BISCHOFF -
39.00 49.uu 59.w 69.
DEN HELDER
EXTRA VOORDELIGE AANBIEDING
KORTE TEDDYMANTELS SUPER KWALITEIT
Ik heb mij geschaamd in
Griekenland
00
00
00
MÜNHARDT'S tlaab?e?«
H.N. ADVERTEERDERS
De Grote Speurder
Met vier collega's heb ik een week
lang de vluchtelingen in Griekenland
bezocht. Ik heb vluchtelingen gezien en
gesproken in Kolokynthou, een vroeger
fabrieksgebouw, in Aktaion, een voor
malig casino, in Lazaretta op het eiland
Syros, een afgekeurd krankzinnigenge
sticht, in Dellagrazia, ook op Syros, een
vervallen villa, in Lavrion, in kleine
nieuwe huisjes, in oude wijken van
Athene, in een dorp van Armeniërs.
Vluchtelingen overal. Andere namen,
andere omgevingen, maar steeds dezelf
de omstandigheden. Mijn collega's en ik
hebben daarover geschreven in onze
bladen. We hebben geprobeerd duide
lijk te maken hoe erg, hoe mensont
erend zelfs de toestanden onder de
vluchtelingen in Griekenland zijn.
Ik heb alles beschreven wat ik heb
gezien. Maar ik heb mezelf er buiten
gehouden: ik heb niet beschreven wat
ik heb ervaren. Die beschrijving zou
tijd en bezinning hebben geëist in een
dergelijke mate, dat de publicaties te
laat zouden zijn gekomen om nog in
vloed te kunnen uitoefenen op de actie
tot hulpverlening. Bovendien was dat
niet het doel van de reis. Want alleen
hetgeen beschreven wordt is. van be
lang, niet hetgeen het beschrevene de
beschrijver heeft „gedaan".
Maar nu hebben de artikelen in de
kranten gestaan. Mijn lezers weten
nauwkeurig wat ik heb gezien. Waarom
dan alsnog dit stuk, waarin ik toch nog
een poging doe iets weer te geven van
wat er tijdens de reis in mij is omge
gaan?
De journalist in de mens heeft mijn
artikelen geschreven. De mens in de
journalist neemt daarmee geen genoe
gen. Ik zou graag met een persoonlijk,
direct op de man gericht woord willen
bereiken wat met de publicatie van
mijn artikelen nog niet mocht zijn be
reikt. Ik zou, nu de publiciteit haar
einde nadert en de rest aan het volk
moet worden overgelaten, nog een laat
ste stoot willen geven. Ik zou iedereen
willen vertellen niet wat ik in Grieken
land heb gezien, maar wat ik heb er
varen.
Ik zei al: dat is onmogelijk. Maar het
moet toch wel mogelijk zijn in woorden
weer te geven hoezeer ik mij heb ge
schaamd tijdens die reis. Geschaamd
voor mijn goede, degelijke kleren, mijn i
uitstekende gezondheid, het geld in
mijn "portefeuille, mijn blocnote, mijn
potlood. Vooral voor die laatste: dat
papier-en-potlood. Ik heb mij ge
schaamd als ik door de gangetjes tussen
de muren van dekens in Atakaion,
langs de bordpapieren wanden in Kolo
kynthou of in de verstikkend hete
donkere celletjes van Lazaretta liep en
daar de wezens zag, die met mij alleen
het begrip mens gemeen hadden. Ik
geneerde mij voor deze mensen, onder
voed en in lompen, zonder huis, zonder
werk, zonder gezondheid dikwijls. En
alleen door mij telkens weer te reali
seren wat ik daar kwam doen: een
hulpactie inluiden, kon ik mij er toe
brengen deze mensen aan te spreken,
hun vragen te stellen. Vaak had ik lie
ver rechtsomkeer gemaakt als ik in die
donkere doffe ogen las: „Daar is er
weer een - wat komt hij hier doen, wat
heeft hij hier te maken". Want ik
voelde mij machteloos en klein tegen
over zoveel leed, dat andere mensen,
even goed gekleed en gevoed als ik, met
nog meer geld in hun portefeuille dan
ik, hebben veroorzaakt. Ik voelde hier
en daar de afgunst als men mij daar
bekeek als een wezen uit onwezenlijke
verten, als een herinnering aan hoe het
eens was voor hen allen ook.
Ik heb - en ik weet van mijn colle
ga's dat zij het ook hebben gedaan -
met een vloek op de lippen rondgelo
pen, met een strak-getrokken gezicht
dat nochtans met altijd de ontroering
er achter kon verbergen. Ik heb de nei
ging gevoeld zo'n jonge vent mee te
nemen en hem eens flink te laten eten. j
Maar dat kon niet. Ik heb de neiging
gehad zo'n klein, ondervoed, vrolijk
kind dat door stof en vuil dartelde mee
te nemen naar Nederland. Maar dat
kon niet. Het enige wat ik kon doen
was: schichtig rondkijkend of geen van
de andere vluchtelingen het zag, een
ondervraagde wat drachmen in de hand
stoppen. Het enige wat een van mijn
collega's kon doen was: een groente
boer zijn voorraad appelen voor een
deel afkopen en die onder juichende
kinderen verdelen.
En overal, overal was het hetzelfde.
Er lag iets radeloos in die naar de keel
grijpende eentonigheid. En het gevaar
voor afstomping was zo groot. Ik heb
het gepresteerd tegen een man, die met
een vrouw en drie kinderen in 'n krot
van een kamertje hokte waar zij zich
amper konden bewegen en nochtans
alles moesten doen, te zeggen dat hij het
hier toch niet zó slecht had, omdat er in
dat kamertje een raam was. Dat,
had ik ervaren, was een grote uitzon
dering. En op het moment dat ik mij
realiseerde wat ik had gezegd, beaamde
de man mijn opmerking. Hij vond het
zelf ook. Ik heb mij omgedraaid.
Behalve tegen afstomping heb ik
moeten vechten tegen cynisme. Want
wie machteloos is, zich schaamt en toch
afstompt, die wordt cynisch. Temeer
als hij de schrille tegenstelling ziet met
het luxe leven in Athene met al zijn
buitensporigheden. En de bijna even
schrille tegenstellingen met de verstil
de schoonheid van de resten der antieke
cultuur.
Vijf dagen lang bezoeken aan de
vluchtelingen. Vijf dagen die in mijn
leven van grote betekenis zullen blij
ven, omdat ik daarin kennis heb ge
maakt met een leed en een kommer, die
ik voor onbestaanbaar zou hebben ge
houden, ware ik niet naar Griekenland
geweest. Ik heb mij geconfronteerd ge
zien met een vorm van leven die terug
gebracht was tot het absolute minimum
van ademhalen.
In mijn hotelkamer heb ik er slape
loos van gelegen.
Na mijn terugkeer zijn steeds weer
beelden uit de kampen voor mij opge
doemd. Zij zullen niet verdwijnen,
voordat ik weet dat het vluchtelingen
probleem is opgelost. Voordat ik weet,
dat aan dat raam van die man weer 'n
behoorlijk huis vast zit.
Een uur loon of een uur overwerk.
Een belachelijk gering verzoek tegen
over zulk een nood.
S.V. Texel
Zondag:
Texel 1-BKC 1; LSW 2-Texel 2; Texel
a-JVC a, 12 uur.
Vanmiddag: Texel b-Texel c.
Handbal: Tonegido 2-Texel 1.
Texel 1 ontmoet een oude bekende.
BKC heeft nog niet zo best geboerd, dit
seizoen en zal dus sterk proberen om
haar positie te verbeteren.
Texel 2 gaat naar LSW. Of dit door
kan gaan? Het is een slecht veld. Kijk
dus in het kastje.
Texel a zal proberen de punten te
bemachtigen, terwijl Texel c aan b wel
een te zware dobber zal hebben.
De handbalsters gaan hun tweede
comp. wedstrijd spelen.
SVC-Nieuws
Hedenmiddag 3 uur adsp. a uit tegen
De Koog a. Vertrek 2 uur.
Het tweede ontvangt morgen om
half twee WGW 4.
Het eerste gaat naar onze sport
vrienden in Sint Maarten en speelt om
2 uur tegen Sint Boys 1. Wie het eerste
willen vergezellen, gelieven dit vóór
hedenavond half acht aan de secretaris
op te geven. Vertrek De Cocksdorp 11
uur, boot 11,45 uur.
Terreindienst als vorige week.
SV De Koog.
De adsp. hebben Zaterdag weer ge
wonnen. En wel met 12-1 van Texel c.
De Koog 1 speelde uit tegen Cocks
dorp en wist met 11 gelijk te spelen.
Hedenmiddag 4 uur: De Koog a-De
Cocksdorp a.
Zondag: 1,30 uur De Koog 2-WGW 6.
SVW 1-De Koog 1, vertrek 10,45 uur.
Donderdagavond 7,30 uur wordt er
een begin gemaakt met de zaaltraining
en wel in de oude O.L. school. Komen
we allen zoveel mogelijk?
SPORTVERENIGING „OOSTEREND"
Zaterdagavond 20 November zal de
afdeling gymnastiek van S V.O. voor
de dag komen met een uitvoering, wel
ke door eigen leden zal worden ver
zorgd. Wij zullen niet opsommen, wat
er allemaal staat te gebeuren. Wilt U
echter een prettige avond meemaken,
dan lijkt het ons raadzaam er reeds nu
rekening mee te houden, dat U de
20ste November hiervoor reserveert.
Wij komen hierop nog nader terug.
BAZAR IN DE COCKSDORP
Op Vrijdag 19 en Zaterdag 20 No
vember zal er een bazar gehouden
worden in het gebouw van Christelijke
belangen.
De successen in Zuid-Eierland en
Oosterend hebben de inwoners van het
barre noorden van ons eiland gestimu
leerd. Er is achter de schermen hard
gewerkt. Het resultaat is 'n goed voor
ziene textielstand en bijouterieën. Er
zijn diverse attracties met pracht prij
zen. Wie voor Sinterklaas nog inkopen
doen moet, kijke eerst in de bazar!
Tot zover is alles geslaagd, maar de
•bezoekers moeten toch het geheel doen
slagen. Daarom, komt allen, want U
bent allen hartelijk welkom!
De openingsuren zowel voor Vrijdag
als Zaterdag zijn van 3-6 uur en van 7
uur tot sluitingstijd.
Wie nog wat te missen heeft voor
deze bazar, gelieve dit af te geven bij
de Firma Kikkert of aan de Pastorie.
WANNEER IS IIET POSTKANTOOR TE
DEN BURG OPEN?
Dagelijks van 8.30-12.30, van 2-4 en
van 5-7 uur.
Zaterdags van 8.30-1. Voor telegraaf en
telefoon Zaterdags bovendien van 2-4
en van 5-7 uur.
Zondags. Alleen voor telegraaf en tele
foon van 8-9 uur.
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 5 tot en met 11 November 1954
Geboren: Jan, zv Klaas van Strien en
Jannetje Kreeft; Catholijntje Jetske, dv
Jacobus de Ridder en Jetske Robijn;
Fokke Jan, zv Jozias de Visser en Lut-
gertien Hessels; Andreas Cornelis en
Adriana Cornelia, dochter en zoon van
Pieter Kuip en Adriana Oud.
Ondertrouwd: Arie N. Roest en Mar-
garetha M. Smit; Jan Brouwer en Ber
tha L. de Wijn; Cornelis N. de Wit en
Elizabeth van Egmond.
Getrouwd: Reinardus van Heerwaar-
den en Af ra M. Stam; Jan Koolstra en
Maartje de Bloois.
Overleden: Jacob G. Munters, oud 76
jaren. Trijntje Hoekstra, oud 49 jaren,
echtgen. van C. Wonder; Jan Boon, oud
77 jaren.
Gevonden voorwerpen
fietstas, motorwant, sleutelbos, 1 paar
klompen, groene shawl.
INGEKOMEN PERSONEN
Hinke Bouma, van Franekeradeel,
Dongjum 71 naar Groeneplaats 11; Kla-
sina Lap, van Alkmaar, Wilhelmina-
laan 11 naar Den Hoorn 111, An toon de
Meel van Egmond Binnen, Herenweg
231 naar K 78a; Maijke Wijbenga, ev.
de Waard, van Castricum, Duinenbosch
3 naar C 100a; Jan Gulmans, van Hoog
woud, Burg. Hoogenboomlaan C 4 naar
Kogerweg 10a, met gezin; Cornelia J.
Broms, van Bergen NH, Molenstraat 3
naar Den Hoorn 125; Wilhelmina Stee
man, wv. Zaagsma, van Den Helder,
Vlamingstraat 3 naar Groeneplaats 11.
VERTROKKEN PERSONEN
Catharina M. A. Reij, van Weststraat
10 naar Bergen NH, Loudelsweg 24;
Hette C. Feikema, van De Cocksdorp
16 naar Amsterdam, Valeriusstraat 146;
Jan Daalder, van De Koog 30 naar Nij
megen, Frans Halsstraat 82; Pieter
Smit van Kogerweg 10a naar Anna
Paulowna, Raadhuisstr. 13, met gezin;
Cornelia Dalenberg, van C 107a naar
Amsterdam, Minervalaan 35; Dieuwer-
tje Smit, van B 36 naar Anna Paulow
na, Schorweg 77; Gerrit van Dompseler
van B 66 naar Den Haag, Oudemans-
straat 29; Afra M. Stam, van Koger-
straat 13 naar Vreeland, Duinkerken 3;
Jan Koolstra, van K 10 naar Utrecht,
Wittevrouwensingel 60 en echtgen.
"TEGEN HOEST
JA Jl f
PASTI L.LE S
VLOTBRUG WEDSTRIJDEN
Woensdagavond werd in Hotel De
Graaf de laatste avond van de vlot
brugwedstrijden gehouden. De belang
stelling was groot en er was eigenlijk
tijd te kort om ieder in de gelegenheid
te stellen ook een kansje te wagen.
In totaal waren er 20 prijzen, waar
van een groot gedeelte door verschil
lende personen beschikbaar gesteld,
waarvoor ook van deze plaats nog onze
hartelijke dank.
De eerste prijs, een herenrijwiel,
werd gewonnen door J. Daalder met
115 punten, de tweede door A. van der
Slikke en de derde door L. Kellner.
Het resultaat van deze actie is zeer be
vredigend en de kas van de S.V. Texel
vaart er wel bij. We zijn er echter nog
niet en andere acties zijn dan ook in
voorbereiding, we hopen ook dan weer
op onze trouwe medewerkers te kunnen
rekenen.
NAAR DE KLEUTERSCHOOL
Het bestuur der Nutskleuterschool
verzoekt ons mede te delen, dat kleu
ters, die voor of op 15 Januari 4 jaar
worden jhartelijk welkom zijn. Gedu
rende de maand December worden
evenwel geen nieuwe leerlingen toege
laten.
scheppen gezonde regelmaat
PUBLICATIE
VAN DE CULTURELE RAAD
Zaterdag 13 November
Den Burg, Gymnastieklokaal Molenstr.
,Kotex" JongdierententoonsteUing.
Openstelling tentoonstelling vanaf 7,30
uur n.m.
Den Burg, Ned. Herv. Kerk, kerkcon-
cert met medewerking van 3 zangkoren,
orgel, 2 bugels, cello en viool.
De Cocksdorp, De Hoop, toneelver.
„ODIT" met het stuk „Het Wespennest"
Midden-Eierland, O.L. School, bonte
avond ten bate van het St. Nicolaas-
feest van de O. L. School.
Zondag 14 November
Den Burg, Gymlokaal Molenstr. Open
stelling jongdieren tentoonstelling „Ko-
tex" van 10-10 uur.
Maandag 15 November
Den Burg, Gymlokaal Molenstr. Open
stelling jongdierententoonstelling „Ko-
tex" van 10-9 uur.
Dinsdag 16 November
Den Burg, „De Zwaan", jaarverg. R.K.
Middenstandsvereniging.
Oudeschild, „Eigen Gebouw", Vrou
wengroep P vd A, Vrouwendag met
spreekster en voordrachtskunstenares.
Donderdag 18 November
Den Burg, „Texel", Plattelandsvrouwen
Voorlichtingsavond Bur. van de Voe
dingsraad „Voeding en Gezondheid".
Den Burg, „ULO-school" Ouderavond
Vrijdag 19 November
Den Burg, „LTLO-school", Ouderavond
Den Burg, Landbouwschool, Praat
avond. Sprekers: H. de Veer over Ver
houding Boer en Landarbeider en D.
Roeper over Verblijf in Denemarken.
De Cocksdorp, Wijkgebouw Ned. Herv.
Gemeente, bazar ten bate van de N.H.
Kerk.
Zaterdag 20 November
Den Burg, „Oranjeboom" toneeluitvoe
ring „UDI"'
Oosterend, „Het Wapen van Aunster-
dam", Gymnastiekuitvoering SVO.
De Cocksdorp, Ned. Herv. Wijkgebouw,
bazar ten bate van de Ned. Herv. Kerk.
Nu de feestdagen naderen,
stromen ons de advertentie
teksten weer toe.
Ze zijn natuurlijk van harte
welkom, móar.... wij verzoe
ken U met klem Uw tekst zo
vlug als enigszins mogelijk, te
zenden, en wel:
Voor de Courant van Woensdag:
Uiterlijk Maandagavond
Voor de Courant van Zaterdag:
Uiterlijk Donderdag, n.m. 3 uur
Alleen dan kunnen wij een
correcte uitvoering van Uw op
dracht garanderen.
Directie Texelse Courant
FEUILLETON
Of te wel „De wonderlijke beleve
nissen van Pieter Bakker.
0®1 Ki m I*'» i'.' is j\.'
19. Andere speurhelden liepen ergens
in Hyde Park of langs 42ed Street, en
dan zakte er iemand in elkaar of kwam
er iemand een huis uit rennen en riep
moord, en dan waren ze er het eerst bij
voor domme agenten de boel vertroebe
len konden, en wanneer dan die domme
agenten en nerveuze inspecteurs op hun
nagels beten, kwam de speurder en zei
koeltjes: Waarom arresteert U Rooie
Hein niet? Hij is de moordenaar. Hier is
het mes, waarmee de moord gepleegd
werd met een pracht van een duimaf
druk!
Maar verbeeld je, zo dacht Pieter, dat
je op het Damrak liep en er kwam op
eens iemand uit De Rode Leeuw hollen
die moord riep! Zulke dingen gebeuren
niet, en als ze al gebeuren, dan blijkt
meestal dat de moord-roeper geen wa
terdrinker is. Nee, men moest de leeuw
in zijn eigen hol aan de staart trekken.
Hij moest de buurten in, waar de mis
daad welig tierde. En voor Pieter was
de haard van alle misdaad de omgeving
van de Zeedijk, die oude zeemanswijk,
waar het vroeger inderdaad nogal eens
heet kon toegaan, maar waar het nu het
meest van de tijd even kalm is als in 'n
kinderbewaarplaats.
Aan vermommingen deed Pieter niet
meer. Zijn eerste en laatste experiment,
waarbij hij bijna op ,,'t bero" was be
land en zijn eigen hospita hem als een
bedelaar de deur voor de neus had dicht
geslagen toen hij zijn sleutels vergeten
had, was hem genoeg geweest. Daarom
koos hij het oude costuum, dat hij voor
heen op kantoor placht te dragen en uit
piëteit steeds bewaard, zette zijn bol
hoed op en wandelde de deur uit, in de
richting van het Centraal Station," niet
wetend waar hij precies belanden zou.
En het was in „De Haven van Rotter
dam' waar Blonde Willy achter de tap
kast stond, dat hij tenslotte voor anker
ging.
Blonde Willy, om wie vroeger meer
malen het mes getrokken was en die an
sichten placht te ontvangen uit alle ha
vensteden ter wereld, die alle netjes
met punaises aan de wand waren ge-
prikt, was in haar soort nog een knap
vrouwmens, maar twintig jaar in een
havenkroeg laten hun sporen achter.
Haar stemorgaan had echter niet gele
den en als zij sprak, overstemde ze de
zwaarste bas van welke stoker ook.
Pieter zag haar met onwillige eerbied
aan. Met de armen op de toonbank
leunend, luisterde ze, de mond open en
al klaar om straks luid en hard te la
chen, naar de leugens die een schipper
zat te vertellen. Naast de schipper, een
ruige gast, zat een dame die als Greetje
werd aangesproken en bij Willy kind
aan huis bleek te zijn en tijdens de ver
halen van de schipper die Goof bleek
te heten, voortdurend knipoogde tegen
diens maat, een jonge stuurman, die er
bij zat met een gezicht of hij die ver
halen al voor de honderdste keer hoor
de, wat waarschijnlijk wel zo was.
Naast de stuurman bevond zich nog
een man met een ietwat mongools uiter
lijk, die ondoorgrondelijk zat te luiste
ren en zo af en toe zonder een woord
zijn glas naar Willy schoof, die het
prompt vulde, zonder haar gezicht van
de vertellende Goof af te wenden. En
daarnaast, aan Pi eters rechterzijde, zat
een heerachtig persoon in 'n grijs getail
leerd costuum, met een rose overhemd
en een Amerikaanse das, gele schoenen
met zeer dikke zolen en 'n gouden pols
horloge, maar vuile nagels.
Deze heer interesseerde Pieter zeer,
omdat hij hem deed denken aan de Ko
ning der Onderwereld, zoals Pieter die
had aanschouwd in de film „De Achter
buurten van Chicago". Net zo'n ietwat
afgeplatte neus, zulke hoge jukbeende
ren, zo'n scherp snorretje en zulke
steekoogjes. De heer dronk whisky-
puur en zei niets maar luisterde. Toen
Pieter binnen kwam, had hij hem even
scherp opgenomen, maar blijkbaar ge
rustgesteld door het weinig intelligent
uiterlijk van de nieuwe bezoeker en
diens armelijke plunje, had hij zich
weer naar de bar gekeerd.
Wat zal 't weze jonge? zei Wil
ly hartelijk. Gesjochte jongens, zo lang
ze tenminste betaalden, vonden bij haar
steeds 'n moederlijk onthaal, en dit was
zo'n verpieterd mannetje. Zeker 'n pro
vinciaal die de buurt eens kwam bekij
ken.
Nou.'n pilsje maar bestelde
Pieter bescheiden. Willy draaide zich
naar de bierkraan, schonk in, streek
met de schuimspaan het schuim van het
glas en zette het met een klap vlak voor
hem neer, zodat hij er van schrok.
Santée zei Willy en lachte al haar
gouden tanden bloot. Pieter lachte te
rug, een beetje witjes.
De schipper vertelde verder. De an
deren luisterden, zo nu en dan een op
merking makend.
'k Krijg een droge keel. Wil, toe
meid, tap nog es in zei de schipper
't lijkt wel of het van de arme gaat
hier.nou, voor mijn 'et rondje, wel
ja, allemaal, 't mot toch op.
Allemaal 't zelfde maar? vroeg
Willy in 't algemeen. Er ging 'n grom
men op, Pieter zweeg, gespannen luis
terend naar wat de vaderlijke Goof had
meegemaakt. Opeens werd met 'n klap
weer een glas schuimend bier voor hem
neergezet. Verbaasd keek hij naar
Willy.
Ik had.wou hij protesteren.
Van meneer déér.wees
Willy naar de schipper, die zijn „ouwe"
ophief in Pieters richting: Van mijn,
vader, op je gezondheid.
Pieter had helemaal geen trek in
wéér zo'n groot glas koud bier, maar hij
durfde niet weigeren. Dat volk hier was
goedhartig wist hij, maar gauw op de
teentjes getrapt, en voor je d'r erg in
had, had je mot. Dan beter koud bier
in je maag. Pieter grinnikte schaapach
tig naar de welsprekende Goof en ving
tegelijk een welmenende knipoog op
van Willy die zeggen moest: Zo
komt een arme slokker ook nog es aan
een extraatje. En ze gaf aan deze
mening harop uiting door op te merken
dat het beter gaat van een stad als van
een dorp.
Pieters buurman dronk snel zijn li
keurtje leeg, keek op zijn gouden hor
loge, mompelde iets naar Willy, die be
grijpend terugknikte, haakte zijn bol
hoed van de kapstok en vertrok.
Kom d'r een beetje dichter bij zit-
te, jonge nodigde Willy gezellig
heid is maar alles.
Pieter schoof aarzelend op de zo pas
verlaten, nog warme kruk, vlak naasl
de mongoolse heer, die hem met niets-
ziende ogen aanstaarde.
Nou afijn vervolgde Goof, nie
gehinderd door de stoornis, het verhaa
van zijn belevenissen en vertelde ho<
mooi het was aan de overkant van d<
grote haringvijver. Ik heb d'r nog eei
foto van in me binnenzak, voor de ku
rieuzigheid bewaarden
schipper dolf in zijn donkerblauw col
bertje en terwijl Willy ademloos ove
de toonbank hing om geen detail ti
missen, toonde hij de ezelsorige kaart
De mongoolse heer zag recht voor zid
uit en wijdde zich aan de reiniging val
zijn nagels en Pieter keek maar zo'i
beetje met een afwezige glimlach. H3
had het hier nu wel bekeken. Hij wo'
wel weg. Maar hij had buiten de gull
Goof gerekend, die hem de kaart onde
de neus duwde.
Wordt vervolgd.
