Het begon in het dodenhuis van de
Sing-Sing
De Grote Speurder
De deur is achter me in het slot ge
vallen en ik sta in het dodenhuis van
de Sing-Sing. De korte, zachte slag is
niettemin gehoord door de twaalf man
nen, wier énige zekerheid in het leven
nog is, dat ze straks ter dood zullen
worden gebracht.
Ik hoor beweging in de cellen. Achter
die zwaarbeslagen deuren staan nu de
ter dood veroordeelden en houden de
adem in. Zij wachten en weten niet
waarop. Zij wachten en het kan alleen
maar zijn op de dood. M'n begeleider
gaat me voor naar wéér een deur en
dan sta ik in een klein, onaanzienlijk
vertrek, met daarin een kleine, onaan
zienlijke stoel. De electrische stoel.
Je huivert van deze grauwe, gruw
zame atmosfeer, van de onwezenlijke
stilte, van die simpele, maar genadeloze
stoel, die wel de mens, niet echter diens
probleem vernietigen kan. Het pro
bleem van de ontspoorde mens in een
Maatschappij, die de voorwaarden tot
die ontsporing helpt scheppen.
Het vertrek ziet er proper uit als een
moderne toonzaal. Er ligt nergens een
stofje, het schakelbord, dat de moorden
de stroom bergt, glimt feestelijk. In een
nabijgelegen vertrekje staan een aantal
keurige ontleedtafels. Straks zal uit de
verschroeide lichamen van de twaalf
mannen het hart worden gesneden om
de Maatschappij desgevraagd te kunnen
bewijzen, dat de misdaden jegens haar
metterdaad zijn afgestraft. Hierna kun
nen de misdadiger door diezelfde
Maatschappij weer voorrechten worden
geboden, want enorme ijskasten wach
ten om gaaf zijn dode lichaam te bewa
ren, zo de familie op een eigen begrafe
nis prijs mocht stellen. Je verlaat het
zo steriele, maar tegelijk zo sinistere
dodenhuis weer langs de cellen van de
veroordeelden. Een van hen slaat uit
zinnig met de vuisten tegen de stalen
deur. „Het is haast nog een jongen'',
vertelt je gids, „maar hij vermoordde 'n
bejaard echtpaar om aan geld te komen''
„En zijn voorgeschiedenis?" wil je we
ten. „Het oude lied", zegt de man naast
je. „Opgegroeid in een achterbuurt van
New York. Een vader, die liever dronk
dan werkte, en een moeder, die met
haar kinderen meer slaag kreeg dan
eten. De eerste diefstal, de jeugdgevan
genis, enfin, u weet zelf wel, hoe dat
gaat
Je weet het en we moesten het alle
maal weten. Ook wij in Nederland,
waar jegens de ontspoorde naaste zo
veel méér ten goede wordt gedaan, zo
veel méér, maar altijd nog te weinig.
De roffelende vuisten op de celdeur
zijn als vuisten in je eigen gezicht. Was
het zijn schuld, vraag je je af, dat deze
jongen werd grootgebracht in de redde
loze armoede van de achterbuurten?
Was het zijn schuld, dat zijn vader geen
begrip had en hem met een stok de
straat opjoeg? Was het allemaal zijn
schuld alleen? Of ook - en in de aller
eerste plaats - die van de Maatschappij?
Of ook - en in de eerste plaats - die van
ons, volwassenen?
Het doffe geluid van die beukende
vuisten hoor je nog als je weer buiten
staat. Je voelt je onpasselijk en geschokt
Vóór je Amerika straks verlaten hebt,
is deze jongen, zijn deze twaalf mannen
ter dood gebracht. Door een Maatschap
pij, die van misdadigheid de oorzaak èn
de gevolgen kent, maar die onmachtig is
in haar behandeling ervan verbetering
aan te brengen
Na Amerika kwam je in Saoedi-
Arabië. Daar zag je wéér een andere
methode om de misdaad te wreken.
Denkt U nu niet, dat ik U een fabeltje
navertel. Het gaat hier om een realiteit,
die ik met eigen ogen zag. In het rijk
van de Ibn Saoed's regeert nog de oude,
meedogenloze Mohammedaanse wet. De
ze straft de dief niet af met gevangenis,
maar - en U leest het heus goed - met
het afhakken van de linkerhand. Ik zag
zo'n verminkte in de straten van Djed-
dha. Zo ergens dan gold hier dus de
aloude, barre wet van het „oog om oog,
tand om tand". Alsof de harde, genade
loze straf de misdadigheid zou kunnen
verminderen, laat staan opheffen.
In Saoedi-Arabië neemt men -de mis
dadiger zijn hand. In Amerika en in
menig ander land neemt men in het ui
terste geval zelfs zijn leven. Wat ge
beurt er nu in ons land? Hier reikt men
de ontspoorde medemens de hand en rédt
men zijn leven, althans doet men door
reclasseringsverenigingen voor hem,
wat menselijkerwijze maar mogelijk is.
Kort na mijn oriëntatie-reizen naar
Amerika en het Midden-Oosten en nog
diep onder de indruk daarvan bezocht
ik een Jeugdgevangenis in Zutphen.
Wat ik hier ontdekte, trof mij minstens
zo diep Hier toch vond ik een gevange
nis, die met een strafplaats maar wei
nig, met een reclasseringsoord daaren
tegen alles te maken had. Er bevinden
zich een honderdtal jeugdige delinquen
ten, onder wie er zijn, die geen geringe
misdaden begingenToch zijn hier
geen cellen, maar kamertjes, die de be
woners al naar hun karakter en smaak
zelf kunnen inrichten. De cipiers zijn
eerder maatschappelijke werkers dan
gestrenge bewakers. Er zijn een paar
dikgetraliede strafcellen, maar wanneer
ik vraag ze te mogen bekijken, moet
eerst de sleutel worden gehaald en gaat
de deur maar moeilijk open.... Al in
geen negen maanden deden ze dienst.
De directeur, de geestelijkheid, de
psychiater, de sociale ambtenaar, ze zijn
hier niet om te vergelden, maar om te
observeren en te peilen, te begrijpen en
begrip te wekken, om te genezen en
op te voeden. Wie deze methode verwe
kelijkt wenst te noemen en zweert bij
de wraak en de vergelding, hij zou als
ik met de directeur van deze gevangenis
of de gevangenen zelf moeten kunnen
praten om dan te ervaren door welke
ellendige oorzaken deze jongens vaak
hier belandden. Door wrijvingen in het
GOED MOSSELZAAD IN DE
WADDENZEE
Naar de Harlinger Courant bericht
hebben proefvangsten uitgewezen, dat
er in de Waddenzee, in tegenstelling
met de situatie in het voorjaar, thans
veel mosselzaad aanwezig is en wel van
prima kwaliteit.
Verwacht wordt, dat er toestemming
zal worden verleend om eind Septem
ber op dit mosselzaad te mogen gaan
vissen om dit daarna op de mosselper
celen in de Waddenzee te mogen uit
zetten. Aan de visserij op dit mossel
zaad zal worden deelgenomen door vis
sers uit Harlingen zowel als uit Zeeland
en Wieringen.
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 15 Sept. Consultatie-bureau
Van 2-2.30 uur voor hen die per taxi of
bus komen; van 2.30-3.30 uur voor Moe- J
ders met kinderwagens van buiten Den
Burg; van 3.30-4.30 uur voor moeders 1
uit Den Burg.
gezin, door de miserabele, ronduit on
zedelijke woontoestanden, door de ver
derfelijke invloed van de straat en het
gebrek aan verantwoorde vrije-tijdsbe-
steding. Hij zou zich dan met mij ver
heugen, dat er mannen en vrouwen zijn,
die - onverpoosd en door alle onvermij
delijke teleurstellingen heen - het beste
van zichzelf geven om deze verknoeide
levens weer bezinning, zelfrespect en
moed bij te brengen - en daar, naar de
uitkomsten bewijzen, voor een goed deel
in slagen. Over reclassering gesproken:
behalve het massale werk dat zij doet
om de ontspoorde medemens weer in het
gareel te krijgen, ziet hij jaarlijks nog
kans ruim 10.000 voorlichtingsrapporten
uit te brengen, die de rechter vóór het
vonnis volledig inlichten omtrent de
verdachte, diens aard, milieu, voorge
schiedenis e.d., zodat bij de bepaling
van de strafmaat en de heropvoeding
hiermee rekening kan worden gehouden.
De wet van de liefde verplicht de ge
meenschap, dat niets zal worden nage
laten om haar verdoolde burgers weer
terug te brengen op het pad van eer
lijkheid en fatsoen. Zo bezien moet de
straf niet alleen vergelding, maar óók
vergeving en óók verbetering inhouden.
Dan wordt de strafmaatregel voor de
veroordeelde, zo goed als voor de Maat
schappij een zegen, in plaats van een
vervloeking en eert schande. Het kan
niet anders of U zult dit met mij eens
zijn. En dan zult U het Uwe willen doen
om hier te helpen. Bijvoorbeeld door 'n
geldelijke gift aan de Reclassering.
Niet uit goedkoop sentiment, niet uit
een beschermende houding, maar uit het
diepgevoelde besef, dat we deze onge-
lukkigen na de gevangenis niet alleen
het leven moeten hergeven, maar ook
fatsoenlijk werk voor hun handen en
moed en geloof voor hun hart. En daar
voor zorgen de vrouwen en' mannen van
de Reclassering, als U en ik hun even
noodzakelijk als onzelfzuchtig werk mo
gelijk maken. Mógen, kunnen we nog
aarzelen? Leo Uittenbogaard.
I B Bo« 6 Cop*
Copr<Whl P
Ja, de kamer van de beertjes
heeft wel eens 'n nieuw be
hangetje nodig en daarom
hebben ze een grote rol wit
papier gekocht. Dan vragen
ze aan de ooievaar of hij zijn
pootjes in de verfpot wil
stoppen en daarna voorzichtig
over de hele rol papier lopen.
Als de ooievaar klaar is, heb
ben ze het mooiste behang,
dat je je kunt denken. Jum
bo, die heeft zitten kijken,
wil nu natuurlijk zijn zit
kamer ook zo leuk hebben
en hij vraagt de beertjes hem
te helpen. Het moet precies
zo zijn als de kamer van Bim
en Bam. Jumbo loopt nu
zelf over het behangselpa
pier, maar o wee, Jumbo,
had het de ooievaar maar
laten doen. Want kijk nu
eens naar de muren van
van Jumbo's kamer! Daar
staan de grote, logge poten
op afgedrukt. De dieren la
chen er om, maar Jumbo
vindt het prachtig en dat is
toch maar het voornaamste!
TIEN BEZWAARSCHRIFTEN
Naar aanleiding van de tweede ter
visie-ligging zijn t.a.v. het ontwerp-uit-
breidingsplan-in-onderdelen voor Mid-
den-Eierland tien bezwaarschriften in
gekomen. Waar B. en W. het noodza
kelijk achten over deze bezwaarschrif
ten het advies van Prof. W. Bruin in te
winnen, zal de vaststelling ervan voors
hands worden aangehouden.
T.a.v. Zuid-Eierland stellen B. en W.
de raad voor tot vaststelling van het
ontwerp te besluiten, omdat h.i. het
(enige) ingekomen bezwaarschrift vast
stelling daarvan niet in de weg behoeft
te staan.
WAARSCHUWING
De Groepscommandant der Rijkspo
litie maakt bekend, dat een bepaald
verkoopkantoor in de provincie Gronin
gen zich bezig houdt met het onder
rembours verzenden van pakketten
scheermesjes.
Het betreft hier kleine pakketjes die
100 scheermesjes inhouden en via de
PTT aangeboden worden tegen betaling
van f 2,50.
Blijkens een in het pakje aanwezig
briefje heeft men de mogelijkheid de
mesjes te proberen en, zo men ze niet
wenst te behouden, het pakje te re
tourneren, waarna men het bedrag te
rug zou ontvangen. Gebleken is echter,
dat terugbetaling in enkele gevallen
achterwege blijft.
Teneinde teleurstellingen te voorko
men, wordt aangeraden deze pakjes te
weigeren.
TEXELSE MARKT
Aangevoerd 13 September 1954:
4 koeien 750900; 15 pinken, 350450;
27 graskalveren 200325; 50 schapen
90110; 130 lammeren 6075; 35
rammen 90150; 33 biggen 5570; 4
nuchtere kalveren 3555.
DAMCLUB TEXEL
Met onze Jaarvergadering is het be
gin van het nieuwe seizoen een feit ge
worden. Het was weer een goede ver
gadering in de bekende gezonde sfeer.
De opengevallen plaatsen werden
door J. Hooyberg en C. P. Burger in
genomen.
Eén der hoogtepunten was de benoe
ming van J. Kikkert tot Erelid, een on
derscheiding die Ome Jan ten volle ver
dient.
Nieuwe leden kunnen zich opgeven
bij het bestuur of Vrijdag op de eerste
speelavond.
Sportnieuws S.V.C*
Zondag speelde SVC 1 uit tegen
Dirkshorn 1. De eerste aanval is al di
rect gevaarlijk en de S.-keeper weet 'n
hard schot corner te stompen. Weer
komt D. terug en de S. achterhoede
heeft volop gelegenheid haar kunnen te
demonstreren. Langzaam gaat S. tot het
initiatief over. Een hard schot van Wim
gaat net over en een schuiver van Cees
langs de verkeerde kant van de paal.
Rust 00. Na de thee brengt de strijd
beide doelen beurtelings in gevaar. Na
een kwartier weet Dirkshorn de lei
ding te nemen als Henk hands maakt.
De directe vrije schop gaat via het
hoofd van de D. midvoor naar de op de
doellijn staande linksbinnen, die echter
in buitenspelpositie staat, hetgeen de
scheidsrechter ontgaat en D. heeft de
leiding 10. S. gooit er echter een
schepje op en binnen 5 min. brengt
Cees de partijen weer op gelijke voet
11. Met gelijke kansen wordt de res
terende tijd verspeeld, waarin D. door
hun goed spelende midvoor opnieuw
weet te doelpunten 21.. S. speelt nu
voor wat ze waard is en met alle moei
te weten de D.-achterspelers een mooie
combinatie van Wim en Niek te stuiten.
Maar doelpunten worden niet meer ge
maakt en zo komt het einde met 21
overwinning voor Dirkshorn. Jammer
dat we Edie al voor de wedstrijd begon,
moesten missen, doordat hij bij het in
spelen zijn dijbeen blesseerde. Hij werd
echter kranig vervangen door L. v.d.
Veen. We zijn wel erg ongelukkig.
Het 2de speelde thuis tegen Helder 5
en verloor met 50.
Programma Zondag a.s.: SVC 1-Wi-
ron 1; Oosterend 2-SVC 2. Zaterdag:
Tex. Boys a-SVC a.
Zaterdag 18 September wordt de na
jaarsvergadering gehouden bij de heer
S. Nota. Aanvan 8 uur.
HOOG WATER
15 Sept. 11.12 en 11.14; 16 Sept. 11.53
en 11.59; 17 Sept. en 0,34.
Aan het strand is het ongeveer een uur
eerder hoog water-
OPENSTELLING BIBLIOTHEKEN
Het leesseizoen komt weer aan!
Op Donderdag 16 September a.s. be
ginnen de Reizende bibliotheken te Ou-
deschild en Midden-Eierland weer met
de uitlening.
Te Oudeschild vindt de uitlening
plaats in de o.l. school, 's avonds van 7
tot 8 uur.
Te Midden-Eierland worden de boe
ken uitgeleend eveneens in de o.l.
school, 's middags van 4-5 uur.
De navolgende bibliotheken zijn al
langer aan de gang: Reizende bibliothe
ken te Den Hoorn, uitlening in de o.l.
school, elke Vrijdagavond van 7.30 tot
8.30 uur, en te Oosterend, uitlening
de o.l. school, elke Woensdag van 8 tot
9 uur 's avonds.
'Publicatie Culturele Raad).
„SPORT EN SPEL IN WOORD EN
BEELD"
Van den Bergh en Jurgens N.V. be
sloot tot de uitgave van 'n groot sport
boek, getiteld „40 Sporten en spelen in
woord en beeld". Het zal een aflevering
in 10 delen worden. Het eerste deel
ontvingen wij ter recensie en wij kun
nen niet anders zeggen dan dat het
boekje er goed verzorgd uitziet. De me
dewerkers zijn allen bekende figuren
in de sportwereld en op vlotte, prettige
manier vertellen zij ons van de diverse
takken van sport. Daarbij verlevendigen
de kleurige illustraties het geschrevene
niet weinig. Evenals met de reeds eer
der verschenen serie „Ik weet het!"
zullen de afbeeldingen gratis worden
verstrekt bij de Blue Band. De eerste
aflevering wordt U gratis toegezonden,
indien men 15 cent voor porto- en ad
ministratiekosten insluit. De volgenJde
afleveringen zijn a 30 ct verkrijgbaar
alsmede insluiting van enige Blue
Bandzegeltjes.
Texelse Boysnicuws
Zo is dan voor onze vereniging de
eerste competitiedag achter de rug en
we mogen van een goede start spreken.
Boys 1 moest de strijd tegen Schoorl l
aanbinden. Dit is een gelijk opgaande,
sportieve wedstrijd geworden. Schoorl
speelde eerst met de straffe wind in de
rug en was zodoende wel het meest in
het offensief, maar toch waren de Boys
isvenmin ongevaarlijk. Er werd direct
in een vlot tempo gestart, dat tijdens
de hele wedstrijd gehandhaafd bleef.
Na 20 min. werd een aanval van S.
in een doelpunt omgezet, doordat de
bal door een back van richting werd
veranderd 10. De Boys antwoordden
met een groot offensief, zodat de S.-
achterhoede op volle toeren moest gaan
draaien, maar voor de rust wisten zij
hun doel voor een doorboring te vrij
waren In de tweede helft werden door
de Boys mooie aanvallen opgezet. Na 'n
kwartier wist 1.binnen A. Boogaard door
te breken, en de toesnellende keeper te
passeren 11. Een vrije schop werd
door r.half K. Witte hard ingeschoten,
de keeper liet de bal echter vallen en
midvoor N.. van Heerwaarden was er
als de kippen bij doch schoot de bal
tegen de onderkant van de lat, maar de
terugspringende bal kwam weer voor
zijn voeten en vervolgens in het lege
doel: 21. In het resterende kwartier
moest de Boys achterhoede alle zeilen'
bijzetten.
Over het algemeen kunnen wij over
deze wedstrijd tevreden zijn. Tempo en
samenspel waren goed, soms prima,
doch het plaatsen liet soms nog te
wensen over.
Bovs 2 moest op het Bovsveld de
strijd aanbinden tegen WGW 6. Zij
wonnen met 132. Ook dit was een
sportieve striid en WGW heeft tot het
einde toe volle weerstand geboden.
De adspiranten zijn echter zeer slecht
gestart, zij verloren van Texel c met
43. Geen wonder als 3 spelers zonder
afbericht verstek laten gaan. Dat is
geen werk. Deze wedstrijd is door Texel
verdiend gewonnen, want deze jongens
voetbalden met veel meer animo en
enthousiasme dan de Boys. Jongens, we
hebben nu kunnen zien, hoe het niet
moet. Volgende week dus beter!
Z/
FEUILLETON
Of te wel „De wonderlijke beleve
nissen van Pieter Bakker.
6. De hoofdcommissaris zou hem ont
vangen met een gezicht als zeven dagen
slecht weer, maar niet anders kunnen
doen dan hem de hand drukken en zeg
gen: Zouden we de strijdbijl maar niet
begraven, meneer Bakker? Zouden we
maar niet samenwerken in de toekomst?
Geen slaap look die nacht de ogen
van Pieter Bakker. Rusteloos draaide
hij zich om en om in zijn bed. Rijen
nullen schemerden hem voor de ogen,
groene papiertjes dwarrelden achter
zijn gesloten oogleden. Vijftigduizend
gulden naar z'n franse grootje!
De volgende morgen, prompt negen
uur, stond Pieter op de stoep van de
bank. Toen hij zich bekend maakte,
kwam meteen de hoofdkassier naar vo
ren.
Komt U even in het privé, meneer
Bakker, verzocht hij beleefd en gaf Pie
ter een stoel Ik ben blij met U ken
nis te maken. U bent plotseling één van
onze belangrijke cliënten geworden. Het
spreekt vanzelf, meneer Bakker, dat,
mocht u wellicht ons advies nodig heb
ben, we U dat altijd graag zullen geven.
Onze bank heeft een reputatie van be
trouwbaarheid en die reputatie is al
honderd vijf tig jaar oud.
Ik weet het; ik weet het, zuchtte
Pieter en kreeg hier toch een heel wat
veiliger gevoel dan in „Du Commerce"
tegenover de welwillende heer Dik-
mans. Deze afgemeten, zakelijke heer
boezemde hem vertrouwen in. Hij zocht
naar een aanloopje om over de cheque
te praten, maar de hoofdkassier was
hem voor.
En nu U hier toch benit, meneer
Bakker, moet ik U mededelen dat zich
gisteren een eigenaardig geval heeft
voorgedaan. Er is hier een meneer ge
weest die een cheque gepresenteerd
heeft van vijftigduizend gulden, vijf
minuten vóór we de loketten sloten.
Heeft U uitbetaald?, kreunde
Pieter.
De ander glimlachte.
Ik zei u al, onze bank is secuur.
Voor zo'n bedrag nemen we altijd wel
extra voorzorgen. We hebben de hand
tekening vergeleken met die van U,
maar daar klopte niets van.
Hij belde. Jansen, breng eens even
die cheque van gisteren, je weet wel
en het dossier van meneer P. Bakker
Toen de bediende terugkwam Pie
ter zat daar in gepijnigd stilzwijgen
haalde de kassier de cheque voor de
dag. Ziet U eens hier, meneer Bak
ker, er is hemelsbreed verschil tussen
deze handtekening en die welke U bij
de notaris heeft geplaatst. Kijk eens
naar die P. met zo'n geweldige krul en
die dikke streep er onder. Dat staat
nergens op. En U tekent altijd P. Bak
ker en hier staat voluit Pieter Bakker.
Pieter herademde.
U hebt dus niet uitbetaald.
Nee, ik heb die meneer gezegd
vandaag maar even terug te komen en
hem een recu gegeven voor de cheque,
want die wilde ik u even laten zien.
Pieters brein werkte op topsnelheid.
Kon hij vertellen hoe hij zich gisteren
had laten bepraten? Kijk eens me
neer, zei hij toen merkwaardig kalm,
de handtekening op de cheque is goed.
Ik heb indertijd mijn handtekening
veranderd. Maar ik heb verzuimd U
dat te berichten.
U moet met zulke dingen altijd
voorzichtig zijn, meneer, merkte de an
der met een nauwelijks merkbaar glim
lachje op. Hij begreep méér dan hij wil
de laten blijken, maar gelukkig voor
Pieter toch niet alles. Als U even een
paar papieren wilt tekenen met Uw eh
nieuwe handtekening, dan is de
zaak in orde. Maar houdt U het dan
daar voorlopig bij?
Pieter glimlachte. Ik zal het U niet
al te lastig maken met veranderingen,
beloofde hij, ik begrijp wel dat U me
niet telkens kunt vragen om hier te ko
men om m'n handtekening te eh
identificeren. Sjonge, dat klonk.
Maar geeft U mij de cheque maar
weer mee en mocht die meneer nog ko
men, zeg hem dan maar dat hij zich
rechtstreeks met mij in verbinding stelt
Met een gelukzalige glimlach op het
gelaat verliet Pieter enkele minuten
later het bankkantoor en wandelde de
straat uit.
Hij was er zich niet van bewust hoe
op de stoep van de bank de gezette fi
guur van de heer Dikmans met 'n ruk
tot stilstand kwam.
Daar gaat hij, de oplichter, siste
Dikmans tussen de tanden, met z'n uit
gestreken gezicht. Heeft me gewoon
zitten besjoemelen waar ik bij was, me
z'n diner laten betalen en me afge
scheept met een cheque met een valse
handtekening. Nou, die bank hoef ik
niet meer binnen, ik zal me daar niet
belachelijk en verdacht gaan maken.
Daar gaan je vijftig mille, Dikmans, en
het heeft je zeven en veertig gulden
inclusief gekost om je les te leren: ver
trouw nooit zulke dooie dienders, want
ze zijn je te glad af. Pieter Bakker....
bah.
Maar het voorwerp van zijn bespie
gelingen trad op rozen.
HOOFDSTUK III
Pieter Bakker vermomt zich
Pieter Bakker, zo plotseling erfge
naam geworden van een bezit van on
geveer drie en een halve ton, was na
zijn gelukkig goed afgelopen zaken-
avontuur het nu met zichzelf eens ge
worden wat hij zou gaan doen. Nu im
mers was het ogenblik gekomen waar
op hij zich kon uitleven: nu de dage
lijkse tredmolengang naar het kantoor
niet langer verplicht was, kon hij zijn
eigen weg gaan
Zijn besluit, detective te worden,
stond thans vast. Maar moeilijker viel
het hem dit besluit uit te voeren. Want
hoe deed men zulks?
Hij las wel eens in de kranten de an
nonces van detective-bureaux, maar
iemand had hem verteld dat zulke bu
reaux niet veel anders deden dan in
opdracht van argwanende vrouwen wat
al te speelse echtgenoten na te gaan,
Zulk een baantje leek Pieter gans niet.
Neen, advertenties zou hij maar niet
zetten. Dat deden de grote voorbeelden
uit de boeken die hij las ook niet. Ver
beeld je dat de Saint of Bulldog Drum
mond of dergelijke heroïsche figuren
een advertentie plaatsten! Het avon
tuur kwam zó op die lui af. Maar zou
den zulke dingen ook in Holland ge
beuren? Natuurlijk, dacht Pieter, schur
ken zijn overal, denk maar aan meneer
Dikmans. Maar je moest het avontuur
niet zoeken, je moest er zo gewoon te
gen aan lopen. Vóór je er erg in had,
zat je er in tot over je oren.
Pieter, die nu verhuisd was naar een
paar kamers in een aanzienlijk betere
buurt, die langzamerhand leerde wat
lekker eten was en zich ook de weelde
van een paar nieuwe costumes en een
goede regenjas had veroorloofd, besloot
dan ook het gevaar niet op te zoeken
Dat wil zeggen, niet opzettelijk. Je kon
het toeval wel een handje helpen.
Ja, als je op de Dahlialaan ging wan
delen, in de nette ambtenaarsbuurt, kon
je 's avonds herent tegenkomen die
hondjep uitlieten, maar geen van die
heren zou je plotseling iets hards en
kouds in je zij duwen en met dreigende
stem zeggen: Loop voor me uit en geef
geen kik, of ik pomp je een portie lood
in je ribben. Nee, daarvoor moest je
toch ergens anders heen. Dan moest je
de buurten opzoeken waar inderdaad
iets gebeuren kón.
Wordt vervolgd.
