Proef... en U weet het
stoop STERLING!
Niemeijer shag
Vervuld verlangen
Pepito's
eerste
grote
avontuur
Op reis
Erkend de beste!
S.V. Texel
Uitslagen 4e klasse: Meervogels-Eg-
mondia 0—1; Texel-Succes 2—0; WGW-
DTS 1—1; BKC-Limmen 2—2.
HRC 6-Texel 2 21; Texel a-Succes a
01; Texel b-ZDH a 21; Helder c-
Texel c 01.
Handbal
Texel 1-Ons Genoegen 31; Texel 2-
GDS 1 afgelast.
Texel 1-Succes 1 is, na een snelle en
ook spannende strijd, een 20 overwin
ning geworden. Maar Egmondia strui
kelde niet bij Meervogels en daardoor
blijft de stand aan de kop ongewijzigd.
Jammer, dat Texel 2 haar veldmeer-
derheid niet met een overwinning be
kroond zag en met 21 de vlag moest
strijken.
Texel a, dat in een goede eerste helft
toch nog puntloos was, zag ook na de
rust geen kans de enkele goede kansen
te benutten. Ook hier stijgt de spanning,
want in de kopgroep zitten 4 elftallen.
Texel b verraste ons door van ZDH a
te winnen, en ook c nam beide punten
uit Den Helder door met 01 te winnen.
De hoofdschotel Texel-Succes had een
zeer snel en spannend verloop en boeide
van de le tot de laatste minuut.
Ruud en Harry stonden op de zieken
lijst, maar dat nam niet weg, dat Texel
evenzeer ten aanval kwam als S. Er
ontstonden voor beide doelen spannende
momenten en de snelheid, waarmee onze
voorhoede ten aanval trok, bracht de
toeschouwers tot leven en menige aan
moediging werd vernomen. Al spoedig
moest Bertus z'n talenten tonen en
bracht de lat redding, maar ook het S.-
doel kroop door het oog van de naald. Er
werd feller gestreden, snel flitsten de
passen van Niek en Herman en zetten de
voorhoede aan het werk, waar Cees S.,
Bob en Cees B. het doel benaderden of
ging Leen langs de lijn en met de groot
ste moeite hield de S.-verdediging stand
of miste T. enige kansen. Maar na ca.
25 min. werd een snel opgebrachte bal
naar Leen gespeeld, die scherp voor het
doel plaatste, waar Max precies op tijd
present was om het leer in het doel te
tikken. S. probeerde weer bij te komen,
maar kwam niet verder dan onze verde
diging, waar Henk weer precies op z'n
plaats stond en samen met André en
Gerrit geen doelpunten toestonden, ter
wijl Bertus in laatste instantie niet thuis
gaf. Opnieuw kwam T. terug: Cees
speelde naar rechts, Leen dreef hem
door naar Bob. Deze gaf een goed ge
plaatst trekballetje aan Cees S., die on
houdbaar inschoot: 20. Gesteund door
een goede voorsprong bleef het een goe
de wedstrijd.
De 2de helft kwam S. wat meer in de
aanval, maar slaagde er niet in Bertus
le laten vissen. Eenmaal was 't wel heel
dichtbij, toen Gerrit en Herman listig
werden omspeeld, maar een voorzet via
de lat terugsprong.
Verheugend was het, dat tot het iende
toe het snelle tempo werd volgehouden
cn geen vermoeidheid een nadelige in
vloed uitoefende, waarin we stellig de
gunstige resultaten zien van een prima
training. Het werd een mooie wedstrijd
onder een uitstekende leiding.
Met stijgende belangstelling zien we
de volgende wedstrijden tegemoet.
Handbal. Texel-Ons Genoegen werd
in een spannende strijd door onze dames
met 31 gewonnen. Het veldspel werd
al beter, meer en sneller werd er ge
combineerd, zodat T. een iets grotere
veldmeerderheid had. Goed gedaan.
24. De startcommissie, die zich op 'n oud
veerpontje had geïnstalleerd, telde de
laatste seconden. Hein Kamferbal zou
het startkanon bedienen, dat voor de
bijzondere gelegenheid uit het museum
was gehaald, bijgestaan door enige def
tige heertjes in zwart laken en hoge
hoeden op. En eindelijk was het vurig
verlangde tijdstip daar!
FEUILLETON
door W. ROELANT
3. Ze wilde zich niet zo-maar laten
troosten door de eerste de beste jongen,
die aardig voor haar was. Ze wilde
wachtenZe zou niet precies hebben
kunnen omschrijven waarop, maar ze
vond het goedkoop om te wandelen in
donkere laantjes en zich dan te laten
afzoenen. En ze wilde niet goedkoop
zijn. Misschien zou ze eens haar een
zaamheid, haar trots, moeten verkopen,
maar dan zou het zo duur mogelijk zijn.
Ze wist zelf niet, wat ze onder die woor
den verstond. Ze was één van hen, die
de „na-oorlogse jeugd" heten. Het pro
bleem voor ouders en opvoeders.
Een ander geslacht opgegroeid in
ontwrichting. Ze was nog een kind ge
weest, toen de oorlog begon, maar haar
puberteit had gelegen in een tijd, waar
in de menselijke waardigheid vertrapt
werd. Dat had haar volwassen gemaakt
in vele opzichten - een volwassenheid,
die haar krachten nog niet konden dra
gen. Zo was het voor haar - en voor
duizenden anderen. Zij gaven de dingen
andere namen, de begrippen andere
waarden. Dat gaf de verwarring. Maar
één ding wist-Suzan zeker: ze wilde
niet horen tot hen, die uit slapheid en
gemakzucht maar deden waar ze zin in
hadden, ze wilde anders zijn, eerlijker,
sterker. Daarom zou ze veel verwerpen,
wat voor anderen vanzelfsprekend was.
Maar ze zou meer behouden!
„Kruit in de kamer, kogel in de loop,
klaar?" riep de startmeester. „Vuur!!",
brulde hij. Hein Kamferbal hield gehoor
zaam een brandend lucifertje bij de
lont, met als gevolg een daverende ont
ploffing, die horen en zien deed vergaan.
De keurige startcommissie vloog
schreeuwend in de lucht, terwijl het
wrakke veerpontje krakend in stukken
Ongemerkt waren zij al dicht bij het
huis van Suzan gekomen. Hans had niets
meer gezegd, alleen voor zich heen lo
pen fluiten. Nu stond hij stil. Zo", zei
hij, terwijl hij zijn hand onder haar kin
legde en haar hoofd naar hem opbeur
de, „hier zullen we maar afscheid ne
men." Hij boog zich naar haar over.
Maar haar handen hielden hem tegen.
„Nee Hans," zei ze vast. „dat wil ik
niet." „Kindje" zei hij luchtig en hij liet
haar los, „wat kun je toch dwaas doen.
Je gedraagt je als een ouwe kostschool-
Onderwijzeres. wat steekt er nu voor
kwaad in, als je me toestaat behoorlijk
afscheid van je te nemen?" „Ik weet
niet of er kwaad insteekt, maar ik wil
het niet", hield ze koppig vol.
Hans begreep, dat hij zo niet verder
kwam. „Hoor nu eens", zei hij rustig,
terwijl hij zijn arm om haar heensloeg,
„ik mag je graag, anders zou ik je toch
niet achterna gekomen zijn.En ik
vind het niet aardig van je, dat ik je
niet één keer zoenen magIk zal
toch heus de eerste niet zijn.Doe
niet zo bleu".
Ze maakte zich los. „Ga nu alsjeblieft
weg", zei ze schor, „ik wil geen scène
maken, maar ik verdraai het om me te
laten zoenen
Hij haalde gekwetst zijn schouders
op. „Even goeie vrienden", zei hij
spottend. „Ik mag het nog wel op prijs
stellen, dat je geen scène wilt maken,
vooral als ik terug denk aan je uitval
in de Doelen".
Hij draaide zich om en liep weg, zon
der te groeten. Suzan keek hem na. Ze
brak. Dikke kruitdampen onttrokken
het geheel een moment aan het gezicht,
en toen deze weg waren, vertoonde zich
een triest tafereel.
Toch vond iedereen het startschot bui
tengewoon geslaagd.
Alle deelnemers hesen de ankers en
kozen het ruime sop. De grote oceaan
race was begonnen!!
stond onbewegelijk. Deze aanval was
hem. Deze aanval, die alles weer zo
duidelijk voor haar ogen zette. Ze had
er niet met hem over willen praten. Ze
had gemeend, dat hij haar achterna ge
komen was, omdat hij haar begrepen
had. Maar dat was niet zo. Hij was haar
nagekomen alleen om haar af te zoenen.
Omdat hij zijn kans schoon gezien had.
„Bah," zei ze hardop. Dit beledigde
haar. Ze had een gevoel, of zij door
modder gelopen had en vuil was gewor
den.
Ze liep het tuinhek binnen - ze wou
naar bed, slapen, alles vergeten. Tot
haar verwondering brandde in de ka
mer nog licht. Zou Vader thuis geko
men zijn? Ineens verlangde ze er naar,
om bij hem te zijn. Zijn rustige bewe
gingen te zien, wat met hem te praten.
Niet hierover, maar zo maar wat, over
onverschillige dingen.
Ze stak de sleutel in het slot, gooide
haar mantel op de kapstok en liep de
huiskamer binnen. Maarten, haar één
jaar jongere broer, zat bij de haard, een
boek in zijn handen. Zijn gezicht stond
grauw van vermoeidheid. „Wat doe jij
nog op?" vroeg ze verwonderd. „Zo laat
is het toch nog niet?" vroeg de jongen.
„Je bent vroeger dan ik verwacht had."
Zij keek op de klok. Inderdaad, het
was pas elf uur. Het leek haar uren
geleden, dat ze, uit De Doelen wegge
gaan was. Ze ging aan de andere kant
bij de haard zitten. „Wil je thee?" vroeg
Maarten, terwijl hij moeilijk overeind
kwam. „Ik heb ze straks vers gezet."
„Blijf toch zitten," zei Suzan, „ik zal
OUD-TEXELAAR TEUNIS PIETER
KEIJZER WAS EEN GROOT MAN IN
DE NEDELANDSE BINNENVAART
(Vervolg, pagina 1)
Ongeveer terzelfder tijd dat Keijzer te
Amsterdam kwam, begon de idee van
Varekamp „speciale klassen in scheep
vaartcentra voor schipperskinderen"
ook elders ingang te krijgen en werden
in Rotterdam op 1 November 1898 en in
1900 te Amsterdam dergelijke klassen
geopend.
In 1914 ging de onderwijzer van de
schippersklassen die aan de school Rog
geveenstraat te Amsterdam was ver
bonden, heen en Keijzer solliciteerde. Hij
werd benoemd al was hij de 59e sollici
tant, zijn naam had vermoedelijk reeds
enige bekendheid verkregen. Er waren
aan die school, die met één klas en 2
leerlingen was begonnen, destijds 2 klas
sen met maximum 50, gemiddeld 30
leerlingen, doch toen de eerste wereld
oorlog uitbrak, kwamen meer schippers
naar Amsterdam en leerlingen op school,
zodat naar andere localiteit moets wor
den omgezien. Op advies van Keijzer
ging men naar een houten hulpschool
aan de De Ruyterkade, waar het aantal
leerlingen eens tot 324 steeg, doch dat
later, toen de schippers weer gingen va
ren, ook weer daalde. De houten school
werd er echter niet beter op, zoals de
Wethouder van Onderwijs, de heer Ed
Pvlak in 1923 persoonlijk constateerde.
Deze beloofde Keijzer zijn medewerking
voor het krijgen van een nieuwe school
en in 1924 kon reeds de Mr Harm
Smeengeschool worden geopend, waar
van Keijzer als hoofd werd benoemd.
Over Keijzer's bemoeiingen met het
lager onderwijs, moeten we in verband
zo zelf wel nemen. Waarom ben je ei
genlijk nog niet naar bed?" „Och, zei
hij wat verlegen, ik had een boek, dat
me boeide. En toen ben ik nog wat
opgebleven.
Je bent opgebleven om op mij te wach
ten, dacht Suzan. Dat was een gedachte
die troostte. Iemand, die op haar ge
wacht had. Niet het huis leeg en verla
ten, zonder een mens om nog iets te
zeggen.
„Fijn dat je nog op bent", waardeerde
Suzan ineens spontaan.
Maarten keek verwonderd. Suzan
was niet gewend haar gevoelens zo
openlijk te uiten. De jongen kleurde.
„Ik wil ook wel eens wat van de buiten
wereld horen", spotte hij toen onhan
dig. „Jij gaat naar fuivenHij
maakte zijn zin niet af. Het zou als een
klacht geklonken hebben. „Was het
prettig? vroeg hij belangstellend om de
aandacht van zichzelf af te leiden.
Suzan lachte schamper. „Prettig....
Je weet, hoe zulke feestjes zijn. Toneel
stukjes, voordrachten, gymnastiekuit-
voeringen, zangkoren.... daar heb je
het hele programma. Ik ben in de pauze
weggelopen". „Verveelde het je zo?"
vroeg Maarten belangstellend. Suzan
aarzelde even. Zou ze hem alles vertel
len? Hij had zo trouw op haar gewacht
en het was hier zo rustig en prettig bij
de brandende haard en de schemerlamp
die een zacht licht verspreidde. Met een
paar woorden zei ze, wat er was voor
gevallen. „Mmm," antwoordde Maarten,
Hij gaf geen commentaar, maar wacht
te of zij nog meer zou zeggen. En als
met de beschikbare ruimte uiteraard kort
zijn. Vóór het Onderwijsfonds bestond
had ook het vakonderwijs reeds de aan
dacht van de heer Keijzer. Op het eer
ste binnenscheepvaari congres in 1913
hield de heer Keijzer reeds een inleiding
over dit onderwerp en van de aanvang
af hielp hij daaraan mee, ook toen het
zonder enige vergoeding in het Stations
koffiehuis moest worden gegeven. Door
persoonlijk contact met de schippers wist
hij het populair te maken. In 1919 werd
hij, zonder gesolliciteerd te hebben als
directeur der vakschool te Amsterdam
benoemd, welke school in 1919 met 144
leerlingen begonnen tot 578 in 1928
steeg. Dat hij „the right man on the right
place" was, weet ieder die hem soms
hoorde doceren. Omdat hij de schipper
door en door kende, wist hij hun aan
dacht te boeien, ook door de talrijke
door hem gebruikte beelden, voor het
merendeel aan de scheepvaart ontleend.
Tal van leerboekjes heeft Keijzer ook
over het vakonder wijs geschreven.
En voorts herinneren we er reeds aan,
dat Keijzer ook jarenlang als secretaris
in de Koninklijke Schippersvereniging
„Schuttevaer" een zeer invloedrijke
plaats innam, niet alleen door zijn in
vloed ter algemene vergadering, doch
eveneens door de uitwerking der voor
stellen.
Mede in breder verband werden zijn
adviezen steeds op hoge prijs gesteld
hij was een vraagbaak voor velen. Daar
bij kan men van hem getuigen, dat hij
nimmer zich zelf zocht, maar in de eer
ste plaats het welzijn der schippers,
waaraan hij zijn hart had verpand.
Zijn nagedachtenis zal bij velen in
dankbare herinnering blijven.
Hij heeft een belangrijke plaats in de
binnenscheepvaart vervuld.
in gedachten praatte Suzan voort: „Ik
weet niet, waarom ik zo uitviel. Mis
schien alleen om tante Sabina te erge
ren. Idioot ook, dat we dat mens „tante"
noemen."
„Heb je een hekel aan haar?" vroeg
Maarten. Hij keek haar gespannen aan.
„Een hekel....", herhaalde Suzan. Ze
dacht na. Had ze een hekel aan Sabina
Vermaeren? Als ze heel eerlijk was,
wist ze: nee. Ze had altijd veel van haar
gehouden. Waarom dan de laatste tijd
al die botsingen?
„Nou"? drong Maarten aan. Ze haal
de ongeduldig haar schouders op. „Jij
kunt zo dwaas iets vragen", verweet ze.
„Natuurlijk heb ik geen hekel aan haar.
Maar ze komt zo vaak hier en dan be
moeit ze zich overal mee". „Ze was een
vriendin van.van moeder", zei Maar
ten zacht. Suzan gaf geen antwoord.
En nog zachter ging Maarten door:
„Moeder wilde ook graag, dat ze vaak
bij ons kwam. „Wat weet moeder daar
nog van?" wierp Suzan ongeduldig te
gen.
Als ze er van wistsoms toch
wel, verdedigde Maarten. Het was 't1
onderwerp, waar ze niet graag over
spraken. Moeder.die al zes jaar weg
was. Ze misten haar elke dag, maar er
over spreken konden ze niet. Het was
te erg.We moeten naar bed gaan,
zei Suzan, terwijl ze opstond. En
je hebt nog niet eens thee gehad -
wierp de jongen tegen.
(Wordt vervolgd)
Flink trainen en zo doorgaan.
A.s. Zondag: Schagen-Texel, SRC 2-
Texel 2; Adsp. Texel a-Flevo a; De Koog
a-Texel b; Texel c-Waiervogels b.
S.V.O.-nieuws
Het was een slechte week voor ons:
Zaterdag leden de adsp. hun 1ste neder
laag tegen SVC (31) en Zondag ver
loor het 1ste in een zeer slecht gespeel
de wedstrijd van Vesdo.
Als er om half 2 wordt afgetrapt,
staan wij eerst met acht man in het
veld. Dat is dus direct al fout. Waarom
niet allen op tijd, wat geven nu die vijf
of tien minuten!
Al direct is Vesdo sterker en wij zijn
er volkomen uit, toch nemen wij de lei
ding, maar de vreugde is van korte
duur, want door enkele misverstanden
is de stand al gauw 41. Nergens zijn
onze jongens te vinden, steeds komen
wij te laat. Na de rust hebben enkele'
spelers van plaats verwisseld, maar het
werd er niet beter door. Vesdo weet na
de rust nog 2 maal te doelpunten.
Dit is een wedstrijd geweest van fou
ten en misverstanden. Maar laat de moed
nu direct niet zakken, jongens; laten we
niet vergeten, hoe we er deze herfst voor
stonden. Nu ja, dat we in het begin alle
wedstrijden wonnen, dat was erg mooi,
maar we hadden toch geen kampioens
illusies, hè? Laten we proberen een zo
goed mogelijk resultaat te behalen en
laten we één geheel blijven, jongens en
elkander niet afblaffen, dan raken we
steeds verder van ons doel.
De adsp. gaan Zaterdag naar ZDH;
het 1ste en 2de hebben vrij.
S.V. De Koog
Al kon het eerste elftal nu eindelijk
eens volledig uitkomen, toch wisten ze
het niet verder te brengen dan een 44
gelijk spel tegen Schellinkhout.
De Koog 2 wist de uitwedstrijd tegen
Cocksdorp 2 met 42 te winnen.
Ook de adsp. brachten het weer tot 'n
overwinning en wel met 81 tegen Tex.
Boys.
Zaterdag: Adsp. De Koog a-Texel b.
4 uur; Zondag: VADA-De Koog. Vertrek
De Koog: '10,45 uur. De Koog 2-Tex.
Boys 2, 2,30 uur.
Zijn we vanavond allen aanwezig in
„Het Witte Huis" voor de Spelregel
avond, aanvang 8 uur?!
dan Uw spoorkaartje ge-
haald bij de V.V.V. „Texel" 44*
DE VISSERIJ OP DE WADDENZEE
Er gaan geregeld maar 4 schuiten op
de wulkenvangst. De vangsten zijn zeer
wisselvallig, maar komen de 2 hl niet te
boven. De prijs bedraagt f 1,tot f 1,20
per kilo. Er zit momenteel nog wel een
boterham in.
De garnalen gaan steeds in de puf. Ze
brengen een ophoudprijs op van f 0,50
per kilo. De vangsten zijn soms zeer
behoorlijk en het is zeer te betreuren,
dat de garnalen als veevoeder moeten
worden verhandeld. Ook naar zoute gar
nalen is in 't geheel geen vraag.
De vraag naar kokkers blijft nog
steeds bestaan. Ze worden bij Ameland
gevangen en meestal per beurtschipper
uit Harlingen aangevoerd, ook bij Wie-
ringen wordt er nog wat gevist. Ze wor
den gezouten en in mandjes en in bus
sen naar Engeland verzonden.
Voor het zoeken van krukels bestaat
weinig liefhebberij, de aanvoer is dan
ook gering.
DIENSTPLICHT
Uitspraken inzake vrijstelling
De Burgemeester van Texel brengt
ter algemene kennis, dat de Minister van
Oorlog omtrent vrijstelling van dienst
als gewoon dienstplichtige de volgende
uitspraken heeft gedaan:
Tjalling Kampstra, lichting 1955.
Met ingang van 24 November 1955
voor een jaar vrijstelling van dienst ver
leend als gewoon dienstplicttige, wegens
persoonlijke onmisbaarheid, bij beschik
king van .7 November 1955, no. 632370.
Adriaan de Visser, lichting 1955.
Aanvraag om vrijstelling van dienst
als gewoon dienstplichtige wegens per
soonlijke onmisbaarheid afgewezen, bij
beschikking van 7 November 1955, no.
632866.
Tegen elke omtrent vrijstelling
gedane uitspraak kan iedere belang
hebbende uiterlijk de tiende dag na
de dag waarop de uitspraak ter
algemene kennis is gebracht, in be
roep komen. Indien de ingeschrevene,
wie de uitspraak geldt, buiten Neder
land verblijft, kan, voor zover het door
deze in te stellen beroep betreft, met
overschrijding van de termijn van tien
dagen genoegen worden genomen. Zo
lang omtrent zodanige overschrijding
geen beslissing is genomen, wordt de
uitspraak na het verloop van de termijn
van tien dagen als onherroepelijk be
schouwd.
Het tot Hare Majesteit de Koningin te
richten beroepschrift moet met redenen
omkleed zijn en worden ingeleverd op
afrt militaire zaken van de secretarie de
zer semeente.
Texel, 14 November 1955.
De Burgemeester voornoemd.
C. DE KONING
ZDH-nieuws
Zaterdagmiddag verloor adsp. a in Den
Burg van Texel met 21, rust 00.
Het was jammer dat Reijer, de jongens
in de steek liet, dat is niet sportief.
Zondag kreeg het eerste elftal bezoek
van SVW uit Heer Hugowaard. Het is
een spannende wedstrijd geworden, met
voor de rust uitstekende aanvallen van
ons. Uit een vrije trap nam S. de leiding,
maar spoedig was het 11. We slaagder.
er even later in dc leiding te nemen,
maar verder dan een buitenspeldoelpunt
kwamen we voor de rust niet; rust 21.
Na de thee kwam S. meer opzetten om
haar achterstand in te halen, maar met
een prachtig doelpunt vergrootten wij de
voorsprong tot 31. Dit werd S. toch te
erg, en ze zette alles op alles om de
achterstand in te halen. Ze slaagden er
in de stand op 32 te brengen. Ook wij
kregen nog enkele kansen, maar de
meeste kansen kwamen voor S. Éénmaal
scoorde ze bij buitenspel en eenmaal
juist nadat de scheidsrechter tot grote
vreugde van ons nel: voor het einde had
gefloten. Een wedstrijd met volop span
ning dus.
Zondag tegen ZAP, aanvang 1,30 uur.
Dat wordt weer zwaar. Hedenavond alle
maal op de training, het is hard nodig.
Adsp. Zaterdagmiddag thuis tegen
Oosterend om 3 uur.
Handbalnieuws ZDH
De adso. speelden in Den Burg gelijk
(33) :egen GDS-adsp.
Het eerste elftal bracht een bezoek
aan GDS 2 voor de comp. Het eerste
puntje is binnen. Rust 00.
Na de rust namen onze dames de lei
ding: 10, G. maakt gelijk, maar weer
kwam Z. aan de leiding 21. Kort voor
het einde scoorde GDS opnieuw: 22.
Sterling shag is beslist lekkerder en geuriger
K\ Alleen Sterling heeft die heerlijke
volle Virginiasmaak
