9
rocn wa
in het hart..
Acht jaar Missie-werk
55 Jaar lief en leed gedeeld
Verkooprlag Doopsgezinde Zusterkringen
netto-opbrengst f'2800
kol verwachting
ZATERDAG 19 NOVEMBER 1955
70 JAARGANG No. 6993
TEXELSE^COURAN
Uitgave N.V. v.h. Langeveld de Rooij
Boekhandel Drukkerij Bibliotheek
Den Burg - Texel - Postbus 11 - Tel- 11
Verschijnt Woensdags en Zaterdags.
Bank: R'damse Bank, Coöp. Boerenl-
Bank- Postgiro 652- - Abonn. pr. f 1,95 p
kwart. 20 ct incasso. Adv- 8 ct p- mm.
FATHER C. WITTE VERTELT
Als oud-Texelaar wil ik' U graag het
een en ander vertellen van mijn onder
vindingen tijdens acht jaar Missiewerk
in AJxika.
Kenya is een land zo groot en uitge
strekt als een van de grotere landen van
Europa. Mijn missiegebied ligt daar in
die Engelse kolonie langs de Noord-
Oostelijke kant van het grote Victoria
Meer. De landstreek wordt er genoemd
naar het meer, nl. Nyanza.
Lake Nyanza Victoria is alleen al vier
maal zo groot als Nederland.
De missiestaties waar ik geweest ben.
beslaan dan een oppervlakte te vergelij
ken met die van Noord- en Zuid-ITol-
land en Utrecht tezamen.
De bevolking wordt gevormd door 2
negerstammen, die nagenoeg samen een
half millioen zielen te'len. Deze twee
stammen lopen sterk uiteen, zowel wat
hun levenswijze als hun taal aangaat,
zoals in Europa het ene volk van het.
andere verschilt, b.v. de Nederlanders
van de Engelsen. De ene stam noemt
zich de Gusü of Kisü (u is oe) en de
andere de Luo.
De Gusü-negers zijn verwand aan de
nu beruchte stam van Kikuyu-negers,
die men beter kent als Mau-Mau. De
Luo zijn Nyloten, die ook elders in
Kenya een bevolking uitmaken van
1.000.000 zielen. Beide zijn negerstam
men in merg en been.
Onder een hete tropenzon, die 's mor
gens om zes uur opkomt en 's avonds
om zes uur ondergaat i(juist op de eve
naar) brengen wij die natuurmensen het
Geloof en de Liefde van God op geeste
lijk en moreel gebied - iets van de Eu
ropese beschaving op materieel- (vooral
t.o.v. de gezondheidstoestand) en maat
schappelijk gebied.
Een missiestatie beginnen wij onder
de grootste moeilijkheden, ontberingen
en armoede. Een hut van de materialen
gebouwd, die ons voorhanden zijn, dus
in-negerstijl: van palen en lemen muren
met een grasdak er boven, dient ons
als onderdak. In zo'n hut ben ik ook
begonnen met nog een andere collega
en ik heb er verschillende jaren ge
woond voordat wij iets beters konden
houwen van duurzamer aard. Je moet
niet alleen stenenbakker zijn, metse
laar en timmerman, maar ook leraar,
dokter en wat nog meer nodig is voor
het werk van een pionier.
Als het begin er eerst maar is, want
dan breidt een missiestatie zich lang
zaam aan meer en meer uit - ook naar
gelang er middelen zijn om dit te doen.
Een noodkerkje komt er bij, een school,
een ziekenhuisje.
De negers komen om onderricht en
om medische hulp. Wij trekken er op
uit (op „safari") soms dagen en weken
om de te ver afgelegen negers te bezoe
ken - om nieuwe buitenscholen te gaan
beginnen. De landstreek is glooiend,
heuvelachtig aan de kant van het meer
en verder bergachtig het binnenland in.
Er zijn maar een handvol missiepos
ten en men kan zich dus voorstellen
wat voor afstanden het zijn om af te
leggen, alleen al in het gebied van één
missiestatie.
Die reizen gaan meestal te voet als
de wegen onbegaanbaar zijn. De wegen,
hebben veel van de landwegen door de
Texelse duinen, maar zijn veel slechter.
En vooral na een zware regen is de weg
réén en al modder, met de gaten en
kuilen vol water. Dat een motorfiets of
toud Ford je op zo'n weg maar o zo ge
makkelijk vastloopt, laat zich raden.
Een paar weken geleden reed ik door
de dennen op de fiets om van ons mooie
eiland te genieten. Daar was een auto
zichzelf aan het ingraven in het mulle
zand. De bestuurder was de enige man
en zat voor een hopeloos geval. Met de
Texelse hulpvaardigheid en de Afri
kaanse ervaring - waar ook een ieder de
.•ander uit die moeilijkheden helpt -
groeven wij eerst het zand wat weg (wel
zonder schop), deponeerden takken en
dennennaalden voor de wielen en na
flink duwen kwam de auto langzaam
maar zeker op begaanbaar terrein.
Zulke gevallen overkomen ons in
Afrika geregeld en in veel erger mate,
waarmee uren verloren gaan.
Een jeep of landrover met vierwiel-
aandrijf zou een ware en welkome uit
komst zijn.
Father C. Witte
P.S. Volgens stille geruchten zou ik wel
in Nederland blijven. Ja, zeker voor de
volgende acht maanden. Dan zit de va-
cantie er nl. weer op.
S.V. Texel
Programma a.s. weekend:
4de kl. Watervogels-BKC; Egmondia-
VZV; Schagen-Texel; Succes-WGW;
DTS-Limmen.
Afd. NH.: SRC 2-Texel 2. Adsp. Texel
a-Flevo a; De Koog a-Texel b; Texel c-
Watervogels b.
Een uitermate belangrijke dag: Texel
1 zal het heel sterk proberen om in de
running te blijven en zal dan ook z-'n
uiterste kracht moeten inspannen.
Texel 2 en adsp. a moeten er voor
zorgén niet verder achterop te raken.
Ook B en C spelen en zullen het sterk
proberen. Hedenmiddag half vier Adsp.
a trainen op het veld.
EEN TEXELAAR BEREISDE AMERIKA
De heer Th. Reuvers vervolgt:
Op zee is echter weinig te zien, want
schepen komt men niet tegen; ik heb
slechts één Noorse passagiersboot gezien
en een dag varen van New York zag ik
een stufc of 15 Portugese vissersschepen,
dat was al, geen vis, geen vogels, maar
aan boord was genoeg te bekijken. Om
te beginnen ben ik gaan kennismaken
met het personeel. Zodoende kwam ik in
de gelegenheid om de gehele wasserij
eens te bezichtigen, wat wel de moeite
waard was. Een hele fabriek, evenals de
bakkerij en de keuken. Men kan zich
bijna niet voorstellen, dat men op een
schip zit, zo groot en machtig alles is.
Vooral de machinekamer, waar ik na
heel veel gepraat toch ook in mocht.
Dat is je wat, precies een grote fabriek,
vol machines, pijpen, assen en een
lawaai, men kan elkander niet be
schreeuwen. Alles heeft men echter la
ten zien, van voren tot in het uiterste
puntje achterin, waar de 2 grote aan
drijfassen door de achtersteven gaan, en
wat voor een assen 60 cm middellijn.
Nou ik vond het geweldig in het hart
van dit schip, alles keurig onderhouden
en schoon. Op het eerste gezicht be
grijpt men niet dat alles maar zo regel
matig doorloopt, want alles rondom ziet
men maar draaien en massa's wijzers
van manometers staan te trillen achter
hun glazen deksel, maar het personeel
daar beneden gaat rustig door, ieder
heeft zijn eigen vaste werk, maar on
willekeurig vroeg ik mij af, hoe zulke
mensen zich in oorlogstijd gevoeld moe
ten hebben, toen zij troepen transpor
ten vervoerden. Immers, zodra er een
aanval op z'n schip wordt gedaan, wor
den vanaf de brug alle waterdichte schot
ten afgesloten en zitten deze mensen in
de machinekamer opgesloten tussen al
lerlei gloeiendhete vuren met stoom en
kokend water. De kans daar levend uit
te komen, zal wel gering zijn.
Het was een oorverdovend lawaai
tussen al die machines en ze waren nou
niet direct vrij van vettigheid, maar
ieder moest maar op zichzelf passen,
dat hij niet smerig werd.
Vanuit de machinekamer ben ik mei-
een de wasserij nog eens ingelopen, want
dat was ook de moeite waard: de mo
dernste machines worden daar gebruikt
en het zijn vakmensen op en top, die
daar aan het werk zijn, werkelijk de
moeite waard om te zien zo keurig net
jes als daar alles wordt verzorgd. Hen
derden lakens, slopen, servetten, hand
doeken enz. worden daar gewassen, ge
droogd, gestreken, opgevouwen en:, enz.
Het was daar nogal warm, maar een
lekkere zeeplucht en geen lawaai, dat
>vas een heel verschil met de machine
kamer. en men is ook daar niet direct
uitgekeken, maar als men er zo een uur
doorheen wandelt, heeft men toch wel
een idee hoe alles draait.
Een volgende dag ben ik de keuken
eens door gewandeld. Het mocht eigen
lijk niet, maar een goede tip bracht mij
door de automatisch opengaande deur,
n.l. zodra men een bepaald punt pas
seert voor de deur, waar een allesziend
oog is gemonteerd, vliegt de deur open.
Dat is zo gemaakt voor het geval de
kellners hun handen vol hebben.
Jasje uit, mouwen opgestroopt, een
stapel borden in mijn handen, liep ik
heel rustig de keuken binnen en bracht
het op de zelfde plaats, waar de keilners
het deponeerden en verder liep ik maar
met een leeg dienblad overal langs,
Sjonge, wat een keuken zeg, alles even
keurig ingericht, alles blinkt, alsof het
nooit wordt gebruikt en er wordt hard
gewerkt in zo'n keuken. De kellners
draven af en aan en de koks komen
handen te kort om alles zo snel moge
lijk op te scheppen, wat door de kell
ners wordt gevraagd. Men heefl er geen
flauw idee van wat daar allemaal wordt
gewerkt als men in de eetzaal rustig zit
te eten en toch nog allerlei aan- en op
merkingen hoort over het menu. Hoe be
staat het, wat zijn de mensen vreselijk
verwend. Als we eens terugdenken aan
de jaren 1940-1945, dat ik jongens in
Assen langs de straat korsten brood uit
de vuilnisemmers zag halen en opeten
en daarbij nog opgewekt en tevreden
waren ook!
Wat wordt er op zo'n groot schip veel
van dat kostelijke eten weg gegooid,
emmers vol vlees gaan overboord, wat
terugkomt uit de eetzaal is voor de vis
sen. Elke dag maar weer lekker eten en
drinken en wat over de dekken wande
len; dat was de dagindeling.
Bioscoop? Och ik vond er niet veel
aan: geen mooie films en veel te warm
in de bioscoopzaal. Het liefst nam ik
maar een mooi boek uit de bibliotheek,
pracht boeken waren daar gratis te krij
gen en in de salon was altijd wel een
rustig hoekje om te lezen.
We naderen Amerika
Het eerste wat wij van Amerika zagen,
was een vuurschip, waar wij heel dicht
langs voeren en af en toe een schip wat
ook richting Amerika voer. Maar land
zagen we nog niet en het begon ook
donker te worden, dus zouden we pas
bij het aanbreken van de dag land zien.
Het viel mij op dat als de zon eenmaal
onderging, het een half uur daarna al
helemaal donker was, de schemering is
daar niet zo lang als in Holland.
(Wordt vervolgd)
BURGERLIJKE STAND VAN TEXEL
van 11 tot en met 17 November 1955
Geboren: Frans, zv Jacob Stark en
Hendrika J. C. Z. Roeper; Cornelia Ma
ria, dv Lourens Witte en Catharina M.
.A. Hoogenbosch; Gijsbertus Martinus, zv
Gerrit Kil jan en Theodora Smit; Lucina
Jczepha, dv Cornelis Hin en Agatha M.
Bakker; Willemina Maria, dv Gerben
Procee en Trijntje Stoepker; Engelina
Maria Elisabeth, dv Cornelis H. van
Rhijn en Jorijna J. M. van Houte; Eu
genie Johanna, dv Willem Jonker en Eli
zabeth Arnout; Johannes Jozef, zv Fran-
ciscus Barhorst en Veronica R. Halsema.
Getrouwd: Teunis Huisman en Trijntje
Kuijper.
INGEKOMEN PERSONEN
Hein Rugenbrink, van Deventer, Th. a
Kempisstraat 33 naar Den Burg, Wilhel-
minalaan 18; Maria J. C. Taverna, ev
Kuip, van Den Helder. Huisduinerweg
3 naar Den Burg, Schilderend 64; Hu-
bert J. Poulssen, van Geleen, Leliensin-
gel 14 naar H 131; Cornelis Pranjes, van
Breda, Kasteelplein 10 naar K 96; Antje
G. Scheper, van Dalfsen G 100, naar Den
Burg, De Zes 12.
VERTROKKEN PERSONEN
Pietje Trap ev van Wengerden, van O 3
naar Nieuwkoop, Zuideinde 152; Corne
lia J. Broms, van Den Hoorn 125 naar
Winterswijk, Oostervoort 32; Petrus B.
Heijne, van O 150 naar Odoorn, Zuider-
diep 324; Jacob Roeper, van B 114 b
naar Utingeradeel, Oldeboorn C 406;
Marretje Kuiter, van Oosterend, Nieuw-
straat 15 naar Amstelveen, van Spaen
straat 19; Johannes Buis, van Den Burg,
Gasthuisstraat 6 naar Zijpe D 19; Edu-
rard A. van Urk, van W 35 naar Noord-
wijk, H. Geestweg 4.
OPENING HERVORMD JEUGDHUIS
Morgenavond na de Jeugddienst zal 't
Hervormde Jeugdhuis van De Koog
worden geopend. Wij vernamen, dat op
deze eerste avond het officiële tintje o.a.
zal bestaan uit een wedstrijd tussen di
verse autoriteiten, zowel op burgerlijk
als kerkelijk terrein. Hjet jeugdhuis heeft
een flinke beurt gehad en is nu bijzon
der goed voor het beoogde doel geschikt,
zodat het recht heeft dp flinke belang
stelling. Alles was een jeugdhuis aan
attributen heeft, zal men er bijeen vin
den. Wij hopen dan ook, dat de belang
stelling de behoefte aan dit jeugdhuis
zal bevestigen.
DOOPSGEZIND
VERENIGINGSLOKAAL DE KOOG
Naar wij vernemen zal omstreeks half
December het nieuwe verenigingslokaal
van de Doopsgezinde Gemeente te De
Koog ingewijd worden.
TEXELS EIGEN STOOMBOOT
ONDERNEMING
De „Voorwaarts" van de N.V. TESO
heeft op de scheepswerf „Welgelegen" te
Harlingen een nieuwe 150 pk sterke
Böhn en Kahlermotor gekregen. Giste
ren heeft het schip daarmee een proef
vaart gemaakt. De „Dokter Wagemaker"
is inmiddels naar Harlingen vertrokken
teneinde daar op genoemde werf haar
jaarlijkse schoonmaakbeurt te onder
gaan.
De 10,50 meter brede „De Dageraad"
zal, zolang de doorvaartwijdte van de
Harlinger havenbrug maar 9,85 meter
bedraagt, elders haar periodieke onder
houdsbeurt moeten ondergaan. In dit
geval is Amsterdam de dichtstbijzijnde
gelegenheid.
In Harlingen vindt men dit uiteraard
erg jammer en de Harlinger Courant
vraagt zich dan ook af waar het plan
blijft voor de verbreding van dedoor
vaartwijdte van de Havenbrug.
Het echtpaar L. Kikkert en M. Kikkei
daq zijn 55-jarig huwelijksfeest vierde
'n uitstekende gezondheidDaarom: Tot
t-Schellinger, Oudeschild, dat Woens-
Eeiden - 77 jaar oud - genieten nog
ziens op Uw Diamanten huwelijksfeest!
PUBLICATIE VAN DE
CULTURELE RAAD
i Zaterdag 19 November
Den Burg, Oranjeboom, Rederijkerska
mer UDI speelt „Verbroken banden".
De Cocksdorp, Wijkgebouw, bazar t.b.v.
de Ned. Herv. Gemeente.
I Oosterend, Wapen van Amsterdam, ad-
i spiranten-uitvoering Gymnastiekver.
Oosterend.
Maandag 21 November
De Cocksdorp, De Hoop, Enkabé feest
en voorlichtingsavond.
Dinsdag 22 November
Den Burg, Hotel Texel, ledenvergade
ring Coöp. Veeafzetvereniging.
De Cocksdorp, De Hoop, Enkabé feest
en voorlichtingsavond.
Woensdag 23 November
Den Burg, Casino, Oogstdankdag geor
ganiseerd door de L.T.B.
De Koog, De Toekomst, filmavond Partij
van de Arbeid.
Donderdag 24 November
Den Burg, De Zwaan, R.K. Ontwikke
lingsclub, lezing over „Het Loodswezen"
Den Burg, Landbouwhuishoudschool,
Mej. Rezelman declameert voor Platte
landsvrouwen.
Den Burg, Hotel Texel, vergadering pl.
afd. C.N.V.
Octerend. bazar t.b.v. het fanfarecorps
„Excelsior".
Den Burg, Hotel De Graaf, ledenverga
dering federatie Texel Partij v.d. Arbeid
Vrijdag 25 November
Den Burg, Landbouwhuishoudschool, St.
Nicolaasavond Ver. Oud-leerlingen
Landbouwhuishoudschool.
Oosterend, bazar t.b.v. het fanfarecorps
„Excelsior".
Zaterdag 26 November
Den Burg, Oranjeboom, toneeluitv. „Het
Masker" met „Jong zijn We maar eens".
Oosterend, Wapen van Amsterdam, gym-
nastiekuitvoering gymver. Oosterend.
Oosterend, bazar t.b.v. het fanfarecorps
„Excelsior".
KLACHT OVER ONSPORTIEF
JAGEN OP ZEEHONDEN
De Nederlandse Vereniging tot Be
scherming van Dieren heeft de minister
van Landbouw, Visserij en Voedselvoor
ziening geschreven, dat haar klachten
hebben bereikt over de onsportieve
jacht op zeehonden op Texel en vooral
in de Zeeuwse stromen. Zij verzoekt de
minister maatregelen te treffen om on
nodig leed voor deze dieren tegen te
„En is de Verkoopdag geslaagd, domi
nee?" Het was welhaast een overbodige
vraag, want wie gezien heeft, welk een
grote belangstelling de Woensdag ge
houden verkoopdag, georganiseerd door
de Federatie van Doopsgezinde Zuster
kringen van ons eiland, ten deel viel, zal
de conclusie hebben getrokken, dat het
succes niet kon uitblijven, waar .men ge
confronteerd werd met een keur van
goederen, dapper aangeprezen ook door
zeer actieve dames, die met vlag en wim
pel zouden slagen voor het examen Ver
koopster. Maar om U niet langer in het
onzekere te laten - met aftrek van alle
kosten, en die lopen altijd nog aardig
op - heeft men een netto-bedrag van
f 2800,Een fantastisch resultaat dus, i
dat de schare van medewerksters en me
dewerkers en niet te vergeten de schen
kers van diverse artikelen grote voldoe
ning zal geven. Intussen - en feitelijk al
gezegd - dit resultaat is dubbel en dwars
verdiend.
De. voorzitter van de Kerkeraad, de
heer J. C. Rab, verrichtte 's morgens
om half elf de openingsplechtigheid,
waarbij hij allereerst op het directe doel j
van deze actie wees: de aanschaffing van
een stencil- en schrijfmachine, door wel
ke het contact tussen lidmaten en lera
ren en de kerkeraad verstevigd kan wor
den. Dat zulks nodig is, ligt voor de
hand, waar de leraren uiteraard het per
soonlijk bezoek zeer moeten beperken en
hoogstens 1 of 2 maal 's jaars daartoe in
de gelegenheid zijn. Waar dus het per
soonlijk contact beperkt moet blijven,
kan via het orgaan toch de band tot op
de gewenste sterkte worden gebracht,
in het belang van de Doopsgezinde Ge
meente zelf. De voorzitter zag het in
derdaad als een noodzakelijkheid, dat de
lidmaten regelmatig op de hoogte blijven
van wat er in de Gemeente omgaat en
samen werken bij 't oplossen der vraag
stukken van welke aard dan ook als
vrucht van de eens gedane belofte, die
nu eenmaal de daaraan verbonden con
sequenties met zich brengt.
Spreker zeide de wijze, waarop deze
Verkoopdag op touw was gezet ten
zeerste te bewonderen. Het vele door U
verrichte werk zie ik tevens als een
prachtig voorbeeld van wat naasten
liefde vermag.
In het midden van onze Doopsgezinde
Zusters bevindt zich een kern, waarop
de Kerkeraad zich kan verlaten. Het doet
ons goed, dit te mogen constateren. Bij
zijn woorden van hulde om hetgeen tot
stand gebracht was liet spreker vooral
blijken, dat een en ander hem juist hier
om zoveel respect afdwong, omdat de
dames hun activiteit hadden ontplooid
naast het werk, dat hun iedere dag in
het gezin of daarbuiten te doen staat.
CONCERT MOEST WORDEN
UITGESTELD
Naar men ons meedeelt kan het aan
gekondigde concert, dat zou worden ge
geven door het Utrechts Studenten
Orkest door omstandigheden geen door
gang vinden. Dit concert zou Dinsdag 22
November a.s. worden gehouden. Ge
tracht zal worden om dit concert alsnog
i in Februari op 't programma te plaatsen.
I Sinterklaas staat weer ie komen,
i 'k Heb hem alreeds waargenomen,
in de vele etalages,
Waar diverse sinterklaasjes,
Van taaitaai of chocola,
Ons begluren voor en na.
Kind'ren drukken weer hun neuzen
Tegen 't raam aan, om de keuze,
Nu airede ie bepalen,
't Zij een spoortje met signalen,
Bouwdoos, wiegje of een pop.
Vul maar aan en noem maar op.
Bakkers zijn weer allerwege,
Aan het bakken en het degen,
Wijl zij ook hun lusi botvieren,
Op de allerzotste dieren,
Van het fijnste - marsepein,
'n Arke Nodch's in het klein-
Ook de dames, onze vrouwen,
Zijn niet meer in.huis te hou-en,
En zijn lopen straat na straatje,
Om te zien naar een B.H.'tje
Of naar nylons zonder naad.
Zoals dat bij dames gaat.
Blijde kind'ren, maar ook bange,
Zingen 't liedje van verlangen,
Op hun kleine kousenvoetjes,
Voor de schoorsteen, o zo zoetjes,
In de hoop, dat d'and're daq,
Er iets in de schoen zijn mag.
Heerlijk wie het is gegeven,
Deze vreugde te beleven.
Waarop men met grijze haren,
Nog vol vreugde t'rug kan staren.
Vol verwachting klopt ons hart,
Wanneer straks de Sint weer start!
Huib de Rijmelaar-
Met de wens, dat de Verkoopdag zou
mogen worden wat de organisatie ervan
verwachtte, verklaarde spreker de „Ba
zar" voor geopend.
Bij onze rondgang door het gebouw
rees in ons intussen wél de hoop, dat
de redactie (toch) nog eens uitgebreid
zal worden met een verslaggeefster:
haar hadden wij gaarne belast met het
maken van een verslag van hetgeen
door de Zusterkringen gedurende het af
gelopen jaar met zoveel ijver en door
zettingsvermogen was gewrocht, want de
hoofdschotel behoorde immers thuis in
het rijk der vrouw: babykleertjes, te
kust en te keur, kinderkleding, sokken,
pyama's, haak- en borduurwerk enz. enz.
Daarnaast allerlei practische gebruiks
voorwerpen van pitriet tot speelgoed.
Te veel (en te mooi) om te beschrijven.
Geen wonder dus, dat er grote belang
stelling voor al deze goederen aan de
dag werd gelegd en de stands ziender
ogen leegvloeiden.
Voorts was er een bloemenstand. De
planten en bloemen bleken door de leden
zelf te zijn opgekweekt of geschonken.
Ook deze stand genoot grote aftrek. En
niet te vergeten het gezellige zitje, waar
verrukkelijke koffie geserveerd werd,
met attracties. En hoe gretig werden de
roosjes van de dennenboom geplukt: in
die roosjes zat een lootje.
Dan mocht U raden naar de naam van
de pop of de tijd waarop het horloge het
vertikte. Fraai waren ook de prijzen van
de grote verloting, waarvan alle loten
reeds tevoren aan de man waren ge
bracht. U ziet, deze stunt, de eerste in
gezamenlijk verband, werd dus tot een
groot succes.
'(Zie uitslagen elders in dit blad)
