Twijnder s Manufacturen
Personeel Dertig Polders ging met de
„Neli-Anna" het land door
Grondonderzoek en
bemesting
Texellied
Het Jeugdverhaal „De avonturen van Bim en Bam"
door J. van der Slikke
Begunstigd door stralend mooi weer,
begon voor ons als personeel der 30 Pol
ders op Texel vacantie, welke we
door zouden brengen aan boord van de
„Neli-Anna", het motorschip van de
heer J. Dekker van Wieringen, die zijn
schip hiervoor gratis ter beschikking
had gesteld van 25 Juli tot 1 Augustus.
Wat voor ons onmogelijk scheen, is door
de goede wil van de schipper en samen
werking van ambtenaren en personeel
tot stand gekomen. Wel moesten er heel
wat moeilijkheden worden overwonnen
eer het zo ver was. Begonnen met een
grap, werd alles tenslotte werkelijkheid.
Er was nl. door Kees Vinke een vraag
gericht aan de schipper of hij ons niet
eens een rondvaart door Nederland kon
aanbieden. Door Dekker werd dat m
ernst aangenomen en zo begon hij dit
plan spontaan uit te werken! Hiertoe
moest een vergadering worden belegd,
welke we dezelfde week nog hielden in
de school te De Waal. Aanwezig waren
de schipper, de heer J. van der Pijl Jr.,
het voltallig personeel en 6 vrouwen.
Hier werd al zoveel geregeld, dat het
vrijwel vast stond, dat die reis zou sla
gen. Zo werd er met ongeduld gewacht
tot de grote dag zou aanbreken.
Aangezien er veel slecht weer aan
vooraf ging, zagen we met angst en be
ven de Zaterdag tegemoetmaar bo
ven aller verwachting was het prachtig
weer.
De entree op het schip was boven ai-
ler verwachting, er was nl. op Vrijdag
al door een man of 3 begonnen om het
schip om te toveren tot een gezellig
verblijf, het was ook werkelijk een echt
toeristenschip geworden, er was nl. een
flinke eetzaal gemaakt, met 2 afdelin
gen voor slaapgelegenheid, alles onder
toezicht en voorlichting van de schipper
en de heer v.d. Pijl, hoofdambtenaar der
30 Polders. Ook de dijkgraaf, de heer
P. Bakker Azn., gaf blijk van zijn be
langstelling en sprak er zijn tevreden
heid over uit, dat alles er zo goed uitzag.
Onder grote belangstelling van fami
lie en bekenden voeren we om 10 uur de
haven uit en arriveerden om ruim 11
uur in Den Oever. Na een oponthoud
van plm. een half uur voeren we ver
der, het IJselmeer op. De wind was in
tussen wel wat aangewakkerd, maar van
deining was niets te merken, zodat we
vol moed onder veel vrolijkheid onze
eerste maaltijd beneden gingen nuttigen,
welke we ons door de voortreffelijke
verzorging van onze vrouwen goed lieten
smaken. Inmiddels waren we al een flink
eind het IJselmeer op en hadden al
spoedig Urk in zicht, waar we om 3,45
uur aan wal. gingen. Na een rondgang
door de haven en het dorp, waar we o.m. j
de vuurtoren beklommen, wat 'n prach-
FEUILLETON
door T. LODEWIJK
29). Was het die meneer, die net is
aangekomen? vroeg Rudi.
Ja, 'n ouwe heer met een stok. Hij
loopt erg moeilijk.
Rudi dacht even na. Wie kon het zijn?
Misschien die ouwe meneer Koster, Ge-
raerdt's patroon? In ieder geval kon ze
hem niet wegsturen.
Laat maar hier komen zei ze
kort.
Het was inderdaad de man, die zoeven
was gearriveerd. Rudi zag de auto nog
waahben voor het hek.
Rudi keek de bezoeker sdherp aan en
haar ogen werden groot. Dat was toch
Lk zie, dat u verwonderd bent zei
de bezoeker dat begrijp ik. Ik ben het
inderdaad: Twijnders.
O zei Rudi. Ze kon niets anders
zeggen. Gaat u zitten voegde ze
er aan toe.
Moeilijk zette hij zich op de stoel neer.
Rudi keek hem aan. Dit was dus Twijn
ders. Ja, nu herkende ze hem wel. Dit
was de man, die ze eens had gehoond,
omdat hij haar tante het leven ondraag
lijk had gemaakt. Dit was de man, die
ze eeuwige vijandschap gezworen had.
En ze dacht aan de woorden van Twijn
ders zoon: vader is een zieke man.
Nu, daar zag hij wel naar uit. Wat
was die man veranderd! Hij leek twin
tig jaar ouder geworden. Zijn haar was
geheel wit. Maar nog altijd stak die
tig gezicht was, en waar we de N.O.-
polder geheel konden overzien, gingen
we weer terug aan boord, waar de
schipper ons tracteerde op ijs.
„Strijd" in Kampen
Spoedig waren we nu weer op het
IJselmeer en het Keteldiep en om 7 uur
bereikten we Kampen. Na een heerlijk
warm maal gingen we met z'n allen de
stad in, waar we onder meer het Park
bezichtigden. Hierop volgde nog een
vrolijke avond, die we doorbrachten met
het echte Texelse spel: de strijd om de
man en de vrouw, wat door de Kampe
naren met belangstelling werd gevolgd
en waar ze zich goed mee vermaakten.
De heren Koopman en Kiewiet zorgden
volgt dan ook weer een nacht en met
voor de muziek. Na een prettige dag
veel kabaal werden voor de eerste keer
de slaapgelegenheden opgezocht, welke
we onderweg al hadden klaar gemaakt;
maar eer iedereen een plaatsje had was
er nog heel wat te doen.
De volgende morgen (Zondag) was het
al weer vroeg leven en beweging aan
boord, want om half 5 gingen de heren
Dijker, Heerschap en Vinke al een slip
pertje maken! We ontbeten al om 7 uur,
daar de schipper beslist om half 8 wilde
gaan varen om op tijd in Zwolle te ko
men, waar we allen ter kerk zouden
gaan. Maar dat zat ons niet mee: ten
eerste was het een hele toer om een
paar nogal corpulente vrouwen van
boord te krijgen. Daar we hier in Kater-
veer niet aan een steiger lagen, moest
de ontscheping over een loopplank ge
beuren. Maar we kregen ze er toch. Na
lang wachten kwam de bus naar Zwolle.
Maar daar raakte de schipper het spoor
bijster en konden we de kerk niet vin
den zodat we daar te laat voor waren.
Bij het inschepen beleefden we weer
mooie taferelen, maar met veel overre
dingskracht, gesteun en geduw kregen
we het weer klaar en het leek warempel
wel dat ze er beter op durfden dan er
af. Na dit alles was het middageten ook
weer klaar en lieten we 't na al deze con
sternatie goed smaken, onderwijl was het
schip weer vaarklaar en gingen we naar
Deventer. Ook hier hadden we weer een
klein incident, want op een gegeven
ogenblik kwam Koopman ons verzame
len om naar het achterdek te gaan, an
ders kon, zea hij, het schip met onder de
spoorbrug door. Niemand, die het ge
loofde natuurlijk, want het doodernstige
gezicht van Koopman kennen we al wel,
maar achteraf bleek het toch waar te
zijn, want de schipper wilde geen risico
nemen en had liever dat het achterschip
wat zakte. Dit verliep dus naar aller
j tevredenheid en spoedig waren we op de
I rivier, waar we aan weerskanten prach
tig mooi roodbont vee in grote kudden
wilskrachtige onderlip vooruit en viel
die nu witte lok over dat gerimpelde
voorhoofd. Ja, het was Twijnders, haar
aartsvijand.
Meteen dacht ze aan de brief van
Johan.
Er was geen twijfel aan, begreep ze,
hij had het bij het rechte eind gehad.
Twijnders zat hier achter. Waarom zou
deze man haar anders komen opzoeken?
Strijdlustig gang ze rechtop zitten en
vroeg: Wat wenst u van mij, meneer
Twijnders?
Bk kom eens met u praten zei hij
rustig.
Zo constateerde ze vlak Als
ik het goed heb, komt u me vertellen,
dat u opnieuw misbruik gemaakt hebt
van de narigheid van een ander, dat u
zich in mijn zaak hebt geboord, zoals u
eens de zaak van mijn tante kapot ge
maakt hebt. Een vos verliest wel zijn
haren, maar niet zijn streken.
Hij glimlachte als vermaakt.
U bent nog niets veranderd ant
woordde hij. Nog altijd even opge
wonden en strijdlustig. Zoudt u me niet
eens gelegenheid willen geven, juffrouw
Taal, iets te zeggen? Daarna kunnen we
zoveel kibbelen als u wilt, tenminste
als u er lust in hebt. Ik ben er niet meer
zo geschikt voor.
Meteen schaamde ze zich. Dit was
geen optreden tegen deze man, die daar
als een invalide in zijn stoel zat.
Neem me niet kwalijk stamelde
ze u hebt gelijk. Ik heb geen mame
ren. Gaat uw gang, meneer Twijnders.
Opeens trok een lach over zijn gezicht.
zagen grazen. Na het passeren van v-le
steenfabrieken en militaire 'bouwwer
ken, betonwerken enz., kwamen we om
plm. 4 uur in Deventer aan, waar we
bleven liggen en vrijaf kregen om te
gaan passagieren. Alles ging er natuur
lijk op uit totdat het koppiestied was.
Ook daarna was er nog volop gelegen
heid om de stad met 't prachtige Park en
omgeving te bezichtigen.
Nu waren we niet gezamenlijk gegaan,
maar in twee groepen en zo was het de
kunst om elkaar weer te vinden en dat
gelukte ook, maar anders dan we ver
wacht hadden, want laat de eerste groep
de tweede nu niet meer herkennen! Hoe
dat kwam? Wel, natuurlijk weer een
vondst van Koopman: ze waren uitge
dost met snorren en antieke hoeden.
Van Maandag af was er een dagroos-
ter, zodat ieder zijn werk aan boord
kreeg, waar we ons aan hadden te hou
den. De eerste corveërs waren al vroeg
op en het ontbijt was weer prima. Toen
nog even de stad in om de beroemde
Deventer koek te kopen en ansichten te
halen. Vervolgens naar Zutphen. Onder
weg werd het weer er niet beter op,
want de ene bui volgde op de andere en
toen we in Zutphen aankwamen was het
weer zo slecht dat het onmogelijk was
de wal op te gaan. Voor het inslaan van
het ailemoodigste zijn er nog enkelen de
wal op geweest. Ook kwam er hier voor
het eerst een parlevinker langszij; dit
zijn varende winkels.
Het plan was nu om naar de Middach-
terallee te gaan. Het bleef slecht weer,
zodat we steeds binnen moesten blijven.
De schipper had het gezellig, want in
plaats dat hij alsmaar alleen in de stuur
hut was, stond het nu steeds stikvol.
Maar toch kwam er van het bezichtigen
van de verlichte Middachterallee niets,
omdat het nog steeds geen weer was en
de schipper wilde zo met voor anker
gaan midden op de rivier. En omdat we
niet in Zutphen hadden kunnen zijn,
was het daar ook nog veel te vroeg voor.
Hij besloot in overleg met ons allen,
dan ook maar door te varen naar Arn
hem, een ruk van 2 Va uur. Ge
lukkig klaarde toen de lucht op en eer
de IJsel ten einde was, was het goed
weer. Op de scheiding van de IJsel en
Rijn was het een machtig mooi gezicht.
De schipper had handen vol werk om de
„Neli-Anna" de Rijn op te krijgen, maar
het ging prima en toen we eenmaal
stroomafwaarts de Rijn af gingen, waren
we zo in Arnhem.
Na het broodeten ging ieder de wal
weer op. Natuurlijk was het eerst de
binnenstad die aller belangstelling trok
met zijn vele mooie, prachtig verlichte
winkels. Om half 11 was ieder weer
„thuis" en gingen we weer naar de kooi
om de volgende morgen (Dinsdag) weer
vroeg op te staan, want er stond heet
wat op het programma. Er werd druk
gewinkeld en geloof maar dat er heel
wat gekocht is, gezien de vele pakjes
die er aan boord kwamen, 's Middags
zwierven we overal heen. De omgeving
was prachtig, heel mooi is hier het heu-
Nu hoeft u met zo boetvaardig te
doen. Ja, u bent zo impulsief, juffrouw
Taal. Ik wou eens met u praten. Over
uw zaak, ja. En ik heb er geld in gesto
ken, dat is waar. Dat geef ik meteen toe.
Niet om u er uit te boren of mezelf er
in. Maar om iets goed te maiken.
Ze zag hem verbluft aan.
Luistert u eens. Ik wil geen oude
koeien uit de sloot halen, maar ik heb
indertijd door mijn scherpe concurren
tie de zaak van uw tantever
moord.
De zaak èn mijn tante corri
geerde ze scherp.
Hij maakte een vermoeid gebaar.
Ik weet niet, of u dat zo moogt stel
len. Maar u ziet het in ieder geval zo. U
moet me geloven, ik heb er geen bewijs
voor, als ik zeg, dat ik nooit speciaal te
gen iemand heb gevochten, alleen vóór
mijn eigen zaak. Uw tante is daar de du
pe van geworden. Ik weet niet of dat
helemaal mijn schuld was. Ik geloof
niet, dat ze in haar zakenmethoden he
lemaal met haar tijd meeging.
Ze had er geen geld voor.
Tjazo gaat het in de wereld,
juffrouw Taal. Een dubbeltje wint het
nooit van een kwartje. Maar al stel ik
dat zo onbarmhartig vast, dan wil ik u
toch zeggen, dat ik nooit de bedoeling
heb gehad uw tante haar bestaan te
ontnemen. Maar ik had alleen oog voor
mijn zaak en dacht niet aan anderen.
Toen ik hoorde hoe de zaken bij u ston
den, vond ik dat ellendig. Ik ben naar u
toe gegaan, ik weet eigenlijk niet waar
om. Misschien had ik iets kunnen doen,
Hoewel reeds veel gepubliceerd is over
de betekenis van het grondonderzoek en
de hierop gebaseerde bemesting, lijkt het
ons toch wenselijk in het kort de grote
betekenis hiervan weer te geven.
Nu van vele percelen bouwland de
stoppel weer geploegd moet worden, is
het tijd aan grondonderzoek en bemes
ting de nodige aandacht te schenken.
Deze twee begrippen zijn niet van el
kaar te scheiden. Bemesten zonder dat
men iets weet van de voedingstoestand
van de grond, is dikwijls paarlen voor
de zwijnen werpen. De analyse van het
grondonderzoek leert hoe in vele geval
len bezuinigd had kunnen worden, ter
wijl er andere percelen grond zijn die
jaar op jaar te kort komen.
Voor een organische bemesting is het
thans de meest gunstige tijd om stal
mest te strooien, terwijl daarnaast en in
niet mindere mate de kalktoestand van
de grond de nodige aandacht verdient.
Van de kalkmeststoffen staan verschil
lende goede soorten ons ten dienste.
Ook is de tijd om Thomasmeel te
strooien weer aangebroken. Deze mest
stof die in vergelijking met vorig jaar
aanzienlijk in prijs is gedaald, wordt
verkocht op fosforzuurgehalte. De hoe
veelheid werkzame kalk (40 kg per 100
kg. product) hebt u er dus gratis bij.
Boer en tuinder, raadpleeg uw land-
en-of tuinbouwconsulent en assistenten.
Het is in de eerste plaats uw eigen voor
deel.
velachtige landschap, een deel is per
rondritbus gegaan, een ander deel lo
pend; ook waren er die per bus de om
geving in gingen, zelfs tot Rihenen en de
Grebbeberg toe.
's Avonds stond voor een deel een
bezoek aan het Circus op het program
ma, een andere club ging op eigen gele
genheid passagieren Verder was hier
bij het station een gedeelte van de stad
verlicht. Fantastisch, die duizenden
lampjes in allerlei kleuren, schitterend
waren de zes fonteinen die in het mid
den van prachtige bomen en planten hun
wonderlijk verlichte waterstralen naar
beneden wierpen, wonderlijk was ook
het groen der bomen en planten die we
hier zagen. Tot slot, op de terugweg
naar het schip, konden we ook nog een
televisievoorstellinig bezichtigen. Om 11
uur was alles weer aan boord.
De eerste nachten werden we nogal
gestoord door een soort gezaag, het was
eigenlijk meer een schrobzaag (maar na
geslepen te zijn, en wat dunner hout,
was het al veel beter).
De volgende dag, Woensdagmorgen,
was het weer om 6 uur opstaan om af
te varen naar Nijmegen, waar we om 10
uur aankwamen. Hier ontmoetten we
ook het schip van de fa. Rab, dat we
trouwens in Arnhem ook al eens hadden
gezien, maar we mochten er niet vlakbij
gaan liggen, omdat hier juist een half
uur te voren een jongen van 10 jaar was
verdrenken, en men er nu aan het dreg
gen was. Dus moesten we het even ver
der op zoeken, maar we lagen hier ook
heel mooi en een deel van ons was weer
spoedig aan de wal. Het duurde niet
lang of alle vrouwen stonden in een uit
verkoop japonnetjes en jumpers te pas
sen. Toen ze weer aan boord kwamen,
waren ze zowat allen in het nieuw.
's Middags ging ieder op eigen gele
genheid de omgeving in, prachtig is het
ook hier, vooral Berg en Dal, waar we
allen zijn geweest, maar elkaar ook
weer kwijt raakten. In het Julianaoord
en de Heilige Landstichting was het m-
drukwekkend mooi, hier heeft een deel
van ons ook nog een dienst in het non
nenklooster bijgewoond.
Na een prachtige middag moesten we
om een uur of 6 weer naar boord.
Wat de verlichting hier in Nijmegen
betreft, dat is schitterend, iets mooiers
hadden we nog niet meegemaakt, we
konden alles in één avond niet verwer
ken. De indrukken zullen wel lang in on
ze herinnering blijven. Het plan was om
Woensdagavond vroeg naar bed te gaan,
maar door de mooie verlichting en het
schitterende weer werd het toch weer
laat.
(Wordt vervolgd).
voor uw tante of voor u. U hebt me als
een hond van de deur gejaagd.
Ik wist niet, dat u dat van plan
was zei Rudi verlegen ik dacht dat
u
Dat ik me kwam verlustigen in uw
narigheid. Dat was niet zo, juffrouw
Taal. Dat moet u geloven. Leven en la
ten leven, dat is altijd mijn stelregel
geweest. Uw tante in haar kleine win
keltje zou mij geen faillissement be
zorgd hebben. Helaas wist ik dat alles
te laat.
Ja zei Rudi opeens weer onbarm
hartig en nu is het te laat om er
over te jammeren. Gedane zaken ne
men geen keer, meneer Twijnders.
Soms wel, juffrouw Taal. Laat me
nu eens uitpraten en val me niet in de
rede. Ja, dat was weer een ogenblik
de Twijnders van vroeger, gewend te
bevelen en zijn zin te krijgen. Toen
ik van mijn vriend Geraerdts.
Uw vriend?
Tja, ik kan het toch niet helpen,
dat wij zo door de jaren heen vrienden
zijn geworden? Geraerdts is een pracht
vent, een eerlijke zakenman met een
warm hart Daar weet u van mee te
praten, geloof ik. Toen ik dan van Ge
raerdts, in het strikste vertrouwen,
hoorde, hoe de zaken er voor stonden,
zag ik een kans. Geraerdts heeft mij
niet gevraagd behalve advies. U zult
het misschien vreemd vinden, dat hij
mij, uw concurrent, er over sprak, maar
u weet misschien, dat ik weinig meer in
de zaak doe en Geraerdts vertrouwde,
Onderstaand gedichtje werd ons toege
zonden door een bewonderaarster uit
Twente, leidster van het Kinderkamp
„De Bremakker".
(Wijze: Twents Volkslied)
Daar ginds in de Noordzee, daar ligt een
stuk land,
Dit rustige eiland heet Texel;
De golven bespoelen de duinen aan 't
strand,
Alom van ons heerlijke Texel.
Daar grazen de schapen zo vredig in 't
gras,
En zien we het bloeiend en rijpend
gewas.
De dennen zo groen en de heide zo paars,
Dit alles is hier op ons Texel.
De zon en de vogels, die Wekken ons
vroeg,
Ze zingen en kwinkeleren.
We zien er de landman al druk met de
ploeg,
Geen zorgen die hem kunnen deren.
De wind brengt ons later de geuren van
't hooi,
Dit maakt ons zo slaap'rig, we gaan
vroeg naar kooi.
We slaoen bij 't ruisen der golven zo
fijn!
Des nachts op ons heerlijke Texel.
GIFTEN AFD. TEXEL VAN
„HET WITTE KRUIS"
Den Burg: J .v. H. f 1,-; J. E. f2,50;
S. W. f 1,-; C. K. f2,50; fam. L. f2,50;
D. L. f 2,50; fam. M. f2,50; J. H. H.
f2,50; fam. W. f 0,50; fam. J. f2,50; P.
M. H. f 1,-; M. B. f2,50, K. v.d. P. f2,50.
Eierland: fam. v. B. f 1,-; fam. S. f 2,50;
K. R. f2,50; J. C. D. f2,50. Oudeschild:
S. S. f2,50; C. K. f2,50. De Koog: fam.
J. f 2,50; badgast f 1,-.
S.V. Texel.
Hulde aan onze adspiranten, die tij
dens hun verblijf in het Jeugdsport-
kamp van de KNVB kampioen werden
van de afdeling C (jongens van 12-14
jaar). Bovendien werd hun een eervolle
vermelding uitgereikt voor netheid en
sportief gedrag tijdens de wedstrijden en
in het kampleven. Een trophee werd
verdiend en vol trots getoond. Deze
prijs was door de Zwaluwen, u weet
wel, dat Semi Nederl Elftal, aangebo
den. Het zal dezer dagen geëtaleerd
worden en daarna een ereplaats in onze
medaillekast krijgen.
Jongens, jullie hebt dit knap gedaan
en allemaal dus hartelijk gefeliciteerd.
Jullie hebt onze goede naam hoog ge
houden en de kameraadschappelijke
band versterkt. Wil echter bedenken dat
deze pracht kampweek voor jullie moge
lijk was omdat je hd bent van SV Texel.
Zorgt er voor dat de SV op jullie zal
kunnen blijven rekenen ook als er ge
werkt moet worden.
Vanaf deze plaats weer onze hartelij
ke dank aan de eminente leider, de heer
W. van Zeijlen. Nu weer trouw ter trai
ning want de oompetitie is in aantocht.
De oompetitie zal nu spoedig begin
nen, in de afd. NH vermoedelijk al oo 6
Sept. voor het 2e en 3e elftal. De adsp.
beginnen op 13 Sept.
Deze indeling is nog niet in ons bezit.
Indeling 2e elftal: Res. 2 D:
BKC 3, Holl. T. 2, HRC 5, SRC 2,
Texel 2, Vios 2, Vrone 2, VZV 2, Water
vogels 2, WGW 2, W.-waard 2.
3e elftal, Res. 3 E:
HRC 6. JVC 2, Helder 4, Succes 3,
Texel 3, Watervogels 3, ZAP 2, Geel
zwart 2, Schagen 3.
Zo we zien is er weer werk aan de
winkel en moeten we er met de groot
ste nadruk op wijzen, dat ieder die ziin
plaats in een der elftallen weer wil in
nemen, nu wakker moet worden uit de
zomerslaap en vanaf hedenavond ern
stig gaan trainen. Zonder goede voorbe
reiding volgt onherroepelijk teleurstel
ling. Woensdagavond dus allen ter trai
ning.
Op 5 en 6 September vindt de sport-
uitwisseling plaats met de Wieringer-
sportverenigingen (Wiennger Sport
raad). Dan moet ons terrein er weer piek
fijn uitzien en dus mogen we verwach
ten, dat we met onze eigen leden dit
karwei opknappen. Wat bij andere clubs
kan, moet ook bij ons mogelijk zijn. Gij
zult na afloop van een en ander tevre
den zijn over u zelf en de innerlijke
kracht van de club hebben vergroot.
dat ik van m'n wetenschap geen mis
bruik zou maken. Toen Geraerdts mij
dit alles vertelde, zag ik mijn kans. En
ik heb Geraerdts gezegd: ik leen juf
frouw Taal dat geld. U kent de voor
waarden. Waren ze onbillijk?
Nee zei Rudi haast onhoorbaar
Niemand weet hiervan dan Ge
raerdts en ik. Mijn zoon heb ik er niets
over verteld. Het gaat hem niet aan wat
ik doe met mijn privé-wermogen, want
ik haalde het geld niet uit de zaak, weet.
u. Lk wist, dat u het me zoudt terugbe
talen en als u dat niet gelukt was
wel, juffrouw Taal, dan was ik m'n geld
kwijt geweest, maar ook m'n schuld
aan u en uw tante. Dan had ik iets goed
gemaakt Dat was het me wel waard.
En ik had diep in m'n hart wel een klein
beetje plezier als ik er aan dacht, dat
juffrouw Rudi Taal me altijd met ha?r
neus in de wind voorbij zou blijven lo
pen, zonder te weten dat.
Dat u me uit de penarie had ge
haald Rudi kon het niet helpen,
maar ze moest glimlachen. Dit appeleer
de aan haar gevoel voor humor. Die ou
de man had inderdaad een origineie kijk
op mensen en dingen.
Twijnders zag de verandering op haar
gezicht en die weerklonk ook in zijn
stem.
Nu belde Geraerdts me op en zei,
dat u het ontdekt had. Hoe, weet ik niet
Ik begreep, dat u zich allerlei gedachten
in het hoofd haalde en :lie arme ouwe
dikkerd met verwijten zou overladen.
(Wordt vervolgd).
Bim en Bam hebben het
vandaag erg druk. Alle
bloemen in de tuin moeten
begoten worden en ze sjou
wen zich naar met hun
kleine gietertjes, van de
kraan naar de tuin, als
maar heen en weer. Op het
laatst zijn ze zo verschrik
kelijk moe van het heen en
weer geloop, dat de drup
peltjes van hun beren
snoetjes lopen; ze hebben
gewoon geen moed meer
om verder te gaan. Zou er
nu niemand zijn die de
vriendjes een handje wil
helpen? En ja hoor, daar
komt vriend Jumbo aan,
die laat z'n vriendjes nooit
in de steek. Wat doet Jum
bo, die slimmerd? Hij stopt
z'n lange slurf in de teil
water die onder de kraan
staat. In die slurf kan wel
water voor een hele bloe
mentuin. Bim en Bam snap
pen het direct en ze ma
ken de sproeier aan 't eind
van de slurf vast. En kijk
het eens fijn gaan. Bim
staat vol bewondering naar
Jumbo te kijken en Bam van dat gesjouw eens
zit heerlijk op de bank om ker uit te blazen.
lek-
