VAL DA
Het wapen van Breeck
Kudde schapen ontpopte zich als aanhangsters
van het (verlopen) recht van „overal"
Waarom
Rattenbestrijding
zo urgent is
V.V.V. afdeling De Koog hield geanimeerde
vergadering
Dames in het bestuur Een goede suggestie
Vlak na het ter perse gaan van onze vorige editie heeft de heer P. Bakker
Bzn., Kogerweg, zijn vermiste kudde van 33 schapen en een ram gevonden
en wel op een perceel van Natuurmonumenten in Waalenburg. De dieren wa
ren daar heen gedreven door de heer Rikkenberg uit De Waal, die ze nota
bene helemaal in polder Eierland had ontdekt. De eigenaar had zijn wolvee
spoedig herkend, want ze waren allemaal gemerkt. De dieren waren, zoals ge
meld, sinds Donderdagavond aan de haal gegaan, men neemt aan, dat ze
door een hond door de heining zijn gedreven! Dat de naspeuringen van de
heer Bakker zoveel dagen moesten duren moet worden toegeschreven aan
het feit, dat hier en daar om deze tijd wel meer „koppels" schapen vrij en
blij langs de wegen worden gesignaleerd.
Dit uitstapje deed ons aan het vroeger
bestaande recht van „overal" denken.
Volgens 'n ingeburgerd gebruik waarvan
niemand de oorsprong kende en dat ner
gens was vastgelegd, mocht men vroe
ger op Texel zijn weiden en akkers
slechts persoonlijk gebruiken van de eer
ste Mei tot de eerste Juli, dus drie maan
den van het jaar. Negen maanden lang
had iedereen, ook de „gemene man", die
„geen goed en hebben" het recht om
zijn vee in de „overalweijdinge" te ja
gen, aldus het bock „Texel".
Volgens een keur van omstreeks 1498,
moesten de schapen „geschut" worden
op de dag, die daarvoor van ouds geldt.
Schutten heeft hier de betekenis van
binnen een schutting brengen, dus uit
de gemeenschappelijke weide. Door hek
ken en heiningen belette men het vee
om in andere weiden te gaan grazen.
Iedereen weidde dus zijn koeien,
schapen en paarden over het gehele ei
land „drijvende haerluijder Beesten van
Zuijden tot Noorden en van Oosten tot
Westen". Men zal begrijpen, dat er van
de landbouw niet veel terecht kwam.
Voordat de gerst gerijpt was moest
men tot oogsten overgaan en de rappor
teurs raden de Staten dan ook aan een
einde te maken aan het recht van
„overal". „Laat ieder zonder meer zijn
eigen land gebruiken en zorgen, dat
zijn bezit begrensd is door sloten in het
lage- en door walletjes in het hoge
land, zoals dit elders in Holland gebrui
kelijk is."
Wij hebben met kunnen ontdekken
aldus de schrijver wanneer het recht
van overal werd afgeschaft. Wel vonden
wij een plakkaat van 1609. waarin ge
waarschuwd wordt „tegen het quat ge
bruik, genaemt overal, dat elk een die 't
gelieft, op zekeren tijt des jaers, zijne
beesten jaegt in de landen, die andere
Lieden toebehooren". Nog jaren na de
uitvaardiging van dit plakkaat bleek de
overal-weide te bestaan, klaarblijkelijk
omdat de Texelaars weigerden er een
einde aan te maken.
Met algemene stemmen besloot de
Texelse vroedschap nog in 1637 zich
schriftelijk te wenden tot de „Edelmo-
gende Heeren van de Grafelijkheid van
Holland" ter verdediging van het recht
op de overal-weide. De schout, mr Joan
Hasselaar, wilde toen aan de gemeen
schappelijke weiden een einde maken en
overeenkomstig het advies van 1562 tot
verdeling van het land overgaan. Maar,
zo schrijft de vroedschap, mr Joan Has
selaar heeft bij de aanvaarding van zijn
ambt gezworen de privilegiën van het
eiland te zullen eerbiedigen. Zolang de
Texelse bevolking in overgrote meerder
heid de gemene weiden wenst, heeft mr
Hasselaar zich hierbij neer te leggen.
De vroedschap betoogt, dat de bodem
van het eiland zeer ongelijk van hoogte
is en dat de schapen 's winters op de
hoge gronden moeten weiden omdat het
lage land tussen Oosterend en Het Schild
dikwijls door dijkbreuken geinundeerd
is.
Nimmer zal men op Texel in ruime ma
te koeien kunnen houden om de eenvou
dige reden, dat er geen zoet drinkwater
voor de dieren is, alle sloten zijn nl.
brak. Een enkeling, die de overal-weide
wil afschaffen, moet begrijpen, dat hij
zijn land gekocht heeft in de weten
schap dat daar het servituut van de
overal-weide op rust. Het zou onbillijk
zijn aan de wens van deze enkelingen
gevolg te geven. Tussen de regels door
leest men, dat die enkelingen goede
gronden hebben gekocht in de verwach
ting, dat de overal-weide zal worden
afgeschaft. Zij zouden dan de voordelen
trekken terwijl de eigenaars van de min
der goede gronden gedupeerd zouden
worden. Gezien de zeer slechte verhou
ding met mr Joan Hasselaar, lijkt het
waarschijnlijk, dat de schout ook van
die goede gronden had gekocht. De con
clusie van de vroedschap luidt: „Der
halve de geene die contraris Sustineeren
en d'overweidenge versouchen te niet
gedaan te werden, niet anders en doen
als oproer int landt maeaken, de ingese-
tenen tegens hare wettelicke oveiheijt
tot wederwillicheijt op te hitsen ende
in veraohtinge te brengen ende mettet
onttrecken van eens anders recht haer
te verrijcken, nademael sij mereken
haer landen beeter geleegen te zijn als
de gemeene man."
In 1637, hetzelfde jaar dat men zich
richtte tot het landsbestuur, werd een
keur uitgevaardigd, waarin men leest
dat er lieden zijn, die zich niet ontzien
om hun vee buiten de vastgestelde tijd
in de gemeene schaar" te brengen en
van 1639 is een andere keur, die ver
biedt om schurftige schapen in de „over
al" te laten lopen.
Uit een keur van omstreeks 1640 blijkt,
dat de Texelaars pas met de eerste Mei
hun schapen op de Mient mochten bren
gen. Het is waarschijnlijk, dat de over
al-weiding tenslotte tot een bepaald ge
deelte van het eiland beperkt werd: de
zandige gronden achter de duinen, die
ook nu nog als mientgronden en Wester-
mient bekend staan. Dit is te meer aan
nemelijk omdat uit een andere keur van
1637 blijkt, dat „veele en verscheijde
persoonen in de plaatsen woonaghtig
daer de overal weijdinge gepleeght wert,
hun onderwinden landen te coopen ofte
huijren in andere polders.daer sulex
niet gebruicklijck is, daer sij des somer-
daaghs hunne beesten., weijdende, en
den tijd van overal gekomen sijnde hun
niet en ontsien deselve in de gemeene
schaar te brengen."
De tuinwallen ontstonden pas nadat
men tot de opheffing van de overalwei-
ding had besloten en zijn dus minder oud
dan velen meenden. In het lage land
groef men bij het te niet gaan van de
gemeenschappelijke weiden sloten, op
het hoge land bouwde men de walletjes.
S.V. Texel.
Programma voor a.s. Zondag:
4de klas A KNVB
RKAFCOudesluis
SuccesTexel
WatervogelsSchagen
GrasshoppersVZV
DTSLimmen
BKC—ZAP
Afdeling Noorholland:
Waeringerwaard 2Texel 2
ZAP 2—Texel 3.
Adsp. Helder ATexel A 1.15 uur
OosterendTexel B (heden om 3 uur)
Voor Texel hopen we dat ze zonder
invallers behoeven te spelen, in dat ge
val staan onze papieren even hoog als
die van Succes.
Texel 2 dient geducht op te passen,
zie de stand:
Hall. T. 11 3 2 6 19-23 8
Texel 2 11 3 2 6 27-30 8
Watervogels 2 10 2 3 5 27-39 7
BKC 3 11 3 1 7 24-30 7
dit zijn de onderste vier.
En Texel 3??? Dat moet "beter worden
en het kan!
Texel A bezoekt de leiders van haar
afd. Dat wordt oppassen. Jullie spelen 'n
voorwedstrijd voor de wedstrijd Helder-
KFC.
Texel B zal wel haar beste spel die
nen te spelen, doe je best. Adsp. trainen
half vier. Junioren kunnen vanmiddag
meedoen.
TWEE HONDEN VOCHTEN
en wielrijdster werd de dupe!
Mevr. L. uit De Waal maakte begin
dezer week voor de hoeve „De Ruiters-
plaats" een lelijke val met haar fiets,
waarbij zij zich aan een been bezeer
de, terwijl het rijwiel nogal beschadigd
werd. Het ongeluk ontstond doordat de
haar begeleidende hond door een hond
van de boerderij werd aangevallen. De
dieren kregen elkaar vlak voor het rij
wiel te pakken en kwamen toen met
de fiets in botsing.
SV De Koog.
Na een reeks van nederlagen heeft De
Koog 1 zijn eerste overwinning behaald
door De Cocksdorp 1 met een 6-2 neder
laag naar huis te sturen. Nu kunnen we
tenminste weer met enige hoop de 2de
helft van de competitie tegemoet zien,
daar wij over het algemeen niets zwak
ker zijn dan de tegenstanders in onze
afdeling. De adsp. verloren met 6-2 van
Tex. Boys A. Ook daar valt al enige
verbetering waar te nemen. Vooral nu
er de laatste tijd en onder uitstekende
leiding wordt getraind. Voor het eerste
is voor a.s. Zondag uitstel gevraagd. De
Koog 2 speelt uit tegen Tex. Boys 2.
Aanvang half drie. De adsp. zijn vrij.
Onder het motto „Ratten? Verdelg
ze!" organiseert de Plantenziektenkundi"
ge Dienst in samenwerking met de ge
meenten-besturen deze winter weer een
landelijke actie ter bestrijding van de
bruine rat, n.l. in de week van 12-19
December. Niemand weet hoeveel rat
ten er in Nederland zijn. Naar schatting
zijn er ongeveer tien millioen, hetgeen
er op neerkomt, dat iedere Nederlander
er een rat op na houdt.
Een rat eet ongeveer 25 gram voedsel
per dag. Op een boerderij in Groningen
werden er zo'n 300 ratten geteld. Een
eenvoudig rekensommetje laat zien, dat
deze ratten de opbrengst van één hectare
in een jaar opvraten. De totale schade
door de ratten wordt op 35 millioen gul
den per jaar getaxeerd.
Naast deze materiele schade bestaat
er een nog groter gevaar, n.l. het over
brengen van besmettelijke ziekten zowel
op mens als dier. De ziekte van Weil, pa-
ratyphus, tnChynose, mond- en klauw
zeer, varkenspest, pseudo-vogelpest vin
den in de ratten zeer geschikte versprei
ders.
Er is derhalve veel aan gelegen, dat bij
de komende bestrijdingsactie kan worden
gerekend op de medewerking van de
gemeentelijke autoriteiten en van de
burgerij. Vele honderden gemeenten
werken reeds mee in het kader van de
landelijke acties of voeren het gehele
jaar door een svstematische rattenbe
strijding uit. Tegenover de uitstekende
resultaten, in deze gemeenten verkre
gen, staan echter nog vele mislukte ac
ties. Het merendeel van deze mislukkin
gen moet worden geweten aan een ge
brek aan medewerking van de zijde der
burgerij. Als iedere Nederlander „zijn"
of „haar" rat opruimde dan zouden er
zeker niet veel overblijven. Maar dan
zou iedere vrouw of man en ieder kind
op jacht moeten gaan en dat kan nu
eenmaal niet. De kinderen moeten er bo
vendien maar helemaal buiten blijven,
want dit doden van dieren is nu niet
bepaald een prettig werk. Vele gemeen
ten hebben reeds een ratteribestrijdings-
dienst of steunen op de hulp van
vrijwilligers die onder leiding van een
ratten-specialist de lokaas-porties uitleg
gen. Teneinde zekerheid te hebben, dat
het vergiftigde lokaas op de juiste plaats
wordt uitgelegd, is het noodzakelijk, dat
iedereen, in wiens omgeving ratten ver
toeven, de juiste instantie van zijn woon
plaats hiervan in kennis stelt. De lokaas-
porties zijn bereid op basis van Scilla-
extract. Dit lokaas is practisch onge
vaarlijk voor mens en huisdier (behalve
voor konijnen).
Texelaars, bestrijdt dit ongedierte-
haal Maandagmorgen in hotel Texel
rattenkoekjes bij de heer Witte, assi
stent van de Voorlichtingsdienst.
De secretaris van de commissie voor
Rattenbestrijding op Texel,
E. Noordijk.
Woensdagavond hield de afd. De Koog
der WV in „Het Witte Huis" haar jaar
lijkse algemene ledenvergadering.
De belangstelling hiervoor was vrij
groot: 35 leden waren aanwezig.
De voorzitter de heer C. Groenhof, zei
in zijn openingswoord dat het seizoen
van 1953 toch nog is meegevallen en
sprak de hoop uit, dat 1954 aan de ver
wachtingen zal voldoen.
De secretaris, de heer P. Eelman, las
de uitgebreide notulen van de vorige
vergadering, die onveranderd werden
vastgesteld.
De scheldende directeur, de heer G.
W. Oskamp, hield hierna zijn rede. In
het verslag van de afd. Den Hoorn zijn
belangrijke punten hieruit reeds ge
meld. De heer Oskamp, die reeds in Jan
uari ons eiland gaat verlaten, zei o.m.
dat hij ook in De Koog, bij zijn activi
teiten zeer is gesteund door het afd. be
stuur. Er mogen zakelijke conflicten zijn
voorgekomen, deze werden steeds weer
vriendschappelijk opgelost, tot voordeel
van de badplaats. In de tijd, dat, de
heer Oskamp directeur was, zijn vele
verbeteringen aangebracht en andere in
voorbereiding. Een woord van dank aan
het gemeentebestuur is hier op zijn
plaats.
Wat de propaganda in het buitenland
betreft, deze zal ook in de toekomst
slechts een deel mogen uitmaken van de
binnenlandse. Bij eventuele internatio
nale spanningen wordt het toeristenbe
zoek anders te kwetsbaar.
De heer Oskamp zag de taak van zijn
opvolger, die zich geheel vertrouwd
moet maken met de Texelse omstandig
heden en de gemaakte plannen, niet als
gemakkelijk. Met nadruk verzocht hij
de leden dan ook de nieuweling met wel
willendheid tegemoet te treden.
In de plaats van de heer KI. Kikkert,
die als bestuurslid bedankte, werd met
zeer grote meerderheid de heer K. Man-
tje gekozen. De aftredende bestuursie-
den P. Tatenhove en H. Wuijs werden
herkozen.
De gold rush was, zoals de heer Os-
kamp constateerde, beneden de verwach
tingen gebleven. Er zullen volgend jaar
weer twee strandfeesten worden georga
niseerd, al kan het geld hiervoor (f 600.)
slechts met grote moeite bijeen worden
gebracht. Er wordt een commissie be-
noemd die een verantwoord zomerver-
maak zal bestuderen.
Bij de rondvraag merkte de heer A.
Daalder op, dat hij bij het bezoeken van
andere badplaatsen borden had opge-
merkt met aanwijzingen betreffende de
belangrijkste pensions etc. De heer Os-
kamp antwoordde dat in principe hier- j
voor wordt gevoeld, het gemeentebe
stuur wil medewerking geven.
Mevr. Hamerslag vroeg of er bezwaar
tegen bestaat dat dames in het bestuur
worden opgenomen. Antwoord: Men is I
er voorstander van, want het hotel-
pensionbedrijf wordt voor het grootste
deel door vrouwen gevoerd. Het zou
wenselijk zijn, dat méér dames de ver
gadering bezochten, dan zouden zij ook
in het bestuur worden gekozen.
De heer Mant je stelde voor mogelijk
heid te vinden het VVV kantoor gedu
rende het seizoen 's Zondags geopend te
houden. De moeilijkheid, aldus de heer
Oskamp, is, dat het personeel al zoveel
uren maakt, dat moeilijk van haar kan
worden verlangd, ook de Zondag door
te werken. Maar ook het bestuur voelt
de wenselijkheid, zodat er zal worden
getracht hieraan tegemoet te komen.
De heer B. Kramer vroeg om urinoirs.
Het bestuur zal overleggen hoe men tot
plaatsing hiervan kan komen.
De heer R. Daalder opperde de moge
lijkheid dat VVV de bouw van een mu-
zieknis zou stimuleren. Dit is wel iets
voor de nieuwe commissie, die hiermee
meteen een mooi probleem heeft om op
te lossen, werd geantwoord. De heer W.
Visser werd door dit antwoord verbaasd.
De sportvereniging vindt deze kwestie
zeer urgent. Daar van VVV zijde op een
verzoek tot overleg geen antwoord werd
gegeven, heeft de sportver. aangenomen
dat VVV geen belangstelling heeft. De
heer Oskamp vroeg zich af, hoe deze mu-
ziekn&ls gefinancierd kan worden^ mis
schien dat op korte termijn een oplos
sing kan worden gevonden.
De heer P. Eelman vestigde er de aan
dacht op dat de lof hem voor de orga
nisatie van de strandfeesten toegezwaaid
niet hem, maar mevrouw Luberti toe
komt.
De heer P. Maas wilde graag dat
vroegtijdig bekend werd gemaakt als de
boot naar Vlieland niet vaart. Inderdaad
is het zo, werd geantwoord, dat TESO
eerst op het laatste ogenblik beslist of
de boot al of niet zal vertrekken. TESO
zal onderzoeken, hoe dit op tijd kan
worden aangekondigd.
Naar aanleiding van een vraag van de
heer W. Dalmeijer werd gezegd, dat het
Texels Fanfarecorps wordt betaald voor
medewerking aan het strandfeest. Wel
licht zal men mettertijd, als er in De
Koog veel donateurs van de Fanfare ko
men, dit bedrag willen verminderen.
De heer Schaatsenberg vroeg om een
wegwijzer bij de viersprong Waalenburg.
Deze zal er stellig komen.
In zijn slotwoord richtte de voorzitter
hartelijke woorden van afscheid aan de
heer Oskamp., die in zijn nieuwe functie
veel geluk werd toegewenst. Met een
hartelijk applaus stemde de vergadering
hiermede in.
BRANDWEER RUKTE UIT
Dinsdag werd de brandweer van De
Cocksdorp gealarmeerd voor een brand
je op hoeve Zeeburg, Eendrachtpolder,
waar een tractor bij de start in brand
was geraakt. De brandspuit was in een
record tijd ter plaatse, maar men had
het vuur inmiddels reeds met zand kun
nen blussen.
SVC -Nieuws
Heden 3 uur SVC ATex. Bovs A.
Morgen om half twee SVC 2—WGW 3.
Zorgt voor de punten, jongens. Terrein-
dienst: Frans van Tongelen en H. Boer.
Hedenavond Ouwe Sunderklaas om de
SVC-beker. De jury zal weer in ver
schillende woningen vertoeven om de
speulers gade te slaan.
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
Van 4 t.m. 10 Decemiber 1953.
Geboren: Irene Marion, dv Jan G. Re-
melink en Antje Valk. Nicolaas, zv Eel-
ke Groot en Klasina P. Zijm. Maria Eli-
sa dv Jan Kooij en Catharina S Goe
man. Maria Willy dv Siepko Hulst en
Neeltje C. Kok Hendricus Francisous zv
Petrus F. van Sambeek en Theodora
Sdhrama. Nanda Jozina dv Jacob M.
Brons en Jozina Mast.
Ondertrouwd: Albert Johan Keijser en
Romkje Wiersma.
Getrouwd: Arnold Weitz en Dieuwer-
tje M. Voorthuijzen. Johannes R. Bos
man en Augusta W. Kiewiet. Frederik
Steigstra en Hendrina G. Westdorp.
Overleden: Daniel Stark, oud 77 jaar,
wedn. van Dirkje Keppel. Simon Witte,
oud 70 jaar, edhtgen. van Fenna Vegt.
Gevonden voorwerpen
1 kinderjasje; 1 kinderportemonnaie; 1
bruine alpino; 1 capuchon; 1 kort da
mesjasje; 1 wollen geblokte shawl.
VERTROKKEN PERSONEN
Gernt Bol v O 145 n Amsterdam, Sin
gel 157. Dirkje Bakker v O 145 n Am
sterdam, Singel 157. Maria Snoek (ev.
Stiekema) v Wanmoesstr. 43 n Heem
stede, Crugiusweg, en kinderen. Pieter
Kalis v De Waal W la n Terschelling,
Willem Barentszkade 1. Lambertus de
Ridder v Westerweg 1 n Den Helder,
Schagenstr. 102. Pieter Bults, v Wester
weg 1 n Zaandam, Otterspad 6 en gezin.
INGEKOMEN PERSONEN
Anna Zijlstra v Ede, Lunteren n W
Elizabeth M. Komen v Amsterdam, Von
delstraat 35-37 hs n B 201 Cornelis Jager
v Hoogezand-Sappemeer, Keükstr. 81 n
Sohildereind 93 (met gezin). Sijbren
Heidstra v Dantumadeel. Zwaagwestein-
de L 260 A n Warmoesstraat 21. Simon
Boijer v Andijk, Geuzenbuurt 256a n De
Codksdorp 103.
FEUILLETON
door T. LODEWIJK
25). In de zaal zaten aan van intiem-
aandoende schemerlampjes voorziene ta
feltjes reeds verschillende gasten Maar
het was er nog niet druk.
Jammer dat je niet langer blijven
kunt zei Sartorius want na elven
begint het hier pas goed. Maar het is
niet anders.
Marian keek eens rond, nadat een on
berispelijke kellner de bestelling had op
genomen. Naast een kleine dansvloer zat
een jazzband die langzame, zwoele mu
ziek deed horen, met gestopte trompet
ten een klagende hawaiienguitaar en
het zacht markerende rhythme van dis
creet slagwerk
Ze keek naar de tafeltjes en wat ze
daar zag zitten, gaf haar niet zo'n hoge
dunk van uitgaand Amsterdam. Ze zag
een oudere heer met reeds kalend hoofd
en een roodpaarse gelaatskleur aan een
tafeltje zitten in intiem gesprek met
een meisje dat hoogstens achttien jaar
kon zijn, maar wier ogen de wereld in
keken met de blik van een rijpe en ge
desillusioneerde vrouw. Van haar ge
blondeerde haren tot haar gelakte nagels
was niets natuurlijk aan dit slanke, ver
fijnde poppetje met haar gepenseelde
wenkibrouwen en dunne stelthakjes.
Er zaten nog andere vrouwen, sommi
gen alleen, andere in gezelschap. De
mannen hier stonden Marian niet aan,
de vrouwen nog minder. Het oude ge
voel van onbehagen keerde terug.
De lichten werden getemperd, een
blauwe lichtbundel plaste op het spie
gelende dansvloertje, een lange, slanke
man in onberispelijk rokcostuum danste
met een donkerogige, Spaans uitziende
schone, correct, gedisciplineerd, maar
de dans suggereerde een intimiteit, die
Marian niet ontging. Direct daarna, ter
wijl het publiek mat applaudiseerde,
gin» het licht weer aan, de trompet
schetterde als een signaal, verschillende
paren verhieven zich en draaiden luste
loos en met gezichten alsof ze iets hoogst
ernstigs verrichten, langzaam over de
dansvloer rond.
Willen wij ook een....? vroeg
Sartorius, die aan zijn tweede glas be
zig was.
Straks misschien.laat me nu
eens even kijken vroeg Marian.
De kat uit de boom? informeerde hij.
Zit er een kat in? vroeg ze terug.
Hij zag er uit of hij iets gewaagds
wilde zeggen maar het nog net binnen
hield.
Na het danspaar kwam een acrobatisch
nummer en weer danste het danspaar
een dans en wéér sloeg ze een aanzoek
van Sartorius af.ze had het gevoel
alsof ze, door hier met hem te dansen,
één werd met de mensen die hier zaten
en met wie ze pertinent niet één wilde
zijn. Ze begon te verlangen naar het tijd
stip van vertrek. En Sartorius dronk zo
veel. Dat kon nooit goed gaan.
De oude onrust, zo lang sluimerend,
kwam weer bij Marian boven. Met een
zucht van verlichting zag ze „houten
Klaas" zoals ze in gedachten de chauf
feur van Sartorius gedoopt had, discreet
nader komen. Sartorius boog zich achter
over en de chauffeur fluisterde hem iets
in Manan zag dat Sartorius' gezicht
ontstemd stond, keek hem vragend aan.
Sartorius' stem klonk nijdig toen hij zei:
En hoe kan dat nou zo opeens?
De chauffeur was duidelijk met het
geval verlegen.
Ik kan het ook niet helpen, meneer.
De hele dag heeft ie 't goed gedaan. Ik
ben er meteen mee naar de garage ge
reden. 't Is kortsluiting, zeggen ze, maar
voor ze gevonden hebben waar het zit.
en het personeel is bijna allemaal weg,
d'r is maar één monteur....
Je had zelf de wagen na moeten
zien vóór we gingen zei Sartorius ge
dempt driftig waar heb ik anders een
chauffeur voor! Hoe lang kan dat grapje
duren?
Tja weifelde de man als ze geluk
hebben een halfuurtje, maar ze moesten
eerst uitvinden waar 't 'm in zit. En
dan, meneer, het is geen Ford
Ja ja Sartorius, zijn gezicht
kwaad, wuifde hem ongeduldig weg met
zijn hand in ieder geval, zodra het
oké is. kom je direct hier en waarschuwt
me dat je er bent. Dan rijden we meteen
weg. Blijf er bij en loop niet weg, zorg
dat ze opschieten!
Marian zag hem vragend aan.
D'r is iets met de wagen zei hij, nog
nijdig kortsluiting of zo. Gerrit heeft
hem naar de garage gebracht, ze zijn er
mee bezig. Altijd is er wat. Die vent zal
op zijn tellen moeten passen, anders
gaat-ie de laan uit.
Maar hij kon het toch niet helpen
verdedigde Marian de chauffeur.
Helpen of niet, hij heeft te zorgen,
dat de wagen in orde is. Enfin, zodra het
klaar is, komt hij hier voot. We zitten
hier gelukkig niet in een regenbui.
Ober!
Marian gaf aarzelend haar bestelling
op. Het geval had haar verontrust. Wie
weet hoe lang het duren kon. En ze wou
hier graag weg. Zou ze Sartorius vragen
ergens anders met haar heen te gaan?
Ze zag hem kijken naar een acrobatische
danseres, die een wirwar van armen en
benen demonstreerde en meer op haar
hoofd dan op haar voeten scheen te
staan.
De blik waarmee Sartorius naar het
uitbundig dansende meisje keek, lever
de hem volkomen uit. Plotseling zag Ma
rian door heel het masker van beminne
lijke jovialiteit heen. Haar hart begon
sneller te kloppen.
Het applaus stierf weg. Bonkend be
gon de jazzband. Er waren nu méér men
sen binnen gekomen, het werd drukker
op de dansvloer. Het rhythme werd nu
ook wilder.
Nu gaan we toch zeker samen
inviteerde Sartorius en stond op. Mari
an durfde niet weigeren. Hij leidde haar
over de gladde vloer, maakte de inge
wikkeldste figuren. Ze volgde hem ge
willig. Ze zou het heerlijk gevonden heb
ben. met Harm. Nu was ze niet op
haar gemak.
Sartorius zei geen woord, terwijl hij
danste, maar zijn houding sprak duide
lijker dan woorden. En toen ze weer aan
BIJ VERKOUDHEID
PASTI 1_I_ES
hun tafeltje terug waren en Sartorius
Champagne bestelde, verborg Marian
haar ongerustheid onder een welwillend
maar wat vermoeid uiterlijk.
Ik ben moe zei ze het was
ook zo druk vandaag. Ik hoop dat het
mankement aan de wagen gauw opge
helderd is.
O, dat kan nog wel even duren
verklaarde Sartorius opgewekt en ik
vind het helemaal niet erg. Integendeel
Een kwade wind die memand iets goeds
toewaait. Nu kan ik zoveel langer van
je gezelschap genieten, Marian. Weet je
dat je verrukkelijk danst? Hij zag
haar aan met onnatuurlijk schitterende
ogen, zijn glimlach had iets van een roof
dier. Ze was bang voor hem, maar ze be
heerste zich dapper.
Alleenstraks de weg terug. Met
hem samen in die auto langs de stille
nachtelijke wegen.
Ik weet alleen dat ik bang ben
zei ze dat vader straks ongemakkelijk
tekeer zal gaan als ik /zo laat thuis kom
Laat dat maar aan mij over zei
hij met een vreemde, bijna indrukwek
kende waardigheid. Ze merkte dat hij te
veel gedronken had.
Laat dat maar aan mij over. Eéfl
woord van mij en je vader is als een lam
