s^ttsa
Twee muziekavonden
Machtig vestingswerk der bezetters bleek niet opgewassen tegen de nog machtiger waterwolf
Texelaars U wacht:
Herinnering aan een glorievolle tijd
Rustiger ligplaats
Van een heel gewoon ongelukje met
een uare bijsmaak
WOENSDAG 8 DECEMBER 1954 69e JAARGANG No. 6894
TEXELSE» C O U RANT
Boekhandel - Drukken] - Bibhotheek 111/1 TT - C ft? Tl fit Tl Pt TT Bank. Postgiro 652. - Abonn. pr. f 1.95 p.
Den Burg - Texel - Postbus 11 -Tel. 11 14/LT t L(/♦A P O lit Ai'VI' At/ WV kwart. 20 ct. incasso. Adv. 8 c. p.mm.
uwwwn
Wie langs het Texelse strand wan
delt bemerkt, dat de jongste stormen
weer flink aan het duintje veroveren
zijn geweest. Ten Zuiden van het Wes
terslag b.v. zijn de duinen thans weer
zeer steil geworden. Komt men nog
zuidelijker, ter hoogte van paal 12, dan
vindt men daar nog altijd brokstukken
van de versterking, welke de naam
„Chinese Muur'' kreeg. Deze is door
het geweld der branding èn door de
ondermijning van het strand zelf totaal
verpulverd. Tussen de betonnen muren
en bunkers ontdekt men hier en daar
een stuk ijzer. De fa. Scholte Co uit
Diemen, die deze zomer opnieuw bezig
geweest is met het verder slopen van
de resten der Benbrack, gelegen voor
de Slufter, heeft ook een hoeveelheid
van het ijzer, behorend tot de „Chinese
Muur" geborgen.
Bovenstaand beeld herinnert ons aan
de activiteit van genoemde bergings
maatschappij, die hier juist een ont
ploffing bewerkstelligt. Rechts daarvan
zien wij een vrachtauto, een knoert van
een wagen, doch erg nietig in vergelij
king met de betonnen bouwwerken.
De Texelse boot zal binnen afzien- 'i
bare tijd te Den Helder een rustiger 1
ligplaats krijgen: zij zal weliswaar in j
het z.g. Nieuwediep haar anker blijven
uitgooien, maar dat Nieuwediep zal
worden afgedamd. Waarschijnlijk zal
met de werkzaamheden in Februari
worden begonnen en ze zullen ongeveer
een half jaar duren. Er zal nl. een dam
worden aangelegd tussen het Paleis en
fort Harssens, op enige afstand van de
tegenwoordige ligplaats van de Texel
se boot.
Hierdoor zal de boot dus naar onze
mening in rustiger water kunnen me
ren, want tot nog toe stroomde het
water door de Buitenhaven naar de
nieuwe haven.
De schepen zullen straks dus alleen
door de nieuwe havenmond kunnen
binnenvaren. Ook de Texelse beurt
schepen zullen dus straks via de grote
oorlogshaven moeten koersen, tenzij in
genoemde dam een keersluis zal wor-
den gemaakt, wat ons echter niet aan
nemelijk lijkt.
Het contact-orgaan voor zang en
muziek heeft zich bereid verklaard in
samenwerking met de Culturele Raad
een 2-tal avondconcerten te organise
ren, indien voor deze avondconcerten
althans voldoende belangstelling blijkt
te bestaan.
Het eerste concert zal plaats kunnen
vinden op Vrijdag 17 December a.s.
Het Radio Philharmonisch Sextet, o.lv..
Herman Kruyt (fluit, hobo, clarinet,
fagot, hoorn en piano) zal in staat zijn
een zeer afwisselend concert te verzor
gen. De samenstelling van het pro
gramma is nog niet geheel bekend.
O.m. zal het blaaskwintet van Mozart
uitgevoerd kunnen worden. Overigens
zal aan het programma alle aandacht
worden besteed. De uit te voeren wer
ken zullen door een lid van het Sextet
worden toegelicht.
Het tweede concert zal plaats kunnen
„De chauffeur was door de zon ver
blind. Nee, het kwam niet door te hoge
snelheid: hij had nog geen 30 km per
uur gereden". Aldus vertelde ons een
marinier van het Amphibisch Oefen
kamp „De Mok", dat een van haar
vrachtauto's Vrijdag een paar uur la
ter zag binnenrijden dan volgens het
opgestelde schema. De auto was in De
Westen - een paar honderd meter voor
bij het „Torenhuis" - in de berm te
recht gekomen. De berm is ter plaatse
zeer smal en bovendien door het aan
houdend vochtige weer zeer zacht,
zodat de auto tenslotte in de sloot be
landde. De twee inzittenden kwamen
met de schrik vrij, terwijl de auto zelf
nagenoeg geen schade opliep.
Toen onze fotograferende verslagge
ver ter plaatse arriveerde, waren juist
een trekker van Grisnigt's Dorsbednjf
en een andere militaire truck bezig
met de berging van de uit de koers ge
raakte auto. Omdat het ding er nogal
raar bij lag wilde onze fotograaf een
plaatje maken, maar terwijl hij zijn
blits monteerde, stapte een militair van
De Mok - waarschijnlijk een officier:
deze scheen althans de leidin? te heb
ben van het genoemde karwei - op
hem toe en sprak: ,,U maakt hier toch
geen foto van, hè?" Voorshands achtte
de fotograaf zich geen duidelijk ant
woord schuldig, waarop de militair
uiteenzette, dat de krant met de
foto - a propos wij hadden ons nog
niet voorgesteld - uiteraard ook op het
bureau van de commandant van het
kamp terecht zou komen en dat de be
trokken chauffeur zulks stellig niet
plezierig zou vinden.
Wij informeerden intussen naar de
oorzaak van dit ongeluk, maar hier
ging de bedoelde militair niet op in.
Wij suggereerden, dat de jongens erg
graag achter het stuur zouden zitten,
maar waarschijnlijk meer ingesteld
zouden zijn op de grote snelwegen van
het vasteland, waarmee het flauw slin
gerende Westerweggetje tussen De
Westen en Den Hoorn een schril con
trast vormt. Er waren inmiddels enige
landbouwers verschenen om te zien
hoe de mannen de berging zouden uit
voeren, terwijl spoedig ook een lid van
ons Texelse politiecorps acte de pre
sence gaf.
Het scheen niet lang te duren of de
vrachtauto zou weer spoedig op de
wielen staan. De kabels werden ge
spannen en daar kwam het gehele ge
val keurig om. Een aantal militairen,
geassisteerd door hulpvaardige burgers
ging gauw aan een der kanten van de
auto hangen om de manoeuvre te be
spoedigen. Dit was werkelijk een plaat
je waard, waarop onze fotograaf nader
kwam, maar juist toen hij zou knippen
sprong genoemde militair voor de
lens en sommeerde: „Geen foto, hè.."
,,U belemmert mij in de uitoefening
van mijn beroep", weerlegde de foto
graaf, die zich reeds een ongemeubi
leerde boterham zag toegeschoven.
„U wilt mij het fotograferen verbieden?
Daar staat de politie", zei de fotograaf.
De militair riep de politie ter hulp,
waarop deze als bemiddelaar optrad.
Als eens met de fotograaf praat en
(Jw bezwaren uiteenzet, zal hij - dat
betwijfel ik niet - zeker niet ongenegen
zijn aan Uw verzoek te voldoen".
Misschien, maar.juist op dat mo
ment kwamen alle vier wielen van de
truck weer in contact met de Wester-
weg, zodat - enfin, ditmaal dus het
bericht van een uit de koers geraakte
militaire auto, zonder een plaatje.
Blijft de vraag: waarom zo angstig
voor publiciteit. Het kan de beste
chauffeur overkomen, dat hij, door de
zen verblind, van de weg raakt.
Wie niet schurftig is - zo luidt een
oud-vaderlands spreekwoord - behoeft
de roskam niet te vrezen.
Al hadden wij in dit geval de gehele
Texelaar aan het ongeluk gewijd, dan
nóg zou de betrokken chauffeur geen
haar gekrenkt mogen worden, waar
zonneklaar bleek, dat hij geen fout ge
maakt heeft.
Sinterklaas bezocht de
een sunderklaas-indiaan. Toch waren
de grote mensen ook nog best bang
voor mijn pistool en mijn dolk. Iemand
zei onderweg tegen vader: „Heb je dat
gedicht van Huib Fenijn dan niet ge
lezen? Over het niet geven van moord
werktuigen?" „Dat heb ik wèl gelezen,
maar een Indiaan, die ze trachten uit
te roeien behoudt onze volle sympathie
zelfs al tracht hij zijn stam voor uit
roeiing te behoeden door het gebruik
van een atoombom" zei vader. Af en
toe liet hij mij even los om zijn
(bruine) hoed wat vaster aan te druk
ken, want wij vonden het weer samen
met Sinterklaas zeer lelijk. „Wanneer
begint het vader?" vroeg ik nieuws
gierig, toen wij al tien huizen verder
waren en ik nog steeds geen andere
sunderklazen had kunnen ontdekken.
Wèl een bende jongens, die met lange
moppen?" Ze stopten m'n zakken vol,
boordevol en zeiden tegen vader: ,,'t Is
ok gien weer he. Maar d'r benne d'r
toch nog een paar, miskien vaneevund
wat meer belangstelling?"
Toen we ons rondje hadden gelopen,
gingen wij diverse huizen binnen.
Overal kreeg ik pepermoppen of specu
laasjes. „Jammer," hoorde ik telkens
weer opmerken, „het liekt er wel hele
maal uut te gaan."
's Avonds mocht ik tot half negen
opblijven We zaten voor het raam en
konden, met de lamp uit, de straat
goed afloeren. De radio speelde allerlei
moppies van het Sunderklaasfeest,
maar wij zagen niks, tenminste een
hele tijd kwam er niks voorbij, totdat
wij ineens een hele troep jongens een
erg kwaje sunderklaas zagen volgen.
Af en toe draaide ie zich onverhoeds
om en deelde rake opmeppers uit. De
kinderen gierden en brulden van de
pret. Ook zagen wij nog een paar leuke,
helemaal uit Texelse kranten opge
bouwde sunderklazen voorbij trippelen
en veel later op de avond, misschien
om negen uur, maar dat hoorde ik de
volgende ochtend pas, was er een cow
boy aan de deur geweest. Kort maar,
want hij moest naar het bal in „De
Oranjeboom", de directie van „Casino"
had zijn muziek nog kunnen afzeggen.
Nou, voor „De Oranjeboom" werd het
zodoende geen strop, maar voor twee
danszalen zou er beslist onvoldoende
volk zijn geweest. Vader zei tegen
moeder: „Alwéér een taak voor onze
Culturele Raad".
O. L. School te Oosterend
Reeds in het kort konden wij ver
melden, dat de Sint Vrijdag j.l. de
openbare school te Oosterend bezocht.
Wij vernamen later van hem, hoe hij
verrast was door het spel van de kin
deren op het door hen keurig verzorgde
toneeltje. Graag liet hij dan ook voor
alleen een aardig cadeautje achter. Ook
's middags verzorgden de oudere
leerlingen voor de kleuters een aller
aardigst poppenkastspelletje. Verder
werd er een geestig Sint Nioolaas-ver-
haal op het witte doek vertoond. Sin
terklaas en de vele kleuters gingen
hierna opgetogen en voldaan huis
waarts.
vinden op Woensdag 19 Januari 1955.
Een quintet van het Noordhollands
Philharmonisch Orkest ((bezetting:
viool 1, viool 2, viool alt, cello en fluit)
zal in staat zijn een concert te ver
zorgen. Voor het programma zijn meer-
dere aanlokkelijke suggesties gedaan,
o.m een kwartet van Haydn, een fluit-
i kwintet van Mozart en een stnjkkwar-
j tet van Beethoven. Ook dit programma
zal evenwel nog definitief moeten wor-
den vastgesteld. Nog nader zal worden
overwogen of ook dit concert een apar
te toelichting zal vereisen.
Het contact-orgaan voor zang en
muziek achtte beide concerten van zeer
veel waarde, mede omdat op het ene
concert de blaasinstrumenten speciaal
aandacht zullen krijgen, terwijl op het
tweede concert de mogelijkheden van
de strijkinstrumenten zullen kunnen
worden beluisterd. Waar het in de be
doeling ligt het gehele Noordhollandse
Philharmonische Orkest in Juni 1955
wederom naar Texel te doen komen,
zijn deze beide avondconcerten voor 'n
dergelijk concert wel een uitstekende
voorbereiding en van een bijzonder in
structieve waarde.
De concerten zullen plaats vinden in
„De Oranjeboom". Het contact-orgaan
voor zang en muziek heeft besloten 'n
geccmbineerd entreebewijs voor beide
avonden beschikbaar te stellen voor de
prijs van f 2,50 Ook zullen voor beide
avonden afzonderlijk plaatsbewijzen
verkrijgbaar zijn tegen de prijs van
f 1,50 per persoon.
In verband met het aan de uitvoering
verbonden financiële risico zullen de
concerten slechts doorgang kunnen
vinden, indien een minimum bezoek
verzekerd is. In verband hiermede
worden zij, die belangstelling voor deze
concerten hebben verzocht uiterlijk op
Vrijdag 10 December a.s. aan de onder
staande leden van het contact-orgaan
mede te delen over hoeveel kaarten
f 2,50 of over hoeveel plaatskaarten a
f 1.50 zij zouden willen beschikken.
Uw opgave kunt U doen bij:
Jac. Schrama, Den Burg, Gravenstr. 14;
W. Vlas, Den Burg Parkstraat 1; Jurr.
Beumkes. OudeschUd S 19; A. Trap,
Ocsterend. Hoekstraat 3; S. Zijm, Den
Hoorn 126 a; S. van der Slikke, Oost
O 78, Mevr. J Verseput-Huisman,
Eierland E 136; Mevr E. H. Luberti-
van Bergen, De Koog
INVOER VAN KONIJNEN
Burgemeester en Wethouders van
Texel maken bekend, dat met ingang
van heden de invoer van konijnen we
derom is toegestaan.
Texel, 6 December 1954.
Burgemeester en Wethouders
voornoemd.
De Burgemeester, C. de Koning
De Secretaris, P. Beemsterboer
S.V. Texel
Uitslagen van Zondag:
DTS-Succes 14; ZAP-Zouaven 42;
Watervogels-Andijk 2—3; WW-WGW
afg.; Schagen-BKC 00; VZV-Texel
afgelast
Texel 1 maakte, als Sinterklaas sur
prise, een vergeetse reis. Een totaal on
bespeelbaar terrein, werd door de
scheidsrechter afgekeurd.
Van deze gelegenheid werd gebruik
gemaakt om in Alkmaar de 1ste klas
wedstrijd van de profclub Alkmaar bij
te wonen. Ook dat kan nuttig zijn.
Texel 2, Adsp. A en Handbal gingen
door afkeuring niet door.
Adspiranten opgelet! Door het slech
te weer der laatste tijd, kon er van het
trainen op het veld niets komen. Bo-
dien waren B en C adsp. meermalen
voor de comp. aan het wedstrijdspelen,
of was het terrein bezet door handbal-
adspiranten. Toch zullen we proberen
om te trainen Hiervoor zal vanaf Dins
dagavond 13 December a.s. een oefen
programma afgewerkt worden in het
oude gvmlokaal Molenstraat. Dezer da
gen zullen voor dit doel de groepen
worden bekend gemaakt, evenals de
aanvangtijden Zie daarvoor het kastje.
Twee van de tien Nieuwe Sunderklazen
(Van onze adspirant-redacteur)
Mijn moeder had vorige week al
spullen gehaald om mijn Indianenpak
er mee te versieren. „Dat is voor de
nieuwe Sunderklaas" had ze gezegd.
Wat een sensatie: ik had zoiets nog
nooit meegemaakt, maar toen m'n va
der constateerde, dat ik de hoogte van
drie turven had bereikt - je zou ze ook
wel jaarkringen kunnen noemen, want
als ik zo doorga word ik een boom van
een kerel, zei zwarte Piet - toen zei
mijn vader: „Moeder, hij moet ook mee
doen, hoor". Moeder had amper tijd,
want zovele avondjes was ze bezet.
Bijeenkomsten van de Plattelandsvrou-
gen, bridge-avondjes, acties voor ver
breding van de levensblik van vele
Texelaars, acties voor woningen in
Plan-Zuid ten behoeve van op Texel
geboren eilanders, voorlichtingsavon
den voor de vrouw (en voor haar al
léén). Maar het pakkie kwam toch
klaar.
Tegen de schemer gluurde ik de
straat eens in. Puur zo'n stelletje men
sen trokken voorbij, veelal met pakjes
van allerlei vorm en grootte. Het werd
donkerder en donkerder en toen riep
ik ineens: „Mag 't nou?" Verdraaid, ik
liep zeker al een half uur met de grim
cp mijn neus.
Ik ging, nou ja, aan vaders hand,
want ik was geen echte indiaan, ik was 1
gezichten langs trokken, omdat ze geen
speulers zagen. Nou ja, ze zagen mij,
maar ik had vaders hand vast en daar
om was ik zeker toch geen échte sun
derklaas. Wij gingen het hele dorp
door. Gelukkig zonder muziek, zoals
Sunderklaas zelf dit jaar zonder mu
ziek zijn intocht hield, ja zelfs zonder
paard, maar ik meen dat meneer Noor-
dijk een lelijk plekkie onder een der
hoeven van het trouwe beestje had
waargenomen. Abortus?
Langs de prachtige winkels gingen
we. Soms wilde ik blijven staan, om
wederom te genieten van hetgeen ik
al zo dikwijls had aanschouwd. „Nou
moeten we doorlopen" spoorde mijn
vader aan, „je moet speule".
Er waren puur mensen op straat. Ik
had wel bekiek, maar wie me te dicht
benaderde prikte ik met mijn dolk of
skoot ik dóód met m'n pistool. Tot....
die beer d'r ankwam holle. Nou ja, een
echte beer was het niet. Een jongen
met ouwe kleren en een grim hadden
ze aan een touwtje gebonden en de be
geleider riep alsmaar: „Een beer, hij
biet". „D'r benne d'r nog puur, geloof
ik", zei vader hoopvol. Ineens kwamen
twee mensen, ieder met een opschrijf
boekje en een scherp potlood gewa
pend, op me af en zeiden vriendelijk, ja
enthousiast, „Maar jij bent een pracht
I van een sunderklaas Lus je peper-
