r -
Nlemeijets
WAAROM
Het witste
bed waarin Pappie ooit „ontwaakte"...
...met 't minste werk!
ENCYCLOPAEDIE
...en zo makkelijk ook!
fotmek&c
is Niemeijer's Koffie
zoveel lekkerder?
BOSNIA, Oosterend
KOFFIE
Erkend de beste!
BOEKHANDEL PARKSTRAAT
Alleen SUNIL wast zo wit
Sunil bespaart U weken, bleken, blauwen.
De man uit Chicago
it perfect
staat correct
is in alle maten verkrijgbaar A
BIJ HET VERTROUWDE ADRES:
jliiQivriiiuiiiuiiiiuiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiii
Mankeert in Uw boekenkast nog een
Omdat ze is samengesteld uit de aller
fijnste hoogland soorten en dank
zij de cellophaan verpakking bij U
thuis even vers en geurig is, als op
het moment dat ze werd gebrand.
Vraag Uw winkelier het bekende pak met
de ruitjes. Daar zit de lékkerste koffie in
Aan het eind van dit jaar gaat het eerste deel van deze tiendelige
Algemene Winkler Prins verschijnen
Vóórintekenprijs f 35per deel.
Uitvoerige prospectus wordt U op verzoek gezonden door
^Üii iiiiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiui!nniiiiiiiiiinnniiiiinii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii|iiiiiiiii|iiil|il,F
Is SUNIL dan zoiets bijzonders 1 Jadat ziet U al aan de blauwe kleur.
En de weergaloze witheid van Uw wasgoed vertelt U, dat ook de
werking van sunil bepaald uniek is.
Het vette, vlijtige sUNiL-sop heeft namelijk meer dan normale was-
energie. Vandaar dat sunil zoveel intensiever reinigt. Stop er het
vuilste goed in en... wèg vuil, wèg vlekken! Nooit eerder kreeg U
alles zó smetteloos wit. En dat op zo'n makkelijke manier...
Geen rompslomp meer! Weken? Niet nodig, sunil weekt en wast
tegelijk. Bleken Ook daar bent U van af. Op de veiligste wijze maakt
SUNIL Uw goed sprankelend wit. Zó wit zelfs, dat ook blauwen nu
overbodig is.
voor de witste was
STANDAAROPAK 42 ct. REUZENPAK _?Lü J
FEUILLETON:
Een verhaal vol verwikkelingen
door T. LODEWIJK
33. De leden van de zangkoren, die een
serenade zouden brengen, de muzikanten
van de Harmonie „Utile Dulci" en van
de Mandolinevereniging „Caecilia", de
ouders van de padvinders, die de ere
wacht zouden vormen, zij allen gevoel
den opeens een dringende behoefte el
kander aan te spreken en te overleggen
of men vanavond wellicht voor niets op
de markt zou verschijnen en wat er van
de praatjes waar mocht zijn. Een defini
tieve en betrouwbare zegsman deed zich
intussen niet voor, ieder maakte het
voorbehoud, dat, als hij loog, hij zulks
deed in commissie.
De vloedgolf van nieuwsgierige sen-
satiezucht was bijna uitgelopen, toen
bode Akkermans met zijn vrachtwagen
in de stad terugkeerde en in „Het Wa
pen van Meeldam", dat tevens als bestel
huis fungeerde, aan de daar verzamelde
burgers mededeelde, dat heel Kwardam
al wist, dat er iets loos was met die
Amerikaan. Verschillende van zijn klan
ten hadden er openlijk op gezinspeeld,
een groepje schooljongens had op zijn
wagen onder het woord „Meeldam" ge
krast „Verenigde Staten". Akkermans
wees met een trots gebaar naar buiten;
daar stond de wagen, ze konden het al
lemaal zien.
En Akkermans was het ook, die ten
slotte de burgemeester, welke, zoals dat
meer gaat, het nauwst bij de zaak be
trokken was en er het laatst van hoorde,
op de hoogte bracht. Want bij het afge
ven van een pakket met drukwerk aan
zijn collega (zij het ook slechts in let
terlijke zin), de bode Almekinders,
weidde hij in geuren en kleuren uit over
het Kwardamse incident en dies ook
over de geruchten, die in Meeldam de
ronde deden.
Toen Almekinders die middag de post
bij de burgemeester bracht, vroeg hij
instructies voor wat er die avond moest
gebeuren.
Wat gebeuren? vroeg Dikken
burg een beetje knorrig, ik heb je
toch al gezegd, wat er gebeuren moest.
Gaat het dan nog door? infor
meerde Almekinders met goedgespeelde
onnozele verbazing.
Door? Wat door? Waarom zou het
niet doorgaan?
Ja, ik vraag maar. In de stad weet
iedereen, dat het geen zuivere koffie is
met die Amerikaan
Zuivere koffie? Die Amerikaan?
Wat vertel je me nou?
-Ja, als de burgemeester er niet van
weet, zal 't wel niet waar zijn.
Praat niet, man. Vertel me, waar
kletsen dö mensen over. Wat is geen
zuivere koffie?
Ja, als de burgemeester het persé
wil wetener wordt verteld, dat die
Amerikaan, die meneer Clarenbough, er
van tussen is en dat dus de huldiging
vanavond niet doorgaat.
Wie vertelt die onzin?
Ja. ik hoorde het van bode Ak
kermans
Die 'kletsmeier!
Maar Akkermans vertelde ook, dat
ze het in Kwardam al wisten en de jon
gens hem hadden nageschreeuwd en iets
op zijn wagen gekrast
De burgemeester wilde krachtig en
overtuigd stelling nemen tegen de klets
praat en Almekinders eens goed de man
tel uitvegen voor zijn goedgelovigheid,
maar bedacht zich op 't laatste ogen
blik.
Luister niet naar praatjes, zorg
maar dat de boel vanavond netjes en op
tijd in orde is, beval hij en daarmee
kon de nieuwsgierige bode vertrekken.
Maar nauwelijks was hij vertrokken of
de burgemeester greep de telefoon en
draaide zijn privé-nummer. Weldra ant
woordde hem de stem van zijn vrouw.
Zeg Anna, ik hoor rare geruchten,
over dat feest van vanavond. Is jou
daarvan iets bekend?
Nee, klonk verwonderd de stem
aan het andere eind, ik ben, toen ik
thuiskwam, meteen naar bed gegaan,
want ik was zo moe. En toen heb ik
thee 'gezet en eigenlijk zat ik net op jou
te wachten of je kwam theedrinken. Wat
zijn dat 'voor geruchten?
Met een kwartiertje ben ik thuis.
Dan zal ik het je wel vertellen.
Maar toen hij een kwartiertje later
zijn vrouw het verhaal had gedaan, be
merkte hij wel, dat ze nog niets van het
wonderlijke gerucht had gehoord. Er
gens echter moest het toch zijn oor
sprong hebben. Zouden ze misschien in
Kwardam uit kwaadwilligheid een ze
nuwoorlog zijn begonnen? Hij zat, het
hoofd in de handen, het geval te over- j
j denken, toen Corrie binnenkwam. De
zorgelijke houding van haar vader, het
verwonderde gezicht van haar moeder,
overtuigden haar ervan dat haar ouders
alles reeds wisten. Ze snelde op haar
vader toe.
Vader, ik weet wel, het is ver
schrikkelijk, maar heus, ik geloof, dat
het wel terecht komt. Ik heb er met De
Gooyer over gepraat en die heeft me
beloofd
Wat is verschrikkelijk? Wat komt
terecht? Wat heb jij met De Gooyer ge
praat? vroeg de burgemeester verbaasd.
Nou, die kwestie Clarenbough
Wat is er dan met Clarenbough
Ja, eigenlijk wou ik wel weten, waar zit
die vent?
Weg.
Weg?
Ja, weg. De benen genomen. Er
tussen uit. Met de noordezon vertrokken
hoe U 't noemen wilt.
En hoe weet jij daarvan?
Alles. Ik heb hem waarschijnlijk 't
laatst gesproken.of het vroegst
voegde ze er met een slecht gelukte po
ging tot schertsen aan toe.
M'n hemel, kind, spreek niet zo in
raadselen smeekte haar moeder.
Zeg op, wat je weet en houd ons niet in
spanning.
Maar weet U dan nog helemaal
niets?
Niets snauwde de burgemeester.
Iedereen schijnt er alles van te weten
en mijn dochter wel het meest, maar ik,
de burgemeester, ben volmaakt onkun
dig.
Ik heb U ook nog helemaal niet
gezien protesteerde Corrie.
Als 't zo ernstig was, had je me
kunnen opbellen en het je moeder ver
tellen. Maar nu, vooruit ermee. En snel!
En toen hoorden Dikkenburg en zijn
vrouw uit Corrie's mond het verhaal van
de thuiskomst van de pseudo-Claren-
bough met niets minder dan een stuk in
de kraag, het gebeurde ten huize van
mevrouw Boom, de verklaring die hij
getekend had, waarin de burgemeester
de schuld van alles kreeg
De zwijnen siste Dikkenburg.
Mevrouw deed eau de Cologne op haar
En toen heb ik meteen De Gooyer
opgebeld, hij was hier al om half acht.
Die heeft me beloofd, dat hij Claren
bough of Jongejans heet die vent ge
loof ik, dood of levend zou terugbrengen
en hem dwingen te verklaren, dat U er
part noch deel aan had.
De Gooyer? Ja, dat is wel de man
om dat zaakje op te knappen. Die heeft
mij en allemaal bij de neus gehad! Aan
die hebben we het te danken, dat we
zo heerlijk in de soep zitten. Hoe komt
die vent op het idee, waar haalt hij de
brutaliteit vandaan, om mij en ons af
schuwelijk te bedotten! Daar is het laat
ste woord nog niet over gesproken!
Maar vader waagde Corrie, i
hij heeft het toch allemaal gedaan tot j
bestwil van ons allemaal. Wat zouden
we een figuur geslagen hebben als Cla- 1
rerabough niet gekomen was
En wat een reuzenfiguur slaan we i
nu hij wél gekomen is, zei Dikkenburg 1
grimmig. En wat zit ik op fluweel!
Nu hebben die onderkruipers, die Boom
en die Kruiderink hun zin, nu zullen ze
me krijgen, nu is him tijd gekomen. En
m'n lieve collega uit Kwardam, die
dooie visjesvreter, De Graet van Mager-
hem, zal er nog wel voor vier duiten
bijdoen. Geen wonder, dat ze het in
Kwardab al wisten. Geen wonder, dat
hier de hele gemeente het weet als me
vrouw Boomo, als ik die De Gooyer
maar vijf minuten tussen mijn vingers
had.
Vader, U bent onbillijkbe
gon Corrie, maar Dikkenburg was voor
geen rede vatbaar.
Wat doe jij voor die kerel te plei
ten? schreeuwde hij zijn dochter toe.
Wat is dat met jou? Eerst aanpappen
met die oplichter, die zogenaamde Ame
rikaan en dan met die andere oplichter,
dat stuk gemeente-opzichter? Ben je
daar soms ook al vriendjes mee? Mocht
ik er daarom niks van horen? Als je je
niet versproken had, zou ik nog niets
weten. Wat verbeeld jij je wel. Dik
kenburg ging in zijn woede zichzelf te!
buiten, jij die met andere kerels zit|
te flirten en je vader in het ongeluk:
stort?
Corrie was krijtwit geworden, toen
haar vader haar die beledigende woor
den naar het hoofd slingerde. Ze stond
op het punt hem fel van repliek te die
nen, toen ze naar haar moeder keek. De
twee vrouwen zagen elkaar aan. Toen
keerde het meisje zich op haar hielen
om en liep de deur uit.
(Wordt vervolgd)
