van een huis, waar „vrouwen in het kin-
derbedde" zaten, lawaai te maken. Over
treders werden zwaar gestraft. Dat was
een goede maatregel, want het ging
soms zeer rumoerig in het kraamhuis
toe. De eerste negen dagen als de buren
kwamen en ook de eerste weken, als de
familie kwam, mannen, vrouwen en kin
deren. Men noemde dit „kraamschud-
den".
Alle bezoekers kwamen met een ge
schenk, meestal een krentebrood en wer
den flink getracteerd: zuinig met sterke
drank te zijn was een schande. Hier en
daar bestrooide men het kindje met
roggekorrels, wat geluk zou brengen.
Ook lette men goed op het kind, want
als het met gesloten vuistjes sliep dan
zou het een gierigaard worden, sliep het
met open handje, dan werd het een vrij
gevig mens. En de jonge moeder werd
op het hart gedrukt het kind nooit op de
linkerzijde te leggen, want dan werd het
links.
Naar een overleden broertje of zusje
zou men het niet noemen: het zou spoe
dig sterven.
Een Zondagskind was zeer in aanzien,
daar het geluk zou hebben. In Tsjecho-
Slowakije laat men daarom Zondagskin
deren in de loterij spelen. Een Vrijdag-
kind is met name in Arabië niet welkom.
Men schuwt het als een ongelukskind.
En dadelijk na de geboorte wordt het
met bloed van een haan of bokje be
sprenkeld om komend onheil af te wen
den.
Bilthoven.
B. Jongsma.
„TARZAN IN GEVAAR"
Deze film is geheel opgenomen in Afri
ka! Tarzan redt Jane uit handen van de
moordlustige Radjiek, een gevaarlijke
misdadiger, die uit de gevangenis wist te
ontvluchten. Deze Radjiek had al eerder
een relatie van hem vermoord en juist
door die moord wordt zijn weg door
Tarzan gekruist. Tarzan wil de politie
actief maken, maar die gelooft hem niet
en dan zal hij zelf wel als vertegenwoor
diger van't recht optreden! Dat hij zich
daarmede aan grote gevaren bloot stelt,
is te voorzien, maar wij weten, dat hij
zijn mannetjes staat en de boosdoeners
worden onschadelijk gemaakt.
„ON MOONLIGHT BAY".
Deze film van Doris Day speelt nu
eens niet in de ultra moderne wereld,
waarin wij haar reeds zovele malen za
gen. Deze film voert ons terug naar de
gezellige jaren rondom 1900. Doris Day
is echter in deze film zoals het publiek
haar zo graag ziet, jong, vrolijk, fris en
levenslustig. Tal van eertijds populaire
liedjes brengt zij opnieuw tot leven. De
geschiedenis verhaalt het leven van een
gezin, waarin we allen zouden willen ver
keren gezond en levend, met zijn ups
en downs en vooral vol humor. Men
kan verzekerd zijn van een vrolijke en
plezierige avond als men deze leuke
film, welke werd opgenomen in Techni
color, gaat zien.
Neerlands nieuws.
O a.: Nieuwe afdeling van het Kamer-
lingh Onnes-La'ooratorium in Leiden in
gebruik genomen. Het verblijf van Prins
Bernhard in Peru. De terugkeer van de
Prins op Schiphol.
Buitenlands nieuws.
O.a.: Nog geen vrede voor Korea. Ver
kiezingen in het Saargebied. Honden
tentoonstelling in Londen. Schoonheids
concours onder water. Begrafenis van ex-
koningin Helena van Italië.
clan Uw spoorkaartje ge-
haald bij de V. V. V. „Texel"
„PADANG TEKORT GEDAAN"
Het bekende zetduiveltje heeft van de
grote schuur van „Padang" een pijpen-
laadje gemaakt: deze schuur is 17,5 meter
breed en niet 4,5 natuurlijk!
FEUILLETON
door T. LODEW1JK
14.) Dat zal wel, meende Joohem, maar
hou dan je mond dicht over mij
want ik zou het óók niet prettig vinden
als een ander onder mijn duiven schoot.
Ik doe het niet om hèm dwars te zitten,
maar wij hebben ook zoiets als onze
lorpseer, zie je?
Jullie corpseer kan mijnentwege ge
stolen worden, merkte Arie krachtig op,
maar het gaat mij er om, dat die vrijer,
lie mij een klap op me hoofd gegeven
neeft, z'n portie krijgt. Ik rij hier bijna
edere dag, en als ik weet of mij iets te
oinnen schiet, kom ik aan op het politie-
öureau in Lis, en dan vraag ik naar.
I Vetkruysen, zei Jochem. En nou 't
beste, hou je taai!
Zeg, vroeg de gewonde met een ar
moedig gezicht, ken je mij niet aan een
saffie helpen? Ik mag hier niet roken,
maar as dat vier en twintig uur duurt
ben ik munt.
Ze ruiken 't zó, lachte Jochem, en
als die bijdehande zuster daar beneden
in de portiersloge maar half denkt dat ik
d'r bij betrokken ben, rapporteert ze het,
en dan ben ik de pisang! Nee vader, je
zult nog even geduld moeten hebben.
Maar de eerste keer dat je in Lisse aan
rijdt, ligt er voor jou 'n capstan!
Afgesproken, bekrachtigde Arie dit
^erbond. Een ogenblik later stond Jo
chem weer op de gang, wreef verge
noegd de handen en dwaalde door het
gangenlabyrinth naar de deur. Hij wierp
een onderzoekende blik in de portiers
loge, maar de steekneuzige zuster was
weg en in haar plaats zat een jeugdige
engel, die allerliefst bloosde onder Jo-
chem's speurende blik. Hij sprong flui
tend de stoep af Het leven was heus niet
zo kwaad
Maar toen hij onder de statige bomen
van De Hout heen en weer drentelde,
wachtend op de tram naar Lisse, brak
z'n vrolijk fluitje plotseling af. Gespan
nen tuurde hij naar een meisjesfiguur,
die langs de Kleine Houtweg kwam
aanstappen. En toen hij een arm reeds
van verre groetend omhoog zag gaan,
wist hij met een schok van vreugd, dat,
als een geschenk, daar opeens Mar ja zijn
wereld kwam binnenvallen.
Wat doe ij hier? vroeg ze, hem de
hand toestekend.
Kan ik jou óók vragen, gaf hij te
rug. Maar ik wil zo onbeleefd niet zijn.
Ik moest voor een onderzoek naar het
Diaconessenhuis. Een politie-onderzoek
wel te verstaan.... hij had gezien, hoe
ze éven-bezorgd naar hem opkeek en
het was een heel prettige ervaring ge
weest.
En ik, vertelde ze zorgeloos, moet
een maandje rusten. Ik ben de afgelopen
winter hard ziek geweest en daarna een
beetje te vlug uit bed gegaan. En zo
gaan we samen, Leni en ik, naar Zwit
serland, voor 'n week of vier.
Het leek of de zon achter de bomen
wegkroop.
O, wat kijk je benauwd, zei ze vro
lijk, ik ga de wereld toch niet uit? Zeg,
Joohem, kan het je zoveel schelen of er
een meisje meer of minder in Lisse is?
Jij bent niet: een meisje, zei hij, en
kleurde.
Dat vind ik aardig, coquetteerde ze
Let op, daar komt onze tram.
Er was iets heel gezelligs in dat „on
ze" vond Johem. Met oorverdovend ge
piep kwam de Leidenaar door de bocht.
Ze wipte vlug op de treeplank. Jochem
haar na. Maar hij bleef op het balcon.
Tegenover haar in de tram te gaan zit
ten, dat vond hij te vrijpostig.
Zèg, vroeg ze achterom, blijf je
daar?
Dóór mag ik niet roken, vond hij
gelukkig een uitvlucht.
Dan rook je maar eens niet! zei ze
beslist. Als mijn gezelschap je niet meer
waard is dan een sigaret
Hij durfde zich niet langer verzetten
en volgde haar door de biina lege tram
naar achteren.
Als je jullie mannen voor een vol-
donken feit stelt, constateerde ze met
zichtbaar genoegen, capituleren jullie
altijd. Je bent precies mijn vader. Die
brult altijd als een leeuw, maar eindigt
als een snorrende poes.
Jochem staarde haar aan, terwijl ze
verder praatte, springend van de hak op
de tak. Hij zag 't prachtige, krullende
haar, met blauw-zwarte glans een ge
zicht omlijstend, dat misschien niet hele
maal regelmatig, maar buitengewoon
aantrekkelijk en levendig was. Als ze
lachte, kwam een rij tanden bloot, die
menige tandpast-redame in de schaduw
stelde. Maar wat hem het meest aantrok,
was de ongedwongen, gezellige manier
waarop ze zat te praten.alsof ze el
kaar al jaren kenden, en het niet pas
veertien dagen geleden was, dat hij dit
meisje voor het eerst zag.
Bij Bennebroek stond een elegant ge
kleed jongmens met een innemend, maar
weinig wilskrachtig gezicht op de vlucht
heuvel. Hij groette Marja en ze stak
haar hand op.
Dat is m'n aanstaande man, zei ze,
als sprak ze over een nieuwe hoed.
Jochem slaagde slechts met ijzeren
zelfdiscipline er in, z'n gezicht in be
dwang te houden.
Tenminstevoegde ze er achte
loos aan toe, als vader z'n zin krijgt En
dat is nog maar de vraag!
Jochem durfde niet verder te vragen
en kreeg daar ook de gelegenheid niet
toe, want reeds kwam de jongeman het
pad doorgewandeld en ging in hetzelf
de compartement zitten.
Hallo John! groette het meisje niet
over-hartelijk.
Hallo Marja, zei hij en toen: ender
politie-geleide? Weer ondeugend ge
weest?
Nee oom, zei ze zoet, ditmaal niet.
Deze meneer is buiten dienst.
Je houdt er blijkbaar goeie relatie
met de smerissen op na, sne2.de hij
grof.
Smeerissen en bollenboiren, ant
woordde ze krachtig, dat is voor mij
egaal.... en Jochem vond haar gewel
dig. Een diepe kleur was op naar wangen
gekomen, haar ogen fonkelden en de
jongeman, die scherp wilde antwoorden,
haalde de schouders op en ging over
dreven aandachtig zitten lezen in een
keurig Frans boekje, dat in z'n genar.d-
schoende hand verborgen gebleven was.
Ik zal jullie maar niet aan elkaar
voorstellen, zei Marja tot Jochem. J>hn
houdt er nogal standsbegrippen opna,
weet je? Zijn grootvader was een der
belangrijkste groenteboeren van Sassen-
heim, moet je weten.
Jochem zag, hoe de jongeman ;nwen-
dig ziedde en zich slechts met de groot
ste moeite beheerste. Maar zijn woede
bleek Marja onverschillig te laten.
Zeg Jochem, vroeg ze, krijg ;k dat
boek van je, vóór ik naar Zwitserland
ga? Ik zal daar een zee van tijd heob in
om het op m'n gemak door te .nen.
Enne als ik daar in een of andere ooek-
handel iets zie over dat onderwerp, neem
ik het voor je mee. Goed?
Hij knikte glimlachend, maar was niet
op zijn gemak. Zie je, daar had je 't al.
Marja was een schat en ze bedoelde het
goed, maar daar was nu de een of ande
re rijke snuiter grof door haar beledigd
in het bijzijn van een doodgewone poli
tieagent. Daardoor kwam hij scheef te
staan. Hij wenste dat hij maar op het
balcon gebleven was. Hij keek li^ar nog
eens aan; hij was blij dat hij op het
balcon gebleven was!
(Wordt vervolgd).
