Twijnder's Manufacturen
Mechanisatie van de Landbouw
In 1975 zal één landbouwer 21 mensen kunnen
onderhouden
Jan Daalder en
Romke de Vries
zegevierden
Tien geboden voor Badgasten
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam"
Drie-jaren plan tot bestrijding van de
Runder-t.b.c.
De mechanisatie is zoals men weet
zeer belangrijk, omdat zij het mogelijk
maakt de steeds groeiende bevolking van
ons land ja, van de hele wereld te
voeden.
De wereldbevolking steeg van 1900 tot
1950 van 1600 millioen tot 2400 millioen
zielen, dit is een jaarlijkse aanwas van
twee steden als Leeuwarden en Maas
tricht bij elkaar!
Niet alleen komen er steeds meer
mensen, maar bovendien kan men (ge
lukkig!) steeds hogere eisen stellen aan
de welstand. Men denke maar eens aan
de maaltijd, waarmee boer en arbeider
zich 50 jaar geleden tevreden moesten
stellen en wat er nu op tafel staat!
Méér mensen, beter voedsel en daar
tegenover niet meer maar eer minder
grond en gebrek aan landarbeiders. Het
zijn allemaal feiten, die een zo hoog mo
gelijke arbeidsproductiviteit nodig ma
ken. Zo kan men in de geschiedenis zien,
dat het toenemen van onze Nederlandse
en van de wereldbevolking gepaard ging
met grote omwentelingen, zowel op in
dustrieel als op agrarisch terrein.
In de U.S.A. heeft men berekend, dat
één boer in 1900 per jaar een hoeveel
heid voedsel kon voortbrengen voor het
onderhoud van 7 mensen. In 1950 kon
één boer al 15 mensen onderhouden.
Verwacht wordt, dat bij voortgaande
verbeteringen in landbouw en veeteelt
w.o. mechanisatie wel een der belang
rijkste is in 1975 één boer 21 mensen
onderhoudt, dit is dus drie keer zoveel
als aan het begin van deze eeuw.
Van de mechanisatie is de tractor de
voornaamste machine. Dit ligt voor de
Zondag daverden 23 motorrijders langs
de wegen van ons mooie eiland op zoek
naar allerlei punten, die op hun kaart
stonden vermeld. Het scheen de rijders
bepaald niet zo erg gemakkelijk af te
gaan, want wij zagen ze op plaatsen rij
den, waar ze volgens de kaart nooit kon
den komen. De rit was 69 km. lang en
voerde nagenoeg uitsluitend over asfalt
wegen. Een half uur nadat de laatste
deelnemer was binnengekomen, werden
de fraaie prijzen uitgereikt. De uitslag
luidde:
Zware klasse: 1. Jan Daalder, 34 straf -
punten, Sumbeam; 2. A. v. d. Vis, 52
strafp BSA; 3 T. v.d. Vis, 63 strafp.,
BSA; 4. Jb. Gieles, Ariel; 5. H. Kooger,
DKW; 6 W. Bakker, Jawa; 7. P. Heer
schap, Panter.
Lichte klasse: 1. Romke de Vries, 80
strafp, CZ.; J. Boon, 88 strafp., CZ.
hand, want voor heel wat mechanische
bewerkingen geldt op het land de trac
tor als krachtbron. Hij vervangt niet al
leen het paard (voor de trekkracht),
maar doet nog méér: kan immers ge
bruikt worden in combinatie met aller
lei oogst- en dorsmachines, melk-ma-
chines enz.
Daarom; des te meer tractoren op
landbouwgronden gebruikt worden, des
te meer staat vast, dat men het ver in de
mechanisatie heeft gebracht en hoge op
brengsten kan behalen.
Engeland staat aan de spits met 44
tractoren per 1000 ha. landbouwgrond,
daarop volgt Zwitserland met 39 en de
U.S A. met 20 tractoren.
Nederland heeft 17 tractoren per 1000
ha., nog geen gek figuur dus tegenover
Amerika.
Maar er blijft hier nog heel wat te
doen en er kan, gaat men méér paarden
door tractoren vervangen, nog altijd wat
land voor de productie vrij komen.
SAFETY FIRST
EN DAN DE BONNEN
(Een bader schrijft ons)
Er zijn nog verscheidene wielrijders,
die de borden „Verboden op de badweg
te fietsen" negeren. Niet alleen zijzelf,
maar ook de wandelaars kunnen de dupe
worden van overtreding in deze, die ern
stige valpartijen en botsingen ten gevol
ge kan hebben. Het is maar goed, dat de
politie de overtreders met een bonnetje
kan afstraffen. Sommige fietsers, die het
hoogste punt van de weg hebben be
reikt, kunnen blijkbaar niet de verlei
ding van een gemakkelijke rit beneden
waarts weerstaan. Zien ze aan de voet
van de heuvel koperen knopen blinken,
wel, dan zullen zij die fietslust wel we
ten te beteugelen. Ook dat schijnt de po
litie te beseffen en waarom zou zij zich
dus niet verschuilen, men staat daar
zo moeten zij kennelijk redeneren
toch niet om bruine benen te tellen!
Houdt zij zich schuil, werkelijk dan is
haar vangst ééns zo groot! Wij moeten
het allemaal erover eens zijn, dat hier
een andere taak voor de politie ligt: de
veiligheid van de legale weggebruikers
bevorderen. Het gaat niet in de eerste
plaats om het aantal per uur of dag ge
schreven bonnen, doch om het safety
first!
door Dr. H. W. Scalone.
Duizenden Nederlanders, mannen en
vrouwen en kinderen, profiteren jaar
lijks van de genoegens van het strand en
ook deze zomer zoeken grote drommen
dagjesmensen, kampeerders en badgasten
de zee weer op. Het is vacantie en
dan hoort het erbij, dat men dingen
doet, waar anders niets van komt. Ve
len, die anders vrijwel nooit in het wa
ter zijn, begeven zich nu in zee en helaas
loopt dat lang niet goed af.
Om te beginnen is het zwemmen im
mers absoluut verboden voor personen
met een geperforeerd trommelvlies of
met een chronisch loopoor. Men denkt er
echter niet bij na, het is vacantie, men
is de zee al ingelopen en pas later zit
men met de onaangename gevolgen.
Ook voor talloze andere patiënten is
het beslist verkeerd om te gaan zwem
men. Mensen met een vergevorderd sta
dium van aderverkalking horen niet in
het water en ditzelfde geldt voor de
meeste lijders aan hartgebreken. Maar
hoe gaat het, men heeft zijn dagelijkse
zorgen nu eens thuis gelaten en men ver
geet in die zonnige vacantiedagen soms
erg gemakkelijk, dat men eigenlijk een
nierziekte heeft, dat men lijdende is aan
rheumatiek of dat men voor een ernstige
bloedarmoede onder behandeling is. Bij
verschillende vormen van longtubercu-
lose kan er plotseling een heftige bloe
ding ontstaan en ook moeilijk in te bren
gen breuken kunnen in het water de
aanleiding tot zeer onaangename ver
wikkelingen zijn .Allemaal dingen waar
men op een stralende vacantiedag niet
bij stil pleegt te staan en die een toch al
niet goede gezondheid ernstig kunnen
benadelen.
Wanneer men met vacantie naar zee
gaat, is het daarom voor mensen, die on
der doktershanden zijn, zeer raadzaam,
dat zij de behandelende geneesheer vra
gen, in hoeverre een eventueel zeebad
hen zal kunnen schaden. Gezond of niet
gezond, men ga in ieder geval nooit te
water wanneer men sterk bezweet is,
wanneer men kort geleden het middag
maal heeft genuttigd of wanneer men
alcoholische dranken tot zich heeft ge
nomen.
De gevaren der zee.
Het is een goede gedachte van de mi
nister van O.K.W. geweest in een rond
schrijven de aandacht te vestigen op de
brochure: „De gevaren der Zee voor
Baders en Zwemmers". De tien geboden
voor baders en zwemmers in zee, samen
gesteld door de hoofdconsul P. van der
Meije, nemen wij hieronder over, want
ook in deze vacantietijd zoeken weer ve
len het verkwikkende zoute water op
en nog ieder jaai zijn er in de
onmetelijke zee talloze mensen in gevaar
geweest, terwijl velen niet levend zijn
teruggekeerd.
Weest niet eigenwijs
1. Gaat nimmer op een onbewaakt
strandgedeelte baden of zwemmen, wan
neer er een sterke landwind waait en het
water vallende is. De bovenstroom en
de muien voeren u van de kust af.
2. Als ge baadt en ge bevindt u op de
bank, ook al staat ge maar tot kniehoog
te in het water, let dan op de opkomen
de vloed. Het water stijgt in betrekkelijk
korte tijd. De mogelijkheid bestaat, dat
ge niet terug kunt keren.
3. Wilt ge veilig baden en zwemmen,
Kijk Bim en Bam nu
toch. Vandaag zijn ze echt
'ondeugend. Van mammie
Beer hebben ze geld gehad
had om wat lekkers te ko
pen, wat ze natuurlijk di
rect gedaan hebben en wat
doen ze nu? Het ijsje druipt
langs hun kleren, hun ge
zichtjes zitten vol vegen
van de lollies eri hun hand
jes kleven van de suiker.
Maar ze vinden zich nog
niet vuil genoeg en daar
gaan ze, recht op een mod
derplas af en gooien elkaar
Vol met vieze, natte mod
der! Wat een stelletje klei
ne viezerikken. Als moeder
het zag zou 'r wat zwaaien.
En daarom gaan ze ook
maar gauw naar een water
val, die daar dicht in de
buurt is en wassen zich he
lemaal schoon en fris. Ze
gaan in de zon liggen en
dan zijn ze weer twee lek
kere schone beertjes.
In de loop van het jaar 1952 en het be
gin van 1953 zijn er in onze provincie
ten Noorden van het Noordzeekanaal en
het IJ vergaderingen gehouden met de
tbc-bestrijdingsverenigingen om dit ge
bied, in plaats van in 5 jaar, in 3 jaar
tijds vrij te maken van rundertbc. Dit
zgn. 3-jaren Plan werd met overgrote
meerderheid van stemmen aangenomen
en werd inmiddels goedgekeurd door de
minister van Landbouw, Visserij en
Voedselvoorziening, aldus lezen wij in
een brochure, van de hand van de heer
D. Rempt, directeur van de Prov. Ge
zondheidsdienst voor Dieren in N.H.
Dit betekent dus dat de bedrijven wel
ke op 1 Mei 1951 een reactiepercentage
hadden tussen de 30 t m. 50 pot. en wel
ke bedrijven dus 4 jaar de tijd hadden
om zich vrij te maken, dit nu één jaar
eerder zullen moeten doen.
wilt ge volop genieten van de heerlijke,
heilzame zee, gaat dan alleen baden en
zwemmen daar, waar uitstekend toe
zicht door ervaren fcadpersoneel wordt
uitgeoefend.
4. Gedraagt u geheel naar de aanwij
zingen en raadgevingen van het badper-
soneel. Zij weten de gevaren die dreigen
kunnen beter dan gij
5. Brengt de badman, die van 's mor
gens vroeg tot 's avonds, onvermoeid en
onafgebroken op zijn klanten heeft te
letten, niet nodeloos in gevaar. Bedenkt
dat velen van hen huisvader zijn en door
uw onvoorzichtigheid een ongeluk kun
nen krijgen.
6. Leert wat een mui is.
7. Wanneer ge niet zwemmen kunt,
leert dan zwemmen; maar onthoudt, dat
zelfs iemand, die goed kan zwemmen,
wel in zee kan verdrinken.
8. Vraagt, wanneer ge een goed zwem
mer zijt en ge wilt v iets verder uit. de
kust begeven, aan de badman hoe de
stroom loopt. Tegen de stroom optornen
is in het dagelijks leven reeds moeilijk,
in zee is het geheel onbegonnen werk.
9. Weest niet eigenwijs; laat u raden
en gij voorkomt daardoor veel gevaar.
Let op de waarschuwingsborden; gaat
daar vooral niet in zee!
10. Laat u echter door al deze voor
schriften niet afschrikken. Baadt en
zwemt naar hartelust. Neemt echter al
tijd de nodige voorzichtigheid in acht
en gaat, wanneer ge niet kunt zwemmen
nooit dieper dan tot borsthoogte in zee.
Zelf redding.
Komt men onverhoopt in een benarde
situatie, merkt men, dat men afdrijft of
door het water zeewaarts getrokken
wordt, dan gaat net in de eerste plaats
om alle kalmie te bewaren en geen din
gen te doen, die de toestand nog ver
ergeren. Op de eerste plaats dient men
zijn krachten te sparen, want wanneer
deze zijn uitgeput, is er maar weinig
hoop meer over. Daarom is het verkeerd
de handen in vertwijfeling boven water
te steken of ondoordacht om hulp te
gaan roepen om de mensen, die dichter
bij de kust zijn, te alarmeren. Deze be
zigheden zijn zeer vermoeiend en hoe
vaak ziet men drenkelingen niet tever
geefs tegen de wind in schreeuwen.
In moeilijke omstandigheden te water
dient men te bedenken, dat men zijn ei
gen reddingsgordel bij zich draagt. Wan
neer men de longen vol lucht zuigt en
daarna oppervlakkig ademhaalt, is het
heel goed mogelijk zich drijvende te
houden en waar dit al geldt voor het ge- j
wone gracht- of rivierwater, daar is dat
des te gemakkelijker in het door zijn
.hoge zoutgehalte soortelijk zwaardere
zeewater. Zoveel mogelijk kalm dient
men af te wachten tot men in „rustiger"
water komt. De afwezigheid van de ba
ders zal in die tussentijd wel bemerkt
zijn, zodat hulp kan worden geboden.
Geoefende zwemmers trachten nu het
strand te bereiken zonder in nieuwe
stromingen verzeild te raken, daarbij
telkens even proberend of zij misschien
grond van een zandbank onder de voe
ten kunnen krijgen om even uit te rus
ten. Maar vóór alles leert zwemmen en
weest voorzichtig, brengt uw eigen le
ven en dat van anderen niet roeke
loos in gevaar.
En de 5e jaars bedrijven (bedrijven
met een reactiepercentage van 51 tot en
met 100 pet.) zullen 2 jaar vervroegd vrij
moeten zijn.
Alle reactiebedrijven zullen dus hun
laatste rcageerder definitief uit hun be
drijf verwijderd moeten hebben vóór 1
November 1953!
Slechts bij hoge uitzondering zal toe
stemming verleend kunnen worden om
de laatste reageerder tot 1 Maart 1954 te
houden. Daarvoor kunnen bedrijven in
aanmerking komen, waar het reactieper
centage bij het winteronderzoek 1952-53
nog zeer hoog was of waar het belangrij
ke fokdieren betreft waarvan nog een
melklijst afgesloten moet worden.
Dit uitstel dient schriftelijk bij de Ge
zondheidsdienst aangevraagd te worden
vóór 1 Augustus 1953. De veehouders die
ons reeds uitstel hebben gevraagd, be
hoeven dit verzoek niet opnieuw in te
dienen!
De Gezondheidsdienst kan slechts uit
stel verlenen behoudens goedkeuring van
de Minister van L., V. en V.!
Belangrijk voor vetweiders!
De Minister van L., V. en V. heeft te
vens een verordening goedgekeurd waar
bij het met ingang van 1 Maart 1954 ver
boden wordt reageerders te houden in
het gedeelte van onze provincie ten
Noorden van het Noordzeekanaal en het
IJ. Dat betekent dus dat de weiders in
dat gebied volgend jaar geen reageerders
meer mogen weiden. Zij doen dus ver
standig hiermede reeds rekening te hou
den bij hun aankopen in de a.s. herfst.
NIET ZO DRUK ALS VORIG JAAR
We lezen in de Harlinger Crt.: Al is
het in deze dagen wel druk bij de Post-
boot(Haven van Harlingen), zo druik als
vorig jaar zagen we het er nu nog
niet. Waarschijnlijk belet het voortdu
rende slechte weer heel wat dagjesmen
sen een uitstapje naar de eilanden (Ter
schelling en Vlieland) te wagen.
FILMNIEUWS.
„DRIE ONDERNEMENDE MEISJES"
Deze film is niet alleen onderhoudend
door de charme van moeder en dochters,
maar vooral ook door de uitstekende
concerted, terwijl daarnaast Jeannette
MacDonald en Jane Powell beduidende
vocale prestaties leveren. Kortom een
knappe film uitstekend geregisseerd
en in goed gekozen technicolor opgeno
men. Men kan enkele uren aangename
afleiding vinden in dit luchtige en ook
kluchtige memandalletje, waarin het
muzikale gedeelte elck wat wils biedt.
„HET HUNKERENDE HART"
Ellen Bowker, een meisje met een
zwakke gezondheid, wordt buiten
haar verwachting ten huwelijk ge
vraagd door Dan Pierce. Later komt ze
er achter, dat hij door haar vader was
geïnviteerd, omdat die zijn dochter nog
een gelukkig jaar van leven wilde schen
ken. Als zij ontdekt niet uit liefde door
haar man te zijn gehuwd is zij een onge
lukkige vrouw. Dan bekent haar dat hij
inderdaad met haar getrouwd is op ver
zoek van haar vader uit berekening,
maar dat hij al direct na het huwelijk
van haar is gaan houden en dat hij er nu
alles voor over zou hebben als zij bleef
leven. Tenslotte weet hij haar te over
tuigen. Een nieuwe operatiemethode, toe
gepast door een beroemd chirurg, slaagt
wonderwel. Er wachten hun dan nog
vele gelukkige jaren.
Nccrlands nieuws.
O.a.: De werkzaamheden aan de tun
nels onder het Noorzeekanaal bij Velzen.
Surinamers vieren te Amsterdam de
herdenking van de afschaffing der sla
vernij. Internationaal drumband-festival.
Officiële opening van het Twente-ka-
naal.
Buitenlands nieuws.
O.a. De beklimmers van de Mount
Everest weer thuis. Jarenlange droogte
in Texas. De troonopvolger van Tunis
vermoord. De finale van Wimbledon. De
Tour de France 1953 begonnen.
FEUILLETON
door T. LODEWIJK
23). Wil je niet weten waarom? vroeg
Lastman?
Hij weet dat wij samen
Juist. Hoe hij het weet, wie h»t hem
heeft verteld.
Niemand heeft het hem verteld. Hij
heeft het zelf gezien. Hij zag ons samen
en heeft zijn conclusies getrokken. Hij
kwam naar me toe, toen jij weg was en
gooide me alles naar 't hoofd.
En jij hebt toegegeven?
Ik heb het niet ontkend. Ik kon er
toch niet om liegen?
Lastman dacht na.
Dus bewijs had hij niet. Plotse
ling begreep hij, dat zijn drift er met
hem vandoor was gegaan, dat, wanneer
hij alles rondweg ontkend had, de schoen
aan de andere voet had gezeten en
Twijnders zijn beweringen had moeten
waarmaken. En dan had hij, Johan,
hooghartig kunnen weigeren nog langer
hier te werken, nu hem 't vertrouwen op
zulke wankele gronden was opgezegd.
Zijn uittocht, die toch noodzakelijk was,
had dan heel wat brillanter kunnen ge
schieden. En hij zou het aureool van de
beledigde onschuld om zijn hoofd heb
ben gehad. Het ergerde hem onuitspre
kelijk en hij reageerde zijn ergernis af op
Rudi.
Stom van je om dat toe te geven.
Ik heb niets toegegeven zei ze
opnieuw maar ik heb het ook niet ont
kend. Ik wou er met om liegen. Ik wist j
trouwens evenmin, hoeveel hij wist. En
we hadden de schijn volkomen tegen. Hij
heeft blijkbaar niet gemerkt, dat wij
Ze zweeg verward.
Johan Lastman zocht naar woorden
om de situatie te redden, om zijn doel te
verwezenlijken.
Hoor eens Rudi zei hij gemaakt
kalm je snapt, dat ik een beetje uit
mijn doen ben, eerst die narigheid van
gisteren en vanmoigen dit. Maar laten
we nu allebei ons verstand gebruiken.
Wat je gisteren zei, kun je niet menen.
Nee hij hief bezwerend de hand op
daar kunnen we later nog wel eens over
praten, dat worden we wel eens. Voor
het ogenblik zitten we allebei in de boot
en we hebben er het beste van te maken.
Je bedoelt?
Dat we de vlag hijsen en samenwer
ken in deze zaak. Openlijk.
Hoe kan dat?
Waarom niet? Als we getrouwd
zijn?
Maar ik heb je toch gisteren ge
zegd
Dat je me met kon trouwen. Nu ja,
iedereen is wel eens in zo'n stemming.
Daarvan kom je wel terug. Je weet hoe
ik er over denk. Wij zijn twee partners
en willen we succes hebben dan moeten
we goed en volledig samengaan Ik geef
toe, dat ons huwelijk ook een eh.za
kelijke basis heeft., maar dat lijkt me de
slechtste nog niet. We zullen dan ook
niet zo gauw van elkaar vandaan lonen
Trouwens je weet, dat ik je graag mag,
we hebben allebei goed met elkaar kun
nen opschieten
Nogmaals, Johan zei Rudi ver
moeid, want het leek of haar hoofd zou
barsten ik geloof niet dat dit een vol
doende basis is.
Hij zat een ogenblik verslagen.
Wat wou je dan? begon hij op
nieuw. We hebben iets aangepakt, sa
men. Deze zaakons beider geld zit
er in. Van jou iets meer dan van mij,
toegegeven. Maar ik heb er mijn kapi
taal aan gewaagd.
Dat kun je er toch in laten?
Waarom zou ik m'n geld steken in
een zaak, waarin ik geen persoonlijke in
teresse heb?
We kunnen toch zakelijk samen
werken?
Hoe moeten wij dat? Wij samen in
deze zaak, zonder dat we getrouwd zijn?
Jij een vrij meisje, ik vrijgezel? En dat
hier in dit klet9gat, met zulke lievelin
gen als de mevrouwen Mijnders en Co-
sijns? Nee, Rudi, ik heb dit alles tevoren
overdacht en ik heb me er in gewaagd
omdat ik ons in de toekomst samen zag,
als man en vrouw, deze zaak drijvend
onder de oude naam van de firma Taal.
Maar niet als geldschieter of als stille
vennoot. Ik kan m'n geld wel beter ge
bruiken. Dus.
Je stelt me een ultimatum.
Ik moet wel. De toestand is voor mij
ook zo leuk niet. Ik sta op straat en m'n
geld zit in jouw zaak. En jij laat me in
de steek.
Ze wilde er iets tegen inbrengen, maar
kon de woorden niet vinden. Haar hoofd
gloeide, haar slapen klopten. Ook dit nog,
ze kon niet meer verdragen.
Johan Lastman stond op. Hij lette niet
op Rudi's toestand, zag niet, dat het
meisje ziek was, dacht alleen aan zijn
eigen penibele situatie.
Rudi, je hebt de keus; óf we voeren
ons oorspronkelijk plan uit, óf je stort
mijn geld terug. Dat kan makkelijk, want
ik heb je accept, er is geen vennootschap,
het is ieder ogenblik opeisbaar..
Hoe moet ik dat, Johan.
Dat is jouw zaak. Misschien dat, als
je er over nadenkt, je begrijpen zult, dat
je wel wat makkelijk van de overeen
komst bent afgestapt. Morgen moet ik je
besluit weten. Adieu. En met die
korte groet verliet hij het kantoor.
Rudi kon de loop der gebeurtenissen
met venverken.
Het was haar te veel.
Eerst had ze, in vurig enthousiasme,
de gelegenheid gegrepen die Lastman
haar bood, te voldoen aan een oude hun
kering: zich te wreken op Twijnders, aan
wie naar haar oordeel alle narigheid te
wijten was. Het plannen maken samen
had tussen hen een sfeer van vertrouwe
lijkheid geschapen, de gedachte in een
eigen zaak te staan, eigen ideeén tot
werkelijkheid te kunnen maken. had
haar geheel meegevoerd en zodoende
had ze er zich geen rekenschap van ge
geven, dat ze wel wat lichtvaardig over
verschillende andere zaken heenstapte,
bijvoorbeeld haar eventueel huwelijk
met Johan Lastman.
Langzamerhand echter was dit alles
bezonken, was ze de dingen weer nuch
ter gaan bezien. Telkens weer was ze ilt
haar denken gebotst op de figuur van
Rolf Twijnders, die ze straks in z'n va
ders zaak te vuur en te zwaard bestrij
den zou. Vergeefs probeerde ze zichzelf
wijs te maken, dat dit haar vreugde en
voldoening zou geven; langzamerhand
drong het tot haar door, dat, al rakelde
ze het verleden nog zo op, de vlammen
van haar. haat niet raakten tot de figuur
van de jongeman die ze nu enkele malen
ontmoet had en waarmee ze een won
derlijke verbondenheid had gevoeld, al
had ze alles in 't werk gesteld om dit te
verbergen.
Onbewust was haar daardoor steeds
duidelijker geworden, hoe weinig hecht 't
fundament zou zijn onder een huwelijk
met Johan, was ze gaan begrijpen, dat ze
haar levensgeluk in de waagschaal stel
de voor succes in zaken en voldoening
aan haar wraakgevoelens. Ze was zich
beginnen af te vragen, óf die prijs niet
te hoog was. En steeds duidelijker was
het haar geworden, dat ze het wel zake
lijk met Johan Lastman aandurfde, maar
dat een band voor het leven met hem
haar onduldbaar knellen zou.
Lastmans optreden in de zaak van
zijn werkgever, die hem vertrouwde en
wiens vertrouwen hij beschaamde, had
haar al evenmin gerust gesteld. Ze
schuwde de strijd niet, maar hield van
een open en eerlijk gevecht. Zulk een
handelwijze als Lastman verdedigde,
kon haar niet bekoren. En soms vroeg ze
ziph af of zulk een man wel in alle op
zichten te vertrouwen was, of ze veilig,
met hem in zee kon gaan.
(Wordt vervolgd).
t
i