I-
„Ballet op de Boerderij" bezorgde
Midden-Eierland een genoeglijke avond
Op
reis
Pepito's
eerste
grote
avontuur
Vervuld verlangen
De belangstelling voor de opvoering
van het blijspel „Ballet op de Boerderij"
in de o.l. school van Midden-Eierland
was zeer groot: ondanks het stormach
tige weer bleef er geen plaats onbezet.
Nu, als er vorige keer zo goed ge
speeld is als zaterdagavond jl., is die
grote opkomst heel goed verklaarbaar,
want wij hebben een bijzonder genoeg
lijke avond mogen bijwonen.
In zijn openingswoord had de voorzit
ter van de Oudercommissie, de heer Alb.
Dros Pzn., o.a. opgemerkt, dat er vorige
keer zó prima gespeeld was, dat een der
oudste Texelse toneelclubs al ernstige
plannen koesterde om diverse spelers en
speelsters te engageren! „Een goeie
mop", zo dachten wij gelijktijdig, maar
tijdens de opvoering begrepen wij, dat
hier inderdaad van ernst sprake was,
want het is een bijzonder prettige avond
geworden, dank zij het zeer vlotte spel.
De voorzitter richtte een speciaal
woord van welkom tot wethouder S. de
Waard en echtgenote, het waarnemend
hoofd, de heer J. Zwart en degenen, die
de inventaris hadden aangevoerd. De
heer Dros sprak de hoop uit, dat deze
opvoering evengoed zou mogen slagen
als die van het vorige jaar - nu uit de
reacties van „de zaal" begrepen wij, dat
zulks het geval is, ja menigeen heeft nog
meer genoten dan toen.
Als het doek opgaat zien wij een keu
rig toneeltje, voorstellende de huiska
mer van de familie Van Keulen, die, ver
van de haastige wereld en de grote ste
den, een gezellig boerderijtje bezit. Boer
Van Keulen, de heer J. Moens, en zijn
vrouw, mevr. D. Bakker-Buisman, heb
ben een zoon, Ko, de heer K. Roeper, m
een dochter, Lies, mej. N. Keijser S. Cd.
Lies is verloofd met de dorpsonder
wijzer Leo, de heer L. Garritsen. Dit le
ven rolt er genoeglijk en zonder sensatie
heen, tot op zekere dag een wildvreemde
juffrouw, mej. L. Dijt, naar de kamer
komt kijken die ze verhuren willen
Deze juffrouw bleek het midden te hou
den tussen de storm van zaterdagavond
en een wervelwind. De rust was meteen
zoek. Het was me dan ook een bijzonder
schepsel, Dick Trom was er niks bij. Ze
stelde zich voor als Joke en verklapte
het thuis niet langer te kunnen uithou
den, waar haar ouders haar niet konden
volgen in haar verlangen haar lusten als
kunstenares bot te vieren. Het ballet
was haar een hartstochtelijke bezigheid
geworden. Intussen zaten de Van Keu
lens met de handen in 't haar, want ze
kregen bij deze vreemde eend geen voet
aan de grond. Aanvankelijk verklaarden
ze haar allemaal voor zwaar getikt, be
halve Lies, die in Joke toch nog wel
wat zag. De verstandhouding tussen Lies
en Joke verslechterde echter als het
weer toen Joke Lies' verloofde zomaar
een kusje gaf. En toch kwam alles op
z'n pootjes terecht, want Joke viel, als je
haar leerde kennen, best mee. Dat von
den Pim van de notaris, de heer Joh.
van Maldegem, en Ge, een boerenzoon,
de heer K. Zegers, ook: beurtelings
trachtten zij het hart van Joke te ver
overen. Maar het was er héar juist om
te doen om de stugge Ko te treffen, nu,
die capituleerde tenslotte ook met hart
en ziel
Zoals gezegd: deze toneelgroep heeft
prima spel geleverd en ze werd dan ook
met een hartelijk applaus beloond.
Aan de hand van het programma zul
len wij de acteurs en actrices even aan
U voorstellen: de heer J. Moens verraste
met ongekunsteld spel, écht de boer, die
eerst eens de kat uit de boom kijkt, niet
te snel zijn oordeel velt en graag een po
ging doet, het goede in de mens te ont
dekken, maar toen-ie daartoe de kans
kreeg, in zulk een lelijke positie kwam
te verkerenPrachtig gedaan, Moens.
Mevr. D. Bakker-Buisman had ook een
goede opvatting van haar taak, een rol,
die verre van gemakkelijk was en voorts
een allesbehalve „dankbare" rol. Zij
schetste die intussen uitstekend. Wat
hebben wij genoten van haar optreden
tegen Joke, de wervelwind, die zulke
rare manieren lanceerde
De heer K. Roeper had ook zijn avond:
eerst de stugge knaap, die goed liet uit
komen, dat hij niks met dat rare schep
sel van een balletdanseres ophad, later
de jaloersheid zelve en tenslotte de zege
vierende jongeling.
Mej. N. Keijser speelde subliem als de
wat verder blikkende dochter. Ons viel
vooral op hoe voortreffelijk zij mee
leefde Iedere scène werd door haar
voor de volle honderd pet meegespeeld,
ook al legde de schrijver haar geen enkel
v/oord in de mond. Door dit. acteren was
zij een der beste krachten.
De heer L. Garritsen was de rol van
onderwijzer toebedeeld. Hij kon aardig
meekomen, maar was beslist geen gang
maker, zoals wij hem op de Texelse we
gen leerden kennen en bewonderen,
maar je kunt nu eenmaal geen ster op
op alle terreinen zijn, niet waar
Mej. L. Dijt verraste ons op een bui
tengewone wijze, zij speelde even voor
treffelijk als mej. N. Keijser. Zeldzaam
rolvast was zij en met welk een vaart
gleed zij er over. Dit laatste was dan ook
van bijzonder belang en in feite de voor
waarde voor het al dan niet slagen van
het stuk. Een compliment dus voor deze
creatie.
De heer A. de Wolf had een bijrol als
de vader van Joke. Ook hij bleek een
goede opvatting van zijn taak te hebben,
niet te zwaar op de hand en toch waak
zaam.
Mevr. T. Broekman-Quartel bracht
ons de zeer aanvaardbare figuur van de
vrouw van de dorpsnotaris. Zij had een
korte rol, maar droeg toch veel bij aan
de gewenste sfeer.
De heer Joh. van Maldegem kwam vlot
uit de hoek en zorgde ook voor de no
dige hilariteit. Slechts één keer hebben
wij hem op een foutje betrapt: toen hij
volharde in de karakteristieke, napo
leontische houding.
De heer Ko Zegers deed ook goed
werk als de andere kandidaat. Echt de
dorpsjongen, die na zijn diensttijd nog
even moet wennen aan het leven van
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen 20 januari:
A.:
Jac. v. Heerwaarden-A. v.d. Slikke 02
Joh. D. Bakker-W. A. v. Zeijlen 20
J. Hooijberg-S. Ros 02
N. de Graaf-G. Dros 20
B.:
S. Bakker-C. P. Burger 11
C. Medendorp-S. v. Heerwaarden 11
C. v.d. Werf-J. Stam 1—1
C.:
Jn. Koorn-J. A. v. Enst 02
J. Hillen-R. Zijm 02
D. v.d. Werf-J. Kramer 20
De uitslagen in A bieden weinig ver
rassingen. W. A. van Zeijlen bewees op
nieuw z'n slechte vorm, eerst door on
nodig stukverlies, waarna zeker nog re
mise mogelijk was geweest. N. de Graaf
heeft zich na de slechte start goed her
steld.
In B geldt hetzelfde voor C. P. Burger.
De spanning is hier allerwegen. Jn Stam
verzuimde schromelijk de winst.
In C is het R. Zijm die de laatste we
ken veel winst geboekt heeft.
KOGER ZANGVERENIGING GEEFT
HAAR EERSTE UITVOERING
In De Koog werd in 1954 een gemeng
de zangvereniging in het leven geroepen
door de dames Mantje, Daalder en Zwan.
Er wordt nu wekelijks gerepeteerd
met plm. 40 leden o.l.v. de heer J. Visser.
Thans na een repetitie-periode van
plm. 9 maanden is de vereniging voor
nemens vrijdag 27 januari a.s. haar eer
ste uitvoering te geven in hotel „De
Toekomst". Het zangprogramma dat o.a.
„Rozen uit het zuiden" bevat, wordt af
gewisseld met declamatie en toneel. Een
ieder, die een gezellige avond en ont
spanning wenst, wordt deze uitvoering
van harte aanbevolen.
dao Uw spoorkaartje ge-
baaldbijdeV.V.V. „Texel"
alle dag.
De regie was in handen van mevr. T.
Meindertsma-Ybema, terwijl mevr. A.
Dros-Koorn al die tijd het souffleurs
hokje bewoonde. (Er voortaan wél reke-
ning^mee houden, dat men in een kleine
zaai speelt en extra zacht gefluisterd
dient te worden). Al met al dus een pri
ma avond, waarop Midden-Eierland met
voldoening kan terugzien. Ook de pen
ningmeester had een goede avond, want
er waren legio lootjes verkocht. In de
pauze was er koffie met koek voor op-
ruimingsprijs, terwijl Mia en Ria Beer-
ling de muzikale omlijsting verzorgden.
„Dit is weer eens iets anders dan bie-
tenrooien", meende de voorzitter, „maar
het gaat allemaal om hetzelfde doel: aan
schaffing van leermiddelen en verbete
ring van de accomodatie. Van het bie-
tenrooigeld hebben wij een schoolradio
gekocht en nog geld overgehouden. Wij
willen ook nog eens een projectie-appa
raat, een betere piano en betere toneel
attributen aanschaffen".
Nu, als men de handen op deze wijze
ineen blijft slaan, komt men er heus wel.
34. De verwarring aan boord van de
„Brul" was onbeschrijfelijk Niemand
begreep wat er gebeurde, want toen ka
pitein Druppel plechtig de hand van
Bloobeest wilde drukken, rees het dek
opeens pijlsnel omhoog. Luid brullend
van schrik rollebolderden ze als peper
noten over het dek. Bloobeest kreunde,
de kapitein lag verdwaasd in een hoek,
doch Pepito behield zijn tegenwoordig
heid van geest, sprong vlug weer op de
been en haalde scharen en messen om
de touwen door te snijden. „Hou op met
kreunen Bloobeest en help me de tou
wen doorsnijden!", riep hij. „Nee, nee,
nee", protesteerde Bloobeest, „mijn vo
geltjes ontbijten alleen maar, ze komen
wel weer boven water!" Pepito luisterde
niet langer en zat al in de mast, gevolgd
door zijn diep teleurgestelde maat.
Roets, roets, ging het mes en knipperde-
knip zei de schaar en toen alle touwen
door waren, richtte de „Brul" zich weer
statig uit het water omhoog. Op het dek
teruggekomen, vonden ze de kapitein
versuft terneder liggen. Hij richtte zich
half op, keek Bloobeest waterig aan en
zei: Het spijt me wel beste vriend, ik
zal je wegens deze vogelgrap moeten de-
graderen tot scheepsjongen....! Maar
wat er toen gebeurde Plets, plats,
ging het op het dek en toen ze ver
schrikt omhoog keken, zagen ze alle
vogels met een dikke vis in hun snavel
naar beneden duiken en vlak boven hun
arme hoofden loslaten, zodat Bloobeest,
de kapitein en Pepito bedolven werden
onder een grote hoeveelheid haring,
schol, kreeft, paling, krabben en nog
meer zeegedierte! „Wel alle zeesterren",
verbaasde kapitein Druppel zich, „zijn
die vogels dankbaar voor hun bevrijding
of nemen ze Bloobeest in de maling met
zijn houten vissen!"
UITSTEL EERSTE OEFENING
BOUWVAKARBEIDERS
De burgemeester van Texel vestigt de
aandacht van belanghebbenden erop, dat
in verband met de heersende woning
nood aan ingeschrevenen voor de dienst
plicht, die zijn of zullen worden opge
roepen om in 1956 ter inlijving te ver
schijnen, op hun verzoek uitstel van
eerste oefening zal worden verleend tot
een tijdstip, vallende na 15 september
1956, indien zij als vakbekwame krach
ten werkzaam zijn in de nieuwbouw van
woningen. Bij de desbetreffende aan
vraag, welke bij de burgemeester be
hoort te worden ingediend, moeten wor
den overgelegd:
a. een verklaring van de werkgever,
waaruit blijkt, welk object in uitvoering
is en het aantal woningen dat gebouwd
zal worden. Deze verklaring moet voor
zien zijn van een controlestempel van
het gewestelijk arbeidsbureau;
b. een verklaring van de betrokkene,
dat hij gedurende het uitstel bij de
nieuwbouw van woningen werkzaam zal
blijven.
De formulieren voor de aanvraag en
de verklaringen zijn beschikbaar ter ge
meentesecretarie, afd. militaire zaken.
Bovenstaande regeling staat los van
het toegezegde klein verlof in afwach
ting van groot verlof aan 1000 a 1200 bij
de koninklijke landmacht of koninklijke
luchtmacht in werkelijke dienst verblij
vende bouwvakarbeiders. Het indienen
van daartoe strekkende verzoeken moet
geschieden door tussenkomst van de mi
litaire commandant.
Texel, 21 januari 1956.
De burgemeester voornoemd,
C. DE KONING
S.V. Texel
Uitslagen van zondag:
Schagen-Watervogels en Succes-Meer-
vogels afgel.; DTS-VZV 43; Limmen-
Texel 0—3: WGW-BKC 2—1.
Het was zondagmorgen een verwarde
situatie. Waarschijnlijk was een onbe
kende er op uit geweest om eens lollig
te zijn en had onze mededelingen uit het
nieuwskastje bij hotel De Graaf verwij
derd. Algemeen dacht men toen, dat de
wedstrijd te Limmen was afgelast. Ge
lukkig was onze secr. tijdig op pad,
waardoor onze spelers nog juist konden
worden gewaarschuwd. Als dit een voor
opgezet plan is geweest, is deze toeleg
mislukt. Gelukkig maar.
Zo was Texel 1 op weg naar Limmen
en de wedstrijd vond doorgang.
Texel speelde zonder Henk en Harry.
Aanvankelijk moest nog de juiste ver
dedigingsformatie gevonden worden.
Met de wind mee werd gestart met Niek
als spil, wat niet de juiste oplossing
bleek, Bob kwam als spil maar gaf ook
niet de beste oplossing, waarna André
op deze plaats ging spelen, Bob links
back en Niek weer half en het zat goed.
L. tegen wind optornend, gaf best partij,
maar wist van enige verwarrende mo
menten geen partij te trekken. Zelfs
nam T. door Cees Boot, die via een L-
speler inschoot, de hiding, zodat de le
helft met een 10 voorsprong werd af
gesloten.
De tweede helft tegen wind in speelde
Texel een prima partij L, kon voor de
wind af niet tot grote aanvallen komen.
Cees S. speelde zuiver over de uitlopen
de keeper heen: 02, terwijl hij even
later de L.-keeper opnieuw liet vissen.
Een mooi resultaat!
De overige wedstrijden werden afgel.,
ZDH a kwam niet op.
A.s. zondag: Texel-DTS; Texel 2 vrij;
Adspiranten: Texel a-HRC a; Texel c-
IIRC d.
En zondagavond allen naar het bal-
masqué in hotel Texel. We vertrouwen,
dat het aantal gecostumeerden weer be
langrijk zal zijn en de jury, zoals steeds,
een lastige opdracht zal krijgen.
Aan belangstelling zal het stellig niet
ontbreken en we weten, dat de sfeer ge
zellig en feestelijk zal zijn.
VERVOLG LEZING WEDSTRIJD VER.
VAN OUD-LEERLINGEN L.L.S.
De heer A. Boerhorst, behandelde het
onderwerp „grasland". Daar dit een
veelzijdig onderwerp is, was het een
goede gedachte van de spreker om er
nader op in te gaan. De grootste opper
vlakte van Nederland maar ook van
Texel, wordt ingenomen door grasland.
Wanneer wij dan ook een vergelijking
maken met degenen, die op de akker
bouwbedrijven hun brood verdienen en
daarbij de bedrijfsvoering bekijken 7atE
rekent men deze bedrijven tot de
intensieve bedrijven. Men haalt er
wat er in zit. Doch op Texel wordt
de overwegend graslandbedrijven i
sief geboerd en hierin moet verandej
komen, aldus de inleider.
Op de veehouderij-bedrijven v/o
veeteelt en schapenhouderij uitgeoej.
als bron van bestaan, dit is in wezen
minder arbeidsintensief. Op vele o\;J -
wegend graslandbedrijven is de voes
kening ten opzichte van de kunstm 11
rekening veel te hoog. Wil men hi
verandering aanbrengen, dan vragen Uitoa
volgende punten onze aandacht: R
le Zorgen voor goede opbrengst,
kwaliteit; Den I
2e. Zorgen voor goede grassen in
grasland in een passende verhouP"^"
3e. Zorgen voor een goede waterbek J t
sing, zowel in de winter als in de, .1
mer. (Op Texel zeer moeilijk, i.iS
droogte, gevolg, slechte gras ;j
verdringen de goede grassen; en
4e. Zorgen voor een goede bemestiaS
toestand, in eerste instantie grol
onderzoek toepassen, daarna ei®jet
tueel de benodigde kalk toedifl ge
en daarna de fosfaat en kali in Lijks
juiste verhouding geven; rondv
5e. Ieder perceel een keer in de vier $iag
een stalmest bemesting geven, Wtpr
opwekking en bevordering van het v
bacterienleven. De aanwending hc
stalmest moet plaats vinden in treft:
(indien mogelijk). Wild
Door toepassing van genoemde puc&M e
is het mogelijk voldoende hooi te winket h
op eigen bedrijf. Door oordeelkunciérc
bemesting moet het mogelijk zijn, muller
juiste beweiding te kunnen uitoefer-uintj
Zodat zowel de koeien als de sc'naPeum
regelmatig jong eiwitrijk gras tot Na
voedsel kunnen rekenen. Dit is mogeiot d<
door het omweidingssysteem toe te p.ossin
sen, men houdt tevens de koeien op ae m
melk. In rantsoenbeweiding zag spreien
een gevaar, nl. dat het organisme varbrach
dieren hierop niet is ingesteld, met muller
gevolgen van dien. Wanneer de dieffpe
zijn aangewezen op zeer eiwitrijk
dan is men verplicht zetmeelrijke f.jver'
ducten bij te voeren. De middenweg*^
hier ook de aangewezen weg, wil r
het evenwicht niet verstoren. de zt
Als de meest gewenste methode merk
prima hooi te winnen noemde spreidien
hooiruiteren en hooipersen uit het zvhavei
Spreker had enkele hooimonsters nonvol
genomen en toonde aan de hand vanbreed
analysecijfers van het hooionderzoekwézig
verschillende monsters, waarbij de wsjclaar
de van caritine en vitamine D besfdenpi
ken werd. aH ai
Enige hilariteit ontstond toen sprei(verb
het ruiteren van hooi, gepropageerd kekei
bepaalde zijde besprak. Hij meende, jgu
deze propagandisten dit wel met
mond zouden kunnen, doch niet in
Thijs
praktijk!! Vele boeren zijn op het h™,
persen afgevlogen als een bok op jjciar
haverkist, doch hier past ook de no:va„
voorzichtigheid. Wil men tot het perj^^
van hooi overgaan, dan moet men
stens een drogestofgehalte hebben
65-70 ü/o. Is dit op het moment dat
tot persen wil overgaan niet aanwef:e, 11
dan moet men er van af zien en trach 1 1
dit wel te bereiken. De aankoop
hooipersen vraagt een hele investeri^*"^
doch zolang er niet voldoende pers
zijn zullen er ongelukken blijven vofe»-
komen, doordat er hooi geperst wc Jr
met een te laag drogestofgehalte en if
gevolg hiervan is hooibroei, met ver'
Te;
Kur
aan eiwit e.d. Voordelen zijn, dat, wi
neer het goed weer is, men enorm v
op één dag „goed" kan persen en tevj
kwas
'oord*
kan
heeft
kan binnenhalen. Vervolgens werden r
enige methodes van inkuilen besprok* n
voor Texel achtte spreker de toepassg
van zuur nog de beste methode. Ven
gens werden meerdere vragen gesteld**
bevredigend beantwoord. SpreB ti:
hoopte dat via de ruilverkavelingsvm
zaamheden het mogelijk zou zijn, :»Kui
alleen het water in de zomer te kunrOns
opzetten, doch dat men in de toekon
gebruik kon maken van een zoetwatnood
kanaal om in periode van droogten dubt
kunnen sproeien. ^euz
De jury concludeerde dat de sprekdeln
met het predikaat „goed" werd gecla?0Pl°:
ficeerd. C. J. VjjMi
huid
SVC-Nieuvrjen
Dgor de slechte weersomslandighecgelu
werd de wedstrijd van de adsp. afgelJOm;
Voor a.s. zondag valt er voor Slpre
niets te voetballen. Alle elftallen idesk
vrij. ;|m
FEUILLETON
door W. ROELANT
20. Sabina begreep, Else niet wijs te
kunnen maken, dat alles in orde was.
Daarom vertelde ze van Josje. Else luis
terde aandachtig.
Ja, dan begrijp ik, dat je zo wit ziet
zei ze. En hoe was het vanmorgen?
Rolf heeft me opgebeld, voor ik
hier heenging vertelde Sabina.
Josje had een goede nacht gehad. En de
dokter gaf veel meer hoop.
Gelukkig zuchtte Else. Josje
is zo lief. En wat zou Rolf zonder haar
moeten beginnen.
Sabina knikte toestemmend
Maar nu jij, zei ze. Vertel jij
nu.
Nog niet, weerde Else af La
ten we eerst koffie drinken, dan haal
ik nog een kopje.
Haar mond trok nerveus. Dan
moest het wel heel erg zijn wist
Sabina, Anders kon Else meestal ge
makkelijk praen over haar zorgen. Ze
trachtte het gesprek op onverschillige
dingen te brengen, vroeg naar de kin
deren, naar George. Else antwoordde af
wezig. Het ging goed met hen.... nee,
niets bijzonders. Hans werd al een hele
jongen, hij zat al in de vierde klas. En
Marijke was verleden jaar voor het eerst
naar school gegaan. Straks zou Sabina
het tweetal te zien krijgen.
Om twaalf uur komen ze uit school,
zei Else, met een blik op de klok. Het
was reeds kwart voor elf. Ze haalde een
tweede kopje koffie en ging weer zitten.
Nu was geen uitstel meer mogelijk. Voor
de kinderen thuis kwamen, moest ze met
Sabina gepraat hebben. Ze vouwde haar
handen in elkaar, alsof ze uit dat ge
baar steun wilde putten. Sabina zag het.
En plotseling trof het haar, dat zij zoveel
ouder geworden was in het jaar, dat zij
elkaar niet gezien hadden.
Niet dat Else rimpels had gekregen of
grijs was geworden. Haar haar was nog
even blond als altijd en haar huid was
strak en glad. Maar er was iets in de
uitdrukking van haar gezicht veranderd.
De ogen, die altijd zo jolig hadden ge
staan, waren doffer geworden en de
mond, die zo kinderlijk kon lachen, was
strakker geworden, en gesloten.
Ik kan kort zijn begon Else.
Er is iets met GeorgeZe zweeg
even.
In spanning wachtte Sabina. Ze was
haar eigen moeilijkheden voor een ogen
blik vergeten. Ze wilde ze ook vergeten,
want hoe zou ze kunnen helpen, als ze
daaraan dacht. Met alle kracht die in
haar was, concentreerde ze zich op wat
Else vertellen zou.
Zeg het maar, ik zal het zeker be
grijpen, drong ze aan.
Van het voorjaar is Hansje ziek
geweest, zei Else, schijnbaar met een
vreemde overgang. Je weet het. Twee
maanden heeft hij in het ziekenhuis ge
legen, En later.... och, ik wilde zo
graag uit dit dorp, je weet wel, hoe ik
het hier vind.
Sabina knikte. Else, grotestadskind,
had nooit in dit kleine pl&atsje kunnen
wennen. Maar George was procuratie
houder, op de enige fabriek die hef
plaatsje rijk was. Daarom moesten ze
hier wel wonen,
George zei eerst, dat het niet kon.
Hansje had zoveel geld gekost. Maar
toen vond hij het jammer voor mij en
we zijn toch gegaan. En van 't najaar
waren er weer andere dingen. Kleren
voor de kinderen en voor mijZe
vertelde stotend en onsamenhangend.
Maar Sabina begreep het wel. Else
was nooit een goede huisvrouw geweest-
Ze kon slecht met geld omgaan.
En toen? vroeg ze zacht.
Else klemde haar handen nog vaster
in elkaar. Georgê heeft geld wegge
nomen van de fabriek. zei ze. En
het is ontdekt. Nu weet je alles. Haar
handen lieten elkaar los. Ze snikte het
uit. Sabina zat even sprakeloos. Dit was
erger dan alles wat ze gevreesd had.
En nu? vroeg ze.
Else kon niet antwoorden. Haar li
chaam schokte van het huilen. Stil liet
Sabina haar begaan. Natuurlijk was de
spanning om alles te vertellen groot voor
haar geweest Maar waar was George?
Was hij gevangen genomen?
En nu? vroeg Sabina weer, toen
het snikken wat bedaarde.
De directeur heeft het nog niet
aangegeven antwoordde Else moeilijk.
Hij heeft een week de tijd gekregen
om het aan te zuiveren. En anders.
Ze begon opnieuw te huilen. En
andersprobeerde ze nog eens.
Stil maar, zei Sabina. Ik be
grijp het wel. Els, wees niet zo bedroefd.
Het is heel erg. Maar we zullen toch wel
raad vinden.
Else hief haar hoofd op en keek Sabi
na aan. Denk je? vroeg ze gespan
nen. Ineens was er weer iets van de
oude Else in haar. Sabina glimlachte.
Natuurlijk, stelde ze gerust.
Maar in haar hart zag ze nog geen en
kele uitweg.
Is het veel? vroeg ze toen.
Drie duizend gulden zei Else,
weer terneergeslagen door het grote be
drag. We moesten de huur betalen en
het ziekenhuis en andere dingen.... O,
Sabina, het is zo erg. George is er kapot
van.... Hij begrijpt niet meer, hoe hij
het heeft kunnen doen. En hij zou het
ook aangezuiverd hebben. Met nieuw
jaar krijgt hij zijn tantièmes. Maar hij
had het niet mogen doen. Dit niet. Ik
was liever uit werken gegaan als ik het
geweten had.
Sabina knikte. Ze begreep het wel. Al
tijd had George Else verwend. Hij droeg
haar op de handen en alle zorgen wilde
hij ver van haar houden. Dat was de
beginfout geweest. Daardoor had Else
niet geleerd zuinig te zijn en daardoor
ook was George tot deze daad gekomen.
Wanneer zij samen de moeilijkheden ge
dragen hadden, zou het nooit zover ge
komen zijn. Het had geen zin, dit alles
te zeggen. Misschien zou zij het later
eens met George kunnen bepraten, maar
nu niet. Nu moest er alleen geholpen
worden.
Else zei ze rustig, droog je
tranen eens. Straks komen de kinderen
uit school. Ze zijn nog veel te jong voor
-jong
deze narigheden. stan
Else keek verschrikt op. Het vR. I
waar, angstvallig had ze gezorgd, dat sleü
kinderen onder dit alles niet te lijqgesc
hadden. Het was hun schuld, hun fesche
van George en haar. Maar het leven 'deze
de kinderen mocht niet zorgelijk h *s ei
door worden. Else liep naar de sla;-nen
kamer om zich op te knappen. Safwor
hoorde de kraan van de wastafel I07 die
Enkele ogenblikken later kwam lan£
weer binnen. Haar gezicht stond mir Dit
gespannen. Het was of de zorgen n woc
verminderd waren, nu zij ze aan een 'D
der had kunnen vertellen. meG
Zo, nu zie je er beter uit
Sabina tevreden. Probeer het nu v
pen
niei
van je af te zetten. Ik zal zien, wat
doen kan. 'dez'
Bij deze woorden klaarde Else's I v
zicht helemaal op. Wanneer Sabina h*>De
j pen wilde, was zij er van overtuigd, 1195:
het wel goed zou komen. Ser^
Ik ben honderd pond lichter
deelde Else mee. Weet je, ging
vertrouwelijk voort, het was zo e *ers
dat ik er met niemand over praten b ®en
Je begrijpt wel, dat we niet zouden s?aï
len, dat vreemden dit wisten. De din -Site
teur van de fabriek-is heel discreets
weest, ik ben er zeker van, dat hij te? »ec'
iedereen gezwegen heeft. Hij is erg
George gesteld en ik geloof, dat die m E
er net zoveel verdriet van heeft als »,€e"
Maar hij kon het natuurlijk niet door
vingers zien. Even heb ik gedacht, 1 ver
hij zelf aan zou bieden om ons te help
Maar hij heeft het niet gedaan. .Jj
(Wordt vervolgd)
