„De Vergulde Kikkert" was twee
eeuwen lang gezellige herberg
Het ijs gaat kruien
Den Burg krijgt ijsclub!
„Blok" trok de Belgen
Oud-Texelaarsin Australië
HET ANP MELDT.
De vertrektijden van de Texelse boot
worden de laatste dagen regelmatig door
de radio-nieuwsdienst van het ANP we
reldkundig gemaakt. Wie op reis willen,
doen dus goed de diverse nieuwsuitzen
dingen te beluisteren: de bootdienst
wordt nl. niet in alle nieuwsuitzendingen
vermeld.
Vandaag vertrekt er om 8 uur een
boot van Oudeschild en tegelijkertijd
een boot uit Den Helder.
„Je moet eens bij de Horn gaan kie-
ke!" Dat „kieke'' kon, zo ondervonden
we, op twee dingen slaan en inderdaad
konden oog èn camera zich verlustigen
in de aanblik van 'n fantastisch land
schap: 't ijs lag tot op de kruin van de
dijk gekruid.
De enorme schotsen lagen over
honderden meters tot aan de kruin toe.
De Waddenzee zelf bergt iedere dag
meer ijs, maar wees, waar de stroming
nog invloed heeft, voorzichtig met wan
delen óp de Waddenzee!! Onze fotograaf
zakte bij zo'n expeditie gedeeltelijk weg
tussen twee schotsenHij had dus
minder geluk dan die stoute kinderen
van Nieuweschild, die onbevreesd de
Waddenzee op stapten met het doel het
op anderhalf tot twee kilometer uit de
kust gelegen baken eens van héél dicht
bij te gaan bekijken! Zij kwamen daar
inderdaad en óók kwamen zij heelhuids
en kurkdroog op de dijk terug.
Jongens, haal zulke stoute staaltjes
niet meer uit!!!
Den Burg heeft een IJsclub. Althans
een voorlopig bestuur voor een op te
richten IJsclub. Maandagavond gelieven
alle schaatsliefhebbers in „De Oranje
boom" te komen, want dan zal het defi
nitief bestuur worden gevormd.
Donderdagavond konden op de vijver
in plan-Zuid reeds vele schaatsers als
lid worden geboekt, geen wonder overi
gens: het lidmaatschap is op slechts f 1-
per seizoen gesteld en dat kan voor nie
mand bezwaarlijk zijn. Tevens mochten
Donderdagavond giften in ontvangst
worden genomen van spontane schen
kers! Ouders, wordt lid: als er genoeg
leden worden geworven blijft de entree
voor kinderen tot 14 jaar gratis! Van
gemeentewege wordt alle mogelijke me
dewerking verleend: ons gemeentebe
stuur heeft de vijver welwillend be
schikbaar gesteld, zij zorgde voor een
pomp en voor het verdere materiaal,
zonder het welk een ijsclub nooit goed
reilt en zeilt.
Alien, die de afgelopen periode hun
medewerking hebben verleend om de
vijver in conditie te houden worden door
het voorlopig bestuur hartelijk bedankt
Het ligt in de bedoeling volgende week
kinderwedstrijden te houden.
Men deelt ons mede, dat de Vereniging
voor Volksfeesten en Folklore buiten
deze organisatie staat, de ijsclub staat
nl. geheel op zichzelf.
DE ULO HIELD WEDSTRIJDEN
Emmy Smit en Martien de Wolf voe
ren sinds Donderdag de titel „ULO-
kampioen 1954". Zij triompheerden na
melijk op de IJsbaan „Jan Wilkesland"
in polder Waalenburg, waar onder zeer
gunstige weersomstandigheden de jaar
lijkse wedstrijden van onze ULO werden
gehouden.
De overige uitslagen waren:
Jongens 12-13 jaar: 1. Jacob Zuidewind,
2. Dick Wuis.
13-14 jaar: 1. Martien de Wolf, 2. Henk
Spigt.
16 jaar en ouder: 1. Jan Zuidewind, 2.
Siem Lakeman.
Meisjes 12 en 13 jaar: 1. Rita Bruin, 2.
Gerda Wuis.
Overige meisjes: 1. Emmy Smit, 2. Kla-
zien van der Struis.
Jongere paren: 1. Emmy Smit en Kees
Boot, 2. Greet je Kuip en Dolf Roeper.
Oudere paren: 1. Henk Spigt en Ria de
Graaf, 2. Theo van Bekkum en Janny
van Groenigen.
De kampioenen Emmy en Martien
werden met een paar kunstschaatsen be
loond, terwijl de andere succesvolle
scholieren eveneens met mooie prijzen
huistoe gingen. Na de prijzenaankoop
was de kas van het schoolfonds ~oed
licht geworden!
P.s. Willen de ouders zich voortaan wat
méér over de baan verspreiden. Dat ge
drang bij de finish kan gevaarlijke
scheuren veroorzaken!
De tentoonstelling, die de kunstschil
der Blok v.d. Velden in Antwerpen hield,
heeft succes gehad. Er was veel belang
stelling, ook van officiële zijde.
Verscheidene Belgen zetten hun be
wondering, door aankoop van een schil
derij, in daden om. De critiek in de pers
was over het algemeen gunstig. Zo
schreef men o.m.: „Deze exposant heeft
zijn atelier op Texel en het is ook van
die streek, dat in zijn werk de meeste
natuurgezidhten voorkomen. Men zal
hem geen onfortuinlijk landschapschilder
kunnen noemen, want bij Blok v.d. Vel
den is het alvast geen vluchtige of op
pervlakkige indruk van een streek, die
hij heeft vastgelegd.''
Elders lezen we: „In deze selectie
schilderijen primeren de gezichten van
Texel, niet door het aantal, maar meer
door de bewuste waarde van het schilde
ren zelf. Tussen het goede kan men al
vast het doek „Muij in de zomer" ver
melden en nog meer dit met blauwe
voorgrond „Scalla's in voorjaarsbos".
WOENSDAG GEEN KLEUTERBUREAU
Naar men ons meedeelt zal het Kleu
terbureau Woensdag a.s. geen zitting
houden in verband met de onregelmatige
bootdienst wegens ijsgang.
IJS VREUGDE OP „DE PUTTEN"
De Dinsdagmiddag door „Oost" geor
ganiseerde wedstrijd hardrijden voor he
renleden werd gewonnen door de kam
pioen van Texel, C v.d Berg, die C. Ko
ning en B. Vonk als 2 en 3 achter zich
liet. Wat werd ook hier fel gestreden en
de medailles, die de voorzitter hun over
handigde, hadden zij wél verdiend!
Woensdagmiddag probeerden de da
mes het ook eens en wel op de 100 me
ter. 1. Mevr. D. Keijser-Koning, 2. mej.
A. van der Vds. 3 mej. N van der Vis,
4. mej. P. van der Vis. De prijzen waren
reso een drietal sierbussen, slacTOom-
klopoer, halskettinkje en een broche.
Donderdagmiddag was er estafette
hardrijden voor heren. 1. het jongste
koppel A. de Smit en C Vonk, die niet
te verslaan bleken en dus ernstige kam-
pioenscandidaten zijn voor 1955!, 2. M.
Mosk en G. Eolman, 3. G Kuiper en Jn.
Kiewiet. De prijzen: f 20.-, f 15.- en f 10.-
Ook hier grote spanning. Twee Mariniers
schenen met de prijs schoot te zullen
gaan, maar de Oosters wisten hen toch
te passeren.
Gisteren werden hier sohool-wedstrij-
den gehouden. De uitslag volgt.
ALGEMENE VERGADERING
BEDRIJFSVOORLICHTING
Wij willen u reeds nu mededelen dat
de Algemene Vergadering van de Be
drijfsvereniging wordt gehouden op 17
Februari a.s. Op deze vergadering zul
len, zoals reeds eerder is medegedeeld
ook de prijzen voor de ploegwedstnjd
worden uitgereikt. Dat deze ploegwed
stnjd een succes is geworden blijkt ook
uit het grote aantal prijzen, dat beschik
baar is gesteld. Wij ontvingen nil. prij
zen van de onderstaande personen, ver
enigingen en firma's:
Vereniging voor Bednjfsvoorlichting
„Texel Afd. LTB Eierland; Afd. Holl.
Mij van Landbouw, Eierland; Coöpera
tieve Boerenleenbank; Holl. Mij van
Landbouw afd. Texel; Coop. Aanikoop-
veren. „Texel"; Handelsraad L.T.B.;
N.V. TESO, Fa. Jac. de Graaf; Fa. Lan-
geveld en de Rooy; Landbouwbedrijf
Dros; Afd. LTB Texel; CBTB afd. Texel;
Hotel „De Lindeboom"; Fa. J. C. Rab;
Lagere Landbouwschool; Fa. Brugemann
Ver. Oud-leerlin?en; Loonoloegbedrijf
B. Dros Czn.; Ohr. Landarbeidersbond.
Verder werden door de Ford Fabrie
ken en Landbouwsmederij C. Dros Czn.
voor de eerste prijswinnaars een minia
tuur-tractor beschikbaar gesteld.
Hoewel hierover nog een nader be
richt volgt willen wij nu reeds medede
len, dat zij, die een prijs beschikbaar ge
steld hebben uiteraard ook hartelijk
welkom zijn op onze Algemene Verga
dering En verder is iedereen welkom,
die belang stelt in het werk van onze
Vereniging. Wij denken vooral ook aan
de Oud-leerlingen van de lagere Land
bouwschool. C v. Gr.
DE KOTTERS BLEVEN THUIS
„Wat zullen we?" zo vroegen de kot-
tersohippers zich Donderdagochtend af,
„varen of thuis blijven?" Ze waren alle
maal met hun staf van Dersoneel op de
haven bijeen om de situatie te verken
nen.
Omstreeks negen uur zette de TX 11
de motor aan en voer zij een stukje de
mond in, maar even later keerde de kot
ter weer op haar oude stelling terug. Er
voer dien dag geen enkele kotter uit en
oök gisteren bleven de visser maar
rustig op het eiland.
Een groep Nederlandse journalisten
heeft voor kort een studiereis door Au
stralië gemaakt. Zij hebben daar gespro
ken met een groot aantal Nederlanders
en vele indrukken opgedaan over het
wel en wee van onze landgenoten.
Een van deze journalisten vertelt in
bijgaand stukje van haar kennismaking
met een naar Australië geëmigreerde
Texelse familie.
In Queenspark bij Perth zitten we in
een kamertje, dat straks de serre zal
zijn in een bungalow, een dier vele huis
jes van het harde rode Jamnhout, van
wat asbest en zink. We praten met een
landgenote uit Texel. Alvorens naar Au
stralië te gaan, was zij nog nooit van het
eiland of in een trein geweest.
Het huisje wordt zelf gebouwd door
haar man en een paar vrienden. Het
lapje grond van 120 pond is al betaald
Van de materialen reeds een bedrag van
140 pond. De man weikt op een afstand
van 200 mijl bij de bouw van scholen en
verdient 18 pond in een werkweek van
5 dagen.
Maar denk niet dat het zo gemakkelijk
is gegaan, toen het gezin met drie kin
deren er ruim een jaar geleden arriveer
de. Het begon met een loon van 12 pond.
De vrouw verdiende er 3 pond per week
bij, door driemaal per week huiswerk te
gaan verrichten. Maar daarvan moest de
huur worden betaald van de ..caravan'',
want men had geen huisvesting. Een
lange ziekte van een der dochtertjes was
de volgende tegenslag. De vrouw had
zich nog niet in het bestaande fonds la
ten inschrijven, hoewel zij daarover was
ingelicht. Men was met 20 pond naar
Australië gekomen, waarvan 10 pond
af moesten voor transport van bagage.
Hetgeen evenmin nodig was.
Het was een harde, zeer harde begin
periode, die vooral van de vrouw grote
offers vroeg.
En thans? Geen heimwee of verlangen
naar Nederland? Het is of we onbewust
alles hebben losgelaten. Het gezin voelt
zich gelukkiger dan in ons land. Het
contact met de Australiërs is heel goed.
Onder de Nederlanders is veel naijver.
Velen kankeren ten onrechte. Zij heb
ben het aan zichzelf te wijten, zo zegt
ze. En vol trots voegt de Nederlandse
moeder er nog aan toe, dat het tweede
dochtertje met nog een Nederlands
jongetje de beste in Engels was op de
Australische school.
In een vorig nummer schreef de heer J. A. van der Vlis, de auteur van het
boek „Texel", o.a. over de Gravenstraat. Daar meet blijkbaar eens een graaf
hebben gewoond. Het lijkt ons niet onmogelijk, dat deze graaf in „De Vergul
de Kikkert" woonde mogelijk, dat dit gebouw die naam toen nog niet droeg.
Toen wij een dezer dagen door het album bladerden van de heer A. v.d. Meu-
len Texels eerste fotograaf vonden wij een afbeelding van „De Vergulde
Kikkert", welke plaat omstreeks 1915 moet zyn gemaakt. Ilierby drukken wij
er een cliché van af. U ziet wel, dat het gebouw toen reeds verre van fraai
was en niemand heeft dan ook destijds de trom geroerd, toen de eigenaar be
sloot er een garage van te maken. Dat zou thans niet meer gebeuren'
Uit de oudste doos
Over het verre verleden van het ge
bouw „De Vergulde Kikkert" is maar
weinig bekend. In het boek „Texel", de
vrucht van onvermoeid speuren in tal
loze archiefstukken, duikt wel is waar
enige keren de naam van dit historische
gebouw op, maar omtrent het grijs ver
leden ervan heeft ook de schrijver in
het duister moeten tasten. Wel kan hij
met zekerheid mede delen, dat de zoon
van Albert Kikkert, Abraham Kikkert,
er een herberg van maakte en dat dit
gebouw als zodanig tot enkele tiental
len jaren geleden dienst heeft gedaan.
Albert Kikkert overleed op 22 Juni 1697
en „De Vergulde Kikkert" moet dus
ruim twee eeuwen lang herberg zijn
geweest. Konden die oude muren nu
maar eens spreken!! In elk geval is het
prettig te weten, dat ons gemeentebe
stuur op de begroting voor 1955 een
bedrag van f 43.000 heeft willen uittrek
ken voor de „Aankoop en restauratie".
Wij hopen, dat de bezig zijnde onder
handelingen kunnen slagen! Het ge
bouw is eigendom van de heer J. C.
Rab, voorzitter van onze WV Texel en
wij mogen dus aannemen, dat de trans
actie geen moeilijkheden zal opleveren!
Zij weten er nog van.
Zeer lang geleden werd achter de
herberg een grote zaal gebouwd. Deze
zaal was eventjes dertig meter lang en
zeven meter breed en bood plaats aan
minstens 300 personen. De acoustiek
was zeer goed. De muren waren vijf me
ter hoog en droegen een haaks, z.g. ge-
potdekseld dak zonder balken. Het
voorste deel, gescheiden door een har
monicadeur, was de biljartzaal. Er ston
den twee biljarts in. Deze zaal werd ook
wel de kolfbaan genoemd. Het was dé
zaal van Den Burg. Daar werden de to
neeluitvoeringen gegeven, de zangver
enigingen traden er op, het Nut hield er
zijn bijeenkomsten, de heer Bijpost uit
Schagen gaf er dansles, welke oursus
tien weken voor de Kermis begon.
Ook werden daar de oefeningen in de
wapenhandel gehouden. Oorspronkelijk
was alleen aan de mannelijke acteurs
het recht vbn toneelspelen beschoren.
Dat zulks de dames als een groot on
recht voorkwam, valt te verklaren en
het is dan ook geen wonder, dat juist
in deze zaal de oprichtingsvergadering
van de afdeling Texel van Vrouwenkies
recht plaats vond!!
Een oudere eilandgenoot heeft de toen
malige Vergulde Kikkert even voor ge
tekend. Achter de twee ramen, zie de
foto, bevond zich een z.g. opkamer, wel
ke weer door een uitneembare tussen
wand van de tweede kamer was ge
scheiden. Naast deze kamers lag een
gang. De entree tot de toneelzaal lag
aan de Weststraat, toen nog een naam
loos paadje. De zaal was, zoals opge
merkt zeer groot en liep bijna door tot
aan de Hollewalsweg. waarvan zij door
een kleine tuin was gescheiden, deze
tuin stond in verbinding met een grote
re tuin, waarvan vorige maand de laat
ste boom od de hoek Weststraat^Holile-
walsweg ^erooid werd.
„De weggebroken zaal was zeker zo
lan® als 't gehele complex dat thans nog
bestaat!" aldus de oudere ooggetuige.
Nadat de laatste kastelein, Reinoud
Moojen, kinderloos was overleden, werd
het gehele complex door de erfgenamen
in 1914 publiek verkocht. Wijlen de
heer J. Rab kocht het oudste gedeelte,
dus het gebouw, dat voorheen als her
berg in gebruik was.
Hij liet in de onderbouw van de voor
gevel een grote garagedeur zetten en
het geheel tot één grote ruimte uitbre
ken. Zo is de situatie thans nog. Op de
foto ontbreekt de vergulde kikkert, de
ze hangt weer sinds jaar en dag aan de
gevel. Lange tijd is hij spoorloos ge
weest, tot dat een lid van de familie
Kikkert, een man, die als kunstschilder
in Parijs woonde, op hoeve „Geerte-
heim", Pijpersdijk, waar hij ook wel
„De Vergulde Kikkert" omstreeks 1915
(Foto Avan der Meulen)
vertoefde, de trouwe kikkert terugvond.
Deze werd op de gevel van „De Vergul
de Kikkert" bevestigd.
De kolfbaan werd gekocht door wijlen
de heer H. Flens, die voor een paar dui
zend gulden eigenaar werd. Bij dit ge
bouw behoorde tevens een groot stuk
grond. In 1920 liet de heer Flens het
gebouw slopen Het materiaal werd aan
gewend bij de bouw van hoeve „Gent".
Gelukkig is het voorste gebouw voor
een belangrijk gedeelte buiten het be
reik van de slopershamer gebleven. Het
gebouw valt nog te restaureren. Wie het
in zijn huidige situatie kent, zal het met
ons eens zijn, dat de tijd echter dringt.
Wil men dit pand als een der weinige
gebouwen, die ons aan de historie herin
neren, voor algehele ondergang bewa
ren, dan dient men thans in te grijpen.
Het zal een ieder verheugen, dat ons
gemeentebestuur dezelfde gedachte is
toegedaan!
BIBLIOTHEKEN
Bibliotheken: Nutsbibliotheek te Den
Burg. Boeken kunnen worden afgehaald
Zaterdagsmiddags van 2-3 uur in de
voormalige landbouwschool Nieuwstraat
Den Burg.
Oudeschild, Reizende Bibliotheek, afha
len Donderdagsavond van 7-8 uur in de
openbare lagere school.
R. K. leesbibliotheek „Voor allen". Af
halen Zondagsmorgens van 11.3012.30
uur in het Parochiehuis, Oudeschild 244.
Reizende bibliotheek te Oosterend.
Boeken kunnen worden afgehaald op
Woensdag van 8-9 uur in de o.l. school
te Oosterend.
De Codksdorp: Bibliotheek der Ned.
Herv. Gemeente De Cocksdorp en Rei
zende bibliotheek. Afhalen Zaterdags
middags van 3-4 uur in het wijkgebouw
van de Ned. Herv. Gemeente te De
Codksdorp.
Mid den-Ei erland Reizende biblio
theek. Afhalen Dosderdagsmiddags van
4-5 uur in de o.l. school de Midden-
Eierland-
Eierland. (Publicatie Culturele Raad).
WIE IS DE SNELSTE EIERLANDER??
IJsclub „Eierland" blijft ook actief:
Er bestaan plannen om volgende week
wedstrijden te organiseren voor 't kam
pioenschap hardrijden voor leden. De
wedstrijd wordt op de Rogsloot verreden
IJSSPORT TE DE COCKSDORP
Donderdagmiddag hield de IJsdlub
„Eierland" estafettewedstrijden op de
Rogsloot. Het was mooi winterweer en
er was dan ook een flinke belangstelling
voor deze sport. Er namen 18 koppels
van drie aan deel.
De uitslagen waren:
le prijs 3 maal f 5.de heren B. v.d.
Velde, H. van Sijp en mej. N. v.d. Beek.
2e prijs 3 maal f 3.de heren Nic van
Egmond, v.d. Werve en mevr R. Drij
ver-de Bloois.
3e prijs 3 maal f 2.de heren R. Kok,
M. S. Reuvers en mevr. J. Witte-Blom.
IJs en weder dienende worden er he-
denmidd? ringsteeikwedstrijen voor da
mes en heren gehouden.
BOMEN VOOR SCHOUWEN-DUIVE-
LAND
De School met de Bijbel van Ooster
end zond f 25.naar Sdhouwen-Duive-
'land, dat haar door de zee verwoeste bo'
menpracht zo graag terug wil. Voor die
25 gulden kunnen tien bomen wordev
geplant. Wie volgt?
ZONDAGSDIENST DEN BURG
DOKTER SCHALKWIJK
vVan Zaterdagavond 6 uur tot Maan
dagochtend 8 uur).
PROTESTANTSE KERKDIENSTEN
Zondag 7 Februari
N.H. GEMEENTE
Den Burg 10 uur Ds van Reijendam
Maandcollecte v.d. kerkvoogdij
De Cocksdorp 19.30 uur Ds Soesan
Oudesohild 9.30 uur Ds Soesan
Oosterend 10 uur Ds Klijnsma
Bediening van het H. Avondmaal
Maandcollecte voor de kerkeraadskas
7.30 uur Heilig Avondmaal, nabetrach
ting.
Maandcollecte voor de kerkeraadskas
Den Hoorn 10 uur Ds van Rhijn
De Koog 10 uur Ds Janse
De Waal 19.30 Ds Janse
GEREF. KERK
Den Burg 10 uur Ds Goedendorp
3 uur Ds Goedendorp
Oosterend 10 uur Ds de Wolf
3 uur Ds de Wolf
GEREF KERK (onderh. art. 31. K O.
3 en 7.30 uur Dienst.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE
Oosterend 10 uur br. L. Bijlsma
De Koog 19.30 uur br. L. Bijlsma
Dienst in de Herv Kerk
DE PLUIMVEEWERELD
Op Texel hebben wij zo'n vijfhonderd
pluimveehouders die in 1952 ruim victl
millicen eieren (4.345.260) aan de PTV
„Texel" aanvoerden. Schatten wij de
gemiddelde leg per kip per jaar op 150!
eieren, dan komen wij dus op een klei-|
ne dertigduizend leglustige hoenders!
(28.968). De in 1952 aan de PTV „Texel*
aangevoerde eieren brachten f 654.495,64
op. De pluimveehouderij is dus voor ons
land eeneiiand een belangrijke tak en;j
daarom hebben we gemeend het betref-
fende artikel hieronder in zijn geheel te
laten volgen:
De grootste eierexporteur van de we
reld is Nederland, en juist in dit land ge
bruikt de bevolking per hoofd minder
eieren dan in enig ander land van Euro-
da.
Als men nu vraagt of daar ook rede
nen voor aan te geven zijn, dan kan men
zeggen ja: de hoge prijs van het ei, voor
al als gevolg van de goede exportmoge
lijkheden en daarnaast de teleurstelling
die vele stedelingen ondervinden wan
neer zij een paar eieren kopen.
Vaak koopt de huisvrouw in de stadj
eieren, waarvan de kwaliteit niet in
verhouding staat tot de hoge prijs, die'
zij er in de meeste gevallen voor moet
betalen. Aldus het Vrije Volk.
Aan het prijsverloop van de eieren is
niet veel te veranderen. Het hangt voor
al af van de vraag in het buitenland.
Maar aan de kwaliteit van de eieren die j
in het binnenland verkocht worden is
zeker wat te veranderen!
Veel hangt daarbij af van de goede
wil en ook van het juiste inzicht in ei
gen belangen van pluimveèhoudeils,
kleine boeren en handel. Maar oOk de
consument kan tot verbetering bijdragen
c'oor werkelijk goede eieren van de ver
kopers te verlangen.
Voor al deze belanghebbenden bij het
ei is onlangs een boekje verschenen dat
de noodzakelijke voorlichting geeft.
„Het Ei bij de pluimveehouder en de
verzamelaar", is de titel. Het is samen- J
gesteld door het hoofd van het Bedrijf- l
schap voor Pluimvee en Eieren, ir J. G. j;
Tukker en mr P. E. Rijpma en uitgege
ven door het Bedrijfschap.
De kippenhouder kan eruit leren wat j
hij moet doen om een goede kwaliteit ;i
eieren te verkrijgen en de verzamelaar
en handelaar kan eruit putten om te
zien wat voor zijn bedrijf de beste re
sultaten oplevert.
Maar ook de consument kan er iets in j
vinden wat voor hem van betekenis is:
nl. hoe en wat een ei (en dan een goed
ei( eigenlijk moet zijn.
De kip heeft zo'n slordige 25 uur
nodig om een ei te vormen en netjes
voorzien van een beschermend laag- i
je (eihuidje) glanzend en wel in het
legnest te deponeren. Een steriel in
kalk verpakt pakje dat 65,6 pet wa
ter, 12,1 pet chemisch zuiver eiwit,
10,5 pet vet, 0,9 pet koolhydraten en
10,9 pet asbestanddelen bevat. Maar
die steriliteit gaat direct verloren,
want onmiddellijk na het leggen be
ginnen allerlei bacteriën hun aan
vallen op het ei.
Nu zijn er pluimveehouders die het de
bacteriën gemakkelijk maken. Indien de
legnesten niet goed verzorgd zijn of als
het ei te lang in het nest ligt, kan een
ei door de poten van de kip gemakkelijk
bevuild worden, met mest bijvoorbeeld.
De vele bacteriën uit die verontreiniging
kunnen dan in massa trachten het ei
binnen te komen.
Zo'n vuil ei moet volgens de voor
schriften gestempeld worden met „Twe-
de Soort" en levert de pluimveehouder
dan minder op.
Sommige kippenhouders en verzame
laars denken dan slim te doen door de
eieren te wassen of te schuren. Dan zijn
de eieren schoon. Maar zij vergeten dat
zij de natuurlijke bescherming van het
ei, het huidje, vernietigen en de poriën
vergroten. De bacteriën worden in de
sdhaal gewreven en krijgen bovendien
gaten om verder door te dringen. Het
gevolg is een veel sneller bederf van de
eieren, in de zomer soms al na een dag
of vijf.
Kcurmogelijkheid
Een goed ei is voor een leek nog het
beste te herkennen aan het wit. Als een
vers ei stukgeslagen wordt, is het van
uitstekende kwaliteit als het wit in een
dikke laag vlak bij de dooitr blijft lig
gen. Als het dik wit verder uitvloeit en
ook een vrij grote hoeveelheid dunner
wit aan de buitenste rand ligt is het ei
erg goed.
Maar als het ei maar heel weinig dik
wit en veel dun uitlopend wit bevat is
het een tweede soort ei van afwijkende
'kwaliteit. Van tweede soort sterk afwij
kend spreekt men bij eeeren waarbij al
het dikke wit verdwenen is, zodat bij
uitslaan de dooier als een half bolletje
in een ver uitlopende dunne plas eiwit
ligt.
Een ander kenmerk voor een oud ei
is ook de plaats van de dooier. Als dat
ligt is het ei meestal allesbehalve vers.
aan een kant bijna tegen de schaal aan-
Eieren met bloedstipjes en zgn. vlees
stukjes zijn ook van tweede soort en af
wijkende kwaliteit.
In het algemeen zou het van de han
del voor een vergroting van de afzet in
het binnenland beter zijn te zorgen dat
deze laatste eiersoorten minder bij de
winkelier en meer bij de industrie kwa
men. Veel mensen krijgen een afkeer
van eieren als zij een paar maal een ei
met een bloedstip of een vleesstukje op
tafel krijgen.
Zekere markt
De Nederlandse pluimveehouders en
handelaren moeten vooral bedenken dat
de binnenlandse afzet de meest zekere
markt biedt in een tijd dat het met de
export minder goed zou gaan.
Indien zij niet reeds nu odor verbete
ring van de kwaliteit der eieren in ei
gen land de grondslag leggen voor een
behoorlijke afzet bij exportmoeilijkhe
den, zullen zij dan ondervinden hoe ge
vaarlijk het is om deze markt te ver
waarlozen.
