Ruim vijf en een kwart miljoen
eieren naar cle Coöp. P.T. V. Texel
Monumenten van Geschiedeni
en kunst op Texel
Pepito's
eerste
grote
avontuur
Vervuld verlangen
In het kippenhouden zit nog steeds
perspectief, ofschoon het gouden jaar
1945 niet meer geëvenaard schijnt te
kunnen worden: toen bedroeg het ren
dement nl. 18,25 per hen, momenteel
f 10,53. Daarvoor schijnt de kip ook nog
wel geëxploiteerd te kunnen worden,
want op de vrijdagavond in „De Linde-
boom-Texel" gehouden jaarvergadering
van de P.T.V. Texel hebben wij geen en
kele klacht vernomen.
Uit het uitvoerige jaarverslag blijkt,
dat op Texel heel wat kippen worden
gehouden en dat het gros van de eieren
naar de Coöp. P.T.V. Texel verhuist.
Opmerkelijk is de grote omzet op Texel
zelf en wel gedurende de zomermaanden
De toerist laat zich het Texelse eitje
goed smaken.
Toen de voorzitter, de heer Jac. Keijser
Dzn., de vergadering opende mocht hij
velen welkom heten, ofschoon, het aan
tal aanwezige leden nog geen tien pet.
van het totaal vormde! De voorzitter
stelde vast, dat 1955 een gunstig jaar
was met een aanvoer van 5.2 miljoen
eieren, iets lager weliswaar dan over
1954, maar nagenoeg werd daarvoor een
gelijk bedrag uitbetaald- in 1955 waren
de eieren nl. 39 ct. per honderd stuks
duurder dan in 1954, terwijl men zijn
hoenders door de aanmerkelijk lagere
voerprijzen goedkoper op de eieren
hield.
De wanden van de vergaderzaal prijk
ten met grote borden, waarop de stand
van zaken over een reeks van jaren kon
worden afgelezen.
In 1955 bedroeg de voerprijs per 40 kg
f 13,27; in 1954 f 13,66; in 1953 f 15,88 en
in 1952 f 14,33. De winst per kip over die
jaren resp. f 10,53; f9,43; f 10,85 en f 11,28
In 1935 - de crisis waarde rond - was
de winst slechts f 1,75.
Nadat de heer J. Stammes de notulen
gelezen had, bracht de directeur, de heer
P. Sluisman, zijn jaarverslag uit.
Hieraan ontlenen wij:
1955 was voor de pluimveehouderij
niet ongunstig. Voor de eieren werd ge
middeld een hogere uitkering betaald
dan in 1954. Bovendien lagen de prijzen
van het pluimveevoeder lager dan in het
jaar daarvoor. De totale aanvoer van
eieren was in 1955 minder dan jaars te
voren.
5.242.484 kippeëieren, totaal 308.817,3 kg
met een opbrengst van f 692.913,27.
11.611 eendeëieren, totaal 761,5 kg, met
een opbrengst van f 1.021,33.
324 ganzeëieren, totaal 54 kg, met een
opbrengst van f 71,26.
Totaal werden aangevoerd 5.254.419 eie
ren met en gewicht van 309.632,8 kg en
een opbrengst van f 694.005,86.
Ingehouden voor 2de soort kippeëieren
f 852,47. Totale opbrengst f 693.153,39.
(Aanvoer in 1954: 5.433.581 stuks met
een opbrengst van f 696.044,35).
Het afgelopen jaar zijn dus minder
aangevoerd 179.162 eieren. Het totale be
drag van uitkering was over 1955
f 2.890,96 lager dan in 1954. 1954 was
echter wat aanvoer en opbrengst betrof
het topjaar in het bestaan der P.T.V.
De gemiddelde prijs per honderd eie
ren was in het afgelopen jaar f 13,22, in
1954 f 12,83, een verschil dus van f 0,39
per honderd eieren.
De hoogste prijs per kg werd uitbe
taald in de week van 26 november, f 3,30
per kg. De laagste prijs werd uitbetaald
in de week van 26 februari: f 1,60 per kg.
Door plaatselijke verkoop, uitkering
van de VECE en bovendien van de E.V.
Alkmaar was het ook in het afgelopen
jaar weer mogelijk om gedurende 31 we
ken boven de weeknotering van VECE
uit te betalen. Deze extra uitbetaling
bedroeg in totaal f 7.656,76. Het voor
gaande jaar f 7.406,97. Per kg bedroeg
deze uitkering ruim 2,47 ct of per hon
derd stuks f 14,82.
Aan Winstuitkering is van de VECE
ontvangen f 2027,33 en van de E.V. Alk
maar f 2000,Totaal bedrag f 4027,33.
Uit deze cijfers blijkt dus dat uit eigen
middelen aan de uitgekeerde bedragen
is toegevoegd f 3629,43.
Seizocneitjes
De plaatselijke verkoop was in het af
gelopen jaar weer belangrijk hoger dan
in 1954. In totaal werden door winke
liers en bakkers afgenomen 414.613 eir-
ren. In 1954 was deze afname 364.184
stuks. Over 1955 zijn dus plaatselijk
meer afgenomen 80.429 stuks. Met deze
plaatselijke handel wordt wat extra ver
diend. Dit komt aan de aanvoerders ten
goede. De hoogste plaatselijke aflevering
is in de week van 30 juli. Toen werden
door winkels enz. afgenomen 25.587 st.
De laagste plaatselijke aflevering is in
de week van 8 januari, nl. 3580 stuks.
Wij willen trachten om de afzet aail
winkels te vergroten. Bij een grotere
afzet aan winkeliers enz. valt ook wat
extra te verdienen. Op deze wijze hopen
wij dan de extra uitkeringen boven de
\yeeknotering der VECE nog weer te
vergroten.
Verkoop buiten het eiland geeft ook
de nodige bezwaren. Wij denken daarbij
aan vervoergelegenheid, pakmateriaal en
niet te vergeten het verstrekken van
crediet. De ervaringen, welke wij in
vroegere jaren hebben opgedaan waren
soms minder bevredigend. Ook stroppen
zijn ons toen niet gespaard gebleven.
Ons debiteurencijfer is nu van zeer ge
ringe omvang. Het merendeel van de bij
ons afgenomen eieren wordt contant of
op zeer korte termijn betaald. Dit voor
deel mogen wij niet onderschatten. Wees
echter verzekerd, dat wij als steeds alles
in het werk stellen om U de hoogst mo
gelijke opbrengst van Uw eieren te ver
zekeren.
Aanvoer van pluimvee
De aanvoer hiervan bereikte een cijfer
als nog nimmer tevoren. De omzet van
pluimvee was meer dan f 40.000,in
1954 f 33.000,Uit deze stijgende omzet
mogen wij afleiden dat de aanvoerders
tevreden zijn over de door ons uitge
keerde bedragen. Als alle pluimveehou
ders nog meer gebruik gaan maken van
de gelegenheid om hun dieren via de
veiling af te zetten, kan de omzet nog
belangrijk toenemen. Kosten voor afha
len enz. bedragen 1 Vz °/o. Kosten voor
verzending vaste wal zijn 10 ct per kg.
Bedrijfsmiddelen
Over 1955 kwam hierin geen verande
ring. De in 1953 gekochte Opel Vracht
wagen is nog in een behoorlijke staat
van onderhoud. Het is echter niet onmo
gelijk dat deze auto in de loop van dit
jaar wordt ingeruild voor een nieuwe
wagen. Het is belangrijk voordeliger om
een auto niet te lang in het bedrijf te
houden. Met gebruik van enige jaren ko
men veelal grote kosten. Deze kan men
beter voorkomen door dan weer een
andere wagen aan te schaffen.
Nieuwe kisten behoeven voorlopig niet
te worden aangeschaft. Het onderhoud
van dit materiaal is geheel voor reke
ning van de E.V. Alkmaar.
De andere bedrijfsmiddelen die wij in
gebruik hebben komen op onze balans
voor zeer lage waarde voor.
Gebouwen
Ook hierin kwam geen verandering.
De in 1954 gemaakte kosten voor de
nieuwbouw kwamen ons aanvankelijk
zeer hoog voor. Gezien de nog steeds
stijgende prijzen is het toch maar goed
geweest dat we hiertoe zijn overgegaan.
Momenteel waren de kosten belangrijk
meer geweest.
Ons kistenpakhuis dat geheel van hout
is opgetrokken, zal mettertijd nog wel
eens moeten worden veranderd. Het ge
heel is in een bouwvallige staat. Herstel
is bijna niet meer mogelijk. Het zou wel
aanbeveling verdienen om ook dit ge
deelte van steen op te trekken. Een ge
deelte van dit gebouw zouden wij wel
kunnen verhuren. De ruimte die dit pak
huis heeft, hebben wij voor de opslag
van kisten en andere bedrijfsmiddelen
niet meer nodig.
Leden
De vereniging telt momenteel 559 le
den. Dit aantal wordt nog weer vergroot
door enkele pluimveehouders, die mede
deelden als' lid te willen toetreden.
Vergaderingen
Door het bestuur werd enige malen
vergaderd. De dagelijkse aangelegenhe
den worden veelal besproken met de
voorzitter en de secretaris, die wekelijks
op het kantoor komen. De heer Keijser
bezoekt tevens de bestuursvergaderingen
van de E.V..Alkmaar. Op deze vergade
ringen kan hij de belangen van Texel
behartigen.
Vervoer van eieren
In 1954 zijn wij begonnen met een
rechtstreeks vervoer der eieren van
Texel op Alkmaar. Deze wijze van ver
voer voldoet uitstekend. De eieren gaan
tweemaal per week weg. Ledige kisten
en geld komen dan mede terug. Wij heb
ben daardoor ook het voordeel dat wij
dan steeds vlug over deze contanten
kunnen beschikken voor de uitbetaling.
Dit bespaart ons rente en bovendien om-
zetprovisie. Beide bedragen waren voor
heen belangrijke kosten.
De directeur besluit met een woord
van dank te brengen aan allen die er in
1955 toe hebben bijgedragen dat ook dit
jaar weer gunstig voor de vereniging is
verlopen. „Wees verzekerd dat als steeds
alles in het werk wordt gesteld om voor
Uw producten de grootst mogelijke op
brengst te verzekeren".
De balans en verlies- en winstrekening
werden door de directeur uitvoerig toe
gelicht. Het saldo 1955, groot f4.326,57,
werd geheel voor afschrijving bestemd
en wel f 2.999,op de vrachtauto en
f 1 327,57 op de nieuwbouw. De algeme
ne reserve bedraagt f 9.561,68, maar in
feite is deze veel groter, want de gebou
wen en terreinen, behalve de nieuw
bouw, staan voor.... f 1,op de ba
lans, evenals de inventaris, met uitzon
dering van de auto.
De commissie van rekeningnazieners,
40. Toen kapitein Druppel de volgende
morgen met zijn bemanning aan dek
kwam, bleek de mist opgetrokken te zijn
en zagen ze een vreemd schouwspel. Ze
lagen temidden van vele andere wed-
strijdschepen en in de zee dreven hon
derden mijnen, die angstaanjagend rond
dobberden. Kapitein Druppel gnuifde
van plezier en sloeg met welbehagen de
kapiteins van de andere schepen gade,
die bleek van angst over hun dekken ijs
beerden en alleen nog maar durfden te
fluisteren. „Ha, ha", lachte kapitein
Druppel, ,,wat zijn ze bang voor de gum-
miballenzee van Bloobeest, we zullen de
zeilen hijsen en onze boeg dwars door
de mijnen boren. Hijsen mannen!"
En Bloobeest en Pepito hesen de zei
len, die weldra tors bolden in een stevi
ge bries. Zo verdween de „Brul" weer
van het toneel, nagestaard door sprake
loze zeelieden, die hun ogen niet konden
geloven en hoofdschuddend weer gingen
kruiswoordpuzzelen.
En zonder hinder voer de „Brul" tus
sen de mijnen, die tegen de boeg botsten
en klotsten en kolkend en draaiend ach
terbleven.
„Hè, hè," zuchtte kapitein Druppel
opgeluent, ,dat gummi-avontuur is ook
weer ten einde".
Dezer dagen is bij het Uitgeversbedrijf
van de Staatsdrukkerij verschenen het
achtste deel van „De Nederlandse Monu
menten van Geschiedenis en Kunst", uit
gegeven in opdracht van de Rijkscom
missie voor de Monumentenbeschrijving.
Dit achtste deel behandelt Westfries
land, Tessel en Wieringen. Hoewel wij
begrijpen dat de belangstelling voor dit
prachtige boek op Tessel gering zal zijn,
achten wij ons toch geroepen het onder
de aandacht van de lezers dezer courant
te brengen. Al was het alleen maar om
eens te wijzen op een voornaam ge
schenk, dat bij jubilea e.d. uitermate van
pas zal kunnen komen.
Uiterlijk
Het boek van groot formaat is gebon
den in een half lederen band met zwarte
rug, gedrukt op fraai papier en typogra
fisch op meesterlijke wijze verzorgd. Het
tekstgedeelte beslaat ongeveer drie hon
derd bladzijden en buiten de tekst zijn
op zwaar kunstdrukpapier bijna drie
honderd afbeeldingen naar foto's en
tekeningen opgenomen. De prijs van het
boek bedraagt f 27,50, zeker niet te veel
voor een dergelijk werk in zo'n bewon
derenswaardige uitvoering.
Tekst
De tekst, waarin de belangrijkste mo
numenten van geschiedenis en kunst op
Tessel beschreven worden is van de
hand van mej. H. M. van den Berg, die
in de beschrijving van bepaalde onder
werpen door eerste klas deskundigen
terzijde werd gestaan. Hierdoor is als
het ware een boedel-beschrijving ont
staan van wat in het betreffende gebied
overgebleven is aan antieke gebouwen,
zowel wereldlijke als kerkelijke, vesting-
werkens, molens, musea en voorwerpen
van kunst. De beschrijving van de Tes-
selse boedel beslaat 24 pagina's, waar
onder dan begrepen zijn enkele tekenin
gen van kerken en van De Schans. Ook
zijn enkele plattegronden van oude
Tesselse boerderijen opgenomen. Indien
men constateert, dat de beschrijvingen
van Enkhuizen en van Hoorn 68 bladzij
den vragen, dan make men niet de ge
volgtrekking, dat Texel min of meer
stiefmoederlijk werd behandeld. Een
veel erger conclusie is hier op zijn
plaats: vast te moeten stellen, dat Tessel
maar zeer spaarzaam is bedeeld èn met
belangrijke historische gebouwen èn met
wezenlijk belangrijke kunstvoorwerpen.
Er is eigenlijk maar één sector, waarin
Tessel niet schromelijk achterblijft, nl.
die van de kerkschatten. Deze schatten
behoren vnl. tot het bezit van de R.K.
kerk in Den Burg. De kleine gotische
kelk en de grotere op zeslobbige voet,
een wierookscheepje en een wierookvat
benevens een monstrans en een viertal
grote kandelaars vormen samen een coL
lectie oud zilverwerk, die menig be
langrijk museum de R.K. gemeente in
Den Burg benijden mag.
Gebouwen
Iedere Tesselaar, die niet ziende blind
is, weet, dat de oude gebouwen van enige
allure op het eiland op de vingers te tel
len zijn. Hoewel de belangstelling voor
deze historische gebouwen op het ogen
blik heel wat groter is dan enkele tien
tallen jaren geleden, toen zonder enig
historisch of cultureel besef te veel werd
de heren J. Bakker Jaczn., G. P. Koorn
en J. Kuip, verklaarde de boeken en
bescheiden in volmaakte orde te hebben
bevonden. De heer S. Bakker werd hier
na gekozen als opvolger van de heer J.
Kuip in de genoemde commissie.
Bestuur. De heer J. Stammes, secreta
ris werd herkozen, terwijl ook de heer C.
Bakker Dzn., wegens ziekte afwezig, op
nieuw het vertrouwen van de vergade
ring kreeg.
Tijdens de rondvraag werd o.a. ge
vraagd waarom de vereniging niet meer
in voer handelt „Gezien de behoorlijke
concurrentie bestaat daartoe thans geen
aanleiding", aldus ongeveer de mening
van het bestuur, waarmee de vergade
ring instemde.
De heer Haarsma stelde voor om per
bus de Pluimveebeurs te Utrecht te gaan-
bezoeken.
Wij kregen de indruk, dat velen daar
wel voor voelen; het bestuur zal hier
omtrent nader berichten.
Tenslotte weid nog de aandacht ge
vestigd op de pLuimveemiddag op 14
maart.
afgebroken, moet toch vastgesteld
den, dat Tessel bij het conserveren
zijn oude gebouwen achtergebleven
De restauratie van de N.H. Kerk in
Burg is gelukkig voleindigd en
gelukkig is men druk in de weer m
restauratie van de N.H. Kerken te
Hoorn en Oudeschild. Maar de N.H
te Oosterend is een sprekend voor!
van het weinige begrip, dat een w
rend dorp vqor zijn belangrijkste
bouw heeft. Het schijnt, dat ook
eerst de dakspanten verrot moeten
en dat er stenen uit de muren m
vallen voor men tot een restaurati
verantwoorde basis over gaat. Me'
wetenschap, dat de kerk te Oosti
tegenwoordig de oudste kerk van
eiland is en dat een kundige restai
hier tot een prachtig resultaat zoi
den, moesten de kerkmeesters van
dorp toch eigenlijk eens tot uitvoe
plannen komen.
Op fraaie wijze heeft de gem
Tessel het oude huisje in het begin
de Kogerstraat laten restaureren,
bezoeker wordt prettig door de
van dit pand getroffen, het was ee
lukkige gedachte er een historisch
seum in onder te brengen Het is
mer, dat de gemeente het bij deze
kele restauratie heeft gelaten. Wij
gen ons af wanneer de oude gevel
de Binnenburg te Den Burg, de ir,
van het vroegere schoutshuis (ach!
gang Hotel Texel) en de Vergulde
kert eens aan de beurt zullen kt
Hoewel wij weten, dat de gemeent
fondsen beperkt zijn en men daar
in hoge mate afhankelijk is van hei
trale gezag, zou het tc»?h gewenst z
deze tijd van hoog-conjunctuur aan
restauraties bijzondere aandach
schenken. Het is immers waarschij
dat na de vette, magere jaren ko
Dan zal er voor herstel van oud
zeker geen geld meer te vinden ziji
Vestingwerkei
De heer W. H. Schukking heeft i
werk een uitvoerig verslag gegeven
de oude fortificaties op Tessel. Zij
helaas grotendeels vernield, niet ii
minst omdat uit de Tesselse bevc
zelf hiertegen onvoldoende verzet
zen is. Wij herinneren ons nog de
forten langs het Marsdiep in zijn
staat. Zij vormden niet alleen een
fraaie decoratie van het landschap
herinneringen aan het verleden
zij waren ook uit vestingbouwk
oogpunt van belang en zij werden
om terecht gerangschikt onder de i
menten, die eigenlijk gespaard di
te worden. Gedane zaken nemen
geen keer: het kwaad is geschied, e
niet veel meer te redden.
Boerderij
Nog steeds telt Texel een aantal
derijen, die gaaf uit het verleden t<
gekomen zijn en nog steeds zijn e
schapenboeten als schilderachtige
sieringen op de glooiende weiden,
zeer wij de wenselijkheid van een
verkaveling inzien, wij blijven tod
beetje treuren om de landsehapp
verarming, die de ruilverkaveling
zich brengt. Het mag dan waar zijn
van het oude land belangrijke gedi
niet vergraven zullen worden, ook
dit oude land was veel schoons te
ven. Daar de oude boerderijen voor
belangrijk gedeelte op het gebied w
gevonden, dat niet onder de ruilver!
ling valt, is het gewenst, dat nu -1
nog niet te laat - regelingen worde:
troffen om enkele boerderijen uit
verleden voor de „geest des tijds" t<
hoeden. Met genoegen lezen wij' in
blad de verslagen van „praatavow
waar jonge boeren de gelegenheid
geboden van hun inzichten te gek
Mogen wij suggereren ook aan dit
dervverp eens aandacht te schenken
Conclusi
Voor degenen, die geroepen zijn
sel te besturen is het boekwerk
aanbevelen, een onmisbare wegwijz^ de
deze povere Tesselse „boedel" te
den voor nog verder verval. Vele
hebben wij op het eiland tekenen
plaatselijke trots kunnen signalerei
is nog niet te laat om deze trots ge
te geven in het bewaren en restau
van de weinige monumenten van
schiedenis en kunst, die op Tessel
vinden zijn.
J. A. VAN DER VLL
FEUILLETON
door W. ROELANT
28. Wou je me alleen spreken?
vroeg Leo. Of kan het hier?
Wel graag even alleen, ant
woordde zij. Je neemt het me niet
kwalijk, Maarten? Ik moet iets over
vrienden van me met je vader bespre
ken. Dit laatste klonk als een veront
schuldiging en ze wilde, dat ze het niet
gezegd had. Het was toch altijd vanzelf
sprekend geweest, wanneer ze Leo al
leen wilde spreken? Hij merkte niets van
haar verwarring.
Laten we naar mijn kamer gaan,
stelde hij voor. Dan komen we straks
nog een poosje binnen zitten. Jij hebt
zeker nog wel iets te doen, Maarten?
Allicht, zei de jongen opgewekt.
En als ik mijn werk klaar heb, ga ik
lezen.
In de gang ging Leo voor naar zijn
kamer. Sabina keek naar zijn smalle,
rechte rug en naar zijn donkere haar, dat
zo grappig in de nek ingeplant was. Ze
kneep haar handen in elkaar, zodat de
nagels in de huid drongen. Niet daar
naar kijken. Vroeger, een paar dagen ge
leden nog, kon zij argeloos naar hem
kijken, zonder bijgedachte. Nu was het
niet meer mogelijk....
Zo, zei Leo, terwijl hij de bu
reaulamp opdraaide en het grote licht
weer uitdeed. Ga hier zitten en ver
tel, wat je op je hart hebt.
Met een schok kwam Sabina tot de
werkelijkheid terug. Wat zij op haar hart
hadWat was het ook weer?Ja,
het geld voor George en Else. Ze was het
doel van haar bezoek bijna vergeten. Zo
eindeloos ver weg leek haar de dag van
gisteren. Hoe konden de dagen toch zo
lang zijn
Mét een paar woorden vertelde zij
hem alles. Je begrijpt wel besloot
ze, dat ik voor dit geld verantwoorde
lijk ben. In de grond zijn ze strikt eer
lijk en ze zullen op tijd terug betalen.
Maar mocht er iets tussen komen, dan
zal ik het aanzuiveren.
Hij lachte. Maak niet zo'n ernstige
zaak hiervan, zei hij. Ik vertrouw
je zo wel. En wat dat geld betreft: ik
heb meer dan ik elke dag nodig heb. Ik
ben blij, dat ik jeu eens een plezier kan
doen; door je vrienden te helpen.
Wat fijn, antwoordde ze. Dat
1 is een hele zorg minder. Zou ik het geld
morgen kunnen krijgen, dan stuur ik het
hem direct.
Ik zal een cheque op de bank voor
je uitschrijven, zei hij. Dan kun je
het morgenochtend halen en meteen
wegsturen. - Hij stond op om z'n cheque
boek te krijgen, vulde het bedrag in
en gaf het haar. Toen ging hij in de fau-
I leuil tegenover haar zitten.
En verder? vroeg hij.
Verder? Wat bedoel je? vroeg
zij verward.
Heb je nog met Maarten en Suzan
gepraat over de verandering van de ka
mer.
Ja, ja antwoordde ze aarzelend.
Dat wel, maarik weet het niet
Wat is er? Waren er bezwaren?
vroeg hij.
Suzan wilde het liever niet zei
ze. Ze kón en ze mocht hem niet alles
vertellen. Wanneer ze de scène met Su
zan aan hem vertelde, zou hij misschien
driftig worden en het meisje ter verant
woording roepen. Dit moest zij voor
komen.
Wil het liever niet zei hij kor
zelig. Dan maar zonder dat ze het
wil. Suzan hangt ziekelijk aan het ver
leden. Daar moet een eind aan komen.
Dan zal ik het haar zelf wel vertellen.
Sabina schrok. Nee, Leo zei ze
dringend. Niet doen. Suzan maakt 'n
moeilijke tijd door. We moeten haar ont
zien.
En hoe wou je dan met Maarten?
Moet hij daarom opgeofferd worden?
vroeg hij geërgerd.
Ik heb vanavond met Maarten ge
praat, vertelde Sabina. Misschien
kunnen we die kamer ook laten rusten.
Ik heb iets anders bedacht: laat hem
fietsen leren.
Wil Maarten dat? vroeg Leo
verrast. Ik dacht dat hij zich voor
geen goud zo maar onder de mensen zou
begeven.
Hij wilde het eerst ook niet zei
Sabina. Maar nu wel. Hij verheugt
er zich op. Laat er geen gras over
groeien en koop morgen een fiets voor
hem.
Je zet er haast achter, zei Leo.
Maar dat is dan ook wel het beste.
Ga jij het hem leren?
Nu, nu moest ze het hem zeggen. Hem
ook. Maar hoeIkik weet het
niet, antwoordde ze onzeker. Ik.
Ze kon niet verder praten. Haar han
den hield ze krampachtig in elkaar ge
klemd.
Kind wat heb je? vroeg Leo ver
schrikt. Er is iets, vertel het me toch.
Ik heb al langer gemerkt, dat er iets met
je was, maar je bent altijd zo gesloten.
Nu moet je het zeggen.
Wachtend keek hij haar aan.
Ze sloot haar ogen.
Sabina hoorde ze zijn stem weer.
Voel je je niet goed?
Zwijgend schudde ze van nee.
Hij stond op en kwam naast haar stoel
staan. Eén hand legde hij op haar schou
der. Vertel het nu, drong hij.
Leo, zei ze zacht. Ik ga solli
citeren. Ik ga hier weg.
Wat, zei hij verschrikt. Je
bent mal. Waar is dat goed voor?
Het moet, zei ze, moeilijk en
langzaam. Het moet heus. Ik kan het
je niet uitleggen
Heb je moeilijkheden op school?
vroeg hij. Of is er iets anders?
Nee, zei ze. Nee, maar ik heb
dit besluit moeten nemen.
En de kinderen dan wierp hij
tegen. Maarten hangt zo aan je. We
kunnen je hier niet missen. Je hebt voor
hen de plaats van Marianne vervuld. Dat
kun je niet zo maar achterlaten.
Ik kan die plaats niet meer vervul
len, zei ze. Om de kinderen niet.
Nu begreep hij. Hij stond een ogenblik
star van schrik. Eerder dan zij, had hij
geweten, wat hij voor haar voelde. Maar
hij was tevreden geweest met
vriendschap en zorgen voor de toel
had hij op de achtergrond geschove
Sabina, zei hij hartstochteli
Je mag niet weggaan. Ik kan je
missen. Het bleef doodstil tusse
na deze woorden. Het leek Sabim
haar adem tegengehouden werd. I
lijk zei ze:
Dan moet ik helemaal weggtf
Nee, verweerde hij zich. -
is dwaasheid. We doen toch geen 1?
Ik ben Marianne toch trouw. We
toch vrienden, gewoon vrienden
Ze sloeg haar ogen op en keek
aan. Nu ging het er om, dat zij
zou zijn. Nu ging het erom, dat zij
willig de weg zou gaan, die zij
moest.
We doen geen kwaad, herh
ze langzaam.
Nee, in daden niet en ook nie
gedachten Nog niet. Maar gc
vrienden kunnen we ook niet mee
sinds.... sinds ik dit weet.
Weet je het al lang? vroej
gespannen.
Een paar dagen, zei ze.
daaromdaarom kan het niet
De vriendschap. we moeten ha«
geven. We moeten uit elkaar gaaa
het nog meer kost. Want als we n
doorgaan met onze vriendschap, al
doorgaan met geregeld bij elkaar t
dan verraden we Marianne. En oi
onze trouw, ons geloof.Het ka
Ook niet om de kinderen,
het toch
(Wordt gevol
Uit
Bo<
De
Te
in
de
bel
ma
fill
me
Ro
tie
1
gn
om
me
boi
ge<
de
te
bic
vei
he
mc
on
pei
Wi
zo
le\
zie
he
he
de
de
he
al
hoi
1
we
en<
nai
we
I
tite
De
me
wil
vei
sna
vri
om
en
VOi
de
in
zoi
de
he
dii
ka
le\
vo<
ma
OU(
rij]
nei
len
vei
I
ste
13-
1
2 I
we
he1
N.
W.
ne;
Me
Ier
sar
toi
str
gei
mc
ma
uu:
vei
wa
BO
1
eer
te
for
Ko
wo
hee
I
en
I
I
10
19,;
en
*0,
mr
l
dei
