9- rocn in het harL, Drie-Eilanden-Trip Terschelling Florissant clank zij het toerisme een overstapje op zee is bij kalm weer een prettige onderbreking WRIGLEY ---- WOENSDAG 6 JULI 1955 Ö9e JAARGANG No. 6954 T Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij Boekhandel Drukkerij Bibliotheek Den Burg - Texel - Postbus 11 -Tel. 11 Verschijnt Woensdags en Zaterdags. Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl. Bank. Postgiro 652. - Abonn. pr. f 1,95 p. kwart, -f- 20 ct. incasso. Adv. 8 c, p.mm. De kaartverkoop is op Vlieland an- door tot aan Oosterend v.v. Een bejaarde ders geregeld dan op Texel, d.w.z. voor chauffeur zegt, dat wij dan in zijn bus de bootreizigers: je dient je kaartje te moeten stappen. Geen luxe bus, maar kopen aan het loket van het VW-ver- toch beslist niet zo oud als een der pas- keershuisje aan het begin van de lange sagiers het wilde hebben.... steiger, welke even voorbij „Het Groene West-Terschelling bleek op diverse Weeshuis" is gebouwd. „Kaartjes gereed heuvels gebouwd. Een uitvoerig dorp houden" lezen wij, wandelend over die steiger, in de richting van het dorp. Het was er eenzaam. Maar de WV-ad ministrateur verklapte, dat hij op de drukste dagen wel voor drieduizend gul den omzette. De geleidehekken zouden dan dus goed van pas komen. Het bootje, dat ons naar Terschelling gaat voeren heet de „Stortemelk". Het is eigendom van de rederij Doeksen. „Opa Doeksen", de stichter, die enige jaren geleden ontslapen is, ventte eens met steenkool door de straten van West met steedse allures. Rond 2000 inwoners, de overige 1620 Terschellingers wonen over de andere dorpen, veelal slechts gehuchten, verspreid of op de boerderij en, zeer groot in getal. Nauw zijn sommige straten in het centrum wel en diverse malen zagen wij een bewijs van verstandig beleid: een stopbord. De chauffeur heette Cupido en hij on derhoudt de dienst al 45 jaar, eerst met paard en wagen, 35 jaar geleden kwam de eerste bus. Hij is de baas van dit be- Terschelling. Hij verkocht het zwarte drijf, dat zes autobussen rijk is. „Ik was goud per emmer. Met zijn kleine tjalk i eerst matroos bij de loodwdienst, zegt voerde hij het product aan. Hij boerde hij, maar werd afgekeurd voor mijn intussen goed en kon op eenmaal de 1 ogen." bootdienst van Bosman overnemen. Het De bus loopt voller en voller. Het ..weer heel-huids op het Gouden Boltje gearriveerd. toerisme kwam op. Dat gaf wind in de zeilen en nog beter ging het bedrijf flo reren, toen Doeksen zich ook over de gestrande -of in nood verkerende sche pen ging ontfermen. De „Stortemelk" is een van de vele vaartuigen, die eigendom zijn van Re derij Doeksen. Het liep tegen driëen. Precies op tijd stapten wij aan boord, maar de beman ning zat in de kleine combuis nog gezel lig koffie te drinken. „Ja, u kunt nog wel een plaatje vanaf de dijk maken, als het tenminste geen tien minuten duurt" En zo vertrokken wij om drie uur van Vlieland. Drie korte, krachtige stoten liet de fluit ontglippen en daar kwam de dekknecht al aangebeend om de laatste verbinding met de wal weg te nemen. Er waren welgeteld acht passagiers. Ondanks het mooie, maar hijige weer. Wij zouden 16 kilometer moeten varen om het derde eiland te kunnen bereiken. Met èen gangetje van 18 km. liep het vaartuig er prachtig door. De 600 pk mo tor had weinig moeite, eerder de boot, die eenmaal lichtelijk aan de grond liep. De kapitein vertelde, dat hij op Ter schelling woonde. Op Texel was hij nog nooit geweest. Onze notities blijken, nu wij dit schrij ven, een uurtje te zijn gestaakt. Geen wonder als men een eiland gaat verken nen dat men nog nimmer aanschouwde. Vooral niet, als men weet een entree te zullen beleven, zoals geen enkel ander waddeneiland zou bieden. En inderdaad is de entree van Terschelling meesterlijk mooi. De hoge, stoere brandaris, vermoe delijk reeds in 1484 gebouwd, domineert Een groene waas over een heuvel met huizen gestoffeerd. Een haven, waarop menige zeeplaats diep jaloers zou zijn. Enorm lang en breed. Er liggen diverse schepen, zoals de Noord-Nederland, de Terscheilingerland, de machtige sleep boot Holland, de snelste van zijn klasse voor geheel Europa. 3000 pk sterk. Sleepboot de Zuiderzee. Klein ligt er de „Brandaris, de reddingboot. Wij meren en staan even later op het zeer ruime havenplein. Autobussen met wordt druk op het havenplein als er een grotere boot uit Harlingen binnenloopt. Hetzelfde beeld als op de haven van Ou- deschild, peinsden wij: de Terschel lingers zien even benieuwd wie er mee komt. Een groepje stuurlieden ter koop vaardij in opleiding toont ook belang stelling voor de aankomst. Er zijn evenals op Texels havenplein - gieche lende meisjes en zeer oude mannetjes met een grijs verleden, Maar er zijn heel weinig bewijzen meer van de klederdracht. In de bus treffen wij maar één dame aan een die dichter bij de negentig scheen te zijn dan bij de tachtig die de oude Ter schellinger klederdracht nog in hield. De jongste Terschellinger vrouw, die nog de klederdracht voert, is in de ze ventig. Het loopt daarmee op een eind. zei iemand welwillend. De bus passeert de Brandaris, die tussen groen geboom te oprijst, de Zeevaartschool, genoemd naar de grote Willem Barendsz. Een in ternaat voor leerlingen dezer school. Wij komen ogen tekort. Er moet ergens ook nog een lagere landbouwschool zijn, een primaire landbouwhuishoudschool, een ULO. Links de bossen en de brede dui nen met hier en daar een glimp van een half verscholen zomerwoning. Rechts de weiden. Aan weerszijden van de (enige) hoofdweg boerderijen. Het bekende Ter schellinger type met laaghangend dak, bedekt met de oud-Hollandse pan. Nu en dan zien we de tengere figuur van 'n oude boerin over het onderdeurtje ge bogen. Verschillende boerderijen worden gerestaureerd. Stellig ten behoeve van de badgasten. Er zijn wel een paar honderd boerde rijen op Terschelling. Het land is ver kaveld. Wij passeren een aardige zuivel fabriek en bereiken weldra het verst ge legen dorp, Oosterend, waar de bus met een sierlijke zwaai de beroemde Bos plaat de rug toekeert. Nee, Terschelling houdt daar niet op daar eerst begint het mooiste, indruk wekkendste deel, waar de vrijheid der vlakten imponeert. Maar wij hebben in te diverse bestemmingen staan gereed. j ons leven al duin- en zandvlakten Wij willen het eiland eens in zijn ge- over aanschouwd, niet waar. heel gaan bekijken. Alle acht dorpen De bus, die zo prettig leeg geëbt was. loopt successievelijk toch weer tjokvol en niemand is bereid een raamje te ope nen. De Terschellingers zijn blijkbaar bang voor „de trek". Op eenmaal geeft de motor er de brui aan. Hij had zijn kuren reeds getoond door een heftig schokken, maar ten lange leste schieten ook de 45 jaren van de heer Cupido als chauffeur tekort. Een telefoon naar de garage, een nieuwe bus wordt ingelegd. Als wij West-Terscheilling weer in draaien begeven de eerste reizigers, voor Harlingen of Vleiland zich weer op weg naar de haven. Op de z.g. „Leugenbank" bij het „Wakend Oog" zitten de oude va rensgasten nog steeds te bomen. Mis sehen bespreken ze de kansen, die de Renate Leonardt biedt en wellicht zul len zij die kansen nihil achten. Zij weten van goudschepenbergen alles af. Strand de eens voor de Terschellinger kust niet de Lutine dat Engelse freegat, dat in Oc tober 1793 met gouden en zilveren sta ven en munten ter waarde van bijna een millioen Engelse ponden. Gedeelte lijk soldij voor het Engelse garnisoen op Texel, doch in hoofdzaak bestemd voor Hamburgse bankiers. Wat een pracht kans hebben hun voorvaderen niet ge had enstellig benut ook. Georgani seerde bergingspogingen, min of meer officieel dus, brachten in de jaren 1800- 1908 nog een kleine honderd staven bo ven water. Een halve eeuw later, toen men de verouderde haken en beugels had leren vervangen door „moderner" bergings werktuigen en men beschikte over dui kers, vond men opnieuw een honderd staven. Aldus is er officieel van de la ding ruim een millioen gulden aan waarde gevonden. Men schat echter dat er inderdaad wel voor een bedrag tus sen de tien en twintig millioen is ge vonden. Van jutterij gesproken. Geen wonder, dat deze mensen het boerenbedrijf niet bijzonder waarderen. De boeren verhuren hun opstallen liever aan de toeristen en verkopen af en toe een koe of zelfs een akker. Ach, het aan tal koeien neemt er nog steeds af. Zo wordt over de Terschellinger geschre ven. Evenwel: het eiland floreert. Dank zij het toerisme. En dat ze daar ook van wederopbouw weten toont ons de hoofdstad zelf. West- Terschelling toch is tijdens de 2de En gelse Oorlog op de kerk, het stadhuis en de brandaris na tezamen met de koop vaardijvloot verbrand, maar het mag er toch weer zijn. En een boot als de Hol land was er in de 17de eeuw toch stellig niet bij V/ij zagen er ook behoorlijke midden standszaken. „De „Noord-Nederland" vertrekt om zes uur naar Harlingen, maar u kunt op zee overstappen". Aldus deelde een (snel gemaakte) vriend ons mee. Het was wat vlug: in twee uur kan men noch Texel, noch Vlieland noch Terschelling doen. Maar de volgende ochtend zou het weer minder gunstig zijn enons geen overstapje bezorgen. Dat wilden wij toch nog meemaken en in het voor- FILMNIEUWS A C ALS WAAGHALZEN Daar zijn ze weer, de onafscheidelij ke Bud Abbott en Lou Costello. In welke gedaante deze 'keer? Eigenlijk is dat minder belangrijk. Zij komen bij de film, worden filmstudio-eigenaar, landloper, stuntman, inbreker en politie-agent. De film is één grote reeks dwaasheden. U wilt wel van ons geloven dat ten slotte alles keurig op z'n pootjes terecht komt. Een lachfilm van het zuiverste water. VIER MEISJES VAN BROADWAY Een aardige film uit de amusements wereld. De leugenachtige manager Lew Conway is er oorzaak van dat de talent rijker zanger Dan Carter (Tony Martin) maar steeds niet aan de slag kan ko men. Hij wil tenslotte teleurgesteld weer naar huis vertrekken, maar ont moet een carrière-zoekend zangeresje, Nancy Peterson, die aanvankelijk ook door Conway „geholpen" zou worden. Nog drie andere meisjes waren door die zonderlinge sinjeur van de wal in de sloot geholpen. Tijdig ontdekken onze vrienden hoe de vork in de steel zit. Zij komen terecht bij de echte manager, krijgen een zo vu rig begeerde kans tot optreden en boe ken direct groot succes. De hoofdrollen werden gespeeld door Tony Martin, Janet Leigh en Gloria De- haven. Wereldnieuws Een 50-jarig bioscoop theater. Adenau er in New York aangekomen. Engeland bouwt trailers. De luchtvaart demon stratie bij Parijs. Het tennistournooi Wimbledon begonnen. Een duikboot voor de Britse kust verdronken. Nederlands nieuws Zandvoort. Internationale autorace om de grote prijs van Nederland. Enschedé. Jubileumtentoonstelling van de Twent se Kynologenvereniging. Delfzijl. Over dracht van de drijvende Jeugdherberg „Pieter A. Koerts". Leiden. Rede van H.M. Koningin Juliana. Amsterdam. Olympische dag in het stadion. seizoen zou ook Vlieland ons nog wel een vrij bed kunnen bieden, veronder stelden wij. Dus op de Noord-Nederland zuid-oost- waarts. Een mooi schip, dat goed onder houden en grondig geboend en gewreven was. Veel passagiers, maar het zou wel drukker worden naarmate het hoogsei zoen naderde. Dan vaart Zaterdags en Zondags ook de sleepboot Holland voor de toeristen. De hele dag varen de bo ten dan vice versa over de Waddenzee. Toeristen halen, toeristen afvoeren. Bij winterdag moeten de Terschellingers te vreden zijn met één enkele dienst vv: ze kunnen dan om kwart voor acht van het eiland en om half twee uit Harlingen te rug. „Volgend jaar Mei krijgen wij ook een nieuwe boot" zo vertelde ons een dek knecht alsof hij zeggen wilde: ook Terschelling gaat met zijn tijd mee, ver beelden jullie je daar op het Gouden Boltje maar niks. Het overstappen is bij kalme zee een koud kunstje. De boten voeren langzaam op elkaar af, schuurden langs en tegen elkaar en in een wip lagen de overstap- planken gereed. Fietsen, motorfietsen, alles ging vlot over en weer. In minder dan geen tijd zaten wij op de Vlielandse boot „Vlieland". Ook daar was de koffie best. De koffie op de schepen is altijd best, ondervonden wij en nergens slaapt men beter dan op de Waddeneilanden. Wij troffen een ruime kamer met uit zicht op de zee en de boot, die mee de nacht inging. Maar eerder (dan wij) ont waakte en met drie felle fluitsignalen acte de présence gaf. Maar die boot kon ons gestolen worden: wij wilden weer Zuidwaarts. Bij het stevige ontbijt kwa men wij in gesprek met een handelsrei ziger, die zijn autootje maar rustig in Harlingen op de kade had laten staan. De overtocht naar Terschelling zou me f 30.kosten. Ja ik moet ook naar Texel, maar daar ben je lang niet zo veel geld kwijt, daar is het best te doen. Ik heb eens een verhuiswagen zien over zetten van Holland naar Ameland. Dat kostte 75 pop." Vijf-en-zeventig pop behoeft zelfs een Drie-Eilanden-Trip niet te kosten, tenzij je vreselijk pech hebt. Zoals dat gezin uit Diedam, dat de bus miste. Geen wonder, meneer, als je acht minuten voor tijd vertrekt. Het heeft toen nog even gerookt bij dat gesprek tussen de bedrogen toerist-hoofd-des gezins en de directeur van de autobus-onderneming Vlieland. Ten leste heeft de godsdienst onderwijzer gezegd: „Kom mee, vrien den, j ullie kunt bij mij logeren. Wees welkom". Dat alles vertelde de heer uit Diedam ons de volgende morgen aan boord van de Zeemeeuw. „Ik had, toen ik de bus miste, zelfs geen geld bij me voor een hotel, bekende hij openlijk. En fin, wij zijn weer een ervaring rijker geworden." Toen de man even later op het Eier- landse Gat dobberde en de kijker op de zeehonden richtte, scheen het incident van Vlie echter al weer tot het verre verleden te behoren. CONSULTATIEBUREAU VOOR ZUIGELINGEN Heden, Woensdag Consultatieureau De taxi's en moeders van buiten Den Burg worden verwacht van 34 uur. Moeders van Den Burg van 45 uur. Z AKENNIEU WS „JAWA-JUBILEUM" OP TEXEL De firma M. en A. J. Vonk, Koger- straat-Hogerstraat, Den Burg, verkocht dezer dagen haar vijftigste „Jawa"-mo- torrijwiel, het bekende product „waar Beers' Service achter staat". D.w.z. dit was het vijftigste Jawa-product, dat door genoemde firmanten na de oorlog werd afgeleverd. „Voor zowel het eerste als het laatste Jawa-motorrijwiel blijven de nodige onderdelen verkrijgbaar", al dus de motorhandelaren, die ons er voorts op wezen, dat het niet alleen een genoegen is om motor te rijden, maar dat zulks met nóg groter plezier gedaan wordt als men weet, dat men kan blijven rijden en dank zij de voorraad onderde len vlug geholpen kan worden. (Zie ook de adv.). Vraagt Uw leverancier: Ilandbalnieuws GDS 't Programma voor deze week is: Woensdag 6 Juli (heden) GDS 1—Texel om 7.30 uur. De adspiranten spelen Zaterdag 9 Juli als volgt: GDS b - Texel a om 2.30 uur. GDS a - Texel b om 3.15 uur op het Boysveld. En vanmiddag in- plaats van trainen om 4 uur GDS b GDS En allemaal komen hoor!! OPBRENGST COLLECTEN De opbrengst van de collecte voor de gezamenlijke militaire fondsen is: Den Burg f 117,10; De Cocksdorp 13,82; Midden-Eierland 17,35; Zuid-Eierland 11,51; Den Hoorn 19,40; De Koog 21,59; Oosterend 40,84; Oudeschild 30,96 en De Waal 18,28. Dit maakt een totaal bedrag van f 290,85. KRAAMZORGCENTRUM DEN HELDER EN OMSTREKEN Bovengenoemd bureau houdt zitting op Donderdag 7 Juli a.s. van 3-4 uur in het consultatiebureau-gebouw. De aan vragen voor kraamhulp kunnen ook schriftelijk worden gedaan aan het Kraamcentrum, Pasteurstraat 135, Den Helder, Telefoon 3596. BENOEMING De heer T. Bosker, medisch student te Groningen, werd per 1 Juli tot badmees ter te De Koog benoemd. TEXELSE MARKT Den Burg. Aangevoerd op 4 Juli 1955: ;0 lammeren 70—82; 3 koeien 750—950; 42 biggen 5060; 9 n. kalveren 4565. SCHOOLREISJE DE WAAL Dit jaar ging de Waalder schooljeugd vier dagen op reis. Nadat de jeugd enige tijd geboeid was door het luchtverkeer op Schiphol ging de tocht langs de Vecht via Loosdrechtse plassen naar Utrecht In het Spoorwegmuseum was veel te zien en vooral ook te doen. Menige jon gen beklom de reus van een locomotief, terwijl vier kinderen een complete sein installatie moesten bedienen. Na nog even de prachtige Sint-Jan in Den Bosch bezichtigd te hebben werd het einddoel van de eerste dag, Vught, bereikt. Op de tweede dag werd het die renpark bij Eindhoven bezocht. Vervol gens heeft de jeugd aan de ingang van de mijn Maurits gezien hoeveel duizen den mijnwerkers aan het werk gingen. Spoedig bereikten we het Limburgse heuvellandschap en de oude stad Maas tricht. Wandelend langs de St Pieters berg en de Enci werd de Belgische grens bereikt. Wat zouden ze graag een kijkje genomen hebben achter de slagboom. Nu, dat mocht. De douane liet ons door en via het dorpje Lanaye, waar iedereen Frans sprak, werd een kijkje genomen bij de beruchte stop van Lanaye. Bij de grens stond de bus, die ons snel naar het grote Amerikaanse kerkhof Margra ten bracht. We werden allen stil bij die duizenden witte kruisen. Over het mooiste en hoogste deel van Nederland, vol haarspeldbochten en ook prachtige vergezichten, bracht de chauf feur ons veilig naar Vaals. 's Avonds wandelden we weer naar de grens, waar nu de Nederlandse en Duit se douane de wacht hielden. Ook hier werd de Waalder jeugd doorgelaten, zo dat we wandelden tot aan de rand van Aken. Niet verder, want het drielanden punt en de Vaalserberg wilden we ook nog graag bekijken. De derde dag werd begonnen met een bezoek aan de grotten van Valkenburg en een afdaling in de mijnen, 's Middags friste ieder lekker op in het natuurbad de Piasmolen bij Nijmegen. Het berg spoor naar Berg en Dal werd natuurlijk niet vergeten. De laatste dag werd, ook nuttig be steed. Na een bezoek aan het Valkhof ging de reis via de Betuwe naar de So- la-fabrieken in Zeist, waar de jeugd be halve een zeer leerzame rondleiding ook een tractatie en een mooi souvenir ont ving. Via Amsterdam, Volendam en Wierin- germeerpolder ging het huis toe na een mooie en prettige reis. KAuW heerlijk - verfrissend zuivert de adem verhoogt uw energie en levenslust SS^een gezonde

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1955 | | pagina 1