Twijnder's Manufacturen Mechanisatie van de Landbouw In 1975 zal één landbouwer 21 mensen kunnen onderhouden Jan Daalder en Romke de Vries zegevierden Tien geboden voor Badgasten Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam" Drie-jaren plan tot bestrijding van de Runder-t.b.c. De mechanisatie is zoals men weet zeer belangrijk, omdat zij het mogelijk maakt de steeds groeiende bevolking van ons land ja, van de hele wereld te voeden. De wereldbevolking steeg van 1900 tot 1950 van 1600 millioen tot 2400 millioen zielen, dit is een jaarlijkse aanwas van twee steden als Leeuwarden en Maas tricht bij elkaar! Niet alleen komen er steeds meer mensen, maar bovendien kan men (ge lukkig!) steeds hogere eisen stellen aan de welstand. Men denke maar eens aan de maaltijd, waarmee boer en arbeider zich 50 jaar geleden tevreden moesten stellen en wat er nu op tafel staat! Méér mensen, beter voedsel en daar tegenover niet meer maar eer minder grond en gebrek aan landarbeiders. Het zijn allemaal feiten, die een zo hoog mo gelijke arbeidsproductiviteit nodig ma ken. Zo kan men in de geschiedenis zien, dat het toenemen van onze Nederlandse en van de wereldbevolking gepaard ging met grote omwentelingen, zowel op in dustrieel als op agrarisch terrein. In de U.S.A. heeft men berekend, dat één boer in 1900 per jaar een hoeveel heid voedsel kon voortbrengen voor het onderhoud van 7 mensen. In 1950 kon één boer al 15 mensen onderhouden. Verwacht wordt, dat bij voortgaande verbeteringen in landbouw en veeteelt w.o. mechanisatie wel een der belang rijkste is in 1975 één boer 21 mensen onderhoudt, dit is dus drie keer zoveel als aan het begin van deze eeuw. Van de mechanisatie is de tractor de voornaamste machine. Dit ligt voor de Zondag daverden 23 motorrijders langs de wegen van ons mooie eiland op zoek naar allerlei punten, die op hun kaart stonden vermeld. Het scheen de rijders bepaald niet zo erg gemakkelijk af te gaan, want wij zagen ze op plaatsen rij den, waar ze volgens de kaart nooit kon den komen. De rit was 69 km. lang en voerde nagenoeg uitsluitend over asfalt wegen. Een half uur nadat de laatste deelnemer was binnengekomen, werden de fraaie prijzen uitgereikt. De uitslag luidde: Zware klasse: 1. Jan Daalder, 34 straf - punten, Sumbeam; 2. A. v. d. Vis, 52 strafp BSA; 3 T. v.d. Vis, 63 strafp., BSA; 4. Jb. Gieles, Ariel; 5. H. Kooger, DKW; 6 W. Bakker, Jawa; 7. P. Heer schap, Panter. Lichte klasse: 1. Romke de Vries, 80 strafp, CZ.; J. Boon, 88 strafp., CZ. hand, want voor heel wat mechanische bewerkingen geldt op het land de trac tor als krachtbron. Hij vervangt niet al leen het paard (voor de trekkracht), maar doet nog méér: kan immers ge bruikt worden in combinatie met aller lei oogst- en dorsmachines, melk-ma- chines enz. Daarom; des te meer tractoren op landbouwgronden gebruikt worden, des te meer staat vast, dat men het ver in de mechanisatie heeft gebracht en hoge op brengsten kan behalen. Engeland staat aan de spits met 44 tractoren per 1000 ha. landbouwgrond, daarop volgt Zwitserland met 39 en de U.S A. met 20 tractoren. Nederland heeft 17 tractoren per 1000 ha., nog geen gek figuur dus tegenover Amerika. Maar er blijft hier nog heel wat te doen en er kan, gaat men méér paarden door tractoren vervangen, nog altijd wat land voor de productie vrij komen. SAFETY FIRST EN DAN DE BONNEN (Een bader schrijft ons) Er zijn nog verscheidene wielrijders, die de borden „Verboden op de badweg te fietsen" negeren. Niet alleen zijzelf, maar ook de wandelaars kunnen de dupe worden van overtreding in deze, die ern stige valpartijen en botsingen ten gevol ge kan hebben. Het is maar goed, dat de politie de overtreders met een bonnetje kan afstraffen. Sommige fietsers, die het hoogste punt van de weg hebben be reikt, kunnen blijkbaar niet de verlei ding van een gemakkelijke rit beneden waarts weerstaan. Zien ze aan de voet van de heuvel koperen knopen blinken, wel, dan zullen zij die fietslust wel we ten te beteugelen. Ook dat schijnt de po litie te beseffen en waarom zou zij zich dus niet verschuilen, men staat daar zo moeten zij kennelijk redeneren toch niet om bruine benen te tellen! Houdt zij zich schuil, werkelijk dan is haar vangst ééns zo groot! Wij moeten het allemaal erover eens zijn, dat hier een andere taak voor de politie ligt: de veiligheid van de legale weggebruikers bevorderen. Het gaat niet in de eerste plaats om het aantal per uur of dag ge schreven bonnen, doch om het safety first! door Dr. H. W. Scalone. Duizenden Nederlanders, mannen en vrouwen en kinderen, profiteren jaar lijks van de genoegens van het strand en ook deze zomer zoeken grote drommen dagjesmensen, kampeerders en badgasten de zee weer op. Het is vacantie en dan hoort het erbij, dat men dingen doet, waar anders niets van komt. Ve len, die anders vrijwel nooit in het wa ter zijn, begeven zich nu in zee en helaas loopt dat lang niet goed af. Om te beginnen is het zwemmen im mers absoluut verboden voor personen met een geperforeerd trommelvlies of met een chronisch loopoor. Men denkt er echter niet bij na, het is vacantie, men is de zee al ingelopen en pas later zit men met de onaangename gevolgen. Ook voor talloze andere patiënten is het beslist verkeerd om te gaan zwem men. Mensen met een vergevorderd sta dium van aderverkalking horen niet in het water en ditzelfde geldt voor de meeste lijders aan hartgebreken. Maar hoe gaat het, men heeft zijn dagelijkse zorgen nu eens thuis gelaten en men ver geet in die zonnige vacantiedagen soms erg gemakkelijk, dat men eigenlijk een nierziekte heeft, dat men lijdende is aan rheumatiek of dat men voor een ernstige bloedarmoede onder behandeling is. Bij verschillende vormen van longtubercu- lose kan er plotseling een heftige bloe ding ontstaan en ook moeilijk in te bren gen breuken kunnen in het water de aanleiding tot zeer onaangename ver wikkelingen zijn .Allemaal dingen waar men op een stralende vacantiedag niet bij stil pleegt te staan en die een toch al niet goede gezondheid ernstig kunnen benadelen. Wanneer men met vacantie naar zee gaat, is het daarom voor mensen, die on der doktershanden zijn, zeer raadzaam, dat zij de behandelende geneesheer vra gen, in hoeverre een eventueel zeebad hen zal kunnen schaden. Gezond of niet gezond, men ga in ieder geval nooit te water wanneer men sterk bezweet is, wanneer men kort geleden het middag maal heeft genuttigd of wanneer men alcoholische dranken tot zich heeft ge nomen. De gevaren der zee. Het is een goede gedachte van de mi nister van O.K.W. geweest in een rond schrijven de aandacht te vestigen op de brochure: „De gevaren der Zee voor Baders en Zwemmers". De tien geboden voor baders en zwemmers in zee, samen gesteld door de hoofdconsul P. van der Meije, nemen wij hieronder over, want ook in deze vacantietijd zoeken weer ve len het verkwikkende zoute water op en nog ieder jaai zijn er in de onmetelijke zee talloze mensen in gevaar geweest, terwijl velen niet levend zijn teruggekeerd. Weest niet eigenwijs 1. Gaat nimmer op een onbewaakt strandgedeelte baden of zwemmen, wan neer er een sterke landwind waait en het water vallende is. De bovenstroom en de muien voeren u van de kust af. 2. Als ge baadt en ge bevindt u op de bank, ook al staat ge maar tot kniehoog te in het water, let dan op de opkomen de vloed. Het water stijgt in betrekkelijk korte tijd. De mogelijkheid bestaat, dat ge niet terug kunt keren. 3. Wilt ge veilig baden en zwemmen, Kijk Bim en Bam nu toch. Vandaag zijn ze echt 'ondeugend. Van mammie Beer hebben ze geld gehad had om wat lekkers te ko pen, wat ze natuurlijk di rect gedaan hebben en wat doen ze nu? Het ijsje druipt langs hun kleren, hun ge zichtjes zitten vol vegen van de lollies eri hun hand jes kleven van de suiker. Maar ze vinden zich nog niet vuil genoeg en daar gaan ze, recht op een mod derplas af en gooien elkaar Vol met vieze, natte mod der! Wat een stelletje klei ne viezerikken. Als moeder het zag zou 'r wat zwaaien. En daarom gaan ze ook maar gauw naar een water val, die daar dicht in de buurt is en wassen zich he lemaal schoon en fris. Ze gaan in de zon liggen en dan zijn ze weer twee lek kere schone beertjes. In de loop van het jaar 1952 en het be gin van 1953 zijn er in onze provincie ten Noorden van het Noordzeekanaal en het IJ vergaderingen gehouden met de tbc-bestrijdingsverenigingen om dit ge bied, in plaats van in 5 jaar, in 3 jaar tijds vrij te maken van rundertbc. Dit zgn. 3-jaren Plan werd met overgrote meerderheid van stemmen aangenomen en werd inmiddels goedgekeurd door de minister van Landbouw, Visserij en Voedselvoorziening, aldus lezen wij in een brochure, van de hand van de heer D. Rempt, directeur van de Prov. Ge zondheidsdienst voor Dieren in N.H. Dit betekent dus dat de bedrijven wel ke op 1 Mei 1951 een reactiepercentage hadden tussen de 30 t m. 50 pot. en wel ke bedrijven dus 4 jaar de tijd hadden om zich vrij te maken, dit nu één jaar eerder zullen moeten doen. wilt ge volop genieten van de heerlijke, heilzame zee, gaat dan alleen baden en zwemmen daar, waar uitstekend toe zicht door ervaren fcadpersoneel wordt uitgeoefend. 4. Gedraagt u geheel naar de aanwij zingen en raadgevingen van het badper- soneel. Zij weten de gevaren die dreigen kunnen beter dan gij 5. Brengt de badman, die van 's mor gens vroeg tot 's avonds, onvermoeid en onafgebroken op zijn klanten heeft te letten, niet nodeloos in gevaar. Bedenkt dat velen van hen huisvader zijn en door uw onvoorzichtigheid een ongeluk kun nen krijgen. 6. Leert wat een mui is. 7. Wanneer ge niet zwemmen kunt, leert dan zwemmen; maar onthoudt, dat zelfs iemand, die goed kan zwemmen, wel in zee kan verdrinken. 8. Vraagt, wanneer ge een goed zwem mer zijt en ge wilt v iets verder uit. de kust begeven, aan de badman hoe de stroom loopt. Tegen de stroom optornen is in het dagelijks leven reeds moeilijk, in zee is het geheel onbegonnen werk. 9. Weest niet eigenwijs; laat u raden en gij voorkomt daardoor veel gevaar. Let op de waarschuwingsborden; gaat daar vooral niet in zee! 10. Laat u echter door al deze voor schriften niet afschrikken. Baadt en zwemt naar hartelust. Neemt echter al tijd de nodige voorzichtigheid in acht en gaat, wanneer ge niet kunt zwemmen nooit dieper dan tot borsthoogte in zee. Zelf redding. Komt men onverhoopt in een benarde situatie, merkt men, dat men afdrijft of door het water zeewaarts getrokken wordt, dan gaat net in de eerste plaats om alle kalmie te bewaren en geen din gen te doen, die de toestand nog ver ergeren. Op de eerste plaats dient men zijn krachten te sparen, want wanneer deze zijn uitgeput, is er maar weinig hoop meer over. Daarom is het verkeerd de handen in vertwijfeling boven water te steken of ondoordacht om hulp te gaan roepen om de mensen, die dichter bij de kust zijn, te alarmeren. Deze be zigheden zijn zeer vermoeiend en hoe vaak ziet men drenkelingen niet tever geefs tegen de wind in schreeuwen. In moeilijke omstandigheden te water dient men te bedenken, dat men zijn ei gen reddingsgordel bij zich draagt. Wan neer men de longen vol lucht zuigt en daarna oppervlakkig ademhaalt, is het heel goed mogelijk zich drijvende te houden en waar dit al geldt voor het ge- j wone gracht- of rivierwater, daar is dat des te gemakkelijker in het door zijn .hoge zoutgehalte soortelijk zwaardere zeewater. Zoveel mogelijk kalm dient men af te wachten tot men in „rustiger" water komt. De afwezigheid van de ba ders zal in die tussentijd wel bemerkt zijn, zodat hulp kan worden geboden. Geoefende zwemmers trachten nu het strand te bereiken zonder in nieuwe stromingen verzeild te raken, daarbij telkens even proberend of zij misschien grond van een zandbank onder de voe ten kunnen krijgen om even uit te rus ten. Maar vóór alles leert zwemmen en weest voorzichtig, brengt uw eigen le ven en dat van anderen niet roeke loos in gevaar. En de 5e jaars bedrijven (bedrijven met een reactiepercentage van 51 tot en met 100 pet.) zullen 2 jaar vervroegd vrij moeten zijn. Alle reactiebedrijven zullen dus hun laatste rcageerder definitief uit hun be drijf verwijderd moeten hebben vóór 1 November 1953! Slechts bij hoge uitzondering zal toe stemming verleend kunnen worden om de laatste reageerder tot 1 Maart 1954 te houden. Daarvoor kunnen bedrijven in aanmerking komen, waar het reactieper centage bij het winteronderzoek 1952-53 nog zeer hoog was of waar het belangrij ke fokdieren betreft waarvan nog een melklijst afgesloten moet worden. Dit uitstel dient schriftelijk bij de Ge zondheidsdienst aangevraagd te worden vóór 1 Augustus 1953. De veehouders die ons reeds uitstel hebben gevraagd, be hoeven dit verzoek niet opnieuw in te dienen! De Gezondheidsdienst kan slechts uit stel verlenen behoudens goedkeuring van de Minister van L., V. en V.! Belangrijk voor vetweiders! De Minister van L., V. en V. heeft te vens een verordening goedgekeurd waar bij het met ingang van 1 Maart 1954 ver boden wordt reageerders te houden in het gedeelte van onze provincie ten Noorden van het Noordzeekanaal en het IJ. Dat betekent dus dat de weiders in dat gebied volgend jaar geen reageerders meer mogen weiden. Zij doen dus ver standig hiermede reeds rekening te hou den bij hun aankopen in de a.s. herfst. NIET ZO DRUK ALS VORIG JAAR We lezen in de Harlinger Crt.: Al is het in deze dagen wel druk bij de Post- boot(Haven van Harlingen), zo druik als vorig jaar zagen we het er nu nog niet. Waarschijnlijk belet het voortdu rende slechte weer heel wat dagjesmen sen een uitstapje naar de eilanden (Ter schelling en Vlieland) te wagen. FILMNIEUWS. „DRIE ONDERNEMENDE MEISJES" Deze film is niet alleen onderhoudend door de charme van moeder en dochters, maar vooral ook door de uitstekende concerted, terwijl daarnaast Jeannette MacDonald en Jane Powell beduidende vocale prestaties leveren. Kortom een knappe film uitstekend geregisseerd en in goed gekozen technicolor opgeno men. Men kan enkele uren aangename afleiding vinden in dit luchtige en ook kluchtige memandalletje, waarin het muzikale gedeelte elck wat wils biedt. „HET HUNKERENDE HART" Ellen Bowker, een meisje met een zwakke gezondheid, wordt buiten haar verwachting ten huwelijk ge vraagd door Dan Pierce. Later komt ze er achter, dat hij door haar vader was geïnviteerd, omdat die zijn dochter nog een gelukkig jaar van leven wilde schen ken. Als zij ontdekt niet uit liefde door haar man te zijn gehuwd is zij een onge lukkige vrouw. Dan bekent haar dat hij inderdaad met haar getrouwd is op ver zoek van haar vader uit berekening, maar dat hij al direct na het huwelijk van haar is gaan houden en dat hij er nu alles voor over zou hebben als zij bleef leven. Tenslotte weet hij haar te over tuigen. Een nieuwe operatiemethode, toe gepast door een beroemd chirurg, slaagt wonderwel. Er wachten hun dan nog vele gelukkige jaren. Nccrlands nieuws. O.a.: De werkzaamheden aan de tun nels onder het Noorzeekanaal bij Velzen. Surinamers vieren te Amsterdam de herdenking van de afschaffing der sla vernij. Internationaal drumband-festival. Officiële opening van het Twente-ka- naal. Buitenlands nieuws. O.a. De beklimmers van de Mount Everest weer thuis. Jarenlange droogte in Texas. De troonopvolger van Tunis vermoord. De finale van Wimbledon. De Tour de France 1953 begonnen. FEUILLETON door T. LODEWIJK 23). Wil je niet weten waarom? vroeg Lastman? Hij weet dat wij samen Juist. Hoe hij het weet, wie h»t hem heeft verteld. Niemand heeft het hem verteld. Hij heeft het zelf gezien. Hij zag ons samen en heeft zijn conclusies getrokken. Hij kwam naar me toe, toen jij weg was en gooide me alles naar 't hoofd. En jij hebt toegegeven? Ik heb het niet ontkend. Ik kon er toch niet om liegen? Lastman dacht na. Dus bewijs had hij niet. Plotse ling begreep hij, dat zijn drift er met hem vandoor was gegaan, dat, wanneer hij alles rondweg ontkend had, de schoen aan de andere voet had gezeten en Twijnders zijn beweringen had moeten waarmaken. En dan had hij, Johan, hooghartig kunnen weigeren nog langer hier te werken, nu hem 't vertrouwen op zulke wankele gronden was opgezegd. Zijn uittocht, die toch noodzakelijk was, had dan heel wat brillanter kunnen ge schieden. En hij zou het aureool van de beledigde onschuld om zijn hoofd heb ben gehad. Het ergerde hem onuitspre kelijk en hij reageerde zijn ergernis af op Rudi. Stom van je om dat toe te geven. Ik heb niets toegegeven zei ze opnieuw maar ik heb het ook niet ont kend. Ik wou er met om liegen. Ik wist j trouwens evenmin, hoeveel hij wist. En we hadden de schijn volkomen tegen. Hij heeft blijkbaar niet gemerkt, dat wij Ze zweeg verward. Johan Lastman zocht naar woorden om de situatie te redden, om zijn doel te verwezenlijken. Hoor eens Rudi zei hij gemaakt kalm je snapt, dat ik een beetje uit mijn doen ben, eerst die narigheid van gisteren en vanmoigen dit. Maar laten we nu allebei ons verstand gebruiken. Wat je gisteren zei, kun je niet menen. Nee hij hief bezwerend de hand op daar kunnen we later nog wel eens over praten, dat worden we wel eens. Voor het ogenblik zitten we allebei in de boot en we hebben er het beste van te maken. Je bedoelt? Dat we de vlag hijsen en samenwer ken in deze zaak. Openlijk. Hoe kan dat? Waarom niet? Als we getrouwd zijn? Maar ik heb je toch gisteren ge zegd Dat je me met kon trouwen. Nu ja, iedereen is wel eens in zo'n stemming. Daarvan kom je wel terug. Je weet hoe ik er over denk. Wij zijn twee partners en willen we succes hebben dan moeten we goed en volledig samengaan Ik geef toe, dat ons huwelijk ook een eh.za kelijke basis heeft., maar dat lijkt me de slechtste nog niet. We zullen dan ook niet zo gauw van elkaar vandaan lonen Trouwens je weet, dat ik je graag mag, we hebben allebei goed met elkaar kun nen opschieten Nogmaals, Johan zei Rudi ver moeid, want het leek of haar hoofd zou barsten ik geloof niet dat dit een vol doende basis is. Hij zat een ogenblik verslagen. Wat wou je dan? begon hij op nieuw. We hebben iets aangepakt, sa men. Deze zaakons beider geld zit er in. Van jou iets meer dan van mij, toegegeven. Maar ik heb er mijn kapi taal aan gewaagd. Dat kun je er toch in laten? Waarom zou ik m'n geld steken in een zaak, waarin ik geen persoonlijke in teresse heb? We kunnen toch zakelijk samen werken? Hoe moeten wij dat? Wij samen in deze zaak, zonder dat we getrouwd zijn? Jij een vrij meisje, ik vrijgezel? En dat hier in dit klet9gat, met zulke lievelin gen als de mevrouwen Mijnders en Co- sijns? Nee, Rudi, ik heb dit alles tevoren overdacht en ik heb me er in gewaagd omdat ik ons in de toekomst samen zag, als man en vrouw, deze zaak drijvend onder de oude naam van de firma Taal. Maar niet als geldschieter of als stille vennoot. Ik kan m'n geld wel beter ge bruiken. Dus. Je stelt me een ultimatum. Ik moet wel. De toestand is voor mij ook zo leuk niet. Ik sta op straat en m'n geld zit in jouw zaak. En jij laat me in de steek. Ze wilde er iets tegen inbrengen, maar kon de woorden niet vinden. Haar hoofd gloeide, haar slapen klopten. Ook dit nog, ze kon niet meer verdragen. Johan Lastman stond op. Hij lette niet op Rudi's toestand, zag niet, dat het meisje ziek was, dacht alleen aan zijn eigen penibele situatie. Rudi, je hebt de keus; óf we voeren ons oorspronkelijk plan uit, óf je stort mijn geld terug. Dat kan makkelijk, want ik heb je accept, er is geen vennootschap, het is ieder ogenblik opeisbaar.. Hoe moet ik dat, Johan. Dat is jouw zaak. Misschien dat, als je er over nadenkt, je begrijpen zult, dat je wel wat makkelijk van de overeen komst bent afgestapt. Morgen moet ik je besluit weten. Adieu. En met die korte groet verliet hij het kantoor. Rudi kon de loop der gebeurtenissen met venverken. Het was haar te veel. Eerst had ze, in vurig enthousiasme, de gelegenheid gegrepen die Lastman haar bood, te voldoen aan een oude hun kering: zich te wreken op Twijnders, aan wie naar haar oordeel alle narigheid te wijten was. Het plannen maken samen had tussen hen een sfeer van vertrouwe lijkheid geschapen, de gedachte in een eigen zaak te staan, eigen ideeén tot werkelijkheid te kunnen maken. had haar geheel meegevoerd en zodoende had ze er zich geen rekenschap van ge geven, dat ze wel wat lichtvaardig over verschillende andere zaken heenstapte, bijvoorbeeld haar eventueel huwelijk met Johan Lastman. Langzamerhand echter was dit alles bezonken, was ze de dingen weer nuch ter gaan bezien. Telkens weer was ze ilt haar denken gebotst op de figuur van Rolf Twijnders, die ze straks in z'n va ders zaak te vuur en te zwaard bestrij den zou. Vergeefs probeerde ze zichzelf wijs te maken, dat dit haar vreugde en voldoening zou geven; langzamerhand drong het tot haar door, dat, al rakelde ze het verleden nog zo op, de vlammen van haar. haat niet raakten tot de figuur van de jongeman die ze nu enkele malen ontmoet had en waarmee ze een won derlijke verbondenheid had gevoeld, al had ze alles in 't werk gesteld om dit te verbergen. Onbewust was haar daardoor steeds duidelijker geworden, hoe weinig hecht 't fundament zou zijn onder een huwelijk met Johan, was ze gaan begrijpen, dat ze haar levensgeluk in de waagschaal stel de voor succes in zaken en voldoening aan haar wraakgevoelens. Ze was zich beginnen af te vragen, óf die prijs niet te hoog was. En steeds duidelijker was het haar geworden, dat ze het wel zake lijk met Johan Lastman aandurfde, maar dat een band voor het leven met hem haar onduldbaar knellen zou. Lastmans optreden in de zaak van zijn werkgever, die hem vertrouwde en wiens vertrouwen hij beschaamde, had haar al evenmin gerust gesteld. Ze schuwde de strijd niet, maar hield van een open en eerlijk gevecht. Zulk een handelwijze als Lastman verdedigde, kon haar niet bekoren. En soms vroeg ze ziph af of zulk een man wel in alle op zichten te vertrouwen was, of ze veilig, met hem in zee kon gaan. (Wordt vervolgd). t i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1953 | | pagina 4