Ifc:
Schoolvoetbal
Toekans kregen een nieuw tehuis
ÜH
Op reis
O
De man uit Chicago
„Avifauna's" tientallen toekans hebben een nieuw, modern tehuis gekregen.
Speciaal voor de vijf toekansoorten en de drie soorten aracaria's (kleine toekans)
bouwde men in het vogelpark te Alphen a.d. Rijn 'n alleraardigst eigen verblijf.
Dezer dagen verhuisden de toekans - die de naam „Avifauna" over de hele we
reld brachten - naar hun nieuwe huis» waarin zij zich al heel spoedig wonder
wel bleken thuis te voelen.
Een oud-Texelaar vond in zijn archief
het volgende gedicht:
Op het Houwlijk van de Eersame
PIETER HASSING, Jongman
met de Eerbare
CORNELIA WILKES, Jongedogter
In den Egt vereenigt den 8 April 1781
op Texel.
't Was in de Lentetijd, dat Burgers ende
Boeren,
Door 't Engels oorlogsvuur de snaphaan
moeste voeren,
Ook ieder op sijn beurt te wagte moeste
gaan,
op duyn en ook op strand, als schildwagt
aldaar staan,
of eenige Oorlog Schip of Cotter wilde
stranden.
Ons Eijland onvoorsien en Burgers aan
te Randen,.
Maar nu hoord men van vree, og of de
Heer dat gav.
En nam door zijn gena, die Geesel van
ons af;
opdat gerustelijk een ieder mogte leven,
En die is Trouwsgezind hem daar toe
mogt begeven,
Met Liefd en eenigheijd te worden saam
een Paar,
Als hier nu sal geschien, God zegene dan
haar.
In 't Jaar van tagtig een, en zeventien
hondert samen,
Dat Pietje en Cnelia dit Houlijk saam
beramen,
Te treden in den Egt, te woonen in 't
groot Huijs,
Des Polders Hoornenburg om daar te
komen Tuijs.
Van daar sij konnen zien al schepen op
I de Rhee,
Aan d'andre zij Bouwland, veel Beesten
en Wolvee,
Leeft daar in Vroolijkheijd te saam en
zonder Zorgen,
Dog voor al vergenoegd van 's avonds
tot de morgen,
Te nemen ook vermaak in haar soet
eensaam Leven,
En vlijtig in U doen, voorts is het mij
om 't Even.
Wij zijn dan nu vergaard, wijl dit Paar
is vereerd,
In haar vereende staat, ons vrindschap
ook vermeerd,
En vreugd heeft nu zijn plaats, de druk
moet in de ban,
Nu soo wat vroolijkheijd behoord ook
ieder Man,
Weldoen en vroolijk zijn heeft Salomon
gepresen,
En wel op sulk een Feest, soo moet men
Lustig wesen,
Weest droevig bij een Lijk en vreugdig
bij De Wijn,
Mij dunkt, dat ieder seyd 't behoord
alzoo te zijn.
De vrolijkheijd vermengd met eerbaar
kuyse deugde,
Bepereld geest en Feest en overguld de
vreugde.
't Zijn Lovers aan de Krans van dees
eerwaarde Bruyt.
Geen Trom voegd bij 't gezang nog zei
aan de Luyt,
Te schreijen opeen feest, te dansen bij
een Doode.
Te spotten met de Ziekt, dat heeft
Natuur verboden,
Des Schickt u na de tijd, houd wyselijk
de maat,
De Cananeessche Feest heeft treurigheijd
versmaad.
Het Water wierd daar wijn om vreugde
te vermeeren,
Door toedoen van die geen, die was de
Heer der Heeren.
Sijn eerste Wondertoon, als hij nog was
op aard,
Die selve hoop ik us in dees Feest
vergaard.
Hij met zijn zegen wil dit lieve paar
bekroone,
Dat altijd vreugd en vreed mag in haar
herte woonen.
En nimmer nijd of strijd haar sinnen en
verdele,
Dit wensch ik Bruydegom u met u
Bruijt Cornele,
Genoode die dit leest of hebbet hoore
lezen,
Op zulk een wenschen moet een
ommeganger wesen,
Bezegeld metterhand, bevestigd met de
mond,
Het glaasje dat moet uyt, wel schoontjes
tot de grond.
Nu aldus
't Gebeurde dat een man die tuys was
komen eten,
En aan sijn schrale dis was moede
neergezeten,
Soo heeft sijn vrouw hem een Kop
boone toegedoud.
De man die at, maar, zeijd, de boone die
zijn Koud.
Men soude immer die ten minsten
warm make,
De Kost die soude dan te helvte beter
smake.
In sulken koude weer, zij sey wat seg
jij daar,
Jou luye leckertand, de boone die sijn
gaar.
De man, die wierd gewaar, hoe op dat
pas de noot-lag,
Want hij kreeg een gesigt, de drie bijna
een doodslag.
Dies Gosen Ganse bloed verbaasd en
seer verschrikt,
Heeft teugen heug en meug, de boonen
ingeslikt,
En keiskaud lang van tand en gaat ver
noegd sig toonen,
En seyde Lieve Wijf, ik mag wel Koude
boone.
Dat denk ik ook sey sy, met handen in
de zij,
Dus eet de boone Koud, dan heb je vreed
met Fij.
Mij dunkt, het hoort zoo niet, moet niet
de man de man sijn?
De vrouw moet sijn de Vrouw, en Keetje
moet geen Piet sijn.
De een moet des anders Last,
getrouwlijk onder schrage.
En alle ramp en leed geduldig helpen
dragen.
Men hoopt zulks niet van uw, d'een
neemt sijn post vanwaar.
En d'ander doet alsoo, gewenst dan zij
het Paar,
Neemt samen Uw vermaak, vernoegt u
soo te leven,
Met vlijt in al U doen; voorts is 't mij
om 't even.
(Vervolg op pagina 2)
WANNEER IS HET POSTKANTOOR TE
OEN BURG OPEN?
Dagelijks van 8.30-12.30, van 2-4 en
van 5-7 uur.
Zaterdags van 8.30-1. Voor telegraaf en
telefoon Zaterdags bovendien van 2-4
en van 5-7 uur.
Zondags. Alleen voor te1 «graaf en tele
foon van 8-9 uur.
BIM EN BAM
De beertjes hebben 'n prach
tige wip gemaakt, een plank
over een grote steen. Op en
neer gaan ze, het lijkt wel 'n
echte speeltuin. Pietje Schild
pad vindt het reusachtig om
er naar te kijken, al kan hij
zelf natuurlijk niet mee doen.
Als Bim en Bam zo een poos
je prettig hebben gespeeld,
wie komen daar aan? Jumbo
en Betsy Nijlpaard, want die
zijn tegenwoordig dikke
vrienden. Ze willen natuurlijk
meedoen. Ze duwen Bim en
Bam van de wip af, wat na
tuurlijk erg stout is, want het
is de wip van de beertjes, en
dan gaat Betsy aan het ene
eind en Jumbo aan de andere
kant, terwijl Piet Schildpad
angstig toekijkt. Dat gaat na
tuurlijk nooit goed. En ja
hoor, ze staan nog geen secon
de op de wip, of: krak, krak,
daar breekt de plank. Bim en
Bam gieren van het lachen.
a charge.
Wellicht ongewild valt dan een helder
licht op de uiterste consequentie van 't
priesterschap: de biechtvader beladen
met de schuld van de biechteling. De
auteur heeft - het had ook anders kun
nen lopen - gewild, dat pater Logan
werd vrijgesproken wegens gebrek aan
bewijs en dat de moordenaar toch aan
zijn trekken komt. Zodoende krijgt de
film een bevredigend slot, dat de men
sen met de gewenste opluchting naar
huis laat gaan.
Nederlands nieuws
O.a. Nieuwe brug over de Maas bij
Gennep; Roode Kruis-boottochten voor
invaliden; Valggetjesdag in de haring
havens; Internationale motor- en zij-
spanraces op het circuit van Zandvoort;
Het Europese Tweelingen-congres in
Wereldnieuws
Oirschot; Nieuws uit Nieuw-Guinea.
O.a. De Belgische Congo begroet zijn
Koning; Amusementspark in Londen
geopend; Proefvaart van de „Nautilus";
Europees concours-hip pique te Windsor;
De Grand Prix d'Automobile te Monte-
Carlo.
dan Uw spoorkaartje ge-
haald bij de V.V.V. „Texel" U
De eerste ronde is achter de rug en
alle jongens hebben als paarden ge
zwoegd om voor hun school de beste
resultaten te behalen.
Hier volgen de uitslagen:
Groep A, terrein S.V. Texel:
OLS Den Burg 1-De Waal 40
OLS Den Burg 2-De Cocksdorp 05
De Waal-De Cocksdorp 04
OLS Den Burg 1-OLS Den Burg 2 90
Aangezien De Cocksdorp en Den Burg
1 beide vier winstpunten hebben, zijn ze
zeker van een plaats in de finale.
Groep B, terrein Tex. Boys:
R.K. Den Burg-Den Hoorn 11
De Koog-Oosterend 10
Oudeschild-Den Hoorn 04
RK Den Burg-Oosterend 40
De Koog-Oudeschild 02
In deze afdeling is nog geen enkele
beslissing gevallen. Wel hebben Den
Hoorn en RK Den Burg de beste papie
ren. Jongens, tot a.s. Zaterdag! B.
Programma voor a.s. Zaterdag:
Terrein S.V. Texel:
3.00-3.30 OLS Den Burg 2-De Waal
scheidsrechter de heer Zwart
3.30-4.00 OLS Den Burg 1-De Cocksdorp
scheidsrechter de heer Snoeij
Terrein Texelse Boys:
2.30-3.00 RKS Den Burg-De Koog
scheidsrechter de heer Gottschal
3.00-3.30 Den Hoorn-Oosterend
scheidsrechter de heer Riteco
3.30-4.00 Oudeschild-RKS Den Burg
scheidsrechter de heer Onstenk
4.00-4.30 Den Hoorn-De Koog
scheidsrechter de heer Kleve
4.30-5.00 Oosterend-Oudeschild
scheidsrechter de heer Riteco
Zaterdag 18 Juni vindt de finale
plaats op het Texel-veld. De vier best-
geplaatste ploegen bekampen dan elkaar
om de prijzen.
Tex. Boys
De laatste wedstrijd van Boys 1 in
deze competitie is in een nederlaag ge
ëindigd. Geel Zwart was op bezoek en
wist deze wedstrijd met 32 te winnen.
De aftrap werd door Geel Zwart ge-
nomen en reeds spoedig bleek, dat beide
partijen tegen elkaar opwogen. Het spel
van Geel Zwart was iets beter, doch het
enthousiasme van de Boys bracht het
spel in evenwicht. Bij een van de Boys-
aanvallen wist rechtsbuiten Boogaard
zich mooi vrij te spelen en de bal keurig
voor te zetten, waarna 1. binnen P. Hop
man onhoudbaar inkopte 10. De vreug-
de bij de Boys was echter van korte
duur, want spoedig hierna scoorde de
j midvoor van Geel Zwart de gelijkmaker
11. Vlak voor het verstrijken van de
i eerste helft, was het de R. binnen van
Geel Zwart, die een voorzet van links
j inkopte, buiten bereik van de Boys-
keeper 12.
Over het algemeen waren de Boys in
I de 2de helft het meest in de aanval,
maar het beslissende schot bleef uit. De
j Geel Zwart-aanvallen waren echter ook
niet zonder gevaar, hetgeen na 35 min.
spelen wel bleek, want de spil schoot in
de uiterste hoek: 13. De Boys lieten
het er echter niet bij zitten. Rechtstreeks
van de aftrap kwam dé bal bij de B.
rechtsbuiten, die meteen voorzette en de
toesnellende midvoor J. van Heerwaar
den gelegenheid gaf tot scoren: 23. De
laatste 10 min. probeerden de Boys de
gelijkmaker te scoren, doch deze bleef
jammer genoeg uit, hetgeen de verhou
ding wel beter weergegeven zou hebben.
Boys 2 speelt Zondag a.s. om 1.30 uur
op het Boys-veld tegen JVC 2. Dit is de
eerste wedstrijd voor het Zilveren Kruis.
Succes Boys!
Handbalnieuws GDS
Vanavond, Woensdag 8 Juni, de span
nende wedstrijd, nl. GDS 1-Z.M. 1, aan
vang 7.45 uur en Maandagavond 13 Juni
GDS 2-Texel 2, aanvang 7.45 uur.
En kijken we allemaal in het kastje?!
De adspiranten spelen deze week ook
's avonds, daar het veld wegens school-
voetballen bezet is.
Woensdag (heden) GDS b-Z.M. b, om
7 uur, Boys veld, en Vrijdag 10 Juni
Texel a-GDS a, om 7.45 uur, Texel-veld.
S.V. Texel
Uitslagen: VZV-Texel 0—2; VZV 2-
Texel 2 3—6.
Adspirantendag: Texel a-Zilvermeeu
wen a 10; Texel a-QSC a 01; Texel
b-Schoorl b 01; Texel b-KFC c 21.
Texel 1 behaalde een mooie overwin
ning èn verdiend. C. Boot en Ruut Bak
ker zorgden voor de doelpunten.
Texel 2 maakte er een verrassing van
en won maar even "met 63. Knap ge
daan. Als we nu deze zomer eens alle
maal gingen trainen, zouden we toch tot
een behoorlijk 2e elftal kunnen komen.
Ook nu weer kwamen er ongewenste
afberichten en natuurlijk Zaterdagavond
Dat klopt niet, dan moet de elftalcom
missie met kunst en vliegwerk de ploe
gen compleet zien te maken.
G. Kuiper werd opgenomen in het Zie
kenhuis. Vanaf deze kant spoedig een al
geheel herstel toegewenst.
De adspirantendag is weer verleden
tijd. Over een groot aantal sportterrei
nen werden honderden wedstrijden ge
speeld en zagen we adspiranten van alle
leeftijden elkander bestrijden.
Ook nu weer moeten we onze be
wondering uitspreken voor een zo mach
tig stuk organisatiewerk. Het klopt tot in
de puntjes. Het was prachtig, maar nog
al warm en dorstig weer.
Onze B-adspiranten begonnen tegen
Schoorl b. Ze waren veel sterker, maar
vergaten doelpunten te maken. Daarom
probeerde S. het maar eens en het lukte,
zodat S met 10 won.
Daarna kwam a aan de beurt en speel
de een spannende partij tegen Zilver
meeuwen. Uit een pas van links zorgde
Hans voor ons enige doelpunt en dat was
genoeg. Maarten gaf ze in zijn doel geen
kans en redde een paar maal op fraaie
wijze.
Texel b won met 21 van KFC c.
Hier kwam K een kwartier te laat, zodat
de halve tijd werd gespeeld.
Texel a was sterker dan QSC en
kwam meer tot de aanval, maar het
lukte niet. Maarten was weer goed op
dreef, maar kon niet verhinderen, dat
een bal buiten zijn bereik in het doel
'kwam. Speldjes dus voor Q.
Van het zwembad werd druk gebruik
gemaakt gedurende de pauze. Ze hebben
fijn genoten en dat is het belangrijkste.
(Juist! - red.)
FEUILLETON:
Een verhaal vol verwikkelingen
door T. LODEWIJK
2. Maar de heren vonden haar toch al
een extreem schepsel en in de commissie
was zij alleen gekomen terwille van het
contact met de scholen en omdat ze met
de Gooyer de enige was, die ooit iets van
organiseren en versieren in de praktijk
had gebracht.
Zwijgend liepen ze voort, maar de op
zichter onderging toch de invloed van
die kameraadschappelijke collegialiteit,
die het meisje had betoond. Z'n gezicht
verloor de sombere plooi.
„Ik ga naar Rotterdam", zei hij
bruusk. „Ik wil er zelf bij zijn, als de
boot aankomt. Ik geef me niet over,
voordat ik zéker ben van de nederlaag".
Riek de Ruiter had hem op het doel
loze en nutteloze van zulk een expeditie
willen wijzen en Kruiderink zou het ze
ker niet nagelaten hebben. Maar ze wist,
dat alles beter is dan bij de pakken
neerzitten.
„Doe dat", zei ze „en succes!" Met 'n
hartelijke handdruk ging ze haar weg.
Bij de wachtenden in de grote passa-
giersloods van de H.A.L. stond de heer
de Gooyer, gemeente-opzichter te Me el-
dam. Rusteloos zochten zijn ogen onder
de passagiers. Waarnaar? Dat wist hij
eigenlijk zelf niet. Want hij kende Cla-
renbough zelfs niet van een foto. Hij
had met hem gecorrespondeerd, dat was
alles. Maar hij stelde zichzelf gerust.
Veronderstel dat Clarenbough tenslotte
tóch met de boot meegekomen was, dan
was het toch in alle opzichten beter, dat
er iemand uit Meeldam was. Hij zou een
reuzen-figuur maken, wanneer hij de le
den van het comité kon bewijzen, dat
hij tenslotte toch verstandiger was ge
weest om zelf naar Rotterdam te gaan
en dat .ze het aan hem te danken had
den, dat meneer Clarenbough daar niet
vergeefs naar zijn ontvangstcomité had
staan uitkijken.
Steeds meer passagiers gingen langs
hem heen. Maar ieder hunner vertoonde
dezelfde doelbewustheid. Niemand stond
hulpeloos en vragend rond te kijken
alhoewel, dit moest hij zichzelf toegeven,
mr Clarenbough waarschijnlijk nog wel
iets anders-in Holland had te doen dan
zich in Meeldam te laten befuiVen en
dus hier of daar wel een afspraak zou
hebben.
De Gooyer vocht tegen de twijfel, die
al sterker omhoog kwam in zijn hart,
toen hij plotseling op de schouder werd
getikt. Hoopvol draaide hij zich om en
keek in het gezicht van zijn oude school
vriend Wim Jongejans.
„Kerel, waar sta jij zo branderig naar
te staren?" vroeg Wim. „Verwacht je 'n
Amerikaanse dollarprinses?"
De Gooyer keek zijn oude vriend eerst
eens goed aan. De kerel zag er patent
uit, keurig in de kleren. Een grote lede
ren reiskoffer bewees, dat ook hij zo
juist de boot verlaten moest hebben.
Jan de Gooyer wierp nog een laatste
blik op de loods, waar nu alleen nog een
groep Amerikaanse toeristen luidruchtig
stond te gesticuleren.
Clarenbough was niet gekomen
zijn zending was mislukt.
„Nou heb je me nog niet begroet en
nog geen stom woord tegen me gezegd",
ging Jongemans voort. „Kerel, je lijkt
wel ziek. Weet je wat? We nemen een
taxi en we gaan in Atlanta samen er
eentje pakken. En stort dan je hart maar
uit over je dollarprinses!"
Voor de Gooyer er zich van bewust
was, snorde het vehikel reeds over de
beruchte Rotterdamse keien. In de taxi
was zijn vriend voortdurend aan het
woord en pas toen ze behaaglijk wegge
doken zaten in grote clubfauteuils en de
Gooyer zijn levensgeesten weer had voe
len terugkeren, kon er van een geregeld
gesprek sprake zijn.
Eerst liet hij Wim maar vertellen. Die
was na de oorlog via de illegaliteit bij
een of andere officiële instantie geko
men. Zijn talenkennis had hem de weg
gebaand naar New York, waar hij bij de
Verenigde Naties een ambtenaarsbaantje
had gekregen en met het schrijven van
artikelen voor verschillende bladen een
aardig centje opzij had gelegd. Nu was
hij met verlof in Holland en van plan de
bloemetjes eens lekker buiten te zetten.
En toen moest Jan vertellen. En hij
stortte z'n hart uit voor zijn vriend, die
belangstellend luisterde, die af en toe z'n
gezicht in de wonderlijkste plooien trok
om het niet uit te proesten, maar die
z'n oude schoolkameraad niet nog die
per in de put wilde helpen door hem te
laten voelen hoe belachelijk zijn positie
was. Nee, verdraaid nog toe! die Jan had
daar even de boel op poten gezet, die
vent had inderdaad zin voor publiciteit,
die had een frisse kijk op de dingen en
nu stortte het hele zaakje in elkaar en
al die Meelwormen of hoe ze mochten
heten, zouden zich eveneens op Jan
storten en hem voor zondebok gebruiken.
Het bleef stil, toen Jan uitverteld was
en de laatste teug uit z'n glas nam. De
onhoorbaar naderende kellner had maar
één wenk nodig om te begrijpen, dat er
méér nodig was, om de Meeldamse ge
meente-opzichter weer enigszins plezier
in 't leven te doen krijgen.
„Dus die Clarenbough was pertinent
niet op de boot!" viste Jongemans.
„Daar heb ik nu wel zekerheid van",
zuchtte de Gooyer. „Ik ben zelf nog eens
•naar de Lijn gegaan, waar ze me al
knapjes vervelend begonnen te vinden
en ik heb alle passagiers aangekeken,
maar.... nee, dat staat wel vast. Ik
moet naar Meeldam terug". Hij kwam
met een grimas tot de werkelijkheid
terug. „En ik moet daar morgen de ere
poorten gaan afbreken, daar moet ik
jandoppie als opzichter zelf bij zijn! 't Is
zoveel als mijn eigen begrafenis
„Jij gaat naar Meeldam terug.
Morgenochtend. Niet eerder".
Jan keek zijn vriend verwonderd aan.
„En je belt je comité, dat ze zorgen
dat morgenochtend om tien uur die blin
kende Cadillac hier vóór Atlanta staat.
Met niemand anders dan de chauffeur
Agent voor Texel:
C. KQ0IJMAN, Den Burg, Tei. 3.
er in. Meneer Clarenbough wenst het
comité van ontvangst eerst in Meeldam
zelf te ontmoeten".
„Nee maar", hakkelde Jan, „ben je
nou.ben je nou helemaal gek gewor
den. Waar is die meneer.
„Hier", zei Wim doodleuk en klopte
met de hand op de leuning van zijn zetel.
„Hier.ik!" Hij grijnsde met onver
holen vreugd om de zichtbare conster
natie van zijn vriend.
Jan de Gooyer was een volle minuut
sprakeloos. Maar voor hij van zijn ver
bazing bekwam, begon Wim te praten.
Hij praatte lang. De Gooyer antwoordde
eerst met tegenwerpingen, toen met
hoofdschudden en schouderophalen,
maar na twintig minuten kwam de oude
genoegelijke grijns weer om z'n lippen.
Hij grinnikte, telkens weer, na iedere
woordenstroom van zijn vriend.
Ze dronken er nog één op. Ze aten
samen. En toen gingen ze naar de bios.
En toen gingen ze nog even uit. En ze
waren allebei een weinig soezerig, toen
de lift jongen hen naar hun kamers
bracht.
„Vader, telefoon!" meldde Corrie
Dikkenburg.
Grommend hief de edelachtbare bur
gemeester van Meeldam zich op uit zijn
zetel, waarin hij het laatste half uur had
doorgebracht, met nietsziende ogen sta
rend over zijn krant. Hij had z'n gezins
leden afgesnauwd, een barrière van
ijzig stilzwijgen rond zich gebouwd.
(Wordt vervolgd).
