4
Twijnder's Manufacturen
Maar één vonk heeft genoeg aan
een klein hoekje!
Texels Bos en Heide had dit jaar nog geen
conflict met de rode haan
t
Texels Bioscoop Theater
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam'
Toenemende belangstelling voor georganiseerde
veeverbetering
Een bezoek aan Texel
Op reis
Nog altijd gaan er jaarlijks in ons land aanzienlijke oppervlakten bos en
heide door brand verloren. De schade, die hieruit voortvloeit, kunnen we de
laatste jaren gerust stellen op gemiddeld f 150,000,-. Dit is dan nog maar al
leen de directe schade aan hout en andere producten van het bos. Een groot
deel is nl. niet in geld uit te drukken, omdat niemand kan zeggen, hoeveel
verloren gegaan natuurschoon waard is of wat de prijs is van vogels en an
dere dieren van het veld, die in de vlammen een jammerlijke dood vinden.
In elk geval hebben we hier te doen met een flinke schadepost, een schade
overigens, die stellig voor een belangrijk deel kan worden voorkomen.
De mens als brandstichter.
Het is in hoofdzaak de mens, die vol
gens Ir W. L. Jansen, Houtvester bij het
Staatsbosbeheer, in een onlangs gehou
den radiopraatje, onze groene bossen en
paarse heidevelden in een zwart verkool
de woestenij veranderen. Niet dat het
altijd met opzet gebeurt. Kwaadwillig
heid of wraak komt voor, maar in de
meeste gevallen ontstaat de brand door
onvoorzichtigheid, door onoplettendheid,
door achteloosheid. Toch behoeft dit niet
voor te komen, want althans was bos-
en heidebranden aangaat het is ge
makkelijk genoeg om verstandig te zijn
en te handelen als een denkend wezen.
Het vraagstuk is niet onoplosbaar en als
iedereen meewerkt zal zeker een oplos
sing worden gevonden.
Bestrijdingsmaatregelen
In de eerste plaats zijn maatregelen
nodig om bosbrand te voorkomen. Via
radio en pers worden waarschuwingen
de wereld ingezonden, terwijl onvoor
zichtigheid met vuur door de rechter
kan worden gestraft. In veel gemeenten
bestaat een verordening, meestal in de
vorm van een rookverbod en wie in de
gevaarlijke tijd buiten rokend wordt
aangetroffen, loop kans een proces-ver-
baal te krijgen. Deze maatregelen zijn nu
eenmaal noodzakelijk. In Kootwijk gin
gen in 1929 honderden ha. jong dennen
bos en heide verloren, omdat iemand,
al fietsend door de hei, zijn pijp op het
stuur uitklopte.
Er zit nog een kant aan deze zaak. De
man, die per ongeluk een brandje heeft
veroorzaakt, schrikt daar vaak zo van,
dat hij er hals over kop van doorgaat en
er niet aandenkt een poging tot blussen
të doen Op die manier stapelt hij de ene
fout op de andere en maakt hij de zaak
alleen maar erger. Iedere brand begint
klein en de eerste vlammetjes kan men
gemakkelijk met de voet uittrappen.
Zijn ze al iets in omvang toegenomen,
dan. kan men met enkele schoppen zand
of met een paar slagen met een boomtak,
zo niet alles, dan toch iets verhelpen.
Ook de grondbezitter zal er goed aan
doen de nodige maatregelen te treffen
om branden te voorkomen of althans in
omvang te beperken. Wanneer het heide
betreft, zal hij grote percelen in kleine
stukken verdelen door brandstroken, ka
le stroken, waar het vuur niet overheen
kan slaan. Een kale strook van 6-8 m.
breedte geeft een redelijke bescherming
en kan met een trékkerploeg worden ge
maakt en later met een schijveneg wor
den onderhouden. Het onderhoud is zéér
belangrijk; de strook moet kaal blijven,
anders zijn alle moeite en kosten voor
niets. Ook langs wegen en rijwielpaden
verdienen brandstoken aanbeveling, om
dat juist daarlangs de meeste branden
ontstaan.
Daarnaast treft men ook tussen bos-
opstanden brandstroken aan, die in de
meeste gevallen tevens dienst doen als
transportwegen voor het vervoer van
hout en andere bedrijfsbenodigdheden.
Een goed net van wegen is daarom voor
ieder bosbezit een eerste vereiste. Een
andere maatregel, die de bosbezitter kan
nemen bestaat uit het minder brandbaar
maken van het bos. Als men een ge
mengd bos bezit, waar loofhout en naald
hout door elkaar staan, is iedere brand
bare naaldhout boom omgeven door loof
houtbomen, die niet randbaar zijn. Een
brand kan zich daarom veel moeilijker
uitbreiden en het hele bos wordt minder
brandbaar.
Gemiddeld worden jaarlijks 400 ha. bos
en 1,800 ha. heide in ons land door brand
vernietigd. Deze schade kan worden be
perkt door de grootste voorzichtigheid in
acht te nemen. Rookt niet in bos en hei
de; een enkel moment van achteloosheid
kan een ramp tengevolge hebben. Blus
ieder begin van brand zo spoedig moge
lijk. Wat meteen kan worden gedaan
door één man, kan over een half uur te
veel zijn voor honderd mannen. Ons ge
hele volk heeft er belang bij dat bos. en
heidebranden tot een minimum worden
beperkt.
FILMNIEUWS.
„HET BARRE NOORDEN"
De filmbezoeker heeft vorig weekend
een glimp mogen opvangen van de ko
mende film „Het Barre Noorden" en zich
enige voorstelling kunnen maken van
wat deze rolprent te bieden heeft: span
nende avonturen, liefde, strijd en een
onbeschrijfelijk schone natuur. De
liefde tussen de pelsjager Jules Vincent
en het Indiaanse meisje, de rivaliteit
tussen Jules en een andere pelsjager, de
onherbergzaamheid van dit barre Noor
den, waar kudden wolven op zoek zijn
naar prooi, de schoonheid van de berg
meren. Dit alles biedt deze bijzonder
mooie kleurenfilm. Wij volgen de pels
jagers en het meisje. Het misdadige type
wil, om indruk te maken op de Indiaan
se, de cano door een te gevaarlijke
stroomversnelling sturen. Jules schiet de
gek neer. De politie gaat hem opsporen,
hij wordt gevonden. Door een gelukkig
toeval kan Jules zijn groot karakter to
nen en de politie-inspecteur van een
wisse dood redden. Voor het gerecht
treedt de geredde als getuige a déchar
ge op, waarna vrijspraak volgt. Dan keren
Jules en het meisje terug naar hun ge
liefde Noorden.
„MARVA'S AHOY"
Drie marva's, één gedachte:.... een
man! Ja, ze zitten met liefdesproblemen.
Vooreerst schijnen ze niet op het slag
schip met Amor aan de slag te kunnen,
maar dat mag 'm niet hinderen want we
zien hen aan wal in contact met een
aardige meneer, tegen wie ze heel erg
vrij doen! Laat die meneer nu hun gloed
nieuwe, tot doodeenvoudig burgerman
vermomde officier van gezondheid zijn!
Ze loten om hem en Whitneu, die wint,
nodigt hem op haar voortvarende ma
nier uit met haar te dineren, geheel zo
als het een Marva met verlof past. Het
blijft echter niet bij lichtzinnigheden:
Amor schiet zuiver in de roos!
Nccrlands nieuws.
O a Ernstig spoorwegongeluk bij
Weesp. Minister Mansholt opent de na
tionale tentoonstelling „De Melkweg" in
Den Haag. Proefvaart van „Donau-
pont" op het Noordzeekanaal en vanaf
Zondagmiddag de indrukwekkende en
ontroerende opnamen van de kroning
in kleuren „Elizabeth is koningin".
Buitenlands nieuws.
O.a.: Oost-Berlijn in opstand. De Mera-
pi op Midden Java dreigt met een uit
barsting. Britse onderzeeër steekt de
Oceaan onder water over. De Wimbledon
kampioenschappen geopend. Elizabeth II
koningin van Schotland.
Moet je zien, wat Bim en
Bam ijverig aan het wol
winden zijn. Kijk, wat han
dig, ze hebben Wimpie
Geit gevraagd de wol od te
houden. Maar wat willen ze
nu toch met al die wol be
ginnen? Ze hebben al min
stens negen grote kluwens!
En nu beginnen ze te
breien. Met een reuze
vaart!
Bim wordt er zo moe van
dat hij even moet uitrusten
en direct neemt Bam het
werk over. Hij breit zo ge
weldig vlug, dat de naal
den er van gaan gloeien.
De dierenvriendjes komen
om de beurt eens kijken
Waar mag dat toch wel
voor zijn?
Eindelijk zijn Bim en
Bam klaar en dan rennen
ze het huis uit. Alle dieren
gaan in optocht achter hen
aan, zo nieuwsgierig zijn ze.
En danzien ze de gi
raffe, die snipverkouden
staat te niezen. Die arme
giraffe! De broertjes win
den de das, want ze hebben
6 Cotwrihogcn
'n das gebreid, om de lange I
hals van de giraffe, die nu
vast wel
worden!
gauw
beter zal
Het is alom bekend, dat de rundvee
houderij voor ons land van grote bete
kenis is. Via de rundermaag worden in
de zomer het gras, in de winter hooi,
voerstro, kuilgras en afvalproducten van
fabrieken omgezet tot melk en vlees.
Melk en de daaruit bereide producten
behoren tot de voedingsmiddelen met
de allerhoogste voedingswaarde voor de
mens. Daarnaast is het de export, waar
in de veehouderij een belangrijk aan
deel levert.
Het is dus niet zonder reden, dat men
alle middelen te baat neemt, wanneer 't
gaat om de productie van de veestapel
te verhogen. Daar zijn bv. de rundvee
stamboeken, die bij het streven naar
productieverhoging betekenis kregen,
toen in 1893 de Gerber-methode het mo
gelijk maakte het vetgehalte op een een
voudige wijze te bepalen. Volgens Ir. L.
de Vries, Rijksveeteeltconsulent, in een
onlangs gehouden radio-causerie, heeft
het jaren geduurd, voor de meeste vee
houders zodanig overtuigd waren van
het nut van deze controle, dat zij bereid
bleken de kosten van uitvoering voor
hun rekening te nemen. De ontwikkeling
vanaf 1900 tot 1940 ging geleidelijk. Wel
nam in elke provincie de deelname aan
de melkcontrole en de geregistreerde
fokkerij via rundveefokverenigingen en
stamboeken toe, maar de basis bleef te
smal, behalve in Friesland. De laatste 10
jaar ziet men echter een steeds toene
mende belangstelling voor de georgani
seerde veeverbetering.
Oorzaken.
Voor deze belangstelling zijn verschil
lende oorzaken aan te wijzen. In de eer
ste plaats dan het feit, dat tijdens de be
zettingsjaren werd besloten de prijs van
de consumptiemelk ook te bepalen door
middel van het vetgehalte. Het gevolg
hiervan was, dat, gezien de grote belang
stelling, die hiervoor bestond, werd
overgegaan tot oprichting van melkcon
trole- en rundveefokverenigingen als
middel om de gegevens te veikrijgen ten
behoeve van de selectie. Het grootste
5-jarenplan ter bestrijding van de run-
der-tbc heeft dit nog meer bevorderd.
In de tweede plaats besloot de Overheid
tijdens de oorlogsjaren, via het Bedrijfs-
sohap voor de Zuivel, tot inhouding van
5 cent per 100 kg. afgeleverde melk. Ten
behoeve van het beheer en de verdeling
van deze gelden werd de Centrale Melk
controle Dienst gesticht. Teneinde de
toetreding van de melkcontrole te be
vorderen, wordt per gecontroleerde koe
een subsidie uitgekeerd.
Een andere oorzaak is de kunstmatige
inseminatie, die vooral na de bevrijding
op steeds grotere schaal is toegepast. In
1951 is ruim 26 pet. van alle vrouwelijke
dieren ouder dan 1 jaar kunstmatig ge-
ïnsemineerd. De Overheid heeft bepaald,
dat een veehouder met een bedrijf van
4 melkkoeien en meer, die lid wenst te
worden van een coop. K.I.-vereniging,
tevens lid moet zijn of worden van een
erkende melkcontrole- of rundveefok-
vereniging. Deze bepaling heeft de toe
name van de melkcontrole zeer sterk be
vorderd.
De toenemende belangstelling voor de
fokkerij is tenslotte mede te danken aan
de gunstige financiële resultaten van de
rundveehouderij na 1945. Een voortdu
rend goede melkprijs en hoge veeprij-
zen, vooral ook van stamboekvee en een
behoorlijke export van stamboek- en ge-
bruiksvee liggen hieraan ten grondslag.
Bevredigende resultaten.
De resultaten zijn de laatste jaren dus
zeer bevredigend. De basis van de vee-
verbetering, de deelname aan de melk
controle is verdubbeld bij die van voor
de oorlog. De topprestaties, die jaarlijks
worden getoond op de Prov. Centrale
Stierenkeuringen en op grote provinci
ale fokveedagen, vormen het bewijs, dat
er overal behoorlijke vooruitgang valt te
constateren. Dit neemt echter niet weg,
dat er nog veel bedrijven zijn, waar de
gemiddelde productie per koe te laag
ligt. Juist de bedrijven, waar het melik-
geld de belangrijkste bron van inkom
sten is, belangrijker dan de inkomsten
via de afzet van vee, zullen in hun fok
kerij de productie het zwaarst moeten la
ten wegen. Vanzelfsprekend gaat dit
streven gepaard met het pogen betere en
fraaiere dieren van tvpen en exterieur
te fokken. De veehouders moeten 't niet
zoeken in een te zware veebezetting.
Veel melken is goed, maar veel melk van
in verhouding weinig koeien is beter. De
prouctie^kosten per kv melk worden in
sterke mate bepaald door de gemiddel
de productie per koe. Hoe hoger deze is,
hoe lager de productiekosten.
Texel wordt wel genoemd: de „parel
der Wadden-eilanden". Misschien zijn de
bewoners van de andere eilanden het
daar met mee eens; ik kan het niet be
oordelen, maar dat Texel mooi is, dat is
zeker waar, aldus schrijft de redactrice
van „Open Vensters" het orgaan van het
Meisjesverbond C.J.V.F., dat aangesloten
is bij de Christen Jonge Vrouwen Fede
ratie, de Y.W.C.A.
Wij hoeven niet lang over het eiland te
zweiwen, of één ding valt ons op: de gro
te afwisseling en de schoonheid van liet
landschap. Er is weiland en bouwland,
er is bos, er zijn duinen, er is het strand
en de zee, en dat alles op een betrekke
lijk kleine oppervlakte, alles binnen ons
bereik. De hoofdplaats Den Burg is het
middelpunt van het eiland, dan zijn er
de kleinere dorpen en de talrijke ver-
spreid-liggende boerderijen, en de grote
vuurtoren op de Noordelijkste punt van
het eiland.
Twee dingen bepalen het karakter
van Texel: de schapen en de vogels. Ner
gens ziet men het model van schaapskooi
als hier: de zg. „schapenboetjes", voor
ons gevoel een schuur, die midden>or
gezaagd is. De weilanden zijn afgezet
door de zg. „tuunwoaltjes", dat zijn muur
tjes van opgestapelde graszoden. Ook die
zijn een merkwaardigheid van Texel. In
het voorjaar lopen in de weilanden de
schapen met de lammeren, een prachtig
gezicht! Maar tegen half Mei komt aan
het vrije leven, wat de lammeren betreft,
een eind. Op 6 Maandagen is het lamme-
renmarkt op de Groeneplaats in Den
Burg, zij worden daar bij duizenden aan
gevoerd en verhandeld.
Mooi is het wijde land onder de hoge
hemelkoepel. Mooi zijn de duinen, waar
de hellingen bezaaid zijn met ontluiken
de duinroosjes, zacht-rose of lichtgeel.
Het is heerlijk om een flinke fietstocht te
maken, meestal bij stevige wind!, of
een wandeling te maken langs het strand
Maar wie iets heel bijzonders zien wil op
Texel, moet zich aanmelden bij het
Staatsbosbeheer of bij Natuurmonumen
ten en onder geleide meegaan naar de
vogelreservaten. Dit zijn weilanden of
duingebieden, waar de vogels beschermd
zijn en dus zo min mogelijk gestoord mo
gen worden, vooral in de broedtijd. Een
van de interessantste gebieden is De
Schorren, buiten de zeedijk in het N.O.
van het eiland.
Duizenden en duizenden vogels zijn er
op Texel; ik noem maar enkele soorten:
de scholekster, de meeuw, de stern, de
kievit, de kemphaan, de wulp, de ture
luur, de grutto, de kluut, de bergeend.
Er zijn nog dozijnen andere soorten. Maar
misschien is de lepelaar de trots van alle
vogelvrienden. Deze grote witte vogels
kan men ook zien in de waterrijke ge
deelten van N.- en Z.-Holland en Zee
land, maar als broedvogel komen zij
slechts op 3 plaatsen in ons land voor, en
een daarvan is de Muy op Texel, op een
eilandje in een meertje in een duinval
lei. Ieder jaar neemt de kolonie toe. In 't
najaar trekken ze weg naar de Nijldelta
in Egypte.
Wie onder geleide van een vogelwach
ter meegaat, krijgt veel interessante din
gen te zien. Deze mannen kennen hun
terrein als hun broekzak; zij noemen de
namen van de vogels, zij wijzen ons nes
ten en eieren en jongen Zij hielden ons
een aangepikt ei tegen het oor, en wij
hoorden het gepiep van het jong. Zij ver
tellen ons allerlei bijzonderheden over de
vogels en wijzen ons ook de bloemen en
planten, die in de wei of op het wad
groeien.
Er zou nog heel veel meer over Texel
te vertellen zijn, maar.... wie de kans
krijgt, moet vooral zelf eens gaan kijken!
Texel is een bezoek meer dan waard.
FEUILLETON
door T. LODEWIJK
19.) Maar opnieuw kwam Rudi tot de
conclusie: de wraak was niet zoet
Ze smaakte bitter
Het was pas twee dagen later, dat ze
Johan Lastman sprak. Ze zagen elkaar
alleen maar in Amsterdam; in Zuidhoek
handhaafden ze hun tactiek van elkaar-
niet-kennen. Lastman was van plan, met
enkele maanden zijn ontslag te nemen
Tegen die tijd zou hij „kennismaken"
met Rudi, zouden ze zich openbaar ver
tonen en zou de wereld weten, dat Last
man, die bij Twijnders er uit was ge
trapt, verloofd was met Rudi Taal en
dat ze nu samen de strijd tegen Twijn-
ders gingen aanbinden, die zowel de een
als de ander zo schromelijk benadeeld
had. Zó zou Johan Lastman dit spel re
gisseren, en alleen zó kon het worden
gespeeld, had hij beslist.
Rudi had, in de trein, een moeilijk uur
gehad. Wanneer ze haar ontmoeting met
Rolf Twijnders overdacht, kon ze niet
bijster trots zijn op haar aandeel daann.
Ze had vertrouwen en openhartigheid
beantwoord met ruwe hoon. Hij had de
trap geïncasseerd en was heengegaan.
Als een geslagen 'hond, zoals ze eerst
had gedacht? Neen, dat was met zo. Hij
had niets van een geslagen hond, toen hij
naar de deur liep, meer van een man, die
opeens merkt, dat hij paarlen voor de
zwijnen geworpen heeft en zich vast
voorgenomen heeft dit geen tweede
maal te doen. Recht was zijn rug ge
weest en vast zijn gang, toen hij voor
haar uitliep door de winkel. En hij had
alleen maar gezwegen. Dat nam ze hem
nog het meest kwalijk. Had hij maar
iets terug gezegd, dan had ze hem alles
in 't gezicht kunnen gooien, alles wat ze
zo lang opgekropt had en wat er nu heel
spoedig uit moestanders was haar
haat verschaald, het vuur van haar af
keer gedoofd. Ze kon dit niet langer vol
houden.
En met dit alles sloop de twijfel aan
Johan haar hart binnen. Als het zo was,
dat hij doelbewust de zaak van. Twijn
ders ondermijnde ten bate van haar zaak,
hun zaak. was dat nog eerlijk? Was
Johan zo? Deinsde hij voor niets terug?
En hoe zou hij handelen tegenover haar?
Zou ze hem kunnen vertrouwen? Zou ze
met zulk een man een band voor het le
ven kunnen aangaan? En meer nog
zou ze niet telkens terug denken aan
die kostbare ogenblikken, toen tus
sen Rolf en haar het vertrouwen zo
broos en teer in de lucht had gehangen,
toen er volledig begrip tussen hen bei
den was, vóórdat ze dit alles ruw had
kapot gescheurd met haar rauwe, ho
nende opmerkingen?
Die gedachten spookten haar nog door
het hoofd, toen ze in een nis m het Pool
se Koffiehuis zat te wachten op Johan.
Ze zag hem binnenkomen met zakelijke
haast, zijn jas ophangen, terloops koffie
bij de kellner bestellen en haar tafeltje
naderen.
Hij had heel wat te vertellen. Het was
tot een scherpe uiteenzetting tussen hem
en de jonge baas, die gisteren met 'n ge
zicht als een donderwolk in de zaak was
verschenen. Het gaf Rudi een won
derlijk genoegen dat te horen. Rolf had
voorgesteld een afdeling parfumerie aan
de zaak te gaan verbinden. Hij, Johan,
had dit verworpen, was er vierkant te
gen ingegaan. Twijnders moest blijven
wat hij was, had hij betoogd. Ze moes
ten zich niet storen aan de concurrentie.
De klanten liepen altijd hoog weg met
nieuwigheden. Wanneer zij rustig door
gingen, zouden ze het op de duur win
nen. En de oude heer, waar zoals hij
genadeloos vaststelde, alle pit uit was,
had hem gelijk gegeven. Hij is natuur
lijk bang, dat ik er tussen uit ga zei
Johan grijnzend en Rolf is nog niet
zover, dat hij in mijn schoenen kan stap
pen. Maar wanneer het ooit zover komt,
zal ik zorgen, dat ze hém niet passen!
Rudi luisterde en zweeg.
Je begrijpt wel, Rudi ging Johan
verder dat ik me doodschrok, toen die
melkmuil met dat plan kwam.Want ik
had de hele opzet voor een parfumerie-
afdeling voor onze zaak al in m'n tas. Ik
was juist van plan een en ander met je
te bespreken. En nu zou hij onze plannen
doorkruisen.
Hij is dus nog zo gek met con
stateerde Rudi koel.
Zo gek niet? Johan keek haar
verwonderd aan nee, hij is om de
drommel niet gek. Het ontbreekt hem al
leen maar aan ervaring. Maar ilk moet
zeggen, hij heeft z'n ogen goed de kost
gegeven en doet dat nog steeds. Ik loop
daar zo langzamerhand op mijn laatste
benen en je snapt wel, dat ik probeer
zoveel mogelijk van de buit binnen te
brengen. Als ik overstap, is die kans
verkeken.
Ik vraag me toch wel eens af zei
Rudi zacht of dat wel sportief is, Jo
han. Het vertrouwelijke „Han" kon ze
niet over haar lippen krijgen. Je eet
het brood van die man en je steelt hem
tegelijk zijn klanten af. Heb je daar nou
zelf geen last van?
Last? Waarom? zei Johan iets te
bruusk,'want hij voelde zich met zeker.
Rudi scheen in zo'n wonderlijke stem
ming. Hij had dat de laatste tijd vaker
bij haar opgemerkt. Ze zag overal leeu
wen en beren op de weg. En wat was dit
gepraat over sportiviteit?
Het gaat er maar om wat je bent,
hamer of aambeeld zei hij met een
van die spreekwijzen, die hij zo graag
aanwendde, die hij had opgediept uit de
boekjes waaruit hij zijn kille levensbe
schouwing had bijeengegaard, die succes
voorstellen als het hoogste doel.
We vechten op het ogenblik een
strijd op leven en dood, Rudi. We riske
ren alles. Dan kunnen we niet kieskeu
rig zijn.
Rudi dacht een ogenblik na en kwam
toen met een vraag, die hem volkomen
overrompelde.
Johan zei ze ernstig hou je
van mij?
Hij staarde haar aan als was ze een
onbekend wezen.
Wat heeft dat er nu mee te maken?
redde hij zich voor het ogenblik.
Geef eens antwoord op mijn vraag,
Johan. Hou je van mij?
Zou je armoe met mij verkiezen bo
ven een leven in rijkdom? Boven succes?
Hij stak nijdig zijn sigaar aan, wierp
d^e lucifer driftig in de asbak, probeerde
tijd te winnen door traag te inhaleren.
Rudi, je stelt het probleem ver
keerd. Als je van een vrouw houdt, zorg
je, dat ze geen armoe heeft. Ik wil jou
geen armoede zien lijden, jij moet alles
hebben wat je hart begeert.
Weet je wat mijn hart begeert, Jo
han?
Hij werd kwaad, want tegen dit soort
redeneringen kon hij niet op. Dit spotte
dan Uw spoorkaartje ge- "YO
haald bij de V.V.V. „Texel"
met alle zakelijke nuchterheid, dit was
domme, onsamenhangende vrouwen-
praat.
Ja, wat wil je nou eigenlijk zei
hij, half nijdig, half wanhopig. Want in
derdaad was dit voor Johan Lastman
onbekend terrein. Een vrouw: dat was
voor hem een partner, waar je op ver
trouwen kon, die meewerkte aan je suc
ces en waarvoor je in ruil zorgde, dat het
haar aan mets ontbrak. En als je dan
een knapoe vrouw had als Rudi, dan was
je een gelukkige kerel en greep je zo'n
kans. Vanzelf!
(Wordt vervolgd),
