DOUWE EGBERTS TEXELSE COURANT Koffie *Thee nmEH Uw Nieuwjaarsgroet in de Texelse Courant f 2.- Goede zaken in 1955 Firma Tesselaar - Den Burg Voor al Uw drukwerk Drukkerij Texelse Courant Van een boeiende sport die door vele eilandgenoten wordt beoefend DAMPO GENEEST verkoudheden H.H. Adverteerders uiterlijk Donderdag 30 December a.s. 12 uur 's middags Dameshanden Uruw ofschraal? De Grote Speurder als het binnen goed en gezellig is en de fijne geur van het, met extra-zorg gezette, kopje koffie of thee bijdraagt tot die prettige, fees telijke sfeer, dan wordt er in alle rust dubbel genoten van al wat de vertrouwde naam Douwe Egberts draagtHet heerlijk-pittige aroma van D-E koffie; de fijne opwekkende geur en smaak van D-E thee worden in deze dagen extra geproefd, gekeurd en gewaardeerd. Ze verhogen niet weinig de goede, huiselijke feest stemming. Eokele voorbeelden en prijzen Fam. TESSELAAk n Gelukkig Nieuwjaar -t» Wij wensen familie, vrienden en bekenden een voorspoedig 1955 Fam. TESSELAAR, Den Burg Aan alle zakenrelaties Deze advertenties worden berekend tegen de normale m.m.-prijs. Een vriendelijk verzoek: Zendt Uw tekst direct even in, maar in ieder geval vóór Woensdag 29 December a.s. Dan wordt plaatsing in het nummer van 31 Dec. gegarandeerd. Het lijkt vreemd, maar er zijn wer kelijk mensen - ja ook op Texel - die, als ze een brief ontvangen, niét eerst kijken wie de afzender is, laat staan de inhoud allereerst aan een onderzoek onderwerpen, doch.... beginnen met te kijken wat voor een zegel erop ge plakt zit. Nee, daar bedoelen wij onze controlerende PTT-beambten niet mee, hoor - ofschoon die zulk een neiging ook wel zullen vertonen, beroepshalve dan, maar daarmede hebben wij een categorie sportlieden op het oog: de da mes- en heren-, jongens- en meisjes- philatelisten, kortom: onze postzegel verzamelaars. Natuurlijk, de inhoud ne men ze gaarne tot zich, met niet min der belangstelling dan U en wij, maar des te waardevoller is de post als de zegel die zo maar binnenwipte, er een is, waarnaar ze al lange tijd hadden uitgekeken. „Hoerauitbreiding van de verzameling. „Ach", zeggen wij - buitenstaanders - dan, „verzamel je die? Nou, wij zullen eens aan je den ken!'' En daarmede schiet U de kogel door de kerk, want tien tegen één, dat Uw vriend per „kerende post'' al achter Uw brievenbus post, om nog vóór U de hoedanigheid van de zegel te bepalen. Ja, het postzegelverzamelen is een he vige hobby en hoe meer je er van bezit, hoemeer je er door gefascineerd wordt. Die overtuiging gewerd ons, toen wij Maandagavond een uurtje de gast mochten zijn van onze Texelse Postze gelverzamelaars, die iedere twee maan den in Hotel „De Graaf" bijeen komen. Ze houden dan een ruilbeurs, die zich steeds door een levendige handel schijnt te onderscheiden, en bovendien gaat daar dan een of andere zichtzending van hand tot hand. „Je kunt hier zeldzame zegels vinden, er zijn jongens die met zegeltjes komen aandraven, waarvan je denkt: „Hoe be staat het, hoe komen ze er aan? Ook de damesleden kunnen zeer enthousiast zijn. Hoeveel leden? Het groeit hard, wij bestaan nu zes jaar en hebben er al een zestig, waarvan 15 adspirant-leden. Ze wonen over heel Texel verspreid, maar weer of geen weer, ze komen. Drie ruil-avonden hebben wij dit sei zoen nu gehad en er komen er nog drie. Juist de winteravonden lenen zich zo goed voor onze sport. En, zo vervolgde de secretaris, op iedere beurs kunnen wij nieuwe leden boeken, tenminste, dat scheelt niet veel.'' „Ho jö, je verliest een Hongaar!" al dus attendeert hij een knaap, die met haastige stap naar een ruilhoekje beent. Hij liet zomaar een blauwe Hongaarse zegel waaien, wellicht had hij meerdere van die soort? In ieder geval verbaas den wij ons over de kennis van de se cretaris, want de zegel lag nog een stuk de zaal in! In een catalogus vinden wij de prijzen der zegels vermeld. Zegels, met de beeltenis van Koning Willem III, die je een honderd jaar geleden in onbeperkte hoeveelheid op postkantoren, boekwin kels enz. kon kopen, staan daar nu ge prijsd van f 7,tot f 17,„Er zijn er, die al hun zakgeld aan zegelaankoop uitgeven. Vooral de jeugd". Op dit terrein raakt men nooit uit gewerkt, want van dag tot dag komen er nieuwe zegels op de markt. Zegels in allerlei kleur, grootte en voorstelling Vorsten en vorstinnen, landschappen, vervoersmiddelen, dieren, steden, wa pens, historische prenten. Zomerzegel9, weldadigheidszegels, herdenkingszegels, jubileumzegels, propagandazegels, noem ze maar op. Van Nederland en de (vroegere) ko loniën zijn er sinds 1852, toen de eerste Nederlandse zegel werd gedrukt, 2800 uitgegeven. De één verzamelt zegels van alle landen, de ander bepaalt zich tot die van Nederland en de (vroegere) ko loniën. De één is er nog maar kort mee bezig - wij zagen iemand, die in één jaar tijds er 4.000 verzamelde! - en de ander verzamelt al van kindsbeen af. Zo heeft één lid er in 30 jaar meer dan 10.000 verzameld. U begrijpt het toch wel i(!) allemaal verschillende soorten en daarnaast beséhikt iedere verzame laar nog over een indrukwekkende par tij ruilmateriaal, hetgeen ons duidelijk werd op de ruilbeurs zelf. Zegels in allerlei prijs. Eens is door Brits Quinea een rode één cents zegel uitgegeven. De serie bedroeg slechts tien exemplaren en daarvan bestaat er nog slechts één, die een waarde van honderdduizend dollar moet vertegen woordigen. Zulke dure zegels vonden wij Maandagavond in „De Graaf" niet, maar toch wel zegels die talrijke malen „over de kop" waren gegaan, sinds hun entree in de wijde wereld. Over het algemeen bleken ongebruikte zegels het meest begerenswaard, wat ons be vreemdde. In de catalogus troffen wij een zegel, welke kort voor de invasie der Japanners in Ned. Indië werd uit gegeven. Hij kostte toen f 5,maar moet nu f 140,opbrengen. Een op 19 October 1942 uitgegeven zegel door de Europese PTT vereniging miste de goudopdruk. Wie zulk een zegeltje be zit kan er f 2.000,voor krijgen! U ziet dus wel, dat er op zo'n bijeen komst van onze verenigde postzegel verzamelaars heel wat te zien en te ruilen valt. Verzamelt U ook? W©1, gaat U er eens een kijkje nemen. Het verplicht U tot niets en wellicht kunt U er tot zaken komen. bij Vader, Moeder en Kind S.V. Texel Uitslagen van Zondag: VZV-Zouaven 70; ZAP-Watervogels 4—1; WGW-Texel 1—2; Succes-VVW 5—0; DTS-BKC 3—3. Texel 2-Holl. T. 22; De Cocksdorp a- Texel b 15; De Koog a-Texel c 130. Texel 1 heeft 2 uiterst belangrijke punten veroverd op WGW. Voor Cees Mooien, die in het doel Bertus verving, een prettig resultaat. Verrassend is wel de grote overwinning van VZV, dat vo rige Zondag DTS met 30 versloeg, dat wordt een tgenstander om terdege reke ning mede te houden. Overigens wijst het er op, dat de strijd om de bovenste plaats tussen Succes en ZAP zal gaan. Voor de onderste helft zal het een drin gen worden om die laatste plaats te ont lopen. Texel 2 speelde tegen Holl. T. en vooral voor de rust met wind mee, had T. de kans moeten grijpen. H. verdedig de wel flink, maar met beter voorhoe- despel, sneller en zuiverder aangeven en vooral het ineens inschieten, waren er kansen geweest. Wel was de H.-kee- per van behoorlijk gehalte en hield hij er een paar kanjers van Jan en Grootte uit, maar er was meer van te maken geweest. De H.-aanvallen waren lang niet zonder gevaar, vooral waar het af dekken te wensen overliet, maar Jan de Beurs wist overal raad mee en heeft z'n doel prima verdedigd, maar de eer ste helft verstreek zonder doelpunten. Direct na de hervatting begon H. met een stevig offensief en aanvankelijk wist onze verdediging er behoorlijk raad mee en Jan was er ook nog en dat zat rustig. Na 17 min. echter verander de Dick de bal van richting, waarvan de linksbinnen profiteerde en precies binnen de paal plaatste; 10. Een paar minuten later was het al 02, waar mee we T. al verloren beschouwden. En steeds weer kwamen de gasten opzet ten, menige corner werd op ons doel genomen, maar Jan kon er best bij. Een doorbraak volgde, een goede voorzet van links, een schot van Guus, maar de keeper bofte, dat hij de bal tegen het lichaam kreeg. Nog enkele aanvallen werden ondernomen, maar het ging niet Nog 6 min. waren te spelen toen Jan zich, goed opgesteld, door de verdedi ging werkte en van dichtbij de keeper geen kans gaf. Dat gaf weer moed. Nog 4 min. Jan zei: „Dat is niet veel meer!" Opnieuw een aanval over links, een scherpe hoge voorzet, de keeper grijpt de bal verkeerd en duwt hem over de lijn en zo is het weer gelijk. Wel te leurstellend voor Holl. T., dat de poet eigenlijk in de zak had. Nu nog wat trainen om een zodanige conditie te krijgen, dat we op volle snelheid een hele wedstrijd kunnen uit spelen. Texel b nam geen halve maatregelen in De Cocksdorp door met 51 te win nen. Met wind mee werden de 5 doel punten gescoord, daarna was het woord hoofdzakelijk aan de thuisclub. Maar de spanning blijft er in. Texel c kreeg in De Koog weer een grote nederlaag te slikken. Het T. elf tal is te licht van bouw. Onze jongens hebben goed gespeeld, dat is het be langrijkste, straks komen zij er beter aan te pas. Zondag 2de Kerstdag: Texel 1, Texel 2, adsp. b en c geen wedstrijd. Texel a gaat naar Flevo. Aan allen prettige Kerstdagen toege wenst. Bij voldoende deelname gaat er Zon dag 2 Januari a.s. een bus naar de wed strijd Alkmaar-EBOH. De totale kos ten bedragen, boot, bus en kaart voor de wedstrijd (zitplaats) inbegrepen, vijf gulden per persoon. De kaarten zijn verkrijgbaar in hotel „De Graaf", Het verschuldigde bedrag gelieve men bij opgave te voldoen. In verband met de komende feestdagen zal de Texelse Cou rant Vrijdag 31 December ver schijnen. Wij verzoeken U vriendelijk Uw advertentie-tekst zo spoedig mogelijk te zenden, en wel Wij danken U voor Uw mede werking. Dir. Tex. Courant. geeft handen om trots op te zijn FILMN1EUWS „IJSCO-TOERISTEN" De komieken Stan Laurel en Oliver Hardy treden in de oergeestige rolprent op als handelaars in muizenvallen. Wij ontmoeten ihen in een Zwitsers berg dorpje, waar veel muizen zouden zijn. De arme duvels worden echter diep be drogen, want bij de transactie krijgen zij vals geld toegestopt. Zij wanen zich echter rijk en bestellen in het eerste het beste hotelappeltaart. Enfin, U raadt de gevolgen. Dit is dan ook weer zo'n onbegrensd dwaze film, waarin de toeschouwers de lachspieren volop aan het werk moeten zetten. „DE GROTE CARUSO" Deze film verhaalt de romantische geschiedenis van een straatzanger, die eens de grootste tenor aller tijden zou zijn. Wij zien Mario Lanza in de rol I van Enrico Caruso. Wij volgen Caruso j vanaf zijn 10de jaar, toen zijn bijzonder mooie stem reeds de aandacht trok. Als i jongeman brengt hij het echter nog niet verder dan cafézanger en spoedig zegt hij dit beroep vaarwel als hij ter- wille van zijn verloofde zijn betrekking als zanger er aan geeft en in de meel fabriek van haar vader gaat werken. Gelukkig blijft hij daar maar kort en dan opent zich de weg, die hem naar de grootste roem zal leiden, welke een zanger ooit ten deel viel. Nederlands nieuw? O.a.: Storm aan de Noordzee-kust, Panamese kolenboot „Falcon" in IJmuiden binnengesleept; December- maand-Winkelmaand, een reportage van de drukte in de grote steden; Buitenlands nieuws O.a.: Na de scheepsrampen in het Kanaal; Goochelaarsdiner in Parijs; Vrijgezellencongres te Capri; Gymna- stiek-turnooi voor zes landen; Shows in Londen en Parijs. FEUILLETON Of te wel „De wonderlijke beleve nissen van Pietcr Bakker. 29. Nou, nou troostte Pieter ge schokt, omdat de bordjes zo wreed ver hangen waren zo'n vaart loopt het nog niet. In ieder geval kunt u al wel een voorschot krijgen op uw commissie en over een paar dagen praten we eens. Wie weet, wat er nog aan te doen is. Maar maak u geen zorgen, meneer Dik- mans, houd er de moed in, en bepaal nu eens al uw gedachten op mijn plan. Dikmans stond od en stak Pieter de hand toe. Ik moet jou wel excuus vragen zei hij jij bent een nette vent en ik was een ploert, toen. Ach weerde Pieter af laten we over tóen niet meer praten. In zijn hart was hij blij om de ingeving die hem naar Dikmans gedreven had instinctief wist hij, dat hij zich in deze ogenblikken een bondgenoot gemaakt had, op wie hij, ondanks alles wat hij van hem wist, kon vertrouwen. En toen vertelde hij zijn plan. Dikmans luisterde, knikkend, vra gend, bezwaren opwerpend, mogelijk heden opsommend. Hij was er helemaal in, merkte Pieter, zo'n zaakje leek de oude vos. Want dit was een zaak van de bedrieger bedrogen, en voor zulk be drog wilde Dikmans zich graag lenen. Een beetje handigheid, een beetje slim migheid ah, hij voelde 't bloed weer door zijn aderen stromen. Nu zouden we eigenlijk samen wat moeten gaan eten zei Pieter aan het einde van het gesprek maar dat is niet verstandig. Wij moeten samen niet gezien worden. Hier, meneer Dikmans hij schreef een chèque en deed dat niet zonder een glimlach, want hij dacht aan de eerste chèque die hij voor Dik mans uitgeschreven had haal dit aan de Bank Voor verschotten en voorschot commissie. De andere staarde naar de chèque, keek toen Pieter aan en zijns ondanks vertrok zijn gezicht tot een grimas. Het is toch de goeie handtekening wel? informeerde hij droogjes. Toen wist Pieter dat hij op Dikmans rekenen kon. HOOFDSTUK X. Afrekening De heer Herman Düsselhoff zat in zijn boudoir. Want zo mocht men het weelderig ingerichte privé-kantoor gerust noemen Het was geheel in zachte pasteltin ten gehouden, 'n Fraaie Pers lag op de vloer. Diverse schemerlampen waren in de hoeken opgesteld Molligef fauteuils nodigden tot zitten rond een fraai rook tafeltje, waarop een grote zilveren si garendoos prijkte naast een reusachtige aansteker. In de hoek was een soort buffet, waarop verschillende dranken prijkten. De heer Dusseldorf zelve deed deze weelderige omgeving eer aan. Hij was onberispelijk gekleed, misschien zelfs iets te onberispelijk, in een lichtgrijs costuum, met een grote pral in een helkleurige das, die afstak tegen een lilarose overhemd. Aan zijn dikke worstvingers prijkten ringen met schit terende stenen, zijn voeten staken in felgele schoenen met dikke zolen. Zijn haar zat onberispelijk op zijn reeds iet wat kalende schedel geplakt en hij geurde als een kapperswinkel. Herman Düsselhoff had het uitste kend met zichzelf getroffen en deze dag was hij in een zeer goed humeur. Want hij had van zijn handlanger Mollendijk vernomen, dat de vis gehapt had. Düsselhoff had vernomen van Pieter Bakker, die zo plotseling veel geld had geërfd en niet wist wat hij er mee moest doen. Mollendijk had hem alles over de man verteld. Toen was het glanzende idee opgekomen van de po ging, de waardeloze Katanga Copper aandelen Pieter aan te smeren. Uren had hij besteed met Mollendijk samen om de coup voor te bereiden. Het is waar. Mollendijk wilde er duizend gulden aan verdienen. Een kleinigheid in vergelijking met wat hij Düsselhoff, er zelf aan verdienen zou. Maar hij had Mollendijk nodig. En trouwens, achteraf kon je altijd nog zien, nietwaar? Hij behoefde de hele pot niet aan Mollendijk uit te betalen, kon altijd wat achter de hand houden, dan had hij vat op die kerel, die toch niet te vertrouwen was. De heer Düs selhoff hield van mensen, die hij ver trouwen kon, wellicht juist omdat hij zelf zo gans niet te vertrouwen was. En omdat zulke mensen zo weinig met hem in contact kwamen, probeerde hij ze betrouwbaar te maken door pressie op ze uit te oefenen, de soort pressie die wel met een lelijk woord wordt aangeduid als chantage. Van Mollendijk wist hij wel zo een en ander, dat deze liever niet aan de grote klok van het politiebureau gehangen zou zien Een trek van misnoegen deed zijn te vreden gelaat betrekken. Jammer dat het met die meid, die Marian, zo fali- kant afgelopen was. Daar had hij wel een leuk avontuurtje mee kunnen heb ben, maar ze was er niet voor te vinden geweest, had hem nog een brutale mond gegeven op de koop toe en (hij bekeek zorgzaam de harige pols die uit de on berispelijk gesteven manchet stak) haar nagels hadden hem nog een lelijk sou venir nagelaten. Zulk armeluisvolk had nog de meeste praatjes! Maar hij zou haar wel mores leren. Hij had haar de laan uitgestuurd zonder een cent en laat ze maar solliciteren. Hij, Düs selhoff, had zijn relaties, zou wel zor gen dat die juffrouw Van Laerschot niet weer aan de slag kwam. Ze zou nog spijt hebben, dat ze zijn goede be doelingen niet had gewaardeerd. Als Mollendijk die vijf honderd aan delen eens kwijt raakte. Nog mooier zou het zijn wanneer hij ze alle duizend slijten kon. Daarom had hij Mollendijk ook order gegeven om, als het zo te pas kwam, terloops uit z'n mond te laten vallen dat de andere helft van het aan delenpakket bij meneer Düsselhoff be rustte, die er ook wel graag af wou. Je kon nooit weten hoe een koe een haas ving. Er werd gebeld. Düsselhoff schokte op uit zijn rooskleurige overpeinzingen. Tja, zijn secretaresse was gevlogen, hij zou zelf maar even gaan opendoen.... Een klein dik mannetje stond voor hem. Meneer Düsselhoff? Kan ik u even spreken? Hij vertoonde een kaartje, dat niet al te smetteloos was. Is het voor zaken? Jawel meneer. Ik zal u niet lang ophouden. Vooruit dan maar zei Düssel hoff niet al te beleefd en ging de ander voor naar zijn weelderig kantoor. Dik mans stond even beduusd rond te kij ken. constateerde dat er verschil was tussen het ene privé-kantoor en het an dere, maar dat hij voor zich toch nooit in zo'n tent zou willen huizen. Hij keek zijn gastheer eens aan en kwam tot de conclusie dat het nét de man was die hij volgaarne een loer zou draaien. En dus ging hij zitten met een blij gemoed. Waarmee kan ik u dienen, me neer Dikkers? Dikmans, corrigeerde de ander. Kijk es, meneer Düsseldorf Düsselhoff blafte de man achter het bureau nijdig, en Dikmans glim lachte sereen. Kijk es, meneer, ik heb een cliënt, die aandelen wil kopen. Aandelen Ka- tanga Copper Union. Hij zag Düsselhoff een onwillekeurige beweging van verrassing maken. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1954 | | pagina 4