Knap óp die kale schutting met c e t a - B E R
Receptie van de
R.K. Sint Jozefschool
De zoon
EMIGRATIE-HOEKJE
(Uitknippen en bewaren)
DE NIEUWE BIJSLAGREGELING
Men heeft natuurlijk in de krant ge
lezen, dat met ingang van 1 April een
nieuwe regeling in werking treedt voor
de subsidie bij emigratie. Misschien heeft
men zich bij het lezen van wat de kran
ten erover schreven afgevraagd waarom
deze nieuwe regeling nodig zou zijn en
welke gevolgen deze nieuwe regeling
zou hebben.
In de eerste plaats dan waarom vol
deed de oude subsidieregeling niet meer?
Deze oude regeling ging uit van het
standpunt, dat de Staat nooit meer zou
bijdragen dan hetgeen de emigrant te
kort kwam om zijn emigratie met zo
weinig mogelijk kosten te kunnen ver
wezenlijken. Dit had tot gevolg dat meer
dan 90°/o van de emigranten bij aan
komst in het nieuwe land niet meer had
den dan de allernoodzakelijkste goede
ren en een erg klein bedrag aan geld.
Dit was voor alle emigranten gelijk of
zij zelf nu veel of weinig in de emigra-
tiekosten hadden bijgedragen. Het ge
volg hiervan was dat vooral voor grote
gezinnen de eerste jaren nogal moeilijk
waren in verband met het vinden van 'n
redelijke huisvesting en de inrichting
van het huis. Hierdoor kon de emigrant
vaak moeilijk tot een normaal gezins
leven komen.
Verder moest onder de oude regeling
alles wat men bezat worden ingezet om
de aan de emigratie verbonden kosten te
kunnen betalen. Als men dus precies zo
veel geld had als de kosten voor de reis
bedroegen, dan moest men dit gehele be
drag daarvoor gebruiken. Het is begrij
pelijk dat dit voor heel veel mensen wel
een groot bezwaar was.
Verder liepen de kosten van emigratie
naar de verschillende landen van be
stemming nogal sterk uiteen. Het gevolg
hiervan was soms dat men niet emi
greerde naar het land waar de beste mo
gelijkheden voor betrokkenen waren,
maar dat men eenvoudig het land koos,
dat met de minste kosten te bereiken
was. Het kwam dus hier op neer, dat de
keuze van het emigratieland meer werd
bepaald door de vraag: „Wat kost de
reis" dan door de vraag: „Welk land
biedt mij en mijn gezin de beste sla-
gingskansen"
Tenslotte was er nog het bezwaar dat
een onderzoek moest worden ingesteld
naar de bezittingen van de emigranten
om te controleren of zij inderdaad wel
zoveel mogelijk in de kosten bijdroegen.
Dit had tot gevolg dat vrijwel iedere
emigrant al zijn bezittingen te gelde
moest maken.
Dit waren dus een aantal redenen
waarom een nieuwe subsidieregeling
toch wel nodig was.
In de nieuwe regeling is afgestapt van
het beginsel, dat voor iedere emigrant
precies wordt uitgerekend wat hij zelf
zou kunnen bijdragen. Hiermede is dus
al dat onderzoeken naar bezittingen af
gelopen. Verder is er één tarief gekomen
voor emigratie naar alle landen. Dit be
tekent dus dat het wat de kosten betreft
weinig meer uitmaakt of men naar Aus
tralië, naar Canada of naar Zuid-Afrika
emigreert. Tenslotte is door deze nieuwe
regeling het mogelijk geworden dat men
meer bagage meeneemt en ook wanneer
men erover beschikt, meer geld. Dit be
tekent natuurlijk een verhoging van de
economische kracht in de beginperiode
in het nieuwe land. Men zal het met mij
eens zijn dat dit heel erg belangrijk is.
In de praktijk komt de nieuwe rege
ling in grote lijnen hier op neer:
Iedereen komt voor subsidie bij emigra
tie in aanmerking. Er zijn drie uitzon
deringen die straks genoemd zullen wor
den.
-De eigen bijdrage die men in de kosten
van emigratie moet betalen is gebaseerd
op de loonbelasting of inkomstenbelas
ting die men betaalt.
Nu is deze nieuwe regeling op dit punt
een klein beetje ingewikkeld, omdat er
nogal wat berekeningen bijkomen, die
een gevolg zijn van het feit, dat niet alle
immigratielanden in de kosten van emi
gratie bijdragen. Daarom zal ik aan de
hand van een paar voorbeelden trachten
dit duidelijk te maken en dan zal men
zien dat er toch nog enig verschil is in
de kosten van emigratie naar de ver
schillende landen.
Laten wij aannemen dat een gezin be
staat uit man, vrouw en twee kinderen
boven de 12 jaar. De maximale kosten
die dan zouden moeten worden betaald,
bedragen dan 4 x f 900,is f 3600,Dit
is het maximumbedrag.
Maar wanneer het bedrag dat men aan
inkomstenbelasting over 1954 heeft be
taald b.v. f 300,is, kost de emigratie,
indien men naar Australië gaat onder de
tussen de Australische en Nederlandse
regering gesloten overeenkomst, IV2
maal f 300,is f 450,voor het gehele
gezin. Men mag daarbij vrij van kosten
4 m3 bagage meenemen, terwijl men het
geen men meer bezit dan f 450,aan
deviezen kan meenemen. Voor meene
men van deviezen gelden natuurlijk wel
de bedragen, zoals die door de Neder-
landsche Bank met betrekking tot de
aankoop van vreemd geld en de uitvoer
daarvan zijn aangegeven. Maar wat de
subsidieregeling betreft is men daar dus
vrij in.
Wanneer ditzelfde gezin naar Zuid-
Afrika zou vertrekken of naar Canada,
dan zou het niet moeten betalen l1/^
maal het bedrag van de inkomsten- of
loonbelasting maar drie maal dit bedrag.
Dit zou dus neerkomen op f 900,Voor
emigranten van 12 jaar en ouder is de
maximumbijdrage f 900,voor kinde
ren van 3 tot 11 jaar f450,en voor
kinderen van 1 en 2 jaar f 225,Kinde
ren onder het jaar zijn vrij.
Het minimum is voor gezinnen f 100,
en voor zelfstandig emigrerende onge-
huwden f 150,Verder is bepaald dat
men, wanneer men in de vermogensbe
lasting is aangeslagen, altijd het maxi
mum moet betalen.
Misschien is het goed dat ik tot besluit
nog even in een paar punten herhaal wat
ik zoëven heb gezegd:
In de eerste plaats dan: deze nieuwe
regeling is per 1 April ingegaan.
Iedere emigrant komt voor subsidie in
aanmerking, met uitzondering van dege
nen, die een gesloten arbeidsovereen
komst niet op regelmatige wijze beëin
digt, personen, die al eerder met subsi
die zijn geëmigreerd en niet-Nederlan-
ders.
De minimum eigen bijdrage is voor 'n
gezin f 100,voor zelfstandig emigre
rende ongehuwden f 150,De maxi
mum eigen bijdrage is in beide gevallen
f 900,per persoon van 12 jaar en ouder
en voor jonge kinderen volgens de schaal
die ik zoëven heb genoemd.
Wanneer men in de vermogensbelas
ting is aangeslagen betaalt men altijd
het maximum dus f 900,
Men kan als men daarover beschikt
meer geld en goederen meenemen, omdat
men over hetgeen men meer bezit dan
de op basis van de inkomstenbelasting
vastgestelde bijdrage, vrij kan be
schikken.
VAN STAL NAAR WEIDE
Onze boeren hebben al maanden naar
deze tijd uitgezien en laten maar al te
graag het vee zo gauw mogelijk in de
weide. Zij kunnen dan de grote kracht-
voeraankopen achterwege laten en be
hoeven niet de gehele dag meer tegen
de schrale dieren aan te kijken. Maar
deze zeer grote overgang is moeilijk
voor de melkkoe. Er is een groot ver
schil tussen, hooi, kuil, bieten aan de ene
kant en jong '(geil) gras aan de andere
kant. Daling van het vetgehalte, kop-
ziekte, diarrhee en vooral in nat-be-
dauwd gras ook trommelzucht komen
vaak voor door een te plotselinge over
gang. Langzaam wennen aan het gras en
nü reeds keukenzout of magnesium hou
dende koekjes bijvoeren, zijn de goed
kope middelen om de genoemde verlies
posten te voorkomen. C. V.
AANVANG KARTERING
AARDAPPELPERCELEN
De land- en tuinbouwers in Noord
holland wordt erop gewezen dat na 15
Mei a.s. een aanvang gemaakt zal wor
den met de kartering van de aardappel
percelen ten behoeve van het Besluit
Bestrijding Aardappelmoeheid.
Na deze datum kan het derhalve voor
komen dat de karteerders ter uitvoering
van bovengenoemde werkzaamheden de
verschillende landerijen zullen betreden.
De betrokkenen wordt verzocht aan
de uitvoering van deze regeling hun
medewerking te verlenen.
Tal van personen hebben Zondag een
bezoek aan „Casino" gebracht om er de
hand te drukken van de leden van het
Jubileum-comité der R.K. Sint Jozef
school. En dat niet alleen: verscheidens
personen hebben in hartelijke woorden
gewaagd van de goede verstandhouding,
welke er bestaat tussen deze school en
de vele relaties.
De receptie werd geopend door de
heer C. H. F. Duin als voorzitter van het
Jubileum Comité, die de aanwezigen
hartelijk welkom heette. In het bijzonder
richtte hij zich tot het college van B. en
W., waarbij hij de goede samenwerking
met het Gemeentebestuur releveerde.
De school is nog steeds modern, ter
wijl de andere na 25 jaar lang niet meer
aan de eisen voldeed. „25 Jaren zijn in
de evolutie der scholenbouw een enorm
tijdsbestek".
Pastoor Persoon sprak als voorzitter
van het Schoolbestuur. Hij bedankte de
heer Cl. Barhorst voor de wijze, waarop
hij zich al die jaren als schoolschoon-
maker van zijn taak heeft gekweten.
Spr. hoopte, dat de prettige samenwer
king tussen school- en gemeentebestuur
tot in lengte van dagen zou mogen voort
duren.
Vervolgens werd het woord gevoerd
door de heer R. J. Timmer als voorzitter
van de Oudercömmissie. De gestage
groei der school moet het Bestuur tot
grote voldoening zijn. Hij hoopte, dat de
goede geest, waardoor zulk een succes
kon worden bereikt, bewaard zou blij
ven. Hierbij dacht hij ook aan de diverse
toekomstplannen. De heer Timmer be
sloot met de wens, dat de volgende 25
jaar eveneens zegenrijk zouden zijn.
Mcge het U onder Gods zegen gegeven
zijn Uw werk op deze wijze te kunnen
voortzetten.
De heer C. P. Laan sprak als Hoofd
van de Landbouwschool. „Dit is de
school, die de meeste leerlingen aan mijn
school aflevert: het is dan ook de groot
ste school van ons eiland. Spr. gewaagde
van de buitengewoon plezierige samen
werking met de heer Buisman, die Za
terdags aan de landbouwschool les geeft.
Spreker hoopte, dat de toekomst nog
meer banden zou leggen. „Ik hoop, dat
wii binnenkort de gymlessen in het lo
kaal van de buren kunnen geven", zei
hij met gerechtvaardigd optimisme. Dit
ontlokte de aanwezigen een spontaan
applaus. Spr. besloot met de wens, dat
de school mag blijven groeien en bloeien.
De heer M. Bakker sprak namens de
Oudleerlingen. „Wij grijpen terug naar
de afgelopen 25 jaar, maar ik kijk nóg
weer liever naar de voormalige Sint Jo
zefschool a'ah^Me Molenstraat, waar wij
onderwijs ontvingen. Ik beschouw het
als een voorrecht dit onderwijs te heb
ben mogen ontvangen. Ik denk aan de
spontaneïteit tot de stichting, die zich
o.a. manifesteerde in een bijdrage van
f 500,aangeboden door mej. Verberne.
Ik denk aan onze vroegere leraren en
wil speciaal nog een woord van hulde
richten aan „Meester Buisman", die wij
op de Avondschool hebben leren waar
deren".
De heer W. J. Jouwersma, Hoofd van
de ULO, vertelde, dat het aantal R.K.
leerlingen dat voorheen de ULO bezocht
maar zeer gering was. Toen hij zijn
tweede Texelse periode begon, bleek dit
aantal meer dan verdubbeld. „Vele R.K.
landbouwers begrijpen blijkbaar, dat het
voortgezet onderwijs van groot belang is.
Spr. herdacht meester Kievits, die hij
dikwijls ontmoette als bestuurslid van
de Jeugdherberg en dankte voor de
prettige verstandhouding, welke met het
hoofd van de R.K. school, de heer P. B.
Riteco, bereikt is. „Ik hoop nog vele
leerlingen van Uw school te mogen ont
vangen". Aldus de heer Jouwersma.
Mevr. R. Nauta-Graaf, oud-onderwij
zeres, zei, dat ze 12 jaar in de nieuwe
school had mogen werken. Mogen de
leerkrachten met hulp van de grote pa
troon, de Heilige Jozef, in staat blijven
hun gehele persoonlijkheid aan de school
te geven.
Pastoor Persoon zei o.a. „Wij kunnen
het schoolgebouw niet losmaken van wat
er met het R.K. Onderwijs beoogd
wordt: de kinderen in hun eigen atmos
feer te brengen. Zeker, rekenen, lezen
en schrijven zijn op alle scholen eender,
maar ieders levensbeschouwing is nu
eenmaal niet gelijk". Spr. verheugde
zich over de goede samenwerking tussen
ouders en school. Ook kan gewaagd wor
den van goede samenwerking met de
andere scholen, een niet te onderschat
ten noodzakelijkheid.
Behalve deze vele en vriendelijke
woorden waren er ook diverse andere^
blijken van waardering en sympathie:
Uit Noordwijk een schriftelijke felicita
tie van Deken Brinkman, vroeger pas
toor te Den Burg, een brief van de heer
H. M. Bos, Rijksinspecteur bij het Lager
Onderwijs, District Den Helder; een
schrijven van de heer W. J. Slort, Am
sterdam, Oud-hoofd van de School voor
Chr. Volksonderwijs, Den Burg; idem
van de heer A. de Vries, oud-onderwij
zer.
Deze receptie zagen wij door zeer ve
len bezocht. O.a. merkten wij behalve
genoemde personen op: de heer S. Bak
ker, Hoofd van de o.l. school van Den
Burg, de heer H. Veldhuis, Hoofd van
de School voor Chr. Volksonderwijs,
mej. J. Groot, Directrice van de Huis
houdschool en natuurlijk het onderwij
zend personeel: de heer P. B. Riteco,
mej. J. N. Ch. G. Kievits, mej. M. C.
Leidekkers, mej. D. de Jager, mej. A. M.
Bakker en de heren J. Buisman, P. Ze-
gers en A. M. H. van der Hulst. En last,
but not least het volledig Feestcomité:
de heren C. H. F. Duin, voorzitter, M.
Veeger, pastoor Persoon, C. H. Merkx,
C. Kuip, P. B. Riteco, en de dames
Beers en Leijdekkers.
HANDELSREGISTER
In het handelsregister treffen wij on
der „Wijzigingen" aan:
P. Kaan, Texel, Oudeschild, Havenstraat.
Vishandel, Exped. bedrijf, taxibedr. Uit
tredend eigenaar P. Kaan. Bedrijf wordt
voortgezet door een venn. onder firma,
onder de naam P. Kaan Zn. Vennoten
P. en J. Kaan.
Pension „Zeerust", Texel. De Koog 179.
Pension-, Logement-, Café- en Restau
rantbedrijf. Uittredend eigenaar T. v.d.
Lei. Bedrijf wordt voortgezet door J.
Bruin onder dezelfde naam.
SV De Koog.
De Koog 1 is Zondag bij Winkel op
bezoek geweest. De opkomst was weer
geweldig, met negen man werd de strijd
aangebonden. Wat ons een 80 neder
laag bezorgde.
Ook De Koog 2 kwam niet volledig
uit tegen Oosterend 2. Maar dat leverde
toch nog een 41 overwinning op.
Dit weekend speelt De Koog 1 haar
laatste uitwedstrijd en wel tegen DWOW
De Koog 2 gaat met de boot van 11,45
uur naar Watervogels 4. De adsp. zijn
wederom vrij.
SVC-Nieuws
Uitslagen Zondag jl.: AGSV 1-SVC 1
15; SVC a-Te"x. Boys a 81. Zowel het
eerste als de adsp. wisten een stevige
overwinning te boeken.
Het eerste was op bezoek in Aarts
woud bij AGSV. Het veld was zeer hard
en een stevige wind stond dwars over
het veld, zodat van goed voetbal geen
sprake kon zijn.
S. neemt direct het spel in handen,
doch door onberekenbaarheid weten ze
in de voorhoede niet tot doelpunten te
kemen. Steeds draait de bal op het laat
ste moment door het harde veld en de
wind, zodat A. het doel schoon kon hou
den. Een hard schot van Jan wordt
prachtig corner gestompt. Rust 00.
Na de thee weer hetzelfde spelbeeld,
een stevig aanvallend SVC tegen de
hardnekkige verdediging van A. Na tien
minuten geeft Wim ons de leiding met 'n
goed schot 10. En even later is het
Dirk die er 20 van maakt. Nu het ijs
gebroken is, weet Wim (2 maal) en Jan
(1 maal) de stand op te voeren tot 50.
Uit een corner op het S. doel raakt Ale
de bal verkeerd en deze belandt' in eigen
doel 51.
Programma Zondag: Wiron 1-SVC 1;
WGW 6-SVC 2. Adsp. vrij.
BLOEMBOLLENCULTUUR
AFD. TEXEL VERGADERDE OP
DONDERDAG 14 APRIL J.L.
In zijn openingswoord memoreerde de
voorzitter, de heer H. Bruijn, het 25-
jarig bestaan van onze afdeling met een
kort woord en vervolgde:
„Nu dit de laatste vergadering is vóór
de zomerlevering, wil ik aangaande de
levering een paar punten naar voren
brengen, en wel in de eerste plaats, dat
het daarmee verleden jaar over het al
gemeen niet best gesteld was. Bij ont
vangst door de exporteur waren de nar
cissen vaak niet droog en was bij de cro-
cussen het gewicht dikwijls niet aanwe
zig. Nu weet ik wel dat de weersomstan
digheden verleden jaar van dien aard
waren, dat prima levering bijna onmo
gelijk was, maar betere levering was
toch wel mogelijk geweest.
Bij enkele exporteurs staan wij nu als
leveranciers niet best aangeschreven.
Laat ons er voor waken dat dit weer
wordt zoals voorheen, nl. best, zeker nu
de prijzen van de crocussen zijn gezakt.
En dan bedoel ik in de eerste plaats
„gezond". Vooral vrij van de zozeer ge
vreesde kopziekte. Van geen andere
ziekte zijn de exporteurs zo bang als
juist deze, omdat het zo moeilijk te con
stateren is. En ik geef U de verzekering,
dat als een overigens nog zo bonafide
exporteur, deze ziekte in Uw zending
constateert, hij de gehele partij onher
roepelijk aan U terugzendt.
Wat kunnen we hiertegen doen? In de
schuur uitzoeken is ten enenmale onvol
doende, want de laatste vindt U nooit.
Daarom zou ik U willen adviseren om de
partij, waarvan U wenst af te leveren,
op het veld te zuiveren, al is het alleen
maar het af te leveren gedeelte. Lever
verder normaal aflopend, dus met vol
doende zift 7 en zift 8 er in, in ieder ge
val zoals het veld ze oplevert. Verkoop
uit dat gedeelte dus niet nog wat kleine
maten extra, hoe verleidelijk dat soms
ook is.
Wat de narcissen betreft, lever geslo
ten dubbelneuzen; gooi de rommel er
uit en zorg vooral dat ze droog en
schoon zijn.
Wanneer wij op deze manier onze bol
len straks afleveren, zal er, ondanks de
zakkende marktprijs van terugzending
geen sprake zijn en alleen op die manier
kunnen we de naam van Texel als bol-
lenieverancier hooghouden".
Hierna verklaarde hij de vergadering
voor geopend.
Als candidaat voor het bestuur van de
vereniging „Het bijgoed", werd door de
afdeling Texel voorgedragen de heer H.
Bruijn.
Het voorstel, inzake wijziging va'n het
Handelsreglement (betaaldata van 1
Nov. verschuiven naar 10 Nov.) werd
verworpen.
Als afgevaardigden naar de Algemene
Vergadering gaan de heren I. Bruijn en
P. van Tatenhove.
Besloten werd een jubileumreis te or
ganiseren op 29 April naar Keukenhof,
Corso en Schiphol.
Bij de rondvraag kwam nogmaals de
kopziekte van de crocussen ter sprake.
Gevraagd werd „wanneer 100 kopzieke
bollen in één ton gevonden worden, is
dit dan reden voor retourzending?" Ja
zeker, zei de voorzitter, dit is reden tot
retourzending.
Als voorbeeld werden de gladiolen
genoemd, wanneer men er 100 in vindt,
zitten er vast nog veel meer in!
De heer Lagerveld deelde nog mee,
dat volgend jaar,ook de crocussen onder
de keuringsdienst vallen en gaf de raad
cm nu reeds een begin met opzuiveren
te maken. Vooral in de blauwe soorten
is nog heel wat te doen.
Hierna sloot de voorzitter met een
woord van dank deze goed bezochte
vergadering.
DIENSTREGELING N.V. TESO
Werkdagen:
Van Texel: 5,30; 7,45, 10,25; 12,55;
15,30; 18,00.
Van Den Helder: 6,30; 9,20; 11,40;
14,10; 16,45; 19,30.
Op Zon- en Alg. erk. Chr. Feestdagen
Van Texel: 7,55; 11,45; 16,00; 18,15.
Van Den Helder: 10,30; 13,10; 17 10;
19,30.
IN 11 FLEURIGE
TINTEN. MAT
EN GLANZEND
FEUILLETON:
Door
Tom Lodewijk
van de
Burgemeester
29. Hij keek naar de bruid, klein en ten
ger, die met een kleur van opgewonden
heid zich onderhield met moeder Koster,
Rob drukte heel wat handen en hoorde
veel namen. Hij maakte ook kennis met
Rie's andere broer, de wasbaas uit Den
Haag. Wat rustiger, een beetje zorge
lijker ook dan Jaap.
Hij zit stevig onder de plak, fluis
terde Rie lachend en dat kon Rob ook
v/el geloven, toen hij de wederhelft zag.
Mevrouw Koster uit Den Haag vond het
gezelschap maar zo zo, ze brouwde een
beetje en zei telkens „aangenaam" en
men kon goed merken dat zij gewend
was in betere (te weten Haagse) krin
gen te vertoeven.
Eén dame werd Rob aangeduid als
„een echte gangmaakster". Ze was vrij
corpulent, gekleed in 'n jurk met vlam
mende bloemenpatronen, waaruit zeer
volle, rode armen staken. Ze droeg
schoenen met heel hoge hakken en een
vuurrode roos op haar weelderige boe
zem. Ze was bijzonder kameraadschap
pelijk met al de heren, die haar soms
met een schertsende klap op haar om
vangrijk heupwerk van hun goedkeuring
en bewondering deden blijken. Rob keek
er naar met grote ogen. Rie beet op haar
lip. Ja, dat kon je verwachten, Jaap was
niet zo kieskeurig op z'n gezelschap, een
veel te goeie lobbes van een vent.
Als je maar lol hebt, zei Jaap altijd.
Vader Koster keek eens naar zijn doch
ter en knipoogde moedgevend.
De vrolijke dame, die Lien heette en
de vrouw van de voorzitter van de Hen-
gelclub bleek te zijn, stevende op het
paar af.
Zo meissie, zei ze tegen Rie, wat
heb jij 'n knap knulletje opgescharreld?
't Is dat ik al vergeven ben, maar anders
zetten wij samen vanavond de bloe
metjes deres buiten, niet jong?
Rob zag haar schitterende bruine ogen
en haar hoge kleur, en constateerde dat
de levenslustige Lien het feest al eerder
begonnen was.
Ik houd me maar bij mijn eigen af
deling, glimlachte hij.
Even gloeide er iets in de ogen van
de andere, toen zei ze:
Blijf jij maar zoet bij je meissie,
hoor, de een traag, de ander graag!
Ik heb haar toch niet beledigd?
vroeg Rob.
Je zoudt mij beledigd hebben als je
anders had gedaan, antwoordde Rie.
Ach jö, je moet zo denken, ieder heeft
zo zijn eigen manier van feestvieren. Het
is jouw manier niet en de mijne ook niet.
Maar wanneer nou m'n eigen broer es.
Sssst! suste hij haar, jij bent hier
en dan is mij alles goed, en hij omklem
de haar hand.
Kijk ie lekker vrijen! kraaide Lien
een eind verder op. Nou, dat belooft
wat voor vanavond, hoor!
Aller ogen waren nu op Rob en Rie
gericht en hij voelde dat hij kleurde. Hij
hoopte niet, dat de vrolijke Lien hem
nog veel langer in het middelpunt van
de aandacht zou plaatsen.
Er kwam een heer binnen in een zwart
pak met lang haar en een harmonica. Hij
boog voor de bruigom, boog voor de
bruid, boog voor de andere gasten en
werd begret met 'n storm van applaus.
Ha, die Kees! Meteen maar een
moppie, Kees! Zorg voor de stemming!
Eerst wat te drinken voor onze
accordeonist! ordonneerde Lien, die de
kunstenaar familiaar op de schouder
klopte. Ik zal wel zorgen, dat je niet te
kort komt, Keesie!
Maar het kwam nog niet zo ver. Want
eerst stond vader Koster op en sprak
het bruidspaar toe, sober, bewogen, har
telijk. Rob luisterde en was trots op zijn
aanstaande schoonvader. Hij brengt het
er keurig af, dacht hij, mijn eigen vader
moest hem zo eens horenDe buurman
zei een woordje, hartelijk met een grap
er tussen door. De voorzitter van de
Duivenspcrtvereniging „De Snelvlieger"
prees Jaap als een trouw lid en grote
duivenliefhebber en gaf hem een mooie
postduif cadeau, een geschenk, dat Jaap
blijkbaar buitengewoon verraste, want
hij pompte aan de voorzitterlijke hand
als een zwengel. En de secretaris van de
Hengelsport zei, dat de voorzitter had
gezegd, dat hij het maar moest doen
want z'n keel was nog te droog, en
bracht met dit opmerking meteen de
aanwezigen in vrolijke stemming, want
dat de voorzitter de blauwe knoop niet
minde, was blijkbaar algemeen bekend.
Jaap kreeg een mooie telescoophengel en
de accordeonist vatte de algemene
vreugde samen in een „Lang zal die le
ven", dat uit volle borst werd meege
zongen.
Teen moest de bruidegom bedanken
en dat deed hij nu niet bepaald met
mooie woorden, maar recht uit het hart.
Hij stotterde een beetje, onder de in
vloed van al die emoties, en besloot uit
eindelijk met zijn kleine vrouwtje voor
't front van het publiek eens een stevige
pakkert te geven. Weer dreunde de har
monica' en luid klonk het schone lied
„Over vijf en twintig jaar, zal ik jou nog
steeds beminnen!" Rob neuriede zo'n
beetje mee en lachte eens tegen Rie.
Het werd een groot feest. De stem
ming kwam er steeds meer in. Er werd
druk gedanst en de dikke Lien was niet
van de dansvloer weg te slaan. Haar
man bleef maar liever aan z'n tafeltje
cm z'n droge keel te smeren, en keek
vaag glimlachend naar z'n vrouw, die
zichzelf en het gezelschap zo vermaakte.
Er was een polonaise met de trek-
piano voorop en Rob en Rie moesten
naast en tegen elkaar in, onder uitge
strekte armen door en zelf een erepoort
vormend. Voorop liep de bruidegom,
rood, glimmend en stralend en aan zijn
arm het kleine bruidje. De stemming
rees met het uur.
Stoelendans! ordonneerde de dikke
voorzittersvrouw en rappe handen zet
ten de stoelen in het midden. De heren
moesten er op gaan zitten en de dames
zouden er om heen lopen. Telkens als
de harmonica op hield schoten de dames
gillend op de rij mannenknieën af en
hielden zich krampachtig aan het sterke
geslacht vast, als vreesden ze wreed van
de stoelen te worden gerukt. Sommige
dames waren daar heel sterk in en sloe
gen haar armen om al wat man was.
Rie was er al.heel gauw uit en Rob
hoopte, dat hij ook al gauw verlost zou
werden, want het was hem een beetje
vreemd, om de paar minuten een ander
vrouwmens op de knie te hebben. Er
waren aardige meisjes bij maar ook dik
ke moekes. Maar de schone Lien had het
opperbevel en wist het zo uit te kienen,
dat hij ten slotte helemaal alleen over
bleef, en twee verhitte, hijgende vrou
wen elk aan een kant van zijn stoel
wachtten op het sein. Er zat een doos
bonbons aan vast! Rob keek tersluiks
naar zijn belaagsters. De ene was een
struise bootwerkersvrouw, met lange
benen en pientere ogen, die totnogtoe al
len te glad af was geweest. De andere
was Lien.
De accordeonist haalde uit en langs
de wanden gierden de toeschouwers,
teen ze de beide vrouwen als katten om
de brei, met voorzichtige stapjes zagen
sluipen om de stoel, waarop Rob, een
beetje ongelukkig nu hij weer zo in 't
zoeklicht zat, zijn lot wachtte. Kees, de
virtuoos, had er schik in en liet de da
mes lopen' voor hun geld. Hij veinsde er
'n eind aan te maken, speelde toch weer
door, en genoot zichtbaar van het komi
sche schouwspel. Opeens, met een ge
weldig accoord, haalde hij uit en het kla
vier zweeg. Met een forse bons stortte
Lien zich bovenop Rob, sloeg haar dikke
armen om hem heen! Hoera! riep ze en
in de wolken met haar succes, gaf ze
hem een zoen op z'n mond. Hij trok z'n
hoofd terug, haar adem rook naar bier.
Ze stond op en keek hem met een paar
hatende ogen aan.
(Wordt vervolgd)
